| dbo:abstract
|
- Éós (2. pád Éóje, attickou řečtinou Ἕως) je řecká bohyně úsvitu, případně červánků. Přes svůj význam v řecké mýtopoetické tradici neměla svůj kult a pozici bohyně úsvitu zaujímala především Afrodité. Svým jménem i řadou atributů je blízká védské Ušas. Římská personifikace úsvitu Aurora je přejmenovanou Éójou. Bohyní úsvitu v římském kultu byla pravděpodobně Mater Matuta. (cs)
- En la mitologia grega, Eos (en grec, ἡ Ἠώς -Ēṓs-, gen. Ἠοῦς ‘aurora') era la deessa titànica de l'aurora, que sortia de la seva llar a la vora de l'oceà que envoltava el món, per anunciar el seu germà Hèlios, el Sol. Com a dea de l'aurora, obria les portes del cel (amb «dits enrojolats», segurament una referència a núvols enrojolants durant el cel rogenc propi de l'alba o del capvespre) perquè Hèlios pogués conduir el seu carro pel cel cada dia. Eos era la filla d'Hiperió i Tea (o Pal·las i Estix) i germana d'Hèlios (el Sol) i Selene (la Lluna), «que brilla sobre tots els que estan a la Terra i sobre els immortals déus que viuen a l'ample cel», va dir Hesíode (Teogonia, 371-374). L'adoració de l'aurora com a dea va ser heretada dels temps indoeuropeus. El seu equivalent en la mitologia romana era Aurora («Eos» és un cognat del llatí «Aurora» i del sànscrit (vèdic) Ushás ‘Aurora’, sànscrit Uṣánas ‘estel de l'alba, Venus’), i en la mitologia etrusca, Thesan. L'aurora va passar a ser associada a la religió romana amb Matuta, més tard coneguda com a Mater Matuta i també associada amb els ports marítims. Tenia un temple al Fòrum Boari. L'11 de juny se celebrava la Matràlia en aquest temple en honor de Mater Matuta. Aquest festival només era per a dones en el seu primer matrimoni. (ca)
- إييوس في الأساطير الإغريقية هي جبارة وإلهة للفجر الذي يبزغ كل صباح على حدود أوقيانوس. وتقابلها أورورا إلهة الرومان القدامى. ويصفها هومر بذات الأصابع الوردية مثل الشمس البازغة. (ar)
- Η Ηώς (αρχ. Έως ή Αύως), η Αουρόρα των Λατίνων, στην Ελληνική Μυθολογία ήταν η θεότητα-προσωποποίηση της αυγής, κόρης του Τιτάνα Υπερίωνα και της Τιτανίδας Θείας, επομένως, αδελφή του Ήλιου - του οποίου προηγείται κάθε μέρα στο ουράνιο ταξίδι του - και της Σελήνης. Κατ΄ άλλη παράδοση ήταν κόρη της Ευρυφάεσσας (χαρακτηριστικό επίθετο της Ηούς) ή του Ηλίου (γενόμενος πατέρας εξ αδελφού) και της (άλλο όνομα της Νύκτας). (el)
- Eoso (helene Ἕως, latine Aurora) estas en la helena mitologio filino de Titano Hiperiono kaj de lia edzino kaj fratino Teja. Eoso estas diino de matena ĉielruĝo. Ŝiaj gefratoj estas Helioso, dio de la suno kaj Seleno, diino de la luno. Eoso estas ankaŭ nomata diino de tagiĝo kaj de matena ĉielruĝo. Ŝia ĉiutaga devo komenciĝas en oriento, kie ŝi eniras kaleŝon tiratan per du flugilhavaj ĉevaloj nomataj Lampo kaj Faetono. La unua haltejo estas en Olimpo, tie ŝi anoncas alvenon de la dio Helioso. Poste Eoso fariĝas Hemera, diino de la serena tago. En tiu ĉi formo ŝi akompanas Helion ĝis okcidentaj bordoj de la Okeano kaj ŝanĝiĝas en Hesperion (filon de Eoso kaj de Astreo), do en Vesperstelon, la unuan vesperan astron. Eoso estas ofte bildigata en belega safrana robo, kutime kun flugiloj. Ŝi estis bela kaj amis ĉion belan, ankaŭ la belajn virojn. Ŝia unua edzo estis Titano Astreo, al kiu ŝi naskis ĉiujn stelojn kaj ventojn. Inter ŝiaj amantoj viciĝas Kleito, atena heroo Kefalo kaj fama ĉasisto Oriono, onidire ilin ĉiujn ŝi sinsekve forrabis. Kun sia dua edzo Titono, filo de la troja reĝo Laomedono ŝi vivis en ekstrema fino de la mondo. Ŝi elpetis de Zeŭso por Titono senmortecon, sed forgesis peti por li ankaŭ eternan junecon, do li antaŭ ŝiaj okuloj tre maljuniĝis kaj fine li ŝrumpiĝis en cikadon (aŭ ŝi mem lin en cikadon ŝanĝis). Kun Titono ŝi havis du filojn: kaj Memnonon. Memnono en Troja milito venis helpi al sia onklo Priamo, fariĝis supera estro de la troja armeo, sed li falis en duelo kun Aĥilo. Eoso transportis lian korpon en Etiopion. Ĉiumatene aperas sur la tero roso, larmoj, kiujn Eoso verŝas super sia morta filo. Homero nomis diinon Eoson "ruĝfingra", "belharara", "matene naskiĝanta", "ortrona". (eo)
- En la mitología griega, Eos (en griego antiguo Ἠώς Ēós o Ἕως Eos, Aurora en latín) era la diosa titánidede la aurora, que salía de su hogar al borde del océano que rodeaba el mundo para anunciar a su hermano Helios, el Sol. Se cree que la adoración griega de la aurora como diosa fue heredada de la época indoeuropea. El nombre «Eos» es un cognado del latín Aurora y del sánscrito védico Ushas. (es)
- Eos (altgriechisch Ἠώς, Ēṓs) ist in der griechischen Mythologie die Göttin der Morgenröte. Ihre römische Entsprechung ist die Aurora, nach der auch das rot-grünliche Polarlicht benannt wird. (de)
- In ancient Greek mythology and religion, Eos (/ˈiːɒs/; Ionic and Homeric Greek Ἠώς Ēṓs, Attic Ἕως Héōs, "dawn", pronounced [ɛːɔ̌ːs] or [héɔːs]; Aeolic Αὔως Aúōs, Doric Ἀώς Āṓs) is the goddess and personification of the dawn, who rose each morning from her home at the edge of the river Oceanus to deliver light and disperse the night. In Greek tradition and poetry she is characterized as a goddess with a great sexual appetite, who took numerous lovers for her own satisfaction and bore them several children. Like her Roman counterpart Aurora and Rigvedic Ushas, Eos continues the name of an earlier Indo-European dawn goddess, Hausos. Eos, or her earlier Proto-Indo-European (PIE) ancestor, also shares several elements with the love goddess Aphrodite, perhaps signifying Eos's influence on her or otherwise a common origin for the two goddesses. In surviving tradition, Aphrodite is the culprit behind Eos' numerous love affairs, having cursed the goddess with insatiable lust for mortal men. In Greek literature, Eos is presented as a daughter of the Titans Hyperion and Theia, the sister of the sun god Helios and the moon goddess Selene. In rarer traditions, she is the daughter of the Titan Pallas. Each day she drives her two-horse chariot, heralding the breaking of the new day and her brother's arrival. Thus, her most common epithet of the goddess in the Homeric epics is Rhododactylos, or "rosy-fingered", a reference to the sky's colours at dawn, and Erigeneia, "early-born". Although primarily associated with the dawn and early morning, sometimes Eos would accompany Helios for the entire duration of his journey, and thus she is even seen during dusk. Eos fell in love with mortal men several times, and would abduct them in similar manner to how male gods did mortal women. Her most notable mortal lover is the Trojan prince Tithonus, for whom she ensured the gift of immortality, but not eternal youth, leading to him aging without dying for an eternity. In another story, she carried off the Athenian Cephalus against his will, but eventually let him go for he ardently wished to be returned to his wife, though not before she denigrated her to him, leading to the couple parting ways. Several other lovers and romances with both mortal men and gods were attributed to the goddess by various poets throughout the centuries. Eos figures in many works of ancient literature and poetry, but despite her Proto-Indo-European origins, there is little evidence of Eos having received any cult or being the centre of worship during classical times. (en)
- Antzinaro klasikoan, Eos (joniar eta homeriar grezieraz Ἠώς Ēōs, atikarrean Ἕως Éōs, "egunsentia", ɛːɔ̌ːs edo héɔːs ahoskatua; eoliarrean Αὔως Aúōs, doriarrean Ἀώς Āṓs) egunsentiaren jainkosa eta titan bat izan zen. Bere etxetik irteten zen, mundua inguratzen zuen Ozeanoaren ertzean, bere anaia Helios- Eguzkia- iragartzeko. Uste denez, greziar gurtza indoeuropar garaitik heredatua izan zen. Eos izena, latinoen Aurora eta Vedetako sanskritoaren jainkosen kognatu bat da. (eu)
- Is í Eos (Sean-Ghréigis: Ἠώς / Ēṓs) dia na camhaoire i . (ga)
- Dans la mythologie grecque, Éos (en grec ancien Ἠώς / Ēṓs) est la déesse de l'Aurore, fille du Titan Hypérion et de la Titanide Théia. (fr)
- Eos adalah Dewi Fajar dalam mitologi Yunani yang digambarkan mengenakan pakaian yang terbuat dari kelopak-kelopak bunga yang disulam. Setiap pagi sebelum kakaknya, Helios Dewa Matahari terbit, Eos terbang melintasi langit dan dengan jari - jari tangannya yang berwarna kemerahan menaburkan air embun. Setelah itu, ia bertugas membuka gerbang yang terletak di timur agar Helios dapat terbang melintasi langit. Dia memiliki sepasang sayap burung berwarna putih dan diduga dia juga mengenakan tiara. (in)
- Eos (in greco antico: Ἠώς, Ēṑs) o Eo è un personaggio della mitologia greca. È la dea greca dell'alba e corrisponde alla divinità romana Aurora e a quella etrusca Thesan. (it)
- エーオース（古代ギリシア語、イオニア方言: Ἠώς, Ēōs）またはヘオース（アッティカ方言: Ἑώς, Heōs）は、ギリシア神話に登場する暁の女神である。その名は古典ギリシア語で「暁」を意味し、暁の神格化である。ティーターンの系譜に属し、様々な恋の物語が彼女をめぐって存在する。聖鳥、聖虫は雄鶏、蝉。日本語では長母音を省略してエオスとも呼ぶ。 (ja)
- 에오스(그리스어: Ηώς)는 그리스 신화에 나오는 새벽의 여신으로, 로마 신화의 아우로라에 해당한다. 티탄족인 히페리온과 테이아의 딸이며 태양신 헬리오스, 셀레네와 남매 지간이다. 거인 아스트라이오스와의 사이에서 들인 제피로스, 노토스, 보레아스를 낳았으며, 도 낳았으며, 인간인 티토노스와의 사이에서 멤논과 에마티온을 낳는다. 밤의 장막을 걷고 아침을 여는 새벽의 여신인 에오스는 밤의 장막을 보랏빛으로 물들이며, 태양신을 선도하는 역할을 맡고 있다. 신화에 따르면 사랑과 미의 여신 아프로디테는 그녀의 사랑을 받던 전쟁의 신 아레스를 에오스가 사모하고 있던 사실을 알게 되자 분노해 에오스가 사랑하게 되는 인간 세상의 젊은이는 모두 불행한 결말을 맞는 저주를 내린다. (ko)
- Eos (także Świt, Jutrzenka; gr. Ἠώς Ēṓs ‘jutrzenka’, łac. Aurora ‘jutrzenka’, ‘zorza’) – w mitologii greckiej bogini i uosobienie zorzy porannej, brzasku i świtu; jedna z tytanid; utożsamiana z Hemerą i rzymską Aurorą. Należała do drugiego pokolenia tytanów. Była bóstwem związanym z kultem jutrzenki. Według wierzeń starożytnych Greków każdego świtu przemierzała niebo na lekkim rydwanie, zaprzężonym w parę białych lub różowych koni – (Świecącego, Jasnego) i (Promiennego, Błyszczącego). Swą wędrówkę rozpoczynała (wynurzała się z fal Okeanosa) na Wschodzie (kraina północno-wschodnia Grecji) i kończyła (zanurzała się w falach Okeanosa) na Zachodzie, po drugiej stronie widnokręgu. Otwierała „wrota dnia” (bramę nieba) przed wozem Heliosa. Rozpraszała mroki nocy, zwiastowała światło dnia ludziom i bogom. Jej nadejście zapowiadał Fosforos (Gwiazda Poranna) – „jaśniejący syn Jutrzenki”. Zanim pojawi się na niebie wóz słońca, znad brzegów Oceanu wyjeżdża na lekkim rydwanie Eos, różanopalca bogini jutrzenki. Piękne oblicze młodej bogini jaśnieje rumieńcem zorzy porannej, a wśród szarych świtów zakwita jej szata barwy szafranu. Uchodziła za córkę tytana Hyperiona i tytanidy Tei (albo tytana Pallasa) oraz za siostrę Heliosa i Selene, przypuszczalnie także Tytana. Była bardzo kochliwa. Uprowadziła i uwiodła kilku mężczyzn, m.in.: olbrzyma Oriona, Kefalosa, . Ze swoim pierwszym mężem, tytanem Astrajosem, miała liczne potomstwo, m.in. gwiazdy, Fosforosa (Hesperosa; bóstwo uosabiające planetę Wenus), Boreasza, Zefira, Notosa, Eurosa, przypuszczalnie także Apeliotesa, Kajkiasa, Lipsa, Skirona (bóstwa uosabiające wiatry). Ze związku z Titonosem (był jej drugim mężem) urodzili się synowie Emation i król Etiopii, Memnon, który zginął pod Troją. Długo opłakiwała swego syna Memnona, zabitego przez Achillesa (łzy jej opadły na ziemię w postaci kropel porannej rosy). Dla Titonosa uprosiła u boga Zeusa dar nieśmiertelności, ale zapomniała uprosić dar wiecznej młodości. Gdy Titonos stał się zupełnie niedołężny, Zeus zamienił go w świerszcza lub cykadę. W panteonie greckim odgrywała ona drugorzędną rolę, a jej kult należał do rzadkości. W mitach pojawiała się sporadycznie. W sztuce przedstawiana jest zwykle jako urodziwa kobieta z wielkimi skrzydłami u ramion, w peplosie szafranowego (intensywnie żółty) koloru, powożąca rydwanem lub w locie przed wozem Heliosa, z kwiatami i pochodnią w ręce. Starożytni Grecy nazywali ją „różanopalcą” (gr. rododáktylos ‘mająca palce w kolorze przypominającym płatki róż’), „szafrannoszatą” (gr. krokópeplos ‘w peplosie szafranowego koloru’). Wyobrażenie o bogini przejawia się w sztukach plastycznych, między innymi w greckim malarstwie wazowym (wazy z V wieku p.n.e. ukazujące skrzydlatą Eos goniącą Kefalosa oraz opłakującą Memnona), malarstwie olejnym i rzeźbie, oraz w muzyce i literaturze (Iliada Homera). Imieniem bogini została nazwana jedna z planetoid – (221) Eos. (pl)
- Eos (Oudgrieks: Ἠώς / Êốs), ook wel gespeld als Eoos, was in de Griekse mythologie de godin van de dageraad. Ze was de dochter van de Titanen van het licht, Hyperion en Theia, en de zus van zonnegod Helios en maangodin Selene. (nl)
- Eos är gryningens eller morgonrodnadens gudinna i grekisk mytologi och enligt denna är det hennes tårar som bildar daggen när de faller på jorden. Hon var dotter till titanerna Theia och Hyperion, syster till Selene och Helios. Hennes flörtiga personlighet fick Afrodite att anklaga henne för nymfomani. Eos var gift med Astraios, och tillsammans fick de sönerna tillika vindgudarna Anemoi (Boreas, Euros, Notos och Zefyros), och dottern Astraia. Eos misstag var att fatta tycke för Ares och straffet blev att hon var tvungen att nöja sig med , en vanlig dödlig. De fick två barn tillsammans, som dödades i det trojanska kriget av Akilles och som dödades av Herakles. Eos bad Zeus göra hennes nya man odödlig men hon glömde att be om sin mans eviga ungdom, så han blev bara äldre och äldre, dock fattade de andra gudarna empati för Eos och gjorde Tithonos till en cikada.Så medan Eos gråter finns det aldrig brist på morgondagg. Den romerska motsvarigheten till Eos är Aurora. (sv)
- Eos (em grego: Ἠώς – Êôs, aurora), na mitologia grega, é a deusa que personificava o amanhecer. Filha de Hiperião e Teia, é a irmã da deusa Selene, a Lua, e de Hélio, o Sol. (pt)
- Е́ос (еол. Αυως, іон. 'Hώίς, дор. 'Αώς, атт. 'Έως, з прагрец. ausos; сюди ж відноситься лат. Aurora) — у давньогрецькій міфології — богиня світанку, дочка Гіперіона й Тейї, сестра Геліоса (Сонця) та Селени (Місяця); в поетичній уяві давніх греків постає молодою рожевотілою жінкою, з довгим хвилястим волоссям, у рожевих шатах. Уранці Еос підіймається з Океану і мчить на колісниці, запряженій парою крилатих коней, провіщаючи появу свого брата Геліоса. її вітає ранкова зірка, а інші зорі гаснуть. Часом ототожнюється з Гемерою (Днем). Чоловіком Еос був титан Астрей, від якого вона народила багато зірок та чотирьох вітрів — , , Зефіра й Нота. Прекрасна богиня не була байдужа й до вроди смертних юнаків. Вона вшанувала своїм коханням Оріона, й Тітона, з яким мала синів , Кефала та Мемнона. Під час Троянської війни Мемнона вбив Ахіллес. Поховавши сина, Еос плаче за ним, укриваючи землю сльозами-росою. Римляни звали Еос Авророю. Вважається матір'ю Люцифера. На честь божества названо астероїд 221 Еос. (uk)
- Э́ос (др.-греч. Ἕως, эпич. Ἠώς, микен. a-wo-i-jo «утренняя заря»; из ПИЕ *h₂éwsōs) — в древнегреческой мифологии богиня зари. Эос появлялась ранним утром, выходя из океана, и на колеснице, запряженной прекрасными лошадьми, возносилась на небо. Богиня с розовыми перстами, как её называет Гомер, поднимается утром со своего ложа, выплывает на своих божественных конях и Фаэтоне из глубины моря и озаряет светом вселенную. Уже у Гомера Аврора называется богиней дня и отождествляется (в особенности у трагиков) с Гемерой (днём). Имя Эос происходит от праиндоевропейского корня *h2aus-os-. В римской мифологии Эос соответствует Аврора, в славянской — Денница, в балтской — Аушра, в индоарийской — Ушас. Её называют Паллантиадой. В честь Эос назван астероид (221) Эос, открытый в 1882 году. (ru)
- 艾奥斯（希腊语：Έως 英語：Eos）古希腊神话中的黎明女神，相对应于古罗马神话中的奧羅拉（拉丁语：Aurora），是提坦神許珀里翁与忒亞的女儿，太阳神赫利俄斯和月亮女神塞勒涅的姐姐。每天她都亲自为弟弟赫利俄斯用她晨雾一般的手掀开东边天门（希腊语：Θύρα της Ανατολής），让他乘进来，开始他在天空朝发夕至之旅。传说裏她每到一处，散发着清香的花瓣和玫瑰香水的水珠便坠落在地上成为露水。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Éós (2. pád Éóje, attickou řečtinou Ἕως) je řecká bohyně úsvitu, případně červánků. Přes svůj význam v řecké mýtopoetické tradici neměla svůj kult a pozici bohyně úsvitu zaujímala především Afrodité. Svým jménem i řadou atributů je blízká védské Ušas. Římská personifikace úsvitu Aurora je přejmenovanou Éójou. Bohyní úsvitu v římském kultu byla pravděpodobně Mater Matuta. (cs)
- إييوس في الأساطير الإغريقية هي جبارة وإلهة للفجر الذي يبزغ كل صباح على حدود أوقيانوس. وتقابلها أورورا إلهة الرومان القدامى. ويصفها هومر بذات الأصابع الوردية مثل الشمس البازغة. (ar)
- Η Ηώς (αρχ. Έως ή Αύως), η Αουρόρα των Λατίνων, στην Ελληνική Μυθολογία ήταν η θεότητα-προσωποποίηση της αυγής, κόρης του Τιτάνα Υπερίωνα και της Τιτανίδας Θείας, επομένως, αδελφή του Ήλιου - του οποίου προηγείται κάθε μέρα στο ουράνιο ταξίδι του - και της Σελήνης. Κατ΄ άλλη παράδοση ήταν κόρη της Ευρυφάεσσας (χαρακτηριστικό επίθετο της Ηούς) ή του Ηλίου (γενόμενος πατέρας εξ αδελφού) και της (άλλο όνομα της Νύκτας). (el)
- En la mitología griega, Eos (en griego antiguo Ἠώς Ēós o Ἕως Eos, Aurora en latín) era la diosa titánidede la aurora, que salía de su hogar al borde del océano que rodeaba el mundo para anunciar a su hermano Helios, el Sol. Se cree que la adoración griega de la aurora como diosa fue heredada de la época indoeuropea. El nombre «Eos» es un cognado del latín Aurora y del sánscrito védico Ushas. (es)
- Eos (altgriechisch Ἠώς, Ēṓs) ist in der griechischen Mythologie die Göttin der Morgenröte. Ihre römische Entsprechung ist die Aurora, nach der auch das rot-grünliche Polarlicht benannt wird. (de)
- Antzinaro klasikoan, Eos (joniar eta homeriar grezieraz Ἠώς Ēōs, atikarrean Ἕως Éōs, "egunsentia", ɛːɔ̌ːs edo héɔːs ahoskatua; eoliarrean Αὔως Aúōs, doriarrean Ἀώς Āṓs) egunsentiaren jainkosa eta titan bat izan zen. Bere etxetik irteten zen, mundua inguratzen zuen Ozeanoaren ertzean, bere anaia Helios- Eguzkia- iragartzeko. Uste denez, greziar gurtza indoeuropar garaitik heredatua izan zen. Eos izena, latinoen Aurora eta Vedetako sanskritoaren jainkosen kognatu bat da. (eu)
- Is í Eos (Sean-Ghréigis: Ἠώς / Ēṓs) dia na camhaoire i . (ga)
- Dans la mythologie grecque, Éos (en grec ancien Ἠώς / Ēṓs) est la déesse de l'Aurore, fille du Titan Hypérion et de la Titanide Théia. (fr)
- Eos adalah Dewi Fajar dalam mitologi Yunani yang digambarkan mengenakan pakaian yang terbuat dari kelopak-kelopak bunga yang disulam. Setiap pagi sebelum kakaknya, Helios Dewa Matahari terbit, Eos terbang melintasi langit dan dengan jari - jari tangannya yang berwarna kemerahan menaburkan air embun. Setelah itu, ia bertugas membuka gerbang yang terletak di timur agar Helios dapat terbang melintasi langit. Dia memiliki sepasang sayap burung berwarna putih dan diduga dia juga mengenakan tiara. (in)
- Eos (in greco antico: Ἠώς, Ēṑs) o Eo è un personaggio della mitologia greca. È la dea greca dell'alba e corrisponde alla divinità romana Aurora e a quella etrusca Thesan. (it)
- エーオース（古代ギリシア語、イオニア方言: Ἠώς, Ēōs）またはヘオース（アッティカ方言: Ἑώς, Heōs）は、ギリシア神話に登場する暁の女神である。その名は古典ギリシア語で「暁」を意味し、暁の神格化である。ティーターンの系譜に属し、様々な恋の物語が彼女をめぐって存在する。聖鳥、聖虫は雄鶏、蝉。日本語では長母音を省略してエオスとも呼ぶ。 (ja)
- 에오스(그리스어: Ηώς)는 그리스 신화에 나오는 새벽의 여신으로, 로마 신화의 아우로라에 해당한다. 티탄족인 히페리온과 테이아의 딸이며 태양신 헬리오스, 셀레네와 남매 지간이다. 거인 아스트라이오스와의 사이에서 들인 제피로스, 노토스, 보레아스를 낳았으며, 도 낳았으며, 인간인 티토노스와의 사이에서 멤논과 에마티온을 낳는다. 밤의 장막을 걷고 아침을 여는 새벽의 여신인 에오스는 밤의 장막을 보랏빛으로 물들이며, 태양신을 선도하는 역할을 맡고 있다. 신화에 따르면 사랑과 미의 여신 아프로디테는 그녀의 사랑을 받던 전쟁의 신 아레스를 에오스가 사모하고 있던 사실을 알게 되자 분노해 에오스가 사랑하게 되는 인간 세상의 젊은이는 모두 불행한 결말을 맞는 저주를 내린다. (ko)
- Eos (Oudgrieks: Ἠώς / Êốs), ook wel gespeld als Eoos, was in de Griekse mythologie de godin van de dageraad. Ze was de dochter van de Titanen van het licht, Hyperion en Theia, en de zus van zonnegod Helios en maangodin Selene. (nl)
- Eos (em grego: Ἠώς – Êôs, aurora), na mitologia grega, é a deusa que personificava o amanhecer. Filha de Hiperião e Teia, é a irmã da deusa Selene, a Lua, e de Hélio, o Sol. (pt)
- 艾奥斯（希腊语：Έως 英語：Eos）古希腊神话中的黎明女神，相对应于古罗马神话中的奧羅拉（拉丁语：Aurora），是提坦神許珀里翁与忒亞的女儿，太阳神赫利俄斯和月亮女神塞勒涅的姐姐。每天她都亲自为弟弟赫利俄斯用她晨雾一般的手掀开东边天门（希腊语：Θύρα της Ανατολής），让他乘进来，开始他在天空朝发夕至之旅。传说裏她每到一处，散发着清香的花瓣和玫瑰香水的水珠便坠落在地上成为露水。 (zh)
- En la mitologia grega, Eos (en grec, ἡ Ἠώς -Ēṓs-, gen. Ἠοῦς ‘aurora') era la deessa titànica de l'aurora, que sortia de la seva llar a la vora de l'oceà que envoltava el món, per anunciar el seu germà Hèlios, el Sol. Com a dea de l'aurora, obria les portes del cel (amb «dits enrojolats», segurament una referència a núvols enrojolants durant el cel rogenc propi de l'alba o del capvespre) perquè Hèlios pogués conduir el seu carro pel cel cada dia. (ca)
- Eoso (helene Ἕως, latine Aurora) estas en la helena mitologio filino de Titano Hiperiono kaj de lia edzino kaj fratino Teja. Eoso estas diino de matena ĉielruĝo. Ŝiaj gefratoj estas Helioso, dio de la suno kaj Seleno, diino de la luno. Eoso estas ofte bildigata en belega safrana robo, kutime kun flugiloj. Ŝi estis bela kaj amis ĉion belan, ankaŭ la belajn virojn. Ŝia unua edzo estis Titano Astreo, al kiu ŝi naskis ĉiujn stelojn kaj ventojn. Inter ŝiaj amantoj viciĝas Kleito, atena heroo Kefalo kaj fama ĉasisto Oriono, onidire ilin ĉiujn ŝi sinsekve forrabis. (eo)
- In ancient Greek mythology and religion, Eos (/ˈiːɒs/; Ionic and Homeric Greek Ἠώς Ēṓs, Attic Ἕως Héōs, "dawn", pronounced [ɛːɔ̌ːs] or [héɔːs]; Aeolic Αὔως Aúōs, Doric Ἀώς Āṓs) is the goddess and personification of the dawn, who rose each morning from her home at the edge of the river Oceanus to deliver light and disperse the night. In Greek tradition and poetry she is characterized as a goddess with a great sexual appetite, who took numerous lovers for her own satisfaction and bore them several children. Like her Roman counterpart Aurora and Rigvedic Ushas, Eos continues the name of an earlier Indo-European dawn goddess, Hausos. Eos, or her earlier Proto-Indo-European (PIE) ancestor, also shares several elements with the love goddess Aphrodite, perhaps signifying Eos's influence on her or (en)
- Eos (także Świt, Jutrzenka; gr. Ἠώς Ēṓs ‘jutrzenka’, łac. Aurora ‘jutrzenka’, ‘zorza’) – w mitologii greckiej bogini i uosobienie zorzy porannej, brzasku i świtu; jedna z tytanid; utożsamiana z Hemerą i rzymską Aurorą. Zanim pojawi się na niebie wóz słońca, znad brzegów Oceanu wyjeżdża na lekkim rydwanie Eos, różanopalca bogini jutrzenki. Piękne oblicze młodej bogini jaśnieje rumieńcem zorzy porannej, a wśród szarych świtów zakwita jej szata barwy szafranu. Uchodziła za córkę tytana Hyperiona i tytanidy Tei (albo tytana Pallasa) oraz za siostrę Heliosa i Selene, przypuszczalnie także Tytana. (pl)
- Э́ос (др.-греч. Ἕως, эпич. Ἠώς, микен. a-wo-i-jo «утренняя заря»; из ПИЕ *h₂éwsōs) — в древнегреческой мифологии богиня зари. Эос появлялась ранним утром, выходя из океана, и на колеснице, запряженной прекрасными лошадьми, возносилась на небо. Богиня с розовыми перстами, как её называет Гомер, поднимается утром со своего ложа, выплывает на своих божественных конях и Фаэтоне из глубины моря и озаряет светом вселенную. Уже у Гомера Аврора называется богиней дня и отождествляется (в особенности у трагиков) с Гемерой (днём). Имя Эос происходит от праиндоевропейского корня *h2aus-os-. (ru)
- Eos är gryningens eller morgonrodnadens gudinna i grekisk mytologi och enligt denna är det hennes tårar som bildar daggen när de faller på jorden. Hon var dotter till titanerna Theia och Hyperion, syster till Selene och Helios. Hennes flörtiga personlighet fick Afrodite att anklaga henne för nymfomani. Eos var gift med Astraios, och tillsammans fick de sönerna tillika vindgudarna Anemoi (Boreas, Euros, Notos och Zefyros), och dottern Astraia. Den romerska motsvarigheten till Eos är Aurora. (sv)
- Е́ос (еол. Αυως, іон. 'Hώίς, дор. 'Αώς, атт. 'Έως, з прагрец. ausos; сюди ж відноситься лат. Aurora) — у давньогрецькій міфології — богиня світанку, дочка Гіперіона й Тейї, сестра Геліоса (Сонця) та Селени (Місяця); в поетичній уяві давніх греків постає молодою рожевотілою жінкою, з довгим хвилястим волоссям, у рожевих шатах. Уранці Еос підіймається з Океану і мчить на колісниці, запряженій парою крилатих коней, провіщаючи появу свого брата Геліоса. її вітає ранкова зірка, а інші зорі гаснуть. Часом ототожнюється з Гемерою (Днем). Чоловіком Еос був титан Астрей, від якого вона народила багато зірок та чотирьох вітрів — , , Зефіра й Нота. Прекрасна богиня не була байдужа й до вроди смертних юнаків. Вона вшанувала своїм коханням Оріона, й Тітона, з яким мала синів , Кефала та Мемнона. Під ч (uk)
|
.jpg){kind=link}
_-_Cephalus_and_Aurora_(1789-90)_front,_Cephalus's_knees_upward,_Lady_Lever_Art_Gallery,_Port_Sunlight,_Cheshire,_June_2013_(9103098456).png){kind=link}
_-_Aurora_and_Tithonus_-_RCIN_404754_-_Royal_Collection.jpg){kind=link}
