| dbo:abstract
|
- Segons la mitologia grega, Hècate (en grec antic Ἑκάτη; en llatí, Hĕcătē) va ser una deessa lunar, filla de Perseis i d'Astèria, segons ho explica Hesíode. Per tant seria descendent directa de la generació dels Titans i no estaria emparentada directament amb els Olímpics, però Zeus li va conservar els privilegis que tenia. Provinent de Tràcia, no fou objecte de culte públic entre els grecs, que tendien a confondre-la amb Selene i Àrtemis, però també amb Persèfone, ja que els antics imaginaven que quan la lluna no es veia en el cel era perquè s'amagava sota terra. Sovint era representada amb tres cossos junts, que figuraven la lluna nova, la lluna plena i la mitja lluna, o bé amb tres caps. Anava acompanyada d'Empusa, a la que de vegades es considerava filla seva. Tenia per missió difondre la benevolència entre els homes i els concedia les gràcies que li demanaven, sobretot la prosperitat material, l'eloqüència a les assemblees polítiques, la victòria a les batalles i als jocs. Proveïa d'abundants preses els pescadors, però feia créixer o feia minvar les collites i el bestiar segons li semblava. Els seus beneficis es podien rebre en qualsevol lloc, i no estaven limitats, com passava amb altres divinitats. Tenia la invocació de "deessa nodridora" de la joventut, títol que compartia amb Apol·lo i Àrtemis. En èpoques posteriors, Hècate va ser la divinitat que presidia els encanteris i la màgia, i estava vinculada al món de les ombres. Es feia present als mags i a les bruixes amb una torxa a cada mà, i prenia la forma de diversos animals: una euga, una lloba, una gossa, i d'altres. Se li atribueix la invenció de la bruixeria, i se la relaciona amb la família d'Eetes i Medea, considerats fetillers. Les tradicions tardanes diuen que Hècate era mare de Circe, i Circe és la tia de Medea. Fins i tot de vegades es considera la seva mare. Hècate presideix les cruïlles, llocs relacionats tradicionalment amb la màgia. La mitologia també ens parla de vegades de Hécate com una de les deesses menys conegudes, la filla menor de Zeus. Era la deessa de la lluna, i a l'Hades gaudia de gran autoritat, ja que era coneguda com la reina invencible. També presidia les cerimònies d'expiació i purificació de les ombres a les quals se les permetia arreglar les males accions fetes en la vida passada. Ferea (φεραία, pheraea) era un dels molts sobrenoms de l'Hècate. (ca)
- Hekaté (řecky: Ἑκάτη; 2. pád jednot. čísla Hekaty) je v řecké mytologii titánka, bohyně, patronka rybářů, jezdců na cestách, křižovatek, pastýřů i matek a porodů, mládeže, vládkyně tajemných sil (zvláště magie), měsíce, noci a podsvětí. Hekaté je zároveň čarodějnicí. (cs)
- هيكاتي (بالإنجليزية: Hecate أو Hekate – باليونانية القديمة: Ἑκάτη) هي إلهة في الميثولوجيا والديانة الإغريقية القديمة، عادةً ما تُظهر ممسكة بمشعلين أو مفتاح، وصُورت في الحقب الأحدث بشكل ثلاثي. ترتبط بتقاطعات الطرق والمداخل والضوء والسحر والشعوذة والدراية بالأعشاب والنباتات السامة والأشباح والنكرومانسية. تظهر في ترنيمة هوميروس لديميتر وكذلك في قصيدة ثيوغونيا التي كتبها هسيود، حيث تُرسخ صورتها كإلهة عظيمة. مكان أتباعها الأصلي غير محدد بدقة، لكن يُعتقد أنها حظيت بانتشار شعبي كبير في تراقيا. كانت هيكاتي واحدة من الآلهة الرئيسية التي عُبدت في المنازل الأثينية بصفتها إلهة حامية تمنح الرخاء والنعم اليومية للعائلة. في كتابات ما بعد المسيحية التي تُنسب إلى كهنة المعابد الكلدان (القرنين الثاني والثالث بعد الميلاد)، صُورت تملك شيئًا من زمام الحكم على الأرض والبحر والسماء، إضافة إلى دور أكثر انتشارًا عالميًا كمنقذة (سوتيرا)، أم الملائكة وروح العالم الكونية. وفيما يتعلق بطبيعة عبادتها، فقد سُجل أنها «تنتمي إلى حواف عقيدة تعدد الآلهة الإغريقية أكثر مما هو إلى مركزها. وهي متناقضة ومتعددة الأشكال بطبيعتها، ولذلك كانت تعاريفها ومميزاتها ملتبسة». (ar)
- Η Εκάτη είναι θεότητα της αρχαιοελληνικής θρησκείας και μυθολογίας, η οποία απεικονίζεται συνήθως να κρατά δύο πυρσούς ή κλειδί και σε μεταγενέστερες περιόδους με τρεις μορφές (τρίσωμη). (el)
- Hekate (altgriechisch Ἑκάτη Hekátē) ist in der griechischen Mythologie die Göttin der Magie, der Theurgie und der Nekromantie (Totenbeschwörung). Sie ist die Göttin der Wegkreuzungen bzw. Weggabelungen, Schwellen und Übergänge und die Wächterin der Tore zwischen den Welten. (de)
- Hekato aŭ Hekata (helene Ἑκάτη) estas, en la helena mitologio, la submonda diino de sorĉo kaj sorĉistinoj. Hekato personigas la aspekton de sojloj (naskiĝo, vojkruciĝo) kaj la aliformiĝon (sorĉo kaj magio) kaj kultiĝis kiel diino de sorĉistinoj, ĉefe jam dum Mezepoko. Do ŝi reprezentas la tenebran aspekton de la . Triopa ŝi estas, ĉar oni identigis ŝin kun la ĉiela Feba aŭ Febo, tera Diana kaj submonda (Hadesa) . Ŝia ĉaro estas la luno, forveturanta ĉe la proksimiĝo de la tagiĝo kune kun la spiritoj, elfoj, feoj. (eo)
- Hecate or Hekate is a goddess in ancient Greek religion and mythology, most often shown holding a pair of torches, a key, snakes, or accompanied by dogs, and in later periods depicted as three-formed or triple-bodied. She is variously associated with crossroads, entrance-ways, night, light, magic, witchcraft, the Moon, knowledge of herbs and poisonous plants, graves, ghosts, necromancy, and sorcery. Her earliest appearance in literature was in Hesiod's Theogony in the 8th century BCE as a goddess of great honour with domains in sky, earth, and sea. Her place of origin is debated by scholars, but she had popular followings amongst the witches of Thessaly and an important sanctuary among the Carian Greeks of Asia Minor in Lagina. Her oldest known representation was found in Selinunte, in Sicily. Hecate was one of several deities worshipped in ancient Athens as a protector of the oikos (household), alongside Zeus, Hestia, Hermes, and Apollo. In the post-Christian writings of the Chaldean Oracles (2nd–3rd century CE) she was also regarded with (some) rulership over earth, sea, and sky, as well as a more universal role as Savior (Soteira), Mother of Angels and the Cosmic World Soul.Regarding the nature of her cult, it has been remarked, "she is more at home on the fringes than in the centre of Greek polytheism. Intrinsically ambivalent and polymorphous, she straddles conventional boundaries and eludes definition." The Romans knew her by the epithet of Trivia, an epithet she shares with Diana/Artemis, each in their roles as protector of travel and of the crossroads (trivia, "three ways"). (en)
- Antzinaro klasikoan, Hekate (antzinako grezieraz: Ἑκάτη, Hekátē) greziar jainkosa eta titan bat izan zen. Gehienetan zuzi edo giltza pare bat eutsita agertzen da, eta ondorengo aldietan hirukoiztu egin zuten. Hainbat modutan lotu zuten gurutzeekin, sartzeko bideekin, argiarekin, magiarekin, sorginkeriarekin, belar eta ezagutzarekin, mamuekin, nigromantziarekin eta sorginkeriarekin. Hekate atenastarren etxeetan jainkosa babesle bezala gurtzen zuten, eta oparotasuna eta bedeinkapenak eman zizkien egunero familiari. (eu)
- Hécate (en griego antiguo, Ἑκάτη, Hekátē; en latín: Hĕcătē) es una titánide en la antigua religión griega y en la mitología. La mayoría de las veces se muestra sosteniendo un par de antorchas o una llave y en periodos posteriores se representa en forma triple. Fue asociada de diversas maneras con encrucijadas, caminos de entrada, luz, magia, brujería, conocimiento de hierbas y plantas venenosas, fantasmas, necromancia y hechicería. Aparece en el himno homérico a Deméter y en la Teogonía de Hesíodo, donde es promovida como una gran diosa. Hécate fue una de las principales diosas menores adoradas en los hogares atenienses como diosa protectora y que otorgaba prosperidad y bendiciones diarias a la familia. En los escritos poscristianos de los Oráculos caldeos (siglos II-III) le fueron considerados algunos dominios sobre la tierra, el mar y el cielo, así como un papel más universal como salvadora (Sotira, σώτειρα), madre de los ángeles y lo cósmico Mundo Alma.En cuanto a la naturaleza de su culto, se ha comentado que "esta diosa se siente más cómoda en los márgenes que en el centro del politeísmo griego. Intrínsecamente ambivalente y polimórfica, se encuentra entre los límites convencionales y elude la definición." Las inscripciones más antiguas se han encontrado en el Mileto arcaico tardío, cerca de Caria, donde Hécate es una protectora de las entradas. En el culto de los molpoi (cantantes sagrados; griego antiguo: οἱ μολποί) milesios, se colocaba frente a una estatua de Hécate una piedra engalanada y bañada en libaciones. (es)
- Is í Heicité (Sean-Ghréigis: Ἑκᾰ́τη, traslitriú: Hekátē) dia na agus i miotaseolaíocht Ghréagach. (ga)
- Hekate (bahasa Yunani: Ἑκάτη, Hekátē) dalam mitologi Yunani dan Romawi adalah dewi ilmu sihir dan persimpangan jalan. Hekate dikaitkan dengan kelahiran anak, pengasuhan anak muda, dinding dan gerbang, pintu masuk, persimpangan jalan, ilmu sihir,pengetahuan tentang bulan, obor,dan anjing. Hekate juga diasosiasikan dengan dunia bawah. Di Iskandariyah kuno dan beberapa tempat lainnya, Hekate digambarkan sebagai dewi berwajah tiga yang mengendalikan ilmu sihir, hal-hal magis, dan kutukan. Hekate juga dianggap sebagai pelindung pintu masuk. (in)
- Dans la mythologie grecque, Hécate (en grec ancien Ἑκάτη / Hekátê) est une déesse de la Lune. (fr)
- Ècate (in greco antico: Ἑκάτη, Hekátē) o Hekate o Hekat (in latino: Hecata o Hecate) conosciuta anche come Zea (con questo nome fu venerata particolarmente ad Atene) è un personaggio di origine pre-indoeuropea che fu ripreso nella mitologia greca e romana e trasportato poi nella religione greca e romana. Ecate era la dea della magia e degli incroci ed era la potente signora dell'oscurità, regnava sui demoni malvagi, sulla notte, la luna, i fantasmi, i morti. Era invocata da chi praticava la magia nera e la necromanzia. Era una delle numerose divinità adorate nell'antica Atene come protettrice dell'oikos (famiglia), insieme a Zeus, Estia, Hermes e Apollo. Negli scritti post-cristiani degli Oracoli caldaici (II-III secolo d.C.) era anche considerata con (un certo) dominio su terra, mare e cielo, nonché un ruolo più universale come Salvatore (Soteira), Madre degli Angeli e l'Anima del Mondo Cosmico. Riguardo alla natura del suo culto, è stato rimarcato che "è più a suo agio ai margini che al centro del politeismo greco. Intrinsecamente ambivalente e polimorfa, si trova a cavallo dei confini convenzionali ed elude la definizione". La più antica rappresentazione di Ecate è stata ritrovata a Selinunte in Sicilia.Il più noto santuario dedicato a Ecate si trova a Lagina, in Turchia sudoccidentale. (it)
- ヘカテー（古代ギリシャ語: Ἑκάτη, Hekátē）は、ギリシア神話の女神である。ヘカテイアとも呼ばれる。日本では長音を省略してヘカテとも表記される。 「ヘカテー」は、古代ギリシア語で太陽神アポローンの別名であるヘカトス（Ἑκατός, Hekatós「遠くにまで力の及ぶ者」、または「遠くへ矢を射る者」。陽光の比喩）の女性形であるとも、古代ギリシア語で「意思」を意味するとも（ヘーシオドスの用法より）言われている。また、エジプト神話の多産・復活の女神ヘケトに由来するとも言われている。 「死の女神」、「女魔術師の保護者」、「霊の先導者」、「ラミアーの母」、「死者達の王女」、「無敵の女王」等の別名で呼ばれた。「ソーテイラー（救世主）」の称号でも呼ばれる。また、江戸時代日本の文献では「ヘカッテ」と表記された。 古代ローマにおいてはトリウィア（Trivia、「十字路の」の意）という形容語を付けて呼ばれた。 トリカブトや犬、狼、牝馬、蛇（不死の象徴）、松明（月光の象徴）、ナイフ（助産術の象徴）、窪みのある自然石等がヘカテーの象徴とされる。 (ja)
- 헤카테(그리스어: Ἑκάτη)는 그리스 신화에 나오는 여신으로 원래는 ‘야성’ 또는 ‘출산’의 여신이었으나 나중에는 ‘대지(大地)의 여신’, ‘달의 여신’,‘저승의 여신’이 합쳐진 여신으로 여겨진다. 원래 이 여신의 원형은 소아시아 남부의 신화 전승에서 유래하여 그리스 신화로 유입된 것으로 보인다. 이 여신은 점차 저승세계와 암흑, 마법등을 관장하는 여신으로 성격이 변화되었으며 오늘날에는 모든 마녀의 여신으로 원래 그리스 신화의 여신의 모습과는 다르게 받아들여진다. 초기의 헤카테는 하나의 몸에 긴 드레스를 입고 의자에 앉아있거나 손에 횃불을 들고 있는 모습으로 묘사되었다가 나중에는 등을 서로 맞대고 있는 세 명의 여자의 모습으로 묘사된다. (ko)
- Hekate (Oudgrieks Ἑκάτη) is een chthonische godin uit de Griekse mythologie en religie, en was verbonden met magie, geesten, de maan, de nacht, en kruispunten. De Grieken beeldden haar niet vaak af, maar beschreven haar als een godin met drie hoofden: een van een hond, een paard en een slang of leeuw. De oorsprong van Hecates cultus ligt waarschijnlijk in Carië, Anatolië. Ze werd vooral aangeroepen door vrouwen tijdens de geboorte van hun kind. Ook zou ze twee spookhonden bij zich hebben, en haar komst werd aangekondigd door het blaffen van een hond. Haar bekendste priesteres was de tovenares Medea. Hekate's feestdag werd in Griekenland op 13 augustus en 30 november gevierd, en in het Romeinse Rijk op de 29e van elke maand. (nl)
- Hekate (stgr. Ἑκάτη Hekátē, łac. Hecate) – w mitologii greckiej i rzymskiej przede wszystkim bogini ciemności, czarów, magii oraz świata istot i zjawisk nadprzyrodzonych. (pl)
- Hekate (latin Trivia) är en gudinna förknippad med häxkonst och korsvägar. I grekisk mytologi ursprungligen en av titanerna, dotter till Perses och Asteria. I romersk mytologi kallas hon Trivia, de tre vägarnas gudinna. Hekate blev sedermera förknippad med Persefone och underjorden men behöll sina förbindelser till månen och dess magiska krafter. I konsten framställs Hekate som en skräckfigur med tre huvuden: ett hundhuvud, ett ormhuvud och ett hästhuvud, och betjänad av två ylande spökhundar. Vid nymåne hemsöker hon vägskäl där tre vägar möts, och varje huvud ser då åt var sitt håll. (sv)
- Hécate (em grego clássico: Ἑκάτη Hekátē ou Ἑκάτα Hekáta; romaniz.: Hekátē), na mitologia grega, é uma deusa, naturalizada na Grécia micénica ou na Trácia, mas oriunda das cidades cárias de Anatólia, região onde se atestam a maioria dos seus nomes teofóricos, como Hecateu e Hecatomno, e onde Hécate era vista como Grande Deusa em períodos históricos, no seu inigualável lugar de culto em . Deusa das terras selvagens e dos partos, era geralmente representada segurando duas tochas ou uma chave, e em períodos posteriores na sua forma tripla. Estava associada a encruzilhadas, entradas, fogo, luz, a lua, magia, bruxaria, o conhecimento de ervas e plantas venenosas, fantasmas, necromancia e feitiçaria. Ela reinara sobre a terra, mar e céu, bem como possuía um papel universal de salvadora (Soteira) e a Alma do Mundo Cósmico. Ela era uma das principais deidades adoradas nos lares atenienses como deusa protetora e como a que conferia prosperidade e bênçãos diárias à família. Hécate pode ter origem entre os Carianos na Anatólia, onde variações do seu nome são usadas para dar nome a crianças. William Berg observa, "Como as crianças não recebem nomes de espectros, é seguro assumir que os nomes carianos envolvendo hekat- referem-se a uma deidade principal livre da escuridão e de ligações com o submundo e bruxaria associadas à Hécate da Atenas clássica." Ela também parece associada à deusa romana Trivia, com a qual foi identificada em Roma. Hécate é descrita como de "cabelos dourados". (pt)
- Гека́та (др.-греч. Ἑκάτη) — анатолийская и фракийская богиня Луны, преисподней, всего таинственного, магии и колдовства. Внучка титанов. Древние греки иногда отождествляли её с богиней Луны Селеной. Гекатой иногда называют Артемиду. (ru)
- Гека́та (дав.-гр. Εκάτη) — у грецькій міфології хтонічна богиня кордонів, роздоріжжя, чаклунства і привидів. У найдавнішу епоху богиня Місяця, пізніше богиня чаклунства, володарка всіх страховиськ і примар. Вона також асоціюється з некромантією, ніччю, світлом, знаннями про трави та отруйні рослини, могилами. Гомер не знав Гекати; її культ перейшов до греків від фракійців. Перша літературна згадка про неї з’являється в «Теогонії» Гесіода (VIII ст. до н. е.) — дочка титана Перса; інші називають її дочкою Зевса і Деметри або Зевса і Гери, тоді, ймовірно, першим історично грецьким ім'ям її було Ангела. У творі Геката описується як богиня великої честі з володіннями на небі, землі та морі. Науковці досі дискутують про місце її походження. Вона мала популярність серед фессалійських відьом. Геката була одним із кількох божеств, яким поклонялися в стародавніх Афінах як захисниці ойкосів (домашнього господарства) одночасно із Зевсом, Гестією, Гермесом та Аполлоном. (uk)
- 赫卡忒（希臘語：Ἑκάτη、拉丁語：Hecate）是希腊神话中前奥林匹亚的一个重要的泰坦女神，也是象征着暗月之夜的“月陰女神”或“黑月女神”。 赫卡忒总是和下弦月、夜晚、鬼魂、阴间、精灵、魔法、巫术和招魂术联系在一起。她是著名的不可抗拒的死神，无法战胜或无人能及的女皇，同样也是妖术、魔咒和女巫的守护女神。赫卡忒是一位具有强大法力的女神，她曾经帮助宙斯打败过独眼巨人，所以她有着巨人一般的强大力量，即使是众神之王宙斯也都敬畏黑卡蒂女神。赫卡忒可能起源于古埃及的青蛙女神海奎特或是来自于亚细亚的西南地区，并且掌控着所有三岔路的交叉口，她总会在子夜时分出现在鬼魂前往阴间必经的三岔路口，高举着火炬指引鬼魂通往阴间。 赫卡忒在很多方面都与女猎神阿耳忒弥斯非常相像，随着时间的推移，人们逐渐将二者混为一谈，则把赫卡忒视为阿耳忒弥斯在阴间的黑暗分身，并且赫卡忒还创造了地狱，是掌管地狱通道的女神。赫卡忒在天空和大地都有着极大的权力，出行时总是有一群来自地狱的猎犬为其护驾。火炬则是赫卡忒象征性的重要标志，借助它，赫卡忒才能得以在阴曹地府与得墨忒耳一同救出被冥王哈帝斯所虏走的珀耳塞福涅。赫卡忒为人熟知的身份有“鬼魂女王”、“黑魔法女主人”和“地狱钥匙掌管者”。她是一位伟大的魔法女神，地位甚至比喀耳刻还要重要。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Hekaté (řecky: Ἑκάτη; 2. pád jednot. čísla Hekaty) je v řecké mytologii titánka, bohyně, patronka rybářů, jezdců na cestách, křižovatek, pastýřů i matek a porodů, mládeže, vládkyně tajemných sil (zvláště magie), měsíce, noci a podsvětí. Hekaté je zároveň čarodějnicí. (cs)
- Η Εκάτη είναι θεότητα της αρχαιοελληνικής θρησκείας και μυθολογίας, η οποία απεικονίζεται συνήθως να κρατά δύο πυρσούς ή κλειδί και σε μεταγενέστερες περιόδους με τρεις μορφές (τρίσωμη). (el)
- Hekate (altgriechisch Ἑκάτη Hekátē) ist in der griechischen Mythologie die Göttin der Magie, der Theurgie und der Nekromantie (Totenbeschwörung). Sie ist die Göttin der Wegkreuzungen bzw. Weggabelungen, Schwellen und Übergänge und die Wächterin der Tore zwischen den Welten. (de)
- Hekato aŭ Hekata (helene Ἑκάτη) estas, en la helena mitologio, la submonda diino de sorĉo kaj sorĉistinoj. Hekato personigas la aspekton de sojloj (naskiĝo, vojkruciĝo) kaj la aliformiĝon (sorĉo kaj magio) kaj kultiĝis kiel diino de sorĉistinoj, ĉefe jam dum Mezepoko. Do ŝi reprezentas la tenebran aspekton de la . Triopa ŝi estas, ĉar oni identigis ŝin kun la ĉiela Feba aŭ Febo, tera Diana kaj submonda (Hadesa) . Ŝia ĉaro estas la luno, forveturanta ĉe la proksimiĝo de la tagiĝo kune kun la spiritoj, elfoj, feoj. (eo)
- Antzinaro klasikoan, Hekate (antzinako grezieraz: Ἑκάτη, Hekátē) greziar jainkosa eta titan bat izan zen. Gehienetan zuzi edo giltza pare bat eutsita agertzen da, eta ondorengo aldietan hirukoiztu egin zuten. Hainbat modutan lotu zuten gurutzeekin, sartzeko bideekin, argiarekin, magiarekin, sorginkeriarekin, belar eta ezagutzarekin, mamuekin, nigromantziarekin eta sorginkeriarekin. Hekate atenastarren etxeetan jainkosa babesle bezala gurtzen zuten, eta oparotasuna eta bedeinkapenak eman zizkien egunero familiari. (eu)
- Is í Heicité (Sean-Ghréigis: Ἑκᾰ́τη, traslitriú: Hekátē) dia na agus i miotaseolaíocht Ghréagach. (ga)
- Hekate (bahasa Yunani: Ἑκάτη, Hekátē) dalam mitologi Yunani dan Romawi adalah dewi ilmu sihir dan persimpangan jalan. Hekate dikaitkan dengan kelahiran anak, pengasuhan anak muda, dinding dan gerbang, pintu masuk, persimpangan jalan, ilmu sihir,pengetahuan tentang bulan, obor,dan anjing. Hekate juga diasosiasikan dengan dunia bawah. Di Iskandariyah kuno dan beberapa tempat lainnya, Hekate digambarkan sebagai dewi berwajah tiga yang mengendalikan ilmu sihir, hal-hal magis, dan kutukan. Hekate juga dianggap sebagai pelindung pintu masuk. (in)
- Dans la mythologie grecque, Hécate (en grec ancien Ἑκάτη / Hekátê) est une déesse de la Lune. (fr)
- ヘカテー（古代ギリシャ語: Ἑκάτη, Hekátē）は、ギリシア神話の女神である。ヘカテイアとも呼ばれる。日本では長音を省略してヘカテとも表記される。 「ヘカテー」は、古代ギリシア語で太陽神アポローンの別名であるヘカトス（Ἑκατός, Hekatós「遠くにまで力の及ぶ者」、または「遠くへ矢を射る者」。陽光の比喩）の女性形であるとも、古代ギリシア語で「意思」を意味するとも（ヘーシオドスの用法より）言われている。また、エジプト神話の多産・復活の女神ヘケトに由来するとも言われている。 「死の女神」、「女魔術師の保護者」、「霊の先導者」、「ラミアーの母」、「死者達の王女」、「無敵の女王」等の別名で呼ばれた。「ソーテイラー（救世主）」の称号でも呼ばれる。また、江戸時代日本の文献では「ヘカッテ」と表記された。 古代ローマにおいてはトリウィア（Trivia、「十字路の」の意）という形容語を付けて呼ばれた。 トリカブトや犬、狼、牝馬、蛇（不死の象徴）、松明（月光の象徴）、ナイフ（助産術の象徴）、窪みのある自然石等がヘカテーの象徴とされる。 (ja)
- 헤카테(그리스어: Ἑκάτη)는 그리스 신화에 나오는 여신으로 원래는 ‘야성’ 또는 ‘출산’의 여신이었으나 나중에는 ‘대지(大地)의 여신’, ‘달의 여신’,‘저승의 여신’이 합쳐진 여신으로 여겨진다. 원래 이 여신의 원형은 소아시아 남부의 신화 전승에서 유래하여 그리스 신화로 유입된 것으로 보인다. 이 여신은 점차 저승세계와 암흑, 마법등을 관장하는 여신으로 성격이 변화되었으며 오늘날에는 모든 마녀의 여신으로 원래 그리스 신화의 여신의 모습과는 다르게 받아들여진다. 초기의 헤카테는 하나의 몸에 긴 드레스를 입고 의자에 앉아있거나 손에 횃불을 들고 있는 모습으로 묘사되었다가 나중에는 등을 서로 맞대고 있는 세 명의 여자의 모습으로 묘사된다. (ko)
- Hekate (Oudgrieks Ἑκάτη) is een chthonische godin uit de Griekse mythologie en religie, en was verbonden met magie, geesten, de maan, de nacht, en kruispunten. De Grieken beeldden haar niet vaak af, maar beschreven haar als een godin met drie hoofden: een van een hond, een paard en een slang of leeuw. De oorsprong van Hecates cultus ligt waarschijnlijk in Carië, Anatolië. Ze werd vooral aangeroepen door vrouwen tijdens de geboorte van hun kind. Ook zou ze twee spookhonden bij zich hebben, en haar komst werd aangekondigd door het blaffen van een hond. Haar bekendste priesteres was de tovenares Medea. Hekate's feestdag werd in Griekenland op 13 augustus en 30 november gevierd, en in het Romeinse Rijk op de 29e van elke maand. (nl)
- Hekate (stgr. Ἑκάτη Hekátē, łac. Hecate) – w mitologii greckiej i rzymskiej przede wszystkim bogini ciemności, czarów, magii oraz świata istot i zjawisk nadprzyrodzonych. (pl)
- Hekate (latin Trivia) är en gudinna förknippad med häxkonst och korsvägar. I grekisk mytologi ursprungligen en av titanerna, dotter till Perses och Asteria. I romersk mytologi kallas hon Trivia, de tre vägarnas gudinna. Hekate blev sedermera förknippad med Persefone och underjorden men behöll sina förbindelser till månen och dess magiska krafter. I konsten framställs Hekate som en skräckfigur med tre huvuden: ett hundhuvud, ett ormhuvud och ett hästhuvud, och betjänad av två ylande spökhundar. Vid nymåne hemsöker hon vägskäl där tre vägar möts, och varje huvud ser då åt var sitt håll. (sv)
- Гека́та (др.-греч. Ἑκάτη) — анатолийская и фракийская богиня Луны, преисподней, всего таинственного, магии и колдовства. Внучка титанов. Древние греки иногда отождествляли её с богиней Луны Селеной. Гекатой иногда называют Артемиду. (ru)
- 赫卡忒（希臘語：Ἑκάτη、拉丁語：Hecate）是希腊神话中前奥林匹亚的一个重要的泰坦女神，也是象征着暗月之夜的“月陰女神”或“黑月女神”。 赫卡忒总是和下弦月、夜晚、鬼魂、阴间、精灵、魔法、巫术和招魂术联系在一起。她是著名的不可抗拒的死神，无法战胜或无人能及的女皇，同样也是妖术、魔咒和女巫的守护女神。赫卡忒是一位具有强大法力的女神，她曾经帮助宙斯打败过独眼巨人，所以她有着巨人一般的强大力量，即使是众神之王宙斯也都敬畏黑卡蒂女神。赫卡忒可能起源于古埃及的青蛙女神海奎特或是来自于亚细亚的西南地区，并且掌控着所有三岔路的交叉口，她总会在子夜时分出现在鬼魂前往阴间必经的三岔路口，高举着火炬指引鬼魂通往阴间。 赫卡忒在很多方面都与女猎神阿耳忒弥斯非常相像，随着时间的推移，人们逐渐将二者混为一谈，则把赫卡忒视为阿耳忒弥斯在阴间的黑暗分身，并且赫卡忒还创造了地狱，是掌管地狱通道的女神。赫卡忒在天空和大地都有着极大的权力，出行时总是有一群来自地狱的猎犬为其护驾。火炬则是赫卡忒象征性的重要标志，借助它，赫卡忒才能得以在阴曹地府与得墨忒耳一同救出被冥王哈帝斯所虏走的珀耳塞福涅。赫卡忒为人熟知的身份有“鬼魂女王”、“黑魔法女主人”和“地狱钥匙掌管者”。她是一位伟大的魔法女神，地位甚至比喀耳刻还要重要。 (zh)
- هيكاتي (بالإنجليزية: Hecate أو Hekate – باليونانية القديمة: Ἑκάτη) هي إلهة في الميثولوجيا والديانة الإغريقية القديمة، عادةً ما تُظهر ممسكة بمشعلين أو مفتاح، وصُورت في الحقب الأحدث بشكل ثلاثي. ترتبط بتقاطعات الطرق والمداخل والضوء والسحر والشعوذة والدراية بالأعشاب والنباتات السامة والأشباح والنكرومانسية. تظهر في ترنيمة هوميروس لديميتر وكذلك في قصيدة ثيوغونيا التي كتبها هسيود، حيث تُرسخ صورتها كإلهة عظيمة. مكان أتباعها الأصلي غير محدد بدقة، لكن يُعتقد أنها حظيت بانتشار شعبي كبير في تراقيا. (ar)
- Segons la mitologia grega, Hècate (en grec antic Ἑκάτη; en llatí, Hĕcătē) va ser una deessa lunar, filla de Perseis i d'Astèria, segons ho explica Hesíode. Per tant seria descendent directa de la generació dels Titans i no estaria emparentada directament amb els Olímpics, però Zeus li va conservar els privilegis que tenia. (ca)
- Hecate or Hekate is a goddess in ancient Greek religion and mythology, most often shown holding a pair of torches, a key, snakes, or accompanied by dogs, and in later periods depicted as three-formed or triple-bodied. She is variously associated with crossroads, entrance-ways, night, light, magic, witchcraft, the Moon, knowledge of herbs and poisonous plants, graves, ghosts, necromancy, and sorcery. Her earliest appearance in literature was in Hesiod's Theogony in the 8th century BCE as a goddess of great honour with domains in sky, earth, and sea. Her place of origin is debated by scholars, but she had popular followings amongst the witches of Thessaly and an important sanctuary among the Carian Greeks of Asia Minor in Lagina. Her oldest known representation was found in Selinunte, in Sic (en)
- Hécate (en griego antiguo, Ἑκάτη, Hekátē; en latín: Hĕcătē) es una titánide en la antigua religión griega y en la mitología. La mayoría de las veces se muestra sosteniendo un par de antorchas o una llave y en periodos posteriores se representa en forma triple. Fue asociada de diversas maneras con encrucijadas, caminos de entrada, luz, magia, brujería, conocimiento de hierbas y plantas venenosas, fantasmas, necromancia y hechicería. Aparece en el himno homérico a Deméter y en la Teogonía de Hesíodo, donde es promovida como una gran diosa. (es)
- Ècate (in greco antico: Ἑκάτη, Hekátē) o Hekate o Hekat (in latino: Hecata o Hecate) conosciuta anche come Zea (con questo nome fu venerata particolarmente ad Atene) è un personaggio di origine pre-indoeuropea che fu ripreso nella mitologia greca e romana e trasportato poi nella religione greca e romana. Ecate era la dea della magia e degli incroci ed era la potente signora dell'oscurità, regnava sui demoni malvagi, sulla notte, la luna, i fantasmi, i morti. Era invocata da chi praticava la magia nera e la necromanzia. (it)
- Hécate (em grego clássico: Ἑκάτη Hekátē ou Ἑκάτα Hekáta; romaniz.: Hekátē), na mitologia grega, é uma deusa, naturalizada na Grécia micénica ou na Trácia, mas oriunda das cidades cárias de Anatólia, região onde se atestam a maioria dos seus nomes teofóricos, como Hecateu e Hecatomno, e onde Hécate era vista como Grande Deusa em períodos históricos, no seu inigualável lugar de culto em . Deusa das terras selvagens e dos partos, era geralmente representada segurando duas tochas ou uma chave, e em períodos posteriores na sua forma tripla. Estava associada a encruzilhadas, entradas, fogo, luz, a lua, magia, bruxaria, o conhecimento de ervas e plantas venenosas, fantasmas, necromancia e feitiçaria. Ela reinara sobre a terra, mar e céu, bem como possuía um papel universal de salvadora (Soteira) (pt)
- Гека́та (дав.-гр. Εκάτη) — у грецькій міфології хтонічна богиня кордонів, роздоріжжя, чаклунства і привидів. У найдавнішу епоху богиня Місяця, пізніше богиня чаклунства, володарка всіх страховиськ і примар. Вона також асоціюється з некромантією, ніччю, світлом, знаннями про трави та отруйні рослини, могилами. Гомер не знав Гекати; її культ перейшов до греків від фракійців. Перша літературна згадка про неї з’являється в «Теогонії» Гесіода (VIII ст. до н. е.) — дочка титана Перса; інші називають її дочкою Зевса і Деметри або Зевса і Гери, тоді, ймовірно, першим історично грецьким ім'ям її було Ангела. У творі Геката описується як богиня великої честі з володіннями на небі, землі та морі. Науковці досі дискутують про місце її походження. Вона мала популярність серед фессалійських відьом. (uk)
|
_-_Google_Art_Project.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
