| dbo:abstract
|
- En la mitologia grega hi ha dos personatges anomenats Cèfal (en grec antic Κέφαλος). Es confonen sovint, ja que tots dos són mencionats com a amants de la deessa Eos. (ca)
- سيفالوس (/ˈsɛfələs/; (بالإغريقية: Κέφαλος), كيفالوس) هو اسم استخدم أيضا لشخصية من ابطال الميثولوجيا الاغريقية وكان يحمل اسم على حسب ماكتبوه رجال التاريخ. سيفالوس هي كلمة اغريقية وتعني «الرأس». ربما تستخدم هنا لانه كان المؤسس لأعظم عائلة التي تضم . من المحتمل ان تعني كلمة سيفالوس راس الشمس التي قتلت (بخرته) بروكريس (كثفته)بسهمه الذي لايخطئ. سيفالوس كان سيفالوس أحد عشاق ألهة الفجر. التضحيات السخية لسيفالوس وبروكريس كانت منقوشة في التقويم المقدس في جنوب . ربما تعود إلى 430 قبل الميلاد ونشرت من الحجر في عام 1983. (ar)
- Kefalos (řecky Κέφαλος, latinsky Cephalus) je v řecké mytologii synem boha Herma a jeho milenky , dcery athénského krále Kekropa. Kefalos byl pohledný muž a vzal si za manželku Prokris, dceru athénského krále . Milovali se,manželství bylo šťastné, ale dlouho nevydrželo. Do krásného Kefala se zamilovala bohyně ranních červánků Éós a unesla ho prý až na samý konec světa. Kefalos ale stále vzpomínal na svou ženu, bohyni odmítal a prosil ji, aby ho propustila zpět. Ta mu skutečně nakonec dala svobodu. Zároveň ale Kefala navedla, aby si vyzkoušel, jak pevná byla Prokridina věrnost. Změnila jeho podobu a on se jako cizinec vrátil do rodné země. Přemlouval Prokris, lákal ji na dary a ona mu zpočátku odolávala. Avšak netrvalo dlouho a její přísahy o věrnosti až za hrob vzaly za své, když viděla nádherné dary, kterými ji Kefalos zahrnoval. Pak už neodolala, a byla by se mu oddala. V tu chvíli však Éós vrátila Kefalovi jeho původní podobu, Prokris viděla, že chtěla podvést vlastního milovaného manžela a s hanbou utekla do hor. Prokris se připojila k družině bohyně lovu Artemis. Dostala od ní vzácné dary: kopí, které nikdy neminulo svůj cíl a navíc se vždy vrátilo do rukou lovce, který je hodil. A také dostala loveckého psa jménem , kterému žádná zvěř neunikla. Tyto dva vzácné dary dala Prokris později Kefalovi, když se opět usmířili. Byly to dary, aby jí odpustil způsobenou potupu. Jejich nové štěstí ale zase dlouho nevydrželo. Prokridě někdo donesl, že Kefalos volá ženské jméno Nefelé. Nepochopila, že Nefelé je jméno bohyně oblaků a že Kefalos takto volal, aby se na obloze objevil aspoň obláček, aby bylo možno spočinout ve stínu. Prokris vše sledovala z úkrytu a když opravdu uslyšela volání na Nefelé, tiše vzlykla. Kefalos vrhl do křoví kopí, myslel, že se tam ukrývá zvěř. Kouzelné kopí smrtelně zranilo Prokris. V posledních chvílích jejího života jí Kefalos vše vysvětlil a Prokris zemřela usmířená. Za toto zabití musel poté Kefalos odejít z rodného města. Uchýlil se do Théb, osvobodil město od divoké lišky, které musel být každý měsíc obětován malý chlapec. Později vytáhl do války s králem Amfitryónem a když zvítězili, dostal od něj ostrov na západě Peloponnésu a pojmenoval jej . (cs)
- Στην Αρχαία ελληνική μυθολογία ο Κέφαλος ήταν γιος του Δηιονέως που ήταν βασιλιάς στους Φωκείς και της Διομήδης, εγγονός του γενάρχη των Αιολών Αιόλου. Ο Κέφαλος ήταν επιπλέον ένας από τους ερωμένους της θεάς Ηούς. Η λέξη Κέφαλος σημαίνει «κεφάλι», πιθανότατα σημαίνει ότι υπήρξε κεφαλή μιας μεγάλης οικογένειας από την οποία προήλθε ο διάσημος ήρωας Οδυσσέας. Μια άλλη εξήγηση πιθανότατα να είναι η κεφαλή του Ηλίου που σκοτώνει με τις ακτίνες του, με τον ίδιο τρόπο σκότωσε και ο ίδιος κατά λάθος την Πρόκριδα με το βέλος του ενώ κυνηγούσε στο δάσος. Πολλές λατρείες που σχετίζονται με τον Κέφαλο και την Πρόκριδα έχουν βρεθεί σε ιερό ημερολόγιο στο χωριό Θορικός της νότιας Αττικής (430 π.Χ., δημοσιοποιήθηκαν το 1983).Τα αδέλφια του Κέφαλου ήταν ο Αινετύς, ο Φύλακος, ο Άκτωρ και η Αστεροδεία. Ο γιος του με την Πρόκνη ήταν ο Αρκείσιος, με την Κλυμένη κόρη του Μινύα απέκτησε τον Ίφικλο και τον Αλκιμέδη. Σε μερικές πηγές καταγράφεται σαν πατέρας της Οίας, συζύγου του Χαροποιού και επώνυμης του Δήμου της Οίας στην Αττική. Ένας άλλος γιος του Κέφαλου ο έγινε βασιλιάς της Φωκίδας και σύζυγος της Ευάδνης, κόρης του Πελία. (el)
- Kephalos (altgriechisch Κέφαλος Képhalos, deutsch ‚Kopf‘, gemeint ist: „der mit dem schönen Haupt“), Herrscher von Thorikos, war ein Sohn des Hermes und der Herse und Gemahl der Prokris. Als Geliebter der Eos soll er Vater des Phaëthon gewesen sein. (de)
- Kefalo (helene Κέφαλος, latine Cephalus) estis en la helena mitologio - filo de la dio Hermeso kaj lia amantino Herso, filino de atena reĝo Kekropso. Kefalo estis belaspekta viro kaj edziĝis kun Prokriso, filino de atena reĝo Ereĥteo. La geedzoj amis sin reciproke, la edzeco estis feliĉa, sed ne daŭris longe. Belan Kefalon ekamis diino de matena ĉielruĝo Eoso kaj onidire forportis lin ĝis fino de la mondo. Sed Kefalo ĉiam rememoris sian edzinon, la diinon rifuzis kaj petis ŝin, ke ŝi malkaptu lin. Ŝi fine fakte liberigis lin. Sed sammomente ŝi sugestis al Kefalo, ke li provu kiel firma estis fideleco de Prokriso. Ŝanĝis lian formon kaj tiu kiel eksterlandano revenis en la naskiĝlandon. Li persvadis Proksison, logis ŝin per donacoj kaj ŝi dekomence rezistis. Tamen ne daŭris tro longe kaj kiam ŝi vidis belegajn donacojn de Kefalo, ŝiaj ĵuroj pri fideleco ĝis transtombo estis for. Ŝi jam preskaŭ ne rezistis kaj ne mankis multe kiam ŝi fordonus sin al li. En tiu momento Eoso redonis al Kefalo lian originan formon, Prokriso vidis, ke ŝi volis kokri sian propran amatan edzon kaj kun honto forkuris en montaron. Tie Prokriso aliĝis al sekvantaro de diino de ĉaso Artemiso. Ricevis de la diino raran lancon, kiu neniam maltrafis la celon kaj plie eĉ mem revenis en manojn de la ĉasisto, kiu ĵetis ĝin. Kaj ricevis ankaŭ ĉashundon nomatan , de kiu neniu ĉasaĵo forkuris. Tiujn ĉi rarajn donacojn Prokriso pli poste donis al Kefalo, kiam ili repaciĝis. Ili estis donacoj, por ke li absolvu al ŝi kaŭzitan honorofendon. Sed ilia nova feliĉo ne daŭris longe. Iu anoncis al Prokriso, ke Kefalo ofte vokas virinan nomon Nefelo. Ŝi ne sciis, ke Nefelo estas nomo de nebula diino kaj ne komprenis, ke Kefalo vokis la diinan nomon por ke sur la ĉielo aperu almenaŭ nebuleto en kies ombro oni eblus ripozi. Prokriso ĉion observis el kaŝejo kaj kiam ŝi fakte aŭdis vokadon al Nefelo mallaŭte ĝemploris. Kefalos supozis, ke tie estas kaŝita ĉasaĵo kaj ĵetis tie sian lancon. Magia lanco Prokrison morte vundis. En lastaj momentoj kiam ŝi ankoraŭ vivis , Kefalo ĉion klarigis al ŝi kaj tiu mortis repaciĝinta. Pro tiu ĉi mortigo devis Kefalo foriri el sia naskiĝurbo kaj rifuĝis en Tebon. Tie li liberigis la urbon de sovaĝa vulpo, al kiu oni devis oferi ĉiumonate malgrandan knabon. Pli poste li militiris kun la reĝo Amfitriono. Kiam ili venkis, Kefalo ricevis de la reĝo en okcidento de Peloponezo insulon kiun eknomis Kefalenio. (eo)
- In Greek mythology, Cephalus (/ˈsɛfələs/; Ancient Greek: Κέφαλος Kephalos) is a Aeolian prince, the son of Deion/ Deioneos, ruler of Phocis, and Diomede, and grandson of Aeolus. He was one of the lovers of the dawn goddess Eos. (en)
- En la mitología griega, el eolio Céfalo (Κέφαλος) era hijo de Deyoneo, rey de la Fócide, y Diomede. Céfalo se casó con Procris, una hija de Erecteo, y ambos se habían jurado eterna fidelidad. Eos, la diosa de la aurora, estaba condenada a enamorarse consecutivamente de mortales, por decisión de Afrodita, que no le perdonaba haberla encontrado en el lecho con su amante Ares. Tras el desafortunado fin que tuvo su primer amado mortal, Orión, Eos se encaprichó de Céfalo. Lo secuestró e intentó hacerlo su amante, pero Céfalo la rechazó recordando los votos de fidelidad de su esposa. Entonces Eos trató de convencerlo de que Procris faltaría a su promesa a cambio de riquezas. Para dejar que se convenciese por sí mismo, Eos dio a Céfalo la forma de un forastero, y bajo esta apariencia lo dejó marchar para que probase la castidad de su mujer. Fingiendo ser otro, Céfalo intentó sobornar a su amada con regalos y Procris accedió a acostarse con él. En una versión alternativa, Procris se acostó efectivamente con un tal a cambio de una corona de oro y Céfalo descubrió esta infidelidad. Céfalo tuvo un hijo con Eos llamado Faetonte (que según otros autores era hijo de un personaje llamado también Céfalo pero de identidad distinta), que posteriormente fue robado por Afrodita para que cuidara de sus templos. Mientras tanto, Procris, avergonzada, huyó hasta Creta, donde el rey Minos la sobornó para que fuera su amante regalándole a Lélape, un perro infalible en la caza, y una jabalina que nunca erraba en el blanco, ambos regalos de Artemisa. Pero temiendo la ira de la esposa de Minos, famosa hechicera, se disfrazó de muchacho y regresó a su tierra natal, confortándose con la práctica de la caza, de la que era gran aficionada. El destino quiso que precisamente en una cacería se volviera a encontrar con Céfalo, que no la reconoció. Este envidiaba el sabueso y la lanza de Procris, y le propuso que se los vendiera. Pero la joven, que ya se había dado cuenta de que Céfalo era su gran amor, le contestó que solo se los daría si la hacía su amante. Céfalo accedió, y en su primera cita Procris le reveló, llorando y arrepentida, su verdadera identidad. Así, ambos esposos se reconciliaron, y tuvieron un hijo llamado Arcisio, que sucedería a su padre como gobernante de su reino. Este Arcisio fue el abuelo de Odiseo, hijo de Laertes. Pero la despechada Eos no perdonaría ser abandonada por Céfalo y lo maldijo amargamente, poco antes de que comenzase a buscar un nuevo amor. Esta maldición se materializó a través de Artemisa, a la que no le había gustado nada que sus preciados regalos (el perro y la jabalina) fueran objeto de un tráfico tan inmoral. Hizo que Procris sintiera todavía celos de la Aurora (Eos) y sospechara que su marido abandonase el lecho siempre antes de que saliese el sol. Céfalo estaba un día sentado junto a un árbol, acalorado tras una cacería, cantando un pequeño himno al viento (Aura). Un paseante casual lo oyó y pensó que estaba cortejando a una amante. Procris lo supo y al día siguiente fue en su busca. Como estaba sentado cantando el mismo himno, pensó que le cantaba a su antigua amante Aurora (Eos) y se movió. Céfalo, oyendo la agitación en la maleza y creyendo que el ruido era de un animal, lanzó la infalible jabalina en la dirección del sonido y atravesó a Procris. Mientras moría en sus brazos, le dijo que «por nuestros votos nupciales, por favor no te cases nunca con Aurora». Céfalo quedó afligido por la muerte de su amada Procris, y aceptó el destierro a Tebas que le impuso el Areópago. Allí ayudó a Anfitrión de Micenas en una guerra en contra los y fue recompensado con la isla de Samos, que desde entonces fue conocida como Cefalonia. También cedió al supuesto padre de Heracles el sabueso infalible para que pudieran dar muerte a la zorra teumesia, que estaba causando estragos en la zona. Esta bestia no podía ser atrapada por designio de los dioses, y cuando Anfitrión le lanzó a Lélape (que tenía que apresar todo lo que se propusiera), se planteó un dilema en el Olimpo. Finalmente Zeus resolvió la situación convirtiendo a ambos animales en rocas. Céfalo se volvió a casar, eligiendo a una hija de Minias como esposa. Con esta mujer (llamada Clímene según algunas fuentes), tuvo dos hijos llamados y Alcimede. Sin embargo, nunca se perdonó por la muerte de Procris y, creyéndose perseguido por el espíritu de ella, terminó suicidándose saltando al mar desde un acantilado de la isla de Léucade. (es)
- ケパロス（古希: Κέφαλος, Cephalus）は、ギリシア神話の人物である。ポーキス王デーイオーンとディオメーデーの子で、アステロディアー、アイネトス、アクトール、ニーソスと兄弟。プロクリスの夫である。 暁の女神エーオースに愛され、息子のパエトーン（太陽神ヘーリオスの息子とは別人）を産んだ。 オウィディウスの変身物語では、エーオースに唆され妻のプロクリスの貞操を疑い試した結果、プロクリスは家を出て狩猟生活を送った。その後和解したが、誤ってプロクリスを槍で貫いて殺した。 (ja)
- Cefalo (in greco antico: Κέφαλος, Kèphalos) è un personaggio della mitologia greca, figlio di Deioneo e di Diomeda, sposo di Procri, figlia di Eretteo. È considerato l'eponimo del demo di Cefale e dell'isola di Cefalonia. (it)
- Kephalos was een figuur uit de Griekse mythologie. Hij was de man van Prokris. Toen hij erachter kwam dat ze hem bedroog met , die haar had verleid met een gouden kroon, verjoeg hij haar. Ze vluchtte naar Kreta, waar koning Minos verliefd op haar werd. Zijn vrouw had echter een vloek over hem uitgesproken dat als hij haar ooit zou bedriegen, zijn minnares schorpioenen en slangen zou baren die haar zouden doden. Prokris ging niet in op zijn avances, omdat ze nog steeds van Kephalos hield. Ze genas hem echter wel van de vloek. Daarna keerde ze terug naar Kephalos en verzoende zich met hem. Ze hielden zoveel van elkaar, dat ze zwoeren dat ze nooit een ander zouden hebben. Toen Kephalos ging jagen in de bergen, kreeg hij het warm en riep hij de wind aan. Een dienaar, die zelf verliefd was op de mooie Prokris, hoorde hem echter roepen: 'Aura, Aura verkwik mij!' De dienaar dacht dat hij een minnares riep en vertelde het aan Prokris. Ze wilde hem niet geloven, maar omdat hij zo aandrong, besloot ze Kephalos te volgen naar de bergen. Weer kreeg Kephalos het warm en riep hij naar de wind: 'Aura, Aura, verkwik me!' Toen Prokris dat hoorde, stootte ze een jammerklacht uit. Kephalos, die dacht dat hij een wild dier hoorde, schoot haar neer terwijl zij in de struiken verborgen zat. Toen hij zijn geliefde dood aantrof, knielde hij al huilend bij haar neer en boog zich naar haar toe. Prokris fluisterde in zijn oor :'Beloof me dat je nooit met Aura ons echtelijke bed deelt.' Toen pas begreep Kephalos dat Prokris dacht dat hij een ander had. Hij legde haar alles uit, vlak daarna stierf ze. Kephalos had daar zoveel verdriet over, dat hij zei: 'Ik kan alleen leven met Prokris, nu zij er niet meer is, kan ik niet meer leven.' Daarop stortte hij van de rotsen, met zijn dode vrouw nog in zijn armen. (nl)
- 케팔로스(그리스어: Κέφαλος)는 그리스 신화의 인물이다. 포키스의 왕 과 디오메데 사이에서 태어났다고 전해지나 헤르메스나 , 또는 의 자식이라고도 한다. (ko)
- Kefalos – syn Hermesa i nieznanej matki, jeden z herosów w mitologii greckiej, słynny ze swojej wierności do żony . Był zapalonym myśliwym, ale któregoś razu podczas polowania, porwała go bogini zorzy porannej, Eos. Gdy odmówił on jej względów, zaproponowała mu, aby sprawdził, czy jego żona jest mu równie wierna, jak on jej. Za radą Eos przybrał więc obcą postać i tak udał się do Prokris. Ta oficjalnie odmówiła jego zalotom twierdząc, że jest zamężna. Wtedy, pokazując swój naszyjnik, udowadniał jej, że jej mąż zginął i padł łupem zbójców. Jednak i to jej nie przekonało, gdyż Prokris stwierdziła, że w tej sytuacji, będzie wierna mężowi nawet po śmierci. Wtedy zaczął ją mamić różnymi błyskotkami i opowieściami o swym bajecznym bogactwie (które nie były kłamstwem, gdyż rzeczywiście był bogaty, ale opowiadał o majątku, w którym Prokris przebywała). Wtedy jego żona zaczęła się łamać, a Kefalos za sprawą Eos wrócił do swej prawdziwej postaci. Przerażona Prokris uciekła z pałacu i przyłączyła się do orszaku bogini Artemidy. Jednak tęsknota zwyciężyła i Kefalos nie mógł długo żyć bez niej. Poszedł więc po nią na Kretę, gdzie przebywała razem z Artemidą. Bogini zgodziła się oddać mu żonę, w dodatku wraz z darami, które wcześniej darowała Prokris – psem myśliwskim , któremu nie umknęła żadna zwierzyna i cudowną dzidą, która nigdy nie chybiała celu. Gdy tylko wrócili do pałacu, Kefalos znów wybrał się na polowanie. Zmęczony, przysnął pod drzewem, prosząc poetyckimi słowami: O przyjdź, piękna Nefele i zmaż me zmęczenie!, aby wspomniana Nefele, czyli bogini obłoków, zakryła Słońce i umożliwiła mu sen. Usłyszał go jednak pewien człowiek, który popędził do pałacu i opowiedział o tym Prokris. Ta nie zrozumiała poetyckiej metafory i pomyślała, że w czasie jej nieobecności jej mąż nawiązał romans z boginią. Tak więc, następnego dnia podążyła na polowanie za nim. Gdy ten kładł się pod drzewem, wypowiedział te same słowa. Żona, słysząc je osobiście, zapłakała myśląc, że jej mąż ją zdradza. Gdy Kefalos usłyszał płacz w zaroślach, pomyślał, że to zwierzyna i rzucił tam cudowną dzidą Artemidy. Rozpoznał krzyk Prokris. Popadł w rozpacz, gdy zobaczył, że ową dzidą zabił swoją ukochaną żonę. Po tym tragicznym wypadku heros już nie wrócił do domu i do końca życia błąkał się po lasach koło miasta Kefalos, a po śmierci bogowie zamienili go w wiecznie płaczącego bożka tamtejszej rzeki. Według niektórych wersji mitu, w czasie gdy Prokris była u Artemidy, Kefalos miał z Eos syna lub Fosforosa. (pl)
- Kefalos var i grekisk mytologi en attisk hero. Han var son till Hermes och hade av Eos fått förmågan att byta gestalt. Kefalos gifte sig med Erechtheus dotter Prokris, vilken han senare avslöjade med otrohet och försköt. Åter försonad med Prokris dödade Kefalos henne av våda under en jakt. (sv)
- Céfalo, na mitologia grega, é um mortal por quem a deusa Eos (a Aurora) se apaixonou. Existem vários versões sobre este mito. (pt)
- Кефал (др.-греч. Κέφαλος) — персонаж древнегреческой мифологии. Сын Деиона или Деионея, сына Эола, царя Фокиды, и Диомеды. Смешивается с сыном Гермеса. Победил в стрельбе из пращи на играх в Аргосе (или в Иолке). (ru)
- 刻法罗斯是希腊神话中的儿子。他的妻子是的女儿。但是他后来在打猎时被曙光女神厄俄斯（罗马神话中的歐若拉——Aurora）所诱拐，同后者育有三个儿子。然而刻法罗斯思妻心切，愤愤的女神只好将他送回——但对这对夫妇施加了诅咒。刻法罗斯在一次打猎的时候失手杀死了自己的妻子，她倒在他的怀里，最后恳求他不要再回到伊俄丝的身边。于是他离开了阿提卡，来到凯法利尼亚岛建立了最早的定居点。 (zh)
- Кефал (грец. Κέφαλος) — чудовий мисливець, красень-юнак, якого покохала й викрала богиня світанку Еос. За аттичним переказом, Кефал був сином Гермеса й Герси. Згідно з однією міфологічною версією, він жив з Еос на Сході, мав з нею сина Тітона, предка царських родів Сирії, Кілікії та Кіпру. За Гесіодом, від Кефала Еос народила Фаетона. Відомий також міф про Кефала та його дружину, дочку азійського царя Ерехтея Прокріду. Еос намовила Кефала випробувати вірність дружини, якій він сам був вірний. Підійшовши до Прокріди у вигляді чужоземця, Кефал за допомогою подарунків схилив її до зради і так викрив невірність дружини. Присоромлена Прокріда втекла на Крит до Артеміди, від якої (варіант: від Міноса) одержала влучний спис і чарівного собаку, який завжди знаходив здобич. Невпізнана, повернулася Прокріда до Кефала і підмовляє його на зраду, обіцяючи подарувати списа й собаку. Коли Прокріда відкрилася, подружжя помирилось, але жінка стала ревнивою та заздрісною. Кефал випадково вбив дружину на полюванні, коли вона потай стежила за ним, підозрюючи в невірності. Вигнаний за ненавмисне вбивство, Кефал знайшов пристановище у фіванського царя Амфітріона, якому позичив свого пса, щоб упіймати лиса, котрий завдавав великої шкоди фіванським околицям. (варіант: Амфітріон сам прийшов до Кефала й попросив допомоги в боротьбі проти телебоїв; після війни Кефал одержав у нагороду острів, названий на його честь Кефалонією.) Зображення Кефала знайдено на кефалонських грошах і вазах. Міф про Кефала втілено в літературі (А. Арді, П. Кальдерон, І. Е. Шлегель), музиці (Р. Кайзер, Г. К. Шюрман, Е. Т. А. Гофман), образотворчому мистецтві (П. Веронезе, Н. Пуссен, К. Лоррен та ін.). (uk)
|
| rdfs:comment
|
- En la mitologia grega hi ha dos personatges anomenats Cèfal (en grec antic Κέφαλος). Es confonen sovint, ja que tots dos són mencionats com a amants de la deessa Eos. (ca)
- سيفالوس (/ˈsɛfələs/; (بالإغريقية: Κέφαλος), كيفالوس) هو اسم استخدم أيضا لشخصية من ابطال الميثولوجيا الاغريقية وكان يحمل اسم على حسب ماكتبوه رجال التاريخ. سيفالوس هي كلمة اغريقية وتعني «الرأس». ربما تستخدم هنا لانه كان المؤسس لأعظم عائلة التي تضم . من المحتمل ان تعني كلمة سيفالوس راس الشمس التي قتلت (بخرته) بروكريس (كثفته)بسهمه الذي لايخطئ. سيفالوس كان سيفالوس أحد عشاق ألهة الفجر. التضحيات السخية لسيفالوس وبروكريس كانت منقوشة في التقويم المقدس في جنوب . ربما تعود إلى 430 قبل الميلاد ونشرت من الحجر في عام 1983. (ar)
- Kephalos (altgriechisch Κέφαλος Képhalos, deutsch ‚Kopf‘, gemeint ist: „der mit dem schönen Haupt“), Herrscher von Thorikos, war ein Sohn des Hermes und der Herse und Gemahl der Prokris. Als Geliebter der Eos soll er Vater des Phaëthon gewesen sein. (de)
- In Greek mythology, Cephalus (/ˈsɛfələs/; Ancient Greek: Κέφαλος Kephalos) is a Aeolian prince, the son of Deion/ Deioneos, ruler of Phocis, and Diomede, and grandson of Aeolus. He was one of the lovers of the dawn goddess Eos. (en)
- ケパロス（古希: Κέφαλος, Cephalus）は、ギリシア神話の人物である。ポーキス王デーイオーンとディオメーデーの子で、アステロディアー、アイネトス、アクトール、ニーソスと兄弟。プロクリスの夫である。 暁の女神エーオースに愛され、息子のパエトーン（太陽神ヘーリオスの息子とは別人）を産んだ。 オウィディウスの変身物語では、エーオースに唆され妻のプロクリスの貞操を疑い試した結果、プロクリスは家を出て狩猟生活を送った。その後和解したが、誤ってプロクリスを槍で貫いて殺した。 (ja)
- Cefalo (in greco antico: Κέφαλος, Kèphalos) è un personaggio della mitologia greca, figlio di Deioneo e di Diomeda, sposo di Procri, figlia di Eretteo. È considerato l'eponimo del demo di Cefale e dell'isola di Cefalonia. (it)
- 케팔로스(그리스어: Κέφαλος)는 그리스 신화의 인물이다. 포키스의 왕 과 디오메데 사이에서 태어났다고 전해지나 헤르메스나 , 또는 의 자식이라고도 한다. (ko)
- Kefalos var i grekisk mytologi en attisk hero. Han var son till Hermes och hade av Eos fått förmågan att byta gestalt. Kefalos gifte sig med Erechtheus dotter Prokris, vilken han senare avslöjade med otrohet och försköt. Åter försonad med Prokris dödade Kefalos henne av våda under en jakt. (sv)
- Céfalo, na mitologia grega, é um mortal por quem a deusa Eos (a Aurora) se apaixonou. Existem vários versões sobre este mito. (pt)
- Кефал (др.-греч. Κέφαλος) — персонаж древнегреческой мифологии. Сын Деиона или Деионея, сына Эола, царя Фокиды, и Диомеды. Смешивается с сыном Гермеса. Победил в стрельбе из пращи на играх в Аргосе (или в Иолке). (ru)
- 刻法罗斯是希腊神话中的儿子。他的妻子是的女儿。但是他后来在打猎时被曙光女神厄俄斯（罗马神话中的歐若拉——Aurora）所诱拐，同后者育有三个儿子。然而刻法罗斯思妻心切，愤愤的女神只好将他送回——但对这对夫妇施加了诅咒。刻法罗斯在一次打猎的时候失手杀死了自己的妻子，她倒在他的怀里，最后恳求他不要再回到伊俄丝的身边。于是他离开了阿提卡，来到凯法利尼亚岛建立了最早的定居点。 (zh)
- Kefalos (řecky Κέφαλος, latinsky Cephalus) je v řecké mytologii synem boha Herma a jeho milenky , dcery athénského krále Kekropa. Kefalos byl pohledný muž a vzal si za manželku Prokris, dceru athénského krále . Milovali se,manželství bylo šťastné, ale dlouho nevydrželo. Do krásného Kefala se zamilovala bohyně ranních červánků Éós a unesla ho prý až na samý konec světa. Kefalos ale stále vzpomínal na svou ženu, bohyni odmítal a prosil ji, aby ho propustila zpět. Ta mu skutečně nakonec dala svobodu. Zároveň ale Kefala navedla, aby si vyzkoušel, jak pevná byla Prokridina věrnost. Změnila jeho podobu a on se jako cizinec vrátil do rodné země. Přemlouval Prokris, lákal ji na dary a ona mu zpočátku odolávala. Avšak netrvalo dlouho a její přísahy o věrnosti až za hrob vzaly za své, když viděla ná (cs)
- Στην Αρχαία ελληνική μυθολογία ο Κέφαλος ήταν γιος του Δηιονέως που ήταν βασιλιάς στους Φωκείς και της Διομήδης, εγγονός του γενάρχη των Αιολών Αιόλου. Ο Κέφαλος ήταν επιπλέον ένας από τους ερωμένους της θεάς Ηούς. Η λέξη Κέφαλος σημαίνει «κεφάλι», πιθανότατα σημαίνει ότι υπήρξε κεφαλή μιας μεγάλης οικογένειας από την οποία προήλθε ο διάσημος ήρωας Οδυσσέας. Μια άλλη εξήγηση πιθανότατα να είναι η κεφαλή του Ηλίου που σκοτώνει με τις ακτίνες του, με τον ίδιο τρόπο σκότωσε και ο ίδιος κατά λάθος την Πρόκριδα με το βέλος του ενώ κυνηγούσε στο δάσος. Πολλές λατρείες που σχετίζονται με τον Κέφαλο και την Πρόκριδα έχουν βρεθεί σε ιερό ημερολόγιο στο χωριό Θορικός της νότιας Αττικής (430 π.Χ., δημοσιοποιήθηκαν το 1983).Τα αδέλφια του Κέφαλου ήταν ο Αινετύς, ο Φύλακος, ο Άκτωρ και η Αστεροδεία. Ο (el)
- Kefalo (helene Κέφαλος, latine Cephalus) estis en la helena mitologio - filo de la dio Hermeso kaj lia amantino Herso, filino de atena reĝo Kekropso. Kefalo estis belaspekta viro kaj edziĝis kun Prokriso, filino de atena reĝo Ereĥteo. La geedzoj amis sin reciproke, la edzeco estis feliĉa, sed ne daŭris longe. Belan Kefalon ekamis diino de matena ĉielruĝo Eoso kaj onidire forportis lin ĝis fino de la mondo. Sed Kefalo ĉiam rememoris sian edzinon, la diinon rifuzis kaj petis ŝin, ke ŝi malkaptu lin. Ŝi fine fakte liberigis lin. Sed sammomente ŝi sugestis al Kefalo, ke li provu kiel firma estis fideleco de Prokriso. Ŝanĝis lian formon kaj tiu kiel eksterlandano revenis en la naskiĝlandon. Li persvadis Proksison, logis ŝin per donacoj kaj ŝi dekomence rezistis. Tamen ne daŭris tro longe kaj ki (eo)
- En la mitología griega, el eolio Céfalo (Κέφαλος) era hijo de Deyoneo, rey de la Fócide, y Diomede. Céfalo se casó con Procris, una hija de Erecteo, y ambos se habían jurado eterna fidelidad. Eos, la diosa de la aurora, estaba condenada a enamorarse consecutivamente de mortales, por decisión de Afrodita, que no le perdonaba haberla encontrado en el lecho con su amante Ares. Tras el desafortunado fin que tuvo su primer amado mortal, Orión, Eos se encaprichó de Céfalo. Lo secuestró e intentó hacerlo su amante, pero Céfalo la rechazó recordando los votos de fidelidad de su esposa. Entonces Eos trató de convencerlo de que Procris faltaría a su promesa a cambio de riquezas. Para dejar que se convenciese por sí mismo, Eos dio a Céfalo la forma de un forastero, y bajo esta apariencia lo dejó mar (es)
- Kefalos – syn Hermesa i nieznanej matki, jeden z herosów w mitologii greckiej, słynny ze swojej wierności do żony . Był zapalonym myśliwym, ale któregoś razu podczas polowania, porwała go bogini zorzy porannej, Eos. Gdy odmówił on jej względów, zaproponowała mu, aby sprawdził, czy jego żona jest mu równie wierna, jak on jej. Za radą Eos przybrał więc obcą postać i tak udał się do Prokris. Ta oficjalnie odmówiła jego zalotom twierdząc, że jest zamężna. Wtedy, pokazując swój naszyjnik, udowadniał jej, że jej mąż zginął i padł łupem zbójców. Jednak i to jej nie przekonało, gdyż Prokris stwierdziła, że w tej sytuacji, będzie wierna mężowi nawet po śmierci. Wtedy zaczął ją mamić różnymi błyskotkami i opowieściami o swym bajecznym bogactwie (które nie były kłamstwem, gdyż rzeczywiście był bogaty (pl)
- Kephalos was een figuur uit de Griekse mythologie. Hij was de man van Prokris. Toen hij erachter kwam dat ze hem bedroog met , die haar had verleid met een gouden kroon, verjoeg hij haar. Ze vluchtte naar Kreta, waar koning Minos verliefd op haar werd. Zijn vrouw had echter een vloek over hem uitgesproken dat als hij haar ooit zou bedriegen, zijn minnares schorpioenen en slangen zou baren die haar zouden doden. Prokris ging niet in op zijn avances, omdat ze nog steeds van Kephalos hield. Ze genas hem echter wel van de vloek. (nl)
- Кефал (грец. Κέφαλος) — чудовий мисливець, красень-юнак, якого покохала й викрала богиня світанку Еос. За аттичним переказом, Кефал був сином Гермеса й Герси. Згідно з однією міфологічною версією, він жив з Еос на Сході, мав з нею сина Тітона, предка царських родів Сирії, Кілікії та Кіпру. За Гесіодом, від Кефала Еос народила Фаетона. Відомий також міф про Кефала та його дружину, дочку азійського царя Ерехтея Прокріду. (uk)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
