About: Western Wall

An Entity of Type: place, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

The Western Wall (Hebrew: הַכּוֹתֶל הַמַּעֲרָבִי, romanized: HaKotel HaMa'aravi, lit. 'the western wall', often shortened to the Kotel or Kosel), known in the West as the Wailing Wall, and in Islam as the Buraq Wall (Arabic: حَائِط ٱلْبُرَاق, Ḥā'iṭ al-Burāq Arabic pronunciation: ['ħaːʔɪtˤ albʊ'raːq]), is an ancient limestone wall in the Old City of Jerusalem. It is a relatively small segment of a far longer ancient retaining wall, known also in its entirety as the "Western Wall". The wall was originally erected as part of the expansion of the Second Jewish Temple begun by Herod the Great, which resulted in the encasement of the natural, steep hill known to Jews and Christians as the Temple Mount, in a huge rectangular structure topped by a flat platform, thus creating more space for the Te

Property Value
dbo:abstract
  • El Mur de les Lamentacions (en hebreu, הַכֹּתֶל הַמַעֲרָבִי, Hakótel Hama'araví) és un mur de contenció, l'últim vestigi del Segon Temple de Jerusalem, l'edifici més sagrat del judaisme. Les restes que encara queden daten de l'època d'Herodes el Gran, qui ordenà construir grans murs al voltant del Mont del Temple o Esplanada de les Mesquites, que foren acabades pel seu net Herodes II Agripa i destruïdes en gran part després del setge de Jerusalem de la Primera Guerra Judeoromana. Actualment és un lloc de devoció dels creients jueus. Els jueus van al mur de les lamentacions, escriuen un desig o un perdó i l'entaforen entre les seves escletxes perquè es faci realitat. (ca)
  • حائط البراق أو حائط المبكى (ومن تسمياته أيضا الحائط الغربي حسب التسمية اليهودية; العبرية:הכותל המערבי) هو الحائط الذي يحد الحرم القدسي من الجهة الغربية، أي يشكل قسما من الحائط الغربي للحرم المحيط بالمسجد الأقصى، ويمتد بين باب المغاربة جنوبا، والمدرسة التنكزية شمالا، طوله نحو 50م، وارتفاعه يقل عن 20م. (ar)
  • Zeď nářků, správně nazývaná Západní zeď (hebrejsky , ha-Kotel ha-ma'aravi), je pozůstatkem západní části vnější hradby, která ke konci období druhého jeruzalémského chrámu obklopovala Chrámovou horu. Dnes je to nejposvátnější místo židů, zároveň je však Zeď nářků také místem smutku nad zničením chrámu. Ke zdi přichází mnoho (nejen židovských) poutníků z celého světa, aby zde vyslovili své modlitby. To bývá mnohdy provázeno zvykem, při kterém je modlitba napsaná na papírovém lístku vsunuta mezi kameny, z nichž je zeď vybudována. Velmi často se na tomto místě odehrává také obřad bar micva. (cs)
  • To Δυτικό Τείχος ή Τείχος των Δακρύων (εβραϊκά: (βοήθεια·πολυμέσα), ΧαΚότελ ΧαΜαάραβιτ, αραβικά: حائط البراق, Χαΐτ Αλ-Μπουράκ) είναι τμήμα του αρχαίου τείχους του όρους του Ναού και αποτελεί ίσως το πιο ιερό σημείο για τους Εβραίους εκτός του ίδιου του όρους. Σύμφωνα με την εβραϊκή παράδοση, το τείχος είναι τμήμα του Δεύτερου Ναού της Ιερουσαλήμ. Βρίσκεται στη παλαιά πόλη της Ιερουσαλήμ, στους ανατολικούς πρόποδες του όρους του Ναού. Το σήμερα εκτεθειμένο μέρος του τείχους στη πλατεία της εβραϊκής συνοικίας έχει 19 μέτρα ύψος (από συνόλου 32 μέτρων) και 57 μέτρα μήκος. Άλλα εκτεθειμένα τμήματα είναι το νότιο τμήμα μήκους 80 μέτρων και ένα κομμάτι που βρίσκεται στη μουσουλμανική συνοικία μήκους 8 μέτρων. Συνολικά, το Δυτικό Τείχος έχει μήκος 488 μέτρα. Είναι κατασκευασμένο από ασβεστολιθικούς ογκόλιθους. (el)
  • Muro de lamentadoj aŭ en kelkaj lingvoj Okcidenta Muro (Hebree: HaKotel HaMa'aravi) estas antikva muro en Jerusalemo, kiu datiĝas de la epoko de la Dua Templo de la judoj. Ĝi estas konsiderata la plej sankta loko en la juda religio. Ĝi ankaŭ estas konata kiel "la Plora Muro", ĉar judoj ploras tie memorante la detruon de la Dua Templo. La Muro estas parto de la Templa Monto, kie troviĝas ankaŭ tre sanktaj lokoj por islamanoj. Laŭ la Biblio, la unua templo de la judoj estis detruita de la babilonanoj. La dua templo estis konstruita en la kvara jarcento antaŭ Kristo, kaj ĝi estis detruita de la Romianoj por puni judan ribelon, en la jaro 70 post Kristo. Laŭ la religiaj tekstoj de judismo la romia imperiestro Tito decidis lasi nur unu muron de la templo staranta, por memorigi al la judoj ke li konkeris ilian landon. Tamen, la judoj konsideris la fakton, ke unu muro postrestas, kiel realiĝon de la promeso de Dio, laŭ kiu unu parto de la templo restos staranta, por montri ke Dio havas ne-rompitan rilaton kun la juda popolo. Nuntempe, judoj estas preĝantaj ĉe la Okcidenta Muro je ĉiu tempo de la tago, kaj estas sekcioj kaj por viroj kaj por virinoj. Religiaj judoj kredas ke la pordoj de la paradizo troviĝas rekte super la muro. Estas kutime por judoj lasi etajn pecojn de papero kun preĝoj aŭ deziroj skribitaj sur ili inter la ŝtonegoj de la Muro. (eo)
  • Die Klagemauer (hebräisch הַכֹּתֶל הַמַּעֲרָבִי ha-Kotel ha-Maʿaravī, deutsch ‚die westliche Mauer‘, umgangssprachlich nur der Kotel genannt (hebräisch כותל ‚Mauer‘, so auch in Plene) im Jüdischen Viertel der Altstadt von Jerusalem ist eine religiöse Stätte des Judentums. Viele der mächtigen Steinblöcke, aus denen die Mauer erbaut ist, bestehen aus dem Jerusalemer Meleke-Kalkstein, der einst am nördlichen Stadtrand gewonnen wurde. (de)
  • Erosten harresia —Aieneen harresia izenaz ere ezaguna— (hebreeraz: הַכֹּתֶל הַמַּעֲרָבִי, HaKotel HaMa'aravi) euste harresi bat da, judutarrentzat toki sakratua dena. Sineste sustraitu batek dioenez, judaismoaren eraikinik sakratuena den Jerusalemgo tenpluaren azken arrastoa bide da. Oraindik geratzen diren arrastoak Herodesen garaikoak dira: horrek Moria mendiaren inguruan euste harresi handiak eraikitzea agindu zuen, K.a. 37. urtean, lehenengo eta bigarren tenplua eraikiak izan ziren zelaigune txikia handituz, gaur egun Meskiten Zelaigunea izenarekin ezagutzen dena (musulman tradizioaren arabera) edo Tenpluaren zelaigunea (judeokristau tradizioaren arabera). (eu)
  • El Muro de las Lamentaciones o Muro de los Lamentos​ (en hebreo, הַכֹּתֶל הַמַעֲרָבִי‎ [Hakótel Hama'araví] (abreviado Kotel), en árabe, حائط البراق‎‎‎ [Ḥā'iṭ al-Burāq], lit. «Muro de Buraq») es el lugar más sagrado del judaísmo, vestigio del Templo de Jerusalén. Su nombre en hebreo significa simplemente "muro occidental". Data de finales del período del Segundo Templo y su construcción se atribuye Herodes el Grande alrededor del 19 a. C., aunque una teoría alternativa basada en hallazgos recientes, descartada por la mayoría de arqueólogos, sugiere que fuera construido unas décadas más tarde por su bisnieto, Agripa II.​ Es uno de los cuatro muros de contención alrededor del monte Moriá, erigidos para ampliar la explanada sobre la cual fueron edificados el Primer y el Segundo Templo de Jerusalén, formando lo que hoy se conoce como la Explanada de las Mezquitas por la tradición musulmana o Explanada del Templo por la tradición judeocristiana. El nombre Muro Occidental se refiere no solamente a la pequeña sección de 60 metros de longitud expuesta en el Barrio Judío, sino a toda la pared de 488 metros, en su mayoría tapada por los edificios del Barrio Musulmán.​ (es)
  • Le mur des Lamentations — ou le Mur occidental selon l’appellation traditionnelle juive (hébreu : הכותל המערבי, translit. : HaKotel HaMa'aravi, familièrement le Kotel) — est une partie du mur de soutènement de l'esplanade du Temple de Jérusalem, situé dans le quartier juif de la vieille ville de Jérusalem. Bâti au Ier siècle apr. J.-C. durant l'achèvement de la construction du Second Temple, il renforce le flanc occidental du temple, d’où son appellation juive traditionnelle de Mur occidental, et en constitue l’un des principaux vestiges. Il est révéré en cette qualité comme mur du mont du Temple, d’autant qu’il est actuellement le lieu le plus proche du Saint des saints, et est de ce fait considéré par le peuple juif comme l'endroit le plus saint pour la prière. Après l’érection de la cité romaine d’Ælia Capitolina, conçue pour effacer le souvenir de Jérusalem, et l’exclusion des Juifs de celle-ci, ils sont autorisés contre paiement à se rendre un jour par an au pied du mur pour se lamenter sur la destruction de la ville. L’appellation « mur des Lamentations » apparaît alors dans les écrits des pèlerins chrétiens, et témoigne de l'antijudaïsme ambiant car la destruction du Temple est considérée comme la preuve des enseignements de Jésus ainsi que le juste châtiment des Juifs qui ne l’ont pas accepté. C'est le terme le plus utilisé en français vers la fin du XIXe siècle. Considéré dans la tradition musulmane comme le lieu où Mahomet parque sa monture (arabe : الْحَائِطُ ٱلْبُرَاق al-Ḥā’iṭu ’l-Burāq), il est intégré au VIIe siècle aux murs d'enceinte de l'esplanade des Mosquées lors de la construction du dôme du Rocher puis de la mosquée al-Aqsa. Il est, selon la tradition juive, redécouvert après avoir été enseveli sous un monceau d’ordures, et un lieu de culte y est établi dès le XIVe siècle. Les Juifs continuent de s’y recueillir jusqu’à la guerre d’indépendance d’Israël, à l’issue de laquelle Jérusalem est divisée et les Juifs sont expulsés de leurs quartiers qui se trouvent désormais sous contrôle jordanien. La prise de la ville, et de son lieu saint, quelque vingt ans plus tard est l’un des symboles les plus marquants de la guerre des Six Jours, et le Mur occidental revêt une importance nationale pour Israël, tandis que sa proximité avec des lieux saints de l’islam en fait l’un des points contentieux les plus sensibles du conflit israélo-palestinien. (fr)
  • Tembok Ratapan atau Tembok Barat (turunan dari bahasa Ibrani: הַכּוֹתֶל הַמַּעֲרָבִי, translit. HaKotel HaMa'aravi‎, sering disingkat sebagai Kotel atau Kosel), dikenal dalam Islam sebagai Tembok Buraq (Arab: Ḥā'iṭ al-Burāq حَائِط ٱلْبُرَاق pengucapan bahasa Arab: ['ħaːʔɪtˤ albʊ'raːq]), adalah tembok kapur kuno yang terdapat di Kota Lama Yerusalem. Tembok Ratapan adalah tempat yang penting dan dianggap suci oleh orang Yahudi. Ini adalah sisa dinding Bait Suci di Yerusalem yang dibangun oleh Raja Herodes. Bait Suci itu hancur ketika orang-orang Yahudi memberontak kepada kerajaan Romawi pada tahun 70 Masehi. Panjang tembok ini aslinya sekitar 485 meter, dan sekarang sisanya hanyalah 60 meter. Orang Yahudi percaya bahwa tembok ini tidak ikut hancur sebab di situlah berdiam "Shekhinah" (kehadiran ilahi). Jadi, berdoa di situ sama artinya dengan berdoa kepada Tuhan. Tembok ini dulunya dikenal hanya sebagai Tembok Barat, tetapi kini disebut "Tembok Ratapan" karena di situ orang Yahudi berdoa dan meratapi dosa-dosa mereka dengan penuh penyesalan. Selain mengucapkan doa-doa mereka, orang Yahudi juga meletakkan doa mereka yang ditulis pada sepotong kertas yang disisipkan pada celah-celah dinding itu. Dinding ini dibagi dua dengan sebuah pagar pemisah (mechitza) untuk memisahkan laki-laki dan perempuan. Orang Yahudi Ortodoks percaya bahwa mereka tidak boleh berdoa bersama-sama dengan kaum perempuan. (in)
  • 嘆きの壁(なげきのかべ、ヘブライ語: הכותל המערבי‎, アラビア語: حائط البراق‎, 英語: Wailing Wall, Western Wall)は、ヘロデ大王時代のエルサレム神殿の外壁のうち、現存する部分。神殿はユダヤ教で最も神聖な建物であった。 (ja)
  • Il Muro Occidentale (ebraico: הכותל המערבי, HaKotel HaMa'aravi), o semplicemente Kotel, è un muro di cinta risalente all'epoca del secondo Tempio di Gerusalemme. È anche indicato come Muro del Pianto o, nella Religione Islamica, come Ḥāʾiṭ al-Burāq (Muro di al-Burāq). Il Tempio era ed è tuttora il luogo più sacro per l'ebraismo. Erode il Grande costruì imponenti mura di contenimento intorno al Monte Moriah, allargando la piccola spianata posta sulla sua cima. Su tale cima erano stati eretti il Primo e poi il Secondo Tempio. Il Monte Moriah è detto appunto Monte del Tempio. Nelle fessure del muro, gli ebrei infilano foglietti con sopra scritte delle preghiere. (it)
  • The Western Wall (Hebrew: הַכּוֹתֶל הַמַּעֲרָבִי, romanized: HaKotel HaMa'aravi, lit. 'the western wall', often shortened to the Kotel or Kosel), known in the West as the Wailing Wall, and in Islam as the Buraq Wall (Arabic: حَائِط ٱلْبُرَاق, Ḥā'iṭ al-Burāq Arabic pronunciation: ['ħaːʔɪtˤ albʊ'raːq]), is an ancient limestone wall in the Old City of Jerusalem. It is a relatively small segment of a far longer ancient retaining wall, known also in its entirety as the "Western Wall". The wall was originally erected as part of the expansion of the Second Jewish Temple begun by Herod the Great, which resulted in the encasement of the natural, steep hill known to Jews and Christians as the Temple Mount, in a huge rectangular structure topped by a flat platform, thus creating more space for the Temple itself, its auxiliary buildings, and crowds of worshipers and visitors. In one of several varying Muslim traditions, it is the site where the Islamic Prophet Muhammad tied his winged steed, al-Buraq, on his Isra and Mi'raj to Jerusalem before ascending to paradise, and constitutes the western border of al-Haram al-Sharif ("the Noble Sanctuary"), or the Al-Aqsa compound. The Western Wall's holiness in Judaism is a result of its proximity to the Temple Mount. Because of the Temple Mount entry restrictions, the Wall is the holiest place where Jews are permitted to pray, though the site of the Holy of Holies, the most sacred site in the Jewish faith, lies behind it. The original, natural, and irregular-shaped Temple Mount was gradually extended to allow for an ever-larger Temple compound to be built at its top. This process was finalized by Herod, who enclosed the Mount with an almost rectangular set of retaining walls, made to support the Temple platform and using extensive substructures and earth fills to give the natural hill a geometrically regular shape. On top of this box-like structure, Herod built a vast paved platform that surrounded the Temple. Of the four retaining walls, the western one is considered closest to the former Holy of Holies, which makes it the most sacred site recognized by Judaism outside the previous Temple Mount platform. Just over half the wall's total height, including its 17 courses located below street level, dates from the end of the Second Temple period, and is commonly believed to have been built by Herod the Great starting in 19 BCE, although recent excavations indicate that the work was not finished by the time Herod died in 4 BCE. The very large stone blocks of the lower courses are Herodian, the courses of medium-sized stones above them were added during the Umayyad period, while the small stones of the uppermost courses are of more recent date, especially from the Ottoman period. The term Western Wall and its variations are mostly used in a narrow sense for the section traditionally used by Jews for prayer; it has also been called the "Wailing Wall", referring to the practice of Jews weeping at the site over the destruction of the Temples. During the period of Christian Roman rule over Jerusalem (ca. 324–638), Jews were completely barred from Jerusalem except on Tisha B'Av, the day of national mourning for the Temples, and on this day the Jews would weep at their holy places. The term "Wailing Wall" was thus almost exclusively used by Christians, and was revived in the period of non-Jewish control between the establishment of the British Mandate in 1920 and the Six-Day War in 1967. The term "Wailing Wall" is not used by religious Jews, and increasingly not by many others who consider it derogatory. In a broader sense, "Western Wall" can refer to the entire 488-metre-long (1,601 ft) retaining wall on the western side of the Temple Mount. The classic portion now faces a large plaza in the Jewish Quarter, near the southwestern corner of the Temple Mount, while the rest of the wall is concealed behind structures in the Muslim Quarter, with the small exception of an 8-metre (26 ft) section, the so-called Little Western Wall. The segment of the western retaining wall traditionally used for Jewish liturgy, known as the "Western Wall" or "Wailing Wall", derives its particular importance to it having never been fully obscured by medieval buildings, and displaying much more of the original Herodian stonework than the "Little Western Wall". In religious terms, the "Little Western Wall" is presumed to be even closer to the Holy of Holies and thus to the "presence of God" (Shechina), and the underground Warren's Gate, which has been out of reach for Jews from the 12th century till its partial excavation in the 20th century, even more so. Whilst the wall was considered Muslim property as an integral part of the Haram esh-Sharif and waqf property of the Moroccan Quarter, a right of Jewish prayer and pilgrimage existed as part of the Status Quo. This position was confirmed in a 1930 international commission during the British Mandate period. The earliest source mentioning this specific site as a place of Jewish worship is from the 17th century. The previous sites used by Jews for mourning the destruction of the Temple, during periods when access to the city was prohibited to them, lay to the east, on the Mount of Olives and in the Kidron Valley below it. From the mid-19th century onwards, attempts to purchase rights to the wall and its immediate area were made by various Jews, but none was successful. With the rise of the Zionist movement in the early 20th century, the wall became a source of friction between the Jewish and Muslim communities, the latter being worried that the wall could be used to further Jewish claims to the Temple Mount and thus Jerusalem. During this period outbreaks of violence at the foot of the wall became commonplace, with a particularly deadly riot in 1929 in which 133 Jews and 116 Arabs were killed, with many more people injured. After the 1948 Arab–Israeli War the eastern portion of Jerusalem was occupied by Jordan. Under Jordanian control Jews were completely expelled from the Old City including the Jewish Quarter, and Jews were barred from entering the Old City for 19 years, effectively banning Jewish prayer at the site of the Western Wall. This period ended on June 10, 1967, when Israel gained control of the site following the Six-Day War. Three days after establishing control over the Western Wall site, the Moroccan Quarter was bulldozed by Israeli authorities to create space for what is now the Western Wall plaza. (en)
  • 통곡의 벽(Wailing Wall), 서벽(Western Wall), 또는 코텔(Kotel, 히브리어: הַכֹּתֶל הַמַּעֲרָבִי, HaKotel HaMa'aravi; 아스케나짐 히브리어 발음: Kosel; 아랍어:حائط البراق Ḥā'iṭ Al-Burāq)은 예루살렘에 있는 유대교와 이슬람교의 성지이다. 구 예루살렘 시가지의 동편에 있으며, 돌로 이루어진 고대 이스라엘의 신전의 서쪽 벽의 일부로, 유대인들은 신전의 상실을 슬퍼하고 재건하는 것을 바라고 있다. 이슬람교도들도 이곳을 역시 바위의 돔 모스크 다음가는 성지로 여기고 있다. 이 통곡의 벽에 소원을 적은 종이를 끼워 넣으면 성취가 더 잘 된다는 이야기가 있다. (ko)
  • Ściana Płaczu, także: Mur Zachodni (hebr. ‏הכותל המערבי‎, Ha-Kotel ha-Ma’arawi, tłum. „mur zachodni”) – przypuszczalna pozostałość Świątyni Jerozolimskiej. W chwili obecnej jest to najświętsze miejsce judaizmu. Zachowane mury mogą być fragmentem Drugiej Świątyni wybudowanej na wzgórzu Moria. Ściana Płaczu może być częścią Świątyni Jerozolimskiej (muru herodiańskiego), odbudowanej przez Heroda, a zniszczonej przez Rzymian w 70 r. n.e. Nazwa pochodzi od żydowskiego święta opłakiwania zburzenia świątyni przez Rzymian, obchodzonego corocznie w sierpniu. Wierni zgodnie z tradycją wkładają między kamienie ściany karteczki z prośbami do Boga. Jedynie połowa muru, włączając w to 17 rzędów kamieni znajdujących się poniżej poziomu gruntu, ma pochodzić z okresu Drugiej Świątyni i zostały zbudowane około 19 roku p.n.e. przez Heroda Wielkiego. Pozostałe części zostały dodane w VII wieku lub później. Nazwa Mur Zachodni odnosi się nie tylko do części muru przylegającej do dużego placu w Dzielnicy Żydowskiej, ale również do ukrytego za budynkami fragmentu biegnącego wzdłuż całej długości Wzgórza Świątynnego (Wzgórza Moria). Jednym z takich fragmentów jest Mały Mur Zachodni – 8-metrowej długości fragment znajdujący się w Dzielnicy Muzułmańskiej. Ściana Płaczu była celem pielgrzymek i miejscem modlitwy Żydów od wielu wieków. Pierwsze wzmianki na ten temat pochodzą z IV wieku naszej ery. Poczynając od połowy XIX wieku Żydzi podjęli wiele niezależnych prób wykupienia praw do muru i przylegającej do niego okolicy, jednak żadna z nich nie zakończyła się sukcesem. Z początkiem wieku XX oraz narodzinami ruchu syjonistycznego Mur Zachodni stał się przedmiotem wielu sporów pomiędzy społecznością żydowską a muzułmańską. Muzułmańscy przywódcy religijni obawiali się, że nacjonaliści żydowscy żądania praw do Muru w przyszłości rozszerzyć mogą na całe leżące poza nim Wzgórze Świątynne, na którym niegdyś stała ich Druga Świątynia i dalej na całą Jerozolimę. Gdy zamieszki u podnóża Ściany Płaczu stały się coraz częstsze, w 1930 roku powołano międzynarodowy zarząd sprawujący opiekę nad Wzgórzem Świątynnym i jego okolicą, który ustanowił zasady dostępu do niego dla Żydów i muzułmanów. W 1948 roku, po wojnie arabsko-izraelskiej mur przeszedł pod kontrolę Jordanii i pozostawał pod nią przez 19 lat, aż do zajęcia Jerozolimy przez Izrael w 1967 roku. W czasie tym mur był dla Żydów niedostępny. Ściana Płaczu jest podzielona na 48-metrową część dla mężczyzn i 12-metrową dla kobiet. Ponadto kobietom nie wolno na głos odmawiać modlitw, śpiewać, czytać Tory oraz zakładać rytualnego szalu modlitewnego. Czynności te mogą wykonywać tylko mężczyźni. Żydówkom, które złamią powyższe przepisy grozi, nawet obecnie, areszt ze strony policji i atak haredim - ultraortodoksyjnych żydów. (pl)
  • De westmuur, klaagmuur of westelijke muur (Hebreeuws: Hakotel hama'aravi) in Jeruzalem is een gedeelte van de muur in de Oude Stad die het plateau omringt en ondersteunt waarop de Rotskoepel en de Al-Aqsamoskee staan. Deze muur is de westelijke muur van de tweede Joodse tempel die op de Tempelberg heeft gestaan. Na de vernietiging van deze tempel door de Romeinse bezetters in het jaar 70 is alleen deze muur nog zichtbaar overgebleven. Doordat vele joden aan de muur klaagden vanwege de verwoesting van de tempel en de diaspora, vooral tijdens de rouw- en vastendag Tisja Beav, wordt de muur door niet-joden ook wel Klaagmuur genoemd. (nl)
  • Стена́ Пла́ча, За́падная Стена́ или Ха-Ко́тель ха-Маарави (ивр. ‏הַכֹּתֶל הַמַעֲרָבִי‏‎, ашкеназское произношение: Косель) — часть древней стены (длиной 485 м) вокруг западного склона Храмовой горы в Старом городе Иерусалима, уцелевшая после разрушения Второго Храма римлянами в 70 году н. э. Величайшая святыня иудаизма вне самой Храмовой Горы. В течение многих веков является символом веры и надежды многих поколений евреев, местом их паломничества и молитв. Самый ранний источник, связывающий евреев со Стеной, датируется IV веком. С созданием сионистского движения в начале XX века Стена стала одной из причин трений между еврейским сообществом и мусульманскими религиозными лидерами. (ru)
  • Västra muren (hebreiska: הכותל המערבי, HaKotel HaMa'aravi) i Jerusalem är en del av tempelbergets stödmur. Platsen är helig för judar och muslimer och besöks av människor från hela världen. Muren är i västvärlden även känd som Klagomuren och i den islamiska traditionen som Al-Buraq-muren. (sv)
  • {{namespace detect | category = |main=| other= 耶路撒冷 耶路撒冷旧城 圣殿山 耶路撒冷圣殿 第二圣殿 西墙 西墙,又名哭墙(希伯来语:הַכֹּתֶל הַמַּעֲרָבִי‎,HaKotel HaMa'aravi),阿拉伯人稱之為布拉克牆(阿拉伯语:حائط البراق‎,Ḥā'iṭ Al-Burāq)位于耶路撒冷老城内,圣殿山山下西侧。这是环绕第二圣殿庭院的古城墙的残存部分。在四面牆之中,西牆被認為是當年最靠近聖殿的,使它成為犹太教信仰中除圣殿山本身以外最神圣的地点。 通常认为,西墙由大希律王兴建于公元前19年,但最近的发掘表明希律王生前并未完成此项工程。牆底部的大石塊區段是於希律王時期修築;上方中型石塊區段於奧米亞王朝時期修築;頂部小石塊區段修築時間於鄂圖曼帝國時期之後。現存西牆總長488公尺,猶太人聚集祈禱的那段位在聖殿山西南端猶太區裡的大广场,其他部分隱身在穆斯林區的建築物後。 许多个世纪以来,西墙一直是犹太人祈祷和朝圣的地点。最早记载犹太来此祈祷的文献可以追溯到4世纪。从19世纪中叶起,犹太人试买下西墙和其邻近地区,但没有成功。犹太复国主义运动在20世纪早期兴起后,西墙成为犹太社区和穆斯林之间摩擦的原因,穆斯林担心西墙被用于犹太民族主义对圣殿山和耶路撒冷主權的宣示。西墙下的暴力行为变得司空见惯,于1930年召开了一次国际会议,以解決穆斯林和犹太人對西牆所有权的問題。 1948年以阿戰爭后,约旦控制了西墙,長达19年之久都禁止犹太人前往,直到1967年六日戰爭以色列占领老城。占領後三日,以色列拆掉西牆邊有770年歷史的,讓猶太人有更多祈禱的空間。 (zh)
  • Стіна Плачу (івр. הכותל המערבי‎, га-Котель га-Маараві — Західний мур) Західна Стіна, Котель — рештки муру Другого Храму у Єрусалимі. Більша частина стіни прихована у Тунелі Стіни плачу. Храм був найсвятішою будівлею для юдаїзму. Перший (Соломонів) Храм було збудовано у 10 ст. до н. е. Його зруйнували вавилоняни у 586 р. до н. е. Другий Храм був зруйнований римлянами у 70 н. е. внаслідок Великого юдейського повстання. Другий Храм існував протягом 420 років. Стіна Плачу є залишком західної частини зовнішнього муру Храму, що з'явився від перебудови цієї святині Іродом Великим. (uk)
dbo:soundRecording
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 75225 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 146157 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1123618481 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:alternateName
  • (en)
  • Al-Buraq Wall (en)
  • [The] Kotel (en)
  • [The] Wailing Wall (en)
dbp:builder
dbp:built
  • 19 (xsd:integer)
dbp:caption
  • A view of the Western Wall (en)
dbp:condition
  • Preserved (en)
dbp:description
  • Listen to the name in Hebrew. (en)
dbp:filename
  • He-Kotel.ogg (en)
dbp:height
  • exposed: (en)
dbp:location
dbp:mapSize
  • 280 (xsd:integer)
dbp:mapType
  • Old Jerusalem (en)
dbp:material
  • Limestone (en)
dbp:name
  • Western Wall (en)
dbp:nativeName
  • (en)
dbp:partOf
dbp:quote
  • Jews may often be seen sitting for hours at the Wailing-place bent in sorrowful meditation over the history of their race, and repeating oftentimes the words of the Seventy-ninth Psalm. On Fridays especially, Jews of both sexes, of all ages, and from all countries, assemble in large numbers to kiss the sacred stones and weep outside the precincts they may not enter. (en)
dbp:source
  • Charles Wilson, 1881 (en)
dbp:title
  • Kotel (en)
dbp:type
  • Ancient limestone wall (en)
dbp:width
  • 30 (xsd:integer)
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
schema:sameAs
georss:point
  • 31.7767 35.2345
rdf:type
rdfs:comment
  • حائط البراق أو حائط المبكى (ومن تسمياته أيضا الحائط الغربي حسب التسمية اليهودية; العبرية:הכותל המערבי) هو الحائط الذي يحد الحرم القدسي من الجهة الغربية، أي يشكل قسما من الحائط الغربي للحرم المحيط بالمسجد الأقصى، ويمتد بين باب المغاربة جنوبا، والمدرسة التنكزية شمالا، طوله نحو 50م، وارتفاعه يقل عن 20م. (ar)
  • Zeď nářků, správně nazývaná Západní zeď (hebrejsky , ha-Kotel ha-ma'aravi), je pozůstatkem západní části vnější hradby, která ke konci období druhého jeruzalémského chrámu obklopovala Chrámovou horu. Dnes je to nejposvátnější místo židů, zároveň je však Zeď nářků také místem smutku nad zničením chrámu. Ke zdi přichází mnoho (nejen židovských) poutníků z celého světa, aby zde vyslovili své modlitby. To bývá mnohdy provázeno zvykem, při kterém je modlitba napsaná na papírovém lístku vsunuta mezi kameny, z nichž je zeď vybudována. Velmi často se na tomto místě odehrává také obřad bar micva. (cs)
  • Die Klagemauer (hebräisch הַכֹּתֶל הַמַּעֲרָבִי ha-Kotel ha-Maʿaravī, deutsch ‚die westliche Mauer‘, umgangssprachlich nur der Kotel genannt (hebräisch כותל ‚Mauer‘, so auch in Plene) im Jüdischen Viertel der Altstadt von Jerusalem ist eine religiöse Stätte des Judentums. Viele der mächtigen Steinblöcke, aus denen die Mauer erbaut ist, bestehen aus dem Jerusalemer Meleke-Kalkstein, der einst am nördlichen Stadtrand gewonnen wurde. (de)
  • Erosten harresia —Aieneen harresia izenaz ere ezaguna— (hebreeraz: הַכֹּתֶל הַמַּעֲרָבִי, HaKotel HaMa'aravi) euste harresi bat da, judutarrentzat toki sakratua dena. Sineste sustraitu batek dioenez, judaismoaren eraikinik sakratuena den Jerusalemgo tenpluaren azken arrastoa bide da. Oraindik geratzen diren arrastoak Herodesen garaikoak dira: horrek Moria mendiaren inguruan euste harresi handiak eraikitzea agindu zuen, K.a. 37. urtean, lehenengo eta bigarren tenplua eraikiak izan ziren zelaigune txikia handituz, gaur egun Meskiten Zelaigunea izenarekin ezagutzen dena (musulman tradizioaren arabera) edo Tenpluaren zelaigunea (judeokristau tradizioaren arabera). (eu)
  • 嘆きの壁(なげきのかべ、ヘブライ語: הכותל המערבי‎, アラビア語: حائط البراق‎, 英語: Wailing Wall, Western Wall)は、ヘロデ大王時代のエルサレム神殿の外壁のうち、現存する部分。神殿はユダヤ教で最も神聖な建物であった。 (ja)
  • 통곡의 벽(Wailing Wall), 서벽(Western Wall), 또는 코텔(Kotel, 히브리어: הַכֹּתֶל הַמַּעֲרָבִי, HaKotel HaMa'aravi; 아스케나짐 히브리어 발음: Kosel; 아랍어:حائط البراق Ḥā'iṭ Al-Burāq)은 예루살렘에 있는 유대교와 이슬람교의 성지이다. 구 예루살렘 시가지의 동편에 있으며, 돌로 이루어진 고대 이스라엘의 신전의 서쪽 벽의 일부로, 유대인들은 신전의 상실을 슬퍼하고 재건하는 것을 바라고 있다. 이슬람교도들도 이곳을 역시 바위의 돔 모스크 다음가는 성지로 여기고 있다. 이 통곡의 벽에 소원을 적은 종이를 끼워 넣으면 성취가 더 잘 된다는 이야기가 있다. (ko)
  • Västra muren (hebreiska: הכותל המערבי, HaKotel HaMa'aravi) i Jerusalem är en del av tempelbergets stödmur. Platsen är helig för judar och muslimer och besöks av människor från hela världen. Muren är i västvärlden även känd som Klagomuren och i den islamiska traditionen som Al-Buraq-muren. (sv)
  • Стіна Плачу (івр. הכותל המערבי‎, га-Котель га-Маараві — Західний мур) Західна Стіна, Котель — рештки муру Другого Храму у Єрусалимі. Більша частина стіни прихована у Тунелі Стіни плачу. Храм був найсвятішою будівлею для юдаїзму. Перший (Соломонів) Храм було збудовано у 10 ст. до н. е. Його зруйнували вавилоняни у 586 р. до н. е. Другий Храм був зруйнований римлянами у 70 н. е. внаслідок Великого юдейського повстання. Другий Храм існував протягом 420 років. Стіна Плачу є залишком західної частини зовнішнього муру Храму, що з'явився від перебудови цієї святині Іродом Великим. (uk)
  • El Mur de les Lamentacions (en hebreu, הַכֹּתֶל הַמַעֲרָבִי, Hakótel Hama'araví) és un mur de contenció, l'últim vestigi del Segon Temple de Jerusalem, l'edifici més sagrat del judaisme. Les restes que encara queden daten de l'època d'Herodes el Gran, qui ordenà construir grans murs al voltant del Mont del Temple o Esplanada de les Mesquites, que foren acabades pel seu net Herodes II Agripa i destruïdes en gran part després del setge de Jerusalem de la Primera Guerra Judeoromana. (ca)
  • To Δυτικό Τείχος ή Τείχος των Δακρύων (εβραϊκά: (βοήθεια·πολυμέσα), ΧαΚότελ ΧαΜαάραβιτ, αραβικά: حائط البراق, Χαΐτ Αλ-Μπουράκ) είναι τμήμα του αρχαίου τείχους του όρους του Ναού και αποτελεί ίσως το πιο ιερό σημείο για τους Εβραίους εκτός του ίδιου του όρους. Σύμφωνα με την εβραϊκή παράδοση, το τείχος είναι τμήμα του Δεύτερου Ναού της Ιερουσαλήμ. Βρίσκεται στη παλαιά πόλη της Ιερουσαλήμ, στους ανατολικούς πρόποδες του όρους του Ναού. Το σήμερα εκτεθειμένο μέρος του τείχους στη πλατεία της εβραϊκής συνοικίας έχει 19 μέτρα ύψος (από συνόλου 32 μέτρων) και 57 μέτρα μήκος. Άλλα εκτεθειμένα τμήματα είναι το νότιο τμήμα μήκους 80 μέτρων και ένα κομμάτι που βρίσκεται στη μουσουλμανική συνοικία μήκους 8 μέτρων. Συνολικά, το Δυτικό Τείχος έχει μήκος 488 μέτρα. Είναι κατασκευασμένο από ασβεστολιθικ (el)
  • Muro de lamentadoj aŭ en kelkaj lingvoj Okcidenta Muro (Hebree: HaKotel HaMa'aravi) estas antikva muro en Jerusalemo, kiu datiĝas de la epoko de la Dua Templo de la judoj. Ĝi estas konsiderata la plej sankta loko en la juda religio. Ĝi ankaŭ estas konata kiel "la Plora Muro", ĉar judoj ploras tie memorante la detruon de la Dua Templo. La Muro estas parto de la Templa Monto, kie troviĝas ankaŭ tre sanktaj lokoj por islamanoj. (eo)
  • El Muro de las Lamentaciones o Muro de los Lamentos​ (en hebreo, הַכֹּתֶל הַמַעֲרָבִי‎ [Hakótel Hama'araví] (abreviado Kotel), en árabe, حائط البراق‎‎‎ [Ḥā'iṭ al-Burāq], lit. «Muro de Buraq») es el lugar más sagrado del judaísmo, vestigio del Templo de Jerusalén. Su nombre en hebreo significa simplemente "muro occidental". Data de finales del período del Segundo Templo y su construcción se atribuye Herodes el Grande alrededor del 19 a. C., aunque una teoría alternativa basada en hallazgos recientes, descartada por la mayoría de arqueólogos, sugiere que fuera construido unas décadas más tarde por su bisnieto, Agripa II.​ (es)
  • Tembok Ratapan atau Tembok Barat (turunan dari bahasa Ibrani: הַכּוֹתֶל הַמַּעֲרָבִי, translit. HaKotel HaMa'aravi‎, sering disingkat sebagai Kotel atau Kosel), dikenal dalam Islam sebagai Tembok Buraq (Arab: Ḥā'iṭ al-Burāq حَائِط ٱلْبُرَاق pengucapan bahasa Arab: ['ħaːʔɪtˤ albʊ'raːq]), adalah tembok kapur kuno yang terdapat di Kota Lama Yerusalem. Panjang tembok ini aslinya sekitar 485 meter, dan sekarang sisanya hanyalah 60 meter. (in)
  • Le mur des Lamentations — ou le Mur occidental selon l’appellation traditionnelle juive (hébreu : הכותל המערבי, translit. : HaKotel HaMa'aravi, familièrement le Kotel) — est une partie du mur de soutènement de l'esplanade du Temple de Jérusalem, situé dans le quartier juif de la vieille ville de Jérusalem. Bâti au Ier siècle apr. J.-C. durant l'achèvement de la construction du Second Temple, il renforce le flanc occidental du temple, d’où son appellation juive traditionnelle de Mur occidental, et en constitue l’un des principaux vestiges. Il est révéré en cette qualité comme mur du mont du Temple, d’autant qu’il est actuellement le lieu le plus proche du Saint des saints, et est de ce fait considéré par le peuple juif comme l'endroit le plus saint pour la prière. Après l’érection de la cit (fr)
  • The Western Wall (Hebrew: הַכּוֹתֶל הַמַּעֲרָבִי, romanized: HaKotel HaMa'aravi, lit. 'the western wall', often shortened to the Kotel or Kosel), known in the West as the Wailing Wall, and in Islam as the Buraq Wall (Arabic: حَائِط ٱلْبُرَاق, Ḥā'iṭ al-Burāq Arabic pronunciation: ['ħaːʔɪtˤ albʊ'raːq]), is an ancient limestone wall in the Old City of Jerusalem. It is a relatively small segment of a far longer ancient retaining wall, known also in its entirety as the "Western Wall". The wall was originally erected as part of the expansion of the Second Jewish Temple begun by Herod the Great, which resulted in the encasement of the natural, steep hill known to Jews and Christians as the Temple Mount, in a huge rectangular structure topped by a flat platform, thus creating more space for the Te (en)
  • Il Muro Occidentale (ebraico: הכותל המערבי, HaKotel HaMa'aravi), o semplicemente Kotel, è un muro di cinta risalente all'epoca del secondo Tempio di Gerusalemme. È anche indicato come Muro del Pianto o, nella Religione Islamica, come Ḥāʾiṭ al-Burāq (Muro di al-Burāq). (it)
  • Ściana Płaczu, także: Mur Zachodni (hebr. ‏הכותל המערבי‎, Ha-Kotel ha-Ma’arawi, tłum. „mur zachodni”) – przypuszczalna pozostałość Świątyni Jerozolimskiej. W chwili obecnej jest to najświętsze miejsce judaizmu. Zachowane mury mogą być fragmentem Drugiej Świątyni wybudowanej na wzgórzu Moria. (pl)
  • De westmuur, klaagmuur of westelijke muur (Hebreeuws: Hakotel hama'aravi) in Jeruzalem is een gedeelte van de muur in de Oude Stad die het plateau omringt en ondersteunt waarop de Rotskoepel en de Al-Aqsamoskee staan. Deze muur is de westelijke muur van de tweede Joodse tempel die op de Tempelberg heeft gestaan. Na de vernietiging van deze tempel door de Romeinse bezetters in het jaar 70 is alleen deze muur nog zichtbaar overgebleven. (nl)
  • Стена́ Пла́ча, За́падная Стена́ или Ха-Ко́тель ха-Маарави (ивр. ‏הַכֹּתֶל הַמַעֲרָבִי‏‎, ашкеназское произношение: Косель) — часть древней стены (длиной 485 м) вокруг западного склона Храмовой горы в Старом городе Иерусалима, уцелевшая после разрушения Второго Храма римлянами в 70 году н. э. Величайшая святыня иудаизма вне самой Храмовой Горы. (ru)
  • {{namespace detect | category = |main=| other= 耶路撒冷 耶路撒冷旧城 圣殿山 耶路撒冷圣殿 第二圣殿 西墙 西墙,又名哭墙(希伯来语:הַכֹּתֶל הַמַּעֲרָבִי‎,HaKotel HaMa'aravi),阿拉伯人稱之為布拉克牆(阿拉伯语:حائط البراق‎,Ḥā'iṭ Al-Burāq)位于耶路撒冷老城内,圣殿山山下西侧。这是环绕第二圣殿庭院的古城墙的残存部分。在四面牆之中,西牆被認為是當年最靠近聖殿的,使它成為犹太教信仰中除圣殿山本身以外最神圣的地点。 通常认为,西墙由大希律王兴建于公元前19年,但最近的发掘表明希律王生前并未完成此项工程。牆底部的大石塊區段是於希律王時期修築;上方中型石塊區段於奧米亞王朝時期修築;頂部小石塊區段修築時間於鄂圖曼帝國時期之後。現存西牆總長488公尺,猶太人聚集祈禱的那段位在聖殿山西南端猶太區裡的大广场,其他部分隱身在穆斯林區的建築物後。 1948年以阿戰爭后,约旦控制了西墙,長达19年之久都禁止犹太人前往,直到1967年六日戰爭以色列占领老城。占領後三日,以色列拆掉西牆邊有770年歷史的,讓猶太人有更多祈禱的空間。 (zh)
rdfs:label
  • Western Wall (en)
  • حائط البراق (ar)
  • Mur de les Lamentacions (ca)
  • Zeď nářků (cs)
  • Klagemauer (de)
  • Δυτικό Τείχος (el)
  • Muro de lamentadoj (eo)
  • Muro de las Lamentaciones (es)
  • Erosten harresia (eu)
  • Tembok Ratapan (in)
  • Mur des Lamentations (fr)
  • Muro Occidentale (it)
  • 嘆きの壁 (ja)
  • 통곡의 벽 (ko)
  • Westmuur (nl)
  • Ściana Płaczu (pl)
  • Стена Плача (ru)
  • Muro das Lamentações (pt)
  • Västra muren (sv)
  • Стіна плачу (uk)
  • 西墙 (zh)
owl:sameAs
geo:geometry
  • POINT(35.23450088501 31.776699066162)
geo:lat
  • 31.776699 (xsd:float)
geo:long
  • 35.234501 (xsd:float)
skos:exactMatch
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:homepage
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:focus of
is dbp:footer of
is rdfs:seeAlso of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License