| dbo:abstract
|
- الرومنة (بالإنجليزية: Romanization) في المعاني التاريخية والثقافية للمصطلح، تشير إلى عمليات تاريخية مختلفة مثل التثاقف، الإدماج والاستيعاب للسكان الملحقين حديثا والمحيطين بالجمهورية الرومانية والإمبراطورية الرومانية في وقت لاحق. التأريخي الروماني القديم والتأريخ الإيطالي حتى الفترة الفاشية كان يستخدم لتسمية العمليات المختلفة «تحضير البرابرة» (أي جعلهم متحضرين). (ar)
- La romanització és el procés pel qual els pobles indígenes adoptaven, de grat o per força, la llengua i la cultura de Roma un cop conquerits. Amb més precisió, hom pot distingir la romanització, com a adopció de les formes culturals romanes, i la llatinització, que seria l'adopció de la llengua llatina. La romanització és sempre un procés gradual, que es dilata més o menys en el temps segons la resistència a l'aculturació de la població indígena. La romanització dels territoris de futura parla catalana va començar el 218 aC en el marc de la Segona Guerra Púnica per Empúries. Les primeres incursions romanes eren purament militars però es recompensava els aliats locals amb terres i privilegis, motiu pel qual molts nobles autòctons van començar a adoptar els costums dels conqueridors i a implantar-los als seus dominis. La fragmentació local va ajudar a l'extensió de les normes romanes, recolzades per una economia forta i l'exèrcit, fins que es va crear la província de Tarraconense i els seus habitants van ser reconeguts com a ciutadans romans. (ca)
- Romanizace byl proces postupného převládání římského vlivu v západní polovině Evropy, především na území podmaněném samotnými Římany, na němž zakládali římské provincie. Na tomto území původní obyvatelé přijímali latinský jazyk a jeho prostřednictvím i římskou kulturu. Latinský jazyk postupně potlačoval původní většinou germánské a keltské jazyky, zároveň s nimi se šířila i římská kultura a římské náboženství. Romanizaci šířili samotní Římané (vojáci, úředníci, obchodníci, řemeslníci a kolonisté). Horní vrstvy barbarské společnosti romanizaci spíše vítali, protože pomocí romanizace se chtěli kulturně vyrovnat daleko vyspělejšímu starověkému Římu. Z těchto důvodů mnohdy opouštěli vlastní kulturu. I nižší společenské vrstvy barbarské společnosti byly ovlivněny římským způsobem života. Během raného císařství představovalo získání římského občanství jeden ze silných impulzů romanizačního procesu. Přes snahu původních obyvatel se co nejrychleji zapojit mezi římské obyvatelstvo si některé národy zachovali své zvyky a tradice. (cs)
- Romanisierung bezeichnet die Übernahme der lateinischen Sprache und römischen Zivilisation durch andere, meist unterworfene Völker. Romanisierung bedeutet dabei im Wesentlichen eine sprachliche und kulturelle Anpassung unter Aufgabe oder Umgestaltung eigener Kulturformen. In der neueren Forschung wird oft der Begriff Romanisation bevorzugt, um deutlich zu machen, dass es sich nicht um einen zentral gesteuerten und von den Römern aktiv herbeigeführten Prozess gehandelt hat. Die Romanisation wurde oft durch Veteranen der Auxiliartruppen getragen, welche ursprünglich selbst Einheimische waren, aber den Status eines römischen Bürgers bekamen und folglich eine Einheimische (welche meist früher auch eine Angehörige vom selben Stamm oder Volk des Auxiliar-Veteranen war) heirateten. Dies hatte zur Folge, dass die Frau und der Nachfolger des Veteranen auch römische Bürger wurden. Noch wichtiger war die Rolle der lokalen Oberschichten, die sich früh aus eigener Initiative an die Römer und ihre Kultur anpassten, um auf diese Weise Teilhabe an der Herrschaft und am Prestige des Imperiums zu gewinnen. Die Ausdehnung des Römischen Imperiums hatte nicht überall eine Romanisierung zur Folge. Im östlichen Mittelmeerraum haben sich die von den Römern vorgefundenen orientalischen oder hellenistischen Kulturformen behauptet; die Dominanz etwa der antiken griechischen Kultur war dafür zu groß. Sie konnten sogar Einfluss auf die römische Kultur nehmen. Romanisiert haben sich die nördlichen und nordwestlichen Regionen Europas, die zur Zeit ihrer Eroberung keine eigene hochentwickelte Schriftkultur besaßen. Oft hatte jedoch nur die städtische oder lokale Elite daran Anteil. Die überwiegende Anzahl der Bevölkerung verharrte weiterhin in der vorrömischen Lebensweise. Außerhalb der Städte war sie weitgehend rechtlos oder unfrei. (de)
- La Romanigo estis procezo de senkulturigo de la zonoj konkeritaj de Romio dum la Respubliko aŭ dum la Imperio. Pere de tiu procezo la indiĝenaj popoloj konkeritaj komencis asimili multajn aspektojn de la romia kulturo, uzi ties teknologiojn, politikajn kaj religiajn instituciojn, organizajn formojn aŭ jurprincipojn de romia tipo, kaj tre ofte ankaŭ suferis procezon de lingvoanstataŭado per kiu ili ekuzis la latinon. (eo)
- Se denomina romanización al proceso de asimilación cultural que tuvo lugar en la mayor parte de Europa occidental y los Balcanes en la antigüedad, por el cual numerosas regiones bajo el poder político de Roma adoptaron sus instituciones, costumbres, organización social y su lengua. El proceso tuvo lugar en las diferentes provincias en que se dividía la república y posteriormente el imperio a medida que este se expandía por la cuenca del mar Mediterráneo. Además de la lengua las élites adoptaron frecuentemente las formas exteriores distintivas de los romanos: vestido, estilo, religión, costumbres formales, etc. Esa adopción de elementos materiales romanos requiere frecuentemente el uso la importación o elaboración de productos típicamente romanos, lo cual frecuentemente implica también la importación de la tecnología para producirlo localmente. (es)
- Erromanizazioa edo erromatartzea Antzinako Erromak mendean hartu zituen herrietan izandako akulturazio-prozesua da. Prozesu horren bitartez, herri horiek latina eta erromatar kulturaren bereganatu zituzten; hartara, bertakoei latinezko izenak jarri zizkieten, eta erromatar zuzenbideko erakundeak ezarri ziren. (eu)
- Romanization or Latinization (Romanisation or Latinisation), in the historical and cultural meanings of both terms, indicate different historical processes, such as acculturation, integration and assimilation of newly incorporated and peripheral populations by the Roman Republic and the later Roman Empire. The term was used in Ancient Roman historiography and Italian historiography until the fascist period, when the various processes were called the "civilizing of barbarians". (en)
- Romanisasi atau Latinisasi dalam konteks sejarah dan budaya mengacu kepada proses akulturasi terhadap orang-orang yang baru ditaklukan atau orang-orang pinggiran di Republik Romawi dan kemudian di Kekaisaran Romawi, yang membuat mereka mengadopsi bahasa Latin dan . Akulturasi ini berlangsung dari atas ke bawah: budaya Romawi pertama-tama diadopsi oleh golongan atas, sementara tradisi kuno pada awalnya masih tetap bertahan di kalangan petani di daerah pinggiran. Historiografi Romawi Kuno dan Italia pada zaman dulu menganggap proses ini sebagai proses "pemberadaban suku barbar", tetapi sejarawan modern memiliki sudut pandang yang lebih netral. Elit-elit lokal bersedia mengadopsi budaya Romawi dan bahasa Latin untuk meningkatkan martabat dan memperkuat posisi mereka. Jalannya proses Romanisasi di setiap provinsi juga berbeda-beda, dan tidak terdapat satu identitas seragam yang dihasilkan oleh proses Romanisasi. Perbedaan-perbedaan ini dapat dilihat dari segi ekonomi, agama dan identitas. Ditambah lagi aspek budaya Romawi dan budaya setempat sering kali menyatu, seperti yang bisa dilihat dari bagaimana Romawi menerima dewa-dewi asing (Isis, , Britannia dan ) ke dalam daftar dewa-dewinya. (in)
- La romanisation est un concept historique qui désigne un processus d’acculturation et/ou assimilation par l’adoption de la langue latine et de la culture romaine dans l’aire d’influence de l'Empire romain. L'architecture et l'urbanisme romain, mais aussi l’intégration à l’armée romaine ou l’adoption des cultes romains — en particulier les cultes impériaux — en apparaissent comme les vecteurs. La municipalisation y participe également. L’historiographie de la Rome antique a interrogé cette notion pour comprendre quelles pouvaient être sa validité et sa profondeur selon les régions et les milieux sociaux observés. (fr)
- ローマ化（Romanization）とは、地中海世界やガリア・ブリタニア・ゲルマニアの一部を征服した古代ローマ人が、領内の蛮族（非ローマ人・非ギリシャ人）に自文化を浸透させて同化を図った事を指す。「ローマ人の民族文化」が実質的にラテン人の文化と同義である事から、ラテン化（Latinization）とも呼ばれる。 現代の定義ではこうした同化政策は一種の民族浄化に相当する行為であり、ガリア人の末裔を自任するフランス人の民族主義者からはガリア固有の文化を滅ぼしたと批判される一方、同じ征服された民族でもダキア人がローマ化によってラテンの末裔を自任するに至ったルーマニア人の民族主義者からは、自らの文化の出発点とする評価もあり、その評価は現在に至るまで錯綜している。 (ja)
- Romanisering was het proces waarbij de door Romeinen onderworpen volken geleidelijk de Romeinse cultuur, gewoonten en taal (het Latijn) overnamen.Sommige volkeren bleven succesvol weerstand bieden zoals de Basken: zij lieten zich nooit romaniseren en spreken nog altijd het Baskisch. Anderen zoals de Kelten in Gallië zijn op den duur geromaniseerd en namen grotendeels de Romeinse cultuur en de katholieke godsdienst over. Na de val van het Romeinse Rijk in 476 viel de standaardtaal Latijn uiteen in de Romaanse talen. Sindsdien heeft men het ook wel over 'romanisering' als dat het assimilatieproces is bij een Romaanse taal (verfransing of verspaansing).In West-Europa zijn de gevolgen de vroegere romanisering nog altijd merkbaar: alle Romaanse talen, de op het romeins recht gebaseerde rechtspraak (behalve de op het gewoonterecht gebaseerde Britse rechtspraak) en een groot gedeelte van de westerse cultuur zijn terug te voeren op de Romeinen. (nl)
- Per romanizzazione o latinizzazione, nel significato storico dei termini, si intendono diversi processi, come acculturazione, integrazione ed assimilazione delle popolazioni vinte in guerra dai Romani. Romanizzandosi, volontariamente o sotto il giogo della forza, i vinti entravano a far parte della civiltà romana, che generalmente non fustigava e non obbligava le popolazioni autoctone all'uso della lingua, del diritto e della religione romana, ma concedeva una ampia gamma di autonomie, tollerate sulla base di rapporti di alleanza, federalismo e fiducia. I rapporti di Roma con le singole numerose popolazioni, dapprima italiche poi dell'intero bacino del Mediterraneo erano regolati dal Senato e da trattati che determinavano la condizione dei popoli subordinati, solitamente a seconda del tipo di rapporto stabilito con gli interessi di Roma. Si distinguono in tal senso popolazioni dediticie e foederate. Le prime, sconfitte a seguito di guerra, accettavano la resa e le condizioni imposte dal Senato, che si riservava la proprietà del territorio e della popolazione; le seconde, in virtù di un antico rapporto di alleanza e di pace con Roma, erano considerate come alleate, dovevano quindi fornire aiuto all'esercito e, in cambio della protezione e supervisione politica, avevano diritto all'assistenza militare romana: si trattava, in buona sostanza, di una federazione con lo stato romano. Spesso le città ed i popoli furono conquistati in un contesto bellico; ma, una volta subentrata la pace imposta dai vincitori, i vinti conservavano appunto la maggior parte dei loro usi, e da nemici diventavano alleati, anche se nel passaggio avevano perso non pochi uomini, uccisi o asserviti, e spesso perdevano una parte del loro territorio che veniva requisito e/o ridistribuito. La romanizzazione non interveniva che in un secondo momento, attraverso un processo di integrazione economica, politica e culturale che si svolgeva in un arco di tempo comprendente più generazioni. (it)
- Romanizacja – proces polegający na rozpowszechnianiu się kultury rzymskiej i języka łacińskiego na terenach podbitych przez Rzymian. Proces ten wywarł dominujący wpływ na kształt cywilizacji Zachodu. W okresie cesarstwa proces romanizacji nasilił się. Coraz więcej lokalnych kultur zaczęło identyfikować się z kulturą rzymską. Nie bez znaczenia był też kult cesarza w pryncypacie oraz wspólna religia w dominacie, a także wspólny język – łacina. Istotne było też nadanie w 212 roku obywatelstwa prawie wszystkim wolnym mieszkańcom cesarstwa na mocy edyktu Karakalli, co zostało zapoczątkowane już wcześniej. Rzymianie nigdy nie narzucali swej kultury siłą, zawsze był to akt dobrowolny – za pewne wyjątki można tu uznać prześladowania chrześcijan i żydów. Romanizacji uległa bardziej zachodnia część imperium – zamieszkiwana w większości przez ludy barbarzyńskie, a nie wschodnia, którą podbił już w IV wieku p.n.e. Aleksander Macedoński. Ta część już wcześniej przejęła kulturę grecką. Większość Greków i innych mieszkańców Wschodu nie znała łaciny. Cywilizacja wschodu Imperium Rzymskiego cechowała się też większym intelektualizmem i bardziej mistycznym typem religijności niż cywilizacja rzymska, co jeszcze bardziej utrudniało romanizację tych terenów. Także wiele terenów Zachodu, szczególnie dzikich i peryferyjnych, nie uległo romanizacji. Tyczy się to przede wszystkim północnej Hiszpanii (gdzie do dziś mieszkają nigdy niezromanizowani Baskowie), Brytanii i północnej Galii, w której na wsi długo przeważała ludność celtycka, a także regionów alpejskich i naddunajskich. Romanizacji uległy natomiast niektóre tereny bezpośrednio przyległe do Grecji, skąd według dominującej teorii pochodzą Rumuni – do dziś zamieszkują ją ludy romańskie mówiące dialektami takimi jak język arumuński. Z kolei położona w bezpośrednim sąsiedztwie Rzymu południowa Italia aż do końca średniowiecza pozostała greckojęzyczna – do dziś zamieszkuje ją mniejszość italogrecka. (pl)
- Romanização, conceito criado por Theodor Mommsen no século XIX, indica a propagação da cultura romana através da aculturação e assimilação cultural de seus atributos, por parte das populações anexadas durante o período de expansão da República Romana, do Império Romano ou Principado, dentro da perspectiva civilizatória de Roma. Tal processo variou de acordo com as especificidades dos diferentes locais em que ocorreu. Segundo Martin Millett, a romanização teria começado de cima para baixo, com as classes superiores adotando a cultura romana em primeiro lugar e, de modo mais lento, essa assimilação teria se espalhado para as regiões mais internas e periféricas entre os camponeses. Outras perspectivas, no entanto, ressaltam a participação dos nativos nesse processo de mudanças dentro do Império Romano, resultando na adaptação de práticas e conceitos utilizados em Roma, de modo a satisfazer os interesses locais. A título de exemplificação dos mecanismos desse processo de romanização, podemos destacar a construção de cidades, locais em que se manifestava e se exercia o ideal de cidadão romano, reforçando a ideia do ser romano entre os nativos. Cabe ressaltar que o termo romanização variou ao longo de sua existência, sendo, ainda hoje, alvo de discussão entre especialistas. No século XX, com os processos de descolonização, houve uma mudança ideológica, na qual a necessidade de um novo discurso e de uma nova perspectiva da história se fez presente. (pt)
- Romanisering av folk handlar om i vilken utsträckning ett folk kände och betedde sig som romare. Denna upplevelse ska inte sammanblandas med den juridiska statusen som romersk medborgare. Ej heller ska det sammanblandas med områden ockuperade eller erövrade av romarriket. Skildringen av Judeen i bibeln speglar ett område som var erövrat av romarriket men inte romaniserat. Romaniseringsprocessen tog som regel lång tid, flera generationer, och den blev mer omfattande i vissa områden än i andra. Romanisering är den process genom vilken andra befolkningar än den romerska tog till sig romersk kultur, seder och bruk. Fram till början på 1900-talet kallades den processen civilisering av barbarer. Romaniseringen inkluderade flera olika processer, såsom ackulturation, integration och assimilation. Erövrade folk fick ofta betydande autonomi vilket innebar att de i stort sett inte tvingades anpassa sig kulturellt. Enligt engelska wikipedia är det fortfarande en öppen fråga hur de erövrade förhöll sig till den romerska kulturen. Klart är att romaniseringen stöddes av först romerska republiken och sedan romerska kejsardömet. (sv)
- 罗马化是指被罗马共和国以及罗马帝国征服的區域以及周邊地區被羅馬人涵化、融合和同化的過程。這當中上层阶级首先被羅馬化，而边远农村的农民被羅馬化的時間最晚。 (zh)
- Романизация (лат. Romanus римский, романский, романизированный) — процесс античной аккультурации и ассимиляции, выразившийся в усвоении народно-латинского языка и основных элементов романской культуры значительным количеством неиталийских народов, населявших провинции древней Римской империи и другие подчинённые ей регионы. Наиболее глубокой была романизация областей, близких самой Италии и Лациуму по климату и географически. В Средиземноморье это Италия, Иберия, Галлия (особенно южная), Реция, Сицилия, Сардиния, Корсика, Балеарские острова, Дакия. В этих регионах до настоящего времени проживают романские народы (испанцы, итальянцы, французы, молдаване и др.) и сохраняются романские языки (испанский, французский, итальянский, румыно-молдавский и др.) (ru)
- Романіза́ція (англ. Romanization; від лат. Romanus, «римський»), або Латиніза́ція (англ. Latinization) — процес культурної асиміляції Стародавнім Римом підлеглих народів (італіків, кельтів, іберів, германців, даків, греків, берберів, фінікійців, юдеїв тощо). Тривала від VI ст. до н.е. до V ст. н.е., від часів постання Римської Республіки до падіння Римської імперії. Відбувалася у провінціях. Особливо інтенсивно проходила в Середземномор'ї (Італія, Іспанія, Галлія, Сицилія, Сардинія, Корсика, Балеарські острови). Супроводжувалася запровадження на підлеглих територіях римських колоній та римського права, а з ним — римської культури: латини, звичаїв, побуту, техніки, мистецтва, архітектури тощо. З III століття важливим чинником романізації стало надання римського громадянства вільному населенню імперії, а з ІV ст. — поширення християнства. В результаті романізації утворилася європейська універсальна культурна спільність, в межах якої постали держави романських та романізованих германських народів. У пізньоримській та італійській історіографії процес романізації сприймався як цивілізаційна місія Риму серед варварів. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- الرومنة (بالإنجليزية: Romanization) في المعاني التاريخية والثقافية للمصطلح، تشير إلى عمليات تاريخية مختلفة مثل التثاقف، الإدماج والاستيعاب للسكان الملحقين حديثا والمحيطين بالجمهورية الرومانية والإمبراطورية الرومانية في وقت لاحق. التأريخي الروماني القديم والتأريخ الإيطالي حتى الفترة الفاشية كان يستخدم لتسمية العمليات المختلفة «تحضير البرابرة» (أي جعلهم متحضرين). (ar)
- La Romanigo estis procezo de senkulturigo de la zonoj konkeritaj de Romio dum la Respubliko aŭ dum la Imperio. Pere de tiu procezo la indiĝenaj popoloj konkeritaj komencis asimili multajn aspektojn de la romia kulturo, uzi ties teknologiojn, politikajn kaj religiajn instituciojn, organizajn formojn aŭ jurprincipojn de romia tipo, kaj tre ofte ankaŭ suferis procezon de lingvoanstataŭado per kiu ili ekuzis la latinon. (eo)
- Erromanizazioa edo erromatartzea Antzinako Erromak mendean hartu zituen herrietan izandako akulturazio-prozesua da. Prozesu horren bitartez, herri horiek latina eta erromatar kulturaren bereganatu zituzten; hartara, bertakoei latinezko izenak jarri zizkieten, eta erromatar zuzenbideko erakundeak ezarri ziren. (eu)
- Romanization or Latinization (Romanisation or Latinisation), in the historical and cultural meanings of both terms, indicate different historical processes, such as acculturation, integration and assimilation of newly incorporated and peripheral populations by the Roman Republic and the later Roman Empire. The term was used in Ancient Roman historiography and Italian historiography until the fascist period, when the various processes were called the "civilizing of barbarians". (en)
- ローマ化（Romanization）とは、地中海世界やガリア・ブリタニア・ゲルマニアの一部を征服した古代ローマ人が、領内の蛮族（非ローマ人・非ギリシャ人）に自文化を浸透させて同化を図った事を指す。「ローマ人の民族文化」が実質的にラテン人の文化と同義である事から、ラテン化（Latinization）とも呼ばれる。 現代の定義ではこうした同化政策は一種の民族浄化に相当する行為であり、ガリア人の末裔を自任するフランス人の民族主義者からはガリア固有の文化を滅ぼしたと批判される一方、同じ征服された民族でもダキア人がローマ化によってラテンの末裔を自任するに至ったルーマニア人の民族主義者からは、自らの文化の出発点とする評価もあり、その評価は現在に至るまで錯綜している。 (ja)
- 罗马化是指被罗马共和国以及罗马帝国征服的區域以及周邊地區被羅馬人涵化、融合和同化的過程。這當中上层阶级首先被羅馬化，而边远农村的农民被羅馬化的時間最晚。 (zh)
- Романизация (лат. Romanus римский, романский, романизированный) — процесс античной аккультурации и ассимиляции, выразившийся в усвоении народно-латинского языка и основных элементов романской культуры значительным количеством неиталийских народов, населявших провинции древней Римской империи и другие подчинённые ей регионы. Наиболее глубокой была романизация областей, близких самой Италии и Лациуму по климату и географически. В Средиземноморье это Италия, Иберия, Галлия (особенно южная), Реция, Сицилия, Сардиния, Корсика, Балеарские острова, Дакия. В этих регионах до настоящего времени проживают романские народы (испанцы, итальянцы, французы, молдаване и др.) и сохраняются романские языки (испанский, французский, итальянский, румыно-молдавский и др.) (ru)
- La romanització és el procés pel qual els pobles indígenes adoptaven, de grat o per força, la llengua i la cultura de Roma un cop conquerits. Amb més precisió, hom pot distingir la romanització, com a adopció de les formes culturals romanes, i la llatinització, que seria l'adopció de la llengua llatina. La romanització és sempre un procés gradual, que es dilata més o menys en el temps segons la resistència a l'aculturació de la població indígena. (ca)
- Romanizace byl proces postupného převládání římského vlivu v západní polovině Evropy, především na území podmaněném samotnými Římany, na němž zakládali římské provincie. Na tomto území původní obyvatelé přijímali latinský jazyk a jeho prostřednictvím i římskou kulturu. Latinský jazyk postupně potlačoval původní většinou germánské a keltské jazyky, zároveň s nimi se šířila i římská kultura a římské náboženství. Romanizaci šířili samotní Římané (vojáci, úředníci, obchodníci, řemeslníci a kolonisté). (cs)
- Romanisierung bezeichnet die Übernahme der lateinischen Sprache und römischen Zivilisation durch andere, meist unterworfene Völker. Romanisierung bedeutet dabei im Wesentlichen eine sprachliche und kulturelle Anpassung unter Aufgabe oder Umgestaltung eigener Kulturformen. In der neueren Forschung wird oft der Begriff Romanisation bevorzugt, um deutlich zu machen, dass es sich nicht um einen zentral gesteuerten und von den Römern aktiv herbeigeführten Prozess gehandelt hat. (de)
- Se denomina romanización al proceso de asimilación cultural que tuvo lugar en la mayor parte de Europa occidental y los Balcanes en la antigüedad, por el cual numerosas regiones bajo el poder político de Roma adoptaron sus instituciones, costumbres, organización social y su lengua. El proceso tuvo lugar en las diferentes provincias en que se dividía la república y posteriormente el imperio a medida que este se expandía por la cuenca del mar Mediterráneo. (es)
- Romanisasi atau Latinisasi dalam konteks sejarah dan budaya mengacu kepada proses akulturasi terhadap orang-orang yang baru ditaklukan atau orang-orang pinggiran di Republik Romawi dan kemudian di Kekaisaran Romawi, yang membuat mereka mengadopsi bahasa Latin dan . Akulturasi ini berlangsung dari atas ke bawah: budaya Romawi pertama-tama diadopsi oleh golongan atas, sementara tradisi kuno pada awalnya masih tetap bertahan di kalangan petani di daerah pinggiran. (in)
- La romanisation est un concept historique qui désigne un processus d’acculturation et/ou assimilation par l’adoption de la langue latine et de la culture romaine dans l’aire d’influence de l'Empire romain. (fr)
- Per romanizzazione o latinizzazione, nel significato storico dei termini, si intendono diversi processi, come acculturazione, integrazione ed assimilazione delle popolazioni vinte in guerra dai Romani. Romanizzandosi, volontariamente o sotto il giogo della forza, i vinti entravano a far parte della civiltà romana, che generalmente non fustigava e non obbligava le popolazioni autoctone all'uso della lingua, del diritto e della religione romana, ma concedeva una ampia gamma di autonomie, tollerate sulla base di rapporti di alleanza, federalismo e fiducia. (it)
- Romanisering was het proces waarbij de door Romeinen onderworpen volken geleidelijk de Romeinse cultuur, gewoonten en taal (het Latijn) overnamen.Sommige volkeren bleven succesvol weerstand bieden zoals de Basken: zij lieten zich nooit romaniseren en spreken nog altijd het Baskisch. Anderen zoals de Kelten in Gallië zijn op den duur geromaniseerd en namen grotendeels de Romeinse cultuur en de katholieke godsdienst over. Na de val van het Romeinse Rijk in 476 viel de standaardtaal Latijn uiteen in de Romaanse talen. Sindsdien heeft men het ook wel over 'romanisering' als dat het assimilatieproces is bij een Romaanse taal (verfransing of verspaansing).In West-Europa zijn de gevolgen de vroegere romanisering nog altijd merkbaar: alle Romaanse talen, de op het romeins recht gebaseerde rechtspr (nl)
- Romanizacja – proces polegający na rozpowszechnianiu się kultury rzymskiej i języka łacińskiego na terenach podbitych przez Rzymian. Proces ten wywarł dominujący wpływ na kształt cywilizacji Zachodu. W okresie cesarstwa proces romanizacji nasilił się. Coraz więcej lokalnych kultur zaczęło identyfikować się z kulturą rzymską. Nie bez znaczenia był też kult cesarza w pryncypacie oraz wspólna religia w dominacie, a także wspólny język – łacina. Istotne było też nadanie w 212 roku obywatelstwa prawie wszystkim wolnym mieszkańcom cesarstwa na mocy edyktu Karakalli, co zostało zapoczątkowane już wcześniej. (pl)
- Romanização, conceito criado por Theodor Mommsen no século XIX, indica a propagação da cultura romana através da aculturação e assimilação cultural de seus atributos, por parte das populações anexadas durante o período de expansão da República Romana, do Império Romano ou Principado, dentro da perspectiva civilizatória de Roma. Tal processo variou de acordo com as especificidades dos diferentes locais em que ocorreu. (pt)
- Romanisering av folk handlar om i vilken utsträckning ett folk kände och betedde sig som romare. Denna upplevelse ska inte sammanblandas med den juridiska statusen som romersk medborgare. Ej heller ska det sammanblandas med områden ockuperade eller erövrade av romarriket. Skildringen av Judeen i bibeln speglar ett område som var erövrat av romarriket men inte romaniserat. Romaniseringsprocessen tog som regel lång tid, flera generationer, och den blev mer omfattande i vissa områden än i andra. (sv)
- Романіза́ція (англ. Romanization; від лат. Romanus, «римський»), або Латиніза́ція (англ. Latinization) — процес культурної асиміляції Стародавнім Римом підлеглих народів (італіків, кельтів, іберів, германців, даків, греків, берберів, фінікійців, юдеїв тощо). Тривала від VI ст. до н.е. до V ст. н.е., від часів постання Римської Республіки до падіння Римської імперії. Відбувалася у провінціях. Особливо інтенсивно проходила в Середземномор'ї (Італія, Іспанія, Галлія, Сицилія, Сардинія, Корсика, Балеарські острови). Супроводжувалася запровадження на підлеглих територіях римських колоній та римського права, а з ним — римської культури: латини, звичаїв, побуту, техніки, мистецтва, архітектури тощо. З III століття важливим чинником романізації стало надання римського громадянства вільному населе (uk)
|
