| dbo:abstract
|
- Honesta missio bezeichnete im Römischen Reich die ehrenvolle Entlassung aus dem Militärdienst. Sie war mit besonderen Privilegien verbunden (praemia militiae). Unter anderem wurde den Legionären von einer unter Augustus errichteten Staatskasse, dem Aerarium militare, ein Entlassungsgeld ausgezahlt, das bis zum Prinzipat Caracallas 12.000 Sesterzen für den einfachen Soldaten und von ungefähr 600.000 Sesterzen für den Primus Pilus betrug. (de)
- The honesta missio was the honorable discharge from the military service in the Roman Empire. The status conveyed particular privileges (praemia militiae). Among other things, an honorably discharged legionary was paid discharge money from a treasury established by Augustus, the aerarium militare, which amounted to 12,000 sesterces for the common soldier and around 600,000 sesterces for the primus pilus until the Principate of Caracalla. (en)
- Per honesta missio si intendeva il momento del congedo dei soldati dell'esercito romano al termine di un servizio militare svoltosi in modo del tutto regolare, fino al suo compimento. Durante il periodo imperiale, da Augusto in poi, veniva rilasciato ai militari (fossero essi legionari o ausiliari) un diploma che ne sanciva per legge la fine del servizio; veniva, quindi, consegnata un'indennità in denaro (nummaria missio) o in beni (es. un appezzamento di terra con deduzione di colonie romane = agraria missio, quasi fosse una forma di pensione dei giorni nostri), ad alcuni era concesso il diritto di cittadinanza romana (ausiliari) con la possibilità di contrarre matrimonio legittimo (Ius connubii). Beneficiavano di questi premi anche i legionari congedati anzitempo per ferite o malattie (causaria missio) o i congedati per volere del comandante (gratiosa missio). La perdita dei benefici avveniva con il congedo disonorevole (ignominiosa missio). I militari ormai in congedo erano dunque chiamati veterani e in caso di necessità, se richiamati in servizio attivo, erano nominati evocati. (it)
- Honesta missio (łac. zwolnienie z honorami bądź honorowe zwonienie) – łacińskie określenie oznaczające zwolnienie wojskowego (legionisty lub żołnierza auxilii) ze służby po upływie przewidzianego prawem terminu. Wraz z jego nadejściem żołnierz nabywał prawa weterana, w tym prawa obywatelskie i prawo do zawarcia małżeństwa, a także otrzymywał premię finansową wypłacaną przez Aerarium. Żołnierze starożytnego Rzymu służyli w wojsku niemal przez całe życie: często wstępowali do wojska tuż po osiągnięciu dorosłości, a cywilne życie zaczynali dopiero po 25, 30 czy nawet 40 latach służby. W czasach Antoninusa Piusa ćwierć wieku służby stało się normą, ale liczne wyjątki od niej pojawiały się na pewno jeszcze w III wieku. Około połowa żołnierzy Rzymu uzyskiwała na koniec służby status weterana, reszta umierała bądź ginęła w czasie służby, lub też odchodziła z niej bez uzyskania honestae missionis Spełnienie honestam missionem było jednym z wymogów do przyznania weteranowi dyplomu wojskowego potwierdzającego nabycie praw obywatelskich. W roku 212 Constitutio Antoniniana przyznała obywatelstwo rzymskie wszystkim wolnym mieszkańcom imperium, tym samym czyniąc wystawianie nowych dyplomów dla większości weteranów niepotrzebnym, jednak jeszcze do końca III wieku n.e. wystawiano dyplomy weteranom jednostek floty, Gwardii Pretoriańskiej i cohortes urbanae którzy wraz z nadejściem honestae missionis uzyskiwali prawo do zawarcia małżeństwa. Mimo wycofania z użycia dyplomów wojskowych do późnego antyku przetrwał zwyczaj wystawiania podobnych dokumentów wszystkim weteranom, niezależnie od formacji w której służyli, jako potwierdzenie ich honorowego zwolnienia ze służby, a więc także nabycia wszystkich przywilejów przysługujących weteranom. Dokumenty te nazywane były w źródłach starożytnych epistolae (listy), testimonia lub testimoniales (świadectwa), w literaturze pojawia się również termin tabulae honestae missionis. Początkowo wystawiano je jedynie sporadycznie, głównie w Egipcie. Ich masowe wprowadzenie w całym imperium przypada na czasy Dioklecjana, na pewno przed 311 rokiem n.e. (pl)
- Honesta missio — термин, обозначающий почетное увольнение с военной службы в Римской империи. Такая отставка давала ветерану ряд привилегий и наград, которые могли различаться в разные исторические периоды. Это могло быть получение крупной, до 12000 сестерциев, денежной выплаты, земли для ведения хозяйства, освобождение от некоторых налогов и обязанностей. Для выплаты ветеранам наградных в 6 году нашей эры Октавиан Август учредил специальную казну — военный эрарий. Те из военнослужащих, кто не являлся римскими гражданами, также получали такое гражданство для себя и своих потомков. Им выдавался подтверждающий это бронзовый диплом. Для получения подобного увольнения требовалось отслужить определенный срок, от 20 до 26 лет. (ru)
|
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 5863 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| rdfs:comment
|
- Honesta missio bezeichnete im Römischen Reich die ehrenvolle Entlassung aus dem Militärdienst. Sie war mit besonderen Privilegien verbunden (praemia militiae). Unter anderem wurde den Legionären von einer unter Augustus errichteten Staatskasse, dem Aerarium militare, ein Entlassungsgeld ausgezahlt, das bis zum Prinzipat Caracallas 12.000 Sesterzen für den einfachen Soldaten und von ungefähr 600.000 Sesterzen für den Primus Pilus betrug. (de)
- The honesta missio was the honorable discharge from the military service in the Roman Empire. The status conveyed particular privileges (praemia militiae). Among other things, an honorably discharged legionary was paid discharge money from a treasury established by Augustus, the aerarium militare, which amounted to 12,000 sesterces for the common soldier and around 600,000 sesterces for the primus pilus until the Principate of Caracalla. (en)
- Per honesta missio si intendeva il momento del congedo dei soldati dell'esercito romano al termine di un servizio militare svoltosi in modo del tutto regolare, fino al suo compimento. Durante il periodo imperiale, da Augusto in poi, veniva rilasciato ai militari (fossero essi legionari o ausiliari) un diploma che ne sanciva per legge la fine del servizio; veniva, quindi, consegnata un'indennità in denaro (nummaria missio) o in beni (es. un appezzamento di terra con deduzione di colonie romane = agraria missio, quasi fosse una forma di pensione dei giorni nostri), ad alcuni era concesso il diritto di cittadinanza romana (ausiliari) con la possibilità di contrarre matrimonio legittimo (Ius connubii). Beneficiavano di questi premi anche i legionari congedati anzitempo per ferite o malattie (c (it)
- Honesta missio (łac. zwolnienie z honorami bądź honorowe zwonienie) – łacińskie określenie oznaczające zwolnienie wojskowego (legionisty lub żołnierza auxilii) ze służby po upływie przewidzianego prawem terminu. Wraz z jego nadejściem żołnierz nabywał prawa weterana, w tym prawa obywatelskie i prawo do zawarcia małżeństwa, a także otrzymywał premię finansową wypłacaną przez Aerarium. (pl)
- Honesta missio — термин, обозначающий почетное увольнение с военной службы в Римской империи. Такая отставка давала ветерану ряд привилегий и наград, которые могли различаться в разные исторические периоды. Это могло быть получение крупной, до 12000 сестерциев, денежной выплаты, земли для ведения хозяйства, освобождение от некоторых налогов и обязанностей. Для выплаты ветеранам наградных в 6 году нашей эры Октавиан Август учредил специальную казну — военный эрарий. Для получения подобного увольнения требовалось отслужить определенный срок, от 20 до 26 лет. (ru)
|
| rdfs:label
|
- Honesta missio (de)
- Honesta missio (en)
- Honesta missio (it)
- Honesta missio (pl)
- Honesta missio (ru)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageDisambiguates
of | |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
.jpg?width=300)
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}