| dbo:abstract
|
- La immunitat diplomàtica són els beneficis d'inviolabilitat que gaudeix un diplomàtic sobre la seva persona i l'àmbit on resideix i desenvolupa la seva activitat, d'exempció d'impostos i de jurisdicció civil i criminal respecte dels tribunals locals d'un estat davant del qual està acreditat. Aquests beneficis van ser convinguts històricament en reconeixement al fet que el diplomàtic representa una sobirania diferent i que l'exercici legítim de les seves funcions no li serà innecessàriament impedit. El terme privilegis se sol aplicar també a una altra sèrie de concessions i facilitats molt variades d'uns països als altres que tradicionalment es concedeixen entre si per cortesia i costum, encara que freqüentment sotmesos a , a fi de facilitar la funció de les seves missions i oficines respectives. (ca)
- Diplomatická imunita je typ imunity. Diplomatickou imunitou se rozumí ochrana diplomatů (a případně i administrativně-technických pracovníků zastupitelského úřadu) vysílajícího státu (včetně jejich rodinných příslušníků) před trestní, správní i civilní jurisdikcí ve státě přijímajícím. Diplomatická imunita je upravena mezinárodním právem, které je v současnosti kodifikováno v mezinárodní smlouvě – Vídeňské úmluvě o diplomatických stycích z 18. dubna 1961. Diplomatická imunita neplyne ze skutečnosti, že by snad zastupitelský úřad byl územím vysílajícího státu (tak tomu není, území úřadu zůstává státním územím státu, v němž se úřad nachází). (cs)
- الحصانة الدبلوماسية (بالإنجليزية: Diplomatic Immunity) هي نوع من الحصانة القانونية وسياسة متبعة بين الحكومات تضمن عدم ملاحقة ومحاكمة الدبلوماسيين تحت طائلة قوانين الدولة المضيفة. تم الاتفاق على الحصانة الدبلوماسية كقانون دولي في مؤتمر فيينا للعلاقات الدبلوماسية الذي عقد في 1961. الحَصانة الدبلوماسية مصطلح قانوني للامتياز الذي يمُنح إلى بعض الناس الذين يعيشون في البلاد الأجنبية. وهو يسمح لهم أن يظلوا خاضعين لسلطة القوانين في بلادهم. فالسفراء أو الوزراء والوكلاء الدبلوماسيون الآخرون يُمْنَحون هذا الامتياز. ومثل هؤلاء الوكلاء لا يمكن القبض عليهم لمخالفة قوانين البلاد التي يُرسلون إليها. ولكن إذا خالفوا القوانين المحلية فإن حكوماتهم قد تطالب باستدعائهم، وهناك اتفاقات دولية تنظم معاملة الوكلاء الدبلوماسيين والمكان الطبيعي الذي تشغله السفارات وأماكن المندوبين الرسميين، والقنصليات في البلاد الأجنبية. الحصانة الدبلوماسية واحدة من الاوراق السياسية والقانونية الرابحة للاشخاص الدبلوماسيين الذين يواجهون الضغوطات والتهديدات الممارسة من قبل الأنظمة التي تطالب بمحاكمتهم أو تصفيتهم في بعض الأحيان وتعتبر الوسيلة المثلى لكف هذه الضغوطات. (ar)
- Diplomatia imuneco estas formo de laŭleĝa imuneco kiu certigas ke diplomatoj ricevas garantion por libera trairo kaj ne estas konsideritaj atakeblaj per proceso aŭ procesakuzo laŭ la leĝoj de la gastiganta lando, sed ili daŭre povas esti forpelitaj. Moderna diplomatia imuneco estis kodigita kiel ero de internacia juro en la Viena Kongreso pri Diplomatiaj Rilatoj (1961) kiu estis ratifita fare de ĉiuj krom manpleno da nacioj, kvankam la koncepto kaj kutimo de tia imuneco havas multe pli longan historion datantan reen milojn da jaroj. Multaj principoj de diplomatia imuneco nun estas konsideritaj kiel kutima juro. Diplomatia imuneco kiel institucio formiĝis por enkalkuli la prizorgadon de registaraj rilatoj, dum periodoj de malfacilaĵoj kaj armita konflikto. Ricevante diplomatojn, kiuj formale reprezentas la reganton, la ŝtatestro de la envenanta lando garantias certajn privilegiojn kaj imunecojn por certigi ke ili povas efike aranĝi siajn devontigojn, en la kompreno ke tiuj estas disponigitaj sur reciproka bazo. Origine, tiuj privilegioj kaj imunecoj estis konceditaj sur duflanka, ad hoc bazo, kiu kaŭzis miskomprenojn kaj konfliktojn, premon sur pli malfortaj ŝtatoj, kaj sentaŭgecon por ke aliaj ŝtatoj taksu kies partio estis ĉe kulpo. Internacia interkonsento konata kiel la Viena Kongreso kodigis la regulojn kaj interkonsentojn, disponigante normojn kaj privilegiojn al ĉiuj ŝtatoj. Eblas ke la hejmlando de la oficialulo rezignu pri imuneco; tio tendencas okazi nur kiam la individuo faris gravan krimon, senrilatan kun sia diplomatia rolo (kontraste al, ekzemple, akuzoj de spionado), aŭ atestis tian krimon. Tamen, multaj landoj rifuzas rezigni pri imuneco; individuoj havas neniun aŭtoritaton rezigni pri sia propra imuneco (krom eble en kazoj de transfuĝo). Alternative, la hejmlando povas procesigi la individuon. Se imuneco estas rezignita fare de registaro tiel ke diplomato (aŭ iliaj familianoj) povas esti procesigita, necesas ke ekzistas kazo por respondi kaj ĝi estas en la ĝenerala intereso procesigi ilin. Ekzemple, en 2002, kolombia diplomato en Londono estis procesigita pro murdo, post kiam diplomatia imuneco estis rezignita fare de la kolombia registaro. (eo)
- Diplomatic immunity is a principle of international law by which certain foreign government officials are recognized as having legal immunity from the jurisdiction of another country. It allows diplomats safe passage and freedom of travel in a host country and accords almost total protection from local lawsuits and prosecution. Diplomatic immunity is one of the oldest and most widespread practices in international relations; most civilizations since antiquity have granted some degree of special status to foreign envoys and messengers. It is designed to facilitate relations between states by allowing their respective representatives to conduct their duties freely and safely, even during periods of political tension and armed conflict. Moreover, such protections are generally understood to be reciprocal and therefore mutually beneficial. As a longstanding and nearly universal concept, diplomatic immunity has long been considered customary law; however, it was traditionally granted on a bilateral, ad hoc basis, leading varying and sometimes conflicting standards of protection. Modern practices of diplomatic immunity have largely conformed to the 1961 Vienna Convention on Diplomatic Relations, which formally codified the legal and political status of diplomats, and has been ratified by the vast majority of sovereign states. Contrary to popular belief, diplomats are not entirely immune from the jurisdiction of their host country. Like most foreign persons, they may still be declared persona non grata and expelled. A foreign official's home country may waive immunity, typically in the event that they are involved in some manner in a serious crime unrelated their diplomatic role (as opposed to, for example, allegations of spying). However, many countries refuse to waive immunity as a matter of course, and diplomats have no authority to waive their own immunity (except perhaps in cases of defection). Alternatively, the home country may prosecute the individual on its own accord or through the insistence of the host country. (en)
- La inmunidad diplomática se refiere a los beneficios de inmunidad o inviolabilidad que goza un diplomático sobre su persona y el país en donde reside y se desempeña oficialmente, la exención de impuestos y de la jurisdicción civil y criminal respecto con los tribunales locales. Según el , esta no es concedida en el beneficio de la persona, sino en el del correcto ejercicio de sus funciones. Estos beneficios fueron convenidos históricamente en reconocimiento a que el diplomático representa a una soberanía diferente y que el ejercicio legítimo de sus funciones no le será innecesariamente impedido. La inmunidad diplomática está regulada por la Convención de Viena sobre Relaciones Diplomáticas de 1961. La Convención de Viena sobre Relaciones Consulares de 1963, regula igualmente estos derechos al Cónsul y a cualquier funcionario consular reconocido oficialmente como tal. También se refiere al derecho que tienen los agentes diplomáticos y sus familias a no ser llamados a juicio, toda vez que ningún tribunal de algún país determinado puede declararse competente para conocer de acciones intentadas en contra de un agente diplomático extranjero, un soberano extranjero o un Estado extranjero.Solo el gobierno del país representado por dicho diplomático puede renunciar a la inmunidad de este. (es)
- Immunitate diplomatikoa diplomatikari batek beregain eta bizi den eta lan egiten duen herrialdean gozatzen duen immunitatearen onurak dira, tartean zergen ordainketa eza, eta bertako auzitegieen jurisdikzio zibil eta kriminaletik aske egotea. Onura hauek diplomatikariak subirotasun ezberdin bat ordezkatzen duelako historikoki emanak izan dira eta bere funtzioen betekizunak behar gabe eragotzi ez daitezen. b Immunitate diplomatikoa erregulatu ziren. Era berean, Kontsulari eta ofizialki onartutako edozein kontsul ordezkarien eskubideak erregultzen ditu. Agente dilpmatikoek epaiketara deituak ez izateko duten eskubidea ere barne hartzen du, betiere herrialde zehatz bateko auzitegiren batek bere burua atzerritar diplomatikari bat edo batzuen, atzerritar subirano bat edo Estatu atzerritar baten aurka jotzeko izendatzen ez duen bitartean. (eu)
- L’immunité diplomatique ou, de façon plus rigoureuse, les immunités diplomatiques, est une protection offerte au corps diplomatique (ainsi qu'aux familles des membres de ce dernier) et aux missions diplomatiques par les États d'accueil qui les ont dûment accrédités dans le but d'assurer l'accomplissement efficace des fonctions des missions diplomatiques et consulaires. Bien que son origine remonte à l'Antiquité, ses principes ont été inscrits dans le droit international de 1961 à 1964 par les conventions de Vienne. On lui associe en général les privilèges diplomatiques. (fr)
- Kekebalan diplomatik (Diplomatic immunity) adalah jenis kekebalan hukum yang memastikan bahwa seorang diplomat dapat bertugas dengan aman dan tidak dapat dituntut atau ditangkap oleh aparat negara di tempat ia bertugas. Kekebalan diplomatik modern telah dikodifikasi sebagai hukum internasional di dalam Konvensi Wina tentang Hubungan Diplomatik (1961) yang telah diratifikasi oleh hampir semua negara, walaupun konsep dan kebiasaan yang memberikan kekebalan diplomatik sudah ada selama ribuan tahun. Banyak asas kekebalan diplomatik yang kini dianggap sebagai kebiasaan internasional. Kekebalan diplomatik memungkinkan pembentukan hubungan antar pemerintahan, termasuk pada masa-masa sulit seperti perang. Apabila suatu negara ingin menangkap seorang diplomat yang dianggap telah melakukan kejahatan serius, mereka dapat meminta negara asal diplomat tersebut untuk mencabut kekebalan mereka. Contohnya, pada tahun 2002, seorang diplomat Kolombia di London didakwa melakukan pembunuhan tidak berencana setelah kekebalan diplomatiknya dicabut oleh pemerintah Kolombia. Alternatif lain adalah dengan mengadili orang tersebut di negara asalnya. Apabila suatu negara tidak menginginkan kehadiran seorang diplomat, maka diplomat tersebut dapat dinyatakan sebagai persona non grata atau orang yang tidak diinginkan. Pasal 9 Konvensi Wina tentang Hubungan Diplomatik menyatakan bahwa negara penerima dapat menyatakan status persona non grata kapan saja tanpa harus menjelaskan alasan keputusannya. (in)
- L'immunità diplomatica è l'insieme di trattamenti particolari concessi agli agenti diplomatici e ai funzionari internazionali accreditati presso uno Stato o un'organizzazione internazionale per l'intero periodo della loro missione diplomatica in quel Paese. (it)
- 외교특권 혹은 외교사절의 특권(外交使節－特權)은 외교사절이 파견국 대표로서 직무를 독립적·효율적으로 수행할 수 있도록 접수국 내에서 누리는 특별한 국제법상의 지위를 말한다. 상주외교사절과 임시외교사절의 특권은 동일하다. 불가침권에는 외교사절의 신체·명예·관서 및 문서의 불가침이 포함되며, 치외법권에는 접수국의 형사·민사재판권, 경찰권 및 과세권에서의 면제가 포함된다. 향유기간은 관례상 외교사절이 접수국에 입국하였을 때부터 임무종료 후 상당한 기간 동안 접수국을 퇴거할 때까지 인정된다. 외교관원과 가족은 외교사절과 동일한 외교특권을 가지나 일정한 제한은 있다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 내용을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다. (ko)
- Diplomatieke onschendbaarheid of diplomatieke immuniteit is een bij internationaal recht geregelde bescherming tegen rechtsvervolging voor diplomaten, buitenlandse staatshoofden, regeringsleiders, ministers van Buitenlandse Zaken -tijdens de periode waarin zij die functie uitoefenen - en bij uitbreiding bepaalde ambtenaren van internationale organisaties. Deze bescherming heeft alles te maken met de bijzondere aard van hun functie. De belangrijkste bedoeling is om functionarissen ervan te verzekeren dat zij taken zonder belemmeringen kunnen uitvoeren. In de verdragen van Wenen is onschendbaarheid van nature functiegerelateerd. Met andere woorden: de diplomatieke onschendbaarheid is niet in het leven geroepen om diplomaten te bevoordelen, maar om ervoor te zorgen dat zij hun werk moeiteloos kunnen uitvoeren als vertegenwoordiger van een land of regering. Daarbij is inbegrepen dat zij onafhankelijk zijn ten opzichte van de autoriteiten van de gaststaat. Deze regeling geldt binnen zekere grenzen voor inwonende familieleden van diplomaten, en het personeel van buitenlandse nationaliteit van de missie. Dit wordt begrijpelijker wanneer men beseft dat hiermee autoriteiten geen kans krijgen om diplomaten en hun gezinsleden onder druk te zetten.Enkel de zendstaat kan de erkende diplomatieke immuniteit van een onderdaan opheffen. Behalve dat de gaststaat zich van bepaalde activiteiten moet onthouden, heeft deze bovendien de plicht om degene die diplomatieke onschendbaarheid geniet én diens gezinsleden te beschermen tegen bijvoorbeeld schade, huisvredebreuk of ordeverstoring. Het dragen van alleen een diplomatiek paspoort, zoals sommige politici en hoge ambtenaren doen, is in principe onvoldoende om aanspraak op diplomatieke onschendbaarheid te kunnen maken. Om daarop aanspraak te kunnen maken, dient óók de gaststaat de diplomatieke onschendbaarheid van de persoon in kwestie te erkennen. Dit gebeurt meestal doordat de gaststaat aan de betrokkene een identiteitsbewijs verstrekt, waaruit zijn onschendbaarheid blijkt. Een diplomatiek visum wordt door de gaststaat verstrekt. (nl)
- Przywileje i immunitety dyplomatyczne – zespół udogodnień i wyłączeń przysługujących członkom misji dyplomatycznej, a zwłaszcza przedstawicielom dyplomatycznym i członkom ich rodzin, pozostającym z nimi we wspólnocie domowej. Z reguły mówi się łącznie o „przywilejach i immunitetach”, nie rozdzielając tych pojęć, choć niektórzy są zdania, że przywileje to pewne uprawnienia nieprzysługujące samym obywatelom państwa, w którym akredytowany jest dyplomata (np. prawo do flagi), zaś immunitety to wyłączenia od obowiązujących w danym kraju norm prawnych (np. immunitet jurysdykcyjny). Przywileje i immunitety dzieli się na: rzeczowe – przysługujące misji dyplomatycznej i osobowe – przysługujące członkom personelu misji. Do przywilejów i immunitetów rzeczowych zalicza się:
* prawo używania flagi i godła na pomieszczeniach misji dyplomatycznej;
* nietykalność pomieszczeń misji, jej archiwów, dokumentacji i korespondencji urzędowej;
* zwolnienie od podatków i opłat (z wyjątkiem należnych za świadczenie konkretnych usług);
* swobodę porozumiewania się. Przywileje i immunitety osobowe to:
* prawo używania flagi i godła (tylko w przypadku szefa misji dyplomatycznej na terenie jego rezydencji prywatnej i w środkach transportu);
* nietykalność osobistą, rozciągającą się także na prywatną rezydencję, środki transportu, mienie, dokumenty i korespondencję;
* immunitet jurysdykcyjny, czyli – co do zasady – niepodleganie prawu kraju, w którym jest się akredytowanym;
* zwolnienie od opłat, podatków i ubezpieczeń społecznych (z wyjątkami określonymi przez umowy międzynarodowe);
* zwolnienie od rewizji osobistej i rewizji bagażu. Kodeks postępowania karnego (1997) w art. 578 i 579 stanowi: Nie podlegają orzecznictwu polskich sądów karnych: 1) uwierzytelnieni w Rzeczypospolitej Polskiej szefowie przedstawicielstw dyplomatycznych państw obcych, 2) osoby należące do personelu dyplomatycznego tych przedstawicielstw, 3) osoby należące do personelu administracyjnego i technicznego tych przedstawicielstw, 4) członkowie rodzin osób wymienionych w pkt 1–3, jeżeli pozostają z nimi we wspólnocie domowej, 5) inne osoby korzystające z immunitetów dyplomatycznych na podstawie ustaw, umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych. Artykuł 579 : § 1. Nie podlegają orzecznictwu polskich sądów karnych w zakresie czynności pełnionych podczas i w związku z wykonywaniem ich funkcji urzędowych, a na zasadzie wzajemności w pozostałym zakresie: 1) kierownicy urzędów konsularnych i inni urzędnicy konsularni państw obcych, 2) osoby zrównane z nimi na podstawie umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych. § 2. Kierownik urzędu konsularnego oraz inni urzędnicy konsularni państw obcych podlegają zatrzymaniu lub tymczasowemu aresztowaniu jedynie w razie zarzutu popełnienia zbrodni. O ich zatrzymaniu lub tymczasowym aresztowaniu zawiadamia się niezwłocznie Ministra Spraw Zagranicznych. § 3. Poza wypadkiem określonym w § 2 osoby te mogą być pozbawione wolności tylko w wykonaniu prawomocnego wyroku sądu polskiego. Często w potocznym użyciu (podzielanym przez niektórych spośród tych prawników, którzy nie mają styczności z prawem dyplomatycznym) jest błędne twierdzenie, że przywileje i immunitety osobowe przysługują każdemu posiadaczowi . W rzeczywistości jest inaczej, ponieważ państwa mogą wydawać takie dokumenty także osobom niebędącym członkami misji dyplomatycznych (ani członkami rodzin członków misji dyplomatycznych). W ich przypadku to, czy i jakie przywileje i immunitety dana osoba otrzyma, zależy tylko od uznania państwa ich udzielającego. (pl)
- 外交特権（がいこうとっけん、フランス語: Immunité diplomatique、英語: Diplomatic immunity、ドイツ語: Diplomatische Immunität)は、外交使節団の接受国が国内に駐在している外国公館や外交官及び国際機関などに対して与える特権及び免除。公館の不可侵や刑事裁判権・租税の免除などがある。これらの特権は外交関係に関するウィーン条約（外交関係条約）に基づいている。 (ja)
- Diplomatisk immunitet är en form av immunitet som innebär att vissa personer som officiellt representerar en främmande stat i ett värdland är okränkbara, till exempel en ackrediterad ambassadör. Personer med diplomatisk immunitet bär diplomatpass. Begreppet exterritorialrätt rör även egendom som tillhör eller upplåtes till en främmande stat i ett värdland, till exempel en ambassad eller en militärbas. En ackrediterad ambassadör kan inte lagföras enligt de straffrättsliga regler som i övrigt gäller i det land där denne är ackrediterad. Med immunitet kan en diplomat exempelvis inte bli lagförd för fortkörning eller rattfylleri, åtminstone i värdlandet. En person med diplomatisk immunitet som missbrukar sin ställning, eller som av andra skäl inte längre är önskad av värdlandet, utvisas och blir då en persona non grata. Stats- och regeringschefer samt ministrar som besöker ett annat land är också okränkbara likt en ackrediterad ambassadör. I teorin kan de fällas för felparkering då det är en avgift, inte ett brott. Dock är det svårt att få dem att betala dessa och andra skulder. Okränkbarhet gäller också militära farkoster i främmande land, bland annat örlogsfartyg och statsluftfartyg. Immuniteten gäller i värdlandet. Dock kan personen dömas i sitt hemland, vilket i första hand sker för grövre brott och det är inte så vanligt. Hemlandet kan också upphäva immuniteten, vilket dock är mycket ovanligt och endast skett vid grövre brott. (sv)
- Дипломати́ческий иммуните́т (от лат. immunitas «независимость; неподверженность») — это изъятие его бенефициара (носителя) из-под юрисдикции государства пребывания. В первую очередь носителями такого иммунитета являются глава дипломатического представительства и другие сотрудники из числа дипломатического персонала. Вместе с тем есть случаи, когда таким иммунитетом обладают лица, не входящие в дипломатический состав посольств. Дипломатический иммунитет следует отличать от дипломати́ческих привиле́гий, представляющих собой преференции (льготы), которыми наделяется соответствующее лицо при вступлении в некоторые правоотношения с государством пребывания: прежде всего, в налоговой, таможенной, миграционной сферах. Источником дипломатического иммунитета является международный обычай, кодифицированный Венской конвенцией о дипломатических сношениях. В развитие её положений национальное (главным образом, процессуальное) законодательство государств также регулирует вопросы дипломатического иммунитета. Так, в России положения о дипломатическом иммунитете содержатся в ст.401 Гражданского процессуального кодекса Российской Федерации от 14 ноября 2002 г. № 138-ФЗ в редакции от 6 февраля 2012 г., ст.11 Уголовного кодекса Российской Федерации от 13 июня 1996 г. № 63-ФЗ в редакции от 7 декабря 2011 г. В СССР вопросы дипломатического иммунитета регулировались Положением о дипломатических и консульских представительствах иностранных государств на территории СССР. (ru)
- Дипломатичний імунітет — сукупність прав та привілеїв, наданих дипломатичним керівникам та працівникам дипломатичних установ на території конкретної країни, а також у країнах їхнього перебування. (uk)
- 外交豁免權（英語：Diplomatic immunity，法語：L'immunité diplomatique），又稱外交特權，是國際間為方便外交代表執行正常職務，各國依據相互尊重主權及平等互利原則，按照慣例或有關協議，互相授予外交豁免權；其性質為絕對的，故為絕對豁免權。 豁免權以廣義區分，分為和。1961年，聯合國國際法委員會將習慣法整編成設定的《維也納外交關係公約》，目前世界各國大部分已簽署。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Diplomatická imunita je typ imunity. Diplomatickou imunitou se rozumí ochrana diplomatů (a případně i administrativně-technických pracovníků zastupitelského úřadu) vysílajícího státu (včetně jejich rodinných příslušníků) před trestní, správní i civilní jurisdikcí ve státě přijímajícím. Diplomatická imunita je upravena mezinárodním právem, které je v současnosti kodifikováno v mezinárodní smlouvě – Vídeňské úmluvě o diplomatických stycích z 18. dubna 1961. Diplomatická imunita neplyne ze skutečnosti, že by snad zastupitelský úřad byl územím vysílajícího státu (tak tomu není, území úřadu zůstává státním územím státu, v němž se úřad nachází). (cs)
- L’immunité diplomatique ou, de façon plus rigoureuse, les immunités diplomatiques, est une protection offerte au corps diplomatique (ainsi qu'aux familles des membres de ce dernier) et aux missions diplomatiques par les États d'accueil qui les ont dûment accrédités dans le but d'assurer l'accomplissement efficace des fonctions des missions diplomatiques et consulaires. Bien que son origine remonte à l'Antiquité, ses principes ont été inscrits dans le droit international de 1961 à 1964 par les conventions de Vienne. On lui associe en général les privilèges diplomatiques. (fr)
- L'immunità diplomatica è l'insieme di trattamenti particolari concessi agli agenti diplomatici e ai funzionari internazionali accreditati presso uno Stato o un'organizzazione internazionale per l'intero periodo della loro missione diplomatica in quel Paese. (it)
- 외교특권 혹은 외교사절의 특권(外交使節－特權)은 외교사절이 파견국 대표로서 직무를 독립적·효율적으로 수행할 수 있도록 접수국 내에서 누리는 특별한 국제법상의 지위를 말한다. 상주외교사절과 임시외교사절의 특권은 동일하다. 불가침권에는 외교사절의 신체·명예·관서 및 문서의 불가침이 포함되며, 치외법권에는 접수국의 형사·민사재판권, 경찰권 및 과세권에서의 면제가 포함된다. 향유기간은 관례상 외교사절이 접수국에 입국하였을 때부터 임무종료 후 상당한 기간 동안 접수국을 퇴거할 때까지 인정된다. 외교관원과 가족은 외교사절과 동일한 외교특권을 가지나 일정한 제한은 있다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 내용을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다. (ko)
- 外交特権（がいこうとっけん、フランス語: Immunité diplomatique、英語: Diplomatic immunity、ドイツ語: Diplomatische Immunität)は、外交使節団の接受国が国内に駐在している外国公館や外交官及び国際機関などに対して与える特権及び免除。公館の不可侵や刑事裁判権・租税の免除などがある。これらの特権は外交関係に関するウィーン条約（外交関係条約）に基づいている。 (ja)
- Дипломатичний імунітет — сукупність прав та привілеїв, наданих дипломатичним керівникам та працівникам дипломатичних установ на території конкретної країни, а також у країнах їхнього перебування. (uk)
- 外交豁免權（英語：Diplomatic immunity，法語：L'immunité diplomatique），又稱外交特權，是國際間為方便外交代表執行正常職務，各國依據相互尊重主權及平等互利原則，按照慣例或有關協議，互相授予外交豁免權；其性質為絕對的，故為絕對豁免權。 豁免權以廣義區分，分為和。1961年，聯合國國際法委員會將習慣法整編成設定的《維也納外交關係公約》，目前世界各國大部分已簽署。 (zh)
- الحصانة الدبلوماسية (بالإنجليزية: Diplomatic Immunity) هي نوع من الحصانة القانونية وسياسة متبعة بين الحكومات تضمن عدم ملاحقة ومحاكمة الدبلوماسيين تحت طائلة قوانين الدولة المضيفة. تم الاتفاق على الحصانة الدبلوماسية كقانون دولي في مؤتمر فيينا للعلاقات الدبلوماسية الذي عقد في 1961. الحصانة الدبلوماسية واحدة من الاوراق السياسية والقانونية الرابحة للاشخاص الدبلوماسيين الذين يواجهون الضغوطات والتهديدات الممارسة من قبل الأنظمة التي تطالب بمحاكمتهم أو تصفيتهم في بعض الأحيان وتعتبر الوسيلة المثلى لكف هذه الضغوطات. (ar)
- La immunitat diplomàtica són els beneficis d'inviolabilitat que gaudeix un diplomàtic sobre la seva persona i l'àmbit on resideix i desenvolupa la seva activitat, d'exempció d'impostos i de jurisdicció civil i criminal respecte dels tribunals locals d'un estat davant del qual està acreditat. Aquests beneficis van ser convinguts històricament en reconeixement al fet que el diplomàtic representa una sobirania diferent i que l'exercici legítim de les seves funcions no li serà innecessàriament impedit. (ca)
- Diplomatia imuneco estas formo de laŭleĝa imuneco kiu certigas ke diplomatoj ricevas garantion por libera trairo kaj ne estas konsideritaj atakeblaj per proceso aŭ procesakuzo laŭ la leĝoj de la gastiganta lando, sed ili daŭre povas esti forpelitaj. Moderna diplomatia imuneco estis kodigita kiel ero de internacia juro en la Viena Kongreso pri Diplomatiaj Rilatoj (1961) kiu estis ratifita fare de ĉiuj krom manpleno da nacioj, kvankam la koncepto kaj kutimo de tia imuneco havas multe pli longan historion datantan reen milojn da jaroj. Multaj principoj de diplomatia imuneco nun estas konsideritaj kiel kutima juro. Diplomatia imuneco kiel institucio formiĝis por enkalkuli la prizorgadon de registaraj rilatoj, dum periodoj de malfacilaĵoj kaj armita konflikto. Ricevante diplomatojn, kiuj formal (eo)
- Diplomatic immunity is a principle of international law by which certain foreign government officials are recognized as having legal immunity from the jurisdiction of another country. It allows diplomats safe passage and freedom of travel in a host country and accords almost total protection from local lawsuits and prosecution. (en)
- La inmunidad diplomática se refiere a los beneficios de inmunidad o inviolabilidad que goza un diplomático sobre su persona y el país en donde reside y se desempeña oficialmente, la exención de impuestos y de la jurisdicción civil y criminal respecto con los tribunales locales. Según el , esta no es concedida en el beneficio de la persona, sino en el del correcto ejercicio de sus funciones. La inmunidad diplomática está regulada por la Convención de Viena sobre Relaciones Diplomáticas de 1961. (es)
- Immunitate diplomatikoa diplomatikari batek beregain eta bizi den eta lan egiten duen herrialdean gozatzen duen immunitatearen onurak dira, tartean zergen ordainketa eza, eta bertako auzitegieen jurisdikzio zibil eta kriminaletik aske egotea. Onura hauek diplomatikariak subirotasun ezberdin bat ordezkatzen duelako historikoki emanak izan dira eta bere funtzioen betekizunak behar gabe eragotzi ez daitezen. b Immunitate diplomatikoa erregulatu ziren. Era berean, Kontsulari eta ofizialki onartutako edozein kontsul ordezkarien eskubideak erregultzen ditu. (eu)
- Kekebalan diplomatik (Diplomatic immunity) adalah jenis kekebalan hukum yang memastikan bahwa seorang diplomat dapat bertugas dengan aman dan tidak dapat dituntut atau ditangkap oleh aparat negara di tempat ia bertugas. Kekebalan diplomatik modern telah dikodifikasi sebagai hukum internasional di dalam Konvensi Wina tentang Hubungan Diplomatik (1961) yang telah diratifikasi oleh hampir semua negara, walaupun konsep dan kebiasaan yang memberikan kekebalan diplomatik sudah ada selama ribuan tahun. Banyak asas kekebalan diplomatik yang kini dianggap sebagai kebiasaan internasional. Kekebalan diplomatik memungkinkan pembentukan hubungan antar pemerintahan, termasuk pada masa-masa sulit seperti perang. (in)
- Przywileje i immunitety dyplomatyczne – zespół udogodnień i wyłączeń przysługujących członkom misji dyplomatycznej, a zwłaszcza przedstawicielom dyplomatycznym i członkom ich rodzin, pozostającym z nimi we wspólnocie domowej. Z reguły mówi się łącznie o „przywilejach i immunitetach”, nie rozdzielając tych pojęć, choć niektórzy są zdania, że przywileje to pewne uprawnienia nieprzysługujące samym obywatelom państwa, w którym akredytowany jest dyplomata (np. prawo do flagi), zaś immunitety to wyłączenia od obowiązujących w danym kraju norm prawnych (np. immunitet jurysdykcyjny). (pl)
- Diplomatieke onschendbaarheid of diplomatieke immuniteit is een bij internationaal recht geregelde bescherming tegen rechtsvervolging voor diplomaten, buitenlandse staatshoofden, regeringsleiders, ministers van Buitenlandse Zaken -tijdens de periode waarin zij die functie uitoefenen - en bij uitbreiding bepaalde ambtenaren van internationale organisaties. Deze bescherming heeft alles te maken met de bijzondere aard van hun functie. De belangrijkste bedoeling is om functionarissen ervan te verzekeren dat zij taken zonder belemmeringen kunnen uitvoeren. (nl)
- Дипломати́ческий иммуните́т (от лат. immunitas «независимость; неподверженность») — это изъятие его бенефициара (носителя) из-под юрисдикции государства пребывания. В первую очередь носителями такого иммунитета являются глава дипломатического представительства и другие сотрудники из числа дипломатического персонала. Вместе с тем есть случаи, когда таким иммунитетом обладают лица, не входящие в дипломатический состав посольств. (ru)
- Diplomatisk immunitet är en form av immunitet som innebär att vissa personer som officiellt representerar en främmande stat i ett värdland är okränkbara, till exempel en ackrediterad ambassadör. Personer med diplomatisk immunitet bär diplomatpass. Begreppet exterritorialrätt rör även egendom som tillhör eller upplåtes till en främmande stat i ett värdland, till exempel en ambassad eller en militärbas. Okränkbarhet gäller också militära farkoster i främmande land, bland annat örlogsfartyg och statsluftfartyg. (sv)
|
