| dbo:abstract
|
- يُعدّ ملك النرويج رأس الدولة الملكي للنرويج، وهي مَلكية دستورية وراثية بنظام برلماني. يمكن تتبع خط المَلكية النرويجية إلى حكم هارالد ذو الشعر الفاتح والممالك الضئيلة السابقة والتي توحدت لتشكيل النرويج؛ وكانت في اتحادات مع كل من السويد والدنمارك لفترات طويلة. الملك الحالي هو الملك هارلد الخامس، الذي يحكم منذ 17 يناير 1991، إذ خلف والده أولاف الخامس، ويعتبر ولده الوحيد هاكون ولي عهد النرويج. يتولى ولي العهد عدة مهام تشريفية عامة، وينطبق الأمر ذاته على زوجة الملك، الملكة سونيا. يشغل ولي العهد أيضًا منصب الوصي على العرش في غياب الملك. هناك أعضاء آخرين من العائلة الملكية، بما في ذلك ابنة الملك وأحفاده وأخته. منذ حل الاتحاد بين السويد والنرويج، وما لحقه من انتخاب أمير دنماركي ليصبح الملك هاكون السابع عام 1905، أصبحت الأسرة الملكية الحاكمة للنرويج فرعًا من فرع شلسفيغ-هولشتاين-سونديربرغ-غلوكيسبرغ التابع لآل أولدينبرغ؛ الذين يعود أصلهم إلى شلسفيغ-هولشتاين في ألمانيا، وهي الأسرة الملكية ذاتها في الدنمارك واليونان. بينما يضمن دستور النرويج سلطات تنفيذية هامة للملك، يتمتع مجلس الدولة بهذه الصلاحيات تقريبًا (مجلس الملك، أو حكومة الملك). يعين الملك رسميًا الحكومة وفقًا لحكمه الخاص، لكن الممارسة البرلمانية موجودة منذ عام 1884. استبدلت الممارسة الدستورية معنى كلمة الملك في معظم مواد الدستور من الملك شخصيًا إلى الحكومة المنتخبة. تُعد السلطات المخولة للملك مهمةً ولكن يتعامل معها فقط كسلطات احتياط وكجزء أمني مهم من دور الملكية. وثّق هذه المعلومات رئيس الوزراء نفسه. ليس للملك، بموجب اتفاقية، مشاركة مباشرة في الحكومة. يصادق على القوانين والقرارات الملكية، ويستقبل ويرسل المبعوثين من وإلى الدول الأجنبية ويستضيف زيارات الدولة. يملك تأثيرًا ملموسًا كبير كرمز للوحدة الوطنية. يُعد خطاب ليلة رأس السنة بمثابة مناسبة، عندما يثير الملك تقليديًا قضايا سلبية. يُعد الملك أيضًا القائد الأعلى للقوات المسلحة النرويجية والمعلم الأكبر في وسام القديس أولاف الملكي النرويجي وفي وسام الاستحقاق الملكي النرويجي. لا يوجد للملك دور رسمي في كنيسة النرويج، ولكن يشترط الدستور أن يكون عضوًا فيها. (ar)
- El monarca noruego es el jefe de estado de Noruega, que es una monarquía constitucional y hereditaria con un sistema parlamentario. La monarquía noruega puede rastrear su línea hasta el reinado de Harald Fairhair y los pequeños reinos anteriores que se unieron para formar Noruega; ha estado unido tanto con Suecia como con Dinamarca durante largos períodos. El monarca actual es el rey Harald V, que ha reinado desde el 17 de enero de 1991, sucediendo a su padre, Olaf V. El heredero aparente es su único hijo, el príncipe heredero Haakon. El príncipe heredero asume diversas funciones ceremoniales públicas, al igual que la esposa del rey, la reina Sonia. El príncipe heredero también actúa como regente en ausencia del rey. Hay varios otros miembros de la familia real, incluida la hija, los nietos y la hermana del rey. Desde la disolución de la unión entre Suecia y Noruega y la posterior elección de un príncipe danés como rey Haakon VII en 1905, la casa real reinante de Noruega ha sido una rama de la rama Schleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburg de la Casa de Oldemburgo. Si bien la Constitución de Noruega otorga importantes poderes ejecutivos al Rey, casi siempre los ejerce el Consejo de Estado en nombre del Rey (Consejo del Rey o gabinete). Formalmente, el Rey designa al gobierno de acuerdo con su propio juicio, pero la práctica parlamentaria ha existido desde 1884. La práctica constitucional ha reemplazado el significado de la palabra Rey en la mayoría de los artículos de la constitución del rey personalmente al gobierno electo. Los poderes conferidos al monarca son significativos, pero se tratan solo como poderes de reserva y como una parte importante de seguridad del papel de la monarquía. El Rey no tiene, por convención, participación directa en el gobierno. Ratifica leyes y resoluciones reales, recibe y envía enviados desde y hacia países extranjeros y recibe visitas de estado. Tiene una influencia más tangible como símbolo de la unidad nacional. El discurso anual de Nochevieja es una ocasión en la que el Rey tradicionalmente plantea cuestiones negativas. El Rey es también Comandante Supremo de las Fuerzas Armadas Noruegas y Gran Maestre de la Orden de San Olaf y de la . El Rey no tiene un papel oficial en la Iglesia de Noruega, pero la Constitución requiere que sea miembro. (es)
- Le Roi de Norvège (en norvégien : Norges konge) est le chef d'État de la Norvège. Il s'agit d'une monarchie constitutionnelle ayant un régime parlementaire dont l'origine remonte à Harald Ier et aux précédents royaumes mineurs qui s'unirent pour former la Norvège ; qui fut unie au Danemark et à la Suède pendant de longues périodes. L'actuel monarque est le roi Harald V, qui règne depuis le 17 janvier 1991. L'héritier potentiel est son unique fils, le prince héritier Haakon. Le prince occupe plusieurs fonctions publiques cérémonielles, à l'instar de la femme du roi, la reine Sonja. Le prince est aussi le régent du royaume en l'absence du roi. La Constitution de Norvège octroie d'importants pouvoirs exécutif au roi ; cependant ils sont toujours exercés par le Conseil d’État au nom du roi (le Conseil du roi, ou cabinet). Formellement, le roi nomme le gouvernement selon son propre jugement, mais la pratique parlementaire est en place depuis 1884. La pratique constitutionnelle a remplacé la signification du mot « roi » dans la plupart des articles de la Constitution, de la personne du roi au gouvernement élu. Les pouvoirs conférés au monarque sont significatifs, mais sont considérés comme des pouvoirs de réserve et comme important dans le rôle de la monarchie en matière de sécurité. Les fonctions royales sont principalement cérémonielles. Il ratifie les lois et les résolutions royales, reçoit et envoie les représentants des États. (fr)
- The Norwegian monarch is the head of state of Norway, which is a constitutional and hereditary monarchy with a parliamentary system. The Norwegian monarchy can trace its line back to the reign of Harald Fairhair and the previous petty kingdoms which were united to form Norway; it has been in unions with both Sweden and Denmark for long periods. The present monarch is King Harald V, who has reigned since 17 January 1991, succeeding his father, Olav V. The heir apparent is his only son, Crown Prince Haakon. The crown prince undertakes various public ceremonial functions, as does the king's wife, Queen Sonja. The crown prince also acts as regent in the king's absence. There are several other members of the royal family, including the king's daughter, grandchildren and sister. Since the dissolution of the union between Norway and Sweden and the subsequent election of a Danish prince as King Haakon VII in 1905, the reigning royal house of Norway has been a branch of the Schleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburg branch of the House of Oldenburg; originally from Schleswig-Holstein in Germany, the same royal house as the British (since the accession of Charles III), Danish and former Greek royal families. Whilst the Constitution of Norway grants important executive powers to the King, these are almost always exercised by the Council of State in the name of the King (King's Council, or cabinet). Formally the King appoints the government according to his own judgment, but parliamentary practice has been in place since 1884. Constitutional practice has replaced the meaning of the word King in most articles of the constitution from the king personally to the elected government. The powers vested in the monarch are significant but are treated only as reserve powers and as an important security part of the role of the monarchy. The King does not, by convention, have direct participation in government. He ratifies laws and royal resolutions, receives and sends envoys from and to foreign countries, and hosts state visits. He has a more tangible influence as the symbol of national unity. The annual New Year's Eve speech is one occasion when the King traditionally raises negative issues. The King is also Supreme Commander of the Norwegian Armed Forces and Grand Master of the Royal Norwegian Order of St. Olav and of the Royal Norwegian Order of Merit.The King has no official role in the Church of Norway, but is required by the Constitution to be a member. (en)
- Monarki Norwegia adalah kepala negara monarki Norwegia, yang merupakan sebuah monarki herediter dan konstitusional dengan sistem parlementer. Monarki Norwegia bermulai pada pemerintahan Harald Fairhair dan sebelum dipersatukan dalam bentuk Norwegia; negara tersebut sempat disatukan dengan Swedia dan Denmark selama waktu yang lama. Kepala negara berdaulat saat ini adalah Raja Harald V, yang memerintah sejak 17 Januari 1991. adalah putra tunggalnya, Pangeran Mahkota Haakon. Pangeran Mahkota mengambil bagian pada berbagai fungsi seremonial publik, seperti halnya istri Raja, Ratu Sonja. Pangeran Mahkota juga bertindak sebagai pemangku raja pada saat ketidakhadiran Raja. Terdapat beberapa anggota lainnya dari Keluarga Kerajaan, termasuk putri, cucu dan saudara-nya Raja. Wangsa Kerajaan tersebut merupakan sebuah cabang dari cabang Schlewig-Holstein-Sonderburg-Glucksburg dari Wangsa Oldenburg; yang berasal dari Schleswig-Holstein di Jerman, wangsa kerajaan yang sama dengan keluarga kerajaan Denmark dan bekas anggota kerajaan Yunani. (in)
- O monarca norueguês é o chefe de Estado da Noruega, que é uma monarquia constitucional com um sistema parlamentar de governo. A monarquia norueguesa pode traçar sua origem até o reinado de Haroldo I e os pequenos reinos anteriores da Noruega que foram unidos para formar o país, sendo que por muito tempo ele foi unido com os reinos da Suécia e da Dinamarca. O atual soberano é o rei Haroldo V, que tem reinado desde 17 de janeiro de 1991. O herdeiro do trono é o seu filho, o príncipe herdeiro Haakon. O príncipe atua em várias funções cerimoniais públicas, assim como a esposa do rei, a rainha Sônia. O príncipe herdeiro também atua como regente na ausência do pai. Existem vários outros membros da família real, incluindo a filha do rei, netos e irmãos. A casa real é um ramo da família principesca da Glücksburg, originalmente vinda a partir da casa de Schleswig-Holstein na Alemanha, a mesma casa real da família real da Dinamarca e da Grécia. Enquanto a Constituição da Noruega concede poderes executivos importantes para o rei, estas são quase sempre exercidas pelo Conselho de Estado Norueguês em nome do rei (Conselho do Rei, ou gabinete). Formalmente o rei nomeia o governo de acordo com seu próprio julgamento, mas o sistema parlamentar está em vigor desde 1884. A prática constitucional substituiu o significado da palavra rei na maioria dos artigos da constituição norueguesa transferindo os poderes da prerrogativa real ao governo eleito. Os poderes do monarca são significativos, mas são tratados apenas como reserva de poderes e como parte de segurança importante do papel da monarquia. As funções do rei são principalmente cerimoniais. Ele ratifica leis e resoluções reais, recebe e envia emissários para países estrangeiros e recebe visitas de chefes de estado. Ele tem uma influência mais tangível como um símbolo da unidade nacional. O discurso anual é a oportunidade em que o rei tradicionalmente levanta questões relacionadas com aspectos negativos da sociedade. O rei também é "Alto Protetor" da Igreja da Noruega (a igreja do Estado), comandante supremo das forças armadas e da Noruega, grão-mestre da Real Ordem de São Olavo e da . (pt)
- Norge är en konstitutionell monarki där monarken (kung/regerande drottning) är landets statschef. Ämbetsuppgifterna, som inkluderar utnämning av statsminister och statsråden, promulgation av lag, högste befälhavare för militären, liksom reglerna för successionsordning återfinns i Norges grundlag från år 1814. Sedan den 17 januari 1991 är Harald V Norges kung och tronföljare är kronprins Haakon. (sv)
|
.jpg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.jpg){kind=link}
-_edit.jpg){kind=link}
