| dbo:abstract
|
- Die Liste der Septuaginta-Handschriften gibt die griechischen Handschriften des Alten Testaments (Hebräische Bibel) in der Anordnung von Alfred Rahlfs in Auswahl wieder.Insgesamt sind heute etwa 2000 Handschriften und Handschriftenfragmente bekannt. (de)
- La Septuaginta (LXX), antigua traducción alejandrina (últimos siglos antes de la era común) de las escrituras judías al griego koiné, existe en varias versiones manuscritas. (es)
- Naskah Septuaginta (LXX), merupakan kelompok salinan tulisan tangan dari versi terjemahan Alkitab Ibrani ke dalam bahasa Yunani Koine yang dikerjakan di Aleksandria dan tersedia dalam berbagai versi naskah. (in)
- The Septuagint (LXX), the ancient (first centuries BC) Alexandrian translation of Jewish scriptures into Koine Greek exists in various manuscript versions. (en)
- Lista rękopisów Septuaginty według klasyfikacji Alfreda Rahlfsa – spis wszystkich znanych rękopisów Septuaginty zaproponowany przez Alfreda Rahlfsa na bazie spisu Roberta Holmesa i Jamesa Parsonsa. Obecnie badaniami i klasyfikowaniem manuskryptów zajmuje się instytut naukowy Göttinger Septuaginta-Unternehmen należący do Akademie der Wissenschaften w Getyndze. Pierwsza lista manuskryptów Septuaginty została przedstawiona przez R. Holmesa i J. Parsonsa. Opublikowane przez nich na przełomie XVIII i XIX wieku wydanie Septuaginty kończy się pełną listą znanych im manuskryptów zamieszczoną w załącznikach. Wylicza ona 311 kodeksów (oznaczonych cyframi rzymskimi I–XIII oraz arabskimi 14–311), z czego kodeksy oznaczone przez nich siglum I–XIII, 23, 27, 39, 43, 156, 188, 190, 258, 262 oraz odkryty w 1931 roku 967 są w całości lub częściowo napisane uncjałą. Reszta kodeksów została zapisana minuskułą lub kursywą. Kodeksom oznaczonym cyframi rzymskimi nadano sigla literowe od A do Z. Z czasem niektórym tym manuskryptom nadawano inną numerację, względnie niektóre kodeksy pochodzące z różnych zbiorów okazywały się pierwotnie stanowić jedną całość i nadawano im jedno siglum. Do naszych czasów zachowało się ponad 2000 rękopisów Septuaginty. Wśród nich najstarszym manuskryptem jest Papirus Rylandsa 458 pochodzący z II wieku p.n.e., zawiera on fragmenty Księgi Powtórzonego Prawa. Do najstarszych zachowanych rękopisów należy również sześć niewielkich fragmentów znalezionych wśród rękopisów z Qumran: 4Q119 (4Q LXXLeva), 4Q120 (4Q LXXLevb), 4Q121 (4Q LXXNum), 4Q122 (4Q LXXDeut), 7Q1 (7Q LXXEx), 7Q2 (7Q LXXEpJer). Spora grupa 28 papirusów zawierających fragmenty Septuaginty pochodzi z Oksyrynchos. Najstarsze prawie pełne zachowane księgi biblijne (Ezechiela, Daniela i Estery) pochodzą z Papirusu 967, datowanego na około 200 rok n.e., natomiast najstarsze prawie pełne odpisy Septuaginty pochodzą IV i V wieku (Kodeks Synajski, Watykański i Aleksandryjski). (pl)
- Септуагинта (LXX) — это древний (I век до н. э.) александрийский перевод еврейских писаний на греческий койне существует в различных версиях рукописей. (ru)
|
