| dbo:abstract
|
- تصنف مخطوطات العهد الجديد إلى خمس مجموعات. وضع هذا التقسيم كرت ألاند وباربرا ألاند في كتاب Der Text des Neuen Testaments. تعتمد الأصناف على علاقة كل مخطوطة بأنواع النصوص المختلفة. وعامة للمجموعة الأقدم مثل النوع الإسكندراني رقم 1 وللمجموعة الأحدث مثل النوع البيزنطي رقم 5. (ar)
- Kurt und Barbara Aland schlugen 1981 in Der Text des Neuen Testaments eine Einteilung der griechischen Handschriften des Neuen Testaments in fünf Kategorien vor. (de)
- New Testament manuscripts in Greek are categorized into five groups, according to a scheme introduced in 1981 by Kurt and Barbara Aland in The Text of the New Testament. The categories are based on how each manuscript relates to the various text-types. Generally speaking, earlier Alexandrian manuscripts are category I, while later Byzantine manuscripts are category V. Aland's method involved considering 1000 passages where the Byzantine text differs from non-Byzantine text. The Alands did not select their 1000 readings from all of the NT books; for example, none were drawn from Matthew and Luke. (en)
- La kategorioj de la manuskriptoj de la Nova Testamento dividas ĉiujn antikvajn greklingvajn manuskriptojn de la Nova Testamento (papirusojn, uncialajn manuskriptojn, minusklajn manuskriptojn, legaĵarojn, pergamenojn), en kvin grupoj, laŭ la rilatoj de ĉiu manuskripto kun la . Tiu kategoriigo estis enigita en 1981 de Kurt kaj Barbara Aland per la verko Der Text des Neuen Testaments. (eo)
- Los Manuscritos bíblicos del Nuevo Testamento en griego están categorizados en cinco grupos, basados en un esquema introducido en 1981 por Kurt y Bárbara Aland en Der Text des Neuen Testaments (El texto del Nuevo Testamento). Las categorías están basadas en cada manuscrito, se relaciona a los diferentes tipos textuales. Generalmente hablando, los manuscritos antiguos alejandrinos están en la categoría I, mientras que los manuscritos posteriores bizantinos están en la categoría V. El método de Aland toma en cuenta 1000 pasajes en los que el texto bizantino difiere de los textos no bizantinos. El método de Aland no seleccionó sus 1000 lecturas de todos los libros del NT; por ejemplo, no se tomaron de Mateo y Lucas. (es)
- Les manuscrits du Nouveau Testament sont classés en cinq catégories. La classification fut proposée par Kurt et Barbara Aland en 1981 dans Der Text des Neuen Testaments. (fr)
- Kategori Naskah Perjanjian Baru dalam Alkitab Kristen secara khusus hanya diberikan bagi naskah-naskah berbahasa Yunani, karena dianggap inilah bahasa asli penulisan naskah-naskah tersebut. Naskah-naskah Perjanjian Baru dalam bahasa Yunani dikategorikan dalam lima grup, menurut skema yang diperkenalkan pada tahun 1981 oleh Kurt dan Barbara Aland dalam buku Der Text des Neuen Testaments ("Teks Perjanjian Baru"). Kategori ini didasarkan atas kaitan naskah-naskah tersebut dengan berbagai jenis teks yang diusulkan oleh para pakar kritik tekstual. Secara umum naskah jenis Teks Alexandria disebut Kategori I (karena diasumsikan lebih kuno), sedangkan naskah jenis Teks Bizantin diklasifikasikan sebagai Kategori V. Metode yang dipakai Aland melibatkan penelitian atas 1000 nas Alkitab di mana teks Bizantin berbeda dengan teks bukan-Bizantin. Aland tidak memilih 1000 nas ini dari seluruh kitab-kitab Perjanjian Baru; misalnya tidak ada yang diambil dari Injil Matius dan Injil Lukas. (in)
- Le categorie dei manoscritti del Nuovo Testamento distinguono tutti i manoscritti antichi del Nuovo Testamento (papiri, onciali, minuscoli, lezionari) in cinque gruppi, a seconda delle relazioni di ciascun manoscritto con i . Questa categorizzazione fu introdotta nel 1981 da Kurt e Barbara Aland in Der Text des Neuen Testaments. (it)
- Een manier om de handschriften van het Nieuwe Testament onder te verdelen, is een indeling in vijf categorieën. Deze is in 1981 voorgesteld door Kurt en Barbara Aland van het Institut für neutestamentliche Textforschung van de Westfälische Wilhelms Universiteit in Münster. Zij deden het voorstel in hun boek Der Text des Neuen Testaments. De aanleiding voor deze indeling in categorieën was het inzicht dat in de beoordeling van tekstverschillen het gewicht van een handschrift niet (uitsluitend) door de ouderdom ervan bepaald zou moeten worden, maar door de kwaliteit van de tekst in het betreffende handschrift. Het onderscheid in kwaliteit wordt bepaald door de aard van de tekstverschillen ten opzichte van andere handschriften. Daarbij geldt als vuistregel: hoe meer oude of oorspronkelijke lezingen een handschrift heeft, hoe hoger de kwaliteit ervan. Andere tekstcritici hebben kritiek geleverd op de door de Alands voorgestelde categorisering en deze is dan ook niet algemeen aanvaard. Zo is geopperd dat de categorisering te veel gebaseerd is op het onderscheid tussen de Alexandrijnse tekst en de Byzantijnse tekst, terwijl andere teksttypes, met name de Westerse tekst, onvoldoende op waarde geschat zijn. Het uitgangspunt dat de tekstkwaliteit zwaarder weegt dan (uitsluitend) de ouderdom van een handschrift wordt echter breed gedeeld en er is nog geen voorstel gedaan dat op meer instemming kan rekenen. Vanaf Papyrus 89 en zijn de Papyri en Uncialen nog niet in categorieën geplaatst. (nl)
- Os manuscritos do Novo Testamento em grego são catalogados em grupos. Seu esquema de catalogação foi introduzido em 1981 por Kurt e Barbara Aland em Der Text des Neuen Testaments. As categorias são baseadas de modo que cada manuscrito relaciona-se com vários tipos textuais. (pt)
- Kategorie rękopisów Nowego Testamentu – klasyfikacja manuskryptów Nowego Testamentu na pięć grup, wprowadzona w 1981 roku przez Kurta i Barbarę Aland w Der Text des Neuen Testaments. Przynależność do kategorii uzależniona jest od relacji manuskryptu do różnych typów tekstu NT. Generalnie mówiąc, najwcześniejsze, aleksandryjskie rękopisy zostały zaklasyfikowane do I kategorii, podczas gdy późne, bizantyjskie rękopisy zaliczone zostały do kategorii V. Przy ocenie tekstu Aland zastosował metodę 1000 lekcji z 1000 miejsc NT. Aland dobrał te miejsca NT, w których tekst bizantyjski jest różny od tekstu pozostałych rękopisów. Owe 1000 miejsc nie obejmuje jednak wszystkich ksiąg NT, Aland nie uwzględnił Ewangelii Mateusza i Łukasza. Klasyfikacją tą Aland objął ponad 500 rękopisów. Są to rękopisy papirusowe, majuskułowe i minuskułowe. Klasyfikacja nie dotyczy lekcjonarzy. (pl)
- Рукописи Нового Завета поделены на пять групп (категории). Эту систему предложили в 1981 году Курт Аланд и Барбара Аланд в Der Text des Neuen Testaments. Эти категории базируются на отношении рукописей к вариантам новозаветного текста. Рукописи, отражающие александрийский тип текста, отнесены к I категории, а рукописи, отражающие византийский тип текста — к V категории. (ru)
- Рукописи Нового Завіту поділені на п'ять груп (категорії) . Цю систему запропонували в 1981 році Курт Аланд і Барбара Аланд у монографії «Текст Нового Заповіту» (Der Text des Neuen Testaments). Ці категорії спираються на відношення рукописів до варіантів новозавітного тексту. Рукописи, що відображають олександрійський тип тексту, віднесені до I категорії, а рукописи, що відображають візантійський тип тексту - до V категорії. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- تصنف مخطوطات العهد الجديد إلى خمس مجموعات. وضع هذا التقسيم كرت ألاند وباربرا ألاند في كتاب Der Text des Neuen Testaments. تعتمد الأصناف على علاقة كل مخطوطة بأنواع النصوص المختلفة. وعامة للمجموعة الأقدم مثل النوع الإسكندراني رقم 1 وللمجموعة الأحدث مثل النوع البيزنطي رقم 5. (ar)
- Kurt und Barbara Aland schlugen 1981 in Der Text des Neuen Testaments eine Einteilung der griechischen Handschriften des Neuen Testaments in fünf Kategorien vor. (de)
- New Testament manuscripts in Greek are categorized into five groups, according to a scheme introduced in 1981 by Kurt and Barbara Aland in The Text of the New Testament. The categories are based on how each manuscript relates to the various text-types. Generally speaking, earlier Alexandrian manuscripts are category I, while later Byzantine manuscripts are category V. Aland's method involved considering 1000 passages where the Byzantine text differs from non-Byzantine text. The Alands did not select their 1000 readings from all of the NT books; for example, none were drawn from Matthew and Luke. (en)
- La kategorioj de la manuskriptoj de la Nova Testamento dividas ĉiujn antikvajn greklingvajn manuskriptojn de la Nova Testamento (papirusojn, uncialajn manuskriptojn, minusklajn manuskriptojn, legaĵarojn, pergamenojn), en kvin grupoj, laŭ la rilatoj de ĉiu manuskripto kun la . Tiu kategoriigo estis enigita en 1981 de Kurt kaj Barbara Aland per la verko Der Text des Neuen Testaments. (eo)
- Los Manuscritos bíblicos del Nuevo Testamento en griego están categorizados en cinco grupos, basados en un esquema introducido en 1981 por Kurt y Bárbara Aland en Der Text des Neuen Testaments (El texto del Nuevo Testamento). Las categorías están basadas en cada manuscrito, se relaciona a los diferentes tipos textuales. Generalmente hablando, los manuscritos antiguos alejandrinos están en la categoría I, mientras que los manuscritos posteriores bizantinos están en la categoría V. El método de Aland toma en cuenta 1000 pasajes en los que el texto bizantino difiere de los textos no bizantinos. El método de Aland no seleccionó sus 1000 lecturas de todos los libros del NT; por ejemplo, no se tomaron de Mateo y Lucas. (es)
- Les manuscrits du Nouveau Testament sont classés en cinq catégories. La classification fut proposée par Kurt et Barbara Aland en 1981 dans Der Text des Neuen Testaments. (fr)
- Le categorie dei manoscritti del Nuovo Testamento distinguono tutti i manoscritti antichi del Nuovo Testamento (papiri, onciali, minuscoli, lezionari) in cinque gruppi, a seconda delle relazioni di ciascun manoscritto con i . Questa categorizzazione fu introdotta nel 1981 da Kurt e Barbara Aland in Der Text des Neuen Testaments. (it)
- Os manuscritos do Novo Testamento em grego são catalogados em grupos. Seu esquema de catalogação foi introduzido em 1981 por Kurt e Barbara Aland em Der Text des Neuen Testaments. As categorias são baseadas de modo que cada manuscrito relaciona-se com vários tipos textuais. (pt)
- Рукописи Нового Завета поделены на пять групп (категории). Эту систему предложили в 1981 году Курт Аланд и Барбара Аланд в Der Text des Neuen Testaments. Эти категории базируются на отношении рукописей к вариантам новозаветного текста. Рукописи, отражающие александрийский тип текста, отнесены к I категории, а рукописи, отражающие византийский тип текста — к V категории. (ru)
- Рукописи Нового Завіту поділені на п'ять груп (категорії) . Цю систему запропонували в 1981 році Курт Аланд і Барбара Аланд у монографії «Текст Нового Заповіту» (Der Text des Neuen Testaments). Ці категорії спираються на відношення рукописів до варіантів новозавітного тексту. Рукописи, що відображають олександрійський тип тексту, віднесені до I категорії, а рукописи, що відображають візантійський тип тексту - до V категорії. (uk)
- Kategori Naskah Perjanjian Baru dalam Alkitab Kristen secara khusus hanya diberikan bagi naskah-naskah berbahasa Yunani, karena dianggap inilah bahasa asli penulisan naskah-naskah tersebut. Naskah-naskah Perjanjian Baru dalam bahasa Yunani dikategorikan dalam lima grup, menurut skema yang diperkenalkan pada tahun 1981 oleh Kurt dan Barbara Aland dalam buku Der Text des Neuen Testaments ("Teks Perjanjian Baru"). Kategori ini didasarkan atas kaitan naskah-naskah tersebut dengan berbagai jenis teks yang diusulkan oleh para pakar kritik tekstual. Secara umum naskah jenis Teks Alexandria disebut Kategori I (karena diasumsikan lebih kuno), sedangkan naskah jenis Teks Bizantin diklasifikasikan sebagai Kategori V. Metode yang dipakai Aland melibatkan penelitian atas 1000 nas Alkitab di mana teks B (in)
- Kategorie rękopisów Nowego Testamentu – klasyfikacja manuskryptów Nowego Testamentu na pięć grup, wprowadzona w 1981 roku przez Kurta i Barbarę Aland w Der Text des Neuen Testaments. Przynależność do kategorii uzależniona jest od relacji manuskryptu do różnych typów tekstu NT. Generalnie mówiąc, najwcześniejsze, aleksandryjskie rękopisy zostały zaklasyfikowane do I kategorii, podczas gdy późne, bizantyjskie rękopisy zaliczone zostały do kategorii V. Przy ocenie tekstu Aland zastosował metodę 1000 lekcji z 1000 miejsc NT. Aland dobrał te miejsca NT, w których tekst bizantyjski jest różny od tekstu pozostałych rękopisów. Owe 1000 miejsc nie obejmuje jednak wszystkich ksiąg NT, Aland nie uwzględnił Ewangelii Mateusza i Łukasza. Klasyfikacją tą Aland objął ponad 500 rękopisów. Są to rękopisy p (pl)
- Een manier om de handschriften van het Nieuwe Testament onder te verdelen, is een indeling in vijf categorieën. Deze is in 1981 voorgesteld door Kurt en Barbara Aland van het Institut für neutestamentliche Textforschung van de Westfälische Wilhelms Universiteit in Münster. Zij deden het voorstel in hun boek Der Text des Neuen Testaments. Vanaf Papyrus 89 en zijn de Papyri en Uncialen nog niet in categorieën geplaatst. (nl)
|
