| dbo:abstract
|
- النص الإسكندراني النوع أو الحيادي أو المصري هو أحد أنواع نصوص العهد الجديد في النقد النصي لوصف مجموعة ونوعية . يغلب النص الإسكندراني للعهد الجديد اليوناني في أقدم المخطوطات المتبقية وفي المخطوطات المصرية القبطية، بينما يغلب النص البيزنطي لاحقا بعد القرن التاسع ويبقى النص المعياري للكنيسة الأرثوذكسية اليونانية وهو النص الذي أنتجت منه معظم الترجمات البروتستانتية في عصر الإصلاح. تستخدم معظم ترجمات العهد الجديد الحديثة نصا يونانيا مركبا هو أقرب للنص الإسكندراني. (ar)
- Der alexandrinische Texttyp ist einer von mehreren Texttypen des griechischen Neuen Testaments, zwischen denen die Textkritik des Neuen Testaments unterscheidet. In älterer Literatur wird dieser Texttyp auch als neutraler oder ägyptischer Texttyp bezeichnet. Der alexandrinische Texttyp ist unter den ältesten erhaltenen Textzeugen der vorherrschende und bietet in den meisten Fällen den kürzesten und nach textkritischer Auffassung den besten Text. In späteren Handschriften, ab dem 9. Jahrhundert, wurde der byzantinische Texttyp weitaus häufiger, weshalb er auch als Mehrheitstext bezeichnet wird. Er blieb in der Griechisch-orthodoxen Kirche der Standardtext und liegt auch dem Textus receptus und damit den meisten protestantischen Übersetzungen von der Reformationszeit bis ins 19. Jahrhundert zugrunde. Die meisten Anhänger des Textus receptus sehen diese Textform als die von Gott inspirierte Textform an. Weitere Textformen sind der Westliche Texttyp und der Cäsareanische Texttyp, dazu kommen die sogenannten Western non-interpolations. Die meisten modernen Übersetzungen des Neuen Testaments beruhen jedoch auf einem von der textkritischen Wissenschaft erarbeiteten eklektischen griechischen Text, der dem alexandrinischen Texttyp am nächsten steht. Dieser Text liegt den modernen Ausgaben des Novum Testamentum Graece, auch „Nestle-Aland“ genannt, zugrunde. Bei dieser Textform wird versucht, anhand objektiver Kriterien zu entscheiden, welche jeweilige Textform die ursprüngliche ist. Dieser Texttypus erhebt den wissenschaftlichen Anspruch, dem Urtext am nächsten zu kommen. Codex Sinaiticus und Codex Vaticanus aus dem frühen 4. Jahrhundert sind die bedeutendsten Handschriften des alexandrinischen Texttyps. Liste der wichtigsten Handschriften des alexandrinischen TexttypsAnderen Handschriften Papyri: 1, 4, 5, 6, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 22, 23, 24, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 37, 39, 40, 43, 44, 45, 47, 49, 51, 53, 55, 56, 57, 61, 62, 64, 65, 70, 71, 72, 74, 77, 78, 79, 80 (?), 81, 82, 85 (?), 86, 87, 90, 91, 92, 95, 100, 104, 106, 107, 108, 110, 111, 115, 122. Unzialhandschriften: Codex Coislinianus, Porphyrianus (außer Apg, Off.), Dublinensis, Sangallensis (nur in Markus), Zakynthius, Athous Lavrensis (in Markus und Kath.), Vaticanus 2061, , , 073, 076, 077, 081, 083, 085, 087, 088, 089, 091, 093 (außer Apg), 094, 096, 098, 0101, 0102, 0108, 0111, 0114, 0129, 0142, 0155, 0156, 0162, 0167, 0172, 0173, 0175, 0181, 0183, 0184, 0185, 0201, 0204, 0205, 0207, 0223, 0225, 0232, 0234, 0240, 0243, 0244, 0245, 0247, 0254, 0270, 0271, 0274. Minuskelhandschriften: , 94, 104, , 164, 215, 241, 254, 322, 323, 326, 376, 383, 579, 614, 718, 850, 1006, 1175, 1241, 1611, 1739, 1841, 1852, 1908, 2040, 2053, 2062, 2298, 2344 (Kath., Off.), 2351, 2464. (de)
- In textual criticism of the New Testament, the Alexandrian text-type is one of the main text types. It is the text type favored by the majority of modern textual critics and it is the basis for most modern (after 1900) Bible translations. Over 5,800 New Testament manuscripts have been classified into four groups by text type. Besides the Alexandrian, the other types are the Western, Caesarean, and Byzantine. Compared to these later text types, Alexandrian readings tend to be abrupt, use fewer words, show greater variation among the Synoptic Gospels, and have readings that are considered difficult. That is to say, later scribes tended to polish scripture and improve its literary style. Glosses would occasionally be added as verses during the process of copying a Bible by hand. From the ninth century onward, most surviving manuscripts are of the Byzantine type. The King James Version and other Reformation-era Bibles are translated from the Textus Receptus, a Greek text created by Erasmus and based on various manuscripts of the Byzantine type. In 1721, Richard Bentley outlined a project to create a revised Greek text based on the Codex Alexandrinus. This project was completed by Karl Lachmann in 1850. Brooke Foss Westcott and F. J. A. Hort of Cambridge published a text based on Codex Vaticanus and Codex Sinaiticus in 1881. Novum Testamentum Graece by Eberhard Nestle and Kurt Aland, now in its 28th edition, generally follows the text of Westcott and Hort. (en)
- La teksta aleksandria tipo (konata ankaŭ kiel neŭtra aŭ egipta) estas unu el diversaj teksta tipoj utiligitaj en la teksta kritiko de la Nova Testamento por priskribi kaj kunigi la tekstan karakteron de la bibliaj manuskriptoj. La aleksandria tipo estas la formo de la Nova Testamento en greklingva kiu plej oftas en la antikvaj dokumentoj postrestintaj kaj tiu utiligata en la kopta lingvo. La sinsekvaj manuskriptoj, ekde la 9-a jarcento, fariĝis multe pli komuna kaj restas la baza teksto de la ortodoksa eklezio kaj de la plej granda parto de la protestantaj tradukoj epoke de la reformo. La plej grandaj partoj de la modernaj tradukoj, male, utiligas la eklektikan grekan tekston kiu pli alprolksimiĝas al tiu aleksandria. (eo)
- El tipo textual alejandrino, (también llamado neutral o egipcio), asociado con Alejandría, es uno de varios tipos textuales utilizados en la crítica textual del Nuevo Testamento para describir y agrupar el carácter textual de los manuscritos bíblicos. El tipo textual alejandrino es la forma del griego del Nuevo Testamento que predomina en los primeros documentos que han sobrevivido, así como el tipo textual copto utilizado en los manuscritos egipcios. En los manuscritos más recientes (a partir del siglo IX), el tipo textual bizantino se convirtió en el más común, y se mantiene como el texto estándar en la Iglesia Ortodoxa Griega, también subraya la mayoría de las traducciones protestantes de la época de la Reforma Protestante. Sin embargo, la mayoría de traducciones modernas del Nuevo Testamento ahora usan un texto griego ecdótico que está más cercano al tipo textual alejandrino. (es)
- Teks Alexandria (atau Teks Aleksandria; bahasa Inggris: Alexandrian text-type, juga disebut jenis teks Neutral atau Egyptian), berkaitan dengan salah satu pusat Kekristenan kuno, kota Aleksandria di Mesir, adalah salah satu jenis teks dari naskah-naskah kuno Perjanjian Baru menurut kritisisme tekstual. Teks Alexandria dianggap kelompok naskah yang predominan di daerah Afrika yang juga digunakan sebagai dasar naskah-naskah bahasa Koptik. Sedangkan Teks Bizantin lebih dominan di Asia dan Eropa, serta (terutama sejak abad ke-9) menjadi bentuk teks standar Gereja Ortodoks Yunani dan mendasari terjemahan-terjemahan Protestan pada era Reformasi. Banyak terjemahan Perjanjian Baru modern didasarkan pada "ekletisisme beralasan" ("reasoned eclecticism"), yang digunakan dalam edisi Nestle-Aland 27 (NA27), dalam penyusunan naskah bahasa Yunani; dan ini menimbulkan naskah yang secara kuat berciri Aleksandria. Sejumlah terjemahan modern tidak secara ketat mengikuti teks Alexandria, melainkan mengambil teks tradisional jenis Bizantin maupun tradisi-tradisi tekstual lainnya; Ada sejumlah minoritas terjemahan modern yang terus mengikuti teks tradisional (Bizantin) dengan mencatat varian-varian penting, yaitu New King James Version. (in)
- Depuis Griesbach (1775) et Michaelis (1802), les spécialistes de la critique textuelle identifient quatre grands types ou familles de texte du Nouveau Testament : alexandrin, occidental, césaréen et byzantin. Le texte alexandrin est la forme du Nouveau Testament la plus fréquente dans les premiers manuscrits grecs et coptes ; dans les sources manuscrites ultérieures (postérieures au IXe siècle), c'est plutôt le texte byzantin qui domine de loin et qui, pour cette raison constitue plutôt la référence pour l’Église grecque orthodoxe. Le texte byzantin est aussi celui qui a le plus inspiré les traductions protestantes à l'époque de la Réforme. Aujourd'hui, cependant, la plupart des éditions bilingues grecques du Nouveau Testament, comme la 27e édition du Novum Testamentum Graece, se fondent sur ce que l'on appelle l’éclectisme raisonné, et cela aboutit à un texte de caractère nettement alexandrin. (fr)
- Il tipo testuale alessandrino (noto anche come neutrale o egiziano) è uno dei diversi tipi testuali utilizzati nella critica testuale del Nuovo Testamento per descrivere e raggruppare il carattere testuale dei manoscritti biblici. Il tipo testuale alessandrino è la forma del Nuovo Testamento in lingua greca che predomina nei documenti più antichi sopravvissuti e quella utilizzata nei manoscritti in lingua copta. Nei manoscritti successivi, a partire dal IX secolo, il tipo testuale bizantino divenne molto più comune e rimane il testo base della Chiesa greco-ortodossa e della maggior parte delle traduzioni protestanti dell'età della Riforma. La maggior parte delle traduzioni moderne, invece, utilizzano il testo eclettico greco che è più vicino al tipo testuale alessandrino. (it)
- アレクサンドリア型（中立型、エジプト型とも呼ばれる）は、新約聖書正文批判において、聖書の写本のテキストの特徴を記述・分類するために使われる幾つかのテキスト型の呼び名のうちの一つである。アレクサンドリア型は、現存する最初期の新約聖書のギリシア語写本において最も多く見られる型であり、エジプトのコプト語写本で使われているテキスト型でもある。後世（9世紀以降）の写本では、の方がはるかに広く普及し、現在でもギリシア正教会では標準のテキストとして用いられ、宗教改革の時代のほとんどのプロテスタントの翻訳に影響を残している。しかしながら、現代のほとんど全ての新約聖書の翻訳の元となっている折衷的ギリシア語テキストに最も近いのは、アレクサンドリア型である。 (ja)
- De Alexandrijnse tekst is een van de drie of vier families van de handschriften van het Nieuwe Testament. Het is de oudste en de best bewaarde tekst. Lacunes van de Alexandrijnse tekst: Mattheus 16:2-3; Marcus 16:8-20; Lucas 22:43-44; Johannes 5:4; 7:53-8:11; 21:25; Romeinen 16:24. Handschriften Andere Handschriften Papyri: 1, 4, 5, 6, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 22, 23, 24, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 37, 39, 40, 43, 44, 45, 47, 49, 51, 53, 55, 56, 57, 61, 62, 64, 65, 70, 71, 72, 74, 77, 78, 79, 80 (?), 81, 82, 85 (?), 86, 87, 90, 91, 92, 95, 100, 104, 106, 107, 108, 110, 111, 115, 122. Uncialen: Codex Coislinianus, Porphyrianus (except Acts, Rev), Dublinensis, Sangallensis (only in Mark), Zacynthius, Athous Laurensis (in Mark and Cath. epistles), Vaticanus 2061, 059, 068, 071, 073, 076, 077, 081, 083, 085, 087, 088, 089, 091, 093 (except Acts), 094, 096, 098, 0101, 0102, 0108, 0111, 0114, , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , . (nl)
- Tekst aleksandryjski – jeden z podstawowych typów (rodzin typów) tekstu Nowego Testamentu, obecny m.in. wśród większości wczesnych papirusów. Spośród głównych typów tekstu Nowego Testamentu jest jedynym, który stosuje gramatykę grecką według dialektu „koine”. Obecnie uważany jest przez krytyków tekstu za najlepszy tekst Nowego Testamentu. (pl)
- O texto-tipo alexandrino (também chamado Neutro ou Egípcio) é a designação dada a vários texto-tipos usados no Novo Testamento e na crítica textual para descrever e classificar a característica textual dos manuscritos da Bíblia. (pt)
- Александрийский тип текста (также называемый нейтральным или Египетским) — это один из четырёх главных типов новозаветного текста. Основные рукописи этого типа датируются концом II века (p66, p75). Александрийский тип текста используется для переводов на диалекты коптского языка (саидский перевод, бохейрский перевод), цитируют Климент Александрийский, Ориген (частично). Рукописи с александрийским типом текста: Другие рукописи Папирус 1 Санкт-галленский кодекс (Марк), 044, 048, 059, 068, 071, 073, 075, 076, 077, 081, 083, 085, 087, 088, 089, 091, 093 (кроме Деяний), 094, 096, 098, 0101, 0102, 0108, 0111, 0114, 0129, 0142, 0155, 0156, 0162, 0167, 0172, 0173, 0175, 0181, 0183, 0184, 0185, 0201, 0204, 0205, 0207, 0223, 0225, 0232, 0234, 0240, 0243, 0244, 0245, 0247, 0254, 0270, 0271, 0274. (ru)
- 在新约文本批判中，亚历山大的文本类型是主要的文本传统之一。它是现代大多数文本批判者所青睐的文本类型，也是大多数现代（1900 年之后）圣经翻译的基础。 超过 5,800 份新约手稿按文本传统被分为四组。除了亚历山大传统，其他有西方传统、凯撒传统和拜占庭传统。与这些较晚近的文本类型相比，亚历山大的文本较为生硬，词汇更少，在对观福音书中有更多的差异，并且文本被认为更晦涩。也就是说，后来的文士们倾向于润色经文，改善文本风格。在手工抄写圣经的过程中，偶尔会以章节的形式添加注释。从 9 世纪开始，大多数幸存的手稿都是拜占庭式的。 英皇钦定本（KJV）和其他宗教改革时期的圣经是从公认文本翻译而来的，这是由伊拉斯谟基于拜占庭传统的手稿编辑的希腊文本。 1721 年，理查德·本特利(Richard Bentley) 起草了一个项目，要基于《亚历山大抄本》编辑一个修订的希腊文本。 该项目由Karl Lachmann于 1850完成。 Cambridge的学者 Brooke Foss Westcott和 F. J. A Hort 于 1881 年发表了基于梵蒂冈抄本和西奈抄本的版本。由 Eberhard Nestle 和 Kurt Aland 编写的新约希腊文（现已出版至第 28 版）大体上遵循了 Westcott 和 Hort 的文本。 (zh)
- Александрійський тип тексту (також нейтральний або Єгипетський) — один з чотирьох головних типів новозавітного тексту. Основні рукописи цього типу датуються кінцем II століття (p 66, p 75).Александрійський тип тексту використовується для перекладів на діалекти коптської мови (саїдський переклад, бохейрськйй переклад), цитують Климент Александрійський, Ориген (частково). Рукописи з александрійським типом тексту: Інші рукописи Папірус 1 (Марко), 044, , , , , , , , , 081, 083, 085, 087, 088, 089, 091 , 093 (окрім Дій), 094, 096, 098, 0101, 0102, 0108, 0111, 0114, 0129, 0142, 0155, 0156, 0162, 0167, 0172, 0173, 0175, 0181, 0183, 0184, 0185, 0201 , 0204, 0205, 0207, 0223, 0225, 0232, 0234, 0240, 0243, 0244, 0245, 0247, 0254, 0270, 0271, 0274. (uk)
|
