| dbo:abstract
|
- (Estocolm i Tre Kronor Castle, 7 de desembre de 1626 - Roma, 9 d'abril de 1689), més tard coneguda com a Cristina Maria Alexandra, va ser reina de Suècia del 1632 al 1654. Era l'única filla legítima supervivent del rei Gustau II i la seva muller Maria Elionor de Brandenburg. A l'edat de sis anys, va accedir al tron de Suècia després de la mort del seu pare a la Batalla de Lützen durant la Guerra dels Trenta Anys. Cristina és recordada com una de les dones més educades de la seva època. Era aficionada als llibres, manuscrits, pintures i escultures. Amb el seu interès per la religió, la filosofia, les matemàtiques i l'alquímia, va atraure molts científics a Estocolm, amb ganes de convertir la ciutat en l'"Atenes del Nord". Era intel·ligent, voluble i canviant; va rebutjar el paper sexual d'una dona; així va causar un escàndol quan va decidir no casar-se, i el 1654, quan va abdicar del seu tron a favor del seu cosí Carles. Va canviar el seu nom de Cristina Augusta Wasa quan es va convertir al catolicisme romà, adoptant el nom Cristina Maria Alexandra. A l'edat de 28 anys, Cristina, la Minerva del Nord, es va traslladar a Roma. El papa descriu Cristina com "una reina sense regne, una cristiana sense fe, i una dona sense vergonya". Malgrat tot això, es va convertir en una líder de la vida teatral i musical, i protegí molts artistes, compositors i músics barrocs. Va ser convidada per cinc papes consecutius; fou un símbol de la Contrareforma, i és una de les poques dones enterrades a la basílica de Sant Pere. Pel seu estil de vida, vestimenta masculina i el comportament poc convencional, ha estat inclosa en incomptables novel·les, obres de teatre, òpera i cinema. En totes les biografies sobre Cristina, el seu gènere i la identitat cultural són molt importants. (ca)
- Kristina Švédská (18. prosince 1626 Stockholm – 19. dubna 1689 Řím), druhá dcera švédského krále Gustava II. Adolfa (1594–1632) a jeho manželky Marie Eleonory Braniborské (1599–1655). Byla švédskou královnou v letech 1632 až 1654. Po své abdikaci odešla ze Švédska a konvertovala ke katolicismu. Královna Kristina byla výstřední panovnice i žena. Je popisována jako nežensky vyhlížející, štíhlé postavy a poměrně malého vzrůstu, její výška je odhadována na 150 cm. Svůj malý vzrůst údajně nezakrývala, a ještě nosila boty s nízkou podrážkou. Následkem úrazu páteře v dětství měla deformaci trupu a vychýlení ramene. Mluvila hlubokým hlasem, potrpěla si na drsné žerty a měla zálibu v lovu, vojenské strategii, sběratelství uměleckých předmětů a dalších dobových oborech evropské kultury. Snažila se o rozvoj Švédského království, měla mnoho plánů, které však nedovedla ke zdárnému konci. Plánovala například založení univerzity po vzoru francouzské univerzity kardinála Richelieu. Proto zvala do Švédska umělce (jako byl malíř , který ji dvakrát portrétoval) a vzdělance, jako byl René Descartes nebo Blaise Pascal. Objednala si uloupení a odvezení cenných částí uměleckých sbírek císaře Rudolfa II. z Pražského hradu a malostranských paláců v době krátkého obsazení Prahy švédskými vojsky v roce 1648, ale i z jiných českých měst. Hrad Tre kronor, 1650Královna Kristina Švédská diskutuje s René Descartem (cs)
- Η Χριστίνα (σουηδικά: Kristina Alexandra,, 18 Δεκεμβρίου 1626 – 19 Απριλίου 1689) από τον Οίκο των Βάσα ήταν βασίλισσα της Σουηδίας από το 1632 μέχρι το 1654. Ήταν το μόνο νόμιμο τέκνο του βασιλιά Γουσταύου Β΄ Αδόλφου και της συζύγου του Μαρίας Ελεονώρας των Χοεντσόλλερν, κόρης του Ιωάννη Σιγισμούνδου, εκλέκτορα του Βρανδεμβούργου. Διαδέχθηκε τον πατέρα της σε ηλικία έξι ετών. Παραιτήθηκε από τον θρόνο, όταν ασπάστηκε τον καθολικισμό και πέρασε τα τελευταία χρόνια της στη Γαλλία και τη Ρώμη, όπου και πέθανε σε ηλικία 62 ετών. Ήταν η τελευταία του Οίκου της. (el)
- كريستينا (بالسويدية: Drottning Kristina، ولدت 18 ديسمبر 1626 – توفيت 19 أبريل 1689)، كانت ملكة السويد في عمر السادسة تقريبًا. باعتبارها فردًا من آل فاسا، فقد خلفت والدها غوستاف الثاني أدولف بعد وفاته في معركة لوتسن، ولكنها بدأت حكم الإمبراطورية السويدية حين بلغت الثامنة عشر. تُذكر كريستينا كواحدة من النساء الأكثر تعلمًا في القرن السابع عشر. كانت مولعة بالكتب والمخطوطات والرسومات والمنحوتات. باهتمامها بالدين والفلسفة والرياضيات والخيمياء، جذبت العديد من العلماء إلى ستوكهولم، إذ أرادت للمدينة أن تصبح «أثينا الشمال». تسببت في فضيحة حين قررت عدم الزواج، وفي عام 1654 حين تخلت عن عرشها واعتنقت الكاثوليكية. تسبب البذخ المالي لكريستينا في وضع الدولة على حافة الإفلاس، وتسببت الصعوبات المالية في اضطرابات عامة بعد سنوات من الحكم. في عمر الثامنة والعشرين، تخلت «مينيرفا من الشمال» عن العرش لابن عمها وانتقلت إلى روما. وصف البابا ألكسندر السابع كريستينا بأنها «ملكة بلا حكم، ومسيحية بلا إيمان، وامرأة بلا حياء». على الرغم من ذلك، فقد لعبت دورًا رائدًا في المجتمع الموسيقي والمسرحي وحمت العديد من الفنانين الباروكيين، والملحنين والموسيقيين. لكونها نزيلة لخمسة باباوات متعاقبين، ورمزًا للإصلاح المضاد، تعتبر واحدة من النساء القلائل اللاتي دُفنّ في مغارة الفاتيكان. قُدم أسلوب حياتها غير المألوف وملابسها الذكورية في العديد من الروايات والمسرحيات وعروض الأوبرا والأفلام. في كل السير الذاتية لكريستينا، لعبت هويتها الثقافية والجندرية دورًا هامًا. اعتبرت كرستينا واحدة من النساء المتعلمات في القرن السابع عشر. كانت مغرمة بالكتب والمخطوطات، اللوحات والمنحوتات. كانت ذكية، متقلبة ومزاجية. جذبت العديد من العلماء إلى ستوكهولم، رغبة في أن تصبح المدينة «أثينا في الشمال». كانت كريستينا تجيد إلى جانب لغتها الأم السويدية ما لا يقل عن سبع لغات وهي: الألمانية، والفرنسية، والإيطالية، والهولندية، والدانماركية، والعربية والعبرية. يمكن القول إن كريستينا شغلت أوروبا طوال نصف قرن، ومُنحت ألقاب مثل: مينيرفا الشمال، والملكة المستنيرة ذات المعرفة الموسوعية، والملكة الجوّالة، حتى إن بعضهم سمى القرن السابع عشر «عصر كريستينا». تم تعليمها المبارزة وركوب الخيل وصيد الدببة. (ar)
- Christina von Schweden (eigentlich Kristina, nach ihrem Übertritt zum Katholizismus Maria Alexandra, * 7. Dezemberjul. / 17. Dezember 1626greg. in Stockholm; † 19. April 1689 in Rom), Tochter des schwedischen Königs Gustav II. Adolf (1594–1632) und dessen Gemahlin Maria Eleonora von Brandenburg (1599–1655), war von 1632 bis 1654 Königin von Schweden. (de)
- Kristina de Svedio el la Vasa (dinastio) (post sia katolikiĝo / post la konvertiĝo al katolikismo Maria Alexandra, fariĝinta Kristina Aleksandra Maria / en sveda lingvo, respektive Kristina av Sverige kaj Kristina Alexandra Maria) (18-a de decembro 1626 en Stokholmo; 19-a de aprilo 1689 en Romo), dua filino de la sveda reĝo Gustavo la 2-a Adolfo (1594–1632) kaj lia edzino Maria Eleonora von Brandenburg (1599–1655), estis reĝino de Svedio de 1632 ĝis 1654. Krome ŝi estis: reĝino de Gotoj kaj Vendoj, granda princino de Finnlando, princino de Estonio, Karelio, Dukino de Bremen-Verden, Szczecin, Pomerio kaj Kaŝubio, regis ankaŭ en Ingrio kaj Wismar kaj aliaj... Kristina estis 6-jara kiam ŝia patro mortis en la batalo ĉe Lützen. Kiel 18-jara ŝi ekhavis la efektivan reĝo-potencon. Surtroniĝinte en 1632, kiam ŝi estis 6-jara (pro tio ŝi estis nomita “Infana Reĝino”), pro la morto dum milito de la patro, la sveda reĝo Gustavo la 2-a Adolfo (Gustavo la 2-a Vasa), ŝi havis la plenpovon nur en 1650; en 1652 ŝi havis religian krizon, kaj konvertiĝis al katoliksmo, vekante skandalon (ŝia patro estis unu el la plej elstaraj defendantoj de luteranismo dum la tridekjara milito). En 1654 Kristina abdikis avantaĝe al la kuzo Karlo Gustavo - kiu fariĝis la reĝo Karolo la 10-a Gustavo (Svedio), ricevante interŝanĝe bienajn rentojn kaj la konfidon kiel feŭdon de la vilaĝo Norrköping, de la insuloj Gotlando (Gotland), Öland (en Esperanto: Elando aŭ Oelando) kaj Saaremaa (Ösel), kaj de la reĝaj restadejoj en Meklenburgo kaj en Pomerio; krome, liaj rimarkindaj ŝuldoj (kaŭzitaj de elspeziga vivo) estis pagitaj de la Ŝtata Trezoro. Pro timo, ke oni revoku tiujn favoraĵojn, Kristina malfruigis la oficialan deklaron de katolika fido, kiu okazis nur la 3-an de novembro 1655 en la Hofkirche (Kortega preĝejo) de Innsbruck en la aŭstra Tirolo, survoje al Italio; tiu deklaro estas memorigita en la monumento al Kristina en la Baziliko Sankta Petro en Vatikano. La timoj ne estis senbazaj: post ŝia publika konvertiĝo la monsendoj el Svedio malpliiĝis, tiom, ke fine – ankaŭ pro la altega vivstilo – Kristina devis vivi el mondonacoj kaj pruntoj. En 1654 ŝi abdikis de la sveda trono. Ŝi konvertiĝis al katolikismo kaj forlasis Svedion (inkognite, rajde, vestita kiel viro), pasigis la reston de sia vivo en pluraj eŭropaj landoj, kaj fine ekloĝis en Romo, kien ŝi eniris triumfe, kun serkvantaro de 255 personoj, la 23-an de decembro 1655 tra la Pordego. En la supra parto de la Pordego (tamen, en la interna flanko), latinlingva skribaĵo memorigas la “feliĉan kaj ĝojigan eniron” de Kristina, kun la heraldika simbolo de la Papo Aleksandro la 7-a Chigi, ĉirkaŭita de la spikofaskoj de familio Vasa. Oni demandis de si, kial la bonveniga skribaĵo estis metita en la interna flanko de la Pordego, anstataŭ en tiu ekstera, videbla de la alvenantoj; oni supozas, ke la Papo volis distanciĝi de Kristina, kies trudiĝemo estis konata, en la momento mem en kiu, pro parada bezono, li estis devigita akcepti ŝin kun grandaj honoroj. Dum solena ceremonio en Baziliko Sankta Petro en Vatikano, en kiu estis laŭdegata la malkonfeso de la Reĝino de luterana Lando (Kristina rezignis la titolon “Reĝino” nur kiam ŝi estis devigita al tio, post la morto de Karlo la 10-a en 1660 kaj la senfrukta provo reakiri la tronon de Svedio), Kristina aldonis al si la nomojn Aleksandra kaj Maria. En Romo, Kristina unue ekloĝis en Palaco Barberini; poste ŝi loĝis en Palaco Farnese (vidalvide al la preĝejeto de Sankta Brigita/ Brigitta de Svedio, alia svedino, kiu elektis vivi en Romo); poste en Palaco Rospigliosi; poste en Vilao Farnesina (hodiaŭ sidejo de la Akademio “dei Lincei”, posteulo de la “Itala Akademio”) fine en Palaco Riario (hodiaŭ Palaco Corsini, sidejo de la Nacia Galerio pri Antikva Arto), kies granda parko (nuntempe sidejo de la botanika Ĝardeno de Romo) supreniradis ĝis la supro de monteto Janikulo. Tie Cristina starigis sian malgrandan kortegon, kaj en 1674 kreis la «Accademia Reale» (Reĝa Akademio, kiu poste fariĝis «Accademia dell’Arcadia» aŭ «Pontificia Accademia degli Arcadi», Akademio de Arkadio aŭ Pontifika Akademio de Arkadianoj) dediĉitan al muziko, al teatro, al literaturo kaj al lingvoj. Provizita per temperamento sendependa kaj ribelema, sed ankaŭ tre tolerema, Kristina malpacis kun Papo Inocento la 11-a (1611-1689), kiu, zorgema pri la efikoj de la teatraj spektakloj sur la publikan moralon, malpermesis ĉian spektaklon, igis grendeponejo la teatron “Tor di Nona” starigitan de Kristina, kaj malpermesis al la virinoj reciti, kanti kaj surhavi dekoltitajn vestojn. Kristina, kontraŭe, lasis, ke en sia persona teatro la aferoj daŭru kiel antaŭe. Ŝi pruvis mensan malfermitecon ankaŭ en aliaj okazoj:– kiam en 1685 la franca reĝo Ludoviko la 14-a (Francio) revokis la Nantan Edikton abrogaciante la rajton je libero de konscienco kaj de kulto de la francaj kalvinistoj (hugenotoj), Kristina, kvankam katolika, skribis akregan leteron al la franca ambasadoro;– la 15-an de aŭgusto 1686, kiam Papo Inocento la 11-a malpermesis al la judoj eliri sur la vojojn dum karnavalo, ŝi eldonis dekreton (subskribitan kiel “Reĝino”), per kiu ŝi proponis sian specialan protekton al ĉiuj romaj judoj dezirantaj ĝin.Kristina mortis en Romo la 19an de aprilo 1689. Kvankam ŝi deziris simplan tombon, ŝi estis sepultita en la Vatikanaj Grotoj, sub la Baziliko Sankta Petro (tre malmultaj aliaj virinoj havis ĉi tiun privilegion, kutime rezervitan al la Papoj: Agnesa de Sankta Roma Imperio, Matilda de Toskanio (Matilda de Kanoso), Karlota de Kipro, Maria Klementina Sobieski), kaj en la supra Baziliko estis starigita marmora monumento.La eksterordinara riĉaĵo da artverkoj de Palaco Riario estis disperdita je ridindaj prezoj ĉe la romaj nobeloj, dum la posta Papo, Aleksandro la 8-a (1610-1691), aĉetis je tre malalta prezo la mirindan bibliotekon. Pri Kristina estis dirita kaj skribita ĉio kaj la malo de ĉio, ekde la fakto, ke restis ĉiam ambigua ŝia seksa situo: ĉe la naskiĝo, erare ŝi estis deklarita virseksa, ĉar ŝi havis multajn harojn kaj kriadis laŭtege (kaj ankaŭ pro misformiĝo de la generiloj; krome, ĉiuj estus preferintaj virseksan tronheredanton); ŝi estis edukita en vireca maniero; oni atribuis al ŝi virajn kaj virinajn amaĵojn. Kristina neniam volis edziniĝi, malgraŭ ĉiuflankaj premoj; probable, ŝi ne ŝatis la ideon, ke iu viro, edziĝante al ŝi kaj iĝante Reĝo, transigu ŝin al neĉefa ebeno. Ŝi estis kaj volis senti sin mastrino de si mem, ĉiam en la ĉefa loko (cetere, ŝi ankaŭ klopodis, sen sukceso, fariĝi Reĝino de Napolo aŭ de Pollando). Dum sia regnado, Kristina sin dediĉis precipe al la kulturo en ĝiaj diversaj formoj (literaturo, arto, muziko, teatro, filozofio), igante Stokholmon, kiu estis ĉefurbo de tiam malriĉa lando, la «Ateno de nordo», kaj sian kortegon unu el la plej rafinitaj en Eŭropo.Ŝi flue parolis svede, germane, nederlande, france kaj itale. En 1649, sekve de la Vestfalia Paco, ŝi transirigis al Stokholmo kiel militan kaptitaĵon, el la Kastelo de Prago, la kolekton de Rudolfo la 2-a (Sankta Romia Imperio), kiu entenis interalie 760 pentraĵojn, 170 skulptaĵojn el marmo kaj 100 el bronzo. Nekonformisma personeco (ekzemple, ŝi kutimis sidi kun krucitaj kruroj, kio ŝokis la tiaman societon), ŝi postlasis en Romo la memoron pri veraj aŭ supozitaj strangaĵoj; la plej konata estas jena: antaŭ Vilao Medici, hodiaŭ sidejo de la Franca Akademio en Romo, estas fontano, je kies mezo estas lokita marmora kanonkuglo; laŭ la tradicio, onidire temas pri la kuglo, kiun Kristina (29-jaraĝa kaj belaspekta) pafigis el la vidalvida fortikaĵo Kastelo Sankta Anĝelo, por “puni” sian amindumanton Kardinalon Decio Azzolino, kiu ne estis prezentinta sin je rendevuo en Vilao Medici. (eo)
- Christina (Swedish: Kristina, 18 December 1626 – 19 April 1689), a member of the House of Vasa, was Queen of Sweden in her own right from 1632 until her abdication in 1654. She succeeded her father Gustavus Adolphus upon his death at the Battle of Lützen in 1632, but began ruling the Swedish Empire when she reached the age of eighteen in 1644. The Swedish queen is remembered as one of the most learned women of the 17th century. She was fond of books, manuscripts, paintings, and sculptures. With her interest in religion, philosophy, mathematics, and alchemy, she attracted many scientists to Stockholm, wanting the city to become the "Athens of the North". The Peace of Westphalia allowed her to establish an academy or university when and wherever she wanted. In 1644, she began issuing copper in lumps as large as fifteen kilograms to serve as currency. Christina's financial extravagance brought the state to the verge of bankruptcy, and the financial difficulties caused public unrest. Christina argued for peace to end the Thirty Years' War and received indemnity. Meanwhile, she caused a scandal when she decided not to marry, and when she converted to Catholicism secretly in Brussels and publicly in Innsbruck. The "Minerva of the North" relinquished the throne to her cousin, and settled in Rome. Pope Alexander VII described Christina as "a queen without a realm, a Christian without faith, and a woman without shame." Notwithstanding, she played a leading part in the theatrical and musical community and protected many Baroque artists, composers, and musicians. Being the guest of five consecutive popes, and a symbol of the Counter-Reformation, Christina is one of the few women buried in the Vatican grotto. Her unconventional lifestyle and occasional masculine style of dressing have been featured in countless novels, plays, operas, and film. In most biographies of Christina, her gender and cultural identity play an important role. (en)
- Kristina Suediakoa Suediako erregina izan zen 1632tik 1654ra. Gustavo II.a Adolfo eta alaba izan zen. Aita 1632an hil zen eta Kristina erregina bihurtu zen hamar urterekin. Kristina gizon bat balitz bezala hezi zuten, eta 18 urterekin koroatu zuten. Hogeita hamar Urteko Gerra amaitzea lortu zuen. XVII. mendeko emakume ikasienetako bat izan zen. Liburuak, eskuizkribuak, margolanak eta eskulturak gustatzen zitzaizkion eta erlijioa, filosofia, matematika eta alkimiaz interesatu zen. Zientzialari asko hartu zituen Stockholmen, "Iparraldeko Atenas". Eskandalu handia sortu zuen ez ezkontzea erabaki zuenean. 1654an abdikatu eta katolizismora bihurtu zen. Erromara joan zen eta han Barrokoko margolari, musikari eta konpositoreak patronizatu zituen. Vatikanoko San Petri basilikan lurperatuta dago.
* Datuak: Q52937
* Multimedia: Christina of Sweden (eu)
- Cristina de Suecia (Estocolmo, 8 de diciembre de 1626-Roma, 19 de abril de 1689) fue reina de Suecia (1632-1654), duquesa de Bremen y princesa de Verden (1648-1654). Hija de Gustavo II Adolfo y de María Leonor de Brandeburgo. Protectora de las artes y mecenas, abdicó del trono de Suecia en 1654. Protestante de nacimiento, se convirtió al catolicismo el año de su abdicación. Murió en Roma a los 62 años. (es)
- Kristina (18 Desember [K.J.: 8 Desember] 1626 – 19 April 1689) adalah dari tahun 1632 hingga 1654. Ia bergelar Ratu Swedia, (atau ) dan , (Suecorum, Gothorum Vandalorumque Regina); , dan Adipati Wanita Estonia, Livonia dan Karelia, Bremen-Verden, Stettin, Pommern, dan Vandalia, Putri Rugia, serta Putri Ingria dan Wismar. Kristina adalah satu-satunya anak Raja Gustav II Adolph dan istrinya yang sah dan masih bertahan hidup. Pada umur enam tahun, ia menggantikan ayahnya setelah ia tewas dalam Pertempuran Lützen, dan mulai memerintah saat ia berusia 18 tahun. Kristina dikenang sebagai salah satu perempuan paling terdidik pada tahun 1600-an. Ia menyukai lukisan, buku, manuskrip dan skulptur. Minatnya adalah agama, filsafat, matematika, dan alkimia, sehingga ia mengundang banyak ilmuwan ke Stockholm karena ingin menjadikan kota tersebut "Athena di Utara". Ia adalah seorang perempuan yang cerdas, plin plan dan memiliki suasana hati yang berubah-ubah. Ia menolak peran seksual perempuan, dan ia memicu skandal ketika ia memutuskan untuk tidak menikah. Pada tahun 1654, ia mengundurkan diri dari tahta dan mengganti namanya menjadi Kristina Augusta Wasa. Ia juga menjadi seorang Katolik dan menggunakan nama Kristina Alexandra. Pada umur 28 tahun, perempuan yang dijuluki "Minerva dari Utara" ini pindah ke Roma. Paus mendeskripsikan Kristina sebagai "seorang ratu tanpa negara, seorang Kristen tanpa iman, dan seorang perempuan tanpa malu". Meskipun begitu, ia aktif terlibat dalam dunia teater dan musik dan mendukung banyak artis, penggubah dan musisi Baroque. Sebagai tamu lima paus secara berturut-turut dan lambang Kontra Reformasi, ia adalah salah satu dari sedikit wanita yang dikubur di . Gaya hidupnya yang tidak biasa dan cara berpakaian serta perilakunya yang maskulin telah digambarkan dalam berbagai novel, drama, opera dan film. Dalam semua biografinya, gender dan identitas budayanya memainkan peran yang penting. (in)
- Christine (en suédois : Kristina), née le 18 décembre 1626 à Stockholm (Suède-Finlande) et morte le 19 avril 1689 à Rome (États pontificaux), reine de Suède de 1632 à 1654, est connue également comme la reine Christine. Son titre réel est « roi de Suède » et non « reine », conformément au souhait de son père de lui permettre ainsi de monter sur le trône. Elle se convertit au catholicisme, abdique en 1654, et après une série de périples à travers l'Europe, se fixe définitivement à Rome. Esprit vif et curieux, elle a correspondu avec les plus grands penseurs de son temps. (fr)
- 크리스티나 국왕(스웨덴어: Drottning Kristina, 1626년 12월 8일 ~ 1689년 4월 19일)는 스웨덴의 여왕(재위: 1632년 11월 6일 ~ 1654년 6월 6일)이다. 본명은 크리스티나 알렉산드라(Kristina Alexandra)이며, 1654년 퇴위한 뒤에는 도나 백작(Countess Dohna)이라는 이름으로도 알려졌다. 아버지는 스웨덴 왕인 구스타브 2세, 어머니는 브란덴부르크의 마리아 엘레오노라이다. 두 부모 사이에서 유일하게 살아남은 합법적인 자녀였던 크리스티나는 30년 전쟁 중 뤼첸 전투에서 부왕이 사망하자 6세의 나이에 추정상속인으로서 스웨덴의 왕좌를 물려받았고 28세에 자진 퇴위하였다. 이후 개신교에서 가톨릭으로 개종한 크리스티나는 모국 스웨덴을 떠나 프랑스와 이탈리아 로마에서 말년을 보냈으며, 사후 성 베드로 대성당에 묻혔다. (ko)
- クリスティーナ（スウェーデン語: Kristina, 1626年12月8日（グレゴリオ暦12月18日） - 1689年4月19日）は、17世紀のヴァーサ朝スウェーデンの女王（在位：1632年 - 1654年）。グスタフ2世アドルフと王妃マリア・エレオノーラ（ブランデンブルク選帝侯およびプロイセン公ヨハン・ジギスムントの娘）の娘。 後世の歴史家は、クリスティーナを「バロックの女王」と呼んだ。スウェーデン普遍主義に則り、フィンランド大公を兼ねた最後のヴァーサ家のスウェーデン君主である。若くして退位し直後にカトリックに改宗している。 (ja)
- Christina (Maria Alexandra) (Tre Kronor, Stockholm, 18 december 1626 — Rome, 19 april 1689) was koningin van Zweden, of "koningin van de Zweden, Goten en Vandalen" en tevens grootvorstin van Finland, hertogin van Estland en vrouwe van Ingrië en Karelië. Ze was enige wettige erfgenaam van koning Gustaaf II Adolf, die nog voor haar zesde verjaardag op het slagveld omkwam. Haar lutherse vader was een van de hoofdrolspelers gedurende de Dertigjarige Oorlog en de bekering van Christina tot het katholicisme in 1654 was opzienbarend, evenals haar vrijwillige aftreden eerder dat jaar. Christina was de laatste Zweedse monarch uit het Huis Wasa. Christina was wispelturig, intelligent, interesseerde zich voor boeken en manuscripten, religie, alchemie en wetenschap. Ze wilde van Stockholm het Athene van het Noorden maken. Beïnvloed door de Contrareformatie voelde ze zich steeds meer aangetrokken tot de barokke, mediterrane cultuur en nam afstand van haar protestantse vaderland. Als koningin zonder land, en liefhebster van toneel, theater en beeldhouwkunst beschermde ze heel wat kunstenaars en projecten. Haar onconventionele levensstijl en mannelijke optreden zou de achtergrond vormen voor talrijke romans, toneelstukken, opera en film. Christina is in beperkte mate een symbool voor interseksualiteit, transseksualiteit, homoseksualiteit en crossdressing. (nl)
- Cristina di Svezia, o Cristina Alessandra Maria dopo la conversione al cattolicesimo (Stoccolma, 18 dicembre 1626 – Roma, 19 aprile 1689), è stata regina di Svezia dal 1632, ma con pieni poteri solo dal 1642, fino all'abdicazione avvenuta nel 1654. Figlia di re Gustavo II Adolfo di Svezia e della regina Maria Eleonora del Brandeburgo, succedette sul trono all'età di sei anni dopo la prematura scomparsa del genitore. Educata dal potente alto cancelliere Axel Oxenstierna e figlia di uno dei massimi difensori del protestantesimo durante la guerra dei trent'anni, suscitò grande scandalo quando nel 1654, nel pieno di una profondissima crisi religiosa, si convertì al cattolicesimo e abdicò in favore del cugino Carlo Gustavo che divenne re Carlo X. Temendo le reazioni e le vendette dei protestanti lasciò subito la Svezia per trascorrere il resto della sua esistenza in vari Paesi d'Europa stabilendosi poi definitivamente a Roma dove si occupò di opere caritatevoli, di arte, musica e teatro in un movimento culturale che, dopo la sua morte, portò alla fondazione dell'Accademia dell'Arcadia nel 1690. Personalità complessa e anticonformista, educata in modo virile come un principe e non una principessa, Cristina era dotata di viva intelligenza e di solida cultura umanistica e filosofica a cui si dedicò particolarmente dopo la pace di Westfalia che nel 1648 pose fine alla lunga guerra dei trent'anni. Durante gli anni del suo regno si prodigò per far divenire Stoccolma l'"Atene del nord". È stata la seconda regina regnante di Svezia dopo Margherita I di Danimarca e prima di Ulrica Eleonora. (it)
- Krystyna z dynastii Wazów (ur. 8 grudnia 1626 w Sztokholmie, zm. 19 kwietnia 1689 w Rzymie) – królowa Szwecji w latach 1632–1654. (pl)
- Кристи́на, Христи́на (швед. Kristina), полное имя Кристи́на А́вгуста (с 1655 — Кристи́на Алекса́ндра; швед. Kristina Augusta, Kristina Alexandra; 8 декабря 1626, Стокгольм — 19 апреля 1689, Рим) — королева Швеции в 1632–1654 годах (коронована в 1650 году); последний представитель дома Васа на шведском престоле, дочь Густава II Адольфа. Выдающийся меценат, одна из самых образованных женщин Европы XVII века, известная своим экстраординарным образом жизни, нашедшим отражение в ряде произведений литературы, музыки и кинематографа. Унаследовала престол в возрасте шести лет после гибели отца во время Тридцатилетней войны; до достижения Кристиной совершеннолетия (в 1644 году) Швецией управлял регентский совет во главе с канцлером Акселем Оксеншерной. В царствование Кристины, на которое выпали завершающий этап Тридцатилетней войны и одновременно с этим — война с Данией в 1643–1645 годах, продолжилось выдвижение Швеции в качестве ведущей европейской державы, существенно расширились владения шведской короны. Во внутренней политике королева опиралась на чиновное сословие и дворянство, стремясь ограничить власть аристократии в лице риксрода; вопреки требованиям последнего она отказалась выходить замуж и добилась в 1649 году признания прав на шведский престол своего двоюродного брата, внука короля Карла IX Карла Густава Пфальц-Цвейбрюкенского. С 1650 года Кристина вынашивала планы по отречению от престола и переходу в католицизм; в феврале 1654 года она поставила рискрод в известность о таких планах, а 6 июня 1654 года на заседании риксдага в Уппсале передала корону Карлу Густаву, ставшему королём Швеции под именем Карла X. После отречения Кристина, сохранившая после отречения королевский титул, с небольшим личным двором уехала в Испанские Нидерланды; в ноябре 1655 года она официально приняла католичество, в декабре того же года торжественно прибыла в Рим, где была принята папой Александром VII. В 1656 и 1657 годах бывшая королева предприняла две поездки во Францию, где на встречах с Людовиком XIV и кардиналом Мазарини тайно обсуждала планы воцарения в Неаполитанском королевстве. После неудачи этих планов Кристина вернулась весной 1658 года в Рим, где жила до конца жизни; после смерти она была похоронена в соборе Святого Петра, став одной из немногих женщин, удостоенных такой чести. (ru)
- Kristina Augusta ([krɪ²stiːna au̯ˈɡus.ta]; antog namnet Kristina Alexandra 1655), född 18 december 1626 i Stockholm i Sverige, död 19 april 1689 i Rom i Italien, var drottning av Sverige i egen rätt från 1632 till 1654, regerande från 1644. Under hennes regeringstid utkämpades stora delar av och avslutades trettioåriga kriget samt Torstenssons krig, vilka ledde till stora svenska landvinningar och ökad prestige. Kristina intresserade sig för kultur och lockade bland annat René Descartes och Claudius Salmasius till det svenska hovet. Hon abdikerade 1654 och konverterade till katolicismen, en stor skandal i samtiden, varefter hon slog sig ned i Rom, där hon under flera decennier kom att spela en framträdande roll i stadens kulturliv. Hon var dotter till kung Gustav II Adolf och drottning Maria Eleonora. (sv)
- Cristina (Estocolmo, 18 de dezembro de 1626 – Roma, 19 de abril de 1689) foi a Rainha da Suécia de 1632 até à sua abdicação em 1654. Era a única filha do rei Gustavo II Adolfo e de sua esposa, a princesa Maria Leonor de Brandemburgo. Ascendeu ao trono sueco com apenas seis anos de idade, após a morte de seu pai na Batalha de Lützen. Sendo a filha de um defensor do protestantismo na Guerra dos Trinta Anos, Cristina causou escândalo ao abdicar em 1654 e converter-se ao catolicismo. Ela passou os seus anos restantes em Roma, tornando-se a líder da vida musical e teatral local. Como rainha sem um país, ela protegeu muitos artistas e projetos. Cristina morreu em 1689 e é uma das poucas mulheres enterradas no Vaticano. Cristina era mal-humorada, inteligente e interessada em livros e manuscritos, religião, alquimia e ciência. Ela queria que Estocolmo se transformasse na "Atenas do Norte". Influenciada pela Contrarreforma, ela cada vez mais se atraiu pela cultura barroca e mediterrânea que se desenvolveu longe do seu pais. O seu estilo de vida incomum e vestuário e comportamento masculino inspirariam vários romances, peças teatrais, óperas e filmes. (pt)
- 克里斯蒂娜女王（瑞典語：Drottning Kristina，1626年12月18日－1689年4月19日），即克里斯蒂娜·奧古斯塔（Kristina Augusta），是1632至1654年間的瑞典女王。克里斯蒂娜是國王古斯塔夫二世·阿道夫與王后勃兰登堡的玛丽亚·埃莱奥诺拉所生唯一存活的合法繼承人。在國王於三十年戰爭呂岑會戰中陣亡後，當時6歲的克里斯蒂娜便以假定繼承人的身份繼承了王位，到18歲的年紀時她開始實際的統治。 克里斯蒂娜最為人所知者，就是她被認為是1600年代最博學多聞的女性。她喜愛書籍、手稿、繪畫、以及雕塑。由於其對宗教、哲學、數學、與鍊金術的興趣使然，她吸引了想要讓斯德哥爾摩成為「北方雅典」的許多科學家。她才思敏捷而喜怒無常；她不願臣服於自己的女性角色。當她做出了不婚的決定時，引起了軒然大波。而在1654年退位後，她改信天主教會，並且將自己的名字從"克里斯蒂娜·奥古斯塔·瓦薩"（Kristina Augusta Wasa）改為"克里斯蒂娜·亚历珊德拉"（Christina Alexandra）。 在28歲時，這位「北方的智慧女神」搬到了羅馬。當時的教宗描述克里斯蒂娜是一位「沒有領土的女王、沒有信仰的基督徒、以及不知羞恥的女人」。儘管如此，她仍然成為了一位神學與音樂領域的領導人物，並且支持了許多巴洛克藝術家、作曲家、與音樂家。 她是一共五代教宗所招待的貴客也是反宗教改革派的重要人物，她是少數幾位死後葬於聖伯多祿大殿的女性。她超乎常人的生活方式、陽剛的打扮與行為，在許多的小說、戲劇、或電影中被傳頌。在克里斯蒂娜的所有傳記中，關於她的性別與文化認同，都是很重要的內容。 (zh)
- Христина I (швед. Drottning Kristina; 8 грудня 1626, Стокгольм — 19 квітня 1689, Рим) — королева Шведської імперії у 1644-1654 роках з династії Ваза. Відрізнялась досить вільною поведінкою та пристрасним колекціонуванням творів мистецтва майстрів Західної Європи. Після добровільного зречення престолу оселилася в Римі, де жила до своєї смерті. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Η Χριστίνα (σουηδικά: Kristina Alexandra,, 18 Δεκεμβρίου 1626 – 19 Απριλίου 1689) από τον Οίκο των Βάσα ήταν βασίλισσα της Σουηδίας από το 1632 μέχρι το 1654. Ήταν το μόνο νόμιμο τέκνο του βασιλιά Γουσταύου Β΄ Αδόλφου και της συζύγου του Μαρίας Ελεονώρας των Χοεντσόλλερν, κόρης του Ιωάννη Σιγισμούνδου, εκλέκτορα του Βρανδεμβούργου. Διαδέχθηκε τον πατέρα της σε ηλικία έξι ετών. Παραιτήθηκε από τον θρόνο, όταν ασπάστηκε τον καθολικισμό και πέρασε τα τελευταία χρόνια της στη Γαλλία και τη Ρώμη, όπου και πέθανε σε ηλικία 62 ετών. Ήταν η τελευταία του Οίκου της. (el)
- Christina von Schweden (eigentlich Kristina, nach ihrem Übertritt zum Katholizismus Maria Alexandra, * 7. Dezemberjul. / 17. Dezember 1626greg. in Stockholm; † 19. April 1689 in Rom), Tochter des schwedischen Königs Gustav II. Adolf (1594–1632) und dessen Gemahlin Maria Eleonora von Brandenburg (1599–1655), war von 1632 bis 1654 Königin von Schweden. (de)
- Cristina de Suecia (Estocolmo, 8 de diciembre de 1626-Roma, 19 de abril de 1689) fue reina de Suecia (1632-1654), duquesa de Bremen y princesa de Verden (1648-1654). Hija de Gustavo II Adolfo y de María Leonor de Brandeburgo. Protectora de las artes y mecenas, abdicó del trono de Suecia en 1654. Protestante de nacimiento, se convirtió al catolicismo el año de su abdicación. Murió en Roma a los 62 años. (es)
- Christine (en suédois : Kristina), née le 18 décembre 1626 à Stockholm (Suède-Finlande) et morte le 19 avril 1689 à Rome (États pontificaux), reine de Suède de 1632 à 1654, est connue également comme la reine Christine. Son titre réel est « roi de Suède » et non « reine », conformément au souhait de son père de lui permettre ainsi de monter sur le trône. Elle se convertit au catholicisme, abdique en 1654, et après une série de périples à travers l'Europe, se fixe définitivement à Rome. Esprit vif et curieux, elle a correspondu avec les plus grands penseurs de son temps. (fr)
- 크리스티나 국왕(스웨덴어: Drottning Kristina, 1626년 12월 8일 ~ 1689년 4월 19일)는 스웨덴의 여왕(재위: 1632년 11월 6일 ~ 1654년 6월 6일)이다. 본명은 크리스티나 알렉산드라(Kristina Alexandra)이며, 1654년 퇴위한 뒤에는 도나 백작(Countess Dohna)이라는 이름으로도 알려졌다. 아버지는 스웨덴 왕인 구스타브 2세, 어머니는 브란덴부르크의 마리아 엘레오노라이다. 두 부모 사이에서 유일하게 살아남은 합법적인 자녀였던 크리스티나는 30년 전쟁 중 뤼첸 전투에서 부왕이 사망하자 6세의 나이에 추정상속인으로서 스웨덴의 왕좌를 물려받았고 28세에 자진 퇴위하였다. 이후 개신교에서 가톨릭으로 개종한 크리스티나는 모국 스웨덴을 떠나 프랑스와 이탈리아 로마에서 말년을 보냈으며, 사후 성 베드로 대성당에 묻혔다. (ko)
- クリスティーナ（スウェーデン語: Kristina, 1626年12月8日（グレゴリオ暦12月18日） - 1689年4月19日）は、17世紀のヴァーサ朝スウェーデンの女王（在位：1632年 - 1654年）。グスタフ2世アドルフと王妃マリア・エレオノーラ（ブランデンブルク選帝侯およびプロイセン公ヨハン・ジギスムントの娘）の娘。 後世の歴史家は、クリスティーナを「バロックの女王」と呼んだ。スウェーデン普遍主義に則り、フィンランド大公を兼ねた最後のヴァーサ家のスウェーデン君主である。若くして退位し直後にカトリックに改宗している。 (ja)
- Krystyna z dynastii Wazów (ur. 8 grudnia 1626 w Sztokholmie, zm. 19 kwietnia 1689 w Rzymie) – królowa Szwecji w latach 1632–1654. (pl)
- Христина I (швед. Drottning Kristina; 8 грудня 1626, Стокгольм — 19 квітня 1689, Рим) — королева Шведської імперії у 1644-1654 роках з династії Ваза. Відрізнялась досить вільною поведінкою та пристрасним колекціонуванням творів мистецтва майстрів Західної Європи. Після добровільного зречення престолу оселилася в Римі, де жила до своєї смерті. (uk)
- كريستينا (بالسويدية: Drottning Kristina، ولدت 18 ديسمبر 1626 – توفيت 19 أبريل 1689)، كانت ملكة السويد في عمر السادسة تقريبًا. باعتبارها فردًا من آل فاسا، فقد خلفت والدها غوستاف الثاني أدولف بعد وفاته في معركة لوتسن، ولكنها بدأت حكم الإمبراطورية السويدية حين بلغت الثامنة عشر. لكونها نزيلة لخمسة باباوات متعاقبين، ورمزًا للإصلاح المضاد، تعتبر واحدة من النساء القلائل اللاتي دُفنّ في مغارة الفاتيكان. قُدم أسلوب حياتها غير المألوف وملابسها الذكورية في العديد من الروايات والمسرحيات وعروض الأوبرا والأفلام. في كل السير الذاتية لكريستينا، لعبت هويتها الثقافية والجندرية دورًا هامًا. (ar)
- (Estocolm i Tre Kronor Castle, 7 de desembre de 1626 - Roma, 9 d'abril de 1689), més tard coneguda com a Cristina Maria Alexandra, va ser reina de Suècia del 1632 al 1654. Era l'única filla legítima supervivent del rei Gustau II i la seva muller Maria Elionor de Brandenburg. A l'edat de sis anys, va accedir al tron de Suècia després de la mort del seu pare a la Batalla de Lützen durant la Guerra dels Trenta Anys. (ca)
- Kristina Švédská (18. prosince 1626 Stockholm – 19. dubna 1689 Řím), druhá dcera švédského krále Gustava II. Adolfa (1594–1632) a jeho manželky Marie Eleonory Braniborské (1599–1655). Byla švédskou královnou v letech 1632 až 1654. Po své abdikaci odešla ze Švédska a konvertovala ke katolicismu. Hrad Tre kronor, 1650Královna Kristina Švédská diskutuje s René Descartem (cs)
- Kristina de Svedio el la Vasa (dinastio) (post sia katolikiĝo / post la konvertiĝo al katolikismo Maria Alexandra, fariĝinta Kristina Aleksandra Maria / en sveda lingvo, respektive Kristina av Sverige kaj Kristina Alexandra Maria) (18-a de decembro 1626 en Stokholmo; 19-a de aprilo 1689 en Romo), dua filino de la sveda reĝo Gustavo la 2-a Adolfo (1594–1632) kaj lia edzino Maria Eleonora von Brandenburg (1599–1655), estis reĝino de Svedio de 1632 ĝis 1654. Krome ŝi estis: reĝino de Gotoj kaj Vendoj, granda princino de Finnlando, princino de Estonio, Karelio, Dukino de Bremen-Verden, Szczecin, Pomerio kaj Kaŝubio, regis ankaŭ en Ingrio kaj Wismar kaj aliaj... (eo)
- Christina (Swedish: Kristina, 18 December 1626 – 19 April 1689), a member of the House of Vasa, was Queen of Sweden in her own right from 1632 until her abdication in 1654. She succeeded her father Gustavus Adolphus upon his death at the Battle of Lützen in 1632, but began ruling the Swedish Empire when she reached the age of eighteen in 1644. (en)
- Kristina Suediakoa Suediako erregina izan zen 1632tik 1654ra. Gustavo II.a Adolfo eta alaba izan zen. Aita 1632an hil zen eta Kristina erregina bihurtu zen hamar urterekin. Eskandalu handia sortu zuen ez ezkontzea erabaki zuenean. 1654an abdikatu eta katolizismora bihurtu zen. Erromara joan zen eta han Barrokoko margolari, musikari eta konpositoreak patronizatu zituen. Vatikanoko San Petri basilikan lurperatuta dago.
* Datuak: Q52937
* Multimedia: Christina of Sweden (eu)
- Kristina (18 Desember [K.J.: 8 Desember] 1626 – 19 April 1689) adalah dari tahun 1632 hingga 1654. Ia bergelar Ratu Swedia, (atau ) dan , (Suecorum, Gothorum Vandalorumque Regina); , dan Adipati Wanita Estonia, Livonia dan Karelia, Bremen-Verden, Stettin, Pommern, dan Vandalia, Putri Rugia, serta Putri Ingria dan Wismar. Kristina adalah satu-satunya anak Raja Gustav II Adolph dan istrinya yang sah dan masih bertahan hidup. Pada umur enam tahun, ia menggantikan ayahnya setelah ia tewas dalam Pertempuran Lützen, dan mulai memerintah saat ia berusia 18 tahun. (in)
- Cristina di Svezia, o Cristina Alessandra Maria dopo la conversione al cattolicesimo (Stoccolma, 18 dicembre 1626 – Roma, 19 aprile 1689), è stata regina di Svezia dal 1632, ma con pieni poteri solo dal 1642, fino all'abdicazione avvenuta nel 1654. (it)
- Christina (Maria Alexandra) (Tre Kronor, Stockholm, 18 december 1626 — Rome, 19 april 1689) was koningin van Zweden, of "koningin van de Zweden, Goten en Vandalen" en tevens grootvorstin van Finland, hertogin van Estland en vrouwe van Ingrië en Karelië. Ze was enige wettige erfgenaam van koning Gustaaf II Adolf, die nog voor haar zesde verjaardag op het slagveld omkwam. Haar lutherse vader was een van de hoofdrolspelers gedurende de Dertigjarige Oorlog en de bekering van Christina tot het katholicisme in 1654 was opzienbarend, evenals haar vrijwillige aftreden eerder dat jaar. Christina was de laatste Zweedse monarch uit het Huis Wasa. (nl)
- Cristina (Estocolmo, 18 de dezembro de 1626 – Roma, 19 de abril de 1689) foi a Rainha da Suécia de 1632 até à sua abdicação em 1654. Era a única filha do rei Gustavo II Adolfo e de sua esposa, a princesa Maria Leonor de Brandemburgo. Ascendeu ao trono sueco com apenas seis anos de idade, após a morte de seu pai na Batalha de Lützen. (pt)
- Кристи́на, Христи́на (швед. Kristina), полное имя Кристи́на А́вгуста (с 1655 — Кристи́на Алекса́ндра; швед. Kristina Augusta, Kristina Alexandra; 8 декабря 1626, Стокгольм — 19 апреля 1689, Рим) — королева Швеции в 1632–1654 годах (коронована в 1650 году); последний представитель дома Васа на шведском престоле, дочь Густава II Адольфа. Выдающийся меценат, одна из самых образованных женщин Европы XVII века, известная своим экстраординарным образом жизни, нашедшим отражение в ряде произведений литературы, музыки и кинематографа. (ru)
- Kristina Augusta ([krɪ²stiːna au̯ˈɡus.ta]; antog namnet Kristina Alexandra 1655), född 18 december 1626 i Stockholm i Sverige, död 19 april 1689 i Rom i Italien, var drottning av Sverige i egen rätt från 1632 till 1654, regerande från 1644. Under hennes regeringstid utkämpades stora delar av och avslutades trettioåriga kriget samt Torstenssons krig, vilka ledde till stora svenska landvinningar och ökad prestige. Kristina intresserade sig för kultur och lockade bland annat René Descartes och Claudius Salmasius till det svenska hovet. Hon abdikerade 1654 och konverterade till katolicismen, en stor skandal i samtiden, varefter hon slog sig ned i Rom, där hon under flera decennier kom att spela en framträdande roll i stadens kulturliv. Hon var dotter till kung Gustav II Adolf och drottning Mar (sv)
- 克里斯蒂娜女王（瑞典語：Drottning Kristina，1626年12月18日－1689年4月19日），即克里斯蒂娜·奧古斯塔（Kristina Augusta），是1632至1654年間的瑞典女王。克里斯蒂娜是國王古斯塔夫二世·阿道夫與王后勃兰登堡的玛丽亚·埃莱奥诺拉所生唯一存活的合法繼承人。在國王於三十年戰爭呂岑會戰中陣亡後，當時6歲的克里斯蒂娜便以假定繼承人的身份繼承了王位，到18歲的年紀時她開始實際的統治。 克里斯蒂娜最為人所知者，就是她被認為是1600年代最博學多聞的女性。她喜愛書籍、手稿、繪畫、以及雕塑。由於其對宗教、哲學、數學、與鍊金術的興趣使然，她吸引了想要讓斯德哥爾摩成為「北方雅典」的許多科學家。她才思敏捷而喜怒無常；她不願臣服於自己的女性角色。當她做出了不婚的決定時，引起了軒然大波。而在1654年退位後，她改信天主教會，並且將自己的名字從"克里斯蒂娜·奥古斯塔·瓦薩"（Kristina Augusta Wasa）改為"克里斯蒂娜·亚历珊德拉"（Christina Alexandra）。 在28歲時，這位「北方的智慧女神」搬到了羅馬。當時的教宗描述克里斯蒂娜是一位「沒有領土的女王、沒有信仰的基督徒、以及不知羞恥的女人」。儘管如此，她仍然成為了一位神學與音樂領域的領導人物，並且支持了許多巴洛克藝術家、作曲家、與音樂家。 (zh)
|
_1645_10_Ducat_(Portugaloser).jpg){kind=link}
_c_1685.jpg){kind=link}
_grave_2010_Vatican_(2).jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.png){kind=link}
_1645_10_Ducat_(Portugaloser).jpg){kind=link}
