| dbo:abstract
|
- انفعالات النفس (أو عواطف الروح): (بالفرنسية: Les Passions de l'âme) كتاب في علم النفس للفيلسوف الفرنسي رينيه ديكارت وهو أطروحته الفلسفية الأخيرة. اكتمل الكتاب في عام 1649 وأهداه ديكارت للأميرة إليزابيث من بوهيميا. ترجم إلى اللغة العربية في 233 صفحة. ظل هذا الكتاب في الظل فترةً طويلة ويكتشف الباحثين اليوم أنه من أهم وأعظم ما كتب ديكارت، وهو يلاقي رواجاً لم يعرفه في السابق وتنشره العديد من دور النشر الباريسية. الكتاب هو قبل كل شيء كتاب في علم النفس يحاول ديكارت فيه أن يحلل شتى الانفعالات والأهواء والعواطف ليلمّ بها ويفسّر آليتها، ليسمح بعد ذلك للعقل أن يسيطر عليها ويسخّرها لخدمة سعادة الفرد في حياته العاطفية. وهو كذلك كتاب في الأخلاق يكمل ما كان مؤلفه قد وضعه في علم الأخلاق المؤقت، ففي هذا الكتاب تلعب الإرادة دوراً هاماً لا من أجل اجتثاث الأهواء والانفعالات بل من أجل ترويضها وقيادتها نحو هذا النصر العظيم في حياة الفرد الاجتماعية، انتصار نبل القلب على كل بخلِ الخوف والتردد والجبن والحقارة. (ar)
- Les Passions de l’âme (deutsch: Die Leidenschaften der Seele) ist ein Aufsatz von René Descartes aus dem Jahre 1649. Descartes wollte darin die menschlichen Leidenschaften analysieren und wissenschaftlich erläutern. Im ersten Teil beschreibt Descartes zunächst ausführlich den Körper und dessen Funktion. Dann erläutert er den Begriff der Seele und auch ihre Funktionsweise. Im zweiten Teil widmet sich Descartes den Emotionen. Er betrachtet sie eingehend und geht detailliert auf ihre Funktion, ihre Symptome und ihre einzelnen Eigenschaften ein. (de)
- Las pasiones del alma (en francés, Les passions de l'âme) es la última obra publicada de René Descartes, completada en 1649 y dedicado a la reina Cristina de Suecia. El autor contribuye a una larga tradición de teorización de "las pasiones". Las pasiones eran experiencias ahora comúnmente llamadas emociones en el período moderno, y habían sido tema de debate entre los filósofos naturales desde la época de Platón. Notables precursores de Descartes que articularon sus propias teorías de las pasiones son San Agustín, Santo Tomás de Aquino y Thomas Hobbes. (es)
- In his final philosophical treatise, The Passions of the Soul (French: Les Passions de l'âme), completed in 1649 and dedicated to Princess Elisabeth of Bohemia, René Descartes contributes to a long tradition of philosophical inquiry into the nature of "the passions". The passions were experiences – now commonly called emotions in the modern period – that had been a subject of debate among philosophers and theologians since the time of Plato. Notable precursors to Descartes who articulated their own theories of the passions include St. Augustine, St. Thomas Aquinas and Thomas Hobbes. (en)
- 『情念論』（仏: Les Passions de l'âme、英: The Passions of the Soul）は、1649年に哲学者ルネ・デカルトによって執筆された著作である。 (ja)
- Les Passions de l'âme (parfois appelé Traité des passions de l'âme) est un traité philosophique écrit par René Descartes et publié à Paris en 1649. Il s'agit du dernier livre de Descartes publié de son vivant. Celui-ci est écrit en français et dédié à la Princesse Élisabeth de Bohême. Dans cette œuvre, Descartes se concentre sur la question des passions. Il s'agit donc d'un traité de philosophie morale, le dernier domaine de la philosophie abordé par Descartes. Celui-ci s'inscrit, avec cet ouvrage, dans la tradition de la réflexion philosophique sur les passions, tout en abordant ces dernières d'un point de vue physiologique novateur car précurseur de la neurophysiologie. Ce traité est aussi l'occasion pour Descartes d'éclaircir plusieurs problèmes qu'il avait posés dans ses précédents ouvrages. Ainsi, concernant le problème de l'interaction corps-esprit, il propose dans cet ouvrage des théories sur les « esprits-animaux » et le rôle selon lui central de la glande pinéale (ou épiphyse), établissant un lien entre les émotions humaines et la chimie du corps. Par ailleurs, concernant la théorie de l'action, Descartes présente une philosophie morale plus aboutie que les règles provisoires qu'il avait ébauchées dans les Discours de la méthode, et fondée sur la connaissance des lois physiologiques. (fr)
- 《정념론》(情念論, 프랑스어: Les passions de l'âme)은 1649년 출간된 데카르트의 마지막 작품이다. 정신과 육체를 엄격히 분리하는 2원론(二元論)의 입장에 철저했던 데카르트도 생애의 막바지에 가까워지자, 정신이면서 동시에 신체이기도 한 불가사의(不可思議)한 존재, 즉 인간을 논하기에 이르렀다. 즉 심신관계의 문제를 상세하게 논한 《정념론》을 집필한 것이다. 그 계기를 만든 것이 다름 아닌 엘리자베스 공주였다. "사유(思惟)하는 실체(實體)에 불과해야 할 인간의 정신이 의지(意志)에 따른 행위를 하기 위해서, 어떻게 해서 신체의 정기(精氣)를 움직일 수가 있는 것입니까? 가르쳐 주시기 바랍니다." 이 날카로운 질문은 데카르트를 심히 낭패하게 만들어 그로 하여금 '정념', 즉 신체를 원인으로 하여 정신 속에 야기되는 수동(passion, 情念)의 고찰로 향하게 했다. 그는 인간의 기본적 정념으로서 경이(驚異)·애정·증오·욕망·비애(悲哀)의 다섯 가지를 들고 있는데, 이러한 정념은 모두 남에 의해 움직여지면서 그것을 모르고 스스로 움직인다고 믿고 내부에서 격발(激發)한다. 따라서 여기에 대처하기 위해서는 그 구조를 객관적·기계적으로 분석하여 원인을 인식하고 그것에 의해 정념을 주체로 하는 일, 즉 그것이 가진 수동성(passion)을 능동성(action)으로 변화시켜서, 자유의지(自由意志)의 능동성에 합치시키는 일이 필요하다. 여기서 이성적 의지에 의해 정념을 철저하게 지배하고, 단호한 판단을 내리는 ''을 가르치는 데카르트 도덕이 탄생한다. (ko)
- Les passions de l'âme (De passies van de ziel) is een verhandeling, geschreven door Descartes en voltooid in 1649. (nl)
- Le passioni dell'anima è un'opera del filosofo francese Cartesio, scritta nel 1649 ad Amsterdam nei Paesi Bassi. (it)
- As Paixões da Emoções é um tratado elaborado por René Descartes. Foi a última obra publicada pelo autor, em 1649 e foi dedicada a . O autor contribuiu para uma longa tradição sobre a teorização das "paixões". As paixões eram experimentadas e muitas vezes equacionadas com ou rolutadas como precursoras do que eram usualmente chamadas as "emoções" na idade moderna. No entanto, significantes diferenças entre o que uma paixão supostamente era e o que uma emoção realmente é. Por exemplo, as paixões, como sugerido pela etimologia da palavra, eram passivas por natureza; isto quer dizer que o experienciar de uma paixão era sempre causado por um objecto exterior ao sujeito. Uma emoção, como é transmitida pelo discurso psicológico contemporâneo assim como na cultura popular, é normalmente explicada como um evento interno ao indivíduo ou tendo lugar dentro do sujeito. Por tal, uma emoção é produzida pelo sujeito enquanto que uma paixão é sofrida pelo sujeito Em As paixões da Alma, Descartes define estes fenômenos como se segue: "As percepções ou sensações ou excitações das emoções, que são causadas, mantidas e amplificadas por alguns movimentos dos espíritos." Os espíritos mencionados aqui são os "espíritos dos animais" centrais à noção de fisiologia de Descartes. Descartes explica que os espíritos animais são produzidos pelo sangue e são responsáveis por estimular os movimentos do corpo. Ao afetarem os músculos, por exemplo, os espíritos dos animais "movem o corpo em todas as diferentes maneiras pelas quais este pode ser movido". Notáveis precursores de Descartes que articularam as suas próprias teorias sobre as paixões incluem Santo Agostinho e São Tomás de Aquino. (pt)
|
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 14589 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Les Passions de l’âme (deutsch: Die Leidenschaften der Seele) ist ein Aufsatz von René Descartes aus dem Jahre 1649. Descartes wollte darin die menschlichen Leidenschaften analysieren und wissenschaftlich erläutern. Im ersten Teil beschreibt Descartes zunächst ausführlich den Körper und dessen Funktion. Dann erläutert er den Begriff der Seele und auch ihre Funktionsweise. Im zweiten Teil widmet sich Descartes den Emotionen. Er betrachtet sie eingehend und geht detailliert auf ihre Funktion, ihre Symptome und ihre einzelnen Eigenschaften ein. (de)
- Las pasiones del alma (en francés, Les passions de l'âme) es la última obra publicada de René Descartes, completada en 1649 y dedicado a la reina Cristina de Suecia. El autor contribuye a una larga tradición de teorización de "las pasiones". Las pasiones eran experiencias ahora comúnmente llamadas emociones en el período moderno, y habían sido tema de debate entre los filósofos naturales desde la época de Platón. Notables precursores de Descartes que articularon sus propias teorías de las pasiones son San Agustín, Santo Tomás de Aquino y Thomas Hobbes. (es)
- In his final philosophical treatise, The Passions of the Soul (French: Les Passions de l'âme), completed in 1649 and dedicated to Princess Elisabeth of Bohemia, René Descartes contributes to a long tradition of philosophical inquiry into the nature of "the passions". The passions were experiences – now commonly called emotions in the modern period – that had been a subject of debate among philosophers and theologians since the time of Plato. Notable precursors to Descartes who articulated their own theories of the passions include St. Augustine, St. Thomas Aquinas and Thomas Hobbes. (en)
- 『情念論』（仏: Les Passions de l'âme、英: The Passions of the Soul）は、1649年に哲学者ルネ・デカルトによって執筆された著作である。 (ja)
- 《정념론》(情念論, 프랑스어: Les passions de l'âme)은 1649년 출간된 데카르트의 마지막 작품이다. 정신과 육체를 엄격히 분리하는 2원론(二元論)의 입장에 철저했던 데카르트도 생애의 막바지에 가까워지자, 정신이면서 동시에 신체이기도 한 불가사의(不可思議)한 존재, 즉 인간을 논하기에 이르렀다. 즉 심신관계의 문제를 상세하게 논한 《정념론》을 집필한 것이다. 그 계기를 만든 것이 다름 아닌 엘리자베스 공주였다. "사유(思惟)하는 실체(實體)에 불과해야 할 인간의 정신이 의지(意志)에 따른 행위를 하기 위해서, 어떻게 해서 신체의 정기(精氣)를 움직일 수가 있는 것입니까? 가르쳐 주시기 바랍니다." 이 날카로운 질문은 데카르트를 심히 낭패하게 만들어 그로 하여금 '정념', 즉 신체를 원인으로 하여 정신 속에 야기되는 수동(passion, 情念)의 고찰로 향하게 했다. 그는 인간의 기본적 정념으로서 경이(驚異)·애정·증오·욕망·비애(悲哀)의 다섯 가지를 들고 있는데, 이러한 정념은 모두 남에 의해 움직여지면서 그것을 모르고 스스로 움직인다고 믿고 내부에서 격발(激發)한다. 따라서 여기에 대처하기 위해서는 그 구조를 객관적·기계적으로 분석하여 원인을 인식하고 그것에 의해 정념을 주체로 하는 일, 즉 그것이 가진 수동성(passion)을 능동성(action)으로 변화시켜서, 자유의지(自由意志)의 능동성에 합치시키는 일이 필요하다. 여기서 이성적 의지에 의해 정념을 철저하게 지배하고, 단호한 판단을 내리는 ''을 가르치는 데카르트 도덕이 탄생한다. (ko)
- Les passions de l'âme (De passies van de ziel) is een verhandeling, geschreven door Descartes en voltooid in 1649. (nl)
- Le passioni dell'anima è un'opera del filosofo francese Cartesio, scritta nel 1649 ad Amsterdam nei Paesi Bassi. (it)
- انفعالات النفس (أو عواطف الروح): (بالفرنسية: Les Passions de l'âme) كتاب في علم النفس للفيلسوف الفرنسي رينيه ديكارت وهو أطروحته الفلسفية الأخيرة. اكتمل الكتاب في عام 1649 وأهداه ديكارت للأميرة إليزابيث من بوهيميا. ترجم إلى اللغة العربية في 233 صفحة. (ar)
- Les Passions de l'âme (parfois appelé Traité des passions de l'âme) est un traité philosophique écrit par René Descartes et publié à Paris en 1649. Il s'agit du dernier livre de Descartes publié de son vivant. Celui-ci est écrit en français et dédié à la Princesse Élisabeth de Bohême. (fr)
- As Paixões da Emoções é um tratado elaborado por René Descartes. Foi a última obra publicada pelo autor, em 1649 e foi dedicada a . O autor contribuiu para uma longa tradição sobre a teorização das "paixões". As paixões eram experimentadas e muitas vezes equacionadas com ou rolutadas como precursoras do que eram usualmente chamadas as "emoções" na idade moderna. No entanto, significantes diferenças entre o que uma paixão supostamente era e o que uma emoção realmente é. Por exemplo, as paixões, como sugerido pela etimologia da palavra, eram passivas por natureza; isto quer dizer que o experienciar de uma paixão era sempre causado por um objecto exterior ao sujeito. Uma emoção, como é transmitida pelo discurso psicológico contemporâneo assim como na cultura popular, é normalmente explicada c (pt)
|
| rdfs:label
|
- انفعالات النفس (ar)
- Les Passions de l’âme (de)
- Las pasiones del alma (es)
- Le passioni dell'anima (it)
- Les Passions de l'âme (fr)
- 정념론 (ko)
- 情念論 (ja)
- Les passions de l'âme (nl)
- Passions of the Soul (en)
- As Paixões da Alma (pt)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
