| dbo:abstract
|
- بيت الشِّعْر (الجمع: أَبْيَات) هو ما يشتمل على أجزاءٍ معلومة تسمى أجزاء التفعيل سمي به على الاستعارة لضم الأجزاء بعضها لبعض على نوع خاص كما تضم أجزاء البيت في عمارته على نوع خاص. وعبر عن مكان الشيء بأنه بيته ويشتمل على مصراعين هما الصدر والعجز. والبيت إن استوفى نصفه نصف الدائرة يسمى وإن استوفى كله كل الدائرة يسمى و ما كان تام الأجزاء. والبيت إن لم يكن في عروضه قافية فهو وإن كانت فهو إن كانت العروض في أصل الاستعمال مثل الضرب وإلا فهو . (ar)
- Verš je obvykle definován jako celistvá rytmická a významová jednotka básnického textu, oddělená od ostatních jednotek přesnými hranicemi. Jde o jeden řádek básnického díla, založený na výrazně rytmické organizaci. Nemusí se nutně shodovat se syntaktickou jednotkou, takže vzniká syntaktický přesah (enjambement, z francouzského „překročení“). Ve vydáních bible se od 16. století i prozaické texty člení na verše, číslované v rámci kapitoly. Verš je tu obvykle věta nebo několik vět. Nauka o verši (versologie) se zabývá problematikou verše, rytmu, metra, prozodickými systémy, rýmem a asonancí a ustálenými druhy verše. (cs)
- El vers és una , de vegades sotmesa a mesura. Els versos s'escriuen en una sola línia, és important no ajuntar-les a l'hora de copiar un poema. Les característiques d'un vers són sovint el ritme, la rima i la utilització de mots i de recursos literaris. El ritme d'un poema, el determinen els signes de puntuació, el nombre de síl·labes que té cada vers i la prosòdia, és a dir, la musicalitat i l'entonació. En català, la manera de d'un vers és el mateix que l'habitual, però només es compta fins a l'última síl·laba tònica, igual que en altres llengües romàniques amb abundor de paraules agudes, com el francès i l'occità. També determina el ritme del vers la disposició que tenen les síl·labes segons si són tòniques o àtones. Sovint, trobem als versos el que s'anomena sinalefa. Aquesta característica consisteix a incloure en una mateixa síl·laba l'última vocal d'un mot i la primera del següent. Totes aquestes coses determinen el ritme, el qual en molts poemes constitueix un model que es va repetint a cada vers. La rima és la concordança total o parcial que hi ha entre els fonemes que segueixen a l'última lletra accentuada de dos versos. Una característica que trobem sovint en els versos és la cesura. Es tracta d'una pausa intermèdia que divideix el vers en dues unitats que s'anomenen hemistiquis. Cada un dels hemistiquis actua com un vers independent, de manera que a l'hora de comptar les síl·labes s'ha de fer fins a l'última tònica de cada hemistiqui. En alguns casos, la cesura s'indica amb un espai entremig, però encara que no sigui així, cal llegir cada un dels hemistiquis com si fossin versos diferents. Un grup de versos pot formar una estrofa. (ca)
- Vers (lateinisch versus, von vertere ‚umwenden‘) bezeichnet in der Poetik eine Reihe metrisch gegliederter Rhythmen. Gedruckte Verse werden üblicherweise in Zeilen gesetzt und daher auch als Verszeilen bezeichnet. Die rhythmische Gliederung, zu der nach Umständen der Reim, die Assonanz oder die Alliteration kommt, ist mithin die Hauptbedingung des Verses; die regelmäßige Wiederkehr (Responsion) eines gleichen Rhythmus im Vers heißt das Versmaß (auch Metrum), der einzelne wiederholte Teil, aus denen das Versmaß besteht, ist der Versfuß (entspricht etwa dem Takt in der Musiktheorie) bzw. in der antiken Verslehre das aus ein oder zwei Versfüßen bestehende Metron. Rhythmische Gliederung, Versmaße und ganz allgemein die Untersuchung der Struktur und der Regelmäßigkeiten im Vers sind Gegenstand der Verslehre (auch Metrik) und der Prosodie. Die abstrakte Form der Folge der (sich wiederholenden) Verselemente wird Versform genannt, wobei zu unterscheiden ist zwischen Versform als Bezeichnung für eine bestimmte rhythmische Struktur und Versform als Bezeichnung für das Resultat der Versifikation, der rhythmischen und lautlichen Gestaltung eines Textes unter Beachtung der für Vers, Strophe und das Gedicht als Ganzes geltenden jeweiligen Vorgaben. Größere Gruppen verwandter Versformen bzw. Versmaße werden gelegentlich auch als Versgattung bezeichnet, zum Beispiel der freie Vers oder in der antiken Metrik die Gruppe der äolischen Versmaße. Die schematische Darstellung der Versform mit Hilfe einer geeigneten metrischen Notation heißt Versschema. (de)
- Verso (etimologie de la Latina verbo vertere = turni: skribita linio, ĉe kies fino la plumon oni turnas alidirekten por ekskribi novan linion) sin prezentas aro da vortoj, aranĝitaj laŭ valoro aŭ nombro de siaj silaboj, konsistiganta stilistikan unuon, kun regula kontinueco kaj periodeco. Ekzemple ekzistas jambaj versoj, trokeaj versoj, daktilaj versoj, anapestaj versoj kaj, eble plej kutime, miksitaj versoj.Oni ankaŭ, precipe en pli "moderna" poezio, parolas pri libera verso. Tio estas versoj, kiuj - se legi la tutan poemon - prezentas ŝajne sensisteman alternadon de rekoneblaj aŭ ne-rekoneblaj versoformoj. Foje sen, foje kun rimoj. Heksametro, ekzemple, estas verso, kiu konsistas el alternadoj de daktiloj kaj spondeoj, ĉe kio la lasta "piedo" ĉiam estas nur dusilaba. Heksametrojn jam uzis Homero kaj post li multegaj aŭtoroj, precipe por pli longaj poemoj. Ĉiu verso estas grafike markita en aparta linio. La versfarado estas arto aŭ maniero fari versojn. La perfekta versfarado sin bazas sur triobla harmonio: , kaj . La vorton verso kelkfoje, sed iom malpli stilistike-fakece, oni uzas ankaŭ ĝenerale por iom mallonga poemeto. Poemeto povas foje havi strofojn, senkonsidere de la formo de ĝiaj versoj. Por doni ekzemplon pri tiaj strofoj:
* la Sapfoaj strofoj estas poemoj, kies strofoj ĉiuj konsistas el po kvar versoj; la unuaj tri versoj konsistas el du trokeoj, unu daktilo kaj ree du trokeoj; la kvara verso el daktilo kaj trokeo. Ekzemple: Katulo - Poemo 51: Tiu al mi Dion simili ŝajnas,tiu, se nur decas, superi Diojn,kiu daŭre kontraŭ vi sidas kaj vinspektas kaj aŭdas (kaj tiel plu). (Traduko de Gerrit Berveling)--- Bone distingu verson disde versiklon. Transpaŝo kiel nocio en la poetiko signifas malkoincidon de pensofino kaj versfino. Prozmetro estas poezia komponaĵo kiu uzas kombinon de prozo kaj verso. (eo)
- Olerkigintzan, bertsoa, neurtitza edo lerroa metrika bati jarraitzen dion esaldi bat da, idatzita gehienetan lerro bat hartzen duena. Bertsoaren ohiko ezaugarrietako bat silaba kopurua da; horrela bertso , eta hendekasilaboak bereizten dira. (eu)
- El verso es una de las unidades en las que puede dividirse un poema, superior generalmente al pie y superior a la estrofa. En la literatura en lenguas romances, los testimonios en verso preceden a los testimonios en prosa. Aunque ambas formas de expresión manifiestan históricamente una tendencia innegable a la especialización (el verso para la lírica y la prosa para la narrativa, los textos argumentativos y expositivos), no faltan ejemplos tanto de verso no lírico (épico, narrativo en general, dramático o expositivo, como en la poesía didáctica grecolatina) como de prosa lírica. Es una forma especial de expresarse, es un conjunto de palabras sujetas a medida, y cadencia.[cita requerida] (es)
- Le vers (du latin versus, « le sillon, la ligne d'écriture », puis « le vers », historiquement « ce qui retourne à la ligne ») est un énoncé linguistique soumis à des contraintes formelles d'ordre métrique. Du respect de telles contraintes, qui peuvent être implicites ou explicites, dépendra, dans une culture donnée et à une époque donnée, la reconnaissance d'un énoncé en tant que vers. En poésie littéraire imprimée, le vers est souvent repérable grâce à un retour à la ligne indépendant de la bordure de la page. Le vers est souvent associé à la poésie, mais toute poésie n'est pas forcément versifiée, de même que toute forme versifiée n'est pas nécessairement poétique. L'énoncé qui constitue un vers ne se confond pas nécessairement avec une phrase : une phrase peut s'étendre sur plusieurs vers et, inversement, un seul vers peut toucher à plusieurs phrases. Le rejet et le contre-rejet sont des cas où l'organisation des vers s'écarte de la structure syntaxique. Le vers français se décompose en plusieurs unités appelées « syllabes » (de préférence à pieds, terme réservé à la métrique latine ou grecque). En fonction de ces syllabes, on peut mesurer les différents vers et les grouper ; il suffit, pour cela, de compter les syllabes. (fr)
- 운문(韻文)은 일정한 규칙(운율)에 따라 씐 문장(글)이다. 시에서 주로 이용된다. 일정한 리듬을 가져 암송하기 적합하기 때문에, 고대부터 신화나 역사의 서술에 이용되어 왔다. (ko)
- A verse is formally a single metrical line in a poetic composition. However, verse has come to represent any grouping of lines in a poetic composition, with groupings traditionally having been referred to as stanzas. Verse in the uncountable (mass noun) sense refers to poetry in contrast to prose. Where the common unit of verse is based on meter or rhyme, the common unit of prose is purely grammatical, such as a sentence or paragraph. Verse in the second sense is also used pejoratively in contrast to poetry to suggest work that is too pedestrian or too incompetent to be classed as poetry. (en)
- Il verso è l'unità metrica base per la poesia, sia sotto il punto di vista ritmico che puramente visivo. Tipograficamente è delimitato dalla discesa a capo. Nei metri regolari, consiste in «una successione di sillabe strutturata secondo certe regole» (in base al loro numero, alla dislocazione delle sillabe toniche e atone, e alla posizione degli accenti). Il verso libero può essere incluso entro una definizione più ampia, come porzione di testo che l'autore elegge ad unità di segmentazione. La divisione di un testo in versi indirizza subito il lettore verso un'interpretazione del testo focalizzata non solo sul suo significato ma anche sul modo in cui questo è espresso e organizzato, in altre parole sulla dialettica tra e . La segmentazione versale entra in relazione con quella linguistica in un gioco di corrispondenze e sfasature che a loro volta vengono ad assumere un rilievo espressivo e formale. (it)
- 韻文（いんぶん）とは、聴覚に一定の定まった形象を感覚させる一定の規則（韻律）に則って書き表された文章。散文の反意語。多く詩において用いられる。 一定のリズムを持ち、暗誦されるのに適しているため、古代から神話や歴史の叙述に用いられてきた。俳句、和歌、漢詩、連歌、連句、四行詩、脚韻詩などの韻文詩なども韻文に含まれる。 (ja)
- Wiersz, inaczej wiersz składu, pot. linijka tekstu – pojęcie używane w typografii, edytorstwie, piśmiennictwie na oznaczenie jednoliniowego fragmentu tekstu zawartego między dwoma marginesami kolumny tekstu lub szpalty. Szczególnym (ale zarazem najczęściej spotykanym) typem wiersza składu jest wiersz justunku, stosowany w kolumnie dla odróżniena do żywej paginy. Wyróżnia się m.in.:
* typy wierszy mające swoje odbicie w tekście drukowanym (widoczne po wydruku):
* wiersz hasłowy albo tytułowy;
* wiersz akapitowy;
* wiersz końcowy albo wychodni;
* wiersz pełny;
* wiersz niepełny;
* wiersz pusty;
* wiersz wyśrodowany;
* wiersz wydzielony;
* wiersz zawieszony: szewc lub bękart (ang. widow, orphan, „wdowa, sierota”);
* wiersz sygnaturowy;
* wiersz kontrolny;
* typy wierszy tylko związane ze składem czcionek, niewidoczne w druku:
* wiersz czcionkowy;
* wiersz justunkowy wypełniający;
* wiersz gładki;
* wiersz garbaty;
* wiersz monotypowy;
* wiersz linotypowy;
* wiersz matrycowo-klinowy;
* wiersz oszczędny albo oszczędnościowy;
* wiersz przejustowany;
* wiersz przepełniony;
* wiersz skośny albo krzywy;
* wiersz linotypowy pusty albo wadliwy. (pl)
- Een vers (ook: versregel of dichtregel) is een regel uit een gedicht, dat wil zeggen een groep woorden die horizontaal van links naar rechts op de pagina staan en een eenheid vormen. In deze betekenis is het via het Frans ontleend aan het Latijn (versus: rij, regel, versregel). Het woord vers wordt soms ook wel voor grotere teksten gebruikt. (nl)
- Versmått (ibland även versform eller diktform) kallas de regelbundna rytmiska mönster som finns i lyrik. Olika versmått har olika antal takter och/eller stavelser per versrad, olika antal versrader per strof, olika blandningar av betonade och obetonade stavelser, och olika typer av rim. Vissa menar att versmåttet är den största skillnaden mellan prosa och poesi. Stikisk vers är vers där raderna följer utan mellanrum eller, i längre diktverk, får ojämnt placerade mellanrum. (sv)
- Verso (do termo latino versu), também conhecido popularmente como pé, é cada uma das linhas que constituem uma estrofe num poema. Num sentido mais amplo, pode ser o termo genérico para composições literárias metrificadas, tais como uma estrofe. (pt)
- Стих (др.-греч. ὁ στίχος — ряд, строй), стиховедческий термин, используемый в нескольких значениях:
* художественная речь, организованная делением на ритмически соизмеримые отрезки; поэзия в узком смысле; в частности, подразумевает свойства стихосложения той или иной традиции («античный стих», «стих Ахматовой» и т. п.);
* строка стихотворного текста, организованная по определённому ритмическому образцу («Мой дядя самых честных правил»). (ru)
- Вірш (через пол. wiersz від лат. versus — «рядок», первісно — «поворот плуга в кінці гонів», «довжина борозни», спор. з укр. верства, верста) — термін, використовуваний у декількох значеннях: 1) елемент ритмічного мовлення в літературному творі, основна одиниця віршованого ритму. Подеколи збігається з віршовим рядком, але в жодному разі не повинен з ним ототожнюватися, тому що ці поняття різного плану. Приміром, у доробку Василя Пачовського спостерігається такий випадок: Так ходила по алеї, та зайняти я не міг! Чистоангел-білосніг… Млів я, дивлячись на неї, плилисльози з віч моїх, заросив я слідки ніг…Поверталась, усміхалась —та займати я не міг!… При п'ятьох типографських рядках тут вбачається вісім елементів ритмічного мовлення зі схемою римування аббабба, що асоціюється з восьмивіршем. Трапляються моменти, коли віршових рядків значно більше, ніж віршів: От і все,Поховали хорошу людину,Повернули навіки у лоно землі.Та невже жпомістились в тісну домовинувсі турботи його,всі надії,жалі? (Василь Симоненко) При восьми рядках це звичайнісінький катрен, свідомо почленований на окремі рядки задля смислового та інтонаційного увиразнення поетичного мовлення, складається з чотирьох мовно-ритмічних елементів; 2) система поетичного мовлення, що має іманентні закономірності внутрішньої ритмічної організації та структури, де особлива роль належить ритмічним акцентам, , анакрузам, віршовим розмірам, клавзулам, римам, строфам тощо. Властива віршованому мовленню емоційна піднесеність позначається на інтонаційній самостійності окремих фразових відтінків, підвищує функцію пауз, посилює милозвучність, увиразнює естетичну вартість поетичного твору. 3) ліричний або ліро-епічний твір, організований за версифікаційними законами певного літературно-історичного періоду (інша назва — рими). Як особлива система вірш постав в античні часи, відокремившись від музики і танцю. Його елементи існували в Стародавній Русі, зокрема в «Слові о полку Ігоревім», «Молитві Св. Феодосія», і лише в добу ренесансу й бароко цей термін поширюється у творчій практиці та в теоретичному осмисленні (шкільні, різдвяні, великодні тощо вірші). Поняття вірш подеколи вживається як синонім до поняття «поезія»: І звідкіль це питання: а що є вірш?Дух? Матерія? Першооснова? Сльози?![…] душа, яка поряд, така наполохана, щоможе вмерти від цокоту серця твого (Світлана Короненко).' (uk)
- 韻文是講究格律的文體或文章，一些韻文使用同韻母的音節作句字結尾，以求押韻。押韻是指在某些句子的最後一個音節的韻母都相同或相近，使朗誦或詠唱時，產生鏗鏘和諧感。這些使用了同一韻母音節的地方，稱為韻腳。具文學價值的韻文大多著重修辭。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- بيت الشِّعْر (الجمع: أَبْيَات) هو ما يشتمل على أجزاءٍ معلومة تسمى أجزاء التفعيل سمي به على الاستعارة لضم الأجزاء بعضها لبعض على نوع خاص كما تضم أجزاء البيت في عمارته على نوع خاص. وعبر عن مكان الشيء بأنه بيته ويشتمل على مصراعين هما الصدر والعجز. والبيت إن استوفى نصفه نصف الدائرة يسمى وإن استوفى كله كل الدائرة يسمى و ما كان تام الأجزاء. والبيت إن لم يكن في عروضه قافية فهو وإن كانت فهو إن كانت العروض في أصل الاستعمال مثل الضرب وإلا فهو . (ar)
- Olerkigintzan, bertsoa, neurtitza edo lerroa metrika bati jarraitzen dion esaldi bat da, idatzita gehienetan lerro bat hartzen duena. Bertsoaren ohiko ezaugarrietako bat silaba kopurua da; horrela bertso , eta hendekasilaboak bereizten dira. (eu)
- El verso es una de las unidades en las que puede dividirse un poema, superior generalmente al pie y superior a la estrofa. En la literatura en lenguas romances, los testimonios en verso preceden a los testimonios en prosa. Aunque ambas formas de expresión manifiestan históricamente una tendencia innegable a la especialización (el verso para la lírica y la prosa para la narrativa, los textos argumentativos y expositivos), no faltan ejemplos tanto de verso no lírico (épico, narrativo en general, dramático o expositivo, como en la poesía didáctica grecolatina) como de prosa lírica. Es una forma especial de expresarse, es un conjunto de palabras sujetas a medida, y cadencia.[cita requerida] (es)
- 운문(韻文)은 일정한 규칙(운율)에 따라 씐 문장(글)이다. 시에서 주로 이용된다. 일정한 리듬을 가져 암송하기 적합하기 때문에, 고대부터 신화나 역사의 서술에 이용되어 왔다. (ko)
- A verse is formally a single metrical line in a poetic composition. However, verse has come to represent any grouping of lines in a poetic composition, with groupings traditionally having been referred to as stanzas. Verse in the uncountable (mass noun) sense refers to poetry in contrast to prose. Where the common unit of verse is based on meter or rhyme, the common unit of prose is purely grammatical, such as a sentence or paragraph. Verse in the second sense is also used pejoratively in contrast to poetry to suggest work that is too pedestrian or too incompetent to be classed as poetry. (en)
- 韻文（いんぶん）とは、聴覚に一定の定まった形象を感覚させる一定の規則（韻律）に則って書き表された文章。散文の反意語。多く詩において用いられる。 一定のリズムを持ち、暗誦されるのに適しているため、古代から神話や歴史の叙述に用いられてきた。俳句、和歌、漢詩、連歌、連句、四行詩、脚韻詩などの韻文詩なども韻文に含まれる。 (ja)
- Een vers (ook: versregel of dichtregel) is een regel uit een gedicht, dat wil zeggen een groep woorden die horizontaal van links naar rechts op de pagina staan en een eenheid vormen. In deze betekenis is het via het Frans ontleend aan het Latijn (versus: rij, regel, versregel). Het woord vers wordt soms ook wel voor grotere teksten gebruikt. (nl)
- Versmått (ibland även versform eller diktform) kallas de regelbundna rytmiska mönster som finns i lyrik. Olika versmått har olika antal takter och/eller stavelser per versrad, olika antal versrader per strof, olika blandningar av betonade och obetonade stavelser, och olika typer av rim. Vissa menar att versmåttet är den största skillnaden mellan prosa och poesi. Stikisk vers är vers där raderna följer utan mellanrum eller, i längre diktverk, får ojämnt placerade mellanrum. (sv)
- Verso (do termo latino versu), também conhecido popularmente como pé, é cada uma das linhas que constituem uma estrofe num poema. Num sentido mais amplo, pode ser o termo genérico para composições literárias metrificadas, tais como uma estrofe. (pt)
- Стих (др.-греч. ὁ στίχος — ряд, строй), стиховедческий термин, используемый в нескольких значениях:
* художественная речь, организованная делением на ритмически соизмеримые отрезки; поэзия в узком смысле; в частности, подразумевает свойства стихосложения той или иной традиции («античный стих», «стих Ахматовой» и т. п.);
* строка стихотворного текста, организованная по определённому ритмическому образцу («Мой дядя самых честных правил»). (ru)
- 韻文是講究格律的文體或文章，一些韻文使用同韻母的音節作句字結尾，以求押韻。押韻是指在某些句子的最後一個音節的韻母都相同或相近，使朗誦或詠唱時，產生鏗鏘和諧感。這些使用了同一韻母音節的地方，稱為韻腳。具文學價值的韻文大多著重修辭。 (zh)
- El vers és una , de vegades sotmesa a mesura. Els versos s'escriuen en una sola línia, és important no ajuntar-les a l'hora de copiar un poema. Les característiques d'un vers són sovint el ritme, la rima i la utilització de mots i de recursos literaris. Sovint, trobem als versos el que s'anomena sinalefa. Aquesta característica consisteix a incloure en una mateixa síl·laba l'última vocal d'un mot i la primera del següent. Totes aquestes coses determinen el ritme, el qual en molts poemes constitueix un model que es va repetint a cada vers. Un grup de versos pot formar una estrofa. (ca)
- Verš je obvykle definován jako celistvá rytmická a významová jednotka básnického textu, oddělená od ostatních jednotek přesnými hranicemi. Jde o jeden řádek básnického díla, založený na výrazně rytmické organizaci. Nemusí se nutně shodovat se syntaktickou jednotkou, takže vzniká syntaktický přesah (enjambement, z francouzského „překročení“). Ve vydáních bible se od 16. století i prozaické texty člení na verše, číslované v rámci kapitoly. Verš je tu obvykle věta nebo několik vět. (cs)
- Vers (lateinisch versus, von vertere ‚umwenden‘) bezeichnet in der Poetik eine Reihe metrisch gegliederter Rhythmen. Gedruckte Verse werden üblicherweise in Zeilen gesetzt und daher auch als Verszeilen bezeichnet. Die schematische Darstellung der Versform mit Hilfe einer geeigneten metrischen Notation heißt Versschema. (de)
- Verso (etimologie de la Latina verbo vertere = turni: skribita linio, ĉe kies fino la plumon oni turnas alidirekten por ekskribi novan linion) sin prezentas aro da vortoj, aranĝitaj laŭ valoro aŭ nombro de siaj silaboj, konsistiganta stilistikan unuon, kun regula kontinueco kaj periodeco. Ekzemple ekzistas jambaj versoj, trokeaj versoj, daktilaj versoj, anapestaj versoj kaj, eble plej kutime, miksitaj versoj.Oni ankaŭ, precipe en pli "moderna" poezio, parolas pri libera verso. Tio estas versoj, kiuj - se legi la tutan poemon - prezentas ŝajne sensisteman alternadon de rekoneblaj aŭ ne-rekoneblaj versoformoj. Foje sen, foje kun rimoj. (eo)
- Le vers (du latin versus, « le sillon, la ligne d'écriture », puis « le vers », historiquement « ce qui retourne à la ligne ») est un énoncé linguistique soumis à des contraintes formelles d'ordre métrique. Du respect de telles contraintes, qui peuvent être implicites ou explicites, dépendra, dans une culture donnée et à une époque donnée, la reconnaissance d'un énoncé en tant que vers. (fr)
- Il verso è l'unità metrica base per la poesia, sia sotto il punto di vista ritmico che puramente visivo. Tipograficamente è delimitato dalla discesa a capo. Nei metri regolari, consiste in «una successione di sillabe strutturata secondo certe regole» (in base al loro numero, alla dislocazione delle sillabe toniche e atone, e alla posizione degli accenti). Il verso libero può essere incluso entro una definizione più ampia, come porzione di testo che l'autore elegge ad unità di segmentazione. (it)
- Wiersz, inaczej wiersz składu, pot. linijka tekstu – pojęcie używane w typografii, edytorstwie, piśmiennictwie na oznaczenie jednoliniowego fragmentu tekstu zawartego między dwoma marginesami kolumny tekstu lub szpalty. Szczególnym (ale zarazem najczęściej spotykanym) typem wiersza składu jest wiersz justunku, stosowany w kolumnie dla odróżniena do żywej paginy. Wyróżnia się m.in.: (pl)
- Вірш (через пол. wiersz від лат. versus — «рядок», первісно — «поворот плуга в кінці гонів», «довжина борозни», спор. з укр. верства, верста) — термін, використовуваний у декількох значеннях: 1) елемент ритмічного мовлення в літературному творі, основна одиниця віршованого ритму. Подеколи збігається з віршовим рядком, але в жодному разі не повинен з ним ототожнюватися, тому що ці поняття різного плану. Приміром, у доробку Василя Пачовського спостерігається такий випадок: (uk)
|
