About: Bossa nova

An Entity of Type: topical concept, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Bossa nova (Portuguese pronunciation: [ˈbɔsɐ ˈnɔvɐ]) is a style of samba developed in the late 1950s and early 1960s in Rio de Janeiro, Brazil. It is mainly characterized by a "different beat" that altered the harmonies with the introduction of unconventional chords and an innovative syncopation of traditional samba from a single rhythmic division. The "bossa nova beat" is characteristic of a samba style and not of an autonomous genre.

Property Value
dbo:abstract
  • Bossa nova (též bossanova, portugalsky nová vlna) je styl konce 50. let 20. století. Vymyslela jej skupina studentů a muzikantů střední třídy žijících v pobřežních čtvrtích Copacabana a Ipanema města Rio de Janeiro. V Brazílii vešel ve známost písní (1958), kterou složili Antonio Carlos Jobim a Vinicius de Moraes a nazpíval João Gilberto. Světově nejznámější písní žánru je (1962) ve verzi nazpívané Astrud Gilberto[zdroj?].Mezi známé české bossanovy patří píseň Cukrářská Bossa nova (Jarek Nohavica, CD Koncert - 1998). Píseň Bossa nova z muzikálu Starci na chmelu má s tímto hudebním stylem společný ale jen název. (cs)
  • بوسا نوفا هي نمط من الموسيقى الشعبية البرازيلية التي ظهرت في نهاية عام 1950 وبداية عام 1960 في مدينة ريو دي جانيرو. في البداية كانت عبارة عن وسيلة جديدة لغناء السامبا. وبعدت عدة سنوات، أصبحت البوسا نوفا واحدة من أفضل وأشـهر الموسيقى البرازيلية المعروفة في العالم، ومن أهم عازفيها وملحنيها: جواو جيلبرتو، فينيسيوس دي مورايس وانطونيو كارلوس جوبيم. وصلات خارجية * The Brazilian Sound: صفحة الموسيقى البرازيلية * سكاي اف ام (ar)
  • La bossa nova és un tipus de música originària del Brasil, nascuda a mitjans de la dècada de 1950, com una derivació de la samba i amb marcada influència del jazz nord-americà. (ca)
  • Η μπόσα νόβα (πορτ. bossa nova) είναι ένα είδος της βραζιλιάνικης μουσικής που αναπτύχθηκε στο Ρίο ντε Τζανέιρο και διαδόθηκε παγκοσμίως στο τέλος της δεκαετίας του 1950 και την αρχή της δεκαετίας του 1960. Η φράση «μπόσα νόβα» σημαίνει κυριολεκτικά «νέος ρυθμός» στα πορτογαλικά και είναι μια λυρική συγχώνευση της σάμπα και της τζαζ. Η μπόσα νόβα απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα στη δεκαετία του 1960 αρχικά στους νέους μουσικούς και τους σπουδαστές κολλεγίων. Από τη γέννησή της, έχει παραμείνει ένα σημαντικό μέρος του της τζαζ. Στην πραγματικότητα η μπόσα νόβα ήταν ένας καινούργιος τρόπος να τραγουδάει κανείς την παραδοσιακή σάμπα. Απάλυνε το πάθος και την έντασή της απομακρύνοντας την κυριαρχία των κρουστών από τις ορχήστρες, απέδιδε στην κιθάρα και στο πιάνο τον πρωταγωνιστικό ρόλο και επέλεγε σαν χώρους ακρόασης μικρότερες αίθουσες όπου μπορούσε κανείς να παρακολουθήσει μέσα σε συνθήκες απόλυτης ηρεμίας. Για τον μουσικολόγο είναι «η μουσική που όλοι μπορούν να τραγουδήσουν, αφού καταργεί την πρωτοκαθεδρία του τραγουδιστή-σολίστα», ενώ ο τραγουδιστής (Carlos Lyra) παρατηρεί πως «τραγουδούσαμε σαν να ψιθυρίζαμε στο αυτί μιας γυναίκας». Ανάμεσα στους στίχους και τη μουσική υπήρχε πολύ στενή σχέση και το σύνολο απέπνεε αισιοδοξία, ελαφράδα, φως. Ηταν ένα «δημιούργημα της ημέρας» όπως χαρακτηριστικά την αποκάλεσαν. Από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους της μπόσα νόβα είναι ο Αντόνιο Κάρλος Ζομπίμ (Antônio Carlos Jobim) και ο Ζοάο Ζιλμπέρτο (João Gilberto) ο οποίος υπήρξε από τους πιο ευρηματικούς συνθέτες του είδους. Ένα από τα πιο φημισμένα τραγούδια μπόσα νόβα είναι το «The Girl From Ipanema» το οποίο γράφτηκε το 1962 από τον Αντόνιο Κάρλος Ζομπίμ και στίχους στα πορτογαλικά από τον (Vinicius de Moraes) και αργότερα στα Αγγλικά από τον Νόρμαν Γκίμπελ (Norman Gimbel). (el)
  • Die oder der Bossa Nova ist eine Stilrichtung in der brasilianischen Musik und ein Tanzstil. (de)
  • Bossa nova (Portuguese pronunciation: [ˈbɔsɐ ˈnɔvɐ]) is a style of samba developed in the late 1950s and early 1960s in Rio de Janeiro, Brazil. It is mainly characterized by a "different beat" that altered the harmonies with the introduction of unconventional chords and an innovative syncopation of traditional samba from a single rhythmic division. The "bossa nova beat" is characteristic of a samba style and not of an autonomous genre. According to the Brazilian journalist Ruy Castro, the bossa beat – which was created by the drummer Milton Banana – was "an extreme simplification of the beat of the samba school", as if all instruments had been removed and only the tamborim had been preserved. In line with this thesis, musicians such as Baden Powell, Roberto Menescal, and Ronaldo Bôscoli also claim that this beat is related to the tamborim of the samba school. One of the major innovations of bossa nova was the way to synthesize the rhythm of samba on the classical guitar. According to musicologist Gilberto Mendes, the bossa nova was one of the "three rhythmic phases of samba", in which the "bossa beat" had been extracted by João Gilberto from the traditional samba. According to the author Walter Garcia, the synthesis performed by Gilberto's guitar was a reduction of the "batucada" of samba, a stylization produced from one of the percussion instruments: the thumb stylized a surdo; the index, middle and ring fingers phrased like a tamborim. In 1959, soundtrack to the film "Black Orpheus" (Orpheu Negro) was released, which included the future jazz standard Manhã de Carnaval, "The Morning of the Carnival". The bossa nova wave came to renew samba and to contribute to the modernization of Brazilian music, being a watershed. The style emerged at the time when samba-canção was the dominant rhythm in the Brazilian music scene. Its first appearance was on the album Canção do Amor Demais, in which the singer Elizeth Cardoso recorded two compositions by the duo Antônio Carlos Jobim and Vinicius de Moraes, "Outra Vez" and "Chega de Saudade", which were accompanied by João Gilberto's guitar. It was the first time that the Bahian musician presented the beat of his guitar that would become characteristic of the style. By accompanying Cardoso's voice, Gilberto innovated in the way of pacing the rhythm, accentuating the weak times, in order to carry out a synthesis of the beat of samba to guitar. In 1959, João Gilberto's bossa album was released, containing the tracks "Chega de Saudade" and "Bim Bom". Considered the landmark of the birth of bossa nova, it also featured Gilberto's innovative way of singing samba, which was inspired by Dorival Caymmi. With the LP Chega de Saudade, released in 1959, Gilberto consolidated the bossa nova as a new style of playing samba. His innovative way of playing and singing samba, combined with the harmonies of Antônio Carlos Jobim and the lyrics of Vinicius de Moraes, found immediate resonance among musicians who were looking for new approaches to samba in Rio de Janeiro, many of them were influenced by American jazz. In 1964 João Gilberto and Stan Getz released "Getz/Gilberto" album. Then, it emerged an artistic movement around Gilberto and others professional artists such as Jobim, Moraes and Baden Powell, among others, which attracted young amateur musicians from the South Zone of Rio – such as Carlos Lyra, Roberto Menescal, Ronaldo Bôscoli and Nara Leão. Jorge Ben wrote "Mas que Nada" in 1963, and Sergio Mendes & Brazil 66 gained bosa rock hit "Mas que Nada" in 1966. It was inducted to the Latin Grammy Hall of Fame. In 1960s, US jazz artists such as Stan Getz, Hank Mobley, Zoot Sims, Paul Winter and Quincy Jones recorded bossa jazz albums. (en)
  • Bossa Nova (portugale por nova ondo) aŭ Esperante bosanovo estas stilo de brazila muziko; krom tio ĝi estas dancostilo baziĝanta sur la bosanova muziko. Ĝi aperis dum la fino de 1950-aj jaroj kaj komence de 1960-aj jaroj. Je la komence, la termino rilatis nur kun nova maniero ludi kaj kanti sambon ĵus aperinta tiam. Post kelkaj jaroj bosanovo fariĝis unu el la plej konataj brazilaj stiloj en la tuta mondo. Grave rolis en la muziko Antônio Carlos Jobim kaj João Gilberto. (eo)
  • Bossa nova Brasilgo musika genero bat da, 1950eko eta 1960ko hamarkadetan ezagun bilakatu zena. Bossa nova (/ˈbɔsɐ ˈnɔvɐ/ ahoskatua) esaldiak hitzez hitz "moda berria" esan nahi du. Samba eta jazz estiloen fusioa da. 1950eko hamarkadaren amaieran, João Gilberto, Tom Jobim, Vinícius de Moraes eta hegoaldeko Rio de Janeiroko beste musikari gazteek sortu zuten eta Garota de Ipanema ("Ipanemako neska") edo abestiei esker nazioartean ezaguna bilakatu zen. (eu)
  • La bossa nova es un género musical de la música popular brasileña derivado del samba y con una fuerte influencia del jazz. En los inicios, el vocablo se usó para designar una nueva manera de cantar y tocar la samba y vino a ser una «reformulación estética» dentro de la moderna samba urbana carioca. Basándose en una instrumentación simple y un elegante manejo de las disonancias, desarrolló un lenguaje propio con un íntimo lirismo.​ Surgió a finales de los años cincuenta gracias a músicos como João Gilberto, Tom Jobim, Vinícius de Moraes y otros jóvenes cantores y compositores de clase media de la zona sur de Río de Janeiro. Con el pasar de los años, la bossa nova se convirtió en uno de los movimientos más influyentes de la historia de la música popular brasileña, llegando a alcanzar proyección mundial. Algunos ejemplos fundamentales de bossa lo constituyen canciones como «Garota de Ipanema» (La chica de Ipanema) y «Chega de saudade», compuestas ambas por Vinícius de Moraes y Antônio Carlos Jobim. (es)
  • Bossa nova (pelafalan dalam bahasa Portugis:, bahasa Indonesia: "tren baru") adalah gaya yang diciptakan oleh João Gilberto dan dipopulerkan oleh Antônio Carlos Jobim, dan Vinicius de Moraes. Bossa nova memperoleh banyak pengikut, awalnya oleh musisi muda dan mahasiswa. Meskipun gerakan bossa nova hanya berlangsung enam tahun (1958–1963), gerakan ini telah menyumbangkan sejumlah lagu ke . (in)
  • La bossa nova, ou bossanova, ou bossa-nova, familièrement la « bossa », est un genre musical issu du croisement de la samba et du cool jazz, né à la fin des années 1950 à Rio de Janeiro au Brésil. La bossa nova est devenue l'un des styles musicaux brésiliens les plus connus dans le monde. Elle se popularise significativement à partir du début des années 1960, d'abord au Brésil puis aux États-Unis et en Europe. La bossa nova a connu son pic de popularité mondial dans les années 1960, mais est restée appréciée par la suite. À partir de la fin des années 1980, on assiste à un regain d'intérêt pour le genre à travers le monde. Pour beaucoup, la bossa nova est synonyme avec la musique brésilienne. Parmi les morceaux de bossa nova les plus connus figurent les chansons Garota de Ipanema et Insensatez composées par Antônio Carlos Jobim et Vinícius de Moraes. L'impact de la bossa nova sur la musique mondiale ne s'arrête pas seulement à un nouveau genre musical. La bossa nova a influencé durablement le jazz, la musique populaire nord-américaine, la chanson européenne et la musique de film. (fr)
  • 보사노바(브라질 포르투갈어: Bossa Nova, 새로운 성향)는 브라질 대중음악의 한 형식으로 1960년대에 브라질의 세계적인 작곡가 안토니오 카를루스 조빙(Antonio Carlos Jobim), 보사 노바의 신이라 불리는 주앙 지우베르투(João Gilberto)가 발전시켰다. 삼바(Samba)에서 나온 음악 형식이지만, 삼바보다 멜로디가 더 감미롭고, 타악기가 덜 강조된다. 이 장르는 재즈에서 큰 영향을 받았고, 1960년대에 미국, 브라질에서 크게 유행했다. 1959년 영화 《흑인 오르페우(Orfeu Negro)》(수록곡 (Manhã de Carnaval))가 1960년 아카데미 외국 영화상을 수상한 이후 (Stan Getz)와 조아웅 지우베르뚜가 함께 녹음한 앨범 Getz/Gilberto와 그 앨범의 수록곡이며 아스트루지 지우베르뚜(Astrud Gilberto)가 부른 The Girl from Ipanema가 1965년 미국 빌보드, 그래미 어워드를 휩쓸며 전 세계적으로 보사 노바 붐을 일으키기도 하였다. 독일 재즈 평론가 요아힘 E 베렌트는 저서 '재즈북'에서 "보사 노바는 삼바와 쿨 재즈가 합쳐진 것"이라고 규정했다. (ko)
  • ボサノヴァ(Bossa Nova、ボッサ・ノーヴァ、直訳:「新しい傾向」)は、サンバなどと並ぶブラジル音楽のジャンルのひとつである。ボサノバと表記されることも多い。 (ja)
  • La bossa nova è un genere musicale, nato in Brasile alla fine degli anni '50, che trae origine dal samba, in particolare nella forma detta samba canção e, in genere, dalla tradizione musicale brasiliana. È ispirato culturalmente dalla "rive gauche" francese, dalle atmosfere minimaliste di certa musica europea e statunitense dell'epoca, ma soprattutto, dalla atmosfera di rinascita economica e nazionalista del Brasile di Juscelino Kubitschek. Considerata – come si è detto – una nuova maniera di eseguire il Samba, la Bossa Nova viene inizialmente criticata a causa dell'influenza culturale nordamericana, percepita, negli sviluppi armonici, molto vicina al Cool jazz. I testi delle canzoni trattano temi leggeri e disimpegnati e raccontano la vita carioca a Rio de Janeiro. I primi vagiti delle nuove sonorità si avvertiranno con Antônio Carlos Jobim e la sua Sinfonia do Rio de Janeiro, del 1955. (it)
  • De bossanova is een muziekstijl die eind jaren vijftig van de 20e eeuw in Brazilië vanuit de samba (als basisritme) ontstond en door de jazz beïnvloed werd. Hieronder een voorbeeld van het basisritme dat op een gitaar gespeeld zou kunnen worden: Bossanova klinkt erg warm en sensueel, altijd rustig en nooit agressief. Grondlegger van de bossanova-stijl is de Braziliaanse gitarist-zanger-componist João Gilberto, die in de eerste plaats de composities van Antônio Carlos Jobim (Tom Jobim) een meerwaarde gaf en ze naar een groot publiek bracht. Bossanova werd wereldwijd populair en kreeg vooral aandacht van Amerikaanse jazzmusici, zoals saxofonist Stan Getz, die er gigantische successen mee scoorde, het grootste met het duo-album Getz/Gilberto. De Braziliaanse organist Walter Wanderley bracht in de jaren zestig veel succesvolle Bossanova albums uit, ook samen met Astrud Gilberto. Zijn nummer Summer Samba was een wereldwijde Bossanova hit in 1966. Ella Fitzgerald en Frank Sinatra maakten albums die volledig aan het werk van Jobim waren gewijd. Ook Toots Thielemans droeg bij tot de wereldwijde bekendheid van de bossanova en werd ervoor in 2006 door Gilberto Gil gehuldigd.Waarschijnlijk is Jobims The Girl from Ipanema, onder andere uitgevoerd door Astrud Gilberto, het bekendste bossanova-nummer. De film Orfeu Negro (Black Orpheus) uit 1959 van Marcel Camus (Gouden Palm op het Filmfestival van Cannes en Oscar en Golden Globe voor de Beste buitenlandse film) had, vooral wegens de soundtrack, een grote invloed op de verspreiding van de bossanova in Latijns-Amerika, de VS en West-Europa. Antônio Carlos Jobim en Luiz Bonfá tekenden voor de muziek, die de sfeer van de film in grote mate bepaalt. Talloze composities van Jobim zijn standards geworden. De muziek van de legendarische componist wordt nog steeds wereldwijd door diverse artiesten uitgevoerd. (nl)
  • Bossa nova (port. „nowa fala”, „nowy trend”) – styl muzyki brazylijskiej, który powstał i rozwinął się w latach 50. i 60. XX w., spopularyzowany przez Antônio Carlosa Jobima, Viniciusa de Moraesa, , Badena Powella de Aquino i João Gilberto. Dziś jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych stylów muzyki brazylijskiej na świecie. Pierwszy album w stylu bossa nova – – nagrała w roku 1958, muzykę do poezji Viniciusa de Moraesa skomponował Antônio Carlos Jobim. Kolejnym punktem zwrotnym staje się film Marcela Camusa Orfeu Negro – będący adaptacją sztuki teatralnej autorstwa Viniciusa de Moraesa. To właśnie ze ścieżki dźwiękowej do tego filmu pochodzi jeden z największych standardów gatunku – (muzyka: , słowa: ). (pl)
  • Bossa nova (Nya mode på svenska) är en brasiliansk musikstil. Blandning av traditionella brasilianska sambarytmer och nordamerikansk jazz. Bossanova blev en världssuccé med låten "Girl from Ipanema". (sv)
  • Bossa nova é o termo pelo qual ficou conhecido um movimento de transformação do samba irradiado a partir da Zona Sul da cidade do Rio de Janeiro no final da década de 1950 e que, por conseguinte, passou a dar nome ao estilo de interpretação e acompanhamento rítmico dele surgido, que ficou conhecido como “batida diferente”. De acordo com o musicólogo Gilberto Mendes, a vertente era uma das “três fases rítmicas do samba”, na qual a "batida" da bossa havia sido extraída a partir do "samba de raiz". Segundo o jornalista Ruy Castro, a era “uma simplificação extrema da batida da escola de samba”, como se dela tivessem sido retirados todos os instrumentos e conservado apenas o tamborim. A bossa nova daria lugar, no final da década de 1960, a MPB, com a fusão da bossa nova com ritmos regionais e folclóricos brasileiros. O marco inicial da bossa nova é o samba "Chega de Saudade" (de autoria de Tom Jobim e Vinicius de Moraes), lançado originalmente por Elizeth Cardoso em 1958 e, pouco depois, por João Gilberto, que tocou violão em ambas as gravações. Paralelamente a isso, o pianista e vocalista Johnny Alf, desde a gravação de “Rapaz de bem”, canção marcada pela influência do jazz, também se tornava um dos pioneiros da renovação do samba naquele momento. Em 1959, com o LP "Chega de Saudade", Gilberto consolidaria esse novo estilo de tocar que alterava as harmonias com a introdução de acordes não convencionais — como antes já realizavam violonistas como Garoto, Vadico, Oscar Bellandi, entre outros — e uma sincopação do samba inovadora a partir de uma divisão única realizada sobre sambas tradicionais como “Rosa morena” (de Dorival Caymmi), “Morena boca de ouro”, de Ary Barroso, “Aos pés da cruz” (de Marino Pinto e Zé da Zilda) e “É luxo só” (de Ary Barroso e Luís Peixoto). A partir e em torno de João Gilberto, um grupo de músicos, quase todos oriundos de classe média e com formação universitária, ajudaria a transformar as experiências formais do violonista baiano. O jeito suave de cantar foi influenciado pelo jazzista Chet Baker. A partir da década de 1960, o samba de bossa nova consolidou-se definitivamente no cenário musical do Brasil, onde se destacaram, além de Gilberto e da dupla Tom e Vinícius, nomes como Newton Mendonça, Billy Blanco, Aloysio de Oliveira, Baden Powell, Oscar Castro Neves, Carlos Lyra, Ronaldo Bôscoli, Roberto Menescal, Sérgio Mendes, César Camargo Mariano, Airto Moreira, Eumir Deodato, Milton Banana, João Donato, entre vários, além do surgimento de inúmeros conjuntos vocais, como Os Cariocas, ou instrumentais, como Bossa Três, Tamba Trio, , , Sambalanço Trio, Os Catedráticos, entre outros. Foi nesse mesmo momento que o estilo experimentou uma projeção internacional em escala jamais vista com outra vertente da música popular brasileira. Em 1962, o saxofonista Stan Getz em conjunto com o guitarrista Charlie Byrd lançaram o LP "Jazz Samba", o que chamou a atenção do meio musical nos Estados Unidos para a bossa nova. Naquele mesmo ano, um concerto no Carnegie Hall de Nova York, que reuniu Tom Jobim e João Gilberto, entre outros, abriu de vez as portas do mundo para o estilo. No ano seguinte, com o lançamento do LP Getz/Gilberto, parceira entre o violonista brasileiro e o saxofonista americano, tornou a vertente conhecida mundialmente, além de arrebatar o Grammy Award para álbum do ano de 1965. Dois anos depois, sob o título “The girl from Ipanema”, versão em inglês para o famoso samba Garota de Ipanema, de Tom e Vinicius, foi gravado por Frank Sinatra. No entanto, já em meados dos anos sessenta, o movimento bossa-novista passava por uma cisão. De um lado, um grupo manteve-se fiel a estética leve, caracterizada por letras de temas amenos e descompromissados com a realidade brasileira ou qualquer espécie de participação social, pelo tom suave e intimista (personalizado na voz de João Gilberto) e a forte influência do jazz. De outro lado, outro grupo formado por compositores como Baden Powell, Sergio Ricardo e Carlos Lyra e por letristas como Vinicius de Moraes e Nelson Lins e Barros associou-se ao movimento geral da cultura brasileira no sentido de buscar uma base popular folclórica nas músicas e uma temática de realismo e participação social nas letras. Foi essa dissidência que veio estabelecer uma conexão importante entre o samba da bossa nova e o samba das camadas populares, geralmente conhecido como “do morro” ou "de raiz", fazendo com que nomes como Cartola, Nelson Cavaquinho, Zé Keti e Elton Medeiros — sambistas de prestígio no meio do "samba de raiz", mas alijados do mercado fonográfico de época — passassem a ser conhecidos por uma fatia do público jovem e universitário. É nesse novo contexto que o o cenário artístico brasileiro viu surgir uma nova geração de compositores, como Paulinho da Viola, tido ali como um sucessor de Noel Rosa ou de Ismael Silva, e Chico Buarque, autor de composições que logo se tornariam sambas antológicos. (pt)
  • Босано́ва, бо́сса-но́ва (порт. bossa nova) — жанр бразильской популярной музыки, представляющий собой синтез местного фольклора и джаза. Пик популярности босса-новы пришёлся на 1960-е годы. Основоположники босса-новы — композитор Антониу Карлос Жобин и гитарист Жуан Жилберту. «Отправной точкой» босса-новы считается песня Жобина «Довольно грустить» («Chega de saudade», 1957), получившая известность в интерпретации Жуана Жилберту (1958). Мировой эмблемой босса-новы стала песня Жобина «Девушка из Ипанемы» (1962), которую впервые исполнила Аструд Жилберту. (ru)
  • Босано́ва (трапляється також босса-нова, порт. Bossa nova) — стильовий напрямок у джазі, що виник на початку 1960-х років під впливом кул-джаз на бразильську народну музику, зокрема самбу. Піонерами напрямку вважаються бразильські музиканти Антоніу Карлус Жобін (Antonio Carlos Jobim) та Жуан Жілберту (João Gilberto). Із Жобіном, як «гуру», нова босса-нова швидко завоювала популярність серед молодих музикантів та отримала своїх фанатів, здебільшого молоді, а пізніше й людей різного віку й уподобань. (uk)
  • 巴薩諾瓦(Bossa Nova)是一種融合巴西森巴舞曲和美國酷派爵士的一種“新派爵士樂”,承襲choro和samba-canção的部分特色而又自成一格,乍聽簡潔輕快。巴薩諾瓦結構複雜;樂器的音階或和絃轉換的行進方式變幻莫測,往往乍聽下以為可以掌握旋律的起落和節奏,和絃一轉換後即捕捉不及。它的旋律可以是行板或中板 。 (zh)
dbo:derivative
dbo:stylisticOrigin
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 244126 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 24453 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1120267164 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:culturalOrigins
  • 1950.0
dbp:derivatives
dbp:name
  • Bossa nova (en)
dbp:stylisticOrigins
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • بوسا نوفا هي نمط من الموسيقى الشعبية البرازيلية التي ظهرت في نهاية عام 1950 وبداية عام 1960 في مدينة ريو دي جانيرو. في البداية كانت عبارة عن وسيلة جديدة لغناء السامبا. وبعدت عدة سنوات، أصبحت البوسا نوفا واحدة من أفضل وأشـهر الموسيقى البرازيلية المعروفة في العالم، ومن أهم عازفيها وملحنيها: جواو جيلبرتو، فينيسيوس دي مورايس وانطونيو كارلوس جوبيم. وصلات خارجية * The Brazilian Sound: صفحة الموسيقى البرازيلية * سكاي اف ام (ar)
  • La bossa nova és un tipus de música originària del Brasil, nascuda a mitjans de la dècada de 1950, com una derivació de la samba i amb marcada influència del jazz nord-americà. (ca)
  • Die oder der Bossa Nova ist eine Stilrichtung in der brasilianischen Musik und ein Tanzstil. (de)
  • Bossa Nova (portugale por nova ondo) aŭ Esperante bosanovo estas stilo de brazila muziko; krom tio ĝi estas dancostilo baziĝanta sur la bosanova muziko. Ĝi aperis dum la fino de 1950-aj jaroj kaj komence de 1960-aj jaroj. Je la komence, la termino rilatis nur kun nova maniero ludi kaj kanti sambon ĵus aperinta tiam. Post kelkaj jaroj bosanovo fariĝis unu el la plej konataj brazilaj stiloj en la tuta mondo. Grave rolis en la muziko Antônio Carlos Jobim kaj João Gilberto. (eo)
  • Bossa nova Brasilgo musika genero bat da, 1950eko eta 1960ko hamarkadetan ezagun bilakatu zena. Bossa nova (/ˈbɔsɐ ˈnɔvɐ/ ahoskatua) esaldiak hitzez hitz "moda berria" esan nahi du. Samba eta jazz estiloen fusioa da. 1950eko hamarkadaren amaieran, João Gilberto, Tom Jobim, Vinícius de Moraes eta hegoaldeko Rio de Janeiroko beste musikari gazteek sortu zuten eta Garota de Ipanema ("Ipanemako neska") edo abestiei esker nazioartean ezaguna bilakatu zen. (eu)
  • Bossa nova (pelafalan dalam bahasa Portugis:, bahasa Indonesia: "tren baru") adalah gaya yang diciptakan oleh João Gilberto dan dipopulerkan oleh Antônio Carlos Jobim, dan Vinicius de Moraes. Bossa nova memperoleh banyak pengikut, awalnya oleh musisi muda dan mahasiswa. Meskipun gerakan bossa nova hanya berlangsung enam tahun (1958–1963), gerakan ini telah menyumbangkan sejumlah lagu ke . (in)
  • 보사노바(브라질 포르투갈어: Bossa Nova, 새로운 성향)는 브라질 대중음악의 한 형식으로 1960년대에 브라질의 세계적인 작곡가 안토니오 카를루스 조빙(Antonio Carlos Jobim), 보사 노바의 신이라 불리는 주앙 지우베르투(João Gilberto)가 발전시켰다. 삼바(Samba)에서 나온 음악 형식이지만, 삼바보다 멜로디가 더 감미롭고, 타악기가 덜 강조된다. 이 장르는 재즈에서 큰 영향을 받았고, 1960년대에 미국, 브라질에서 크게 유행했다. 1959년 영화 《흑인 오르페우(Orfeu Negro)》(수록곡 (Manhã de Carnaval))가 1960년 아카데미 외국 영화상을 수상한 이후 (Stan Getz)와 조아웅 지우베르뚜가 함께 녹음한 앨범 Getz/Gilberto와 그 앨범의 수록곡이며 아스트루지 지우베르뚜(Astrud Gilberto)가 부른 The Girl from Ipanema가 1965년 미국 빌보드, 그래미 어워드를 휩쓸며 전 세계적으로 보사 노바 붐을 일으키기도 하였다. 독일 재즈 평론가 요아힘 E 베렌트는 저서 '재즈북'에서 "보사 노바는 삼바와 쿨 재즈가 합쳐진 것"이라고 규정했다. (ko)
  • ボサノヴァ(Bossa Nova、ボッサ・ノーヴァ、直訳:「新しい傾向」)は、サンバなどと並ぶブラジル音楽のジャンルのひとつである。ボサノバと表記されることも多い。 (ja)
  • Bossa nova (Nya mode på svenska) är en brasiliansk musikstil. Blandning av traditionella brasilianska sambarytmer och nordamerikansk jazz. Bossanova blev en världssuccé med låten "Girl from Ipanema". (sv)
  • Босано́ва, бо́сса-но́ва (порт. bossa nova) — жанр бразильской популярной музыки, представляющий собой синтез местного фольклора и джаза. Пик популярности босса-новы пришёлся на 1960-е годы. Основоположники босса-новы — композитор Антониу Карлос Жобин и гитарист Жуан Жилберту. «Отправной точкой» босса-новы считается песня Жобина «Довольно грустить» («Chega de saudade», 1957), получившая известность в интерпретации Жуана Жилберту (1958). Мировой эмблемой босса-новы стала песня Жобина «Девушка из Ипанемы» (1962), которую впервые исполнила Аструд Жилберту. (ru)
  • Босано́ва (трапляється також босса-нова, порт. Bossa nova) — стильовий напрямок у джазі, що виник на початку 1960-х років під впливом кул-джаз на бразильську народну музику, зокрема самбу. Піонерами напрямку вважаються бразильські музиканти Антоніу Карлус Жобін (Antonio Carlos Jobim) та Жуан Жілберту (João Gilberto). Із Жобіном, як «гуру», нова босса-нова швидко завоювала популярність серед молодих музикантів та отримала своїх фанатів, здебільшого молоді, а пізніше й людей різного віку й уподобань. (uk)
  • 巴薩諾瓦(Bossa Nova)是一種融合巴西森巴舞曲和美國酷派爵士的一種“新派爵士樂”,承襲choro和samba-canção的部分特色而又自成一格,乍聽簡潔輕快。巴薩諾瓦結構複雜;樂器的音階或和絃轉換的行進方式變幻莫測,往往乍聽下以為可以掌握旋律的起落和節奏,和絃一轉換後即捕捉不及。它的旋律可以是行板或中板 。 (zh)
  • Bossa nova (též bossanova, portugalsky nová vlna) je styl konce 50. let 20. století. Vymyslela jej skupina studentů a muzikantů střední třídy žijících v pobřežních čtvrtích Copacabana a Ipanema města Rio de Janeiro. V Brazílii vešel ve známost písní (1958), kterou složili Antonio Carlos Jobim a Vinicius de Moraes a nazpíval João Gilberto. (cs)
  • Η μπόσα νόβα (πορτ. bossa nova) είναι ένα είδος της βραζιλιάνικης μουσικής που αναπτύχθηκε στο Ρίο ντε Τζανέιρο και διαδόθηκε παγκοσμίως στο τέλος της δεκαετίας του 1950 και την αρχή της δεκαετίας του 1960. Η φράση «μπόσα νόβα» σημαίνει κυριολεκτικά «νέος ρυθμός» στα πορτογαλικά και είναι μια λυρική συγχώνευση της σάμπα και της τζαζ. Η μπόσα νόβα απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα στη δεκαετία του 1960 αρχικά στους νέους μουσικούς και τους σπουδαστές κολλεγίων. Από τη γέννησή της, έχει παραμείνει ένα σημαντικό μέρος του της τζαζ. (el)
  • Bossa nova (Portuguese pronunciation: [ˈbɔsɐ ˈnɔvɐ]) is a style of samba developed in the late 1950s and early 1960s in Rio de Janeiro, Brazil. It is mainly characterized by a "different beat" that altered the harmonies with the introduction of unconventional chords and an innovative syncopation of traditional samba from a single rhythmic division. The "bossa nova beat" is characteristic of a samba style and not of an autonomous genre. (en)
  • La bossa nova es un género musical de la música popular brasileña derivado del samba y con una fuerte influencia del jazz. En los inicios, el vocablo se usó para designar una nueva manera de cantar y tocar la samba y vino a ser una «reformulación estética» dentro de la moderna samba urbana carioca. Basándose en una instrumentación simple y un elegante manejo de las disonancias, desarrolló un lenguaje propio con un íntimo lirismo.​ (es)
  • La bossa nova, ou bossanova, ou bossa-nova, familièrement la « bossa », est un genre musical issu du croisement de la samba et du cool jazz, né à la fin des années 1950 à Rio de Janeiro au Brésil. La bossa nova est devenue l'un des styles musicaux brésiliens les plus connus dans le monde. Elle se popularise significativement à partir du début des années 1960, d'abord au Brésil puis aux États-Unis et en Europe. (fr)
  • La bossa nova è un genere musicale, nato in Brasile alla fine degli anni '50, che trae origine dal samba, in particolare nella forma detta samba canção e, in genere, dalla tradizione musicale brasiliana. È ispirato culturalmente dalla "rive gauche" francese, dalle atmosfere minimaliste di certa musica europea e statunitense dell'epoca, ma soprattutto, dalla atmosfera di rinascita economica e nazionalista del Brasile di Juscelino Kubitschek. (it)
  • De bossanova is een muziekstijl die eind jaren vijftig van de 20e eeuw in Brazilië vanuit de samba (als basisritme) ontstond en door de jazz beïnvloed werd. Hieronder een voorbeeld van het basisritme dat op een gitaar gespeeld zou kunnen worden: Bossanova klinkt erg warm en sensueel, altijd rustig en nooit agressief. Grondlegger van de bossanova-stijl is de Braziliaanse gitarist-zanger-componist João Gilberto, die in de eerste plaats de composities van Antônio Carlos Jobim (Tom Jobim) een meerwaarde gaf en ze naar een groot publiek bracht. (nl)
  • Bossa nova (port. „nowa fala”, „nowy trend”) – styl muzyki brazylijskiej, który powstał i rozwinął się w latach 50. i 60. XX w., spopularyzowany przez Antônio Carlosa Jobima, Viniciusa de Moraesa, , Badena Powella de Aquino i João Gilberto. Dziś jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych stylów muzyki brazylijskiej na świecie. (pl)
  • Bossa nova é o termo pelo qual ficou conhecido um movimento de transformação do samba irradiado a partir da Zona Sul da cidade do Rio de Janeiro no final da década de 1950 e que, por conseguinte, passou a dar nome ao estilo de interpretação e acompanhamento rítmico dele surgido, que ficou conhecido como “batida diferente”. De acordo com o musicólogo Gilberto Mendes, a vertente era uma das “três fases rítmicas do samba”, na qual a "batida" da bossa havia sido extraída a partir do "samba de raiz". Segundo o jornalista Ruy Castro, a era “uma simplificação extrema da batida da escola de samba”, como se dela tivessem sido retirados todos os instrumentos e conservado apenas o tamborim. A bossa nova daria lugar, no final da década de 1960, a MPB, com a fusão da bossa nova com ritmos regionais e (pt)
rdfs:label
  • Bossa nova (en)
  • بوسا نوفا (ar)
  • Bossa nova (ca)
  • Bossa nova (cs)
  • Bossa Nova (de)
  • Μπόσα νόβα (el)
  • Bossa Nova (eo)
  • Bossa nova (es)
  • Bossa nova (eu)
  • Bossa nova (in)
  • Bossa nova (it)
  • Bossa nova (fr)
  • 보사노바 (ko)
  • ボサノヴァ (ja)
  • Bossa nova (pl)
  • Bossanova (nl)
  • Bossa nova (pt)
  • Босанова (ru)
  • Bossa nova (sv)
  • Босанова (uk)
  • 巴薩諾瓦 (zh)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • Bossa nova (en)
is dbo:genre of
is dbo:musicSubgenre of
is dbo:stylisticOrigin of
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:genre of
is dbp:stylisticOrigins of
is dbp:subgenres of
is owl:differentFrom of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License