| dbo:abstract
|
- En música, una síncope és l'efecte produït per la prolongació del so d'una nota ubicada en la part dèbil o semiforta d'un compàs sobre una altra d'intensitat igual o major. La síncope és utilitzada ocasionalment en molts gèneres musicals, i és part fonamental del ritme en estils com el jazz i la . És també part de la majoria de la música contemporània, sovint interpretada mitjançant l'accentuació del segon temps (i quart, si el compàs és de quatre temps) en instruments de base rítmica o harmònica (baix, bateria). (ca)
- Synkopa v hudbě je rytmicko-metrický útvar, který ozvlášťňuje pravidelný průběh hudební fráze. Řecký základ slova (sygkopé, od sygkóptein – čti synkoptein – srazit k sobě) byl převzat přes latinu do evropských jazyků a vždy odráží určitou nepravidelnost (v lékařství je synkopou např. krátký výpadek vědomí, ve fonologii např. vypuštění hlásky apod.). Aby mělo smysl o takové nepravidelnosti tj. o synkopě hovořit i v hudbě, je k tomu podmínkou existence pravidelně členěné hudební věty. Taková pravidelnost se hojně objevuje tam, kde je hudba svázána s pohybem tj. např. v užité hudbě, v tanečních písních, v českých lidových písních, v mnoha skladbách zejména klasiků, romantiků a k nim se kompoziční technikou družících skladatelů až do současnosti. Jednoduchá hudební věta má pásmo metrické a pásmo melodické. Metrum člení hudební průběh do počítacích dob, které vytvářejí plynulou řadu pulsů. Obvykle regulují tělesný pohyb nebo takový pohyb provokují a mohly by být vyjádřeny kroky tanečníků, tleskáním, bicími nástroji, standardním doprovodem levé ruky při hře hudebních kousků na klavír apod. V melodickém pásmu (současně s oním metrickým „doprovodem“) probíhají nejen změny výškové (zpěv, nástrojové sólo, pravá ruka našeho klavíristy), ale také délkové a dynamické. V melodii se tak objevují různé rytmy, které dávají celku půvab a originalitu. K takové originalitě využívá skladatel v melodii (po příp. i „v doprovodu“) rozmanité kombinace délek a akcentů. „Kdyby byl Bavorov“, „Tluče bubeníček“, „Vyletěla holubinka“ a jim podobné si vystačí se střídáním osmin a čtvrtek v sudém, příp. lichém metru. Daleko pestřejší členění mívají písně moravské. „Eště si já, eště si já pohár vína zaplatím“ má rovněž základ v sudém metru, ale zcela odlišnou náladu, na které se také podílejí synkopy v některých melodických motivech. Slabiky „si já“ a „za-pla-tím“ tvoří synkopy – pohyb v nich nesleduje pravidelný puls, ale je synkopován: přízvuk (dynamika) byl přenesen na lehkou dobu (metrika), která je posílena i prodloužením (rytmika). Prodloužení akcentovaného prvku synkopy bývá časté, ale není podmínkou. Synkopování (akcentování lehkých dob ve frázi) s psychomotorickým korelátem u tanečníků je příznačným rysem např. čardáše. V dixielandu vychází improvizační hra hudebníků z jednoduchých melodií, které jsou bohatě obměňovány. Nejvýznačnějším a nejčastějších postupem takového obměňování je průběžná synkopace – zde se synkopy objevují vlastně téměř v celém průběhu hudební věty. Proto se také synkopa stala symbolem celé této oblasti a tohoto hudebního slohu. (cs)
- En muziko, sinkopo (el greka συγχοπὴ (συνκοπὴ), laŭvorte "forhakigo", "malpligrandigo") estas ŝovo de la ritma akcento for de la forta pulso de la takto en la malfortan pulson. Alivorte ĝi estas malkoincido de la ritma akcento kaj mezura akcento. Sinkopo estas grava elemento de iuj muzikaj stiloj, inter ili bluso, ĵazo, iuj specoj de rok-muziko kaj la derivitaj stiloj. En super la sinkopitaj notoj oni desegnas la signon ">". (eo)
- Als Synkope bezeichnet man in der Musik rhythmische Konstellationen, die einen Konflikt zwischen dem intendierten metrischen Betonungsschema einer Taktart und den davon abweichenden Betonungsverhältnissen der rhythmischen Gestaltung erzeugen. Die im musikalischen Diskurs häufig feststellbare inhaltliche Unschärfe des Begriffs spiegelt sich auch in den teilweise widersprüchlichen Definitionsversuchen im Musikschrifttum. (de)
- La síncopa en música es la estrategia compositiva que rompe de alguna manera la regularidad del ritmo, por medio de la acentuación de una nota en un lugar débil o semifuerte de un compás.
* Puede estar escrita utilizando figuras que trasciendan sobre la parte fuerte de la frase:
* Puede estar escrita con silencios (en este caso se denomina contratiempo[cita requerida]). Si el instrumento que ejecuta el ritmo no produce sonidos prolongados, se oirá lo mismo que escrito con figuras:
* En caso de que el instrumento produzca sonidos prolongados, se obtendría el mismo ritmo ejecutando la síncopa escrita con ligaduras:
* Puede estar escrita con figuras diferentes a negra y corchea, como semicorchea, fusa, figuras de valores irregulares (dosillo, tresillo, cinquillo, septillo), y no necesariamente prolongar la duración de su sonido sobre el tiempo fuerte del compás. Una de las formas más comunes de crear una síncopa en estos casos es silenciar la resolución en tiempo de un conjunto de figuras: (es)
- Dans le solfège rythmique, on appelle syncope une note attaquée sur un temps faible et prolongée sur le temps suivant (qui est toujours un temps fort). Par exemple, dans une mesure à 4/4 (quatre noires par mesure), une blanche placée sur le deuxième temps est une syncope – le deuxième temps d'un 4/4 étant un temps faible, le troisième, un temps fort. Autre exemple, toujours dans une mesure à 4/4, une noire « à cheval » sur deux temps consécutifs – une noire placée « en l'air », c’est-à-dire attaquée sur la deuxième croche d'un temps quelconque, et prolongée sur la première croche du temps suivant – est également une syncope. La syncope, tout comme le contretemps, est perçue par l'auditeur comme un déplacement de l'accent attendu. Elle peut être considérée comme un élément rythmique en conflit avec la mesure. La syncope peut également être obtenue par l'attaque d'un accord (et non d'une seule note) sur un temps faible prolongé sur un temps fort. On parle alors de syncope d'harmonie. Cet effet est contraire aux lois esthétiques de l'harmonie classique. Les motifs syncopés sont très présents dans la musique funk et jazz. La présence d'un grand nombre de syncopes dans un morceau musical a un effet sur l'envie de danser. Le cerveau reconnait un rythme, mais la présence de syncopes l'oblige à marquer la mesure pour suivre ce rythme. Le marquage se fait par un mouvement de tête, des pieds... bref, une amorce de pas de danse. Le documentaire Gurumbé, canciones de tu memoria negra retrace le rôle de la musique africaine dans la création de ce motif. (fr)
- In music, syncopation is a variety of rhythms played together to make a piece of music, making part or all of a tune or piece of music off-beat. More simply, syncopation is "a disturbance or interruption of the regular flow of rhythm": a "placement of rhythmic stresses or accents where they wouldn't normally occur". It is the correlation of at least two sets of time intervals. Syncopation is used in many musical styles, especially dance music. According to music producer Rick Snoman, "All dance music makes use of syncopation, and it's often a vital element that helps tie the whole track together". Syncopation can also occur when a strong harmony is simultaneous with a weak beat, for instance, when a 7th-chord is played on the second beat of 34 measure or a dominant chord is played at the fourth beat of a 44 measure. The latter occurs frequently in tonal cadences for 18th- and early-19th-century music and is the usual conclusion of any section. A hemiola (the equivalent Latin term is sesquialtera) can also be considered as one straight measure in three with one long chord and one short chord and a syncope in the measure thereafter, with one short chord and one long chord. Usually, the last chord in a hemiola is a (bi-)dominant, and as such a strong harmony on a weak beat, hence a syncope. (en)
- Nella teoria musicale, la sincope è un effetto che interrompe o disturba il flusso regolare ritmico o armonico di un passaggio di una composizione. Esempio di sincope (it)
- Een syncope is een ritme waarbij een of meer tonen niet op de tel of puls vallen, waardoor een of meer normale accenten verlegd worden. Dit onverwachte element maakt een deel of geheel van een melodie of muziekstuk afwijkend. De syncope wordt in de muziek gebruikt om het accent te verleggen, om het accent op een andere dan de gebruikelijke en verwachte plaats aan te brengen. Vaak is dit de plek vlak voor het verwachte telaccent (anticiperende syncope), of vlak na de verwachte tel (ook wel echosyncope genoemd). In een 44-maat bijvoorbeeld zijn de eerste en de derde tel de zware tellen, de tweede en de vierde de lichte. Normaal worden de accenten dus op 1 en 3 gelegd. Van een syncope kan sprake zijn wanneer de nadruk op de tweede en de vierde tel komt te liggen. Een andere vorm van syncope is het introduceren van een achtste noot in een vierkwartsmaat, waardoor het ritme van de maat een halve tel verlegd wordt. Deze vorm, de off-beat, legt de nadruk op een voor de toehoorder onverwachte plaats. Een andere afwijkende vorm van de syncope is de , waar op de plaats waar de nadruk zou moeten liggen de noot vervangen is door een rust. Dit wordt ook wel een luide rust genoemd. Door de techniek toe te passen verlegt men het ritmische accent van de muziek. Het wordt toegepast in vrijwel alle muziekstijlen en vormt een essentieel onderdeel van het ritme van stijlen als bijvoorbeeld ragtime, jazz, funk en salsa. (nl)
- シンコペーション（英語: syncopation、切分法）とは、西洋音楽において、拍節の強拍と弱拍のパターンを変えて独特の効果をもたらすことを言う。主に、弱拍の音符を次の小節の強拍の音符とタイで結ぶ、強拍を休止させる、弱拍にアクセントを置く、の3つの方法がある。アクセントを前にずらすシンコペーションの場合には、俗語として「食う」と表現する場合もある。 (ja)
- Synkopa (gr. συγκοπή synkopḗ „obcięcie”, od συγκόπτω synkóptō „przycinać”) – rodzaj zaburzenia metro-rytmicznego w toku utworu, wykorzystywany jako środek stylistyczny; zjawisko rytmiczne polegające na przedłużeniu wartości rytmicznej znajdującej się na słabej części taktu o następną część taktu lub grupy taktowej. Synkopie towarzyszy powstanie dodatkowego akcentu tzw. akcentu rytmicznego na przedłużanej (słabej) części taktu. Rytm synkopowy jest często stosowany w muzyce jazzowej i bluesie, a także w muzyce elektronicznej z gatunku Drum and bass. W polskiej muzyce ludowej synkopa jest charakterystyczna dla krakowiaka. Przykład zastosowania rytmu synkopowego zawiera utwór „No Excuses” zespołu Alice in Chains oraz Béli Bartóka „Synkopowy taniec”. (pl)
- Síncope ou síncopa, em música, é uma figura rítmica caracterizada pela execução de som em um tempo fraco, ou parte fraca de tempo que se prolonga até o tempo forte. Muitas vezes nas músicas temos um efeito de deslocamento natural da acentuação, ou seja, o tempo forte, primeiro tempo do compasso, é preenchido por pausa (silêncio) ou então temos um prolongamento do som anterior. Convém lembrar que todo tempo (pulso) possui uma parte forte e outra(s) fraca(s). A parte forte de um pulso é exatamente o momento em que a marcação do tempo é feita. A duração restante do tempo constitui a parte fraca. Portanto, este deslocamento pode ser feito em qualquer um dos tempos do compasso. Ele pode assumir duas formas principais: Síncope - Elemento rítmico que consiste no deslocamento da acentuação da parte fraca do tempo para a parte forte do tempo.Contratempo - quando a nota soa em tempo fraco, ou parte fraca de tempo, sendo antecedida, isto é, tendo no tempo forte ou na parte forte do tempo, uma pausa. Diversos gêneros musicais possuem síncopes no seu ritmo básico, tais como o samba, reggae e diversos ritmos latinos. (pt)
- Synkop är en förskjutning av betoningen inom en takt, det vill säga betoning på ett annat ställe än i den normala pulsen. Ordet kommer av grekiskans synkope som betyder sammanslagning, avhuggning eller förkortning. Man binder samman en metriskt betonad taktdel med närmast föregående mindre betonade del och tidigarelägger därigenom betoningen. (sv)
- Синко́па (синкопи́рование) (др.-греч. συγκοπή, лат. syncopa, sincopa, syncope, букв. — «обрубание»; лингв. сокращение, стяжение <слова>) в музыке — смещение акцента с сильной доли такта на слабую, вызывающее несовпадение ритмического акцента с метрическим. В тактовой метрической системе синкопа чаще всего располагается между двумя тактами (междутактовая или межтактовая) или внутри такта (внутритактовая). (ru)
- Синко́па (від грец. συνκοπε, буквально — скорочення) — зміщення акценту з сильної (або відносно сильної) долі такту на слабку. Суть синкопи — створення суперечності між реальними акцентами та метричною нормою, а також дисонансу, який вимагає «розв'язання», тобто повернення до звичного акцентування. Синкопування — невід'ємний ритмічний елемент блюзу, джазу, деяких видів рок-музики та похідних стилів. (uk)
- 切分音是一个相同音高的音符同时出现并结合在强拍或次强拍和弱拍上，因此会导致乐曲进行中强拍和弱拍容易易位，强拍变成弱拍，或弱拍变成强拍，叫做切分音。不仅是音符，即使是休止符也可以导致切分的效果。 切分音在同一小节内就记为一个音符，跨强弱两个节拍，如果是跨小节，就要用连接线相连。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- En música, una síncope és l'efecte produït per la prolongació del so d'una nota ubicada en la part dèbil o semiforta d'un compàs sobre una altra d'intensitat igual o major. La síncope és utilitzada ocasionalment en molts gèneres musicals, i és part fonamental del ritme en estils com el jazz i la . És també part de la majoria de la música contemporània, sovint interpretada mitjançant l'accentuació del segon temps (i quart, si el compàs és de quatre temps) en instruments de base rítmica o harmònica (baix, bateria). (ca)
- En muziko, sinkopo (el greka συγχοπὴ (συνκοπὴ), laŭvorte "forhakigo", "malpligrandigo") estas ŝovo de la ritma akcento for de la forta pulso de la takto en la malfortan pulson. Alivorte ĝi estas malkoincido de la ritma akcento kaj mezura akcento. Sinkopo estas grava elemento de iuj muzikaj stiloj, inter ili bluso, ĵazo, iuj specoj de rok-muziko kaj la derivitaj stiloj. En super la sinkopitaj notoj oni desegnas la signon ">". (eo)
- Als Synkope bezeichnet man in der Musik rhythmische Konstellationen, die einen Konflikt zwischen dem intendierten metrischen Betonungsschema einer Taktart und den davon abweichenden Betonungsverhältnissen der rhythmischen Gestaltung erzeugen. Die im musikalischen Diskurs häufig feststellbare inhaltliche Unschärfe des Begriffs spiegelt sich auch in den teilweise widersprüchlichen Definitionsversuchen im Musikschrifttum. (de)
- Nella teoria musicale, la sincope è un effetto che interrompe o disturba il flusso regolare ritmico o armonico di un passaggio di una composizione. Esempio di sincope (it)
- シンコペーション（英語: syncopation、切分法）とは、西洋音楽において、拍節の強拍と弱拍のパターンを変えて独特の効果をもたらすことを言う。主に、弱拍の音符を次の小節の強拍の音符とタイで結ぶ、強拍を休止させる、弱拍にアクセントを置く、の3つの方法がある。アクセントを前にずらすシンコペーションの場合には、俗語として「食う」と表現する場合もある。 (ja)
- Synkop är en förskjutning av betoningen inom en takt, det vill säga betoning på ett annat ställe än i den normala pulsen. Ordet kommer av grekiskans synkope som betyder sammanslagning, avhuggning eller förkortning. Man binder samman en metriskt betonad taktdel med närmast föregående mindre betonade del och tidigarelägger därigenom betoningen. (sv)
- Синко́па (синкопи́рование) (др.-греч. συγκοπή, лат. syncopa, sincopa, syncope, букв. — «обрубание»; лингв. сокращение, стяжение <слова>) в музыке — смещение акцента с сильной доли такта на слабую, вызывающее несовпадение ритмического акцента с метрическим. В тактовой метрической системе синкопа чаще всего располагается между двумя тактами (междутактовая или межтактовая) или внутри такта (внутритактовая). (ru)
- Синко́па (від грец. συνκοπε, буквально — скорочення) — зміщення акценту з сильної (або відносно сильної) долі такту на слабку. Суть синкопи — створення суперечності між реальними акцентами та метричною нормою, а також дисонансу, який вимагає «розв'язання», тобто повернення до звичного акцентування. Синкопування — невід'ємний ритмічний елемент блюзу, джазу, деяких видів рок-музики та похідних стилів. (uk)
- 切分音是一个相同音高的音符同时出现并结合在强拍或次强拍和弱拍上，因此会导致乐曲进行中强拍和弱拍容易易位，强拍变成弱拍，或弱拍变成强拍，叫做切分音。不仅是音符，即使是休止符也可以导致切分的效果。 切分音在同一小节内就记为一个音符，跨强弱两个节拍，如果是跨小节，就要用连接线相连。 (zh)
- Synkopa v hudbě je rytmicko-metrický útvar, který ozvlášťňuje pravidelný průběh hudební fráze. Řecký základ slova (sygkopé, od sygkóptein – čti synkoptein – srazit k sobě) byl převzat přes latinu do evropských jazyků a vždy odráží určitou nepravidelnost (v lékařství je synkopou např. krátký výpadek vědomí, ve fonologii např. vypuštění hlásky apod.). (cs)
- Dans le solfège rythmique, on appelle syncope une note attaquée sur un temps faible et prolongée sur le temps suivant (qui est toujours un temps fort). Par exemple, dans une mesure à 4/4 (quatre noires par mesure), une blanche placée sur le deuxième temps est une syncope – le deuxième temps d'un 4/4 étant un temps faible, le troisième, un temps fort. La syncope, tout comme le contretemps, est perçue par l'auditeur comme un déplacement de l'accent attendu. Elle peut être considérée comme un élément rythmique en conflit avec la mesure. (fr)
- La síncopa en música es la estrategia compositiva que rompe de alguna manera la regularidad del ritmo, por medio de la acentuación de una nota en un lugar débil o semifuerte de un compás.
* Puede estar escrita utilizando figuras que trasciendan sobre la parte fuerte de la frase:
* Puede estar escrita con silencios (en este caso se denomina contratiempo[cita requerida]). Si el instrumento que ejecuta el ritmo no produce sonidos prolongados, se oirá lo mismo que escrito con figuras:
* En caso de que el instrumento produzca sonidos prolongados, se obtendría el mismo ritmo ejecutando la síncopa escrita con ligaduras:
* Puede estar escrita con figuras diferentes a negra y corchea, como semicorchea, fusa, figuras de valores irregulares (dosillo, tresillo, cinquillo, septillo), y no necesari (es)
- In music, syncopation is a variety of rhythms played together to make a piece of music, making part or all of a tune or piece of music off-beat. More simply, syncopation is "a disturbance or interruption of the regular flow of rhythm": a "placement of rhythmic stresses or accents where they wouldn't normally occur". It is the correlation of at least two sets of time intervals. (en)
- Een syncope is een ritme waarbij een of meer tonen niet op de tel of puls vallen, waardoor een of meer normale accenten verlegd worden. Dit onverwachte element maakt een deel of geheel van een melodie of muziekstuk afwijkend. De syncope wordt in de muziek gebruikt om het accent te verleggen, om het accent op een andere dan de gebruikelijke en verwachte plaats aan te brengen. Vaak is dit de plek vlak voor het verwachte telaccent (anticiperende syncope), of vlak na de verwachte tel (ook wel echosyncope genoemd). (nl)
- Synkopa (gr. συγκοπή synkopḗ „obcięcie”, od συγκόπτω synkóptō „przycinać”) – rodzaj zaburzenia metro-rytmicznego w toku utworu, wykorzystywany jako środek stylistyczny; zjawisko rytmiczne polegające na przedłużeniu wartości rytmicznej znajdującej się na słabej części taktu o następną część taktu lub grupy taktowej. Synkopie towarzyszy powstanie dodatkowego akcentu tzw. akcentu rytmicznego na przedłużanej (słabej) części taktu. Przykład zastosowania rytmu synkopowego zawiera utwór „No Excuses” zespołu Alice in Chains oraz Béli Bartóka „Synkopowy taniec”. (pl)
- Síncope ou síncopa, em música, é uma figura rítmica caracterizada pela execução de som em um tempo fraco, ou parte fraca de tempo que se prolonga até o tempo forte. Muitas vezes nas músicas temos um efeito de deslocamento natural da acentuação, ou seja, o tempo forte, primeiro tempo do compasso, é preenchido por pausa (silêncio) ou então temos um prolongamento do som anterior. Convém lembrar que todo tempo (pulso) possui uma parte forte e outra(s) fraca(s). A parte forte de um pulso é exatamente o momento em que a marcação do tempo é feita. A duração restante do tempo constitui a parte fraca. Portanto, este deslocamento pode ser feito em qualquer um dos tempos do compasso. Ele pode assumir duas formas principais: (pt)
|
