| dbo:abstract
|
- Una consonant postalveolar (o simplement postalveolar en l'àmbit de la fonètica) és aquella consonant que s'articula tocant amb la punta de la llengua la part mitjana de la boca, una posició intermèdia entre un so alveolar i un de palatal (de fet en algunes llengües es considera una subdivisió d'aquest darrer). Sons com [ʃ], per exemple, són postalveolars segons l'AFI però es consideren directament palatals en alguns idiomes (com el català), ja que es pronuncien una mica endarrerits. Carbonell & Llisterri, explícitament categoritzen les consonants de cuixa i puja, és a dir /ʃ/ i /ʒ/, com a postalveolars. (ca)
- Postalveolára, též zadodásňová souhláska, je zvuk, který je při řeči tvořen přiblížením nebo kontaktem jazyka se zadní částí dásňového oblouku a částečně i s tvrdým (předním) patrem (lat. post = po, za, alveoli = sklípky, tj. prohlubně v horní čelisti, v nichž jsou uloženy zuby). Postalveoláry s těsnějším kontaktem jazyka s tvrdým patrem (palatalizované) se označují jako . Postalveolární souhlásky jsou spolu s palatálními v češtině tradičně vnímány jako měkké (ž, š, č). (cs)
- الأصوات اللِّثَوِيَّة الغَارِيَّة هي الصوامت التي تلامس فيها مقدّمة اللسان بين اللثة والغار. مثلا: ش، ژ. سماها الفراهيدي «الحروف الشجرية»: ج، ش، وفي رأيه (وعصره) ض. (ar)
- Als postalveolar oder palatoalveolar werden in der Phonologie diejenigen Konsonanten bezeichnet, deren Artikulationsort sich direkt hinter dem Zahnfach (Zahndamm, Alveole) befindet. Postalveolare in der deutschen Sprache sind z. B. das sch [ʃ] in schön oder der Laut des zweiten g [ʒ] in Garage. (de)
- Postalveolaroj (aŭ postdentokarnaj aŭ postalveolaj konsonantoj aŭ pleonasme postalveolaraj konsonantoj) estas konsonantoj artikulaciataj per la lango proksime al aŭ tuŝanta la "dorson" de la , kio metas ilin iomete pli malantaŭe en la buŝo ol la alveolaraj konsonantoj, kiuj fariĝas ĉe la kresto mem, sed ne tiel malantaŭe kiel la dura palato (la loko de artikulacio por palatalaj konsonantoj). Inter la frikativoj kaj afrikatoj, subtipo nomata palato-alveolaraj konsonantoj (vidu sube) estas montrataj kun ekzemploj en la tabelo. La kaj la retrofleksaj konsonantoj ankaŭ estas postalveolaj en sia punkto de artikulacio, sed ili ricevas apartajn kolumnojn en tabelo de la IFA, kaj estas ilustrataj ĉi tie per ekzemploj en siaj propraj artikoloj. La palato-alveolaraj siblantoj kaj postalveolaraj klaketoj identigitaj de la Internacia Fonetika Alfabeto estas: Rimarku: En la tradicio de la IFA, la afrikatoj skribeblas ankaŭ per la simboloj por palatalaj plozivoj, . (eo)
- Una consonante postalveolar, también denominada prepalatal o alveopalatal, es una consonante articulada con la lengua próxima o tocando la parte posterior de la región alveolar, más atrás en la boca que una consonante alveolar, que se articula justo encima del alvéolo dentario, pero no tan atrás como el paladar duro (el lugar donde se articulan las consonantes palatales). (es)
- Une consonne post-alvéolaire, ou plus brièvement une post-alvéolaire, désigne, en phonétique articulatoire, une consonne apicale dont le lieu d'articulation se situe au niveau de la jonction entre les alvéoles de la mâchoire supérieure et le palais dur. Il en existe plusieurs séries selon la forme que prend la langue lors de l'articulation.
* Les palato-alvéolaires sont réalisées avec une langue convexe et renflée en forme de dôme, avec une palatalisation modérée.
* Les alvéolo-palatales sont également réalisées avec une langue bombée, plus proche du palais que pour une palato-alvéolaire, ce qui produit une palatalisation plus accentuée.
* Les rétroflexes sont réalisées avec la langue retroussée vers l'arrière, très concave, il n'y a pas de palatalisation. Il existe également des clics post-alvéolaires. Les fricatives sibilantes articulées dans la région post-alvéolaire sont traditionnellement qualifiées du terme de chuintantes. Le français comporte les fricatives palato-alvéolaires [ʃ] (à l'initiale de « chat ») et [ʒ] (à l'initiale de « jus »). (fr)
- Konsonan paska rongga-gigi atau Konsonan postalveolar adalah Tempat artikulasi Konsonan dengan ujung lidah atau menekan dibelakang dari artikulasi alveolar. Artikulasinya adalah lebih jauh ke belakang dalam mulut daripada konsonan alveolar, yang berada dipunggungan itu sendiri, tetapi tidak sejauh langit-langit keras, tempat artikulasi konsonan palatal. Contoh konsonan postalveolar adalah konsonan palato-alveolar Inggris [ʃ] [tʃ] [ʒ] [dʒ], seperti dalam kata "sheep", "'chill", "vision", dan "jump", masing-masing. Ada banyak jenis suara postalveolar—terutama di antara sibilan. Tiga tipe utama adalah (seperti [ʃ], dengan palatalisasi lemah), (seperti [ɕ], sangat palatal), dan retrolfeks (seperti [ʂ], tidak bagus). Subtipe palato-alveolar dan alveolo-palatal biasanya dihitung sebagai "palatal" dalam fonologi karena mereka jarang kontras dengan konsonan langit-langit yang sebenarnya. (in)
- Postalveolar or post-alveolar consonants are consonants articulated with the tongue near or touching the back of the alveolar ridge. Articulation is farther back in the mouth than the alveolar consonants, which are at the ridge itself, but not as far back as the hard palate, the place of articulation for palatal consonants. Examples of postalveolar consonants are the English palato-alveolar consonants [ʃ] [tʃ] [ʒ] [dʒ], as in the words "ship", "'chill", "vision", and "jump", respectively. There are many types of postalveolar sounds—especially among the sibilants. The three primary types are palato-alveolar (such as [ʃ ʒ], weakly palatalized), alveolo-palatal (such as [ɕ ʑ], strongly palatalized), and retroflex (such as [ʂ ʐ], unpalatalized). The palato-alveolar and alveolo-palatal subtypes are commonly counted as "palatals" in phonology since they rarely contrast with true palatal consonants. (en)
- In fonetica articolatoria, una consonante postalveolare (o prepalatale) è una consonante, classificata secondo il proprio luogo di articolazione, che fa parte del più ampio gruppo delle consonanti con articolazione dentale-alveolare, il quale comprende anche le consonanti dentali e alveolari, le cui differenze sono in genere trascurate se non nel caso delle fricative. Una consonante postalveolare viene articolata accostando la parte anteriore della lingua alla parte anteriore del palato, subito dietro gli alveoli, in modo che l'aria, costretta dall'ostacolo, produca un rumore nella sua fuoriuscita. (it)
- 후치경음(後齒莖音) 또는 뒷잇몸소리(문화어: 뒤이몸소리)는 설단과 후치경으로 조음하는 자음이다. 국제 음성 기호에 있는 후치경음은 ʃ, ʒ, ʧ, ʤ이며 사용 예는 아래와 같다. (ko)
- 後部歯茎音（こうぶはぐきおん・こうぶしけいおん、英: post-alveolar）は、上の歯茎後部に舌端を接近ないし密着させることによって調音される子音。硬口蓋歯茎音（こうこうがいはぐきおん・こうこうがいしけいおん、英: palato-alveolar）ともいう。 (ja)
- Een palato-alveolaar, palato-alveolair, alveo-palataal of postalveolaar is een medeklinker die wordt gevormd door de punt van de tong ergens tussen het harde verhemelte en een van de tandkassen te plaatsen. Deze klanken worden gevormd door met de tong net de achterkant van de superieure alveolare aan te raken. De tong articuleert hierbij iets verder achter in de mond dan bij een alveolare medeklinker, maar weer minder ver dan bij een palatale medeklinker. Onder de fricatieven en affricaten komen postalveolaren voor als een subgroep. De meest voorkomende palato-alveolaire klanken zijn de affricaten /tj/, /ts/, /tsj/, /dz/ en /dzj/ en de fricatieven /s/, /sj, /z/ en /zj/. De gebruikelijke symbolen hiervoor zijn terug te vinden in het Internationaal Fonetisch Alfabet. (nl)
- Spółgłoski zadziąsłowe – spółgłoski wymawiane z językiem stykającym się z tylną częścią wałka dziąsłowego, nieco bardziej do tyłu niż zbliżone do nich spółgłoski dziąsłowe. Spółgłoski zadziąsłowe, zwłaszcza w polonistyce, bywają określane jako spółgłoski szumiące. (pl)
- As consoantes pós-alveolares têm como articulador ativo a parte anterior da língua e como articulador passivo, a região entre o palato duro e o alvéolo. (pt)
- En postalveolar fon uttalas genom att tungspetsen ligger nära tandvallen, det vill säga området mellan tandköttet och gommen. I praktiken grupperas de icke-frikativa postalveolara konsonanterna för det mesta med de dentala och de alveolara, då dessa låter nästan identiskt. I svenskan finns en postalveolar konsonant:
* en frikativ: tonlös [ʃ] (uttalsvariant av sje-ljudet). (sv)
- Зая́сенні при́голосні (англ. postalveolar consonants; post-alveolar consonants) — у фонетиці надгрупа приголосних звуків, артикуляція яких відбувається позаду ясенного бугорка. Поділяється на три групи: піднебінно-ясенні, ясенно-твердопіднебінні та ретрофлексні приголосні. Інші назви — пост-альвеоля́рні при́голосні. (uk)
- 齒齦後音（Postalveolar consonant、齒齦後輔音）為舌葉（lamina）接近或接觸（齒槽堤/齒槽脊）部所發出之輔音。比如英語中的。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Postalveolára, též zadodásňová souhláska, je zvuk, který je při řeči tvořen přiblížením nebo kontaktem jazyka se zadní částí dásňového oblouku a částečně i s tvrdým (předním) patrem (lat. post = po, za, alveoli = sklípky, tj. prohlubně v horní čelisti, v nichž jsou uloženy zuby). Postalveoláry s těsnějším kontaktem jazyka s tvrdým patrem (palatalizované) se označují jako . Postalveolární souhlásky jsou spolu s palatálními v češtině tradičně vnímány jako měkké (ž, š, č). (cs)
- الأصوات اللِّثَوِيَّة الغَارِيَّة هي الصوامت التي تلامس فيها مقدّمة اللسان بين اللثة والغار. مثلا: ش، ژ. سماها الفراهيدي «الحروف الشجرية»: ج، ش، وفي رأيه (وعصره) ض. (ar)
- Als postalveolar oder palatoalveolar werden in der Phonologie diejenigen Konsonanten bezeichnet, deren Artikulationsort sich direkt hinter dem Zahnfach (Zahndamm, Alveole) befindet. Postalveolare in der deutschen Sprache sind z. B. das sch [ʃ] in schön oder der Laut des zweiten g [ʒ] in Garage. (de)
- Una consonante postalveolar, también denominada prepalatal o alveopalatal, es una consonante articulada con la lengua próxima o tocando la parte posterior de la región alveolar, más atrás en la boca que una consonante alveolar, que se articula justo encima del alvéolo dentario, pero no tan atrás como el paladar duro (el lugar donde se articulan las consonantes palatales). (es)
- 후치경음(後齒莖音) 또는 뒷잇몸소리(문화어: 뒤이몸소리)는 설단과 후치경으로 조음하는 자음이다. 국제 음성 기호에 있는 후치경음은 ʃ, ʒ, ʧ, ʤ이며 사용 예는 아래와 같다. (ko)
- 後部歯茎音（こうぶはぐきおん・こうぶしけいおん、英: post-alveolar）は、上の歯茎後部に舌端を接近ないし密着させることによって調音される子音。硬口蓋歯茎音（こうこうがいはぐきおん・こうこうがいしけいおん、英: palato-alveolar）ともいう。 (ja)
- Spółgłoski zadziąsłowe – spółgłoski wymawiane z językiem stykającym się z tylną częścią wałka dziąsłowego, nieco bardziej do tyłu niż zbliżone do nich spółgłoski dziąsłowe. Spółgłoski zadziąsłowe, zwłaszcza w polonistyce, bywają określane jako spółgłoski szumiące. (pl)
- As consoantes pós-alveolares têm como articulador ativo a parte anterior da língua e como articulador passivo, a região entre o palato duro e o alvéolo. (pt)
- En postalveolar fon uttalas genom att tungspetsen ligger nära tandvallen, det vill säga området mellan tandköttet och gommen. I praktiken grupperas de icke-frikativa postalveolara konsonanterna för det mesta med de dentala och de alveolara, då dessa låter nästan identiskt. I svenskan finns en postalveolar konsonant:
* en frikativ: tonlös [ʃ] (uttalsvariant av sje-ljudet). (sv)
- Зая́сенні при́голосні (англ. postalveolar consonants; post-alveolar consonants) — у фонетиці надгрупа приголосних звуків, артикуляція яких відбувається позаду ясенного бугорка. Поділяється на три групи: піднебінно-ясенні, ясенно-твердопіднебінні та ретрофлексні приголосні. Інші назви — пост-альвеоля́рні при́голосні. (uk)
- 齒齦後音（Postalveolar consonant、齒齦後輔音）為舌葉（lamina）接近或接觸（齒槽堤/齒槽脊）部所發出之輔音。比如英語中的。 (zh)
- Una consonant postalveolar (o simplement postalveolar en l'àmbit de la fonètica) és aquella consonant que s'articula tocant amb la punta de la llengua la part mitjana de la boca, una posició intermèdia entre un so alveolar i un de palatal (de fet en algunes llengües es considera una subdivisió d'aquest darrer). Sons com [ʃ], per exemple, són postalveolars segons l'AFI però es consideren directament palatals en alguns idiomes (com el català), ja que es pronuncien una mica endarrerits. (ca)
- Postalveolaroj (aŭ postdentokarnaj aŭ postalveolaj konsonantoj aŭ pleonasme postalveolaraj konsonantoj) estas konsonantoj artikulaciataj per la lango proksime al aŭ tuŝanta la "dorson" de la , kio metas ilin iomete pli malantaŭe en la buŝo ol la alveolaraj konsonantoj, kiuj fariĝas ĉe la kresto mem, sed ne tiel malantaŭe kiel la dura palato (la loko de artikulacio por palatalaj konsonantoj). La palato-alveolaraj siblantoj kaj postalveolaraj klaketoj identigitaj de la Internacia Fonetika Alfabeto estas: (eo)
- Une consonne post-alvéolaire, ou plus brièvement une post-alvéolaire, désigne, en phonétique articulatoire, une consonne apicale dont le lieu d'articulation se situe au niveau de la jonction entre les alvéoles de la mâchoire supérieure et le palais dur. Il en existe plusieurs séries selon la forme que prend la langue lors de l'articulation. Il existe également des clics post-alvéolaires. Les fricatives sibilantes articulées dans la région post-alvéolaire sont traditionnellement qualifiées du terme de chuintantes. (fr)
- Postalveolar or post-alveolar consonants are consonants articulated with the tongue near or touching the back of the alveolar ridge. Articulation is farther back in the mouth than the alveolar consonants, which are at the ridge itself, but not as far back as the hard palate, the place of articulation for palatal consonants. Examples of postalveolar consonants are the English palato-alveolar consonants [ʃ] [tʃ] [ʒ] [dʒ], as in the words "ship", "'chill", "vision", and "jump", respectively. (en)
- Konsonan paska rongga-gigi atau Konsonan postalveolar adalah Tempat artikulasi Konsonan dengan ujung lidah atau menekan dibelakang dari artikulasi alveolar. Artikulasinya adalah lebih jauh ke belakang dalam mulut daripada konsonan alveolar, yang berada dipunggungan itu sendiri, tetapi tidak sejauh langit-langit keras, tempat artikulasi konsonan palatal. Contoh konsonan postalveolar adalah konsonan palato-alveolar Inggris [ʃ] [tʃ] [ʒ] [dʒ], seperti dalam kata "sheep", "'chill", "vision", dan "jump", masing-masing. (in)
- In fonetica articolatoria, una consonante postalveolare (o prepalatale) è una consonante, classificata secondo il proprio luogo di articolazione, che fa parte del più ampio gruppo delle consonanti con articolazione dentale-alveolare, il quale comprende anche le consonanti dentali e alveolari, le cui differenze sono in genere trascurate se non nel caso delle fricative. (it)
- Een palato-alveolaar, palato-alveolair, alveo-palataal of postalveolaar is een medeklinker die wordt gevormd door de punt van de tong ergens tussen het harde verhemelte en een van de tandkassen te plaatsen. Deze klanken worden gevormd door met de tong net de achterkant van de superieure alveolare aan te raken. De tong articuleert hierbij iets verder achter in de mond dan bij een alveolare medeklinker, maar weer minder ver dan bij een palatale medeklinker. (nl)
|
