| dbo:abstract
|
- The Bezhta (or Bezheta) language (Bezhta: бежкьалас миц, bežƛʼalas mic, beƶⱡʼalas mic, pronounced [ˈbeʒt͡ɬʼɑlɑs mit͡s]), also known as Kapucha (from the name of ), belongs to the Tsezic group of the North Caucasian language family. It is spoken by about 6,200 people in southern Dagestan, Russia Bezhta can be divided into three dialects – , and – which are spoken in various villages in the region. Its closest linguistic relatives are Hunzib and Khwarshi. Bezhta is unwritten, but various attempts have been made to develop an official orthography for the language. The Bezhta people use Avar as the literary language. The first book ever printed in Bezhta was the Gospel of Luke. (en)
- El bezhta (bezheta) (en bezhta: бежкьалас миц, bežƛʼalas mic, beƶⱡʼalas mic, pronunciado como [beʒt͡ɬʼɑlɑs mit͡s]), también conocido como Kapucha (del nombre de un pueblo), es una lengua del grupo tsez de la familia caucásica septentrional. Lo hablan aproximadamente 6200 personas en el sur de Dagestan, en Rusia. Tiene tres dialectos que se llaman bezhta, tlyadal y khocharkhotin, hablados en varios pueblos en la región. Sus relativos más cercanos son el y el . El bezhta no es una lengua escrita, pero ha habido varios intentos para desarrollar una ortografía oficial. La lengua literaria del pueblo bezhta tradicionalmente es el avar. El primer libro imprimido en lengua bezhta fue el Evangelio de Lucas. (es)
- Le bejta (ou bezhta, bejti, autonyme: бежкьас) est une langue caucasienne de la famille des langues nakho-daghestaniennes. Le bejta était parlé en 1989 par environ 10 000 personnes, au Daghestan (notamment dans la région de Bejta) et en Géorgie. (fr)
- Język kapuczyński (czasem używany jest także termin język beżtyjski, nazwa własna Бэжти) – jeden z niewielkich języków kaukaskich, używany przez 6184 osób w południowym Dagestanie. Język kapuczyński należy do języków didojskich w zespole awaro-didojskim, tworzącym podgrupę wśród języków dagestańskich w grupie północno-wschodniej (nachsko-dagestańskiej) języków kaukaskich. Kapuczyński jest blisko spokrewniony z językiem chunzybskim. Dane, mówiące o liczbie osób posługujących się tym językiem nie są zbyt dokładne, ponieważ w dużej mierze opierały się na szacunkach. Według statystyk w 1926 r. języka tego używało zaledwie 1447 osób. W późniejszym czasie użytkownicy kapuczyńskiego uznawani byli za odłam Awarów i tak też zapisywani podczas kolejnych spisów powszechnych. Szacunki z lat 1958 oraz 1967 mówiły o ok. 2500–2800 użytkownikach języka, dane, natomiast według spisu powszechnego, przeprowadzonego na terenie Federacji Rosyjskiej w 2000 r. liczba osób posługujących się tym językiem wynosi 6184 osób. Językiem kapuczyńskim posługuje się ludność w trzech niewielkich wioskach w południowym Dagestanie: Beżta, Choszar-Chota i Tladal. Sporadycznie używana nazwa tego języka, beżtyjski, pochodzi od nazwy wsi Beżta, natomiast nazwa język kapuczyński, wzięła się od gruzińskiej nazwy tejże wsi. Jednym z ważniejszych badaczy języka kapuczyńskiego, był gruziński badacz, E. A. Łomtadze, który w swych pionierskich pracach używał takiej właśnie nazwy, ona też utrwaliła się i weszła do użytku. Język kapuczyński nie wykształcił piśmiennictwa. Jest używany wyłącznie w sytuacjach nieformalnych, w domu, wśród przyjaciół. W charakterze języka literackiego używany jest język awarski, jako największy język literacki Dagestanu. Wśród ludności rozpowszechniony jest także rosyjski, jako język urzędowy Federacji Rosyjskiej. Kapuczyński jest językiem ergatywnym. Ze względu na swoją historię wykazuje wpływy języka tureckiego, arabskiego, gruzińskiego oraz rosyjskiego. (pl)
- A língua bezhta (ou bezheta) (Bezhta: бежкьалас миц, bežƛalas mic), também conhecido como Kapucha (do nome de uma grande aldeia), pertence ao grupo tsez da família de línguas do nordeste caucasiano. É uma língua falada por cerca de 6.200 pessoas no sul do Daguestão, Rússia. O bezhta pode ainda ser dividido em três dialetos - Bezhta próprio, Tljadali e Hoshar-Hota - que são faladas em várias aldeias da região. As suas descendentes línguas mais próximos são Hunzib, Tsez, Khwarshi e Hinukh. Ela também está relacionada à língua avar, mas os dois não são mutuamente inteligíveis. O bezhta é uma linguagem não-escrita, mas as várias tentativas foram feitas para desenvolver uma ortografia oficial para o idioma. O povo bezhta usa a língua avar como língua literária. O primeiro livro impresso em bezhta foi o Evangelho de Lucas. (pt)
- Бежти́нский язы́к (бежитинский, капучинский язык) — язык бежтинцев. Распространён в Бежтинском участке Цунтинского района и в некоторых населенных пунктах Бабаюртовского, Кизлярского и Тарумовского районов Республики Дагестан, а также в Кварельском муниципалитете Грузии. Общее число говорящих на бежтинском языке около 6,8 тыс. человек, из них в России 6072 (перепись, 2010), в Грузии — 700 человек (оценка, 2006). По оценочным данным число носителей бежтинского языка составляет около 10 тыс. чел. Бежтинский язык — один из цезских (дидойских) языков; внутри них образует особую генетическую ветвь с гунзибским языком — восточноцезскую. Имеет 3 диалекта: собственно бежтинский, тлядальский и хашархотинский. Для фонетики бежтинского языка характерны носовые, умлаутированные и долгие гласные, сингармонизм и связанное с ним позиционное распределение шипящих/свистящих (в большей степени выражено в тлядальском диалекте). В словообразовании — обилие словообразующих аффиксов существительных, глаголов, наречий. В морфологии — богатая система именных пространственных категорий, образующая более 100 локативных форм; наличие инфиксальных числовых показателей в глаголе; разветвлённая система аналитических времён; обилие причастных и деепричастных форм. Глаголы подразделяются на словообразовательные классы, обладающие особыми семантическими, синтаксическими и морфологическими свойствами. В синтаксисе преобладают аккузативные правила, в падежной маркировке и согласовании — эргативные. В словарном фонде большое количество аварских, грузинских, восточных и русских лексических заимствований. Язык бесписьменный, однако в 1990 году был опубликован проект алфавита бежтинского языка на основе кириллицы:А а, Аь аь, АӀ аӀ, АьӀ аьӀ, Аа аа, Б б, В в, Г г, Гъ гъ, Гь гь, ГӀ гӀ, Е е, Д д, Ё ё, Ж ж, З з, И и, ИӀ иӀ, Ии ии, Й й, К к, Къ къ, Кь кь, КӀ кӀ, Л л, Лъ лъ, ЛӀ лӀ, М м, Н н, О о, Оь оь, ОӀ оӀ, ОьӀ оьӀ, Оо оо, П п, ПӀ пӀ, Р р, С с, Т т, ТӀ тӀ, У у, Уь уь, УӀ уӀ, УьӀ уьӀ, Уу уу, Х х, Хъ хъ, ХӀ хӀ, Ц ц, ЦӀ цӀ, Ч ч, ЧӀ чӀ, Ш ш, Ъ ъ, Э э, ЭӀ эӀ, Ээ ээ. В 1999 году Институтом перевода Библии на бежтинском языке было издано Евангелие от Луки, ставшее первой книгой на этом языке; в 2005 году — «Книга притчей Соломоновых». В начале XXI века на бежтинский язык был переведён ещё ряд библейских текстов. Алфавит этих изданий отличается от алфавита, предложенного в 1990 году и имеет следующий вид: А а, Аь аь, Ан ан, Аьн аьн, А̄ а̄, Б б, В в, Г г, Гъ гъ, Гь гь, ГӀ гӀ, Д д, Е е, Ен ен, Ж ж, З з, И и, Ин ин, Ӣ ӣ, Й й, К к, Къ къ, Кь кь, КӀ кӀ, Л л, Лъ лъ, ЛӀ лӀ, М м, Н н, О о, Оь оь, Он он, Оьн оьн, О̄ о̄, П п, ПӀ пӀ, Р р, С с, Т т, ТӀ тӀ, У у, Уь уь, Ун ун, Уьн уьн, Ӯ ӯ, Х х, Хъ хъ, ХӀ хӀ, Ц ц, ЦӀ цӀ, Ч ч, ЧӀ чӀ, Ш ш, Э э, Эн эн, Ъ ъ. (ru)
- Бежтинська мова (самоназва бежкьалас миц) — мова бежтинців, належить до цезької (додойської) підгрупи Андо-Аваро-Цезькох групи нахсько-дагестанських мов. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Le bejta (ou bezhta, bejti, autonyme: бежкьас) est une langue caucasienne de la famille des langues nakho-daghestaniennes. Le bejta était parlé en 1989 par environ 10 000 personnes, au Daghestan (notamment dans la région de Bejta) et en Géorgie. (fr)
- Бежтинська мова (самоназва бежкьалас миц) — мова бежтинців, належить до цезької (додойської) підгрупи Андо-Аваро-Цезькох групи нахсько-дагестанських мов. (uk)
- The Bezhta (or Bezheta) language (Bezhta: бежкьалас миц, bežƛʼalas mic, beƶⱡʼalas mic, pronounced [ˈbeʒt͡ɬʼɑlɑs mit͡s]), also known as Kapucha (from the name of ), belongs to the Tsezic group of the North Caucasian language family. It is spoken by about 6,200 people in southern Dagestan, Russia (en)
- El bezhta (bezheta) (en bezhta: бежкьалас миц, bežƛʼalas mic, beƶⱡʼalas mic, pronunciado como [beʒt͡ɬʼɑlɑs mit͡s]), también conocido como Kapucha (del nombre de un pueblo), es una lengua del grupo tsez de la familia caucásica septentrional. Lo hablan aproximadamente 6200 personas en el sur de Dagestan, en Rusia. (es)
- Język kapuczyński (czasem używany jest także termin język beżtyjski, nazwa własna Бэжти) – jeden z niewielkich języków kaukaskich, używany przez 6184 osób w południowym Dagestanie. Język kapuczyński należy do języków didojskich w zespole awaro-didojskim, tworzącym podgrupę wśród języków dagestańskich w grupie północno-wschodniej (nachsko-dagestańskiej) języków kaukaskich. Kapuczyński jest blisko spokrewniony z językiem chunzybskim. Kapuczyński jest językiem ergatywnym. Ze względu na swoją historię wykazuje wpływy języka tureckiego, arabskiego, gruzińskiego oraz rosyjskiego. (pl)
- A língua bezhta (ou bezheta) (Bezhta: бежкьалас миц, bežƛalas mic), também conhecido como Kapucha (do nome de uma grande aldeia), pertence ao grupo tsez da família de línguas do nordeste caucasiano. É uma língua falada por cerca de 6.200 pessoas no sul do Daguestão, Rússia. (pt)
- Бежти́нский язы́к (бежитинский, капучинский язык) — язык бежтинцев. Распространён в Бежтинском участке Цунтинского района и в некоторых населенных пунктах Бабаюртовского, Кизлярского и Тарумовского районов Республики Дагестан, а также в Кварельском муниципалитете Грузии. Общее число говорящих на бежтинском языке около 6,8 тыс. человек, из них в России 6072 (перепись, 2010), в Грузии — 700 человек (оценка, 2006). По оценочным данным число носителей бежтинского языка составляет около 10 тыс. чел. (ru)
|
