| dbo:abstract
|
- El Manu Smriti (en sànscrit, मनुस्मृति, Manusmṛti, "Lleis de Manu" o "Codi de Manu") és un llibre de lleis brahmànic escrit, segons les fonts, entre el segle iii aC i el segle iii dC. Es tracta d'un recull d'observacions sobre les cerimònies domèstiques, els ritus fúnebres, els sacrificis i la puresa cerimonial. També inclou una narració de la Creació, la teologia sobre Brahma i reflexions sobre la transmigració de l'ànima. La tradició atribueix la seva autoria directament a que, segons els Vedes, va ser el primer home, el pare de la història, progenitor de la raça humana i primer legislador. (ca)
- Zákoník Manuův (sskr. Manusmrti nebo Manusmriti či Manu-samhitá) je starý indický text, napsaný v sanskrtu a obsahující souhrn bráhmanské moudrosti, včetně právních předpisů a životních rad. Podle hinduistické tradice je to slovo samého Brahmy, které jeho syn Manu vykládá mudrci Bhriguovi a pak celá dharmašástrová tradice komentuje a vykládá. Vznikl patrně mezi 2. stoletím př. n. l. a 2 stoletím n. l. v severní Indii. Evropané se s ním seznámili díky anglickému překladu W. Jonese z roku 1794. (cs)
- مانوسمريتي هو واحد من العديد من النصوص القانونية والدستور بين العديد من دارماشاستراs الهندوسية. في الهند القديمة، غالبًا ما كتب الحكماء أفكارهم حول كيفية إدارة المجتمع في المخطوطات. يُعتقد أن الشكل الأصلي لـ Manusmriti قد تغير لأن العديد من الأشياء المكتوبة في المخطوطة تتعارض مع بعضها البعض. أكثر من خمسين مخطوطة من Manusmriti معروفة الآن، ولكن أول نسخة تم اكتشافها وأكثرها ترجمة وافتراضًا منذ القرن الثامن عشر كانت «مخطوطة كولكاتا (كلكتا سابقًا) مع شرح Kulluka Bhatta». تشير الدراسات الحديثة إلى أن هذه الأصالة المفترضة خاطئة، وأن مخطوطات Manusmriti المختلفة المكتشفة في الهند غير متسقة مع بعضها البعض، وفي داخلها، مما يثير مخاوف بشأن أصالتها وإدخالها واستيفائها في النص في أوقات لاحقة. النص المتري باللغة السنسكريتية، مؤرخ بشكل مختلف ليكون من القرن الثاني قبل الميلاد إلى القرن الثالث الميلادي، ويقدم نفسه كخطاب قدمه مانو (Svayambhuva) و Bhrigu حول مواضيع دارما مثل الواجبات والحقوق والقوانين والسلوك، الفضائل وغيرها. انتشر تأثير النص تاريخيًا خارج الهند. يُنسب القانون البوذي في العصور الوسطى في ميانمار وتايلاند أيضًا إلى مانو، وأثر النص على الممالك الهندوسية السابقة في كمبوديا وإندونيسيا. كانت قوانين مانو واحدة من أولى النصوص السنسكريتية التي تمت ترجمتها إلى الإنجليزية في عام 1776، بواسطة عالم اللغة البريطاني السير ويليام جونز، واستخدمت لبناء قانون القانون الهندوسي، للجيوب التي تديرها شركة الهند الشرقية. (ar)
- La Leĝoj de Manuo (en Sanskrito मानवधर्मशास्त्र Mānava-Dharmaśāstra kaj ankaŭ Manusmriti) estas la plej fama kaj plej grava teksto de la Darmoŝastra tradicio de pratempa Hindujo. Darmoŝastro signifas la hinduan kleran tradicion (ŝastro) pri la juraj kaj religiaj devoj (darmo) de la homoj. La Leĝoj de Manuo ne estis la unua teksto de tiu ĉi tradicio, sed ĝi kombinas fruajn darmajn tekstojn (specife tiuj, kiuj nomiĝas la Darmosutroj) kun ideoj de la rilata Arthaŝastra tradicio (koncerne ŝtatkonstruo) por krei novan tekstformon. La verko estas regule kaj abunde citita en malfruaj tekstoj kaj komentaroj pri darmo. Dum la frua kolonia periodo de la Britoj en Hindujo, la Leĝojn de Manuo elektis hindologisto kaj brita juĝisto William Jones por la fondo de la nova jura sistemo por la Hinduoj en Brita Hindujo, la tiel nomata Hindua juro. Jones tradukis unua foje la tekston al la angla, kaj ĉi tiun tradukon (kaj, malfrue, tiujn de aliaj tekstoj) uzis la britaj kortumoj por juĝi la aferojn inter Hinduoj. (eo)
- Die Manusmriti (Sanskrit: मनुस्मृति Manusmṛti [ˈmʌnʊsmrɪtɪ]), auch bekannt unter dem Namen Manavadharmashastra (मानवधर्मशास्त्र Mānavadharmaśāstra [ˌmaːnʌʋʌˌdʱʌrmʌˈɕaːstrʌ]) ist ein indischer Text, dessen Titel mit „Gesetzbuch des Manu“ wiedergegeben wird. Dieser Text gehört zu den Dharmasutras und Dharmashastras, die Offenbarungen und Abhandlungen über das angemessene Verhalten darstellen. Die Manusmriti gehört zur Textgruppe der Smritis, die als von Lehrern überlieferte Texte gelten (im Gegensatz zu den Shrutis, die als von den Weisen „gehörte“ Texte gelten und denen eine höhere Autorität zukommt). Obschon das heutige Wissen über Politik und Recht im alten Indien hauptsächlich auf der Kenntnis dieser Texte basiert, sind sie nicht als Rechtsbücher im eigentlichen Sinne zu begreifen. Die in ihnen niedergelegten Verhaltensregeln für die vier Varnas steuerten die sozialen und politischen Prozesse innerhalb des Subkontinents über einen langen Zeitraum. Die Manusmriti ist also nicht als Gesetzbuch im juristischen, sondern im normativen Sinne zu verstehen. Sie zeigen jedoch auf, wie das soziale und religiöse Leben sein sollte und was daraus folgend nicht erstrebenswert war. Der Text gibt die Perspektive der Brahmanen wieder. Die Entstehungszeit setzt man zwischen 200 v. Chr. und 200 n. Chr. an. (de)
- The Manusmṛiti (Sanskrit: मनुस्मृति), also known as the Mānava-Dharmaśāstra or Laws of Manu, is one of the many legal texts and constitution among the many Dharmaśāstras of Hinduism. In ancient India, the sages often wrote their ideas on how society should run in the manuscripts. It is believed that the original form of Manusmriti was changed as many things written in the manuscript contradict each other. Over fifty manuscripts of the Manusmriti are now known, but the earliest discovered, most translated and presumed authentic version since the 18th century has been the "Kolkata (formerly Calcutta) manuscript with Kulluka Bhatta commentary". Modern scholarship states this presumed authenticity is false, and the various manuscripts of Manusmriti discovered in India are inconsistent with each other, and within themselves, raising concerns of its authenticity, insertions and interpolations made into the text in later times. The metrical text is in Sanskrit, is variously dated to be from the 2nd century BCE to 3rd century CE, and it presents itself as a discourse given by Manu (Svayambhuva) and Bhrigu on dharma topics such as duties, rights, laws, conduct, virtues and others. The text's influence had historically spread outside India. The medieval era Buddhistic law of Myanmar and Thailand are also ascribed to Manu, and the text influenced past Hindu kingdoms in Cambodia and Indonesia. The Laws of Manu was one of the first Sanskrit texts to be translated into English in 1776, by British philologist Sir William Jones, and was used to construct the Hindu law code, for the East India Company administered enclaves. (en)
- La Manusmṛti (sanskrit : मनुस्मृति), aussi appelée Mānava-Dharmaśāstra (sanskrit : मानवधर्मशास्त्र), traduit par Lois de Manu, est un dharmaśāstra, un traité de loi qui est daté environ du IIe siècle de notre ère (bien que les questions de datation, concernant l'hindouisme, soient loin de faire l'unanimité). Il s'agit d'un texte en vers le plus important et le plus ancien de la tradition hindoue du dharma. Il a été traduit en anglais en 1794 par le philologue orientaliste Sir William Jones, qui était juge à la cour suprême britannique de Calcutta. Le texte, en douze chapitres, se présente sous la forme d'un discours prononcé par le sage Manu à un groupe de voyants, ou rishis, qui le prient de leur expliquer « l'ordre/les devoirs [dharma] de toutes les castes/classes [ (en)] » (1.2). Ainsi il parle des devoirs des brahmanes et des autres castes. Les Lois de Manu est, parmi les « traités relatifs au dharma » (dharmashastra), celui qui a traditionnellement le plus d’autorité en Inde, bien que d'autres traités dharmiques apportent ou soustraient d'autres lois, voire le contredisent. Les Lois de Manu n'ont toutefois pas une valeur absolue en Inde (et n'étaient jadis connues que d'un cercle limité), puisque d'autres traités dharmiques composés par différents brâhmanes ont élaboré d'autres règles impératives, sensiblement ou complètement différentes des Lois de Manu, les lois étant vues comme la réponse à un contexte particulier qui demande des lois spécifiques (même si tous les traités brahmaniques s'accordent sur le fait que l'ahimsâ, « non-violence », demeure toujours le principe premier du dharma, de l'« ordre »). (fr)
- Las Leyes de Manu es un importante texto sánscrito de la sociedad antigua de la India. (es)
- Manusmerti (Dewanagari: मनुस्मृति); IAST: Manusmṛti मनुस्मृति)) kitab undang-undang agama Hindu dan masyarakat di India kuno. Manusmerti juga dikenal dengan Manawa-dharmasastra. Sastra ini termasuk dalam sembilan belas Dharmasastra, yang merupakan bagian dari Smerti. Manusmerti dianggap sebagai sastra tertua dan paling utama dari kelompok Dharmasastra yang lainnya. Beberapa bagian dari isi sastra ini menyinggung masalah sistem warna dalam masyarakat Hindu dan India, serta penjabaran tentang Catur Asrama. Secara garis besar, sastra ini merupakan tulisan percakapan antara Maharesi Manu dengan para resi, yang memohon untuk mendapatkan pencerahan. Sastra ini terdiri atas 2.684 sloka dan dibagi kedalam dua belas bab. (in)
- 마누스므리티(산스크리트어: मनुस्मृति) 또는 마누 법전(영어: Law of Manu)은 산스크리트어의 운문(韻文)으로 쓰인 12장 2,684조(條)로 이루어져 있는 고대 인도의 다르마 샤스트라이자 법전이다. 인류의 시조 마누(Manu)의 이름이 붙어 있는데, 현존하는 마누 법전은 기원전 200년~기원후 200년에 완성된 것으로 국왕이나 종성(種姓)의 의무, 민법이나 형법, 의례나 제사, 일상 행사 등 인도인의 생활 전체를 규정한 법전이다. 4종성 제도에 입각한 사회를 유지하고 브라만의 특권을 지키려고 하는 의도로 쓰여 있다. 이 법전은 가장 권위 있는 힌두 법전으로 과거 2000년간 존중되어왔다. 동남아시아 각국에 이 법전이 준 영향은 크다. (ko)
- 『マヌ法典』（マヌほうてん、サンスクリット語: मनुस्मृति）は、紀元前2世紀から紀元後2世紀にかけて成立したと考えられている法典（ダルマ・シャーストラ）。世界の創造主ブラフマーの息子にして世界の父、人類の始祖たるマヌが述べたものとされている。バラモンの特権的身分を強調しており、バラモン中心の四種姓（カースト制度）の維持に貢献した。 (ja)
- Manusmṛti (sanscrito: मनुस्मृति), chiamato anche Mānava-Dharmaśāstra (sanscrito: मानवधर्मशास्त्र), e tradotto in italiano come Le leggi di Manu, è un dharmaśāstra, ossia uno dei trattati (śāstra) hindu di diritto che raccolgono le regole del vivere umano secondo il dharma. L'opera è scritta in sanscrito ed è databile fra il II secolo a. C. e il II secolo d. C. Sebbene sia il risultato del lavoro di diversi autori, viene attribuita dalla tradizione a Manu, mitico figlio di Brahma, capostipite dell'umanità. Il Mānava-Dharmaśāstra racconta come si è formato il mondo e qual è il dharma, la "legge" naturale e sociale che lo governa, e informa sia le prescrizioni relative al sacrificio sia quelle che riguardano i "quattro stadi" dell'esistenza. L'opera è anche un testo giuridico: descrivendo in ogni dettaglio il modo in cui era articolata la vita nell'India antica, elenca i più svariati delitti e le ragioni per cui vengono perseguiti. La fama del testo si diffuse anche fuori dall'India molto prima dell'era coloniale. La legge buddhista adottata da Myanmar e Thailandia in epoca medievale è attribuita a Manu e il testo ha influenzato i passati regni indù di Cambogia e Indonesia. Il Mānava-Dharmaśāstra fu tradotto in inglese per la prima volta da Sir William Jones e pubblicato nel 1794. (it)
- De Manusmriti (Devanagari: मनुस्मृति, Sanskriet: Manusmṛti), Manava-Dharmashastra (Devanagari: मानवधर्मशास्त्र, Sanskriet: Mānava-Dharmaśāstra) of Wetboek van Manu is een smrti waarin uiteen wordt gezet aan welke dharma's of regels men zich moet houden. De datering van het werk is zeer onzeker en ligt tussen enkele eeuwen voor en na het begin van de jaartelling. Het was de belangrijkste Dharmasastra en verspreidde zich ook buiten India. Het diende tijdens de Britse heerschappij over India als basis van de . Het werd voor het eerst in het Westen vertaald door William Jones in 1794 onder de titel Institutes of Hindu Law or the Ordinances of Manu. (nl)
- Manusmryti (sanskryt मनुस्मृति manusmṛti) – starożytny indyjski traktat dotyczący dharmy, omawiający wszystkie aspekty i przejawy życia jednostki i społeczeństwa. Powstał ok. II w. p.n.e. – II w. n.e. Tradycja autorstwo przypisuje mitycznemu praojcu ludzkości – Manu. Księga zawiera także reguły prowadzenia wojny, takie jak zakaz używania broni zatrutej czy zabijania bezbronnych. Strofa 90 : Kiedy walczy ze swymi wrogami w bitwie, niech nie uderza bronią ukrytą, ani też kolczastą, zatrutą, lub płonącą.
* Lekcja 3. Domowe ofiary zadusznego rytu (w strofie 205) poleca odszukać miejsce nachylone ku rzece po stronie południowej i wysmarować kałem krowim, zanim przystąpi się do ofiar dla dewów i przodków. (pl)
- O Código de Manu (do sânscrito: मनुस्मृति, "Manu Smriti") é parte de uma coleção de livros bramânicos, enfeixados em quatro compêndios: o Mahabharata, o Ramayana, os Puranas e as Leis Escritas de Manu. Inscrito em sânscrito, constitui-se na legislação do mundo indiano e estabelece o sistema de castas na sociedade Hindu. Redigido entre os séculos II a.C. e II d.C. em forma poética e imaginosa, as regras no Código de Manu são expostas em versos. Cada regra consta de dois versos cuja métrica, segundo os indianos, teria sido inventada por um santo eremita chamado Valmiki, em torno do ano 1500 a.C.. Existem estudos indicando que originalmente o Código era composto por mais de cem mil dísticos (grupo de dois versos) e que, através de manipulações e cortes feitos em épocas diferentes, tenham sido reduzidas para tornar menos cansativa a leitura integral do texto; nas edições hoje conhecidas constam 2 685 dísticos distribuídos em doze livros. (pt)
- Manus lagbok (Manava-dharmashastra, Manusamhita eller Manusmrti), en indisk lärobok i sedvanerätt. Det förstnämnda namnet härleds till den i Indien i senare tid uppkomna uppfattningen, att den skulle härleda sig från Manu. Ursprungligen betyder namnet "Manava-skolans lagbok", emedan den uppstått och bevarats inom kretsen av den indiska skola eller sekt, som kallas , en underavdelning av -skolan. I sin nuvarande poetiska form torde Manus lagbok knappast vara äldre än början av vår tidräkning. Men den grundar sig på motsvarande, i prosaisk form avfattade , lagregler, som jämte andra läroböcker med samma namn (sutra), utgjorde Manavaskolans heliga skrifter (kanon, alltså tillhörande Veda). Manus lagbok, liksom andra dylika i poetisk form avfattade läroböcker(ex.vis "Vishnusmrti"), är en lärobok i sedvanerätt och söker i korta rytmiska satser framställa grundvalarna för den sociala världsordningen från ortodox hinduisk ståndpunkt. Lagboken består av 12 böcker av följande innehåll: 1.
* skapelsehistoria (jämte innehållsförteckning), 2.
* uppfostran, 3.
* äktenskapet, 4.
* hushållning, 5.
* levnadssättet i hemmet, 6.
* eremitlivet i skogen, 7.
* regeringen, 8.
* den juridiska rätten, 9.
* den juridiska rätten, 10.
* kastväsendet, 11.
* synd och bot, 12.
* själavandring (samsara) och befrielse (moksha). (sv)
- «Ма́ну-смри́ти» (санскр. मनुस्मृति, IAST: manusmṛti), также известна как «Ману-самхи́та», «Манава-дхармашастра» (санскр. मानवधर्मशास्त्र) и «Законы Ману» — древнеиндийский сборник права: религиозно-нравственных и правовых предписаний, приписываемый традицией легендарному прародителю человечества — Ману. Является одной из девятнадцати дхарма-шастр, которые входят в литературу смрити. (ru)
- Ману-Смріті або Манусмріті (санскр. मनुस्मृति, manusmṛti IAST), також відома як Ману-Самхіта, Манава-Дхармашастра (санскр. मानवधर्मशास्त्र) і Закони Ману — пам'ятник давньоіндійської літератури, збірник настанов благочестивому індійцеві для виконання ним свого громадського, релігійного і морального обов'язку. Є однією з найраніших та найважливіших Дхарма-Шастр, що також входить у літературу Смріті. Назва Закони Ману (англ. Laws of Manu) була запропонована перекладом британського (уельського) орієнталіста та судді верховного суду Бенгалії сера , у 1794 році, і стала загальноприйнятою у багатьох країнах, проте вона не відповідає ані оригінальній назві пам'ятки, ані її загальному змістові; відповіднішою є Повчання Ману у дхармі (Манавадхармашастра). Текст викладається у вигляді співбесіди між мудрецем Ману та групою ріші, що просять його розповісти про «закони всіх соціальних класів» (1.2). Починаючи з цього твору, Ману стає стандартним авторитетом і у всіх наступних Дхарма-Шастрах. Сам текст посилається на надприродні сили та в авторитетному тоні розповідає про Дхарму, на відміну від інших пов'язаних текстів, що в більшій мірі є спостереженнями або дослідженнями. За індуїстською традицією, Ману-Смірті є записом слів Брахми. (uk)
- 《摩奴法論》（梵語：मनुस्मृति；中文譯名又作《摩奴法典》，中國學者蔣忠新指出मनुस्मृति（Manusmṛti）即「摩奴傳承」，狹義上專指「」）是婆羅門教倫理規範的一部，託名由婆羅門教裡的印度人種始祖摩奴所撰，實際寫成年代不詳，現今學者相信大約為公元前2世紀至公元2世紀。本書分十二章，內容涉及禮儀、習俗、教育、道德、法律、宗教、哲學、政治、經濟、軍事、外交等等，構建出以四大種姓為基礎的社會模式。本法論出現後，長期成為印度教的法制權威，至近現代仍具有影響力，並被視為研究印度社會的基本文獻。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- El Manu Smriti (en sànscrit, मनुस्मृति, Manusmṛti, "Lleis de Manu" o "Codi de Manu") és un llibre de lleis brahmànic escrit, segons les fonts, entre el segle iii aC i el segle iii dC. Es tracta d'un recull d'observacions sobre les cerimònies domèstiques, els ritus fúnebres, els sacrificis i la puresa cerimonial. També inclou una narració de la Creació, la teologia sobre Brahma i reflexions sobre la transmigració de l'ànima. La tradició atribueix la seva autoria directament a que, segons els Vedes, va ser el primer home, el pare de la història, progenitor de la raça humana i primer legislador. (ca)
- Zákoník Manuův (sskr. Manusmrti nebo Manusmriti či Manu-samhitá) je starý indický text, napsaný v sanskrtu a obsahující souhrn bráhmanské moudrosti, včetně právních předpisů a životních rad. Podle hinduistické tradice je to slovo samého Brahmy, které jeho syn Manu vykládá mudrci Bhriguovi a pak celá dharmašástrová tradice komentuje a vykládá. Vznikl patrně mezi 2. stoletím př. n. l. a 2 stoletím n. l. v severní Indii. Evropané se s ním seznámili díky anglickému překladu W. Jonese z roku 1794. (cs)
- Las Leyes de Manu es un importante texto sánscrito de la sociedad antigua de la India. (es)
- Manusmerti (Dewanagari: मनुस्मृति); IAST: Manusmṛti मनुस्मृति)) kitab undang-undang agama Hindu dan masyarakat di India kuno. Manusmerti juga dikenal dengan Manawa-dharmasastra. Sastra ini termasuk dalam sembilan belas Dharmasastra, yang merupakan bagian dari Smerti. Manusmerti dianggap sebagai sastra tertua dan paling utama dari kelompok Dharmasastra yang lainnya. Beberapa bagian dari isi sastra ini menyinggung masalah sistem warna dalam masyarakat Hindu dan India, serta penjabaran tentang Catur Asrama. Secara garis besar, sastra ini merupakan tulisan percakapan antara Maharesi Manu dengan para resi, yang memohon untuk mendapatkan pencerahan. Sastra ini terdiri atas 2.684 sloka dan dibagi kedalam dua belas bab. (in)
- 마누스므리티(산스크리트어: मनुस्मृति) 또는 마누 법전(영어: Law of Manu)은 산스크리트어의 운문(韻文)으로 쓰인 12장 2,684조(條)로 이루어져 있는 고대 인도의 다르마 샤스트라이자 법전이다. 인류의 시조 마누(Manu)의 이름이 붙어 있는데, 현존하는 마누 법전은 기원전 200년~기원후 200년에 완성된 것으로 국왕이나 종성(種姓)의 의무, 민법이나 형법, 의례나 제사, 일상 행사 등 인도인의 생활 전체를 규정한 법전이다. 4종성 제도에 입각한 사회를 유지하고 브라만의 특권을 지키려고 하는 의도로 쓰여 있다. 이 법전은 가장 권위 있는 힌두 법전으로 과거 2000년간 존중되어왔다. 동남아시아 각국에 이 법전이 준 영향은 크다. (ko)
- 『マヌ法典』（マヌほうてん、サンスクリット語: मनुस्मृति）は、紀元前2世紀から紀元後2世紀にかけて成立したと考えられている法典（ダルマ・シャーストラ）。世界の創造主ブラフマーの息子にして世界の父、人類の始祖たるマヌが述べたものとされている。バラモンの特権的身分を強調しており、バラモン中心の四種姓（カースト制度）の維持に貢献した。 (ja)
- De Manusmriti (Devanagari: मनुस्मृति, Sanskriet: Manusmṛti), Manava-Dharmashastra (Devanagari: मानवधर्मशास्त्र, Sanskriet: Mānava-Dharmaśāstra) of Wetboek van Manu is een smrti waarin uiteen wordt gezet aan welke dharma's of regels men zich moet houden. De datering van het werk is zeer onzeker en ligt tussen enkele eeuwen voor en na het begin van de jaartelling. Het was de belangrijkste Dharmasastra en verspreidde zich ook buiten India. Het diende tijdens de Britse heerschappij over India als basis van de . Het werd voor het eerst in het Westen vertaald door William Jones in 1794 onder de titel Institutes of Hindu Law or the Ordinances of Manu. (nl)
- «Ма́ну-смри́ти» (санскр. मनुस्मृति, IAST: manusmṛti), также известна как «Ману-самхи́та», «Манава-дхармашастра» (санскр. मानवधर्मशास्त्र) и «Законы Ману» — древнеиндийский сборник права: религиозно-нравственных и правовых предписаний, приписываемый традицией легендарному прародителю человечества — Ману. Является одной из девятнадцати дхарма-шастр, которые входят в литературу смрити. (ru)
- 《摩奴法論》（梵語：मनुस्मृति；中文譯名又作《摩奴法典》，中國學者蔣忠新指出मनुस्मृति（Manusmṛti）即「摩奴傳承」，狹義上專指「」）是婆羅門教倫理規範的一部，託名由婆羅門教裡的印度人種始祖摩奴所撰，實際寫成年代不詳，現今學者相信大約為公元前2世紀至公元2世紀。本書分十二章，內容涉及禮儀、習俗、教育、道德、法律、宗教、哲學、政治、經濟、軍事、外交等等，構建出以四大種姓為基礎的社會模式。本法論出現後，長期成為印度教的法制權威，至近現代仍具有影響力，並被視為研究印度社會的基本文獻。 (zh)
- مانوسمريتي هو واحد من العديد من النصوص القانونية والدستور بين العديد من دارماشاستراs الهندوسية. في الهند القديمة، غالبًا ما كتب الحكماء أفكارهم حول كيفية إدارة المجتمع في المخطوطات. يُعتقد أن الشكل الأصلي لـ Manusmriti قد تغير لأن العديد من الأشياء المكتوبة في المخطوطة تتعارض مع بعضها البعض. كانت قوانين مانو واحدة من أولى النصوص السنسكريتية التي تمت ترجمتها إلى الإنجليزية في عام 1776، بواسطة عالم اللغة البريطاني السير ويليام جونز، واستخدمت لبناء قانون القانون الهندوسي، للجيوب التي تديرها شركة الهند الشرقية. (ar)
- Die Manusmriti (Sanskrit: मनुस्मृति Manusmṛti [ˈmʌnʊsmrɪtɪ]), auch bekannt unter dem Namen Manavadharmashastra (मानवधर्मशास्त्र Mānavadharmaśāstra [ˌmaːnʌʋʌˌdʱʌrmʌˈɕaːstrʌ]) ist ein indischer Text, dessen Titel mit „Gesetzbuch des Manu“ wiedergegeben wird. Dieser Text gehört zu den Dharmasutras und Dharmashastras, die Offenbarungen und Abhandlungen über das angemessene Verhalten darstellen. Die Manusmriti gehört zur Textgruppe der Smritis, die als von Lehrern überlieferte Texte gelten (im Gegensatz zu den Shrutis, die als von den Weisen „gehörte“ Texte gelten und denen eine höhere Autorität zukommt). (de)
- La Leĝoj de Manuo (en Sanskrito मानवधर्मशास्त्र Mānava-Dharmaśāstra kaj ankaŭ Manusmriti) estas la plej fama kaj plej grava teksto de la Darmoŝastra tradicio de pratempa Hindujo. Darmoŝastro signifas la hinduan kleran tradicion (ŝastro) pri la juraj kaj religiaj devoj (darmo) de la homoj. La Leĝoj de Manuo ne estis la unua teksto de tiu ĉi tradicio, sed ĝi kombinas fruajn darmajn tekstojn (specife tiuj, kiuj nomiĝas la Darmosutroj) kun ideoj de la rilata Arthaŝastra tradicio (koncerne ŝtatkonstruo) por krei novan tekstformon. La verko estas regule kaj abunde citita en malfruaj tekstoj kaj komentaroj pri darmo. Dum la frua kolonia periodo de la Britoj en Hindujo, la Leĝojn de Manuo elektis hindologisto kaj brita juĝisto William Jones por la fondo de la nova jura sistemo por la Hinduoj en Br (eo)
- The Manusmṛiti (Sanskrit: मनुस्मृति), also known as the Mānava-Dharmaśāstra or Laws of Manu, is one of the many legal texts and constitution among the many Dharmaśāstras of Hinduism. In ancient India, the sages often wrote their ideas on how society should run in the manuscripts. It is believed that the original form of Manusmriti was changed as many things written in the manuscript contradict each other. (en)
- La Manusmṛti (sanskrit : मनुस्मृति), aussi appelée Mānava-Dharmaśāstra (sanskrit : मानवधर्मशास्त्र), traduit par Lois de Manu, est un dharmaśāstra, un traité de loi qui est daté environ du IIe siècle de notre ère (bien que les questions de datation, concernant l'hindouisme, soient loin de faire l'unanimité). Il s'agit d'un texte en vers le plus important et le plus ancien de la tradition hindoue du dharma. Il a été traduit en anglais en 1794 par le philologue orientaliste Sir William Jones, qui était juge à la cour suprême britannique de Calcutta. (fr)
- Manusmṛti (sanscrito: मनुस्मृति), chiamato anche Mānava-Dharmaśāstra (sanscrito: मानवधर्मशास्त्र), e tradotto in italiano come Le leggi di Manu, è un dharmaśāstra, ossia uno dei trattati (śāstra) hindu di diritto che raccolgono le regole del vivere umano secondo il dharma. L'opera è scritta in sanscrito ed è databile fra il II secolo a. C. e il II secolo d. C. Sebbene sia il risultato del lavoro di diversi autori, viene attribuita dalla tradizione a Manu, mitico figlio di Brahma, capostipite dell'umanità. (it)
- Manusmryti (sanskryt मनुस्मृति manusmṛti) – starożytny indyjski traktat dotyczący dharmy, omawiający wszystkie aspekty i przejawy życia jednostki i społeczeństwa. Powstał ok. II w. p.n.e. – II w. n.e. Tradycja autorstwo przypisuje mitycznemu praojcu ludzkości – Manu. Księga zawiera także reguły prowadzenia wojny, takie jak zakaz używania broni zatrutej czy zabijania bezbronnych. Strofa 90 : Kiedy walczy ze swymi wrogami w bitwie, niech nie uderza bronią ukrytą, ani też kolczastą, zatrutą, lub płonącą. (pl)
- O Código de Manu (do sânscrito: मनुस्मृति, "Manu Smriti") é parte de uma coleção de livros bramânicos, enfeixados em quatro compêndios: o Mahabharata, o Ramayana, os Puranas e as Leis Escritas de Manu. Inscrito em sânscrito, constitui-se na legislação do mundo indiano e estabelece o sistema de castas na sociedade Hindu. Redigido entre os séculos II a.C. e II d.C. em forma poética e imaginosa, as regras no Código de Manu são expostas em versos. Cada regra consta de dois versos cuja métrica, segundo os indianos, teria sido inventada por um santo eremita chamado Valmiki, em torno do ano 1500 a.C.. (pt)
- Manus lagbok (Manava-dharmashastra, Manusamhita eller Manusmrti), en indisk lärobok i sedvanerätt. Det förstnämnda namnet härleds till den i Indien i senare tid uppkomna uppfattningen, att den skulle härleda sig från Manu. Manus lagbok, liksom andra dylika i poetisk form avfattade läroböcker(ex.vis "Vishnusmrti"), är en lärobok i sedvanerätt och söker i korta rytmiska satser framställa grundvalarna för den sociala världsordningen från ortodox hinduisk ståndpunkt. Lagboken består av 12 böcker av följande innehåll: (sv)
- Ману-Смріті або Манусмріті (санскр. मनुस्मृति, manusmṛti IAST), також відома як Ману-Самхіта, Манава-Дхармашастра (санскр. मानवधर्मशास्त्र) і Закони Ману — пам'ятник давньоіндійської літератури, збірник настанов благочестивому індійцеві для виконання ним свого громадського, релігійного і морального обов'язку. Є однією з найраніших та найважливіших Дхарма-Шастр, що також входить у літературу Смріті. (uk)
|
