| dbo:abstract
|
- El colofó és la inscripció o anotació posada al final d'un llibre per indicar el nom de l'impressor, el lloc i la data de la impressió, la marca d'impressor i altres circumstàncies referents al llibre. El primer llibre imprès amb colofó és el PsalmorumCòdex o Salteri de Magúncia, imprès per Johann Fust i Peter Schöffer aMagúncia, el 14 d'agost de 1457. El colofó és un dels elements tradicionals del llibre, amb el seu origen en els rotlles (títol de l'obra i nombre de fulls i línies escrites, data, etc.), passant als còdexs (indicaven el lloc, la data de la còpia, nom del copista i altres dades) i el van heretar els impresos. (ca)
- Kolofon (z řec. kolofón, vrcholek, dovršení) je krátký text umístěný na samém konci knihy. Obsahuje obvykle jméno autora a název díla, místo a datum dokončení knihy, poděkování a někdy i jméno písaře nebo tiskaře. (cs)
- حرد المتن أو الطرة أو الصرة أو التختيم عبارة عن بيان موجز يحتوي على معلومات مثل مكان النشر والناشر وتاريخ النشر. وغالبا ما يكون حرد المتن في نهاية النص، ولكن في بعض الأحيان يظهر في مكان آخر والعديد من الكتب الحديثة (ما بعد 1800) تحمل هذا معلومات على ظهر صفحة العنوان، والتي تسمى أحيانًا «صفحة الكتاب» (biblio-page) أو «صفحة حقوق النشر». وسمي بالطرة أو الصرة لأنه كان يتخذ شكل مثلث مقلوب إما بالكتابة فقط أو داخل إطار مثلث أو كان يتخذ شكل الطرة. (ar)
- Ein Kolophon (griechisch κολοφών ‚Gipfel‘, ‚Spitze‘, ‚Schluss‘) oder eine Subskription (‚Nachschrift‘, vergleiche aber die gängigere Wortbedeutung von Subskription) ist ein Element eines Buches, das in der Regel am Schluss der Handschrift oder des Druckwerks steht und Informationen unter anderem über Inhalt, Verfasser, Ort, Zeit, Hersteller, Auftraggeber und Produktionsdetails der Veröffentlichung enthält. Der Kolophon gehört zum sogenannten Paratext. (de)
- Ο κολοφώνας στις είναι μία σύντομη δήλωση που εμπεριέχει πληροφορίες σχετικά με την έκδοση ενός βιβλίου, όπως είναι ο τόπος και η ημερομηνίας έκδοσης, το όνομα του εκδότη κλπ. Στη χειρόγραφη παράδοση όλα τα στοιχεία και διακριτικά του κώδικα αναγράφονταν στο τέλος του βιβλίου, εν είδει «απολογισμού». Δηλαδή το όνομα του συγγραφέα, ο τίτλος του συγγράμματος, ο τόπος, η χρονολογία και το όνομα του καλλιγράφου, και συχνά και το όνομα του χορηγού ή παραγγελιοδότη για τον οποίο εργάστηκε. Η παράδοση αυτή συνεχίστηκε κατά την περίοδο της , των βιβλίων δηλαδή που τυπώθηκαν ως το 1500, αλλά και αργότερα. Χαρακτηριστικά, ο στοιχειοθέτης διαμόρφωνε τον κολοφώνα όχι ως συνέχεια της διάταξης του κειμένου, αλλά ως επίγραμμα και μάλιστα με διάφορα σχήματα, όπως κλεψύδρα κλπ. (el)
- Kolofono estas parto de dokumento, kiu donas informojn pri la verko. La kolofono (el antikva greka: κολoφών, ‘montopinto, fino’)? estas notaro ĝenerale en la lasta paĝo de teksto, kie oni detaligas la informojn pri la publikigo tiaj kiel nomo kaj formao de la presejo, nomo kaj adreso de la presisto, loko, dato (tago, monato, jaro) kaj eldonkvanto. Laŭ NPIV kolofono estas En malnovaj manuskriptoj aŭ libroj, fina peco, ofte ornamita, kiu donas informojn pri la nomoj, datoj, lokoj de kopiado aŭ presado, nun metatajn sur la titolpaĝo. En gazeto, revuo ks, tuto de la grupigitaj informoj pri la redaktado k administrado de la koncerna periodaĵo. Laŭ Francisko Azorín kolofono estas Enskribaĵo aŭ vinnjeto, ofte alegoria, en la fino de libro aŭ ĉapitro. Li indikas etimologion el la greka kolophon (fino, pinto). (eo)
- In publishing, a colophon (/ˈkɒləfən, -fɒn/) is a brief statement containing information about the publication of a book such as an "imprint" (the place of publication, the publisher, and the date of publication). A colophon may include the device (logo) of a printer or publisher. Colophons are traditionally printed at the ends of books (see History below for the origin of the word), but sometimes the same information appears elsewhere (when it may still be referred to as colophon) and many modern (post-1800) books bear this information on the title page or on the verso of the title-leaf, which is sometimes called a "biblio-page" or (when bearing copyright data) the "copyright-page". (en)
- El colofón (del griego antiguo: κολoφών ‘cumbre, cima, coronamiento, fin, término’) es una anotación generalmente en la última página de un texto, donde se detallan los datos de la publicación tales como nombre y marca de la imprenta, nombre y domicilio del impresor, lugar, fecha (que consta del día, mes, año, santo del día, conmemoración o efemérides señalada) y tiraje. (es)
- Un colophon est la note finale d'un manuscrit ou d'un incunable donnant généralement des indications sur le titre de l'œuvre, l'auteur, parfois sur le copiste et la date de copie ou bien sur l'imprimeur et la date d'impression. Il sera par la suite remplacé par la page de titre. Dans le langage de la presse écrite, le colophon est également synonyme de l'ours, un encadré ou un espace situé généralement au début ou à la fin d'une publication et qui recense les coordonnées de l'éditeur et de l'imprimeur, ainsi que les fonctions et les noms des collaborateurs ayant participé à la fabrication de l'imprimé. (fr)
- Kolofon dalam dunia percetakan atau pembuatan buku dapat berarti:
* Pemerian singkat mengenai catatan penerbitan atau produksi yang relevan dengan edisi tersebut. Dalam buku-buku modern biasanya ditempatkan pada bagian verso halaman judul, tetapi kadang kala juga ditempatkan di akhir buku, atau
* Tanda percetakan atau logotype (in)
- 奥付（おくづけ）とは、本の本文が終わった後や巻末に設けられる書誌に関する事項（書誌事項）が記述されている部分。P和書には奥書を付ける慣習がある。洋書には通常は奥付はなく扉に標題、著者名、出版社、出版年等を記す。 (ja)
- Kolofon (stgr. κολοφών kolophōn „szczyt, wierzchołek; zwieńczenie pracy”) – formuła umieszczona na końcu średniowiecznej książki rękopiśmiennej, zawierająca explicit z tytułem dzieła, datację, imię pisarza, czasem jego funkcję (np. praesbiter, organista itp.) i pochodzenie, a nieraz także inne informacje dotyczące okoliczności powstania danego egzemplarza, np. na czyje polecenie czy za czyjego panowania powstał. Uzupełnieniem kolofonu bywały niekiedy osobiste wynurzenia pisarza, zwykle w formie wierszowanej (o charakterze okolicznościowym, pobożnym, poważnym bądź trywialnym itp.), najczęściej wyrażające zadowolenie z powodu ukończonego trudu pisarskiego. Kolofon rozwinął się w późnym średniowieczu ze zwięzłej formuły explicitu. Zwykle był wyróżniany przez pisarza graficznie (np. inną barwą inkaustu lub większymi literami). W przypadku książki drukowanej, kolofonem nazywana jest metryka wydawnicza, w najstarszych drukach obejmująca imię i nazwisko autora dzieła, tytuł, miejsce druku, nazwisko drukarza/nakładcy i datę. W XV i XVI wieku kolofon występował jeszcze na końcu książki (podobnie jak w rękopisach), przy czym w XVI w. eksponowany był często na osobnej stronie. Następnie informacje zawarte w kolofonie zostały przeniesione na kartę tytułową. Współcześnie kolofon jest odmianą metryki drukarskiej, zamieszczanej na końcu druku w formie notatki informacyjnej podającej nazwę drukarni, nr zamówienia, wysokość nakładu, nr zezwolenia na druk i inne dane. Kolofon może występować razem z metryką wydawniczą. Obecnie w kolofonie można podawać np. nazwy oprogramowania użytego do składu tekstu, nazwy użytych fontów komputerowych itp., a nawet nazwiska osób, które w jakiś pośredni sposób przyczyniły się do powstania książki, wspomagały lub inspirowały autora, a nie ma dla nich miejsca w informacjach na stronie redakcyjnej książki. Pierwszy drukowany kolofon zawarto w Psałterzu mogunckim z 1457 roku. (pl)
- Il còlophon (più desueto colofone) è un breve testo che riporta informazioni relative alla produzione di una pubblicazione, tra cui particolarmente rilevanti, nel caso dei libri, sono le note tipografiche.Nel caso di pubblicazioni periodiche a stampa o web il colophon si chiama anche tamburino di gerenza. Nei libri il colophon è impresso nell'ultima pagina del volume, di solito aperto dalla frase Finito di stampare. I colophon più dettagliati, tipici delle edizioni a tiratura limitata o delle opere stampate da piccole case editrici, forniscono anche una descrizione della pubblicazione dal punto di vista materiale (elencando i caratteri utilizzati, l'inchiostro, la qualità della carta e la cartiera di fabbricazione, nonché menzionando il proto e/o l'officina tipografica) e dichiarano la tiratura.Non vanno invece confuse col colophon altre informazioni, quali il copyright o il diritto d'autore, che si trovano solitamente sul retro del frontespizio. (it)
- O cólofon ou colofão designa a nota final de um manuscrito ou de um livro impresso, principalmente dos incunábulos.O termo "colophon" deriva do Latim colophon, que por sua vez deriva do Grego κολοφων ("cume", "topo", ou "final"). Não deve ser confundido com a antiga cidade grega de Cólofon, situada na ásia menor, a partir da qual o termo colofónia, ou resina retirou o nome. Encontra-se normalmente em um cólofon as seguintes informações:
* o nome do autor do livro;
* o título da obra;
* o nome do impressor e/ou do editor;
* o lugar e a data da impressão. Também são encontrados desenhos, símbolos ou uma divisa. O cólofon desapareceu em razão da página de rosto, já que esta contém as mesmas informações na abertura da obra. As palavras “fim” ou “finis”, e também “Laus Deos” (“Deus seja louvado”), após a conclusão de um texto, podem também ser consideradas colofões. (pt)
- Het (de mag ook) colofon is een opsomming van de manier waarop een boek tot stand is gekomen. Het kan een opgave bevatten van een aantal technische gegevens van het boek:
* de uitgever (of de scribent van een handschrift) en de plaats waar deze gevestigd is
* het jaar van uitgave
* eventueel de vertaler
* eventueel de illustrator
* de drukker, soms ook de binder
* het soort papier
* het lettertype
* de oplage Het begrip is ontleend aan het Griekse woord κολοφών (kolophoon), dat onder meer 'slotstuk' betekent. Het colofon bevond zich vroeger dan ook meestal achter in het boek, en wordt in de meeste Duitse boeken altijd nog achterin afgedrukt.Een aantal van de bovenstaande gegevens wordt soms ook tegenover of na de titelpagina van een boek opgenomen. Een dergelijke opsomming wordt overigens geen colofon genoemd, maar Impressum. Ook kranten en tijdschriften hebben vaak een colofon, waarin informatie staat over de medewerkers, redactie-adres, abonnementeninformatie e.d. (nl)
- En kolofon (av grek. κολοφών "topp", "spets", "det yttersta", "slutet") är den slutskrift i en äldre bok som innehåller uppgifter om bokens titel, författarens och tryckarens namn med mera. I dagens bruk motsvaras den ofta av motsvarande text på titelsidan och dess baksida. Ur inkunabelns kolofon utvecklades titelsidan. Kolofonen återkom i slutet av 1800-talet och början av 1900-talet, och förekommer i viss utsträckning än idag, ofta innehållande produktionstekniska upplysningar. I moderna (svenska) publikationer är kolofonen oftast placerad på , den vänstersidan bredvid titelbladet. I äldre böcker hittade man ofta kolofonen i slutet av boken, vilket fortfarande är vanligt i bland annat fransk bokproduktion. Kolofonen innehåller uppgifter om revisioner, copyright-innehavare, tryckeriets namn, bokens tryckår, ISBN- och ISSN-nummer och liknande information. I exklusivare böcker kan den också ange papperskvalitet, typsnitt, upplagestorlek och liknande. Kolofonen i böcker motsvaras inom tidningsvärlden närmast av redaktionsrutan. (sv)
- Колофо́н (от др.-греч. κολοφών, κολοφῶνος «вершина, завершение, венец») — текст на последней странице рукописной или старинной печатной книги, в котором сообщаются данные об авторе, времени и месте создания этого произведения. Колофонами называют также аналогичную информацию на старинных китайских свитках, персидских миниатюрах и древних стенных росписях. Первые колофоны содержались в шумерских клинописных табличках. В советской и современной российской книге роль колофона выполняет последняя страница с выпускными данными. (ru)
- Колофо́н (від дав.-гр. κολοφών, κολοφῶνος — «вершина, завершення, вінець») — текст на останній сторінці рукописної чи старовинної друкованої книги, в якому подано дані про автора, час та місце створення цього твору. Колофонами також називають аналогічну інформацію на старовинних китайських сувоях, перських мініатюрах і давніх стінних розписах. Перші колофони містили шумерські клинописні таблички. У сучасній книзі роль колофону виконує остання сторінка з випускними даними. (uk)
- 版權頁（英語：Colophon），是書籍、期刊中記載出版品的作者、譯者、出版者、出版地、發行者、發行地、印刷者、出版時間和版次等資訊的頁面。東方式書籍多印在封底內頁，西方式書籍多印在書名頁反面。除了前述資訊，通常還會有「版權所有，請勿翻印」之類的著作權聲明，以及ISBN、售價和（Cataloging in Publication）等訊息。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Kolofon (z řec. kolofón, vrcholek, dovršení) je krátký text umístěný na samém konci knihy. Obsahuje obvykle jméno autora a název díla, místo a datum dokončení knihy, poděkování a někdy i jméno písaře nebo tiskaře. (cs)
- حرد المتن أو الطرة أو الصرة أو التختيم عبارة عن بيان موجز يحتوي على معلومات مثل مكان النشر والناشر وتاريخ النشر. وغالبا ما يكون حرد المتن في نهاية النص، ولكن في بعض الأحيان يظهر في مكان آخر والعديد من الكتب الحديثة (ما بعد 1800) تحمل هذا معلومات على ظهر صفحة العنوان، والتي تسمى أحيانًا «صفحة الكتاب» (biblio-page) أو «صفحة حقوق النشر». وسمي بالطرة أو الصرة لأنه كان يتخذ شكل مثلث مقلوب إما بالكتابة فقط أو داخل إطار مثلث أو كان يتخذ شكل الطرة. (ar)
- Ein Kolophon (griechisch κολοφών ‚Gipfel‘, ‚Spitze‘, ‚Schluss‘) oder eine Subskription (‚Nachschrift‘, vergleiche aber die gängigere Wortbedeutung von Subskription) ist ein Element eines Buches, das in der Regel am Schluss der Handschrift oder des Druckwerks steht und Informationen unter anderem über Inhalt, Verfasser, Ort, Zeit, Hersteller, Auftraggeber und Produktionsdetails der Veröffentlichung enthält. Der Kolophon gehört zum sogenannten Paratext. (de)
- Ο κολοφώνας στις είναι μία σύντομη δήλωση που εμπεριέχει πληροφορίες σχετικά με την έκδοση ενός βιβλίου, όπως είναι ο τόπος και η ημερομηνίας έκδοσης, το όνομα του εκδότη κλπ. Στη χειρόγραφη παράδοση όλα τα στοιχεία και διακριτικά του κώδικα αναγράφονταν στο τέλος του βιβλίου, εν είδει «απολογισμού». Δηλαδή το όνομα του συγγραφέα, ο τίτλος του συγγράμματος, ο τόπος, η χρονολογία και το όνομα του καλλιγράφου, και συχνά και το όνομα του χορηγού ή παραγγελιοδότη για τον οποίο εργάστηκε. Η παράδοση αυτή συνεχίστηκε κατά την περίοδο της , των βιβλίων δηλαδή που τυπώθηκαν ως το 1500, αλλά και αργότερα. Χαρακτηριστικά, ο στοιχειοθέτης διαμόρφωνε τον κολοφώνα όχι ως συνέχεια της διάταξης του κειμένου, αλλά ως επίγραμμα και μάλιστα με διάφορα σχήματα, όπως κλεψύδρα κλπ. (el)
- In publishing, a colophon (/ˈkɒləfən, -fɒn/) is a brief statement containing information about the publication of a book such as an "imprint" (the place of publication, the publisher, and the date of publication). A colophon may include the device (logo) of a printer or publisher. Colophons are traditionally printed at the ends of books (see History below for the origin of the word), but sometimes the same information appears elsewhere (when it may still be referred to as colophon) and many modern (post-1800) books bear this information on the title page or on the verso of the title-leaf, which is sometimes called a "biblio-page" or (when bearing copyright data) the "copyright-page". (en)
- El colofón (del griego antiguo: κολoφών ‘cumbre, cima, coronamiento, fin, término’) es una anotación generalmente en la última página de un texto, donde se detallan los datos de la publicación tales como nombre y marca de la imprenta, nombre y domicilio del impresor, lugar, fecha (que consta del día, mes, año, santo del día, conmemoración o efemérides señalada) y tiraje. (es)
- Kolofon dalam dunia percetakan atau pembuatan buku dapat berarti:
* Pemerian singkat mengenai catatan penerbitan atau produksi yang relevan dengan edisi tersebut. Dalam buku-buku modern biasanya ditempatkan pada bagian verso halaman judul, tetapi kadang kala juga ditempatkan di akhir buku, atau
* Tanda percetakan atau logotype (in)
- 奥付（おくづけ）とは、本の本文が終わった後や巻末に設けられる書誌に関する事項（書誌事項）が記述されている部分。P和書には奥書を付ける慣習がある。洋書には通常は奥付はなく扉に標題、著者名、出版社、出版年等を記す。 (ja)
- Колофо́н (от др.-греч. κολοφών, κολοφῶνος «вершина, завершение, венец») — текст на последней странице рукописной или старинной печатной книги, в котором сообщаются данные об авторе, времени и месте создания этого произведения. Колофонами называют также аналогичную информацию на старинных китайских свитках, персидских миниатюрах и древних стенных росписях. Первые колофоны содержались в шумерских клинописных табличках. В советской и современной российской книге роль колофона выполняет последняя страница с выпускными данными. (ru)
- Колофо́н (від дав.-гр. κολοφών, κολοφῶνος — «вершина, завершення, вінець») — текст на останній сторінці рукописної чи старовинної друкованої книги, в якому подано дані про автора, час та місце створення цього твору. Колофонами також називають аналогічну інформацію на старовинних китайських сувоях, перських мініатюрах і давніх стінних розписах. Перші колофони містили шумерські клинописні таблички. У сучасній книзі роль колофону виконує остання сторінка з випускними даними. (uk)
- 版權頁（英語：Colophon），是書籍、期刊中記載出版品的作者、譯者、出版者、出版地、發行者、發行地、印刷者、出版時間和版次等資訊的頁面。東方式書籍多印在封底內頁，西方式書籍多印在書名頁反面。除了前述資訊，通常還會有「版權所有，請勿翻印」之類的著作權聲明，以及ISBN、售價和（Cataloging in Publication）等訊息。 (zh)
- El colofó és la inscripció o anotació posada al final d'un llibre per indicar el nom de l'impressor, el lloc i la data de la impressió, la marca d'impressor i altres circumstàncies referents al llibre. El primer llibre imprès amb colofó és el PsalmorumCòdex o Salteri de Magúncia, imprès per Johann Fust i Peter Schöffer aMagúncia, el 14 d'agost de 1457. (ca)
- Kolofono estas parto de dokumento, kiu donas informojn pri la verko. La kolofono (el antikva greka: κολoφών, ‘montopinto, fino’)? estas notaro ĝenerale en la lasta paĝo de teksto, kie oni detaligas la informojn pri la publikigo tiaj kiel nomo kaj formao de la presejo, nomo kaj adreso de la presisto, loko, dato (tago, monato, jaro) kaj eldonkvanto. Laŭ Francisko Azorín kolofono estas Enskribaĵo aŭ vinnjeto, ofte alegoria, en la fino de libro aŭ ĉapitro. Li indikas etimologion el la greka kolophon (fino, pinto). (eo)
- Un colophon est la note finale d'un manuscrit ou d'un incunable donnant généralement des indications sur le titre de l'œuvre, l'auteur, parfois sur le copiste et la date de copie ou bien sur l'imprimeur et la date d'impression. Il sera par la suite remplacé par la page de titre. (fr)
- Il còlophon (più desueto colofone) è un breve testo che riporta informazioni relative alla produzione di una pubblicazione, tra cui particolarmente rilevanti, nel caso dei libri, sono le note tipografiche.Nel caso di pubblicazioni periodiche a stampa o web il colophon si chiama anche tamburino di gerenza. Nei libri il colophon è impresso nell'ultima pagina del volume, di solito aperto dalla frase Finito di stampare. (it)
- Het (de mag ook) colofon is een opsomming van de manier waarop een boek tot stand is gekomen. Het kan een opgave bevatten van een aantal technische gegevens van het boek:
* de uitgever (of de scribent van een handschrift) en de plaats waar deze gevestigd is
* het jaar van uitgave
* eventueel de vertaler
* eventueel de illustrator
* de drukker, soms ook de binder
* het soort papier
* het lettertype
* de oplage Ook kranten en tijdschriften hebben vaak een colofon, waarin informatie staat over de medewerkers, redactie-adres, abonnementeninformatie e.d. (nl)
- O cólofon ou colofão designa a nota final de um manuscrito ou de um livro impresso, principalmente dos incunábulos.O termo "colophon" deriva do Latim colophon, que por sua vez deriva do Grego κολοφων ("cume", "topo", ou "final"). Não deve ser confundido com a antiga cidade grega de Cólofon, situada na ásia menor, a partir da qual o termo colofónia, ou resina retirou o nome. Encontra-se normalmente em um cólofon as seguintes informações:
* o nome do autor do livro;
* o título da obra;
* o nome do impressor e/ou do editor;
* o lugar e a data da impressão. (pt)
- Kolofon (stgr. κολοφών kolophōn „szczyt, wierzchołek; zwieńczenie pracy”) – formuła umieszczona na końcu średniowiecznej książki rękopiśmiennej, zawierająca explicit z tytułem dzieła, datację, imię pisarza, czasem jego funkcję (np. praesbiter, organista itp.) i pochodzenie, a nieraz także inne informacje dotyczące okoliczności powstania danego egzemplarza, np. na czyje polecenie czy za czyjego panowania powstał. Uzupełnieniem kolofonu bywały niekiedy osobiste wynurzenia pisarza, zwykle w formie wierszowanej (o charakterze okolicznościowym, pobożnym, poważnym bądź trywialnym itp.), najczęściej wyrażające zadowolenie z powodu ukończonego trudu pisarskiego. Kolofon rozwinął się w późnym średniowieczu ze zwięzłej formuły explicitu. Zwykle był wyróżniany przez pisarza graficznie (np. inną barwą (pl)
- En kolofon (av grek. κολοφών "topp", "spets", "det yttersta", "slutet") är den slutskrift i en äldre bok som innehåller uppgifter om bokens titel, författarens och tryckarens namn med mera. I dagens bruk motsvaras den ofta av motsvarande text på titelsidan och dess baksida. Ur inkunabelns kolofon utvecklades titelsidan. Kolofonen återkom i slutet av 1800-talet och början av 1900-talet, och förekommer i viss utsträckning än idag, ofta innehållande produktionstekniska upplysningar. Kolofonen i böcker motsvaras inom tidningsvärlden närmast av redaktionsrutan. (sv)
|
_to_the_printed_copy_of_the_Diamond_Sutra,_(_Dunhuang).jpg){kind=link}
_-_20140816.jpg){kind=link}
_to_the_printed_copy_of_the_Diamond_Sutra,_(_Dunhuang).jpg){kind=link}
_-_20140816.jpg){kind=link}