An Entity of Type: written work, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

A first-person narrative is a mode of storytelling in which a storyteller recounts events from their own point of view using the first person such as "I", "us", "our" and "ourselves". It may be narrated by a first-person protagonist (or other focal character), first-person re-teller, first-person witness, or first-person peripheral. A classic example of a first-person protagonist narrator is Charlotte Brontë's Jane Eyre (1847), in which the title character is also the narrator telling her own story, "I could not unlove him now, merely because I found that he had ceased to notice me".

Property Value
dbo:abstract
  • Ich forma (německy Ich-Form, kde ich znamená já) je termín používaný v literární vědě pro označení způsobu vyprávění příběhu. Příběh je zde vyprávěn v první osobě jednotného čísla, to znamená, že příběh nevidíme „objektivně“, nýbrž z pohledu jedné z postav. Většinou se jedná o jednu postavu pro celé dílo, ale vypravěč se může v rámci díla i měnit (např. Trainspotting). Tento způsob vyprávění vyvolává pocit reality a osobní zkušenosti autora. Nelze však zaměňovat ich-formu a autobiografii, neboť autobiografie může být psána i z nadhledu er-formy (např. Longenova Herečka), a na druhé straně dílo v ich-formě může být zcela fiktivní. Nevyhnutelně ovšem vzniká dojem, že vypravěč je v nějakém smyslu autorovo alter ego. Existují také mnohá díla psaná ve 3. osobě, mající ovšem v podstatě povahu ich-formy, neboť jsou popisovány prožitky a myšlenkové pochody pouze jedné hlavní postavy – taková je např. řada románů Jaroslava Foglara. (cs)
  • حكاية المتكلم هو نمط من رواية القصص فيه يسرد الراوي الأحداث من وجهة نظره مستعملا ضمير المتكلم المفرد أو الجمع. (ar)
  • En la primera persona, en narrativa, es el modo en el cual una historia se cuenta desde el punto de vista de uno de los personajes de la obra, quien se refiere a sí mismo al utilizar todo el tiempo la primera persona del singular o del plural (yo - nosotros). Esto permite que el lector o la audiencia vean la historia y al resto de los personajes desde el punto de vista de uno de los personajes participantes de la misma, lo que incluye sus opiniones, pensamientos y son sentimientos. También es una forma narrativa muy utilizada en las obras autobiográficas. En el caso del narrador en primera persona (o también llamado narrador interno), el narrador es un personaje dentro de la historia (homodiegético): actúa, juzga y tiene opiniones sobre los hechos y los personajes que aparecen. En este caso el narrador solo tiene y aporta información basado en su propia visión de los acontecimientos. Este narrador es el que más toscamente se diferencia del propio autor: es un personaje en la obra, que tiene necesariamente que cumplir con todas las normas de ser un personaje, incluso cuando esté cumpliendo tareas de narrador. Para que tenga conocimiento de algo, por lo tanto, es necesario que lo experimente con sus propios sentidos, o que algún otro personaje se lo cuente. Puede contar sus propios pensamientos y opiniones, pero no los de los demás personajes, a no ser que estos se lo cuenten. El narrador en primera persona puede ser el propio protagonista de la historia, como Gulliver en Los viajes de Gulliver, alguien muy cercano a él y que conoce sus pensamientos y acciones (como el Doctor Watson en las novelas de Sherlock Holmes) o algún personaje marginal que tenga poco que ver con los hechos que se narran. (es)
  • A first-person narrative is a mode of storytelling in which a storyteller recounts events from their own point of view using the first person such as "I", "us", "our" and "ourselves". It may be narrated by a first-person protagonist (or other focal character), first-person re-teller, first-person witness, or first-person peripheral. A classic example of a first-person protagonist narrator is Charlotte Brontë's Jane Eyre (1847), in which the title character is also the narrator telling her own story, "I could not unlove him now, merely because I found that he had ceased to notice me". This device allows the audience to see the narrator's mind's eye view of the fictional universe, but it is limited to the narrator's experiences and awareness of the true state of affairs. In some stories, first-person narrators may relay dialogue with other characters or refer to information they heard from the other characters, in order to try to deliver a larger point of view. Other stories may switch the narrator to different characters to introduce a broader perspective. An unreliable narrator is one that has completely lost credibility due to ignorance, poor insight, personal biases, mistakes, dishonesty, etc., which challenges the reader's initial assumptions. (en)
  • Le récit à la première personne est une technique littéraire dans laquelle l’histoire est narrée par un ou plusieurs personnages se référant explicitement à eux-mêmes à la première personne, c’est-à-dire à un « je »; le personnage étant alors qualifié d'homodiégétique. Le récit à la première personne se distingue de l’autobiographie, de l’autofiction et du roman autobiographique. Malgré l’usage exclusif de la première personne du singulier ou du pluriel, le récit à la première personne ne représente pas, comme dans le roman autobiographique, l’auteur dans le personnage du roman. Même lorsqu’il se présente comme une autobiographie, il en diffère dans la mesure où l’histoire ne repose pas sur le vécu de l’auteur. En d'autres mots, alors que dans l'autobiographie, l'autofiction et le roman autobiographique, le personnage principal et l’auteur/écrivain ne font qu’un, ce n'est pas le cas dans le récit à la première personne. (fr)
  • 일인칭 이야기는 인칭| 시점의 이야기이다: 자신에 대해 직접 작성하거나 말하는 인물의 시점이다. 영화, 비디오, 또는 비디오 게임에서, 일인칭 시점은 직접 캐릭터가 보거나 경험하는 것을 정확하게 묘사하여, 인물 자신의 시점에서 오는 것처럼 이야기가 또는 제공되는 것을 의미할 수 있다. 예: FPS. (ko)
  • L'io narrante o narrativa in prima persona è una tecnica narrativa in cui la vicenda dell'opera è narrata e descritta da un personaggio che è protagonista o comunque partecipe delle azioni. La narrativa in prima persona può apparire in diverse forme narrative: monologo interiore, come nelle Memorie dal sottosuolo di Dostoevskij; monologo drammatico, come ne La caduta di Albert Camus; o ancora in modo esplicito come ne Le avventure di Huckleberry Finn di Mark Twain. Dal momento che il narratore è all'interno della storia, può non essere al corrente di tutti gli eventi della storia. Per questa ragione, l'io narrante è spesso utilizzato nella letteratura gialla, in modo che il narratore ed il lettore progrediscono insieme nella risoluzione del caso. Un esempio di questa tecnica nel giallo è ben rappresentato da L'assassinio di Roger Ackroyd di Agatha Christie. Il più celebre "io narrante" è, probabilmente, il Dottor Watson, personaggio dei romanzi e racconti scritti da Arthur Conan Doyle aventi per protagonista Sherlock Holmes. (it)
  • Förstapersonsperspektiv är en term som vanligtvis används inom litteratur-, film- och datorspelsammanhang. Det uppstår när åskådaren (läsaren) upplever det som händer i filmen eller spelet genom någon av rollfigurernas ögon. Inom film kallas det också subjektiv kamera. Inom litteraturen representeras förstapersonsperspektiv av berättelser i jag-form, där den person som berättar handlingen är berättarjaget. Oftast begränsas berättelsen till vad "jag" är med om eller får veta. I annat fall rör det sig om stilgreppet opålitlig berättare. Det kan till exempel vara att berättaren är ett naivt barn och det är tänkt att den vuxna publiken ska läsa mellan raderna och förstå vad som egentligen händer. I romanen American Psycho har berättarjaget vanföreställningar, medan stumfilmen Dr. Caligaris kabinett slutar med att publiken får veta att allt är berättarjagets hallucinationer. (sv)
  • Рассказ от первого лица — это способ повествования, где история излагается персонажем, т.е. повествователем, являющимся либо главным, либо второстепенным участником сюжетного действия. Рассказ от первого лица может излагаться в единственном числе, множественном числе или же в собирательном числе, также может быть авторитарным, доверительным или обманным «голосом» автора и представлять точку зрения в письменном виде. (ru)
  • Narrativa em primeira pessoa é um enfoque da literatura em que a história é narrada por um personagem de cada vez, falando sobre e si mesmo. A narrativa em primeira pessoa pode ser no plural, no singular ou múltipla, bem como ser uma autoridade, de confiança ou uma enganosa "voz" e representa o ponto de vista da escrita. Os narradores explicitamente referem-se a si mesmos usando palavras e frases que envolvem "EU" (referindo-se como a ) e/ ou "NÓS". Isso permite que o leitor ou o público veja o ponto de vista (incluindo opiniões, pensamentos e sentimentos) apenas do narrador, e não de outros personagens. Em algumas histórias na primeira pessoa os narradores podem se referir a informação que ouvem de outros personagens, a fim de tentar entregar um maior ponto de vista. Outras histórias podem mudar de um narrador para outro, permitindo que o leitor ou o público experimente os pensamentos e sentimentos de mais de um personagem. (pt)
dbo:wikiPageID
  • 65974 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 11258 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1124786383 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • حكاية المتكلم هو نمط من رواية القصص فيه يسرد الراوي الأحداث من وجهة نظره مستعملا ضمير المتكلم المفرد أو الجمع. (ar)
  • 일인칭 이야기는 인칭| 시점의 이야기이다: 자신에 대해 직접 작성하거나 말하는 인물의 시점이다. 영화, 비디오, 또는 비디오 게임에서, 일인칭 시점은 직접 캐릭터가 보거나 경험하는 것을 정확하게 묘사하여, 인물 자신의 시점에서 오는 것처럼 이야기가 또는 제공되는 것을 의미할 수 있다. 예: FPS. (ko)
  • Рассказ от первого лица — это способ повествования, где история излагается персонажем, т.е. повествователем, являющимся либо главным, либо второстепенным участником сюжетного действия. Рассказ от первого лица может излагаться в единственном числе, множественном числе или же в собирательном числе, также может быть авторитарным, доверительным или обманным «голосом» автора и представлять точку зрения в письменном виде. (ru)
  • Ich forma (německy Ich-Form, kde ich znamená já) je termín používaný v literární vědě pro označení způsobu vyprávění příběhu. Příběh je zde vyprávěn v první osobě jednotného čísla, to znamená, že příběh nevidíme „objektivně“, nýbrž z pohledu jedné z postav. Většinou se jedná o jednu postavu pro celé dílo, ale vypravěč se může v rámci díla i měnit (např. Trainspotting). Existují také mnohá díla psaná ve 3. osobě, mající ovšem v podstatě povahu ich-formy, neboť jsou popisovány prožitky a myšlenkové pochody pouze jedné hlavní postavy – taková je např. řada románů Jaroslava Foglara. (cs)
  • A first-person narrative is a mode of storytelling in which a storyteller recounts events from their own point of view using the first person such as "I", "us", "our" and "ourselves". It may be narrated by a first-person protagonist (or other focal character), first-person re-teller, first-person witness, or first-person peripheral. A classic example of a first-person protagonist narrator is Charlotte Brontë's Jane Eyre (1847), in which the title character is also the narrator telling her own story, "I could not unlove him now, merely because I found that he had ceased to notice me". (en)
  • En la primera persona, en narrativa, es el modo en el cual una historia se cuenta desde el punto de vista de uno de los personajes de la obra, quien se refiere a sí mismo al utilizar todo el tiempo la primera persona del singular o del plural (yo - nosotros). Esto permite que el lector o la audiencia vean la historia y al resto de los personajes desde el punto de vista de uno de los personajes participantes de la misma, lo que incluye sus opiniones, pensamientos y son sentimientos. También es una forma narrativa muy utilizada en las obras autobiográficas. (es)
  • Le récit à la première personne est une technique littéraire dans laquelle l’histoire est narrée par un ou plusieurs personnages se référant explicitement à eux-mêmes à la première personne, c’est-à-dire à un « je »; le personnage étant alors qualifié d'homodiégétique. (fr)
  • L'io narrante o narrativa in prima persona è una tecnica narrativa in cui la vicenda dell'opera è narrata e descritta da un personaggio che è protagonista o comunque partecipe delle azioni. La narrativa in prima persona può apparire in diverse forme narrative: monologo interiore, come nelle Memorie dal sottosuolo di Dostoevskij; monologo drammatico, come ne La caduta di Albert Camus; o ancora in modo esplicito come ne Le avventure di Huckleberry Finn di Mark Twain. (it)
  • Narrativa em primeira pessoa é um enfoque da literatura em que a história é narrada por um personagem de cada vez, falando sobre e si mesmo. A narrativa em primeira pessoa pode ser no plural, no singular ou múltipla, bem como ser uma autoridade, de confiança ou uma enganosa "voz" e representa o ponto de vista da escrita. (pt)
  • Förstapersonsperspektiv är en term som vanligtvis används inom litteratur-, film- och datorspelsammanhang. Det uppstår när åskådaren (läsaren) upplever det som händer i filmen eller spelet genom någon av rollfigurernas ögon. Inom film kallas det också subjektiv kamera. (sv)
rdfs:label
  • حكاية المتكلم (ar)
  • Ich-forma (cs)
  • Primera persona (narrativa) (es)
  • First-person narrative (en)
  • Récit à la première personne (fr)
  • Prima persona (narrativa) (it)
  • 일인칭 이야기 (ko)
  • Рассказ от первого лица (ru)
  • Narrativa em primeira pessoa (pt)
  • Förstapersonsperspektiv (sv)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License