| dbo:abstract
|
- El Lun yu o les Analectes o Converses de Confuci (en xinès tradicional 論語, en xinès simplificat 论语, en pinyin Lúnyǔ), és una obra d'aforismes i de diàlegs reunits pels deixebles del pensador xinès Confuci, la primera versió de la qual data probablement del segle iii aC, és a dir, un parell de segles després de la mort del mestre (479 aC). S'hi inclouen els principis bàsics del confucianisme que són la decència, rectitud, lleialtat i pietat filial. És un dels llibres bàsics de la humanitat que han exercit una influència més àmplia i persistent. Precisament pel fet de constituir un dels llibres fonamentals del confucianisme, aquesta obra ha estat un referent essencial al llarg de les generacions per al món xinès i el seu àmbit d'irradiació en l'Àsia oriental. És una obra breu i heterogènia, esquitxada d'errades i extravagàncies, probablement a causa d'errades i a dificultats de traducció i interpretació. Sembla difícil establir amb certesa la data exacta de la composició dels vint llibres de la versió actual, ja que són d'èpoques i fonts diverses. (ca)
- Hovory (čínsky v českém přepisu Lun-jü, pchin-jinem Lún Yǔ, znaky zjednodušené 论语, tradiční 論語; překládáno jako „Vybraná rčení“ či „Rozhovory a výroky“), někdy též Hovory Konfuciovy, jsou konfuciánský spis obsahující výroky a záznamy jednání Konfucia (snad 551–479 př. n. l.), jednoho z nejvýznamnějších filosofů starověké Číny. Jsou jednou ze Čtyř knih, které patří k základním konfuciánským textům, a jsou napsány v tradiční čínštině. Autorem Hovorů není sám Konfucius, jsou až výtvorem tradice, která následovala nedlouho po jeho smrti. Konfuciovy výroky byly původně tradovány ústně nebo po kratších záznamech a v různorodých sbírkách. Ke kodifikaci Hovorů došlo až za dynastie Chan (206 př. n. l. – 220 n. l.), od té doby text neprodělal výraznějších změn. Dílo poskytuje nejspolehlivější pramen ke studiu Konfuciova života. Dělí se do 20 knih, které jsou dále rozčleněny do kapitol různých délek (většinou o několika větách). K nejznámějším výrokům Hovorů patří „Co nechceš, aby ti jiní činili, nečiň ty jim.“ V Hovorech se nachází vysvětlení většiny klíčových konfuciánských představ a pojmů jako je lidskost, náprava jmen, obřadnost (li), pojetí „urozeného muže“, Nebes a cesty středu. Od počátku 14. století do roku 1905 byla zevrubná znalost Hovorů nedílnou součástí čínského vzdělání a předmětem tamních úřednických zkoušek. Svým poměrně stylizovaným literárním stylem překonávají dosavadní tzv. kronikářskou prózu, která kladla důraz spíše na praktickou než na uměleckou stránku záznamu slova. První překlad Hovorů do evropského jazyka (latiny) pořídili v 17. století jezuitští misionáři, do českého jazyka byly poprvé přeloženy ve 40. letech 20. století Jaroslavem Průškem. (cs)
- تعاليم كونفوشيوس أو مختارات كونفوشيوس أو إنجيل كونفوشيوس (بالصينية التقليدية: 論語)(بالصينية المبسطة: 论语) هي مجموعة مسجلة من أقوال وأفعال المفكر الصيني والفيلسوف كونفوشيوس وتلامذته، بالإضافة إلى مناقشات تمت بينهم. كتب خلال فترة الربيع والخريف من خلال فترة الدول المتحاربة (475 قبل الميلاد - 221 قبل الميلاد)، كان لهذه التعاليم من الكونفوشيوسية وما زال تأثير كبير على الفكر والقيم في الصين ودول شرق آسيا حتى اليوم. ترجم تعاليم كونفوشيوس إلى اللغة العربية المترجم المسلم ما جيان (الذي عُرف باسم محمد ماكين الصيني)، أثناء دراسته بجامعة الأزهر بالقاهرة في ثلاثينيات القرن العشرين. (ar)
- Die Gespräche oder Analekten des Konfuzius (chinesisch 論語 / 论语, Pinyin lún yǔ), wörtlich etwa: Gesammelte Aussprüche, ist einer der dreizehn Klassiker der kanonischen konfuzianischen chinesischen Literatur. Sie gehören auch zu den Vier Büchern. (de)
- Τα Ανάλεκτα (κινεζικά: 論語, πινγίν: Lún Yǔ) είναι μία συλλογή ρήσεων και διαλόγων του Κινέζου στοχαστή και φιλοσόφου Κομφούκιου με τους μαθητές του. Συνιστά ένα από τα πλέον αντιπροσωπευτικά γραπτά κείμενα για τη ζωή, τις ιδέες και τη διδασκαλία του, το οποίο άσκησε σημαντική επίδραση στην κινεζική σκέψη. Η καταγραφή του πραγματοποιήθηκε από τους μαθητές του Κομφούκιου, μετά το θάνατο του, και ολοκληρώθηκε πιθανώς κατά την Περίοδο των Μαχομένων Βασιλείων (5ος αιώνας π.Χ. - 221 π.Χ.) της Κίνας. Ο τίτλος του έργου συγκροτείται από τα δύο ιδεογράμματα lun (論) και yu (語), τα οποία σημαίνουν εξετάζω, κρίνω ή συζητώ και ομιλία, λέξη ή γλώσσα αντίστοιχα. (el)
- The Analects (Chinese: 論語; pinyin: Lúnyǔ; Old Chinese: [r]u[n] ŋ(r)aʔ; meaning "Selected Sayings"), also known as the Analects of Confucius, the Sayings of Confucius, or the Lun Yu, is an ancient Chinese book composed of a large collection of sayings and ideas attributed to the Chinese philosopher Confucius and his contemporaries, traditionally believed to have been compiled and written by Confucius's followers. It is believed to have been written during the Warring States period (475–221 BC), and it achieved its final form during the mid-Han dynasty (206 BC–220 AD). By the early Han dynasty the Analects was considered merely a "commentary" on the Five Classics, but the status of the Analects grew to be one of the central texts of Confucianism by the end of that dynasty. During the late Song dynasty (960–1279 AD) the importance of the Analects as a Chinese philosophy work was raised above that of the older Five Classics, and it was recognized as one of the "Four Books". The Analects has been one of the most widely-read and studied books in China for the last 2,000 years, and continues to have a substantial influence on Chinese and East Asian thought and values today. Confucius believed that the welfare of a country depended on the moral cultivation of its people, beginning from the nation's leadership. He believed that individuals could begin to cultivate an all-encompassing sense of virtue through ren, and that the most basic step to cultivating ren was devotion to one's parents and older siblings. He taught that one's individual desires do not need to be suppressed, but that people should be educated to reconcile their desires via rituals and forms of propriety, through which people could demonstrate their respect for others and their responsible roles in society. Confucius taught that a ruler's sense of virtue was his primary prerequisite for leadership. His primary goal in educating his students was to produce ethically well-cultivated men who would carry themselves with gravity, speak correctly, and demonstrate consummate integrity in all things. (en)
- Analektoj de Konfuceo (ĉine), la instrua konversacio, analektoj de Konfuceo, estas unu de la dektri klasikaĵoj de la kanona konfucea ĉina literaturo. Ili estas tradukitaj de Wang Chongfang en Esperanton (1996). (eo)
- Las Analectas (en chino tradicional, 論語; en chino simplificado, 论语; pinyin, Lún Yǔ) son la versión escrita de una serie de charlas que Confucio impartió a sus discípulos, que fueron escritas y compiladas por estos. El título original en chino, Lún Yǔ, significa ‘discusiones sobre las palabras’ (de Confucio). Escritas durante el periodo de Primaveras y otoños, las Analectas son el mayor trabajo del confucianismo. Siguen teniendo influencia entre los chinos, así como también en otros países asiáticos aún hoy en día. (es)
- Analek (dalam bahasa aslinya disebut Lun Yu (Hanzi tradisional: 論語, pinyin: Lún Yǔ atau Kitab Sabda Suci) adalah bagian dari Kitab atau Kitab Yang Empat dalam agama Kong Hu Cu. Kitab ini terdiri dari 2 jilid, masing-masing 10 Bab (= 20 bab) dan 15.917 huruf. Kitab ini berisikan kumpulan tulisan ajaran, diskusi, percakapan, komentar dari Kong Hu Cu (Konfusius) dengan para muridnya, antarmurid, dan wacana Ajaran Kong Hu Cu. Cakupan aspek ajaran Khong Hu Cu selaku Tian Zhi Mu Duo (Genta Rohani Tuhan) dapat ditelusuri dalam kitab ini, sehingga selalu menjadi "buku pertama" yang dipakai sebagai referensi kadang-kadang malah dianggap sebagai referensi tunggal bagi orang kemudian, tetapi bagi umat Kong Hu Cu (Ru) Kitab ini tetap menjadi sumber acuan ajaran terapan laku dari Khong Hu Cu sebagai pengejawantahan keimanan dan keyakinan paling konkret. Diyakini telah ditulis selama periode Negara-Negara Berperang (475–221 SM), dan mencapai bentuk akhirnya selama pertengahan dinasti Han (206 SM–220 M). Pada awal dinasti Han, Analects dianggap hanya sebagai "komentar" tentang Lima Klasik, tetapi status Analects tumbuh menjadi salah satu teks sentral Konfusianisme pada akhir dinasti itu. Selama akhir dinasti Song (960–1279 M) pentingnya Analects sebagai karya filsafat Cina diangkat di atas lima klasik yang lebih tua, dan diakui sebagai salah satu dari "Empat Buku". Analects telah menjadi salah satu buku yang paling banyak dibaca dan dipelajari di Tiongkok selama 2.000 tahun terakhir, dan terus memiliki pengaruh substansial pada pemikiran dan nilai-nilai Tiongkok dan Asia Timur saat ini. Konfusius percaya bahwa kesejahteraan suatu negara bergantung pada penanaman moral rakyatnya, dimulai dari kepemimpinan bangsa. Dia percaya bahwa individu dapat mulai menumbuhkan rasa kebajikan yang mencakup semua melalui ren, dan bahwa langkah paling dasar untuk membina ren adalah pengabdian kepada orang tua dan kakak kandung seseorang. Dia mengajarkan bahwa keinginan individu seseorang tidak perlu ditekan, tetapi bahwa orang harus dididik untuk mendamaikan keinginan mereka melalui ritual dan bentuk kepatutan, di mana orang dapat menunjukkan rasa hormat mereka kepada orang lain dan peran mereka yang bertanggung jawab dalam masyarakat. Konfusius mengajarkan bahwa rasa kebajikan seorang penguasa adalah prasyarat utamanya untuk kepemimpinan. Tujuan utamanya dalam mendidik murid-muridnya adalah untuk menghasilkan orang-orang yang dibudidayakan secara etis dengan baik yang akan membawa diri mereka dengan gravitasi, berbicara dengan benar, dan menunjukkan integritas yang sempurna dalam segala hal. (in)
- Les Entretiens de Confucius (traditionnel : 論語, simplifié : 论语, pinyin : Lúnyǔ, ou plus rarement Lùnyǔ), aussi connus sous le nom d’Analectes, sont une compilation de discours de Confucius (551-479 av. J.-C.) et de ses disciples ainsi que de discussions entre eux. Écrits durant la période des Printemps et des Automnes jusqu’à la période des Royaumes combattants (de 479 av. J.-C. environ jusqu’en 221 ap. J.-C.), les Analectes sont l’œuvre représentative du confucianisme et continuent à avoir une grande influence sur le mode de pensée et les valeurs des Chinois et des peuples de l’Asie de l'Est. (fr)
- I Dialoghi (論語T, 论语S Lún YǔP), sono una raccolta di pensieri e di frammenti di dialoghi del pensatore e filosofo cinese Confucio e dei suoi discepoli. Il titolo cinese significa letteralmente "discussione sulle parole [di Confucio]". Talvolta, specialmente nei trattati più datati, l'opera è presentata come "Analecta di Confucio", sebbene la traduzione analecta sia sbagliata e fuorviante, poiché i Dialoghi non fanno affatto parte di tale stile letterario. Scritti durante il Periodo delle primavere e degli autunni e il Periodo dei regni combattenti (ca. 479 a.C. - 221 a.C.), i Dialoghi sono considerate tra le opere più rappresentative del pensiero confuciano, ed hanno tutt'ora una grande influenza sulla cultura cinese e dell'Asia orientale. (it)
- 『論語』（ろんご、拼音: Lúnyǔ）は、孔子とその高弟の言行を、孔子の死後に弟子が記録した書物である。儒教の経典である経書の一つで、朱子学における「四書」の一つに数えられる。 その内容の簡潔さから儒教入門書として広く普及し、中国の歴史を通じて最もよく読まれた本の一つである。古くからその読者層は知識人に留まらず、一般の市民や農民の教科書としても用いられていた。 (ja)
- Gesprekken van Confucius (Lunyu) is een verzameling van 499 uitspraken van Confucius. Behalve uitspraken bevat het werk ook anekdotes over Confucius en dialogen die hij met zijn leerlingen zou hebben gevoerd. De tekst wordt sinds de Han-dynastie tot de Confucianistische Klassieken gerekend en sinds 1190 tot de Vier Boeken. Vanaf dat moment werd het boek een van de meest bestudeerde, meest becommentarieerde en daarmee ook een van de invloedrijkste werken uit de Chinese geschiedenis. (nl)
- 《논어》(論語, 문화어: 론어)는 공자와 그 제자들의 대화를 기록한 책으로 사서의 하나이다. 저자는 명확히 알려져 있지 않으나, 공자의 제자들과 그 문인들이 공동 편찬한 것으로 추정되고 있다. 한 사람의 저자가 일관적인 구성을 바탕으로 서술한 것이 아니라, 공자의 생애 전체에 걸친 언행을 모아 놓은 것이기 때문에 여타의 경전들과는 달리 격언이나 을 모아 놓은 성격을 띤다. 공자가 제자 및 여러 사람들의 질문에 대답하고 토론한 것이 '논'. 제자들에게 전해준 가르침을 '어'라고 부른다. (ko)
- Dialogi konfucjańskie – dzieło o 20 rozdziałach i 497 wersach, zawierające aforyzmy, maksymy i krótkie przypowieści Konfucjusza (551-479 p.n.e.), spisane przez jego uczniów, prawdopodobnie przez drugie ich pokolenie. Obecny tytuł (Lunyu) pojawił się w czasie dynastii Han (206 p.n.e.-220 n.e.). Pod koniec panowania Hanów dawniejsze wersje zastąpiła nowa kompilacja. Najważniejszym wydaniem dzieła była krytyczna edycja z 1190 roku, opracowana przez Zhu Xi. Księga charakteryzuje się znaczną fragmentarycznością i aforystycznością, jest zbiorem wypowiedzi nieuporządkowanych, a często wzajemnie sprzecznych. Spina je jednak kluczowe pojęcie filozofii Konfucjusza czyli Ren (moralność), które pojawia się ponad 100 razy. Istotą ren jest miłość. Kiedy Fan Chi spytał o znaczenie ren Konfucjusz odpowiedział: "kochać ludzi". Ren to uczucie praktyczne i rozwijane przez edukację. Dzieli się ono na Xiao (miłość dzieci do rodziców), Di (szacunek dla rówieśników), Zhong (lojalność wobec władcy) i Li (normy zachowania). Proces prowadzący do osiągnięcia przez człowieka ren związany jest z przestrzeganiem przez niego społecznego kodeksu moralnego i obowiązujących obyczajów. Stąd Li jest nietrwałe i zmienia się w czasie, w zależności od okoliczności. Konfucjusz zalecał dostosowywanie się człowieka do postępu cywilizacyjnego, który uznawał za naturalną kolej rzeczy. To, co jest niezmienne w Li nosi nazwę Yi (prawość), lecz filozof nie definiował tego pojęcia, uznając go jedynie za przejaw zdrowego rozsądku czy racji moralnej. Jednostka winna dążyć do integracji opierając swe funkcjonowanie na zasadzie "dawania i brania". Konfucjusz był przeciwny utrzymywaniu porządku przy pomocy siły i rozbudowanego prawa. Jego król-mędrzec powinien "rządzić przez moralność, jakby był Gwiazdą Polarną". Do argumentu siły należy się odwołać tylko w ostateczności. Przy umiejętnym sprawowaniu władzy surowe kary nie będą potrzebne. Rząd może wtedy działać na zasadzie wu wei (nieingerowania), które jest możliwe w przypadku solidnego fundamentu wychowania. Z kolei bez wychowania państwo czy rodzina zawsze pogrąży się w chaosie, niezależnie od podejmowanych wysiłków. Konfucjusz wyznawał zasadę zhengming polegającą na tym, że każdy powinien zachowywać się i być traktowanym w zależności od pozycji społecznej jaką zajmuje. "Niech władca będzie władcą, minister ministrem, ojciec ojcem, a syn synem", w odróżnieniu do zasad taoizmu, który zakładał w tej mierze całkowity anarchizm. Jego nauka jest odpowiednikiem europejskiego humanizmu, odwołuje się do przyrodzonej człowiekowi cnoty, którą należy wydobyć na jaw za pomocą zdecydowanie nie mistycznych metod samopoznania. Z tym zastrzeżeniem, że mniejszą rolę odgrywa w nich typowy dla Zachodu indywidualizm, a większą jednostka jako element społeczności. Dla Konfucjusza cnota jest nagrodą samą w sobie, należy być szlachetnym, nawet jeżeli się to nie opłaca. Celem doktryny mędrca było wprowadzenie pokoju i osiągnięcie harmonii. (pl)
- Лунь Юй (кит. трад. 論語, упр. 论语, пиньинь lún yǔ, палл. Лунь Юй, Чжэнчжан: [*ruːns ŋ(r)aʔ], «Беседы и суждения», «Аналекты Конфуция») — наряду с «И-цзином» и «Дао Дэ Цзином» — один из наиболее знаменитых текстов Восточной Азии (Китая). Главная книга конфуцианства, составленная учениками Конфуция из кратких заметок, фиксирующих высказывания, поступки учителя, а также диалоги с его участием. Книга написана на древнекитайском языке, состоит (в наиболее распространённой версии) из двадцати глав, названных по первому выражению каждой из них. Составление книги началось после смерти Конфуция в конце эпохи Вёсен и осеней и заняло от 30 до 50 лет. Как один из величайших литературных памятников, «Лунь Юй» стал частью конфуцианского Четверокнижия (Сы шу). Знание этой книги наизусть являлось обязательным требованием . (ru)
- Os Analectos (em chinês: 論語 ou 论语; pinyin: Lún Yǔ) de Confúcio, também conhecidos como Diálogos de Confúcio, constituem o livro doutrinal mais importante do confucionismo e é constituído por uma selecção de textos atribuídos a este pensador chinês e aos seus discípulos. Ao longo do tempo, a obra foi tão lida na China quanto a Bíblia no Ocidente, sendo considerado o único registro confiável dos ensinamentos de Confúcio. Confúcio viveu na China, entre 551 e 479 a.C., e exerceu e ainda exerce profunda influência na cultura chinesa, e em especial no que diz respeito à educação e à moral, tendo, como centro, o homem. Como muitos outros grandes homens do passado, nada escreveu. Os Analectos são uma coletânea de aforismos feita por seus discípulos. É difícil de ser interpretada, tanto devido ao aspecto pictórica da linguagem chinesa quanto por seu simbolismo. Com certeza, ao longo das sucessivas traduções, a obra teve alguns significados alterados. (pt)
- Analekterna (kinesiska: 論語?, pinyin: Lúnyǔ), även kallad Samtalen, är en konfuciansk urkund som innehåller dialoger mellan Konfucius och hans lärjungar. Texten finns utgiven på svenska under titeln Samtalen med Konfucius. (sv)
- 《論語》是以春秋時期思想家孔子言行為主的言論彙編，為儒家重要經典之一，在四庫全書中列為「經」部。《論語》的“論”读音为（lún）”，為論輯、編纂的意思，「語」是話語、言辭的意思，如《國語》、《新語》之類，合起來指言论的汇编。《漢書·藝文志》稱：「《論語》者，孔子應答弟子、時人，及弟子相與言而接聞於夫子之語也。當時弟子各有所記，夫子既卒，門人相與輯而論纂，故謂之《論語》。」 《論語》涉及多方面內容，當中包括儒家治國理念、人倫關係、個人道德規範、先秦時期的社會面貌，乃至孔子及其弟子的經歷等。自汉武帝“罢黜百家，独尊儒术”之後，它被尊为“五经之輨轄，六艺之喉衿”，是研究孔子及儒家思想尤其是先秦儒家思想的一手資料。南宋時朱熹將《大學》、《論語》、《孟子》、《中庸》合為「四書」，使《論語》在儒家經典中的地位日益提高。元代延佑年间，科举开始以“四书”开科取士。此后一直到清朝末年推行洋务运动，废除科举之前，《論语》一直是学子士人的金科玉律。 (zh)
- «Бесіди і судження» (кит. трад. 論語, спр. 论语, піньїнь: Lún Yǔ, акад. Лунь Юй, англ. Analects of Confucius) — головна книга конфуціанства, найбільш знаменитий текст Східноазійського культурного регіону. Складова конфуціанського Чотирикнижжя. Написана давньокитайською мовою учнями Конфуція (551-479 до н.е.) з коротких нотаток, які фіксують висловлювання, вчинки вчителя, а також діалоги з його участю. Складається з двадцяти частин. Упорядковувалася після смерті Конфуція близько 230 років, 479-249 до н.е. Гномічний характер більшості з висловлювань спричинив розвиток багатої коментаторської традиції, а також суттєві відмінності у перекладах іншими мовами. Одна з найбільш шанованих класичних книг. Його цитування напам'ять було обов'язковою вимогою китайської класичної освіти. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- تعاليم كونفوشيوس أو مختارات كونفوشيوس أو إنجيل كونفوشيوس (بالصينية التقليدية: 論語)(بالصينية المبسطة: 论语) هي مجموعة مسجلة من أقوال وأفعال المفكر الصيني والفيلسوف كونفوشيوس وتلامذته، بالإضافة إلى مناقشات تمت بينهم. كتب خلال فترة الربيع والخريف من خلال فترة الدول المتحاربة (475 قبل الميلاد - 221 قبل الميلاد)، كان لهذه التعاليم من الكونفوشيوسية وما زال تأثير كبير على الفكر والقيم في الصين ودول شرق آسيا حتى اليوم. ترجم تعاليم كونفوشيوس إلى اللغة العربية المترجم المسلم ما جيان (الذي عُرف باسم محمد ماكين الصيني)، أثناء دراسته بجامعة الأزهر بالقاهرة في ثلاثينيات القرن العشرين. (ar)
- Die Gespräche oder Analekten des Konfuzius (chinesisch 論語 / 论语, Pinyin lún yǔ), wörtlich etwa: Gesammelte Aussprüche, ist einer der dreizehn Klassiker der kanonischen konfuzianischen chinesischen Literatur. Sie gehören auch zu den Vier Büchern. (de)
- Τα Ανάλεκτα (κινεζικά: 論語, πινγίν: Lún Yǔ) είναι μία συλλογή ρήσεων και διαλόγων του Κινέζου στοχαστή και φιλοσόφου Κομφούκιου με τους μαθητές του. Συνιστά ένα από τα πλέον αντιπροσωπευτικά γραπτά κείμενα για τη ζωή, τις ιδέες και τη διδασκαλία του, το οποίο άσκησε σημαντική επίδραση στην κινεζική σκέψη. Η καταγραφή του πραγματοποιήθηκε από τους μαθητές του Κομφούκιου, μετά το θάνατο του, και ολοκληρώθηκε πιθανώς κατά την Περίοδο των Μαχομένων Βασιλείων (5ος αιώνας π.Χ. - 221 π.Χ.) της Κίνας. Ο τίτλος του έργου συγκροτείται από τα δύο ιδεογράμματα lun (論) και yu (語), τα οποία σημαίνουν εξετάζω, κρίνω ή συζητώ και ομιλία, λέξη ή γλώσσα αντίστοιχα. (el)
- Analektoj de Konfuceo (ĉine), la instrua konversacio, analektoj de Konfuceo, estas unu de la dektri klasikaĵoj de la kanona konfucea ĉina literaturo. Ili estas tradukitaj de Wang Chongfang en Esperanton (1996). (eo)
- Las Analectas (en chino tradicional, 論語; en chino simplificado, 论语; pinyin, Lún Yǔ) son la versión escrita de una serie de charlas que Confucio impartió a sus discípulos, que fueron escritas y compiladas por estos. El título original en chino, Lún Yǔ, significa ‘discusiones sobre las palabras’ (de Confucio). Escritas durante el periodo de Primaveras y otoños, las Analectas son el mayor trabajo del confucianismo. Siguen teniendo influencia entre los chinos, así como también en otros países asiáticos aún hoy en día. (es)
- Les Entretiens de Confucius (traditionnel : 論語, simplifié : 论语, pinyin : Lúnyǔ, ou plus rarement Lùnyǔ), aussi connus sous le nom d’Analectes, sont une compilation de discours de Confucius (551-479 av. J.-C.) et de ses disciples ainsi que de discussions entre eux. Écrits durant la période des Printemps et des Automnes jusqu’à la période des Royaumes combattants (de 479 av. J.-C. environ jusqu’en 221 ap. J.-C.), les Analectes sont l’œuvre représentative du confucianisme et continuent à avoir une grande influence sur le mode de pensée et les valeurs des Chinois et des peuples de l’Asie de l'Est. (fr)
- 『論語』（ろんご、拼音: Lúnyǔ）は、孔子とその高弟の言行を、孔子の死後に弟子が記録した書物である。儒教の経典である経書の一つで、朱子学における「四書」の一つに数えられる。 その内容の簡潔さから儒教入門書として広く普及し、中国の歴史を通じて最もよく読まれた本の一つである。古くからその読者層は知識人に留まらず、一般の市民や農民の教科書としても用いられていた。 (ja)
- Gesprekken van Confucius (Lunyu) is een verzameling van 499 uitspraken van Confucius. Behalve uitspraken bevat het werk ook anekdotes over Confucius en dialogen die hij met zijn leerlingen zou hebben gevoerd. De tekst wordt sinds de Han-dynastie tot de Confucianistische Klassieken gerekend en sinds 1190 tot de Vier Boeken. Vanaf dat moment werd het boek een van de meest bestudeerde, meest becommentarieerde en daarmee ook een van de invloedrijkste werken uit de Chinese geschiedenis. (nl)
- 《논어》(論語, 문화어: 론어)는 공자와 그 제자들의 대화를 기록한 책으로 사서의 하나이다. 저자는 명확히 알려져 있지 않으나, 공자의 제자들과 그 문인들이 공동 편찬한 것으로 추정되고 있다. 한 사람의 저자가 일관적인 구성을 바탕으로 서술한 것이 아니라, 공자의 생애 전체에 걸친 언행을 모아 놓은 것이기 때문에 여타의 경전들과는 달리 격언이나 을 모아 놓은 성격을 띤다. 공자가 제자 및 여러 사람들의 질문에 대답하고 토론한 것이 '논'. 제자들에게 전해준 가르침을 '어'라고 부른다. (ko)
- Analekterna (kinesiska: 論語?, pinyin: Lúnyǔ), även kallad Samtalen, är en konfuciansk urkund som innehåller dialoger mellan Konfucius och hans lärjungar. Texten finns utgiven på svenska under titeln Samtalen med Konfucius. (sv)
- 《論語》是以春秋時期思想家孔子言行為主的言論彙編，為儒家重要經典之一，在四庫全書中列為「經」部。《論語》的“論”读音为（lún）”，為論輯、編纂的意思，「語」是話語、言辭的意思，如《國語》、《新語》之類，合起來指言论的汇编。《漢書·藝文志》稱：「《論語》者，孔子應答弟子、時人，及弟子相與言而接聞於夫子之語也。當時弟子各有所記，夫子既卒，門人相與輯而論纂，故謂之《論語》。」 《論語》涉及多方面內容，當中包括儒家治國理念、人倫關係、個人道德規範、先秦時期的社會面貌，乃至孔子及其弟子的經歷等。自汉武帝“罢黜百家，独尊儒术”之後，它被尊为“五经之輨轄，六艺之喉衿”，是研究孔子及儒家思想尤其是先秦儒家思想的一手資料。南宋時朱熹將《大學》、《論語》、《孟子》、《中庸》合為「四書」，使《論語》在儒家經典中的地位日益提高。元代延佑年间，科举开始以“四书”开科取士。此后一直到清朝末年推行洋务运动，废除科举之前，《論语》一直是学子士人的金科玉律。 (zh)
- «Бесіди і судження» (кит. трад. 論語, спр. 论语, піньїнь: Lún Yǔ, акад. Лунь Юй, англ. Analects of Confucius) — головна книга конфуціанства, найбільш знаменитий текст Східноазійського культурного регіону. Складова конфуціанського Чотирикнижжя. Написана давньокитайською мовою учнями Конфуція (551-479 до н.е.) з коротких нотаток, які фіксують висловлювання, вчинки вчителя, а також діалоги з його участю. Складається з двадцяти частин. Упорядковувалася після смерті Конфуція близько 230 років, 479-249 до н.е. Гномічний характер більшості з висловлювань спричинив розвиток багатої коментаторської традиції, а також суттєві відмінності у перекладах іншими мовами. Одна з найбільш шанованих класичних книг. Його цитування напам'ять було обов'язковою вимогою китайської класичної освіти. (uk)
- El Lun yu o les Analectes o Converses de Confuci (en xinès tradicional 論語, en xinès simplificat 论语, en pinyin Lúnyǔ), és una obra d'aforismes i de diàlegs reunits pels deixebles del pensador xinès Confuci, la primera versió de la qual data probablement del segle iii aC, és a dir, un parell de segles després de la mort del mestre (479 aC). S'hi inclouen els principis bàsics del confucianisme que són la decència, rectitud, lleialtat i pietat filial. (ca)
- Hovory (čínsky v českém přepisu Lun-jü, pchin-jinem Lún Yǔ, znaky zjednodušené 论语, tradiční 論語; překládáno jako „Vybraná rčení“ či „Rozhovory a výroky“), někdy též Hovory Konfuciovy, jsou konfuciánský spis obsahující výroky a záznamy jednání Konfucia (snad 551–479 př. n. l.), jednoho z nejvýznamnějších filosofů starověké Číny. Jsou jednou ze Čtyř knih, které patří k základním konfuciánským textům, a jsou napsány v tradiční čínštině. Autorem Hovorů není sám Konfucius, jsou až výtvorem tradice, která následovala nedlouho po jeho smrti. Konfuciovy výroky byly původně tradovány ústně nebo po kratších záznamech a v různorodých sbírkách. Ke kodifikaci Hovorů došlo až za dynastie Chan (206 př. n. l. – 220 n. l.), od té doby text neprodělal výraznějších změn. (cs)
- The Analects (Chinese: 論語; pinyin: Lúnyǔ; Old Chinese: [r]u[n] ŋ(r)aʔ; meaning "Selected Sayings"), also known as the Analects of Confucius, the Sayings of Confucius, or the Lun Yu, is an ancient Chinese book composed of a large collection of sayings and ideas attributed to the Chinese philosopher Confucius and his contemporaries, traditionally believed to have been compiled and written by Confucius's followers. It is believed to have been written during the Warring States period (475–221 BC), and it achieved its final form during the mid-Han dynasty (206 BC–220 AD). By the early Han dynasty the Analects was considered merely a "commentary" on the Five Classics, but the status of the Analects grew to be one of the central texts of Confucianism by the end of that dynasty. (en)
- Analek (dalam bahasa aslinya disebut Lun Yu (Hanzi tradisional: 論語, pinyin: Lún Yǔ atau Kitab Sabda Suci) adalah bagian dari Kitab atau Kitab Yang Empat dalam agama Kong Hu Cu. Kitab ini terdiri dari 2 jilid, masing-masing 10 Bab (= 20 bab) dan 15.917 huruf. Kitab ini berisikan kumpulan tulisan ajaran, diskusi, percakapan, komentar dari Kong Hu Cu (Konfusius) dengan para muridnya, antarmurid, dan wacana Ajaran Kong Hu Cu. (in)
- I Dialoghi (論語T, 论语S Lún YǔP), sono una raccolta di pensieri e di frammenti di dialoghi del pensatore e filosofo cinese Confucio e dei suoi discepoli. Il titolo cinese significa letteralmente "discussione sulle parole [di Confucio]". Talvolta, specialmente nei trattati più datati, l'opera è presentata come "Analecta di Confucio", sebbene la traduzione analecta sia sbagliata e fuorviante, poiché i Dialoghi non fanno affatto parte di tale stile letterario. (it)
- Os Analectos (em chinês: 論語 ou 论语; pinyin: Lún Yǔ) de Confúcio, também conhecidos como Diálogos de Confúcio, constituem o livro doutrinal mais importante do confucionismo e é constituído por uma selecção de textos atribuídos a este pensador chinês e aos seus discípulos. Ao longo do tempo, a obra foi tão lida na China quanto a Bíblia no Ocidente, sendo considerado o único registro confiável dos ensinamentos de Confúcio. (pt)
- Dialogi konfucjańskie – dzieło o 20 rozdziałach i 497 wersach, zawierające aforyzmy, maksymy i krótkie przypowieści Konfucjusza (551-479 p.n.e.), spisane przez jego uczniów, prawdopodobnie przez drugie ich pokolenie. Obecny tytuł (Lunyu) pojawił się w czasie dynastii Han (206 p.n.e.-220 n.e.). Pod koniec panowania Hanów dawniejsze wersje zastąpiła nowa kompilacja. Najważniejszym wydaniem dzieła była krytyczna edycja z 1190 roku, opracowana przez Zhu Xi. (pl)
- Лунь Юй (кит. трад. 論語, упр. 论语, пиньинь lún yǔ, палл. Лунь Юй, Чжэнчжан: [*ruːns ŋ(r)aʔ], «Беседы и суждения», «Аналекты Конфуция») — наряду с «И-цзином» и «Дао Дэ Цзином» — один из наиболее знаменитых текстов Восточной Азии (Китая). Главная книга конфуцианства, составленная учениками Конфуция из кратких заметок, фиксирующих высказывания, поступки учителя, а также диалоги с его участием. Как один из величайших литературных памятников, «Лунь Юй» стал частью конфуцианского Четверокнижия (Сы шу). Знание этой книги наизусть являлось обязательным требованием . (ru)
|
.svg){kind=link}
