| dbo:abstract
|
- Tocharové, také zvaní Aršiové nebo Asianité, v antických řeckých pramenech pak Asioi, bylo etnikum indoevropského původu, které žilo v oblasti Tarimské pánve v dnešním Sin-ťiangu na západě Číny. Mluvili indoevropským jazykem tocharštinou, což byl nejvýchodněji rozšířený indoevropský jazyk. V povodí řeky Tarim byly ve 2. polovině 20. století nalezeny zachovalé mumie, které zřejmě patří Tocharům. Mumie mají zřetelně evropské rysy; testy DNA prokázaly, že mumie mají haplotyp charakteristický pro západní Eurasii v oblasti Ukrajiny. Tocharové se v oblasti Tarimské pánve udrželi až do 7. století, kdy byli asimilováni Ujgury prchajícími po pádu Ujgurského kaganátu a dali tak vznik modernímu ujgurskému etniku. (cs)
- كان التخاريون أو الطخاريون (/təˈkɛəriənz/ أو /təˈkɑriənz/؛ بـالصينية: 吐火罗؛ بينيين: Tǔhuǒluó) هم المتحدثون في منطقة حوض تاريم (الموجودة حاليًا في منطقة شينجيانغ، في الصين). وقد حلت اللغة الهندية الأوروبية التي كان يتحدثها التخاريون محل اللغات التركية التي كانت تتحدثها قبائل الأويغور حوالي عام 800 ميلادي. تعتبر مرشحًا قويًا لكونها أول سجل أثري لمتحدثي . (ar)
- Els tokharis o tocaris (dits pels hindús: qushana; les antigues fonts xineses els anomenen yuezhi, llatí tocharii) foren un poble de Bactriana i part de Sogdiana, formaven una confederació tribal del Kansu a la Xina. Són esmentats per Claudi Ptolemeu i Plini el Vell entre d'altres. Vivien a la conca del Tarim, al territori que actualment és la Regió Autònoma Uigur de Xinjiang, en l'oest del que és l'actual República Popular de la Xina. Eren tribus nòmades dedicades al pasturatge. La seva peculiar cultura es va estendre des de prop del 1800 aC a la fi del primer mil·lenni de la nostra era. La seva llengua es coneix com a tocari i és indoeuropea. Els yuezhi fou el nom xinès d'aquest poble segons es desprèn de textos en sànscrit. En les fonts clàssiques, el poble és identificat com els tocaris (tokharis) i també a l'Índia, on van formar el Regne indoescita, foren coneguts pels tukhara, que van envair Bactriana, considerat un poble escita indoeuropeu. Claudi Ptolemeu, al segle ii, VI, 16, encara parla del poble dels Thaguroi (que podria derivar de Tangri, el 'cel'), de la muntanya Thagouron i de la vila de Thogara, derivacions de tocari. De fet, els tocaris seria només el nom d'una de les tribus, però la seva condició d'indoeuropeus no presenta dubtes. Més dubtosa és la tesi de Gustav Haloun, que pensa que yuezhi és una derivació d'un nom anterior, zgudja, que seria l'equivalent a 'escita' (ashkuzai, en assiri). (ca)
- Οι Τόχαροι ήταν κάτοικοι των μεσαιωνικών πόλεων-κρατών που βρίσκονταν στις οάσεις του βορείου άκρου της (σημερινή επαρχία Σιντζιάνγκ της Κίνας). Η γλώσσα τους, η τοχαρική (κλάδος της ινδοευρωπαϊκής γλωσσικής οικογένειας), είναι γνωστή από χειρόγραφα της περιόδου μεταξύ 6ου-8ου αιώνα μ.Χ., μετά την οποία εκτοπίστηκε από τις τουρκικές γλώσσες ουιγουρικών φυλών που κατέκλυσαν την περιοχή της κοιλάδας Ταρίμ. Κάποιοι επιστήμονες συνέδεσαν τους Τόχαρους με τον πολιτισμό Αφανάσεβο της ανατολικής Σιβηρίας (περίπου 3.500–2.500 π.Χ.), τις μούμιες της κοιλάδας Ταρίμ (περίπου 1.800 π.Χ.) και τους Γιουέ-τσι των κινεζικών χρονικών, οι περισσότεροι εκ των οποίων μετανάστευσαν από τη νότια Γκανσού στη Βακτριανή τον 2ο αιώνα μ.Χ., και αργότερα στη βορειοδυτική Ινδία όπου και ίδρυσαν την Αυτοκρατορία των Κοσσανών (Κουσάν). (el)
- Mit dem Namen Tocharer (lateinisch Tochari, auch Thocari, griechisch Τοχάροι Tocharoi) bezeichneten ursprünglich Autoren der Antike und byzantinischen Epoche Angehörige zentralasiatischer Völker, die in der Regel zu den Skythen gezählt wurden. Die Tocharer galten als eines der Völker aus dem fernsten Asien, außerhalb der bekannten Welt, über die außer dem Namen nur wenig bekannt war. Noch im 14. Jahrhundert bezeichnete der byzantinische Autor Georgios Pachymeres die Mongolen als Tocharer. Tocharer gehörten nach den spärlichen antiken Quellen zu den Völkern aus der Steppe, die in der Zeit nach 150 v. Chr. das gräko-baktrische Reich vernichteten. Nach einer häufig vertretenen Hypothese sind sie mit den Yuezhi der chinesischen Quellen identisch. Der antike Geograph Claudius Ptolemäus erwähnt die Tocharer im 2. nachchristlichen Jahrhundert als volkreichen Stamm in Baktrien. Diese bzw. dieser Teil der Tocharer wurden zu Namensgebern für Tocharistan (im nördlichen Afghanistan) von der Spätantike bis ins 13. Jahrhundert. Um die Wende vom 19. zum 20. Jahrhundert wurden in Ostturkestan, das heute zur chinesischen Region Xinjiang gehört, diverse Schriftstücke in Alphabeten indischer Herkunft gefunden, die sich als Texte in einer bzw. zwei eng verwandten, bislang unbekannten indogermanischen Sprache(n) entpuppten. Aufgrund einer Bezeichnung in einem alt-türkischen Text wurde diese Sprache als „Tocharisch“ genannt und zunächst vermutet, diese Sprache sei die der Eroberer von Baktrien und von dort mit der buddhistischen Mission nach Zentralasien gebracht worden. Später stellten sich diese Sprachen als einheimische Idiome heraus. Die Nachfahren der Tocharer in Baktrien verwendeten zu dieser Zeit die dort gesprochene iranische Sprache. Ob sie vor ihrer Niederlassung in Baktrien ursprünglich eine andere Sprache gesprochen hatten und wie diese Sprache beschaffen war, ist nicht bekannt und umstritten. Von der Sprachbezeichnung her wurde in der historischen und indogermanistischen Literatur die Volksbezeichnung Tocharer für die Sprecher des Tocharischen bzw. für die Bevölkerung im Verbreitungsgebiet der tocharischen Schriftdenkmäler verwendet. Es ist nicht bekannt, welche Ethnie mit dieser Sprache verbunden war und wer sie in welchem Umfang gesprochen hat. Schriftliche Zeugnisse des Tocharischen decken vor allem einen Zeitraum vom 5. bis zum 8. Jahrhundert ab. Die Bezeichnung Tocharer kann sich demnach auf Verschiedenes beziehen: vage bekannte antike Völker, die zentralasiatischen Eroberer Baktriens, die nur vage bekannten Sprecher der tocharischen Sprache – und schließlich Volksgruppen, denen unterstellt wird, dass sie Tocharisch gesprochen haben. (de)
- Tokiarioak Tarim arroko iparraldeko ertzeko oasietan kokatutako hiri-estatuetan bizi zen herri bat dira. Gaur egun Xinjiangen (Txina) dago eskualde hori. Indoeuropar hizkuntza den tokariera hitz egiten zuten. (eu)
- Los tocarios fueron los hablantes de un idioma indoeuropeo que habitaron más al este en la Antigüedad, poblando la cuenca del Tarim en lo que hoy es la Región Autónoma Uigur de Sinkiang, en el oeste de la actual República Popular China.Su peculiar cultura se extendió desde cerca del 1800 a. C. hasta finales del primer milenio de nuestra era.Su lengua se conoce como tocario. Existe cierta confusión en la historiografía tradicional en torno al término "tocario", que parece haberse usado para designar a dos pueblos diferentes. Los tocarios propiamente dichos, que hablaban una lengua "centum" y estaban asentados en la cuenca del Tarim, parecen ser identificables con el pueblo denominado wusun en las fuentes chinas. Por otra parte, el término "tocario" fue usado por los árabes para referirse a un pueblo iranio que fundó el Imperio kushán en el norte de India, y que podría ser identificable con el pueblo denominado en las fuentes chinas como yuezhi (yüeh-chi). (es)
- Bangsa Tokharia adalah bangsa penghuni negara-negara kota oasis di ujung utara Cekungan Tarim (Xinjiang, Tiongkok modern). Mereka menuturkan bahasa Tokharia, cabang dari rumpun bahasa India-Eropa dan diketahui dari manuskrip dari abad ke-6 hingga ke-8 M, yang setelahnya orang Tokharia berganti menuturkan bahasa Turk dari suku Uyghur. Beberapa sejarawan menghubungkan orang Tokharia dengan di Siberia timur (sek. 3500–2500 SM), Mumi Tarim (sek. 1800 SM) dan suku Yuezhi dari catatan Tiongkok, yang sebagian besarnya bermigrasi dari Gansu selatan menuju Baktria pada abad ke-2 SM dan kemudian menuju India di mana mereka kemudian mendirikan Kekaisaran Kushan. (in)
- Les Tokhariens ou agno-koutchéens étaient un peuple d'Asie centrale qui a habité l'actuelle région autonome du Xinjiang, en Chine occidentale, depuis la proto-histoire jusqu'à il y a environ un millénaire. Leur civilisation a été redécouverte lors des expéditions archéologiques du début du XXe siècle, mais reste méconnue. Ces expéditions, menées par l'anglais Aurel Stein, les allemands Albert Grünwedel et Albert von Le Coq, le français Paul Pelliot, ainsi que par des Russes et des Japonais, ont également permis la découverte de ruines et de grottes qui ont livré un grand nombre d'informations sur les koutchéens de l'époque bouddhique (Ier millénaire de notre ère). L'étude des momies du Tarim vieilles de deux à quatre mille n'a pas confirmé le lien génétique espéré. (fr)
- The Tocharians, or Tokharians (US: /toʊˈkɛəriən/ or /toʊˈkɑːriən/; UK: /tɒˈkɑːriən/), were speakers of Tocharian languages, Indo-European languages known from around 7600 documents from around 400 to 1200 AD, found on the northern edge of the Tarim Basin (modern Xinjiang, China).The name "Tocharian" was given to these languages in the early 20th century by scholars who identified their speakers with a people known in ancient Greek sources as the Tókharoi (Latin Tochari), who inhabited Bactria from the 2nd century BC. This identification is generally considered erroneous, but the name "Tocharian" remains the most common term for the languages and their speakers. Their actual ethnic name is unknown, although they may have referred to themselves as Agni, Kuči and Krorän, or Agniya, Kuchiya as known from Sanskrit texts. Agricultural communities first appeared in the oases of the northern Tarim circa 2000 BC. Some scholars have linked these communities to the Afanasievo culture found earlier (c. 3500–2500 BC) in Siberia, north of the Tarim or Central Asian BMAC culture. The earliest Tarim mummies date from c. 1800 BC, but it is unclear whether they are connected to the Tocharians of two millennia later. By the 2nd century BC, these settlements had developed into city-states, overshadowed by nomadic peoples to the north and Chinese empires to the east. These cities, the largest of which was Kucha, also served as way stations on the branch of the Silk Road that ran along the northern edge of the Taklamakan desert. For several centuries, the Tarim basin was ruled by the Xiongnu, the Han Dynasty, the Tibetan Empire and the Tang Dynasty. From the 8th century AD, the Uyghurs – speakers of a Turkic language – settled in the region and founded the Kingdom of Qocho that ruled the Tarim Basin. The peoples of the Tarim city-states intermixed with the Uyghurs, whose Old Uyghur language spread through the region. The Tocharian languages are believed to have become extinct during the 9th century. (en)
- I Tocari sono stati un antico popolo di lingua indoeuropea che abitava nel bacino del fiume Tarim, nella moderna regione dello Xinjiang in Cina. Nel II secolo a.C., insieme agli Asii, i Pasiani (forse collegati con i Parti) e i Sacarauli, provenienti dalla Cina occidentale (gli Yuezhi delle cronache cinesi), distrussero il regno greco-ellenistico della Battriana in Afghanistan e vi fondarono l'Impero Kusana. Il nome "tocario" è stato attribuito convenzionalmente a queste lingue all'inizio del XX secolo da studiosi che hanno identificato i loro parlanti con un popolo noto nelle fonti greche antiche come i Tókharoi (latino Tochari), che abitavano la Battriana dal II secolo a.C..Questa identificazione è generalmente considerata errata, ma il nome "tocario" rimane il termine più comune per le lingue e i loro parlanti. Il loro nome etnico effettivo è sconosciuto, anche se potrebbero essersi riferiti a se stessi come Agni, Kuči o Agniya, Kuchiya come noto dai testi sanscriti. (it)
- トハラ人（トカラ人、古代ギリシア語: Τόχαροι、英語: Tocharians）は、古代ギリシア・ローマの史料にグレコ・バクトリア王国を滅ぼした遊牧民（トカロイ、Τόχαροι, Tokharoi）として記されている民族。 または、バクトリアがトハラ人の土地という意味でトハーリスターン（トハリスタン）と呼ばれるようになった地域に住んだ人々を指し、中国や日本の史書では吐火羅人と表記される。 または、かつてタリム盆地で話されていたトカラ語の話者を指す。最近の研究ではトカロイとトカラ語話者が同じともされる。 (ja)
- 토하라인 또는 토카라인(Τόχαροι, 영어: Tocharian, Tokharian)은 타림 분지에 거주하며, 토하라어파 계열의 언어를 사용하던 인도유럽인 집단이다. (ko)
- Tocharowie (stgr. Τόχαροι Tócharoi, łac. Tochari) – w starożytności indoeuropejska grupa plemion, posługująca się językami tocharskimi. Wspomniani przez pisarzy antycznych, m.in. przez Strabona i Pliniusza Starszego. Zajmowali się pasterstwem, uprawą roli, rzemiosłem i handlem. Trwają spory co do ich identyfikacji etnicznej – przez część badaczy identyfikowani są ze znanym z przekazów chińskich plemieniem Yuezhi. W drugiej połowie II wieku p.n.e. (ok. 130 roku p.n.e.) opanowali Baktrię, a w I wieku p.n.e. wspólnie z Kuszanami założyli w Azji Środkowej silne państwo, które przetrwało do IV–V wieku. (pl)
- De Tocharen (Grieks Τόχαροι, Tokharoi) waren een door Griekse historici genoemd volk in Centraal-Azië gedurende de 2e en 1e eeuw v.Chr.. De meeste experts zijn het eens dat de in historische bronnen voorkomende namen Tukhara, Kushana en Yuezhi in sommige gevalen voor dezelfde groep staan. Archeologisch bewijs is onvoldoende om verschillende nomadische groepen van elkaar te onderscheiden. Steppe-culturen komen namelijk materieel sterk overeen, ook wanneer het mogelijk ging om sprekers van verschillende talen of taalfamilies, of verschillende etnische groepen. Antieke bronnen uit India en China maken echter wel duidelijk onderscheid tussen groepen zoals de Yuezhi, Scythen of Saka, Xiongnu, en Wusun. Dit onderscheid was daarom mogelijk op hun verschillende talen gebaseerd. In de moderne taalkunde staat de naam Tochaars voor een Indo-Europese taalfamilie. Op hun hoogtepunt waren Tochaarse talen over heel Centraal-Azië verspreid. Tochaars behoort -merkwaardig genoeg- tot de westelijke tak van de Indo-Europese talen. Dit is aanleiding voor theorieën dat een groep voorouders uit het westen van Eurazië naar Centraal-Azië zou zijn gemigreerd of de westelijke sprekers van Indo-Europese talen oorspronkelijk uit Centraal-Azië zouden komen. Voor beide theorieën is geen enkel ander bewijs. Talen verspreiden zich niet altijd samen met etnische groepen; ze hebben zich bovendien in sommige gevallen binnen korte tijd over grote gebieden met etnisch niet-verwante volkeren verspreid. In contemporaine bronnen uit India (na de 2e eeuw v.Chr.) worden de veroveraars van het noorden van India Tukhara of Tushara genoemd. De namen Yuezhi en Kushana komen in deze bronnen niet voor. In Griekse bronnen komt een volk in Centraal Azië voor dat Tocharoi wordt genoemd. Deze Tocharoi waren een van de volkeren die volgens Strabo Bactria op de Grieken veroverden. Zowel Indiase als Griekse bronnen zouden het over een grotere groep kunnen hebben, geen etnische, maar een taalkundige groep die in/over een groot gebied in Centraal Azië woonde/migreerde. Sommige van deze Tocharen kunnen in Bactria gearriveerd zijn voor de Yuezhi er aankwamen. Dus de Yuezhi waren mogelijk Tocharen, maar slechts één groep. In Chinese bronnen komen de namen Turfan, Dawan (Chinese naam voor Ferghana), Daxia (waarschijnlijk de Chinese naam voor Bactria) voor. Dit zijn variaties op de naam Tuhara - volgens Yu en Mair. Als dit klopt werd Daxia al door andere Tocharen bewoond voor de Yuezhi er arriveerden. Bactria was in China bekend als het land van de Tuhara tot op zijn minst de 7e eeuw n.Chr. Dit blijkt uit Xuanzangs reisverslag. (nl)
- Os tocarianos ou tocários são um povo de origem indo-europeia que se fixou na Ásia Central, no território do antigo Turquestão chinês, atual província chinesa de Sinquião. Também são identificados por alguns estudiosos com os Iuechis mencionados em fontes chinesas. (pt)
- Tokharer var invånare i de stadsstater som existerade i oaserna i norra kanten av Tarimbäckenet (nuvarande Xinjiang, Kina) under antiken och medeltiden. Deras tokhariska (en gren av den indoeuropeiska familjen) är känd från manuskript från 600-800 f.Kr., varefter det undan för undan ersattes av det turkiska språk som talades av de uiguriska folken. I Centralasien återfinns mumier från cirka 1800 f.Kr., och under 100-talet f.Kr. uppstod stadsstater i oaserna som blev mellanled i handeln mellan Kina och Medelhavsområdet genom sidenvägen. Från 700-talet e. Kr. ersattes dessa av uiguriska städer och riken och de sista skrifterna på tokhariska är från 1200-talet. (sv)
- Тоха́ры (в настоящее время под этим именем чаще всего имеют в виду псевдотохар) — народ Центральной Азии (известен с III по VIII век н. э.), говоривший на тохарских языках (то есть на языках ārsí и kučaññe); предположительно наиболее восточный носитель языков индоевропейской семьи. Не следует путать с истинными тохарами (тогарами, греч. Τοχάριοι), которые говорили на восточно-иранских языках и были родственны с юэчжами. Исследователи Р. Келлог, Е. Швентнер, В. Краузе, В. Порциг, Э. Бенвенист отмечали особо тесные связи, объединяющие тохарский (ārsí-kučaññe) с фрако-фригийским, германским и балто-славянским языками. Предполагаемое самоназвание псевдотохар — ārsí и kučaññe. Исходно псевдотохары занимали место в Таримской впадине, Ганьсу. О предполагаемом их облике позволяют судить таримские мумии. Наиболее ранние мумии могут быть датированы XVIII веком до н. э., наиболее поздние — II веком н. э. Их отличают длинные, заплетённые в косы волосы рыжего либо светло-русого оттенка. Неплохо сохранились ткани — войлочные плащи и гетры с клетчатым рисунком. (ru)
- Тоха́ри (грец. Τοχάριοι), тогари, псевдотохари — індоєвропейський народ Центральної Азії (відомий з III–VIII століття н. е.), що розмовляв тохарськими мовами — імовірно найсхідніший носій мов індоєвропейської родини. Початково тохари проживали в Таримській западині (Сіньцзян-Уйгурський автономний район, Ганьсу). Про імовірний вигляд тохарів дозволяють судити таримські мумії. (uk)
- 吐火罗人（古希臘語：Τόχαροι, Tókharoi、英語：Tocharians），古代民族，原聚居在新疆塔里木盆地一帶。學者相信其源自原始印欧人，其語言吐火羅語，為印歐語系的一支已滅絕的語言，僅存於塔里木盆地發現的西元六世紀到八世紀手稿。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- كان التخاريون أو الطخاريون (/təˈkɛəriənz/ أو /təˈkɑriənz/؛ بـالصينية: 吐火罗؛ بينيين: Tǔhuǒluó) هم المتحدثون في منطقة حوض تاريم (الموجودة حاليًا في منطقة شينجيانغ، في الصين). وقد حلت اللغة الهندية الأوروبية التي كان يتحدثها التخاريون محل اللغات التركية التي كانت تتحدثها قبائل الأويغور حوالي عام 800 ميلادي. تعتبر مرشحًا قويًا لكونها أول سجل أثري لمتحدثي . (ar)
- Tokiarioak Tarim arroko iparraldeko ertzeko oasietan kokatutako hiri-estatuetan bizi zen herri bat dira. Gaur egun Xinjiangen (Txina) dago eskualde hori. Indoeuropar hizkuntza den tokariera hitz egiten zuten. (eu)
- Les Tokhariens ou agno-koutchéens étaient un peuple d'Asie centrale qui a habité l'actuelle région autonome du Xinjiang, en Chine occidentale, depuis la proto-histoire jusqu'à il y a environ un millénaire. Leur civilisation a été redécouverte lors des expéditions archéologiques du début du XXe siècle, mais reste méconnue. Ces expéditions, menées par l'anglais Aurel Stein, les allemands Albert Grünwedel et Albert von Le Coq, le français Paul Pelliot, ainsi que par des Russes et des Japonais, ont également permis la découverte de ruines et de grottes qui ont livré un grand nombre d'informations sur les koutchéens de l'époque bouddhique (Ier millénaire de notre ère). L'étude des momies du Tarim vieilles de deux à quatre mille n'a pas confirmé le lien génétique espéré. (fr)
- トハラ人（トカラ人、古代ギリシア語: Τόχαροι、英語: Tocharians）は、古代ギリシア・ローマの史料にグレコ・バクトリア王国を滅ぼした遊牧民（トカロイ、Τόχαροι, Tokharoi）として記されている民族。 または、バクトリアがトハラ人の土地という意味でトハーリスターン（トハリスタン）と呼ばれるようになった地域に住んだ人々を指し、中国や日本の史書では吐火羅人と表記される。 または、かつてタリム盆地で話されていたトカラ語の話者を指す。最近の研究ではトカロイとトカラ語話者が同じともされる。 (ja)
- 토하라인 또는 토카라인(Τόχαροι, 영어: Tocharian, Tokharian)은 타림 분지에 거주하며, 토하라어파 계열의 언어를 사용하던 인도유럽인 집단이다. (ko)
- Tocharowie (stgr. Τόχαροι Tócharoi, łac. Tochari) – w starożytności indoeuropejska grupa plemion, posługująca się językami tocharskimi. Wspomniani przez pisarzy antycznych, m.in. przez Strabona i Pliniusza Starszego. Zajmowali się pasterstwem, uprawą roli, rzemiosłem i handlem. Trwają spory co do ich identyfikacji etnicznej – przez część badaczy identyfikowani są ze znanym z przekazów chińskich plemieniem Yuezhi. W drugiej połowie II wieku p.n.e. (ok. 130 roku p.n.e.) opanowali Baktrię, a w I wieku p.n.e. wspólnie z Kuszanami założyli w Azji Środkowej silne państwo, które przetrwało do IV–V wieku. (pl)
- Os tocarianos ou tocários são um povo de origem indo-europeia que se fixou na Ásia Central, no território do antigo Turquestão chinês, atual província chinesa de Sinquião. Também são identificados por alguns estudiosos com os Iuechis mencionados em fontes chinesas. (pt)
- Тоха́ри (грец. Τοχάριοι), тогари, псевдотохари — індоєвропейський народ Центральної Азії (відомий з III–VIII століття н. е.), що розмовляв тохарськими мовами — імовірно найсхідніший носій мов індоєвропейської родини. Початково тохари проживали в Таримській западині (Сіньцзян-Уйгурський автономний район, Ганьсу). Про імовірний вигляд тохарів дозволяють судити таримські мумії. (uk)
- 吐火罗人（古希臘語：Τόχαροι, Tókharoi、英語：Tocharians），古代民族，原聚居在新疆塔里木盆地一帶。學者相信其源自原始印欧人，其語言吐火羅語，為印歐語系的一支已滅絕的語言，僅存於塔里木盆地發現的西元六世紀到八世紀手稿。 (zh)
- Els tokharis o tocaris (dits pels hindús: qushana; les antigues fonts xineses els anomenen yuezhi, llatí tocharii) foren un poble de Bactriana i part de Sogdiana, formaven una confederació tribal del Kansu a la Xina. Són esmentats per Claudi Ptolemeu i Plini el Vell entre d'altres. Vivien a la conca del Tarim, al territori que actualment és la Regió Autònoma Uigur de Xinjiang, en l'oest del que és l'actual República Popular de la Xina. Eren tribus nòmades dedicades al pasturatge. La seva peculiar cultura es va estendre des de prop del 1800 aC a la fi del primer mil·lenni de la nostra era. La seva llengua es coneix com a tocari i és indoeuropea. (ca)
- Tocharové, také zvaní Aršiové nebo Asianité, v antických řeckých pramenech pak Asioi, bylo etnikum indoevropského původu, které žilo v oblasti Tarimské pánve v dnešním Sin-ťiangu na západě Číny. Mluvili indoevropským jazykem tocharštinou, což byl nejvýchodněji rozšířený indoevropský jazyk. V povodí řeky Tarim byly ve 2. polovině 20. století nalezeny zachovalé mumie, které zřejmě patří Tocharům. Mumie mají zřetelně evropské rysy; testy DNA prokázaly, že mumie mají haplotyp charakteristický pro západní Eurasii v oblasti Ukrajiny. (cs)
- Οι Τόχαροι ήταν κάτοικοι των μεσαιωνικών πόλεων-κρατών που βρίσκονταν στις οάσεις του βορείου άκρου της (σημερινή επαρχία Σιντζιάνγκ της Κίνας). Η γλώσσα τους, η τοχαρική (κλάδος της ινδοευρωπαϊκής γλωσσικής οικογένειας), είναι γνωστή από χειρόγραφα της περιόδου μεταξύ 6ου-8ου αιώνα μ.Χ., μετά την οποία εκτοπίστηκε από τις τουρκικές γλώσσες ουιγουρικών φυλών που κατέκλυσαν την περιοχή της κοιλάδας Ταρίμ. (el)
- Mit dem Namen Tocharer (lateinisch Tochari, auch Thocari, griechisch Τοχάροι Tocharoi) bezeichneten ursprünglich Autoren der Antike und byzantinischen Epoche Angehörige zentralasiatischer Völker, die in der Regel zu den Skythen gezählt wurden. Die Tocharer galten als eines der Völker aus dem fernsten Asien, außerhalb der bekannten Welt, über die außer dem Namen nur wenig bekannt war. Noch im 14. Jahrhundert bezeichnete der byzantinische Autor Georgios Pachymeres die Mongolen als Tocharer. (de)
- Los tocarios fueron los hablantes de un idioma indoeuropeo que habitaron más al este en la Antigüedad, poblando la cuenca del Tarim en lo que hoy es la Región Autónoma Uigur de Sinkiang, en el oeste de la actual República Popular China.Su peculiar cultura se extendió desde cerca del 1800 a. C. hasta finales del primer milenio de nuestra era.Su lengua se conoce como tocario. (es)
- Bangsa Tokharia adalah bangsa penghuni negara-negara kota oasis di ujung utara Cekungan Tarim (Xinjiang, Tiongkok modern). Mereka menuturkan bahasa Tokharia, cabang dari rumpun bahasa India-Eropa dan diketahui dari manuskrip dari abad ke-6 hingga ke-8 M, yang setelahnya orang Tokharia berganti menuturkan bahasa Turk dari suku Uyghur. (in)
- The Tocharians, or Tokharians (US: /toʊˈkɛəriən/ or /toʊˈkɑːriən/; UK: /tɒˈkɑːriən/), were speakers of Tocharian languages, Indo-European languages known from around 7600 documents from around 400 to 1200 AD, found on the northern edge of the Tarim Basin (modern Xinjiang, China).The name "Tocharian" was given to these languages in the early 20th century by scholars who identified their speakers with a people known in ancient Greek sources as the Tókharoi (Latin Tochari), who inhabited Bactria from the 2nd century BC. This identification is generally considered erroneous, but the name "Tocharian" remains the most common term for the languages and their speakers. Their actual ethnic name is unknown, although they may have referred to themselves as Agni, Kuči and Krorän, or Agniya, Kuchiya as (en)
- De Tocharen (Grieks Τόχαροι, Tokharoi) waren een door Griekse historici genoemd volk in Centraal-Azië gedurende de 2e en 1e eeuw v.Chr.. De meeste experts zijn het eens dat de in historische bronnen voorkomende namen Tukhara, Kushana en Yuezhi in sommige gevalen voor dezelfde groep staan. Archeologisch bewijs is onvoldoende om verschillende nomadische groepen van elkaar te onderscheiden. Steppe-culturen komen namelijk materieel sterk overeen, ook wanneer het mogelijk ging om sprekers van verschillende talen of taalfamilies, of verschillende etnische groepen. Antieke bronnen uit India en China maken echter wel duidelijk onderscheid tussen groepen zoals de Yuezhi, Scythen of Saka, Xiongnu, en Wusun. Dit onderscheid was daarom mogelijk op hun verschillende talen gebaseerd. (nl)
- I Tocari sono stati un antico popolo di lingua indoeuropea che abitava nel bacino del fiume Tarim, nella moderna regione dello Xinjiang in Cina. Nel II secolo a.C., insieme agli Asii, i Pasiani (forse collegati con i Parti) e i Sacarauli, provenienti dalla Cina occidentale (gli Yuezhi delle cronache cinesi), distrussero il regno greco-ellenistico della Battriana in Afghanistan e vi fondarono l'Impero Kusana. (it)
- Тоха́ры (в настоящее время под этим именем чаще всего имеют в виду псевдотохар) — народ Центральной Азии (известен с III по VIII век н. э.), говоривший на тохарских языках (то есть на языках ārsí и kučaññe); предположительно наиболее восточный носитель языков индоевропейской семьи. Не следует путать с истинными тохарами (тогарами, греч. Τοχάριοι), которые говорили на восточно-иранских языках и были родственны с юэчжами. Исследователи Р. Келлог, Е. Швентнер, В. Краузе, В. Порциг, Э. Бенвенист отмечали особо тесные связи, объединяющие тохарский (ārsí-kučaññe) с фрако-фригийским, германским и балто-славянским языками. Предполагаемое самоназвание псевдотохар — ārsí и kučaññe. Исходно псевдотохары занимали место в Таримской впадине, Ганьсу. О предполагаемом их облике позволяют судить таримские (ru)
- Tokharer var invånare i de stadsstater som existerade i oaserna i norra kanten av Tarimbäckenet (nuvarande Xinjiang, Kina) under antiken och medeltiden. Deras tokhariska (en gren av den indoeuropeiska familjen) är känd från manuskript från 600-800 f.Kr., varefter det undan för undan ersattes av det turkiska språk som talades av de uiguriska folken. (sv)
|
.jpg?width=300)
.png){kind=link}
.svg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.png){kind=link}
.jpg){kind=link}
.svg){kind=link}
.jpg){kind=link}
