About: Mass (music)

An Entity of Type: musical work, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

The Mass (Latin: missa), a form of sacred musical composition, is a choral composition that sets the invariable portions of the Eucharistic liturgy (principally that of the Catholic Church, the Anglican Communion, and Lutheranism) to music. Musical Masses take their name from the Catholic liturgy called "the Mass". Masses can be a cappella, that is, without an independent accompaniment, or they can be accompanied by instrumental obbligatos up to and including a full orchestra. Many masses, especially later ones, were never intended to be performed during the celebration of an actual mass.

Property Value
dbo:abstract
  • La missa és una composició i un gènere de la música vocal religiosa el text de la qual són les diferents parts de l'ordinari de la missa, és a dir: * Kyrie * Gloria * Credo * Sanctus / * Agnus Dei És, per tant, un tipus de música propi de l'església cristiana fins a la reforma luterana i de l'església catòlica a partir d'aquell moment. D'ençà que en l'edat mitjana dins del mateix repertori del cant gregorià van aparèixer diferents versions musicals per a uns mateixos texts, que servien per a expressar el contingut de la festivitat a la qual s'aplicava aquella música -ja fos l'alegria de Nadal o Pasqua, o el recolliment de l'advent o la quaresma- al llarg dels segles molts compositors han posat música a aquest text invariable, sempre seguint l'estil imperant en cada moment i lloc. (ca)
  • القداس في الموسيقى بالإنجليزية Mass هو عمل موسيقي ديني كورالي. القداس هو صلاة أساسية في الكنيسة الكاثوليكية. أجزاء من تغير القداس وفق مواسم السنة الكنسية؛ مثلا نصوص معينة وردود فعل مناسبة في عيد القيامة وأخرى في عيد الميلاد. هذه الأجزاء المتنوعة للقداس مناسبة فقط في اوقات معينة. أجزاء أخرى من الصلاة يحتفل بها في أي موسم أو وقت من اليوم وهذه تشكل “الجزء العادي” من القداس. توجد خمسة أقسام في هذا الجزء: كرياليسون أي فلترحمنا يا إلهي، جلوريا أي المجد لله في العلى، الكريدو (الإيمان) وسانكتوس أي نشيد التقديس ، وأنجوس دي أي حمل الله . رغم أن كلمات القداس كانت في البداية يونانية، أصبحت اللاتينية لغة الكنيسة الكاثوليكية في القرن الثالث وظلت هكذا حتى الستينات، مع استثناء الكرياليسون الذي ظل يغنى باليوناني. منذ 65 احتفل بالقداس باللغات العامية رغم استمرار عد صغير من الجماعة في الصلاة في تفضيل استخدام اللاتيني. في أي حال، ظل نص القداس أساسا دون تغيير منذ العصور الوسطى. أجزاء القداس العادية والخاصة بمناسبات معينة دائما تلحن قبل القرن الرابع عشر، وعدة الحان اختيرت للاداء في الكنيسة بغض النظر عن أي علاقة موسيقية بينهم مع ذلك، أول لحن كامل للقداس العادي كله كتبه مؤلف موسيقي يعتقد أنه “قداس السيدة العذراء” الذي كتبه الشاعر والموسيقي غيوم دو ماشو في القرن الرابع عشر. (ar)
  • Mše (lat. Missa) jako hudební forma je zhudebnění vybraných textů základní křesťanské bohoslužby, mše. Nejčastěji jde o takzvanou tridentskou mši, převládající v římskokatolické církvi od konce 16. do druhé třetiny 20. století. Existují však i mše v podobě zhudebnění jiných liturgických útvarů včetně nelatinských a nekatolických. Hudební podoba mše se vyvíjela během středověku (gregoriánský chorál), nejstarší celkově dochovanou mší je , kterou kolem roku 1364 složil Guillaume de Machaut. Základem mše je mešní ordinárium, tedy neměnné části liturgie umožňující zhudebnění. V tridentské mši jich je sedm: * Kyrie eleison (Pane smiluj se; na rozdíl od ostatních latinských textů se zpívá řecky) * Gloria nebo Gloria in excelsis Deo (Sláva na výsostech Bohu) * Credo (Věřím) * Sanctus (Svatý) * (Blahoslavený, požehnaný), původně samostatná část později splynula se Sanctus * Agnus Dei (Beránku Boží) * (Jděte ve jménu Páně) Některá zhudebnění mše obsahují i její proměnlivé části, takzvané mešní proprium. To se mění podle období církevního roku a příležitostí, při nichž se mše slouží. Proprium má tradičně čtyři části: * Introitus (vstupní zpěvy – příchod kněze k oltáři) * Graduální zpěvy (obvykle hudebně nejsložitější, zpívaly se mezi čteními z Bible. Mezi tyto zpěvy patří Aleluja, Graduale a Sekvence) * Offertorium (zpívá se při přinášení obětních darů) * Communio (přijímání/obětování) Zvláštním typem mše je rekviem – mše za zemřelé, zádušní mše. Obvykle se zhudebňují tyto jeho části:: * Introitus: . * Kyrie eleison * Sekvence Dies irae (druhý vatikánský koncil tuto sekvenci ze zádušní bohoslužby vypustil) * Offertorium * Sanctus a Benedictus * Agnus Dei * Communio (cs)
  • Η Λειτουργία (Missa), δεν είναι μια καθαρή μουσική φόρμα αλλά πρόκειται στην ουσία για τη θεία λειτουργία της Καθολικής Εκκλησίας οπότε και ως μουσικό είδος πρέπει να ακολουθεί το καθολικό τυπικό. Τα βασικά μέρη της Λειτουργίας, που το κείμενο της είναι στα λατινικά, είναι πέντε: * Kyrie (Κύριε) * Gloria (Δόξα) * Credo (Πιστεύω) * Sanctus-Benedictus (Άγιος, άγιος) * Agnus dei (Ο αμνός του θεού) Αρχικά η Λειτουργία ήταν μια σύνθεση , κατά το 17ο αιώνα όμως εισάγεται η οργανική συνοδεία από εκκλησιαστικό όργανο και αργότερα, με την τελειοποίηση των μουσικών οργάνων και την ανάπτυξη της οργανικής μουσικής, έχουμε μια ολόκληρη ορχήστρα που συνοδεύει τους σολίστες-τραγουδιστές και τη χορωδία. Μία από τις γνωστότερες λειτουργίες, είναι η «Λειτουργία του Πάπα Μαρκέλου» που έγραψε ο Παλεστρίνα και για την οποία θρυλείται ότι ήταν η αιτία να διασωθεί η πολυφωνία στη Δυτική Μουσική, όταν η Καθολική Εκκλησία σκεφτόταν σοβαρά την επιστροφή στη μονοφωνία λόγω της πολυφωνικής υπερβολής που δεν επέτρεπε πλέον την κατανόηση του κειμένου από τους πιστούς. Στη μορφή της λειτουργίας έγραψαν σημαντικοί συνθέτες όπως οι Μπαχ, Χάυντν, Μότσαρτ, Σούμαν, Λιστ κ.ά. (el)
  • Messe (Missa) heißt eine Gattung musikalischer Kompositionen, denen die Texte der heiligen Messe der katholischen Liturgie zugrunde liegen. Neben den gleich bleibenden Texten (Ordinarium) werden in manchen Kompositionen auch einige der nach dem Kirchenjahr oder Anlass veränderlichen Texte (Proprium) vertont. Die lutherische Liturgie behielt das Ordinarium weitgehend bei. Die typische Lutherische Messe besteht aus den Teilen Kyrie und Gloria. Johann Sebastian Bach schrieb vier lateinische lutherische Messen. Gegen Ende seines Lebens ergänzte er Kyrie und Gloria aus dem Jahr 1733 zu einer vollständigen Messe, der h-Moll-Messe. Viele andere lutherische Komponisten komponierten deutsche lutherische Messen. Die analoge Vertonung anglikanischer Gottesdienste heißen Service. Während die einzelnen Teile der Messe nach ihren Anfangsworten benannt sind, heißt die Messe selbst nach ihrem Schlusswort „Ite, missa est“ (wörtlich etwa: „Gehet, nun ist (Aus-)Sendung“). Eine Messe für die Verstorbenen wird Requiem genannt. (de)
  • La meso kiel de muzika komponado estas ĥora komponaĵo,kiu enmuzikigas fiksitajn partojnde la eŭkaristia liturgio(precipe tiu de la Katolika Eklezio). Mesoj povas esti akapelaj,sole por homa voĉo,aŭ ili povas esti akompanatajde instrumentaj ripetfrazojludataj de ensembloj iafojetiel grandaj kiel plena orkestro.Iafoje la muziko en la mesa formoneniam estis destinitapor uzo en efektiva meso. Ĝenerale, por esti plena meso,komponaĵo devas enhavi jenajn sekciojn,kiuj kune konsistigas la konstantajn partojnde la meso (ordinarium): 1. Kyrie (Sinjoro) La teksto de la Kyrie estas simple jeno:Kyrie eleison; Christe eleison; Kyrie eleison (Κυριε ελεησον; Χριστε ελεησον; Κυριε ελεησον).Tio signifas en la greka:"Sinjoro, kompatu nin; Kristo, kompatu nin; Sinjoro, kompatu nin." 2. Gloria (Gloro) La estas festa sekciolaŭdanta Dion kaj Kriston, kiu enmuzikigas jenan tekston: Gloria in excelsis Deo et in terra pax hominibus bonae voluntatis. Laudamus te, benedicimus te, adoramus te, glorificamus te, gratias agimus tibi propter magnam gloriam tuam, Domine Deus, Rex caelestis, Deus Pater omnipotens.Gloron al Dio en la supera alto kaj sur la tero pacon al homoj de bonvolo. Ni laŭdas vin, ni benas vin, ni adoras vin, ni glorigas vin, dankon ni donas al vi pro granda gloro via, Sinjoro Dio, Reĝo ĉiela, Dio la Patro ĉiopova.Domine Fili unigenite, Iesu Christe, Domine Deus, Agnus Dei, Filius Patris, qui tollis peccata mundi, miserere nobis; qui tollis peccata mundi, suscipe deprecationem nostram. Qui sedes ad dexteram Patris, miserere nobis.Sinjoro Filo solenaskita, Jesuo Kristo, Sinjoro Dio, Ŝafido de Dio, Filo de la Patro, kiu forprenas la pekojn de la mondo, kompatu nin; kiu forprenas la pekojn de la mondo, ricevu preĝon nian. Vi, kiu sidas dekstre de la Patro, kompatu nin.Quoniam tu solus Sanctus, tu solus Dominus, tu solus Altissimus, Iesu Christe, cum Sancto Spiritu in gloria Dei Patris. Amen.Ĉar vi sola estas Sankta, vi sola estas la Sinjoro, vi sola la Plejaltulo, Jesuo Kristo, kun Sankta Spirito en la gloro de Dio la Patro. Amen. 3. Credo (Kredo) La plej longa teksto el la meso,tiu ĉi estas enmuzikigo en la latina de la Kredo Nicea. 4. Sanctus (Sankta) Tiu ĉi estas doksologio laŭdanta la Triunuon,kiu komenciĝas per la vortojSanctus, Sanctus, Sanctus, Domine Deus Sabaoth; pleni sunt coeli et terra gloria tua(Sankta, Sankta, Sankta estas la Sinjoro, Dio de Legiaroj.Plenas de via gloro la ĉielo kaj la tero). Estas ankaŭsekcio, kiu komenciĝas per la vortoj Hosanna in excelsis,"Hosana en la altoj". 5. Benedictus (Benata) Tiu ĉi estas enmuzikigo de la latinaj vortojBenedictus qui venit in nomine Domini.(Benata, kiu venas en la nomo de la Sinjoro). Post kiam tiu ĉi estas kantita, la Hosana estas kutime ripetita. 6. Agnus Dei (Ŝafido de Dio) La Agnus Dei estas enmuzikigo de jenaj latinaj frazoj: Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, miserere nobis /dona nobis pacem. En liturgia meso, estas aliaj sekcioj,kiuj povas esti kantataj,ofte en gregoria ĉanto.Tiuj ĉi sekcioj,konsistigantaj la variajn partojnde la meso (proprium),ŝanĝiĝas tage kaj sezonelaŭ la eklezia kalendaro,kaj kutime ne estas enmuzikigitajde komponistoj, kiuj deziras verki meson.Ili tamen povas esti kaj ja fariĝis la temode motetoj kaj aliaj muzikaj komponaĵoj. Tiuj sekcioj de la mesoen rolo de muzika komponaĵoestas kutimaj jam de la mezepoko;la plej fruaj mesoj povas inkludialiajn partojn, kaj preterlasi kelkajn kutimajn.La unua konata al ni kompleta meso,kies komponisto povas esti identigita,estis la Messa de Nostre Dame(Meso de Nia Damo) de Guillaume de Machauten la 14-a jarcento.Multaj mesoj de Guillaume Dufay kaj aliajen la 15-a kaj 16-a jarcentojuzis melodiojn de popularaj kantoj,ekz. L'homme armé,kiel ,ofendegante la konservemulojn.Tia praktiko estis tamen tre antikva;oni atribuis al la 4-jarcenta herezulo Arius,ke li lasis siajn sanktajn kantojn aŭ himnojntroviĝantajn en lia libro Thaleiaenmuzikigi per melodioj kun makulitaj asocioj. La meso en muzika formo floradis dum la renesanco,kiam ĝi servis kiel la ĉefa grandskala formo de komponadopor plej multaj komponistoj.Multajn gravajn mesojn komponis Josquin Des Prez.Je la fino de la 16-a jarcento,akapela ĥora kontrapunktoatingis apogeon en mesoj de la anglo William Byrd,la hispano Tomas Luis de Victoriakaj la romano Giovanni Pierluigi da Palestrina,kies Meso por Papo Marcellusestas rigardata kiel tio,kio savis polifonionde la Koncilio de Trento.Antaŭ la tempo de Palestrina,tamen, la meso jam anstataŭiĝisper aliaj formoj,precipe la motetokaj la ,en sia rolo kiel la plej grava esprimiloen la regno de sankta muziko;komponistoj kiel Orlando di Lassoverkis relative malmultajn mesojn,preferante la pli vastan larĝeconde esprimado provizatan de la aliaj formoj. Post la renesanco, la meso emis ne estila ĉefa formo por iu ajn individua komponisto,sed kelkaj el la plej famaj el ĉiuj muzikverkojde la baroka, klasika, kaj romantika periodoj estas mesoj.Tiuj ĉi inkludas la de Johann Sebastian Bach (kiu ne estis katolika),la de Wolfgang Amadeus Mozart,la malfruajn mesojn de Joseph Haydn,kaj la kaj de Ludwig van Beethoven.Grandaj mesoj estis verkitaj post Schubert,sed tio estis precipe rekviemoj. En la 20-a jarcento,komponistoj plu verkadis mesojn,kun eĉ pli vasta diverseco de stilo,formo, kaj funkcio ol antaŭe.Kelkaj ekzemploj inkludasla Meson de Vivo de Frederick Delius,la Meson de Igor Stravinski,kaj la Meson de Leonard Bernstein. (eo)
  • La Misa, un género musical sacro, es una composición coral que traslada la música a secciones fijas de la liturgia.​ La mayoría de las misas son partes de la liturgia en latín, el lenguaje tradicional de la Iglesia católica. Las misas pueden ser a cappella (para voz humana sola) o acompañadas por los instrumentos musicales, hasta incluir una orquesta completa. Muchas misas, especialmente las más recientes, nunca fueron pensadas para ser interpretadas durante la celebración de una misa litúrgica. (es)
  • Meza mezako zati batzuetarako (Kyrie, Gloria, Credo, Sanctus, Benedictus, Agnus dei) moldatzen den da. Meza gehienak latinezko liturgiaren zatiak dira, Eliza katolikoaren hizkuntza tradizionala. Mezak a cappella (giza ahotserako bakarrik) edo instrumentuek lagunduta izan daitezke, orkestra oso bat sartu arte. Meza asko, batez ere berrienak, ez ziren inoiz pentsatu meza liturgiko batean interpretatzeko. (eu)
  • The Mass (Latin: missa), a form of sacred musical composition, is a choral composition that sets the invariable portions of the Eucharistic liturgy (principally that of the Catholic Church, the Anglican Communion, and Lutheranism) to music. Musical Masses take their name from the Catholic liturgy called "the Mass". Most Masses are settings of the liturgy in Latin, the liturgical sacred language of the Catholic Church's Roman Rite, but there are a significant number written in the languages of non-Catholic countries where vernacular worship has long been the norm. For example, there have been many Masses written in English for a United States context since the Second Vatican Council, and others (often called "communion services") for the Church of England. Masses can be a cappella, that is, without an independent accompaniment, or they can be accompanied by instrumental obbligatos up to and including a full orchestra. Many masses, especially later ones, were never intended to be performed during the celebration of an actual mass. (en)
  • En musique, une messe est un ensemble cohérent de pièces liturgiques, susceptibles d'être chantées avec ou sans accompagnement au cours d'un office religieux spécifique, catholique, anglican ou luthérien. L'effectif nécessaire, à l'origine purement choral, correspondait à celui des ensembles vocaux entretenus en permanence dans les églises : ces chœurs, composés d'une vingtaine de chantres, pouvaient donc être constitués d'une douzaine d'adultes et de six ou huit sopranos-garçons. On se mit assez tardivement à faire accompagner par un orchestre les pièces qui constituent ces messes. Elles sont généralement chantées en latin. Les 12 Messes de Marc-Antoine Charpentier H 1 à H 11, sa Messe à l’usage des instruments au lieu des orgues H 513, la Messe à deux chœurs et deux orchestres de Henry Desmarest, la Messe en si mineur (BWV 232) de Bach, la Missa in Angustiis (Hob. XXII:11) de Haydn, la Grande messe en ut mineur (KV 427) de Mozart, la Missa solemnis (op. 123) de Beethoven et la Deutsche Messe (D 872) de Schubert illustrent le genre avec orchestre. Vers la fin du XVIIe siècle, on se mit à écrire des messes pour orgue seul. C'est le cas de François Couperin (Messe pour les paroisses, Messe pour les Couvents). D'autres organistes français des XVIIe siècle et XVIIIe siècle en composèrent (Nicolas Lebègue, Guillaume-Gabriel Nivers, André Raison, Nicolas de Grigny, Gaspard Corrette, Michel Corrette). La musique liturgique polyphonique n'avait pas donné lieu d'emblée à la composition de messes complètes. Dès la période qui a suivi l'apparition d'un contrepoint écrit et élaboré (à la fin du XIIe siècle), des musiciens avaient mis en musique des sections isolées de l'office. Il est évident que la tradition de composer des pièces séparées perdura. On peut citer quelques partitions célèbres, beaucoup plus tardives, écrites par exemple sur le texte du Gloria (Antonio Vivaldi, Francis Poulenc, au XVIIIe siècle et au XXe siècle), mais aussi sur l’Agnus Dei (Samuel Barber, XXe siècle), ou dans certains courants contemporains sur le Kyrie ou le Sanctus. (fr)
  • 키리에(kyrie)는 흔히 미사곡(missa곡), 예전곡, 예배곡으로 번역되는 노래로 고대 그리스어, 또는 헬라어 주님이 다스리신다 뜻을 가진 단어 "퀴리유오(κὐριεύω)"에서 유래한 용어의 음악이다. 이 곡의 원명칭인 헬라어 "퀴리에(κὐριη)"는 '주님'을 의미하는 "퀴리오스(κὐριοσ)"의 호격, 즉 "주님이시여"의 뜻을 지녔다. 4세기 교회 공인 이후 로마제국교회의 중심지였던 콘스탄티노플에서 헬라어로 작곡한 예전용 성가들과 예전 순서가 서방교회에 전해서 라틴어로 번역되어 발전한 곡의 음악으로 동방교회의 예전을 바탕으로 서방교회의 전통을 형성한 예전/전례를 따르는 음악이다. 독일어와 프랑스어 등의 유럽언어에서 미사는 서방교회의 종교 예식을 의미하는 단어로, 서방교회인 로마가톨릭의 예전만이 아니라 서방교회인 개신교, 즉 루터교, 성공회, 감리교, 개혁교 등에서도 예배 의미로 사용되는 용어이다. 따라서 미사곡으로 지칭되는 곡은 서방교회 종교 예식 곡으로, 반드시 로마가톨릭의 음악만이 아니며, 개신교회의 음악만이 아니기도 하다. 서방교회 중에서 근래의 로마 가톨릭 교회의 미사에서 연주되도록 작곡되거나 만들어진 선율이나 작품들이 있으며. 9세기에 집성된 단선율의 성가인 역시 이런 전례/예전의 전통을 따라 구성되었다. (ko)
  • ミサ曲(ミサきょく)は、カトリック教会のミサ(感謝の祭儀)に伴う声楽曲。 カトリック教会においては、聖体拝領を伴うミサは、教会の典礼儀式の中で最も重要なものである。典礼文の歌唱は、東西分裂前に発する伝統を有する(ただし、こんにちの東方教会の奉神礼で用いられる形式・祈祷文は、西方教会各教派のものとは大きく異なる)。正教会の聖体礼儀に対して「ミサ」の語が誤用される場合があるが、正教会自身が「ミサ」との呼称を聖体礼儀に対して用いる事はない。 ミサの典礼文には、固有文と通常文があり、固有文はミサの行われる日によって扱われる文が異なるが、ミサ曲は基本的に通常文をテキストとしているため、作曲された時代背景が異なっても、歌詞そのものは一定である。西方教会においてはグレゴリウス1世の頃より典礼の形式が整備され、最初期のミサにおいては、典礼文はグレゴリオ聖歌や単声による朗唱方式によって歌われた。 これらが音楽的な基盤となり、多声によるミサ曲が書かれるようになった。複数の音楽家がミサの各章ごとに付曲していたが、のちに一人の音楽家が全曲を扱うようになった。全曲を通じて一人の音楽家によって作曲されたミサ曲は、14世紀、ギヨーム・ド・マショーの『ノートルダム・ミサ曲』が最初のものといわれる。さらに、声楽に加えて器楽も付加されるようになり、大規模化された。19世紀、ベートーヴェンの頃には、宗教音楽の域を超えた演奏会用の作品としての位置づけも持つようになった。 現代では、ルネサンス期のものとして、ギヨーム・デュファイ、ヨハネス・オケゲム、ジョスカン・デ・プレ、ジョヴァンニ・ダ・パレストリーナなど、バロック期では、マルカントワーヌ・シャルパンティエの作品や、ヨハン・ゼバスティアン・バッハのロ短調のミサ曲、古典派では、ヴォルフガング・アマデウス・モーツァルトの作品やルートヴィヒ・ヴァン・ベートーヴェンのミサ・ソレムニス、ロマン派ではルイジ・ケルビーニ、ジョアキーノ・ロッシーニ、フランツ・シューベルト、アントン・ブルックナーの作品などが有名である。また、日本の作曲家の作品としては、三枝成彰や佐藤賢太郎のものが挙げられる。 (ja)
  • La messa è una composizione sacra che comprende un insieme coerente di parti, suscettibile di servire come accompagnamento alla liturgia eucaristica o Celebrazione eucaristica, prevalentemente quella della Chiesa cattolica, ma anche della chiesa anglicana o luterana. (it)
  • Msza – forma wokalna lub wokalno-instrumentalna muzyki liturgicznej o budowie cyklicznej. Przeznaczona jest do wykonania w kościele podczas liturgii mszy. Na mszę pisaną dla celów liturgicznych w Kościele katolickim składają się 2 rodzaje śpiewów: * Ordinarium missae, czyli stałe części mszy ze stałymi tekstami (Kyrie, Gloria, Credo, Sanctus, Benedictus, Agnus Dei); * Proprium missae, czyli części mszy z tekstami zmiennymi, zależnymi od uroczystości (introit, graduał, alleluja, sekwencja, offertorium, communio). Po reformie liturgicznej Soboru Watykańskiego II zmianie uległy części zmienne, które mogą być opracowywane muzycznie, do których obecnie zalicza się: antyfonę na wejście (w miejsce introitu), alleluja, antyfonę na Komunię (w miejsce communio). Wyszły z użytku: graduał (zastąpiony przez psalm responsoryjny), offertorium i niemal wszystkie sekwencje - obecnie sekwencję wykonuje się obowiązkowo tylko w Niedzielę Zmartwychwstania (Victimae Paschali Laudes) oraz w Uroczystość Zesłania Ducha Świętego (Veni Sancte Spiritus); dopuszcza się wykonanie ad libitum sekwencji Victimae Paschali Laudes w Oktawie Wielkiej Nocy, Lauda Sion Salvatorem w „Boże Ciało” oraz Stabat Mater. Do X wieku msze śpiewano jednogłosowo (msze chorałowe), później wielogłosowo w technice organum, a następnie wraz z rozwojem sztuki kompozytorskiej tworzono msze przy wykorzystaniu różnych technik polifonicznych. Od XVII wieku w obrządku łacińskim wprowadzono towarzyszenie instrumentów muzycznych (msza kantatowa, później symfoniczna). W kościele prawosławnym i unickim zachowany został do dzisiaj pierwotny sposób wykonywania mszy a cappella. Pod względem budowy msze dzielą się na: * Msze chorałowe – śpiewane jednogłosowo przez chór. * Msze motetowe – w których każda z części jest motetem. Były to wielogłosowe (najczęściej 4-gł.) msze, wykonywane przez chór a cappella. Taka forma wykształciła się w XIV wieku. * Msze kantatowe – w których każda część jest kantatą. Msza taka była wykonywana przez orkiestrę, chór i solistów. * Msze symfoniczne – na orkiestrę symfoniczną, chór i solistów. Pod względem wykorzystania materiału muzycznego msze dzielą się na: * msze oparte na cantus firmus – gdzie c.f. występuje w tenorze (później również w sopranie), a pochodził głównie z chorału gregoriańskiego. * msze przeimitowane – forma ta powstała przez ujednolicenie rytmiczne wszystkich głosów, rezygnację z cantus firmus w długich wartościach. Polegała ona na tym, że utwór podzielony był na odcinki, które imitowane były przez kolejne głosy. * missa parodia – oparta była na istniejącej już kompozycji polifonicznej własnej lub obcej. Kompozytor mógł zmienić ilości głosów w kompozycji, mógł ją modyfikować. * missa sine nomine (msza bez nazwy) – była zbudowana na melodii pochodzącej z inwencji kompozytora Podział mszy w zależności od ilości części cyklicznych: * missa brevis – msza krótka, zwana też zwykłą, składająca się jedynie z dwóch części: Kyrie i Gloria; * missa solemnis – msza uroczysta, rozbudowana. (pl)
  • Onder mis verstaat men in de historische muziekwetenschap een complete zetting van het ordinarium van de mis. Meestal gaat het om de Latijnse tekst zoals die voor het Tweede Vaticaans Concilie in de Rooms-Katholieke Kerk gebruikt werd. De traditie om de volledige mis te zetten is in de vijftiende eeuw tot bloei gekomen (nl)
  • Месса (лат. missa) в значении музыкального термина чаще всего понимается как жанр церковной многоголосной музыки на ординарные молитвословные тексты католической мессы. Изначально такие мессы сочинялись композиторами для украшения богослужения. Пик развития многоголосной мессы — вторая половина XV — начало XVII веков. В Новое время композиторы, как правило, задумывали мессу сразу как законченное концертное сочинение, вне всякой связи с богослужением. (ru)
  • A missa (latim: culto, missa, enviada) denomina, em português atual, os cultos da igreja católica e das igrejas ortodoxas, mas em latim se refere também a cultos evangélicos. Na música ela é geralmente constituída somente do ordinário da missa, partes que até hoje continuam nas missas e cultos de várias igrejas tradicionais. O Ordinário contém as partes que são literalmente iguais em todas as missas ou cultos, ao contrário do Próprio (leituras, sermão, hinos, etc.) que traz em cada missa ou culto outros textos. Originalmente essas composições foram cantadas para o acompanhamento da Missa, no entanto, a partir do Renascentismo, surgiu a tendência de essas obras se descolarem de seu sentido litúrgico original e passaram a ser apresentadas como concertos em igrejas e teatros. Convém na música compor cinco partes, que são Kyrie, Gloria, Credo, Sanctus e Agnus Dei. Faltam, então, o Pai Nosso e a Bênção final, embora que sejam também parte inalterável da missa. Quase todos os compositores de missas optam pelo texto latim, porém o Kyrie continua em grego. (pt)
  • 弥撒曲,原为天主教、东正教和圣公会的弥撒仪式所用声乐套曲,歌词使用拉丁文,分普通弥撒和特别弥撒两大类,用于葬礼、婚礼、就职、登基等不同的仪式。宗教改革之后,新教作曲家也创作弥撒曲,但是内容和形式与天主教弥撒曲有所不同。 早期,弥撒曲是没有伴奏的,文艺复兴之后加上管风琴伴奏,17世纪起有了管弦乐队伴奏。演唱不仅有合唱,还有独唱和重唱。全曲通常包括垂憐經(Kyrie)、光榮頌(Gloria)、信经(Credo)、圣哉经(Sanctus)、(Benedictus)、羔羊颂(Agnus Dei)六个乐章。個別作曲家或會對樂章的多少有所調整,例如貝多芬的彌撒曲,聖哉經和降福經是結合在一起的,但海頓、莫扎特等則將降福經和聖哉經再現部獨立成為一個樂章。 當遇上特定的禮儀,例如葬禮時,樂曲的內容便會和一般用的有所出入,雖然皆屬彌撒曲一種,但通常會另外稱為安魂曲以區識別。 (zh)
  • Ме́са — вокальний або вокально-інструментальний жанр духовної музики, що має циклічну будову.Початково меси призначалися для виконання у храмах під час богослужінь, що традиційно називаються месами. До X століття меси виконувалися одноголосно (григоріанський спів), пізніше багатоголосно. З XVII століття у церквах латинського обряду використовують інструментальний супровід. У православних, а також греко-католицьких церквах зберігається виконання мес хором a cappella, проте традиційно ці твори називають . (uk)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 184908 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 26573 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1121068616 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • La Misa, un género musical sacro, es una composición coral que traslada la música a secciones fijas de la liturgia.​ La mayoría de las misas son partes de la liturgia en latín, el lenguaje tradicional de la Iglesia católica. Las misas pueden ser a cappella (para voz humana sola) o acompañadas por los instrumentos musicales, hasta incluir una orquesta completa. Muchas misas, especialmente las más recientes, nunca fueron pensadas para ser interpretadas durante la celebración de una misa litúrgica. (es)
  • Meza mezako zati batzuetarako (Kyrie, Gloria, Credo, Sanctus, Benedictus, Agnus dei) moldatzen den da. Meza gehienak latinezko liturgiaren zatiak dira, Eliza katolikoaren hizkuntza tradizionala. Mezak a cappella (giza ahotserako bakarrik) edo instrumentuek lagunduta izan daitezke, orkestra oso bat sartu arte. Meza asko, batez ere berrienak, ez ziren inoiz pentsatu meza liturgiko batean interpretatzeko. (eu)
  • La messa è una composizione sacra che comprende un insieme coerente di parti, suscettibile di servire come accompagnamento alla liturgia eucaristica o Celebrazione eucaristica, prevalentemente quella della Chiesa cattolica, ma anche della chiesa anglicana o luterana. (it)
  • Onder mis verstaat men in de historische muziekwetenschap een complete zetting van het ordinarium van de mis. Meestal gaat het om de Latijnse tekst zoals die voor het Tweede Vaticaans Concilie in de Rooms-Katholieke Kerk gebruikt werd. De traditie om de volledige mis te zetten is in de vijftiende eeuw tot bloei gekomen (nl)
  • Месса (лат. missa) в значении музыкального термина чаще всего понимается как жанр церковной многоголосной музыки на ординарные молитвословные тексты католической мессы. Изначально такие мессы сочинялись композиторами для украшения богослужения. Пик развития многоголосной мессы — вторая половина XV — начало XVII веков. В Новое время композиторы, как правило, задумывали мессу сразу как законченное концертное сочинение, вне всякой связи с богослужением. (ru)
  • 弥撒曲,原为天主教、东正教和圣公会的弥撒仪式所用声乐套曲,歌词使用拉丁文,分普通弥撒和特别弥撒两大类,用于葬礼、婚礼、就职、登基等不同的仪式。宗教改革之后,新教作曲家也创作弥撒曲,但是内容和形式与天主教弥撒曲有所不同。 早期,弥撒曲是没有伴奏的,文艺复兴之后加上管风琴伴奏,17世纪起有了管弦乐队伴奏。演唱不仅有合唱,还有独唱和重唱。全曲通常包括垂憐經(Kyrie)、光榮頌(Gloria)、信经(Credo)、圣哉经(Sanctus)、(Benedictus)、羔羊颂(Agnus Dei)六个乐章。個別作曲家或會對樂章的多少有所調整,例如貝多芬的彌撒曲,聖哉經和降福經是結合在一起的,但海頓、莫扎特等則將降福經和聖哉經再現部獨立成為一個樂章。 當遇上特定的禮儀,例如葬禮時,樂曲的內容便會和一般用的有所出入,雖然皆屬彌撒曲一種,但通常會另外稱為安魂曲以區識別。 (zh)
  • Ме́са — вокальний або вокально-інструментальний жанр духовної музики, що має циклічну будову.Початково меси призначалися для виконання у храмах під час богослужінь, що традиційно називаються месами. До X століття меси виконувалися одноголосно (григоріанський спів), пізніше багатоголосно. З XVII століття у церквах латинського обряду використовують інструментальний супровід. У православних, а також греко-католицьких церквах зберігається виконання мес хором a cappella, проте традиційно ці твори називають . (uk)
  • القداس في الموسيقى بالإنجليزية Mass هو عمل موسيقي ديني كورالي. القداس هو صلاة أساسية في الكنيسة الكاثوليكية. أجزاء من تغير القداس وفق مواسم السنة الكنسية؛ مثلا نصوص معينة وردود فعل مناسبة في عيد القيامة وأخرى في عيد الميلاد. هذه الأجزاء المتنوعة للقداس مناسبة فقط في اوقات معينة. أجزاء أخرى من الصلاة يحتفل بها في أي موسم أو وقت من اليوم وهذه تشكل “الجزء العادي” من القداس. توجد خمسة أقسام في هذا الجزء: كرياليسون أي فلترحمنا يا إلهي، جلوريا أي المجد لله في العلى، الكريدو (الإيمان) وسانكتوس أي نشيد التقديس ، وأنجوس دي أي حمل الله . (ar)
  • La missa és una composició i un gènere de la música vocal religiosa el text de la qual són les diferents parts de l'ordinari de la missa, és a dir: * Kyrie * Gloria * Credo * Sanctus / * Agnus Dei És, per tant, un tipus de música propi de l'església cristiana fins a la reforma luterana i de l'església catòlica a partir d'aquell moment. (ca)
  • Mše (lat. Missa) jako hudební forma je zhudebnění vybraných textů základní křesťanské bohoslužby, mše. Nejčastěji jde o takzvanou tridentskou mši, převládající v římskokatolické církvi od konce 16. do druhé třetiny 20. století. Existují však i mše v podobě zhudebnění jiných liturgických útvarů včetně nelatinských a nekatolických. Hudební podoba mše se vyvíjela během středověku (gregoriánský chorál), nejstarší celkově dochovanou mší je , kterou kolem roku 1364 složil Guillaume de Machaut. Zvláštním typem mše je rekviem – mše za zemřelé, zádušní mše. Obvykle se zhudebňují tyto jeho části:: (cs)
  • Messe (Missa) heißt eine Gattung musikalischer Kompositionen, denen die Texte der heiligen Messe der katholischen Liturgie zugrunde liegen. Neben den gleich bleibenden Texten (Ordinarium) werden in manchen Kompositionen auch einige der nach dem Kirchenjahr oder Anlass veränderlichen Texte (Proprium) vertont. Während die einzelnen Teile der Messe nach ihren Anfangsworten benannt sind, heißt die Messe selbst nach ihrem Schlusswort „Ite, missa est“ (wörtlich etwa: „Gehet, nun ist (Aus-)Sendung“). Eine Messe für die Verstorbenen wird Requiem genannt. (de)
  • Η Λειτουργία (Missa), δεν είναι μια καθαρή μουσική φόρμα αλλά πρόκειται στην ουσία για τη θεία λειτουργία της Καθολικής Εκκλησίας οπότε και ως μουσικό είδος πρέπει να ακολουθεί το καθολικό τυπικό. Τα βασικά μέρη της Λειτουργίας, που το κείμενο της είναι στα λατινικά, είναι πέντε: * Kyrie (Κύριε) * Gloria (Δόξα) * Credo (Πιστεύω) * Sanctus-Benedictus (Άγιος, άγιος) * Agnus dei (Ο αμνός του θεού) Στη μορφή της λειτουργίας έγραψαν σημαντικοί συνθέτες όπως οι Μπαχ, Χάυντν, Μότσαρτ, Σούμαν, Λιστ κ.ά. (el)
  • La meso kiel de muzika komponado estas ĥora komponaĵo,kiu enmuzikigas fiksitajn partojnde la eŭkaristia liturgio(precipe tiu de la Katolika Eklezio). Mesoj povas esti akapelaj,sole por homa voĉo,aŭ ili povas esti akompanatajde instrumentaj ripetfrazojludataj de ensembloj iafojetiel grandaj kiel plena orkestro.Iafoje la muziko en la mesa formoneniam estis destinitapor uzo en efektiva meso. Ĝenerale, por esti plena meso,komponaĵo devas enhavi jenajn sekciojn,kiuj kune konsistigas la konstantajn partojnde la meso (ordinarium): 1. Kyrie (Sinjoro) 2. Gloria (Gloro) 3. Credo (Kredo) 4. Sanctus (Sankta) (eo)
  • The Mass (Latin: missa), a form of sacred musical composition, is a choral composition that sets the invariable portions of the Eucharistic liturgy (principally that of the Catholic Church, the Anglican Communion, and Lutheranism) to music. Musical Masses take their name from the Catholic liturgy called "the Mass". Masses can be a cappella, that is, without an independent accompaniment, or they can be accompanied by instrumental obbligatos up to and including a full orchestra. Many masses, especially later ones, were never intended to be performed during the celebration of an actual mass. (en)
  • En musique, une messe est un ensemble cohérent de pièces liturgiques, susceptibles d'être chantées avec ou sans accompagnement au cours d'un office religieux spécifique, catholique, anglican ou luthérien. L'effectif nécessaire, à l'origine purement choral, correspondait à celui des ensembles vocaux entretenus en permanence dans les églises : ces chœurs, composés d'une vingtaine de chantres, pouvaient donc être constitués d'une douzaine d'adultes et de six ou huit sopranos-garçons. On se mit assez tardivement à faire accompagner par un orchestre les pièces qui constituent ces messes. Elles sont généralement chantées en latin. (fr)
  • 키리에(kyrie)는 흔히 미사곡(missa곡), 예전곡, 예배곡으로 번역되는 노래로 고대 그리스어, 또는 헬라어 주님이 다스리신다 뜻을 가진 단어 "퀴리유오(κὐριεύω)"에서 유래한 용어의 음악이다. 이 곡의 원명칭인 헬라어 "퀴리에(κὐριη)"는 '주님'을 의미하는 "퀴리오스(κὐριοσ)"의 호격, 즉 "주님이시여"의 뜻을 지녔다. 4세기 교회 공인 이후 로마제국교회의 중심지였던 콘스탄티노플에서 헬라어로 작곡한 예전용 성가들과 예전 순서가 서방교회에 전해서 라틴어로 번역되어 발전한 곡의 음악으로 동방교회의 예전을 바탕으로 서방교회의 전통을 형성한 예전/전례를 따르는 음악이다. 독일어와 프랑스어 등의 유럽언어에서 미사는 서방교회의 종교 예식을 의미하는 단어로, 서방교회인 로마가톨릭의 예전만이 아니라 서방교회인 개신교, 즉 루터교, 성공회, 감리교, 개혁교 등에서도 예배 의미로 사용되는 용어이다. 따라서 미사곡으로 지칭되는 곡은 서방교회 종교 예식 곡으로, 반드시 로마가톨릭의 음악만이 아니며, 개신교회의 음악만이 아니기도 하다. (ko)
  • ミサ曲(ミサきょく)は、カトリック教会のミサ(感謝の祭儀)に伴う声楽曲。 カトリック教会においては、聖体拝領を伴うミサは、教会の典礼儀式の中で最も重要なものである。典礼文の歌唱は、東西分裂前に発する伝統を有する(ただし、こんにちの東方教会の奉神礼で用いられる形式・祈祷文は、西方教会各教派のものとは大きく異なる)。正教会の聖体礼儀に対して「ミサ」の語が誤用される場合があるが、正教会自身が「ミサ」との呼称を聖体礼儀に対して用いる事はない。 ミサの典礼文には、固有文と通常文があり、固有文はミサの行われる日によって扱われる文が異なるが、ミサ曲は基本的に通常文をテキストとしているため、作曲された時代背景が異なっても、歌詞そのものは一定である。西方教会においてはグレゴリウス1世の頃より典礼の形式が整備され、最初期のミサにおいては、典礼文はグレゴリオ聖歌や単声による朗唱方式によって歌われた。 (ja)
  • Msza – forma wokalna lub wokalno-instrumentalna muzyki liturgicznej o budowie cyklicznej. Przeznaczona jest do wykonania w kościele podczas liturgii mszy. Na mszę pisaną dla celów liturgicznych w Kościele katolickim składają się 2 rodzaje śpiewów: * Ordinarium missae, czyli stałe części mszy ze stałymi tekstami (Kyrie, Gloria, Credo, Sanctus, Benedictus, Agnus Dei); * Proprium missae, czyli części mszy z tekstami zmiennymi, zależnymi od uroczystości (introit, graduał, alleluja, sekwencja, offertorium, communio). Pod względem budowy msze dzielą się na: (pl)
  • A missa (latim: culto, missa, enviada) denomina, em português atual, os cultos da igreja católica e das igrejas ortodoxas, mas em latim se refere também a cultos evangélicos. Na música ela é geralmente constituída somente do ordinário da missa, partes que até hoje continuam nas missas e cultos de várias igrejas tradicionais. O Ordinário contém as partes que são literalmente iguais em todas as missas ou cultos, ao contrário do Próprio (leituras, sermão, hinos, etc.) que traz em cada missa ou culto outros textos. Originalmente essas composições foram cantadas para o acompanhamento da Missa, no entanto, a partir do Renascentismo, surgiu a tendência de essas obras se descolarem de seu sentido litúrgico original e passaram a ser apresentadas como concertos em igrejas e teatros. Convém na música (pt)
rdfs:label
  • القداس (موسيقى) (ar)
  • Missa (música) (ca)
  • Mše (hudba) (cs)
  • Messe (Musik) (de)
  • Λειτουργία (μουσική) (el)
  • Meso (muziko) (eo)
  • Misa (música) (es)
  • Meza (musika) (eu)
  • Messe (musique) (fr)
  • Messa (musica) (it)
  • ミサ曲 (ja)
  • 미사곡 (ko)
  • Mass (music) (en)
  • Mis (muziek) (nl)
  • Msza (muzyka) (pl)
  • Missa (música) (pt)
  • Месса (музыка) (ru)
  • 弥撒曲 (zh)
  • Меса (музичний жанр) (uk)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:form of
is dbp:genre of
is dbp:text of
is dbp:type of
is rdfs:seeAlso of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License