| dbo:abstract
|
- El Magníficat en re major, BWV 243, és una de les grans obres vocals de Johann Sebastian Bach. Va ser publicada el 1723 i està escrita per a cor a cinc veus i orquestra i destinada per a la festa de la visitació de la Verge Maria el 2 de juliol. Es tracta de fet d'una re-escriptura d'un primer magníficat (BWV 243a), escrit en mi bemoll major, per al servei litúrgics de Nadal de 1723, en el qual Bach va eliminar alguns cors i va l'obra a la tonalitat de re major que, entre altres coses, és més adequada per a una millor sonoritat de les trompetes. En l'època de Bach, a Leipzig es cantava el Magníficat en la versió alemanya, traduïda per Martí Luther Meine Seele erhebt den Herrn, a les vespres del dissabte i del diumenge. Es tracta d'un coral a quatre veus, la melodia del qual procedeix del Magnificat gregorià en el 9è to (tonus peregrinus). La font és l'Enchiridion de Georg Rhau (1535) i el Gesangbuch de J. Klug (1535). Aquesta melodia fou utilitzada per Bach en la cantata BWV 10 «Mein Seele erhebt den Herrn» (coneguda també com el Magnificat alemany), escrita per al dia de la Visitació el 2 de juliol de 1724 i també en el BWV 648, de la col·lecció de Corals Schübler. Curiosament aquesta mateixa melodia és utilitzada com a cantus firmus al solo d'oboè del número 10 del Magnificat Suscepit Israel. El Magnificat és una de les poques peces musicals del compositor basada en un text en llatí. La Missa en si menor és l'altra gran obra de Bach sobre text llatí i, com el Magníficat, també està l'escrita per a cinc veus. (ca)
- Magnificat in D dur německého skladatele Johanna Sebastiana Bacha je barokní zhudebnění stejnojmenného latinského textu. Existují dvě rozdílná vydání. První vydání (BWV 243a) v poprvé zaznělo roku 1723, druhé v D dur (BWV 243) vzniklo mezi lety 1732 a 1735, nejpravděpodobněji v roce 1733 a jedná se o nejčastěji prováděnou verzi. (cs)
- Johann Sebastian Bachs Vertonung des lateinischen Magnificat liegt in zwei unterschiedlichen Fassungen vor. Die erste Fassung (BWV 243a) steht in Es-Dur. Sie wurde 1723 uraufgeführt. Die zweite Fassung (BWV 243) steht in D-Dur. Sie entstand in den Jahren 1732 bis 1735, am wahrscheinlichsten im Jahre 1733. Dies ist bis heute die meistgespielte Version. (de)
- La komponaĵo pri Magnificat de Johann Sebastian Bach devenas el la jaro 1723. Unuafoje prezentata ĝi estis supozeble la 2-an de julio 1723 kaj estas listigita kiel numero 243 en Bach-Werke-Verzeichnis. (eo)
- Le Magnificat [magnifikat ou maɲifikat, le t final se prononce] en ré majeur, de Jean-Sébastien Bach (catalogué BWV 243 dans sa production), est l'une de ses œuvres vocales majeures. Il a été écrit pour la fête de la Visitation de la Vierge Marie entre 1728 et 1731. Il nécessite un chœur à cinq voix, 5 solistes vocaux et un orchestre. Il s'agit de l'une des rares pièces musicales du compositeur reposant sur un texte en latin, comme les Messes brèves et la Messe en si mineur qui partage également la caractéristique d'être écrite à cinq voix. (fr)
- Johann Sebastian Bach's Magnificat, BWV 243, is a musical setting of the biblical canticle Magnificat. It is scored for five vocal parts (two sopranos, alto, tenor and bass), and a Baroque orchestra including trumpets and timpani. It is the first major liturgical composition on a Latin text by Bach. In 1723, after taking up his post as Thomaskantor in Leipzig, Bach set the text of the Magnificat in a twelve movement composition in the key of E-flat major. For a performance at Christmas he inserted four hymns (laudes) related to that feast. This version, including the Christmas interpolations, was given the number 243.1 (previously 243a) in the catalogue of Bach's works. Likely for the feast of Visitation of 1733, or another feast in or around that year, Bach produced a new version of his Latin Magnificat, without the Christmas hymns: instrumentation of some movements was altered or expanded, and the key changed from E-flat major to D major, for performance reasons of the trumpet parts. This version of Bach's Magnificat is known as BWV 243.2 (previously BWV 243). After publication of both versions in the 19th century, the second became the standard for performance. It is one of Bach's most popular vocal works. (en)
- Il Magnificat in re maggiore BWV 243 è una delle più importanti opere vocali di Johann Sebastian Bach. Si tratta di una cantata sacra composta per orchestra, coro a cinque voci e cinque solisti. Il testo è tratto dal cantico contenuto nel primo capitolo del Vangelo secondo Luca, con il quale Maria loda e ringrazia Dio perché ha liberato il suo popolo. Il Magnificat, insieme alla Messa in Si minore, costituisce una delle due principali composizioni in lingua latina di Johann Sebastian Bach. Bach compose una prima versione in mi bemolle maggiore nel 1723 per i vespri di Natale a Lipsia, versione che conteneva numerosi testi natalizi. Nel corso degli anni il compositore rimosse i brani specifici per il Natale in modo da rendere il Magnificat eseguibile durante tutto l'anno. Bach traspose anche il brano da mi bemolle maggiore a re maggiore, tonalità più adatta per le trombe. La nuova versione, che è quella conosciuta oggi, venne eseguita per la prima volta nella Thomaskirche di Lipsia il 2 luglio 1733. La cantata è divisa in dodici parti che possono essere raggruppate in tre movimenti, ognuno inizia con un'aria ed è completato dal coro. L'esecuzione integrale del Magnificat, nella versione del 1733, dura circa trenta minuti. (it)
- 《マニフィカト》ニ長調 BWV 243（Magnificat in D-dur）は、ヨハン・ゼバスティアン・バッハが作曲した宗教音楽。 (ja)
- Magnificat (BWV 243) – kompozycja Jana Sebastiana Bacha, do łacińskiego tekstu Wulgaty pochodzącego z Ew. Św. Łukasza 1,46. Prawykonanie pierwszej wersji (BWV 243a) miało miejsce w Boże Narodzenie 1723. W latach 1732–1735 Bach przekomponował utwór (zmienił tonację z Es-dur na D-dur) i w tej wersji (BWV 243) wykonywany jest on dziś najczęściej. Utwór ma niezwykle uroczysty charakter, co podkreśla już przewidziana przez kompozytora w partyturze obsada: pięciogłosowy chór (SSATB), trzy trąbki, dwa oboje, dwa oboje d'amore, smyczki, kotły i basso continuo. (pl)
- Магнификат, BWV 243 ― произведение Иоганна Себастьяна Баха, написанное в 1723 году на латинский текст, в основе которого лежит Евангелие от Луки. В 1732–1735 годах Бах переработал произведение, в частности изменил тональность с ми-бемоль мажора на ре мажор; в этой версии композиция чаще всего исполняется в наше время. Первоначальная версия «Магнификата» в каталоге BWV значится под номером 243.1 (ранее ― 243a), вторая версия ― под номером 243.2 (ранее просто 243). Произведение торжественно по своему характеру и предполагает достаточно большой состав исполнителей: пятиголосный хор (2 сопрано, альт, тенор и бас), 3 трубы, 2 гобоя, 2 гобоя д'амур, струнные, литавры и basso continuo. (ru)
- Het Magnificat van Johann Sebastian Bach is een muzikale interpretatie van de Bijbelse lofzang van Maria volgens het Evangelie van Lucas. Het werd vermoedelijk voor het eerst uitgevoerd op 2 juli 1723 ter gelegenheid van het feest van Maria-visitatie. Het werk is met de nummers 243a (de versie in Es-groot) en 243 (de versie in D-groot) opgenomen in de Bach-Werke-Verzeichnis. (nl)
- O Magnificat em ré maior, BWV 243, é uma das principais obras vocais de Johann Sebastian Bach. Foi composta para orquestra, um coro de cinco partes e quatro ou cinco solistas. Seu texto consiste do cântico de Maria, mãe de Jesus, tal como descrito pelo evangelista Lucas (ver Magnificat). Bach compôs durante seis semanas (de 15 de novembro a 24 de dezembro) uma versão inicial em mi bemol maior em 1723 (BWV 243a), para as Vésperas do Natal em Leipzig, que continham diversos textos natalinos. Ao longo dos anos ele removeu os textos especificamente relacionados ao Natal, para torná-la uma obra mais apropriada a performances o ano todo, bem como a transpôs para o tom de ré maior, o que deu à obra, especialmente aos trompetes, uma melhor sonoridade. A nova versão, que é a costuma ser executada normalmente, teve sua estreia na Igreja de São Tomás (Thomaskirche) de Leipzig, em 2 de julho de 1733, quarto domingo após o Domingo da Santíssima Trindade, então o feriado da Visitação (posteriormente foi movido para o fim de maio). A obra divide-se em doze partes, que podem ser agrupadas em três movimentos; cada uma começa com uma ária e é concluída pelo coro que desenvolve um tema em forma de fuga. A sua execução dura aproximadamente trinta minutos. (pt)
- Магніфікат BWV 243 — твір Й. С. Баха, скомпонований 1723 року на латинський текст, в основі якого — Євангеліє від Луки. У 1732–1735 роках Бах переробив твір, зокрема змінив тональність з мі-бемоль мажор на ре мажор, у цій версії виконується в основному на сьогодні (первісна версія у каталозі BWV 243 значиться під номером 273а). Твір є дуже урочистим за своїм характером, і передбачає досить великий склад виконавців: п'ятиголосний хор (SSATB), 3 труби, 2 гобої, 2 гобої д'амур, струнні, литаври i basso continuo. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Magnificat in D dur německého skladatele Johanna Sebastiana Bacha je barokní zhudebnění stejnojmenného latinského textu. Existují dvě rozdílná vydání. První vydání (BWV 243a) v poprvé zaznělo roku 1723, druhé v D dur (BWV 243) vzniklo mezi lety 1732 a 1735, nejpravděpodobněji v roce 1733 a jedná se o nejčastěji prováděnou verzi. (cs)
- Johann Sebastian Bachs Vertonung des lateinischen Magnificat liegt in zwei unterschiedlichen Fassungen vor. Die erste Fassung (BWV 243a) steht in Es-Dur. Sie wurde 1723 uraufgeführt. Die zweite Fassung (BWV 243) steht in D-Dur. Sie entstand in den Jahren 1732 bis 1735, am wahrscheinlichsten im Jahre 1733. Dies ist bis heute die meistgespielte Version. (de)
- La komponaĵo pri Magnificat de Johann Sebastian Bach devenas el la jaro 1723. Unuafoje prezentata ĝi estis supozeble la 2-an de julio 1723 kaj estas listigita kiel numero 243 en Bach-Werke-Verzeichnis. (eo)
- Le Magnificat [magnifikat ou maɲifikat, le t final se prononce] en ré majeur, de Jean-Sébastien Bach (catalogué BWV 243 dans sa production), est l'une de ses œuvres vocales majeures. Il a été écrit pour la fête de la Visitation de la Vierge Marie entre 1728 et 1731. Il nécessite un chœur à cinq voix, 5 solistes vocaux et un orchestre. Il s'agit de l'une des rares pièces musicales du compositeur reposant sur un texte en latin, comme les Messes brèves et la Messe en si mineur qui partage également la caractéristique d'être écrite à cinq voix. (fr)
- 《マニフィカト》ニ長調 BWV 243（Magnificat in D-dur）は、ヨハン・ゼバスティアン・バッハが作曲した宗教音楽。 (ja)
- Magnificat (BWV 243) – kompozycja Jana Sebastiana Bacha, do łacińskiego tekstu Wulgaty pochodzącego z Ew. Św. Łukasza 1,46. Prawykonanie pierwszej wersji (BWV 243a) miało miejsce w Boże Narodzenie 1723. W latach 1732–1735 Bach przekomponował utwór (zmienił tonację z Es-dur na D-dur) i w tej wersji (BWV 243) wykonywany jest on dziś najczęściej. Utwór ma niezwykle uroczysty charakter, co podkreśla już przewidziana przez kompozytora w partyturze obsada: pięciogłosowy chór (SSATB), trzy trąbki, dwa oboje, dwa oboje d'amore, smyczki, kotły i basso continuo. (pl)
- Het Magnificat van Johann Sebastian Bach is een muzikale interpretatie van de Bijbelse lofzang van Maria volgens het Evangelie van Lucas. Het werd vermoedelijk voor het eerst uitgevoerd op 2 juli 1723 ter gelegenheid van het feest van Maria-visitatie. Het werk is met de nummers 243a (de versie in Es-groot) en 243 (de versie in D-groot) opgenomen in de Bach-Werke-Verzeichnis. (nl)
- Магніфікат BWV 243 — твір Й. С. Баха, скомпонований 1723 року на латинський текст, в основі якого — Євангеліє від Луки. У 1732–1735 роках Бах переробив твір, зокрема змінив тональність з мі-бемоль мажор на ре мажор, у цій версії виконується в основному на сьогодні (первісна версія у каталозі BWV 243 значиться під номером 273а). Твір є дуже урочистим за своїм характером, і передбачає досить великий склад виконавців: п'ятиголосний хор (SSATB), 3 труби, 2 гобої, 2 гобої д'амур, струнні, литаври i basso continuo. (uk)
- El Magníficat en re major, BWV 243, és una de les grans obres vocals de Johann Sebastian Bach. Va ser publicada el 1723 i està escrita per a cor a cinc veus i orquestra i destinada per a la festa de la visitació de la Verge Maria el 2 de juliol. Es tracta de fet d'una re-escriptura d'un primer magníficat (BWV 243a), escrit en mi bemoll major, per al servei litúrgics de Nadal de 1723, en el qual Bach va eliminar alguns cors i va l'obra a la tonalitat de re major que, entre altres coses, és més adequada per a una millor sonoritat de les trompetes. (ca)
- Johann Sebastian Bach's Magnificat, BWV 243, is a musical setting of the biblical canticle Magnificat. It is scored for five vocal parts (two sopranos, alto, tenor and bass), and a Baroque orchestra including trumpets and timpani. It is the first major liturgical composition on a Latin text by Bach. After publication of both versions in the 19th century, the second became the standard for performance. It is one of Bach's most popular vocal works. (en)
- Il Magnificat in re maggiore BWV 243 è una delle più importanti opere vocali di Johann Sebastian Bach. Si tratta di una cantata sacra composta per orchestra, coro a cinque voci e cinque solisti. Il testo è tratto dal cantico contenuto nel primo capitolo del Vangelo secondo Luca, con il quale Maria loda e ringrazia Dio perché ha liberato il suo popolo. Il Magnificat, insieme alla Messa in Si minore, costituisce una delle due principali composizioni in lingua latina di Johann Sebastian Bach. (it)
- O Magnificat em ré maior, BWV 243, é uma das principais obras vocais de Johann Sebastian Bach. Foi composta para orquestra, um coro de cinco partes e quatro ou cinco solistas. Seu texto consiste do cântico de Maria, mãe de Jesus, tal como descrito pelo evangelista Lucas (ver Magnificat). A obra divide-se em doze partes, que podem ser agrupadas em três movimentos; cada uma começa com uma ária e é concluída pelo coro que desenvolve um tema em forma de fuga. A sua execução dura aproximadamente trinta minutos. (pt)
- Магнификат, BWV 243 ― произведение Иоганна Себастьяна Баха, написанное в 1723 году на латинский текст, в основе которого лежит Евангелие от Луки. В 1732–1735 годах Бах переработал произведение, в частности изменил тональность с ми-бемоль мажора на ре мажор; в этой версии композиция чаще всего исполняется в наше время. Первоначальная версия «Магнификата» в каталоге BWV значится под номером 243.1 (ранее ― 243a), вторая версия ― под номером 243.2 (ранее просто 243). (ru)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}