| dbo:abstract
|
- Třída Tegetthoff (též známá jako třída Viribus Unitis) byla lodní třída dreadnoughtů rakousko-uherského námořnictva z období první světové války. Třída byla velkým kvalitativním skokem oproti předchozích predreadnoughtům třídy Radetzky. Celkem byly postaveny čtyři jednotky této třídy. Byly to jediné postavené dreadnoughty rakousko-uherského námořnictva a zároveň první dokončené bitevní lodě mající hlavní výzbroj v trojdělových věžích (jejich italský protějšek Dante Alighieri byl dříve rozestavěn, ale později dokončen). Ve službě byly v letech 1913–1918. V první světové války byly dvě jednotky potopeny – Szent István italským torpédovým člunem MAS a jeho sesterská loď Viribus Unitis italským řiditelným torpédem Mignatta. (cs)
- Die Tegetthoff-Klasse (auch als Viribus-Unitis-Klasse bezeichnet) war eine Schlachtschiffklasse der K.u.k. Kriegsmarine. Sie bestand aus
* SMS Viribus Unitis
* SMS Tegetthoff
* SMS Prinz Eugen
* SMS Szent István Da das Schwesterschiff Viribus Unitis noch vor dem Typschiff Tegetthoff vom Stapel gelassen wurde, wird in vielen Publikationen die Klasse nach dem zuerst zu Wasser gelassenen Schiff als Viribus-Unitis-Klasse benannt. Die Schiffe dieser Klasse waren die einzigen Großkampfschiffe Österreich-Ungarns bei Ausbruch des Ersten Weltkriegs und blieben es für die Dauer des Krieges. Die Nachfolger der Ersatz-Monarch-Klasse kamen kriegsbedingt über das Planungsstadium nicht mehr hinaus. Als modernste Einheiten der österreichischen Marine bildeten sie einerseits das Rückgrat der Mittelmeerflotte, wurden andererseits aber nur sehr zurückhaltend eingesetzt, da sie im Fall einer Versenkung praktisch nicht zu ersetzen gewesen wären. Auf ihren seltenen Einsätzen verließen sie die Adria nicht und unternahmen hauptsächlich Beschießungen italienischer Küstenorte, wobei Gefechte mit italienischen Schlachtschiffen möglichst vermieden wurden. (de)
- La clase Tegetthoff (llamado a veces clase Viribus Unitis), eran unos poderosos y modernos acorazados construidos por la Armada del Imperio austrohúngaro. Fueron construidas cuatro naves: SMS Viribus Unitis, SMS Tegetthoff, SMS Prinz Eugen y SMS Szent Istvan. (es)
- La classe Tegetthoff (parfois appelée Viribus Unitis) est la seule classe de cuirassé de type dreadnought construite par la marine austro-hongroise. (fr)
- The Tegetthoff class (also called the Viribus Unitis class) was a class of four dreadnought battleships built for the Austro-Hungarian Navy. Named for Austrian Admiral Wilhelm von Tegetthoff, the class was composed of SMS Viribus Unitis, SMS Tegetthoff, SMS Prinz Eugen, and SMS Szent István. Construction started on the ships shortly before World War I; Viribus Unitis and Tegetthoff were both laid down in 1910, Prinz Eugen and Szent István followed in 1912. Three of the four warships were built in the Stabilimento Tecnico Triestino shipyard in Trieste; Szent István was built in the Ganz-Danubius shipyard in Fiume, so that both parts of the Dual Monarchy would participate in the construction of the ships. The Tegetthoff-class ships hold the distinction for being the first and only dreadnought battleships of the Austro-Hungarian Navy. Viribus Unitis and Tegetthoff were commissioned into the fleet in December 1912 and July 1913, respectively. Prinz Eugen followed in July 1914. The smaller shipyards in Fiume resulted in a slower construction which was further delayed by the outbreak of the war, with Szent István commissioned into the fleet in December 1915. This was too late for her to take part in the Bombardment of Ancona in which the remaining ships in the class saw action immediately following Italy's declaration of war on Austria-Hungary in May 1915. All of the Tegetthoffs were members of the 1st Battleship Division at the beginning of the war and were stationed out of the naval base at Pola. Following the Bombardment of Ancona and the commissioning of Szent István, the four ships saw little combat due to the Otranto Barrage which prohibited the Austro-Hungarian Navy from leaving the Adriatic Sea. In June 1918, in an attempt to earn safer passage for German and Austro-Hungarian U-boats through the Strait of Otranto, the Austro-Hungarian Navy attempted to break the Barrage with a major attack on the strait, but it was abandoned after Szent István was sunk by the Italian motor torpedo boat MAS-15 on the morning of 10 June. After the sinking of Szent István, the remaining three ships of the class returned to port in Pola where they remained for the rest of the war. When Austria-Hungary was facing defeat in the war in October 1918, the Austrian government decided to transfer Viribus Unitis to the newly formed State of Slovenes, Croats and Serbs in order to avoid having to hand the ship over to the Allied Powers. Renamed Jugoslavija, the ship was destroyed by an Italian mine in the Raid on Pola a day later. Following the Armistice of Villa Giusti in November 1918, Prinz Eugen was ceded to France where she was sunk as a target ship in 1922, while Tegetthoff was handed over to Italy and scrapped between 1924 and 1925. The wreck of Viribus Unitis was salvaged from Pola harbor and broken up between 1920 and 1930. (en)
- テゲトフ級戦艦 (Tegetthoff-Klasse) は第一次世界大戦前にオーストリア＝ハンガリー帝国海軍が建造した弩級戦艦の艦級である。 本級は同国海軍の建造・保有した唯一の弩級戦艦である。 (ja)
- La classe Tegetthoff, detta anche classe Viribus Unitis, fu una classe di corazzate monocalibro della k.u.k. Kriegsmarine (Imperiale e Regia Marina austro-ungarica) formata da quattro unità, di cui tre costruite a Trieste nello Stabilimento Tecnico Triestino e una presso il Cantiere Danubius di Fiume. La prima unità doveva essere la nave da battaglia Tegetthoff, così denominata in onore dell'ammiraglio Wilhelm von Tegetthoff, vincitore della battaglia di Lissa, ma venne rinominata Viribus Unitis dal motto dell'imperatore Francesco Giuseppe, mentre il nome Tegetthoff venne dato alla seconda unità ed è per questo che la classe viene detta sia Tegetthoff che Classe Viribus Unitis. Le altre due unità furono le corazzate Prinz Eugen e Szent István, quest'ultima costruita a Fiume ed affondata nel corso della nota Impresa di Premuda. (it)
- Pancerniki typu Tegetthoff – jedyny typ drednotów zbudowany dla Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine. Zbudowano cztery okręty: „Viribus Unitis”, „Tegetthoff”, „Prinz Eugen” i „Szent István”. Trzy z nich zostały zbudowane w Stabilimento Tecnico Triestino w Trieście; „Szent István” został zbudowany w Fiume, aby obie części austro-węgierskiej monarchii dualistycznej mogły uczestniczyć w budowie okrętów. Mniejszy rozmiar doków w Fiume spowodował, że budowa „Szenta Istvána” zakończyła się trzy lata po pozostałych okrętach i został on zbudowany z drobnymi zmianami konstrukcyjnymi. „Szent István” po raz pierwszy dołączył do swoich siostrzanych okrętów w 1915 roku, w czasie bombardowania włoskiego miasta Ankona. W 1918 roku okręty typu Tegetthoff razem z mniejszymi jednostkami miały przeprowadzić próbę zniszczenia floty blokującej cieśninę Otranto, jednak po zatopieniu „Szenta Istvána” przez włoski kuter torpedowy zrezygnowano z tego planu. „Viribus Unitis” został przekazany Państwu Słoweńców, Chorwatów i Serbów, ale dzień później został zatopiony przez włoskich nurków. „Tegetthoff” i „Prinz Eugen” zostały przekazane odpowiednio Włochom i Francji. (pl)
- Tegetthoff-klass, ofta felaktigt kallad Viribus Unitis-klass, var en klass av slagskepp i den österrikisk-ungerska marinen. De var Österrike-Ungerns första och enda dreadnoughts (turbindrivna slagskepp med minst 10 grova kanoner) och de första slagskeppen i världen med huvudartilleriet placerat i trippeltorn. Klassen bestod av fyra fartyg; SMS Viribus Unitis, , SMS Prinz Eugen och SMS Szent István. Huvudbestyckningen utgjordes av tolv 30,5 cm kanoner i fyra trippeltorn, två i fören och två i aktern, och den sekundära bestyckningen av tolv 15 cm kanoner i kasematter midskepps. Fartygen levererades till marinen åren 1912-1915. Szent István byggdes på varv i Kroatien och de tre övriga fartygen på varvet i Trieste. Fartygen fick korta och tämligen händelselösa karriärer. Med undantag för ett sjöbombardemang av den italienska hamnstaden Ancona i maj 1915, kom de att tillbringa merparten av första världskriget i hamn vid flottbasen Pola (Pula). Den 10 juni 1918 sänktes Szent István av italienska motortorpedbåtar utanför ön Premuda med en förlust av 89 människoliv. Efter Österrike-Ungerns kapitulation och upplösning samma höst övertogs de återstående fartygen av den nybildade jugoslaviska flottan. Den 1 november sjönk Viribus Unitis i Polas hamn efter att italienska grodmän fäst en sprängladdning mot skrovet för att hindra överlämnandet. Prinz Eugen överläts 1920 till Frankrike och sänktes som skjutmål i juni 1922, medan Tegetthoff, överlåten till Italien, skrotades i La Spezia 1924-25. (sv)
- Линейные корабли типа «Вирибус Унитис» (нем. Viribus-Unitis-Klasse, венг. Viribus-Unitis-osztály) — тип линейных кораблей, входивших в состав ВМС Австро-Венгрии в период Первой мировой войны. Создавались для противодействия итальянским линкорам на Адриатике. В 1910—1915 годах было построено четыре корабля этого типа (SMS Viribus Unitis, SMS Tegetthoff, SMS Prinz Eugen, SMS Szent István), оставшихся единственным типом линкоров-дредноутов на вооружении Австро-Венгрии. Это были первые линейные корабли, которые совмещали в себе трёхорудийные башни с их линейно-возвышенным расположением. В годы Первой мировой войны, несмотря на отдельные успешные операции, боевое применение линкоров в целом было эпизодическим. Два из них были потоплены итальянским флотом в 1918 году: один — атакой итальянских торпедных катеров, другой был подорван боевыми пловцами уже после прекращения боевых действий. Два остальных линкора после окончания войны достались Италии и Франции, но на вооружение ими не принимались, будучи разобранными на слом или потопленными в ходе учений в начале 1920-х годов. (ru)
- A Classe Tegetthoff, também chamada de Classe Viribus Unitis, foi uma classe de navios couraçados operados pela Marinha Austro-Húngara, composta pelo SMS Viribus Unitis, SMS Tegetthoff, SMS Prinz Eugen e SMS Szent István. Suas construções começaram no início da década de 1910; os batimentos das quilhas das duas primeiras embarcações ocorreram em 1910, enquanto das últimas duas aconteceram em 1912. O Viribus Unitis, Tegetthoff e Prinz Eugen foram construídos pelos estaleiros da Stabilimento Tecnico Triestino em Trieste, enquanto Szent István foi construído pela Ganz-Danubius em Fiume, assim ambas as partes da monarquia dual da Áustria-Hungria se envolveram. O Viribus Unitis foi comissionado na frota austro-húngara em dezembro de 1912, seguido pelo Tegetthoff em julho de 1913 e pelo Prinz Eugen em julho de 1914. Entretanto, os estaleiros da Ganz-Danubius eram muito menores do que aqueles da Stabilimento Tecnico Triestino, o que fez com que a construção do Szent István atrasasse, atraso este piorado pelo início da Primeira Guerra em julho de 1914, com o navio só sendo comissionado em dezembro de 1915. Isto foi muito tarde para que ele participasse do Bombardeio de Ancona, em que os outros três couraçados tomaram parte imediatamente depois da Itália ter declarado guerra contra a Áustria-Hungria em maio de 1915. Com o início da guerra, todos os navios foram designados para a 1ª Divisão de Couraçados e ficaram estacionados na base naval de Pola. Os quatro, depois do ataque contra Ancona e o comissionamento do Szent István, tiveram poucas oportunidades de combate devido à Barragem de Otranto, que impediu que a frota de superfície da Marinha Austro-Húngara deixasse o Mar Adriático. Os astro-húngaros tentaram romper o bloqueio em junho de 1918 com um grande ataque que tinha o objetivo de garantir passagem segura para u-boots, porém a operação foi abandonada depois do Szent István ter sido afundado por uma lancha torpedeira italiana na manhã do dia 10 de junho. Em outubro de 1918, com a Áustria-Hungria à beira da derrota, os navios foram transferidos para o recém declarado Estado dos Eslovenos, Croatas e Sérvios para não serem tomados pelos Aliados. O Viribus Unitis foi renomeado para Jugoslavija, porém foi afundado por explosivos um dia depois. O Armistício de Villa Giusti de novembro de 1918 não reconheceu as transferências. Depois da assinatura do Tratado de Saint-Germain-en-Laye em setembro de 1919, o Prinz Eugen foi transferido para a França e afundado como alvo de tiro em 1922, enquanto o Tegetthoff foi entregue a Itália e desmontado entre 1924 e 1925. Os destroços do Viribus Unitis foram desmontados na década de 1920. (pt)
|
| rdfs:comment
|
- Třída Tegetthoff (též známá jako třída Viribus Unitis) byla lodní třída dreadnoughtů rakousko-uherského námořnictva z období první světové války. Třída byla velkým kvalitativním skokem oproti předchozích predreadnoughtům třídy Radetzky. Celkem byly postaveny čtyři jednotky této třídy. Byly to jediné postavené dreadnoughty rakousko-uherského námořnictva a zároveň první dokončené bitevní lodě mající hlavní výzbroj v trojdělových věžích (jejich italský protějšek Dante Alighieri byl dříve rozestavěn, ale později dokončen). Ve službě byly v letech 1913–1918. V první světové války byly dvě jednotky potopeny – Szent István italským torpédovým člunem MAS a jeho sesterská loď Viribus Unitis italským řiditelným torpédem Mignatta. (cs)
- La clase Tegetthoff (llamado a veces clase Viribus Unitis), eran unos poderosos y modernos acorazados construidos por la Armada del Imperio austrohúngaro. Fueron construidas cuatro naves: SMS Viribus Unitis, SMS Tegetthoff, SMS Prinz Eugen y SMS Szent Istvan. (es)
- La classe Tegetthoff (parfois appelée Viribus Unitis) est la seule classe de cuirassé de type dreadnought construite par la marine austro-hongroise. (fr)
- テゲトフ級戦艦 (Tegetthoff-Klasse) は第一次世界大戦前にオーストリア＝ハンガリー帝国海軍が建造した弩級戦艦の艦級である。 本級は同国海軍の建造・保有した唯一の弩級戦艦である。 (ja)
- Die Tegetthoff-Klasse (auch als Viribus-Unitis-Klasse bezeichnet) war eine Schlachtschiffklasse der K.u.k. Kriegsmarine. Sie bestand aus
* SMS Viribus Unitis
* SMS Tegetthoff
* SMS Prinz Eugen
* SMS Szent István Da das Schwesterschiff Viribus Unitis noch vor dem Typschiff Tegetthoff vom Stapel gelassen wurde, wird in vielen Publikationen die Klasse nach dem zuerst zu Wasser gelassenen Schiff als Viribus-Unitis-Klasse benannt. (de)
- The Tegetthoff class (also called the Viribus Unitis class) was a class of four dreadnought battleships built for the Austro-Hungarian Navy. Named for Austrian Admiral Wilhelm von Tegetthoff, the class was composed of SMS Viribus Unitis, SMS Tegetthoff, SMS Prinz Eugen, and SMS Szent István. Construction started on the ships shortly before World War I; Viribus Unitis and Tegetthoff were both laid down in 1910, Prinz Eugen and Szent István followed in 1912. Three of the four warships were built in the Stabilimento Tecnico Triestino shipyard in Trieste; Szent István was built in the Ganz-Danubius shipyard in Fiume, so that both parts of the Dual Monarchy would participate in the construction of the ships. The Tegetthoff-class ships hold the distinction for being the first and only dreadnough (en)
- La classe Tegetthoff, detta anche classe Viribus Unitis, fu una classe di corazzate monocalibro della k.u.k. Kriegsmarine (Imperiale e Regia Marina austro-ungarica) formata da quattro unità, di cui tre costruite a Trieste nello Stabilimento Tecnico Triestino e una presso il Cantiere Danubius di Fiume. La prima unità doveva essere la nave da battaglia Tegetthoff, così denominata in onore dell'ammiraglio Wilhelm von Tegetthoff, vincitore della battaglia di Lissa, ma venne rinominata Viribus Unitis dal motto dell'imperatore Francesco Giuseppe, mentre il nome Tegetthoff venne dato alla seconda unità ed è per questo che la classe viene detta sia Tegetthoff che Classe Viribus Unitis. Le altre due unità furono le corazzate Prinz Eugen e Szent István, quest'ultima costruita a Fiume ed affondata ne (it)
- Pancerniki typu Tegetthoff – jedyny typ drednotów zbudowany dla Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine. Zbudowano cztery okręty: „Viribus Unitis”, „Tegetthoff”, „Prinz Eugen” i „Szent István”. Trzy z nich zostały zbudowane w Stabilimento Tecnico Triestino w Trieście; „Szent István” został zbudowany w Fiume, aby obie części austro-węgierskiej monarchii dualistycznej mogły uczestniczyć w budowie okrętów. Mniejszy rozmiar doków w Fiume spowodował, że budowa „Szenta Istvána” zakończyła się trzy lata po pozostałych okrętach i został on zbudowany z drobnymi zmianami konstrukcyjnymi. (pl)
- A Classe Tegetthoff, também chamada de Classe Viribus Unitis, foi uma classe de navios couraçados operados pela Marinha Austro-Húngara, composta pelo SMS Viribus Unitis, SMS Tegetthoff, SMS Prinz Eugen e SMS Szent István. Suas construções começaram no início da década de 1910; os batimentos das quilhas das duas primeiras embarcações ocorreram em 1910, enquanto das últimas duas aconteceram em 1912. O Viribus Unitis, Tegetthoff e Prinz Eugen foram construídos pelos estaleiros da Stabilimento Tecnico Triestino em Trieste, enquanto Szent István foi construído pela Ganz-Danubius em Fiume, assim ambas as partes da monarquia dual da Áustria-Hungria se envolveram. (pt)
- Tegetthoff-klass, ofta felaktigt kallad Viribus Unitis-klass, var en klass av slagskepp i den österrikisk-ungerska marinen. De var Österrike-Ungerns första och enda dreadnoughts (turbindrivna slagskepp med minst 10 grova kanoner) och de första slagskeppen i världen med huvudartilleriet placerat i trippeltorn. Klassen bestod av fyra fartyg; SMS Viribus Unitis, , SMS Prinz Eugen och SMS Szent István. Huvudbestyckningen utgjordes av tolv 30,5 cm kanoner i fyra trippeltorn, två i fören och två i aktern, och den sekundära bestyckningen av tolv 15 cm kanoner i kasematter midskepps. Fartygen levererades till marinen åren 1912-1915. Szent István byggdes på varv i Kroatien och de tre övriga fartygen på varvet i Trieste. (sv)
- Линейные корабли типа «Вирибус Унитис» (нем. Viribus-Unitis-Klasse, венг. Viribus-Unitis-osztály) — тип линейных кораблей, входивших в состав ВМС Австро-Венгрии в период Первой мировой войны. Создавались для противодействия итальянским линкорам на Адриатике. В 1910—1915 годах было построено четыре корабля этого типа (SMS Viribus Unitis, SMS Tegetthoff, SMS Prinz Eugen, SMS Szent István), оставшихся единственным типом линкоров-дредноутов на вооружении Австро-Венгрии. Это были первые линейные корабли, которые совмещали в себе трёхорудийные башни с их линейно-возвышенным расположением. В годы Первой мировой войны, несмотря на отдельные успешные операции, боевое применение линкоров в целом было эпизодическим. Два из них были потоплены итальянским флотом в 1918 году: один — атакой итальянских т (ru)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
