| dbo:abstract
|
- Panarion és el nom d'una obra d'Epifani I de Constància escrita en grec que descriu les heretgies dels primers segles del cristianisme i com combatre-les. El títol, que es pot traduir com "cistell del pa", fa referència a una metàfora on la forma del cistell s'assembla al vaixell que és l'església, un bot ferm que resisteix els embats heretges. Aquesta al·legoria i la inspiració general del tractat sorgeixen d'una obra anterior, Ancoratus, del 374. L'estructura, tal com explica l'autor, prové d'un poema del Càntic dels Càntics, on indica que hi ha 80 concubines (les sectes que ell descriu) i tres reines (dividides en tres generacions). Per a cada heretgia fa una breu descripció i la refuta usant passatges bíblics o ridiculitzant les seves creences. Aquesta abundància de material, que inclou documentació inèdita, és la que fa del Panarion una obra valuosa per a la història de la religió. (ca)
- Œuvre de l’hérésiologie chrétienne primitive, le Panarion (en grec : Πανάριον, « trousse à médecine »), aussi connu sous le nom latin de Adversus Hæreses (Contre les hérésies), est le plus important ouvrage d’Épiphane de Salamine, mort en 403. Épiphane commence à l’écrire en 374 ou 375 et l’achève trois ans plus tard. C’est un traité sur les hérésies, un ensemble de « remèdes contre le poison de l’hérésie », d’après le titre. Il traite de quatre-vingts hérésies, parfois organisées en sectes ou en groupes philosophiques, de l’époque d’Adam à la fin du IVe siècle, en détaillant leur histoire et en réfutant leurs croyances. C'est pour une large part une suite à l’. Dans le Panarion, l'évêque Épiphane de Salamine décrit l'évangile de Judas comme un écrit de la secte gnostique des caïnites. Le mot panarion signifie « panière ». Il s'agit d'un très important catalogue des hérésies recensées au IVe siècle. Épiphane a collationné tous les renseignements possibles dont il disposait pour réfuter les doctrines des courants hétérodoxes. Il n'hésite pas à recopier les textes d'autres hérésiologues. Pour fonder ses réfutations, il s'appuie la plupart du temps sur la lecture chrétienne des Écritures, de l'Ancien comme du Nouveau Testament. Il montre aussi l'importance accordée à la tradition apostolique afin d'affirmer clairement les points de la foi chrétienne mis en cause. (fr)
- In early Christian heresiology, the Panarion (Koinē Greek: Πανάριον, derived from Latin panarium, meaning "bread basket"), to which 16th-century Latin translations gave the name Adversus Haereses (Latin: "Against Heresies"), is the most important of the works of Epiphanius of Salamis (d. 403). It was written in Koine Greek beginning in 374 or 375, and issued about three years later, as a treatise on heresies, with its title referring to the text as a "stock of remedies to offset the poisons of heresy." It treats 80 religious sects, either organized groups or philosophies, from the time of Adam to the latter part of the fourth century, detailing their histories, and rebutting their beliefs. The Panarion is an important source of information on the Jewish–Christian gospels, the Gospel of the Ebionites, and the Gospel of the Hebrews. The treatise can be considered a sequel to the Ancoratus (374), which takes the form of a letter to the church of Syedra in Pamphylia, describing how the "barque" of the church can counteract the contrary winds of heretical thought, and become "anchored" (ἀγχυρωτός); hence the title of the work; the Ancoratus even outlines the content of the Panarion within its text. (en)
- Panarion (bahasa Yunani: Πανάριον, "Kotak obat-obatan") adalah nama yang diberikan oleh terjemahan bahasa Latin dari abad ke-16 untuk suatu karya heresiologi Kristen awal yang berjudul Adversus Haereses (bahasa Latin untuk "Melawan Ajaran Sesat") yang merupakan karya terpenting oleh Epifanius dari Salamis (meninggal tahun 403 M). Naskah aslinya ditulis dalam bahasa Yunani Koine mulai tahun 374 atau 375, dan diterbitkan 3 tahun kemudian, sebagai suatu makalah mengenai ajaran sesat (heresies), dengan judul yang merujuk kepada teks itu berbunyi "kumpulan obat untuk melawan racun ajaran sesat" (stock of remedies to offset the poisons of heresy). Tulisan ini mengulas 80 sekte agamawi, baik kelompok terorganisasi maupun filsafat, dari zaman Adam sampai bagian akhir abad ke-4 Masehi, menjabarkan sejarah masing-masing dan membantah keyakinan-keyakinan mereka. "Panarion" merupkan sebuah sumber penting mengenai Injil Yahudi-Kristen, Injil orang Ebionit, dan Injil orang Ibrani. Makalah ini dapat dikatakan merupakan kelanjutan dari "Ancoratus" (tahun 374), yang berbentuk surat kepada gereja di Syedra di Pamfilia, menggambarkan bagaimana "barque" gereja dapat melawan serangan angin dari ajaran sesat, dan menjadi "berjangkar" (ἀγχυρωτός, anchoratos; anchor= jangkar), sehingga dipakai sebagai judul tulisan ini. Ancoratus juga memuat garis besar isi Panarion dalam teksnya. (in)
- Panarion (Grieks: Πανάριον, "Medicijnkist"), ook wel Adversus Haereses ("tegen de ketters"), is het belangrijkste werk van kerkvader Epiphanius van Salamis, die er 80 ketterse groeperingen in vermeldt, waaronder de sekte van de Nazareners, van de Nazoreeërs en de Ebionieten aanduidt. Hun ketterijen zouden volgens hem ontstaan zijn na de inname van Jeruzalem door de Romeinen. Deze joodse christenen, die op tijd uit de stad waren weggevlucht, verbleven in de stad Pella aan de overkant van de Jordaan. Epiphanius ontleende zijn kennis aan Eusebius die een geschiedenis over het vroege christendom heeft geschreven. Daarnaast beschrijft de Panarion in zeer polemische taal een aantal gnostische groeperingen als de borborieten. (nl)
- Панаріон — єресіологічний трактат Єпіфанія Кіпрського (пом. в 403 році). Робота над Панаріоном, що продовжив викриття єресей, розпочата в попередньому творі Єпіфанія, «Анкораті», почалася в 374 або 375 році і була закінчена три роки по тому. У трактаті наводиться опис 80 сект, що виникли до кінця IV століття. Крім іншого, Панаріон представляє цінність завдяки вмісту в ньому фрагментами втрачених текстів, зокрема юдеохристиянських євангелій, Євангелія ебіонітів і Євангелія від євреїв. Кожній єресі, крім чотирьох з п'яти родоначальниць єресей, Єпіфаній привласнює два порядкових номери. Чотири з п'яти родоначальниць єресей мають один порядковий номер: варварство — 1, скіфство — 2, еллінство — 3, іудейство — 4. Наприклад, платоники це в еллінстві четверта, а за загальним порядком шоста єресь. Перший розділ, що складається з опису 20 єресей, присвячений вченням, що виникли до Ісуса Христа. При цьому перші три з них сектами в сучасному сенсі не є — елліністична релігія, самарітянство і юдаїзм. Як правило, описуючи єресі, Єпіфаній дотримується такої структури: коротка характеристика відносини даної секти з попередніми, опис пов'язаних з цією сектою поглядів, розлоге спростування її доктрини, порівняння секти з неприємними тваринами, зокрема зміями. (uk)
- Na heresiologia do Cristianismo primitivo, o Panarion (grego: Πανάριον,"baú de remédios"), também conhecido por Adversus Haereses (latim: "Contra Heresias"), é o mais importante dos trabalhos de Epifânio de Salamis. Ele foi escrito em grego koiné por volta de 374 ou 375 e foi publicado 3 anos depois. (pt)
- Пана́рион (др.-греч. Πανάριον) или На во́семьдесят ересе́й, так называ́емый Пана́рий и́ли Ковче́г (др.-греч. Κατὰ αἱρέσεων ὀγδοήκοντα τὸ ἐπικληθὲν Πανάριον εἴτ' οὖν Κιβώτιον) — трактат Епифания Кипрского (ум. в 403 году). Работа над Панарионом, продолжившим обличение ересей, начатая в предыдущем произведении Епифания, «», началась в 374 или 375 году и была закончена три года спустя. В трактате приводится описание 80 сект, возникших до конца IV века. Помимо прочего, Панарион представляет ценность благодаря содержащимся в нём фрагментам утраченных текстов, в частности иудеохристианских евангелий, и Евангелия от евреев. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Panarion (Grieks: Πανάριον, "Medicijnkist"), ook wel Adversus Haereses ("tegen de ketters"), is het belangrijkste werk van kerkvader Epiphanius van Salamis, die er 80 ketterse groeperingen in vermeldt, waaronder de sekte van de Nazareners, van de Nazoreeërs en de Ebionieten aanduidt. Hun ketterijen zouden volgens hem ontstaan zijn na de inname van Jeruzalem door de Romeinen. Deze joodse christenen, die op tijd uit de stad waren weggevlucht, verbleven in de stad Pella aan de overkant van de Jordaan. Epiphanius ontleende zijn kennis aan Eusebius die een geschiedenis over het vroege christendom heeft geschreven. Daarnaast beschrijft de Panarion in zeer polemische taal een aantal gnostische groeperingen als de borborieten. (nl)
- Na heresiologia do Cristianismo primitivo, o Panarion (grego: Πανάριον,"baú de remédios"), também conhecido por Adversus Haereses (latim: "Contra Heresias"), é o mais importante dos trabalhos de Epifânio de Salamis. Ele foi escrito em grego koiné por volta de 374 ou 375 e foi publicado 3 anos depois. (pt)
- Пана́рион (др.-греч. Πανάριον) или На во́семьдесят ересе́й, так называ́емый Пана́рий и́ли Ковче́г (др.-греч. Κατὰ αἱρέσεων ὀγδοήκοντα τὸ ἐπικληθὲν Πανάριον εἴτ' οὖν Κιβώτιον) — трактат Епифания Кипрского (ум. в 403 году). Работа над Панарионом, продолжившим обличение ересей, начатая в предыдущем произведении Епифания, «», началась в 374 или 375 году и была закончена три года спустя. В трактате приводится описание 80 сект, возникших до конца IV века. Помимо прочего, Панарион представляет ценность благодаря содержащимся в нём фрагментам утраченных текстов, в частности иудеохристианских евангелий, и Евангелия от евреев. (ru)
- Panarion és el nom d'una obra d'Epifani I de Constància escrita en grec que descriu les heretgies dels primers segles del cristianisme i com combatre-les. El títol, que es pot traduir com "cistell del pa", fa referència a una metàfora on la forma del cistell s'assembla al vaixell que és l'església, un bot ferm que resisteix els embats heretges. Aquesta al·legoria i la inspiració general del tractat sorgeixen d'una obra anterior, Ancoratus, del 374. L'estructura, tal com explica l'autor, prové d'un poema del Càntic dels Càntics, on indica que hi ha 80 concubines (les sectes que ell descriu) i tres reines (dividides en tres generacions). Per a cada heretgia fa una breu descripció i la refuta usant passatges bíblics o ridiculitzant les seves creences. Aquesta abundància de material, que inclo (ca)
- In early Christian heresiology, the Panarion (Koinē Greek: Πανάριον, derived from Latin panarium, meaning "bread basket"), to which 16th-century Latin translations gave the name Adversus Haereses (Latin: "Against Heresies"), is the most important of the works of Epiphanius of Salamis (d. 403). It was written in Koine Greek beginning in 374 or 375, and issued about three years later, as a treatise on heresies, with its title referring to the text as a "stock of remedies to offset the poisons of heresy." It treats 80 religious sects, either organized groups or philosophies, from the time of Adam to the latter part of the fourth century, detailing their histories, and rebutting their beliefs. The Panarion is an important source of information on the Jewish–Christian gospels, the Gospel of the (en)
- Panarion (bahasa Yunani: Πανάριον, "Kotak obat-obatan") adalah nama yang diberikan oleh terjemahan bahasa Latin dari abad ke-16 untuk suatu karya heresiologi Kristen awal yang berjudul Adversus Haereses (bahasa Latin untuk "Melawan Ajaran Sesat") yang merupakan karya terpenting oleh Epifanius dari Salamis (meninggal tahun 403 M). Naskah aslinya ditulis dalam bahasa Yunani Koine mulai tahun 374 atau 375, dan diterbitkan 3 tahun kemudian, sebagai suatu makalah mengenai ajaran sesat (heresies), dengan judul yang merujuk kepada teks itu berbunyi "kumpulan obat untuk melawan racun ajaran sesat" (stock of remedies to offset the poisons of heresy). Tulisan ini mengulas 80 sekte agamawi, baik kelompok terorganisasi maupun filsafat, dari zaman Adam sampai bagian akhir abad ke-4 Masehi, menjabarkan (in)
- Œuvre de l’hérésiologie chrétienne primitive, le Panarion (en grec : Πανάριον, « trousse à médecine »), aussi connu sous le nom latin de Adversus Hæreses (Contre les hérésies), est le plus important ouvrage d’Épiphane de Salamine, mort en 403. (fr)
- Панаріон — єресіологічний трактат Єпіфанія Кіпрського (пом. в 403 році). Робота над Панаріоном, що продовжив викриття єресей, розпочата в попередньому творі Єпіфанія, «Анкораті», почалася в 374 або 375 році і була закінчена три роки по тому. У трактаті наводиться опис 80 сект, що виникли до кінця IV століття. Крім іншого, Панаріон представляє цінність завдяки вмісту в ньому фрагментами втрачених текстів, зокрема юдеохристиянських євангелій, Євангелія ебіонітів і Євангелія від євреїв. Наприклад, платоники це в еллінстві четверта, а за загальним порядком шоста єресь. (uk)
|
