| dbo:abstract
|
- إنجيل العبرانيين إنجيل ضائع توجد له مقتطفات في كتاب الذي عاش في القرن الرابع. الإنجيل أقدم من ذلك حيث أكد أن استعملوا إنجيل شخص اسمه متى (يسمى إنجيل الإبيونيين) في أواخر القرن الثاني، واقتطف إريانوس الذي قال إن متى كتب إنجيله بالخط العبري. لم يكن إنجيل العبرانيين معروفا كثيرا في الكنائس التي أنشأها بولص، فقليل من أتباعه المتعلمين عرفوا الآرامية التي كانت تكتب بالأحرف المربعة نفسها التي استعملتها العبرية. (ar)
- L'Evangeli dels Hebreus, o segons els Hebreus, és un evangeli apòcrif escrit probablement en el segle i. No n'ha arribat cap còpia sencera, però sí, els comentaris que en feren nombrosos pares de l'Església com: Sant Ireneu, Climent Alexandrí, Orígens i Eusebi de Cesarea. El nom Evangeli dels Hebreus sembla haver estat un terme genèric per fer referència als evangelis judeocristians emprats pels jueus, el que ha portat a confusió amb els anomenats Evangeli dels Natzarens i Evangeli dels ebionites. Dels textos de Jeroni, sembla que aquest autor considerava idèntiques totes aquestes obres. Donat l'estat fragmentari de tots aquests, resulta infructuós intentar saber si es tractava d'un mateix evangeli o de diverses obres diferents. Sant Jeroni, Eusebi i Sant Epifani diuen que els caràcters eren hebreus, mentre que la llengua era caldea o siríaca (equivalent a l'arameu modern). (ca)
- Das Hebräerevangelium (altgriechisch καθ᾿ Ήβραίους, lateinisch secundum Hebraeos) ist ein apokryphes Evangelium, das nicht in den Kanon der Bibel aufgenommen wurde und offensichtlich bei Judenchristen im griechischen Sprachraum im 2. und 3. Jahrhundert Verwendung fand. Die Forschung ist sich nicht einig, ob das Hebräer-, das Ebioniter- und das Nazaräerevangelium drei Synonyme für ein und dieselbe Schrift sind oder ob es sich um verschiedene Schriften handelt. Eine Abgrenzung gegen das Ebioniter- und das Nazaräerevangelium, die teilweise ebenfalls als Hebräerevangelium bezeichnet wurden, wird dabei z. B. von Vielhauer und durchgeführt. Die Rekonstruktion des Textes ist über die Zitate bei den frühkirchlichen Schriftstellern Clemens von Alexandria, Origenes, Papias und Hegesippus u. a. nur fragmentarisch möglich. Das Evangelium wurde laut des Kirchenvaters Hieronymus von „Nazarenern“ gebraucht. Es hatte folgende Merkmale: Es war aramäisch verfasst, stand dem Matthäusevangelium nahe und trug den Titel Evangelium nach den Hebräern. Der erhaltene Text wird der literarischen Gattung nach als ein wie die kanonischen Evangelien eingestuft und behandelt die Zeit von der Taufe bis zu den Ostererscheinungen. Es enthält sowohl Sprüche als auch erzählende Stücke. Die Überlieferungsstücke sind sehr eigenständig und keine Fortbildungen der kanonischen Evangelien, trotzdem sind die Texte sekundär gegenüber Paulus und den Synoptikern.Jakobus, der Bruder des Herrn hat eine zentrale Bedeutung und steht vor Petrus. Das Werk wurde früh in Ägypten rezipiert und anerkannt, somit stammt es möglicherweise aus dem alexandrinischen Judenchristentum, jedoch ist eine Anknüpfung an die Tradition in Palästina anzunehmen. Die Verfassungszeit ist sehr schwierig zu bestimmen: Terminus ad quem ist ein Zitat bei Clemens, Terminus a quo ist das Martyrium des Herrenbruders Jakobus. Insgesamt erscheint eine Abfassung in Ägypten in der 1. Hälfte des 2. Jh. wahrscheinlich, genaueres ist aber wegen der fragmentarischen Überlieferung nicht herauszufinden. Der Theologe Klaus Berger datiert den Ursprung des Werkes auf ungefähr das Jahr 140 n. Chr. (de)
- Evangelio laŭ Hebreoj aŭ "Evangelio de Hebreoj" estas la nomo utiligita en patristikaj citaĵoj ekde la 2-a ĝis la 5-a jarcentoj por indiki evangelian tekston tiam ekzistantan, sed kiun la greklingvaj kristanoj malmulte konis; de ĝi konserviĝis nur fragmentoj, ĝuste pere de la patristikaj citaĵoj. La precipaj atestantoj estas Papiaso el Hierapolis, Ireneo de Liono, Klemento de Aleksandrio, Origeno, Eŭsebio de Cezareo, Epifanio el Salamis kaj Sofronio Eŭsebio Hieronimo. Surbaze de ofte kontraŭaj karakterizoj de la patristikaj citaĵoj, eblas distingi tri evangeliojn konigitajn de la Patroj de la Eklezio per la nomo "", Evangelio laŭ Ebionitoj, Evangelio laŭ Nazareoj kaj la Evangelio laŭ Hebreoj kiel vera kaj propra. (eo)
- The Gospel of the Hebrews (Ancient Greek: τὸ καθ' Ἑβραίους εὐαγγέλιον), or Gospel according to the Hebrews, is a lost Jewish–Christian gospel. The text of the gospel is lost, with only fragments of it surviving as brief quotations by the early Church Fathers and in apocryphal writings. The fragments contain traditions of Jesus' pre-existence, incarnation, baptism, and probably of his temptation, along with some of his sayings. Distinctive features include a Christology characterized by the belief that the Holy Spirit is Jesus' Divine Mother and a first resurrection appearance to James, the brother of Jesus, showing a high regard for James as the leader of the Jewish Christian church in Jerusalem. It was probably composed in Greek in the first decades of the 2nd century, and is believed to have been used by Greek-speaking Jewish Christians in Egypt during that century. The Gospel of the Hebrews is the only Jewish–Christian gospel which the Church Fathers referred to by name, believing there was only one Hebrew Gospel, perhaps in different versions. This has created confusion as modern scholars believe that the Church Fathers were in reality quoting three different gospels. All are known today only from fragments preserved in quotations by the early Church Fathers. Modern scholars has given these three different gospels the working name Gospel of the Hebrews, the Gospel of the Nazarenes and the Gospel of the Ebionites. Passages from the gospel of the Hebrews were quoted or summarized by three Alexandrian Fathers – Clement, Origen and Didymus the Blind; it was also quoted by Jerome, either directly or through the commentaries of Origen. The Gospel did not contain the genealogical records or the virgin birth narrative now appended to the Greek gospels. The gospel was used as a supplement to the canonical gospels to provide source material for their commentaries based on scripture. Eusebius included it in his list of disputed writings known as the Antilegomena, noting that it was used by "Hebrews" within the Church; it fell out of use when the New Testament canon was codified at the end of the 4th century. (en)
- El Evangelio de los hebreos (en griego antiguo, εὐαγγέλιον τὸ καθ' Ἑβραίους) o Evangelio según los hebreos, fue un evangelio judeocristiano sincrético que sobrevive solo como breves citas de los Padres de la Iglesia (como Ireneo de Lyon, Clemente de Alejandría, Orígenes, Eusebio de Cesarea, Jerónimo, entre otros) que conservan fragmentos del texto original. Los fragmentos contienen tradiciones de la preexistencia de Jesús, su encarnación, su bautismo y su probable tentación, junto con algunos de sus dichos. Las características distintivas incluyen una cristología que se caracteriza por la creencia de que el Espíritu Santo es la madre divina de Jesús y una primera aparición de la resurrección a Jacobo, el hermano de Jesús, mostrando un gran respeto por Jacobo como el líder de la iglesia judeocristiana en Jerusalén. Probablemente fue compuesto en griego en las primeras décadas del siglo II, y se cree que habría sido utilizado por los cristianos judíos de habla griega en Egipto durante ese siglo. Es el único evangelio judeocristiano al cual los Padres de la Iglesia se refieren por su nombre, creyendo que solamente había un Evangelio hebreo, tal vez en diferentes versiones. Pasajes del Evangelio fueron citados o resumidos por tres Padres alejandrinos: Clemente, Orígenes y Dídimo el Ciego; también fue citado por Jerónimo, ya sea directamente o a través de los comentarios de Orígenes. El evangelio fue utilizado como un complemento a los evangelios canónicos para proporcionar material de origen a sus comentarios basados en las Escrituras. Eusebio de Cesarea lo incluyó en su lista de los escritos disputados, conocidos como los Antilegomena, señalando que fue utilizado por los «hebreos» dentro de la Iglesia; cayendo en desuso cuando el canon del Nuevo Testamento fue codificado en el final del siglo IV. Los eruditos modernos clasifican el Evangelio de los hebreos como uno de los tres evangelios judeocristianos, junto con el evangelio de los nazarenos y el evangelio de los ebionitas. Todos se conocen hoy en día solamente a partir de fragmentos que se conservan en citas de los Padres de la Iglesia. La relación entre los evangelios judeocristianas y un hipotético Evangelio hebreo original sigue siendo una especulación. (es)
- Gospel of the Hebrews ("Injil Ibrani"; "Injil Orang Ibrani"; bahasa Yunani: τὸ καθ' Ἑβραίους εὐαγγέλιον, "Injil menurut orang Ibrani"), adalah sebuah teks Injil sinkretis Yahudi–Kristen yang sekarang telah hilang; hanya ada fragmen-fragmen yang terlestarikan sebagai kutipan singkat oleh Bapa-bapa Gereja awal dan tulisan-tulisan apokrif. Fragmen-fragmen ini memuat tradisi praeksistensi Yesus, inkarnasi, baptisan, dan kemungkinan pencobaan, bersama dengan beberapa perkataan Yesus. Fitur khas termasuk Kristologi yang ditandai dengan keyakinan bahwa Roh Kudus adalah Ibu Ilahi Yesus dan penampakan Yesus setelah kebangkitan kepada Yakobus, saudara Yesus, yang menunjukkan penghormatan tinggi kepada Yakobus sebagai pemimpin gereja Kristen Yahudi di Yerusalem. Kemungkinan disusun dalam bahasa Yunani Koine pada dekade pertama abad ke-2, dan diyakini telah digunakan oleh umat Kristen Yahudi yang berbahasa Yunani di Mesir selama abad itu. Merupakan satu-satunya Injil Yahudi–Kristen yang disebut dengan nama oleh para Bapa Gereja, diyakini hanya ada satu "Injil Orang Ibrani", mungkin dalam versi-versi yang berbeda. Ayat-ayat Injil ini dikutip atau diringkas oleh tiga Bapa Gereja Aleksandria – Klemens, Origenes dan Didimus si Buta; juga dikutip oleh Jerome, baik secara langsung atau melalui komentar-komentar dari Origen. Injil ini digunakan sebagai suplemen untuk injil kanonik untuk menyediakan sumber bahan tafsiran mereka berdasarkan kitab suci. Eusebius memasukkannya dalam "daftar tulisan-tulisan diperdebatkan" yang dikenal sebagai Antilegomena, dan mencatat bahwa kitab itu digunakan oleh "orang Ibrani" dalam Gereja; tidak lagi dalam penggunaan ketika kanon Perjanjian Baru dibakukan pada akhir abad ke-4. Injil bahasa Aram/Ibrani yang digunakan oleh sekte Yahudi dari Ebonit tidak mengandung catatan silsilah yang sekarang ditambahkan ke Injil bahasa Yunani, kelalaian yang dijelaskan oleh Epifanius karena "mereka bersikeras bahwa Yesus adalah benar-benar manusia." Sarjana modern mengklasifikasikan Injil Ibrani sebagai salah satu dari tiga Injil Yahudi–Kristen, bersama dengan Injil Nasrani dan Injil orang Ebionit. Yang lain menyarankan bahwa tiga judul ini mungkin merujuk ke satu buku yang sama. Semua yang diketahui saat ini hanya dari fragmen diawetkan dalam kutipan oleh para Bapa Gereja awal. Hubungan antara Injil Yahudi–Kristen dan Injil Ibrani asli hipotetis masih menjadi spekulasi. (in)
- Le terme Évangile des Hébreux ou Évangile selon les Hébreux désigne, dans la littérature patristique, un ou plusieurs textes apocryphes en usage dans des communautés judéo-chrétiennes. Comme il n’en subsiste que de courtes citations faites par certains Pères de l'Église, leur nombre et leur nature sont difficiles à cerner et il existe différentes opinions à cet égard. L’Évangile des Hébreux aurait été rédigé avant la moitié du IIe siècle en Égypte pour un public peut-être syrien, lisant l’araméen, le chaldéen ou l’hébreu ; les extraits restants n’offrent pas de ressemblance avec les évangiles canoniques, mais un passage se retrouve dans l’Évangile selon Thomas. Nicéphore lui attribue 2200 lignes. (fr)
- Vangelo degli Ebrei o Vangelo secondo gli Ebrei è il nome utilizzato in citazioni patristiche dal II al V secolo per designare un testo evangelico esistente in quel periodo, ma che i cristiani di lingua greca conoscevano poco; di esso si sono conservati solo frammenti, proprio attraverso le citazioni patristiche. I principali testimoni sono Papia di Ierapoli, Egesippo, Ireneo di Lione, Clemente di Alessandria, Origene, Eusebio di Cesarea, Epifanio di Salamina e Sofronio Eusebio Girolamo. In base alle contrastanti caratteristiche delle citazioni patristiche, è possibile distinguere tre vangeli indicati dai Padri della Chiesa col nome di "Vangelo degli Ebrei", anche se non tutti gli studiosi moderni concordano su questa distinzione: il Vangelo degli Ebioniti, il Vangelo dei Nazarei e il Vangelo secondo gli Ebrei vero e proprio. (it)
- O Evangelho segundo os Hebreus é um evangelho perdido, preservado apenas em fragmentos dos escritos dos Pais da Igreja. Os estudiosos acreditam que ele foi composto provavelmente no século II, no Egito. Já outro grupo de pesquisadores inclui a datação desse evangelho entre os anos 65-100. Originalmente, foi escrito em grego, embora outros historiadores e teólogos tenham sugerido que o idioma utilizado tenha sido o hebraico ou o aramaico.. Esta obra pode ser a mesma que as chamadas Evangelho dos Ebionitas e Evangelho dos Nazarenos. (pt)
- Het Evangelie van de Hebreeën is een verloren geraakt joods-christelijk evangelie waarvan slechts fragmenten bekend zijn uit het werk van Clemens van Alexandrië (ca. 150-215), Origenes (ca. 185-253), Didymus (ca. 319- 390) en Hiëronymus (ca.347-420). Uit de beschikbare fragmenten wordt duidelijk dat het evangelie een beschrijving van het leven van Jezus, waaronder zijn verleiding in de woestijn, zijn transfiguratie en opstanding, moet hebben bevat. Meer in het algemeen waren de vroege kerkvaders van mening dat er binnen het vroegchristelijk jodendom slechts één joods-christelijk evangelie, zij het in verschillende versies, bestond. Dat was het evangelie van de Hebreeën. Dat zou oorspronkelijk geschreven zijn in het Aramees of Hebreeuws en gebaseerd op het canonieke evangelie van Matteüs. Als bijvoorbeeld Hiëronymus het evangelie beschreef dat nu het evangelie van de Nazorenen (ook wel Nazoreeërs) heet, deed hij dat meestal in termen als een evangelie van de Hebreeën dat gebruikt wordt door de Nazoreeërs. Als Epiphanius het evangelie dat nu het evangelie van de Ebionieten heet beschreef, gebeurde dat in termen dat deze een valse, verdraaide en verminkte versie van het evangelie van Matteüs hanteerden, maar dit het evangelie van de Hebreeën noemden. Er is consensus op het vakgebied dat het evangelie uit de eerste helft van de tweede eeuw dateert en geschreven moet zijn in het Grieks. De reconstructie van de fragmenten uit de geschriften van de kerkvaders heeft in het tweede deel van de twintigste eeuw ertoe geleid dat een meerderheid op het vakgebied van drie van elkaar onafhankelijke joods-christelijke evangeliën uitgaat. Een minderheid verdedigde de opvatting dat er slechts sprake zou zijn van twee van elkaar onafhankelijke joods-christelijke evangeliën. Er was en is consensus over het zelfstandige karakter van het evangelie van de Ebionieten. In het tweede decennium van de eenentwintigste eeuw is het debat hernieuwd op basis van een vernieuwde hypothese van Petri Luomanen dat er slechts sprake kan zijn van twee evangeliën. Hij publiceerde in 2012 Recovering Jewish-Christian sects and gospels. Een deel van die hypothese komt erop neer dat de Nazoreeërs als georganiseerde ketterse groepering niet hebben bestaan, maar slechts de benaming was voor Aramees/Syrisch sprekende christenen met een joodse achtergrond en opvattingen die niet wezenlijk verschilden van andere Aramees/Syrisch sprekende christenen. In die hypothese worden verder de fragmenten in het werk van Hiëronymus die feitelijk de enige inhoudelijke informatie zijn over een evangelie van de Nazorenen verdeeld in een verzameling van specifieke anti-rabbijnse teksten en een resterend deel dat beschouwd wordt als deel van het evangelie van de Hebreeën, dat op die wijze dan ook gereconstrueerd wordt. In die hypothese is dan ook geen ruimte meer voor een evangelie van de Nazorenen. Die hypothese leidt ook tot een andere ordening en – aanzienlijke grotere – omvang van fragmenten in het evangelie van de Hebreeën dan bij de hypothese van drie zelfstandige joods-christelijke evangeliën. (nl)
- Ewangelia Hebrajczyków – zaginiona apokryficzna ewangelia używana przez judeochrześcijańską grupę Nazarejczyków (lub Nazareńczyków). Był to prawdopodobnie luźny przekład aramejski Ewangelii Mateusza, rozwinięty w sposób anegdotyczno-midraszowy, o cechach gnostycznych, lecz zasadniczo mieszczący się w ramach ortodoksji wczesnego Kościoła. Niektórzy badacze są jednak zdania, iż jest to tekst niezależny od ewangelii kanonicznych. (pl)
- Евангелие от евреев — новозаветный апокриф. Текст утерян. Фрагменты сохранились в виде цитат в сочинениях раннехристианских теологов. Считалось священной книгой эбионитов. Исходным языком этого евангелия был арамейский. Данный текст наиболее близок к каноническим евангелиям. Существует версия, что евангелие от евреев послужило основой для Евангелия от Матфея. Упоминается у Евсевия Кесарийского (Церковная история, 3,39,17). Текст описывает крещение Иисуса Христа. В Евангелии евреев Святой Дух не просто объявляет Иисуса своим «Сыном», но возвещает ему вечное царствование. Сам Христос называет Духа Святого своей матерью. В тексте молитвы «Отче наш» хлеб назван «завтрашним». В этом апокрифе также присутствует притча о талантах (См. Евангелие от Матфея, гл. 25, ст. ст. 14 — 23, где она также присутствует). (ru)
- Hebreerevangeliet (grekiska: τὸ καθ' Ἑβραίους εὐαγγέλιον) är ett förlorat apokryfiskt evangelium som tros ha skrivits omkring år 100–150 e.Kr. Det är inte känt i sin helhet, utan bara genom fragment. Denna bibelrelaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- 《希伯來福音書》（希臘語：τὸ καθ' Ἑβραίους εὐαγγέλιον，英語：Gospel according to the Hebrews，常被簡化為Gospel of the Hebrew），是一本已經失傳的新約福音書，目前只能從基督教早期教父的著作中了解其片斷，相傳它的作者是使徒馬太。有些教派，將這個版本的福音書，認定是真正的《馬太福音》書。 學者相信它是二世紀時在埃及編輯而成的，最早可能是用希臘文寫作。但也有學者相信此書最早是以希伯來文寫成。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- إنجيل العبرانيين إنجيل ضائع توجد له مقتطفات في كتاب الذي عاش في القرن الرابع. الإنجيل أقدم من ذلك حيث أكد أن استعملوا إنجيل شخص اسمه متى (يسمى إنجيل الإبيونيين) في أواخر القرن الثاني، واقتطف إريانوس الذي قال إن متى كتب إنجيله بالخط العبري. لم يكن إنجيل العبرانيين معروفا كثيرا في الكنائس التي أنشأها بولص، فقليل من أتباعه المتعلمين عرفوا الآرامية التي كانت تكتب بالأحرف المربعة نفسها التي استعملتها العبرية. (ar)
- O Evangelho segundo os Hebreus é um evangelho perdido, preservado apenas em fragmentos dos escritos dos Pais da Igreja. Os estudiosos acreditam que ele foi composto provavelmente no século II, no Egito. Já outro grupo de pesquisadores inclui a datação desse evangelho entre os anos 65-100. Originalmente, foi escrito em grego, embora outros historiadores e teólogos tenham sugerido que o idioma utilizado tenha sido o hebraico ou o aramaico.. Esta obra pode ser a mesma que as chamadas Evangelho dos Ebionitas e Evangelho dos Nazarenos. (pt)
- Ewangelia Hebrajczyków – zaginiona apokryficzna ewangelia używana przez judeochrześcijańską grupę Nazarejczyków (lub Nazareńczyków). Był to prawdopodobnie luźny przekład aramejski Ewangelii Mateusza, rozwinięty w sposób anegdotyczno-midraszowy, o cechach gnostycznych, lecz zasadniczo mieszczący się w ramach ortodoksji wczesnego Kościoła. Niektórzy badacze są jednak zdania, iż jest to tekst niezależny od ewangelii kanonicznych. (pl)
- Hebreerevangeliet (grekiska: τὸ καθ' Ἑβραίους εὐαγγέλιον) är ett förlorat apokryfiskt evangelium som tros ha skrivits omkring år 100–150 e.Kr. Det är inte känt i sin helhet, utan bara genom fragment. Denna bibelrelaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- 《希伯來福音書》（希臘語：τὸ καθ' Ἑβραίους εὐαγγέλιον，英語：Gospel according to the Hebrews，常被簡化為Gospel of the Hebrew），是一本已經失傳的新約福音書，目前只能從基督教早期教父的著作中了解其片斷，相傳它的作者是使徒馬太。有些教派，將這個版本的福音書，認定是真正的《馬太福音》書。 學者相信它是二世紀時在埃及編輯而成的，最早可能是用希臘文寫作。但也有學者相信此書最早是以希伯來文寫成。 (zh)
- L'Evangeli dels Hebreus, o segons els Hebreus, és un evangeli apòcrif escrit probablement en el segle i. No n'ha arribat cap còpia sencera, però sí, els comentaris que en feren nombrosos pares de l'Església com: Sant Ireneu, Climent Alexandrí, Orígens i Eusebi de Cesarea. El nom Evangeli dels Hebreus sembla haver estat un terme genèric per fer referència als evangelis judeocristians emprats pels jueus, el que ha portat a confusió amb els anomenats Evangeli dels Natzarens i Evangeli dels ebionites. Dels textos de Jeroni, sembla que aquest autor considerava idèntiques totes aquestes obres. Donat l'estat fragmentari de tots aquests, resulta infructuós intentar saber si es tractava d'un mateix evangeli o de diverses obres diferents. Sant Jeroni, Eusebi i Sant Epifani diuen que els caràcters er (ca)
- Evangelio laŭ Hebreoj aŭ "Evangelio de Hebreoj" estas la nomo utiligita en patristikaj citaĵoj ekde la 2-a ĝis la 5-a jarcentoj por indiki evangelian tekston tiam ekzistantan, sed kiun la greklingvaj kristanoj malmulte konis; de ĝi konserviĝis nur fragmentoj, ĝuste pere de la patristikaj citaĵoj. (eo)
- Das Hebräerevangelium (altgriechisch καθ᾿ Ήβραίους, lateinisch secundum Hebraeos) ist ein apokryphes Evangelium, das nicht in den Kanon der Bibel aufgenommen wurde und offensichtlich bei Judenchristen im griechischen Sprachraum im 2. und 3. Jahrhundert Verwendung fand. Das Evangelium wurde laut des Kirchenvaters Hieronymus von „Nazarenern“ gebraucht. Es hatte folgende Merkmale: Es war aramäisch verfasst, stand dem Matthäusevangelium nahe und trug den Titel Evangelium nach den Hebräern. (de)
- The Gospel of the Hebrews (Ancient Greek: τὸ καθ' Ἑβραίους εὐαγγέλιον), or Gospel according to the Hebrews, is a lost Jewish–Christian gospel. The text of the gospel is lost, with only fragments of it surviving as brief quotations by the early Church Fathers and in apocryphal writings. The fragments contain traditions of Jesus' pre-existence, incarnation, baptism, and probably of his temptation, along with some of his sayings. Distinctive features include a Christology characterized by the belief that the Holy Spirit is Jesus' Divine Mother and a first resurrection appearance to James, the brother of Jesus, showing a high regard for James as the leader of the Jewish Christian church in Jerusalem. It was probably composed in Greek in the first decades of the 2nd century, and is believed to (en)
- El Evangelio de los hebreos (en griego antiguo, εὐαγγέλιον τὸ καθ' Ἑβραίους) o Evangelio según los hebreos, fue un evangelio judeocristiano sincrético que sobrevive solo como breves citas de los Padres de la Iglesia (como Ireneo de Lyon, Clemente de Alejandría, Orígenes, Eusebio de Cesarea, Jerónimo, entre otros) que conservan fragmentos del texto original. Los fragmentos contienen tradiciones de la preexistencia de Jesús, su encarnación, su bautismo y su probable tentación, junto con algunos de sus dichos. Las características distintivas incluyen una cristología que se caracteriza por la creencia de que el Espíritu Santo es la madre divina de Jesús y una primera aparición de la resurrección a Jacobo, el hermano de Jesús, mostrando un gran respeto por Jacobo como el líder de la iglesia ju (es)
- Gospel of the Hebrews ("Injil Ibrani"; "Injil Orang Ibrani"; bahasa Yunani: τὸ καθ' Ἑβραίους εὐαγγέλιον, "Injil menurut orang Ibrani"), adalah sebuah teks Injil sinkretis Yahudi–Kristen yang sekarang telah hilang; hanya ada fragmen-fragmen yang terlestarikan sebagai kutipan singkat oleh Bapa-bapa Gereja awal dan tulisan-tulisan apokrif. Fragmen-fragmen ini memuat tradisi praeksistensi Yesus, inkarnasi, baptisan, dan kemungkinan pencobaan, bersama dengan beberapa perkataan Yesus. Fitur khas termasuk Kristologi yang ditandai dengan keyakinan bahwa Roh Kudus adalah Ibu Ilahi Yesus dan penampakan Yesus setelah kebangkitan kepada Yakobus, saudara Yesus, yang menunjukkan penghormatan tinggi kepada Yakobus sebagai pemimpin gereja Kristen Yahudi di Yerusalem. Kemungkinan disusun dalam bahasa Yunan (in)
- Le terme Évangile des Hébreux ou Évangile selon les Hébreux désigne, dans la littérature patristique, un ou plusieurs textes apocryphes en usage dans des communautés judéo-chrétiennes. Comme il n’en subsiste que de courtes citations faites par certains Pères de l'Église, leur nombre et leur nature sont difficiles à cerner et il existe différentes opinions à cet égard. (fr)
- Vangelo degli Ebrei o Vangelo secondo gli Ebrei è il nome utilizzato in citazioni patristiche dal II al V secolo per designare un testo evangelico esistente in quel periodo, ma che i cristiani di lingua greca conoscevano poco; di esso si sono conservati solo frammenti, proprio attraverso le citazioni patristiche. (it)
- Het Evangelie van de Hebreeën is een verloren geraakt joods-christelijk evangelie waarvan slechts fragmenten bekend zijn uit het werk van Clemens van Alexandrië (ca. 150-215), Origenes (ca. 185-253), Didymus (ca. 319- 390) en Hiëronymus (ca.347-420). Uit de beschikbare fragmenten wordt duidelijk dat het evangelie een beschrijving van het leven van Jezus, waaronder zijn verleiding in de woestijn, zijn transfiguratie en opstanding, moet hebben bevat. (nl)
- Евангелие от евреев — новозаветный апокриф. Текст утерян. Фрагменты сохранились в виде цитат в сочинениях раннехристианских теологов. Считалось священной книгой эбионитов. Исходным языком этого евангелия был арамейский. Данный текст наиболее близок к каноническим евангелиям. Существует версия, что евангелие от евреев послужило основой для Евангелия от Матфея. Упоминается у Евсевия Кесарийского (Церковная история, 3,39,17). Текст описывает крещение Иисуса Христа. В Евангелии евреев Святой Дух не просто объявляет Иисуса своим «Сыном», но возвещает ему вечное царствование. Сам Христос называет Духа Святого своей матерью. В тексте молитвы «Отче наш» хлеб назван «завтрашним». В этом апокрифе также присутствует притча о талантах (См. Евангелие от Матфея, гл. 25, ст. ст. 14 — 23, где она также пр (ru)
|
