| dbo:abstract
|
- El protocelta, també anomenat celta comú, és el suposat avantpassat de totes les llengües cèltiques conegudes. Parlat probablement cap al 800 aC, el seu lèxic pot ser reconstruït amb l'ajuda del mètode comparatiu de la lingüística històrica. El protocelta és una llengua descendent directa del protoindoeuropeu i és àmpliament considerada com la primera de les llengües indoeuropees a dispersar-se en l'Europa nord-occidental i atlàntica. L'àrea on sembla que es va desenvolupar perceptiblement per primera vegada el protocelta, en oposició al dialecte centum anterior, correspondria a la cultura de Hallstatt, en les extremitats occidentals de l'. A partir d'aproximadament el 800 aC, aquesta cultura va introduir l'edat de ferro a Europa per influència d'elements traco-cimeris. S'ha arribat a indicar la possibilitat que els cimeris fossin els avantpassats dels cimbris i dels sicambris, i per tant l'origen del terme Cymru, a pesar que altres etimologies explicarien millor aquest últim terme. La reconstrucció del protocelta encara s'està fent en l'actualitat. El cèltic continental presenta moltes proves fonològiques i algunes morfològiques, i el material catalogat és encara molt escàs per permetre una reconstrucció segura de la sintaxi. Malgrat tenir algunes frases completes escrites en gal i celtiber, la literatura cèltica substancialment més antiga es troba en l'irlandès antic, la més antiga llengua cèltica insular registrada. (ca)
- اَللُّغَةُ الْقِلْطِيَّةُ الْبِدَائِيَّةُ هي اللغة البدائية التي عنها تفرعت جميع اللغات القلطية المعروفة، وهي سليلة اللغة الهندية الأوربية البدائية. يعتقد الباحثون أن القلط الأوائل تحدثوا بها ما بين عام 1300 وعام 800 قبل الميلاد، وهي الفترة التي سبقت ظهور مختلف اللغات القلطية. تشارك اللغاتُ القلطيةُ اللغاتَ الإيطاليقيةَ عدةَ خصائصَ غيرَ موجودةٍ في اللغات الهندية الأوربية الأخرى، ما يوحي باحتمالِ وجودِ وحدةٍ لغويةٍ قديمةٍ إيطاليقية قلطية. عملية إعادة بناء اللغة القلطية البدائية هي حاليا في طور الإنجاز. تعد شاهدا مهما في عملية إعادة بناء الْفُونُولُوجِيَا وبعض عناصر الْمُرْفُولُوجِيَا، إلا أن مادتها المتوفرة قليلة جدا لإعادة بناء تراكيبها على نحوٍ مُرْضٍ. وعليه فإن المصادر الأولية لإعادة البناء قادمة من ، خاصة الْأَيَرْلَنْدِيَّة القديمة ذات أقدمِ تراثٍ أدبيٍّ قلطي. (ar)
- La Kelta pralingvo, ankaŭ nomata la Komuna Kelta, estas la parte-rekonstruita pralingvo de ĉiuj el la konataj Keltaj lingvoj. Ĝian vortaron oni povas memfide rekonstrui per la kompara metodo de historia lingvistiko, per la sama maniero de la Hindeŭropa pralingvo, la pralingvon plej komplete rekonstruitan. La Kelta pralingvo estas ido de la Hindeŭropa pralingvo, kaj estas ano de la Hindeŭropa lingvaro, la plej parolata lingvofamilio. Nunaj Keltaj lingvoj kunhavas ecojn kun Italikaj lingvoj ne vidataj en-alilingve, kaj laŭ unu teorio, ili eble konstituas praan Italik-Keltan lingvaron. La daŭro de la Keltan-pralingvon-parolantaj kulturoj estis relative mallonga, komparite kun la 2000 jaroj de la Hindeŭropa. La plej frua kulturo kiun oni povas nomi kiel pra-kelta estas la malfrua-bronz-epoka Urnfield-a kulturo de centra Eŭropo, ĉ.1300 AKE. Post la fer-epoka Hallstatt-a kulturo de ĉirkaŭ 800 a.n.e., tiuj ĉi homaroj estis iĝintaj tute Keltaj. La rekonstruado de la Kelta pralingvo nune estas farita, pro-necese konfidante je pli-malfruaj versioj de Keltaj lingvoj. Kvankam la kontinenta Kelta donas multe da pruvo pri pra-Kelta fonologio, kaj iom da ĝia morfologio, registrita informaro estas tro malofta por permesi sekuran rekonstruadon de sintakso. Pro tio, la plej gravaj fontoj por rekonstruado venis de la insulaj Keltaj lingvoj. (eo)
- Die urkeltische Sprache, in der wissenschaftlichen Literatur auch Protokeltisch genannt, ist die rekonstruierte Vorläufersprache, von der die keltischen Sprachen abstammen, eine Sprachfamilie, die wiederum einen Zweig der indogermanischen Sprachfamilie bildet. Der Wortschatz des Urkeltischen kann zuverlässig mit der historisch-vergleichende Methode (Sprachvergleich) der historischen Linguistik rekonstruiert werden. Das Keltische ist ein Zweig der westlichen Gruppe der indogermanischen Sprachen neben Germanisch, Italisch und der baltisch-slawischen Gruppe. Das genaue Verhältnis dieser Gruppen untereinander ist Gegenstand der Diskussion; insbesondere wird diskutiert, ob es eine italo-keltische Zwischenstufe gegeben hat. Die italo-keltische Theorie nimmt eine Periode gemeinsamer Entwicklung der vorkeltischen mit den voritalischen Dialekten an. Diese Überlegungen gehen auf Carl Friedrich Lottner (1861) und Alois Walde zurück, der im Jahre 1917 den Aufsatz „Über älteste sprachliche Beziehungen zwischen Kelten und Italikern“ verfasste. Die italo-keltische Theorie sei nach Haarmann (2016) nicht belegbar; er sieht im Keltischen eine Ausgliederung einer eigenständigen indogermanischen Sprachgruppe, die 2000 v. Chr. aus der (hypothetischen) indogermanischen Ursprache eingesetzt hatte.Dennoch gibt es auch eine Reihe zeitgenössischer Sprachwissenschaftler, die die Hypothese weiterhin als belegt betrachten, so etwa (1966) oder Peter Schrijver. Die älteste archäologische Kultur, die als protokeltisch angesehen werden kann, ist die Urnenfelderkultur der mitteleuropäischen späten Bronzezeit (letztes Viertel des 2. Jahrtausends v. Chr.). Die aus ihr hervorgegangene eisenzeitliche Hallstattkultur war möglicherweise keltisch. Die sprachwissenschaftliche Rekonstruktion des Urkeltischen ist im Gange, siehe (2009). Das älteste Keltisch wird – vorwiegend nach geographischen, historischen und typologischen Gesichtspunkten – in Inselkeltisch und Festlandkeltisch aufgeteilt, wobei letzteres ausgestorben ist und alle bis heute gesprochenen keltischen Sprachen, auch das Bretonische, dem Inselkeltischen angehören. (Das Festlandkeltische ist hierbei definitiv keine genetische Einheit, sondern eine Zusammenfassung mehrerer Haupt- oder Primärzweige der keltischen Sprachfamilie, während das Inselkeltische von manchen Fachleuten für einen Primärzweig gehalten wird, herkömmlich jedoch als eine bloß typologisch begründete Gruppierung zweier Primärzweige, Goidelisch und Britannisch, betrachtet wird.) Bei der Erforschung des Festlandkeltischen besteht weitgehende Klarheit über die Phonologie und einige Gewissheit über das Formensystem (Morphologie, Flexion), während bei der Syntax mangels überlieferter Texte viele Unklarheiten bestehen. In den am besten bekannten festlandkeltischen Varietäten Gallisch und Keltiberisch sind nur wenige vollständige Sätze überliefert, die jedoch durch ihr hohes Alter von großem Wert für die Erforschung des Urkeltischen sind. Dagegen ist die älteste keltische Literatur in altirischer Sprache, der am frühesten überlieferten inselkeltischen Sprache, ab dem 7. Jahrhundert n. Chr. überliefert. (de)
- Protozelta berreraikitako aitzin-hizkuntza da, aitzinindoeuroperaren ondorengoa, ezagutzen diren hizkuntza zelta guztien arbaso komuna zatekeena. K.a. 1300-800 bitartean mintzatua, ipar-mendebaldeko Europan hedatu zen lehenbiziko indoeuropar hizkuntza izanen zatekeen. Errauts-kutxatilen zelaietako kulturarekin lotu ohi da, eta Hallstatt kulturarekin bereziki. (eu)
- Le proto-celtique, ou celtique commun, est la proto-langue reconstituée qui serait à l'origine de toutes les langues celtiques connues. Selon certains linguistes, il fait partie avec les langues italiques du groupe italo-celtique mais ce regroupement n'est pas reconnu par tous. Ces langues font partie des langues indo-européennes. (fr)
- El protocéltico o protocelta, también llamado celta común, es el supuesto ancestro de todas las lenguas celtas conocidas. Hablado probablemente hacia el 800 a. C., su léxico puede ser reconstruido con la ayuda del método comparativo de la lingüística histórica. El protocelta es una lengua descendiente directa del protoindoeuropeo y es ampliamente considerada como la primera de las lenguas indoeuropeas en dispersarse en la Europa noroccidental y atlántica. El área donde parece que se desarrolló perceptiblemente por primera vez el protocelta, en oposición al dialecto centum anterior, correspondería a la cultura de Hallstatt, en las extremidades occidentales de los Campos de urnas. El protocéltico pudo haber estado estrechamente emparentado con el protoitálico según la hipótesis de la relación italo-celta. A partir de aproximadamente el 800 a. C., esa cultura introdujo la Edad de Hierro en Europa por influencia de elementos traco-cimerios. Se ha llegado a indicar la posibilidad de que los cimerios fueran los ancestros de los cimbrios y los sicambrios, y por lo tanto el origen del término Cymru, a pesar de que otras etimologías explicarían mejor este último término. La reconstrucción del protocelta está siendo realizada en la actualidad. El céltico continental presenta muchas evidencias fonológicas y algunas morfológicas, y el material catalogado es aún muy escaso para permitir una reconstrucción segura de la sintaxis. A pesar de tener algunas frases completas escritas en galo y celtíbero, la literatura celta sustancialmente más antigua se encuentra en el irlandés antiguo, la más antigua lengua céltica insular registrada. (es)
- Proto-Celtic, or Common Celtic, is the ancestral proto-language of all known Celtic languages, and a descendant of Proto-Indo-European. It is not attested in writing but has been partly reconstructed through the comparative method. Proto-Celtic is generally thought to have been spoken between 1300 and 800 BC, after which it began to split into different languages. Proto-Celtic is often associated with the Urnfield culture and particularly with the Hallstatt culture. Celtic languages share common features with Italic languages that are not found in other branches of Indo-European, suggesting the possibility of an earlier Italo-Celtic linguistic unity. Proto-Celtic is currently being reconstructed through the comparative method by relying on later Celtic languages. Though Continental Celtic presents much substantiation for Proto-Celtic phonology, and some for its morphology, recorded material is too scanty to allow a secure reconstruction of syntax, though some complete sentences are recorded in the Continental Gaulish and Celtiberian. So the main sources for reconstruction come from Insular Celtic languages with the oldest literature found in Old Irish and Middle Welsh, dating back to authors flourishing in the 6th century AD. (en)
- Bahasa Proto-Kelt, juga disebut Bahasa Kelt Umum, ialah bahasa purba yang sebagian direkonstruksi dari seluruh Rumpun bahasa Kelt yang dikenali. , atau perbendaharaan kata, dapat dengan yakin direkonstruksi atas dasar metode perbandingan dari linguistik sejarah, dengan cara yang sama seperti bahasa Proto-Indo-Eropa, bahasa purba yang telah paling menyeluruh direkonstruksi. Bahasa Proto-Kelt adalah turunan bahasa Proto-Indo-Eropa dan merupakan bentuk awal Rumpun bahasa Kelt yang merupakan anggota Rumpun bahasa Indo-Eropa modern, rumpun bahasa yang paling umum dituturkan. Rumpun bahasa Keltik modern bersama dengan Rumpun bahasa Italik berbagi ciri khas umum yang tidak terlihat dalam cabang lain dan menurut satu teori, ia mungkin membentuk cabang . Rentang waktu budaya berbahasa Proto-Keltik relatif singkat dibandingkan dengan 2.000 tahun PIE. Budaya arkeologis terawal yang mungkin dibenarkan dianggap sebagai bahasa Proto-Keltik adalah Akhir Zaman Perunggu kebudayaan Urnfield Eropa Tengah kir-kira 1300 SM. Pada Zaman Besi kebudayaan Hallstatt sekitar 800 SM, orang-orang ini telah menjadi Kelt sepenuhnya. Rekonstruksi bahasa Proto-Kelt saat ini sedang dilakukan, dengan perlu bergantung pada perulangan rumpun bahasa Keltik kemudian. Walaupun menyajikan banyak bukti untuk fonologi bahasa Proto-Kelt, dan beberapa untuk morfologinya, bahan yang terekam terlalu sedikit untuk memungkinkan rekonstruksi sintaksis yang aman, walaupun beberapa kalimat lengkap terekam dalam bahasa Galia dan Keltiberia Benua. Oleh karena itu, sumber utama untuk rekonstruksi berasal dari Rumpun bahasa Kelt Kepulauan dengan kesusastraan tertua yang ditemukan dalam bahasa Irlandia Kuno dan bahasa Wales Pertengahan, yang berasal dari pengarang yang berkembang pada abad ke-6 M. (in)
- Il protoceltico o talvolta celtico comune è la lingua ricostruita quale antenato comune di tutte le diverse lingue celtiche storicamente conosciute. Non ci sono documenti scritti in protoceltico, poiché essa è una lingua orale che fu parlata prima dell'introduzione della scrittura presso i popoli che la utilizzarono; si tratta pertanto di una lingua estinta ricostruita per via teorica attraverso l'applicazione del metodo comparativo. Le iscrizioni più antiche appartengono a lingue celtiche continentali già differenziate, quali il gallico e il celtiberico. (it)
- ケルト祖語（ケルトそご、英: Proto-Celtic）は、紀元前800年頃に話されていたケルト語派の共通の祖先とされる言語である。汎ケルト語（英: Common Celtic）ともいう。印欧語族のうちで最も早くヨーロッパ大西洋岸に到達したことで知られ、その語彙は比較再構により多くが再建されている。の西端に位置しヨーロッパを鉄器時代へと導いたハルシュタット文化が原郷として推定されるが、それに影響を及ぼしたとされるキンメリア文化の担い手について、ゲルマン系のキンブリ人やの他にケルト系のウェールズ人を対応させる説が存在している。 ケルト祖語の再建は現在でも完了していない。島嶼ケルト語では古アイルランド語の文学作品が多く残されているものの、大陸ケルト語については音素や形態素以外をうかがい知ることのできる資料が数例のガリア語やイベリアケルト語で書かれた文章の他に現存しないことが理由とされる。 (ja)
- Proto-Keltisch is een gereconstrueerde proto-taal behorende tot de kentum-talen en die mogelijk nauw verwant is met het . De oudste archeologische cultuur die mogelijk in verband te brengen is met sprekers van het Proto-Keltisch is de Urnenveldencultuur in Centraal-Europa (ca. 1300 v.Chr.). Een grotere mate van zekerheid is er voor de Hallstattcultuur. Doorgaans wordt Hallstatt C, vanaf ca. 800 v.Chr., beschouwd als ten volle Keltisch. Onderzoekers die de Anatolische hypothese aanhangen, vermoeden dat het Proto-Keltisch als aftakking van de IE-stam tussen 8 à 10.000 jaar geleden is ontstaan. Dit is echter een minderheidsstandpunt, dat nog verder onder druk is komen te staan door de paleogenetische steun voor de koerganhypothese (die het Proto-Indo-Europees situeert rond 6000 jaar geleden en dus geen oudere divergenties toelaat). (nl)
- Język praceltycki – prajęzyk, hipotetyczny przodek wszystkich języków celtyckich. Należy do rodziny języków indoeuropejskich, w której wraz z i pragermańskim stanowi zachodnie, innowacyjne ekstremum. Uważa się, że praceltycka wspólnota językowa trwała do około VIII wieku p.n.e. – wiąże się ją z południowoniemiecką kulturą pól popielnicowych. Tak dawna datacja, jak również skromny materiał źródłowy nt. kontynentalnych dialektów celtyckich, stanowią poważne przeszkody w kompletnej rekonstrukcji tego języka. Zachowane źródła kontynentalne pozwalają na wysuwanie dość wiarygodnych hipotez nt. fonologii i morfologii, ale już nie składni. Wpływ na to ma znaczna innowacyjność języków wyspiarskich, jak również przerwa czasowa (ok. trzy stulecia) i odległość geograficzna w poświadczeniach między galijskim i , najważniejszymi podstawami rekonstrukcji. (pl)
- Urkeltiska är det rekonstruerade urspråket för alla kända keltiska språk med hjälp av jämförande lingvistik. Urkeltiska hade redan börjat splittras i olika dialekter under första halvan av 1000-talet f.Kr och kom att delas upp i ökeltiska språk och fastlandskeltiska språk. En annan uppdelning är p-keltiska språk och q-keltiska språk som är baserad på hur vissa ljud kom att uttalas i respektive familjer. Det ursprungliga keltiska språket, även kallat proto-keltiskt i den vetenskapliga litteraturen, är det rekonstruerade ursprungsspråket från vilket de keltiska språken härstammar, en språkfamilj som i sin tur utgör en gren av den indoeuropeiska språkfamiljen Dess ordförråd kan rekonstrueras på grundval av en jämförande metod av historiska språkvetare, jhistorisk lingvistik. Urkeltiska är en gren av den västra delen av den indoeuropeiska språkfamiljen, tillsammans med andra grenar av italiska språk, germanska språk och baltoslaviska språk. Det exakta släktskapet mellan dessa tidiga språkgrenar är något oklart och diskuteras ständigt bland lingvister. I synnerhet diskuteras om det fanns ett italiensk-keltiskt mellanstadium. Den italiensk-keltiska teorin förutsätter en period av gemensam utveckling av pre-keltiska med de pre-italienska dialekterna. Dessa överväganden går tillbaka till Carl Friedrich Lottner (1861) och Alois Walde, som skrev uppsatsen Om äldsta språkliga relationer mellan kelter och italienare 1917. Haarmann menade 2016 att den italiensk-keltiska teorin inte kan bevisas. Han menar att keltiska är en avknoppning av en oberoende indoeuropeisk språkgrupp, som hade etablerats cirka 2000 f.Kr. från det hypotetiska indoeuropeiska originalspråket. Det finns trots detta ett antal nutida lingvister som fortsätter att betrakta hypotesen om den italiensk-keltiska gruppen som bestyrkt, till exempel Calvert Watkins och Peter Schrijver. Den äldsta keltiska är uppdelad - främst enligt geografiska, historiska och typologiska aspekter - i en ö keltiska och en fastlands keltiska, den senare är en utdöd språkgrupp och alla keltiska språk som talas i nutiden, inklusive bretonska, tillhör den ö keltiska gruppen. Fastlandskeltiska är definitivt inte en enda genetisk enhet, utan en kombination av flera huvudgrenar av den keltiska språkfamiljen, medan ö-keltiska av vissa experter anses vara en primär gren, men delas traditionellt på typologiskagrunder i en gruppering med två primära grenar, goidelianska och brittiska. Den språkliga rekonstruktionen av den ursprungliga keltiska pågår, se Matasović (2009). Studierna av fastlandskeltiska språk har gett en stor klarhet om fonologi och viss säkerhet om formsystemet (morfologi, böjning), medan det finns många tvetydigheter i syntaxen på grund av bristen på traditionella texter. I de mest kända keltiska språken på fastlandet, galliska och keltiberiska har endast några få fullständiga meningar överlevt, men på grund av sin ålderdom är de av stort värde för studierna av Urkeltiska. Så de viktigaste källorna för rekonstruktion kommer från insulära keltiska språk med den äldsta litteraturen som finns i gammaliriska och mellanwalesiska, som går tillbaka till författare från sjätte århundradet e.Kr. Den äldsta arkeologiska kulturen som kan betraktas som proto-keltisk är urnfältkulturen i den centraleuropeiska sena bronsåldern (sista fjärdedelen av andra årtusendet f.Kr.). Järnålders Hallstattkultur som uppstod ur den i början av 11 hundratalet f.Kr. var möjligen keltisk. (sv)
- O protocélticoAO 1990 ou protoceltaAO 1990, também chamado de celta comum, é o suposto ancestral de todas as línguas celtas conhecidas. Falado provavelmente por volta de 800 a.C., seu léxico pode ser seguramente reconstruído com base no método comparativo da linguística histórica. O protocelta é uma língua descendente direta do protoindo-europeu e é amplamente considerada como a primeira das línguas indo-europeias a se espalhar na Europa norte-ocidental e atlântica. A área onde a língua parece ter primeiro se tornado perceptivelmente o protocelta, em oposição ao dialeto centum anterior, corresponde à cultura de Hallstatt, nas extremidades ocidentais do "Campo de Urnas". A partir de aproximadamente 800 a.C., essa cultura por influência de elementos trácio-cimérios introduziu a Idade do Ferro na Europa. Os contemporâneos cimérios são de maneira diversa indicados como os ancestrais dos címbrios, dos sicambros e de Cymru, apesar de outras etimologias explicarem melhor o último termo. A reconstrução do protocelta está atualmente sendo feita. Embora o céltico continental apresente muitas evidências fonológicas e algumas morfológicas, o material catalogado é ainda muito escasso para permitir uma reconstrução segura da sintaxe. Apesar de algumas sentenças completas estarem escritas em gaulês e celtibero, a literatura celta substancialmente mais antiga é encontrada no irlandês antigo, a mais antiga língua céltica insular registrada. (pt)
- Пракельтська (протокельтська) мова — реконструйована мова, яка є предком усіх відомих кельтських мов. Її лексика може бути більш-менш достовірно відновлена за допомогою порівняльно-історичного методу мовознавства. Пракельтська мова розвинулася з окремих діалектів праіндоєвропейської мови, є її найбільш західним відгалуженням. Деякі мовознавці вважають, що вона перебуває у близькій спорідненості з італійськими мовами (так звана італо-кельтська гіпотеза). Крім того, протокельтська мова має багато спільних рис з мовами германської, балтійської і слов'янської груп. Конкретні зв'язки між мовами цих груп є дискусійними. Існують різні точки зору стосовно часу відокремлення (виділення) пракельтської мови від загальноіндоєвропейської. Певні підрахунки свідчать про виникнення окремої кельтської гілки близько 6000 років тому. Найдавніша виразна територія розповсюдження пракельтської мови може відповідати місцям поширення гальштатської культури, західній окраїні культури полів поховальних урн на початку І тисячоріччя до н.е. Історично окремі кельтські мови фіксуються приблизно з 800 р. до н. н., саме цим часом можна стверджувати про розпад єдиної протокельтської мови на окремі гілки (чи групи). Реконструкція пракельтської мови ще й досі проводиться. Хоча мертві континентальні кельтські мови дають відносно багато відомостей в області фонології, у меншій мірі морфології, одначе писемного матеріалу ще занадто мало, аби точно реконструювати синтаксис цих мов. Незважаючи на деякі вислови, записані галльською і кельтіберською мовами, найдавнішою літературою кельтськими є все-таки література , яка містить ранні записи острівними кельтськими мовами. (uk)
- Протокельтский язык — реконструированный язык-предок исторических кельтских языков. Протокельтский язык относился к индоевропейской группе языков. Некоторые лингвисты считают возможным говорить о близком родстве протокельтского языка с италийскими (итало-кельтская гипотеза). Исторически отдельные кельтские языки фиксируются приблизительно с 800 г. до н. э.: к этому времени можно говорить о распаде кельтского языка на отдельные ветви. Существуют различные предположения о времени отделения протокельтского языка от общеиндоевропейского. Некоторые глоттохронологические подсчёты говорят о возникновении кельтской ветви около 6000 лет назад. (ru)
- 原始凱爾特語（Proto-Celtic language）又稱凱爾特共同語（Common Celtic），是所有已知凱爾特語言的假定祖語。雖然它是使用於西元前800年左右的祖語，但我們已經可以根據歷史語言學的比較法重建其字詞。原始凱爾特語是原始印歐語直接派生的，並廣泛地被認為是第一支進入北歐及歐洲大西洋沿海的印歐語族語言。之後，這個語言開始在這地區從原始印歐語分化出來，變成有別於其他更早出現的同源語的原始凱爾特語，而這地區也大致符合骨灰瓮文化西緣的哈爾施塔特文化。後來約在西元前800年之後，這個對應原始凱爾特語的哈爾施塔特文化也經由「」元素的影響將鐵器時代帶到歐洲；事實上，當時的西米里人就常從各種方面被宣稱是辛布里人、、及威爾斯人的祖先（見）。 原始凱爾特語的重建仍處於試驗性質。雖然大陸凱爾特諸語可驗證語音上以及部分上的重建，但它的語法仍因留存的大陸凱爾特語料文獻太缺少而無法有精確的成果。目前已有發現一些高盧語和凱爾特伊比利亞語的完整句子，但最古老且大量的凱爾特文學卻是古愛爾蘭語的語料，也是海島凱爾特語支的最早紀錄，並非是大陸凱爾特語。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Protozelta berreraikitako aitzin-hizkuntza da, aitzinindoeuroperaren ondorengoa, ezagutzen diren hizkuntza zelta guztien arbaso komuna zatekeena. K.a. 1300-800 bitartean mintzatua, ipar-mendebaldeko Europan hedatu zen lehenbiziko indoeuropar hizkuntza izanen zatekeen. Errauts-kutxatilen zelaietako kulturarekin lotu ohi da, eta Hallstatt kulturarekin bereziki. (eu)
- Le proto-celtique, ou celtique commun, est la proto-langue reconstituée qui serait à l'origine de toutes les langues celtiques connues. Selon certains linguistes, il fait partie avec les langues italiques du groupe italo-celtique mais ce regroupement n'est pas reconnu par tous. Ces langues font partie des langues indo-européennes. (fr)
- Il protoceltico o talvolta celtico comune è la lingua ricostruita quale antenato comune di tutte le diverse lingue celtiche storicamente conosciute. Non ci sono documenti scritti in protoceltico, poiché essa è una lingua orale che fu parlata prima dell'introduzione della scrittura presso i popoli che la utilizzarono; si tratta pertanto di una lingua estinta ricostruita per via teorica attraverso l'applicazione del metodo comparativo. Le iscrizioni più antiche appartengono a lingue celtiche continentali già differenziate, quali il gallico e il celtiberico. (it)
- ケルト祖語（ケルトそご、英: Proto-Celtic）は、紀元前800年頃に話されていたケルト語派の共通の祖先とされる言語である。汎ケルト語（英: Common Celtic）ともいう。印欧語族のうちで最も早くヨーロッパ大西洋岸に到達したことで知られ、その語彙は比較再構により多くが再建されている。の西端に位置しヨーロッパを鉄器時代へと導いたハルシュタット文化が原郷として推定されるが、それに影響を及ぼしたとされるキンメリア文化の担い手について、ゲルマン系のキンブリ人やの他にケルト系のウェールズ人を対応させる説が存在している。 ケルト祖語の再建は現在でも完了していない。島嶼ケルト語では古アイルランド語の文学作品が多く残されているものの、大陸ケルト語については音素や形態素以外をうかがい知ることのできる資料が数例のガリア語やイベリアケルト語で書かれた文章の他に現存しないことが理由とされる。 (ja)
- 原始凱爾特語（Proto-Celtic language）又稱凱爾特共同語（Common Celtic），是所有已知凱爾特語言的假定祖語。雖然它是使用於西元前800年左右的祖語，但我們已經可以根據歷史語言學的比較法重建其字詞。原始凱爾特語是原始印歐語直接派生的，並廣泛地被認為是第一支進入北歐及歐洲大西洋沿海的印歐語族語言。之後，這個語言開始在這地區從原始印歐語分化出來，變成有別於其他更早出現的同源語的原始凱爾特語，而這地區也大致符合骨灰瓮文化西緣的哈爾施塔特文化。後來約在西元前800年之後，這個對應原始凱爾特語的哈爾施塔特文化也經由「」元素的影響將鐵器時代帶到歐洲；事實上，當時的西米里人就常從各種方面被宣稱是辛布里人、、及威爾斯人的祖先（見）。 原始凱爾特語的重建仍處於試驗性質。雖然大陸凱爾特諸語可驗證語音上以及部分上的重建，但它的語法仍因留存的大陸凱爾特語料文獻太缺少而無法有精確的成果。目前已有發現一些高盧語和凱爾特伊比利亞語的完整句子，但最古老且大量的凱爾特文學卻是古愛爾蘭語的語料，也是海島凱爾特語支的最早紀錄，並非是大陸凱爾特語。 (zh)
- اَللُّغَةُ الْقِلْطِيَّةُ الْبِدَائِيَّةُ هي اللغة البدائية التي عنها تفرعت جميع اللغات القلطية المعروفة، وهي سليلة اللغة الهندية الأوربية البدائية. يعتقد الباحثون أن القلط الأوائل تحدثوا بها ما بين عام 1300 وعام 800 قبل الميلاد، وهي الفترة التي سبقت ظهور مختلف اللغات القلطية. تشارك اللغاتُ القلطيةُ اللغاتَ الإيطاليقيةَ عدةَ خصائصَ غيرَ موجودةٍ في اللغات الهندية الأوربية الأخرى، ما يوحي باحتمالِ وجودِ وحدةٍ لغويةٍ قديمةٍ إيطاليقية قلطية. (ar)
- El protocelta, també anomenat celta comú, és el suposat avantpassat de totes les llengües cèltiques conegudes. Parlat probablement cap al 800 aC, el seu lèxic pot ser reconstruït amb l'ajuda del mètode comparatiu de la lingüística històrica. El protocelta és una llengua descendent directa del protoindoeuropeu i és àmpliament considerada com la primera de les llengües indoeuropees a dispersar-se en l'Europa nord-occidental i atlàntica. L'àrea on sembla que es va desenvolupar perceptiblement per primera vegada el protocelta, en oposició al dialecte centum anterior, correspondria a la cultura de Hallstatt, en les extremitats occidentals de l'. (ca)
- Die urkeltische Sprache, in der wissenschaftlichen Literatur auch Protokeltisch genannt, ist die rekonstruierte Vorläufersprache, von der die keltischen Sprachen abstammen, eine Sprachfamilie, die wiederum einen Zweig der indogermanischen Sprachfamilie bildet. Der Wortschatz des Urkeltischen kann zuverlässig mit der historisch-vergleichende Methode (Sprachvergleich) der historischen Linguistik rekonstruiert werden. Das Keltische ist ein Zweig der westlichen Gruppe der indogermanischen Sprachen neben Germanisch, Italisch und der baltisch-slawischen Gruppe. Das genaue Verhältnis dieser Gruppen untereinander ist Gegenstand der Diskussion; insbesondere wird diskutiert, ob es eine italo-keltische Zwischenstufe gegeben hat. Die italo-keltische Theorie nimmt eine Periode gemeinsamer Entwicklung d (de)
- La Kelta pralingvo, ankaŭ nomata la Komuna Kelta, estas la parte-rekonstruita pralingvo de ĉiuj el la konataj Keltaj lingvoj. Ĝian vortaron oni povas memfide rekonstrui per la kompara metodo de historia lingvistiko, per la sama maniero de la Hindeŭropa pralingvo, la pralingvon plej komplete rekonstruitan. La Kelta pralingvo estas ido de la Hindeŭropa pralingvo, kaj estas ano de la Hindeŭropa lingvaro, la plej parolata lingvofamilio. Nunaj Keltaj lingvoj kunhavas ecojn kun Italikaj lingvoj ne vidataj en-alilingve, kaj laŭ unu teorio, ili eble konstituas praan Italik-Keltan lingvaron. (eo)
- El protocéltico o protocelta, también llamado celta común, es el supuesto ancestro de todas las lenguas celtas conocidas. Hablado probablemente hacia el 800 a. C., su léxico puede ser reconstruido con la ayuda del método comparativo de la lingüística histórica. El protocelta es una lengua descendiente directa del protoindoeuropeo y es ampliamente considerada como la primera de las lenguas indoeuropeas en dispersarse en la Europa noroccidental y atlántica. El área donde parece que se desarrolló perceptiblemente por primera vez el protocelta, en oposición al dialecto centum anterior, correspondería a la cultura de Hallstatt, en las extremidades occidentales de los Campos de urnas. El protocéltico pudo haber estado estrechamente emparentado con el protoitálico según la hipótesis de la relació (es)
- Proto-Celtic, or Common Celtic, is the ancestral proto-language of all known Celtic languages, and a descendant of Proto-Indo-European. It is not attested in writing but has been partly reconstructed through the comparative method. Proto-Celtic is generally thought to have been spoken between 1300 and 800 BC, after which it began to split into different languages. Proto-Celtic is often associated with the Urnfield culture and particularly with the Hallstatt culture. Celtic languages share common features with Italic languages that are not found in other branches of Indo-European, suggesting the possibility of an earlier Italo-Celtic linguistic unity. (en)
- Bahasa Proto-Kelt, juga disebut Bahasa Kelt Umum, ialah bahasa purba yang sebagian direkonstruksi dari seluruh Rumpun bahasa Kelt yang dikenali. , atau perbendaharaan kata, dapat dengan yakin direkonstruksi atas dasar metode perbandingan dari linguistik sejarah, dengan cara yang sama seperti bahasa Proto-Indo-Eropa, bahasa purba yang telah paling menyeluruh direkonstruksi. Bahasa Proto-Kelt adalah turunan bahasa Proto-Indo-Eropa dan merupakan bentuk awal Rumpun bahasa Kelt yang merupakan anggota Rumpun bahasa Indo-Eropa modern, rumpun bahasa yang paling umum dituturkan. Rumpun bahasa Keltik modern bersama dengan Rumpun bahasa Italik berbagi ciri khas umum yang tidak terlihat dalam cabang lain dan menurut satu teori, ia mungkin membentuk cabang . Rentang waktu budaya berbahasa Proto-Keltik (in)
- Proto-Keltisch is een gereconstrueerde proto-taal behorende tot de kentum-talen en die mogelijk nauw verwant is met het . De oudste archeologische cultuur die mogelijk in verband te brengen is met sprekers van het Proto-Keltisch is de Urnenveldencultuur in Centraal-Europa (ca. 1300 v.Chr.). Een grotere mate van zekerheid is er voor de Hallstattcultuur. Doorgaans wordt Hallstatt C, vanaf ca. 800 v.Chr., beschouwd als ten volle Keltisch. (nl)
- Język praceltycki – prajęzyk, hipotetyczny przodek wszystkich języków celtyckich. Należy do rodziny języków indoeuropejskich, w której wraz z i pragermańskim stanowi zachodnie, innowacyjne ekstremum. Uważa się, że praceltycka wspólnota językowa trwała do około VIII wieku p.n.e. – wiąże się ją z południowoniemiecką kulturą pól popielnicowych. Tak dawna datacja, jak również skromny materiał źródłowy nt. kontynentalnych dialektów celtyckich, stanowią poważne przeszkody w kompletnej rekonstrukcji tego języka. Zachowane źródła kontynentalne pozwalają na wysuwanie dość wiarygodnych hipotez nt. fonologii i morfologii, ale już nie składni. Wpływ na to ma znaczna innowacyjność języków wyspiarskich, jak również przerwa czasowa (ok. trzy stulecia) i odległość geograficzna w poświadczeniach między g (pl)
- Urkeltiska är det rekonstruerade urspråket för alla kända keltiska språk med hjälp av jämförande lingvistik. Urkeltiska hade redan börjat splittras i olika dialekter under första halvan av 1000-talet f.Kr och kom att delas upp i ökeltiska språk och fastlandskeltiska språk. En annan uppdelning är p-keltiska språk och q-keltiska språk som är baserad på hur vissa ljud kom att uttalas i respektive familjer. (sv)
- O protocélticoAO 1990 ou protoceltaAO 1990, também chamado de celta comum, é o suposto ancestral de todas as línguas celtas conhecidas. Falado provavelmente por volta de 800 a.C., seu léxico pode ser seguramente reconstruído com base no método comparativo da linguística histórica. O protocelta é uma língua descendente direta do protoindo-europeu e é amplamente considerada como a primeira das línguas indo-europeias a se espalhar na Europa norte-ocidental e atlântica. A área onde a língua parece ter primeiro se tornado perceptivelmente o protocelta, em oposição ao dialeto centum anterior, corresponde à cultura de Hallstatt, nas extremidades ocidentais do "Campo de Urnas". (pt)
- Пракельтська (протокельтська) мова — реконструйована мова, яка є предком усіх відомих кельтських мов. Її лексика може бути більш-менш достовірно відновлена за допомогою порівняльно-історичного методу мовознавства. Пракельтська мова розвинулася з окремих діалектів праіндоєвропейської мови, є її найбільш західним відгалуженням. Деякі мовознавці вважають, що вона перебуває у близькій спорідненості з італійськими мовами (так звана італо-кельтська гіпотеза). Крім того, протокельтська мова має багато спільних рис з мовами германської, балтійської і слов'янської груп. Конкретні зв'язки між мовами цих груп є дискусійними. (uk)
- Протокельтский язык — реконструированный язык-предок исторических кельтских языков. Протокельтский язык относился к индоевропейской группе языков. Некоторые лингвисты считают возможным говорить о близком родстве протокельтского языка с италийскими (итало-кельтская гипотеза). Исторически отдельные кельтские языки фиксируются приблизительно с 800 г. до н. э.: к этому времени можно говорить о распаде кельтского языка на отдельные ветви. (ru)
|
