| dbo:abstract
|
- ماريا ملكة رومانيا (بالإنجليزية: Marie of Edinburgh) تعرف كذلك بماري من ايدينبورغ (29اكتوبر 1875-18 يوليوم 1938) وهي زوجة فرديناند الأول ملك رومانيا حيث كانت اخر ملكة قرينة في رومانيا. ولدت ماري في العائلة الملكية في بريطانيا وهي ابنة الأمير ألفريد دوق إيدنبورغ ابن الملكة فيكتوريا وامها . في 10 يناير 1893 تزوجت ماري من ولي عهد رومانيا فرديناند الذي أصبح فيما بعد فرديناند الأول ملك رومانيا وكانت تتمتع بشعبية بين الرومانيين، وكانت تسيطر على ضعف ارادة زوجها حتى صعوده إلى العرش عام 1914. وبعد اندلاع الحرب العالمية الأولى حثت ماري زوجها الملك على الدخول إلى جانب الحلفاء فاعلنت رومانيا الحرب على ألمانيا عام 1916. وفي مراحل القتال الأولى سقطت العاصمة بوخارست بيد قوات المحور فانتقلت ماري وفرديناند واولادهم الخمسة إلى مولدوفا، حيث عملت مع بناتها الثلاث كممرضات في المستشفيات العسكرية لرعاية الجنود الجرحى والمصابين بداء الكوليرا. في 1 ديسمبر 1918 مقاطعة ترانسلفانيا ومن ثم بيسارابيا وبوكوفينا توحدت مع مملكة رومانيا القديمة. فاصبحت ماري الملكة القرينة لرومانيا الكبرى، وشاركت في مؤتمر السلام في باريس 1919 حيث قادت حملة عالمية للاعتراف برومانيا الكبرى. في عام 1930 عاد ابنها الأكبر كارول الثاني الذي تنازل عن حقه في العرش مسبقاً واعتلى العرش بعد ان ازاح ابنه الملك الطفل ميخائيل ملك رومانيا وقام بابعاد امه الملكة ماري عن المشهد السياسي وسعى للتاثير على شعبيتها لذلك انتقلت ماري بعيداً عن بوخارست واقامت في الريف أو في منزلها على البحر الأسود، وفي عام 1937 أصبحت مريضة بتليف الكبد وتوفيت في العام التالي.وكانت تدين بالديانة البهائية. (ar)
- Maria del Regne Unit, reina de Romania (Eastwell Park a Kent, 29 d'octubre de 1875 - Bucarest 18 de juliol de 1938). La princesa Maria del Regne Unit era neta de la reina Victòria I del Regne Unit i del tsar Alexandre II de Rússia, esposa del rei Ferran I de Romania i àvia dels reis Miquel I de Romania i de Pere II de Iugoslàvia. (ca)
- Marie Rumunská (rozená princezna Marie Alexandra Viktorie Edinburská; 29. října 1875, , Spojené království – 10. července 1938, , Rumunsko) byla poslední rumunská královna jako manželka Ferdinanda I. Rumunského. (cs)
- Prinzessin Marie Alexandra Victoria von Edinburgh, genannt Missy, VA (* 29. Oktober 1875 in , Kent, England; † 18. Juli 1938 in Sinaia, Rumänien) war ein Mitglied des Hauses Sachsen-Coburg und Gotha und als Ehefrau von Ferdinand von Hohenzollern-Sigmaringen Königin von Rumänien. (de)
- Η Μαρία του Εδιμβούργου, Βασίλισσα της Ρουμανίας (Marie of Edinburgh, 29 Οκτωβρίου 1875 – 18 Ιουλίου 1938), ήταν σύζυγος του Φερδινάνδου Α΄ της Ρουμανίας. Η Μαρία Αλεξάνδρα Βικτωρία γεννήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 1875 ως Πριγκίπισσα Μαρία του Εδιμβούργου, ήταν η κόρη του Αλφρέδου, Δούκα του Εδιμβούργου, και της Μεγάλης Δούκισσας Μαρίας Αλεξάνδροβνας της Ρωσίας.Τα παιδικά της χρόνια τα πέρασε στο Κεντ, τη Μάλτα και το Κόμπουργκ. Μετά την άρνηση μιας πρότασης γάμου από τον ξάδελφό της, τον μελλοντικό Γεώργιο Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου, επέλεξε να παντρευτεί τον Φερδινάνδο, Διάδοχο της Ρουμανίας. Ο γάμος τους έγινε στις 10 Ιανουαρίου 1893 στο Κάστρο Ζίγκμαρινγκεν με τρεις τελετές, μία πολιτική, μία ρωμαιοκαθολική και μία αγγλικανική. Παρών στο γάμο τους ήταν ο Γουλιέλμος Β΄ της Γερμανίας. Η Μαρία και ο Φερδινάνδος απέκτησαν έξι παιδιά:
* τον Κάρολο Β΄ (1893-1953)
* την Ελισάβετ (1894-1956)
* την Μαρία (1900-1961)
* τον Νικόλαο (1903-1978)
* την Ιλεάνα (1909-1991)
* και τον Μίρτσεα (1913-1916) Ο Κάρολος Α΄ της Ρουμανίας απεβίωσε στις 10 Οκτωβρίου 1914 και, την επόμενη μέρα, η Μαρία και ο Φερδινάνδος ανακηρύχθηκαν βασιλείς της Ρουμανίας στη Ρουμανική Βουλή των Αντιπροσώπων. Τον Αύγουστο του 1916 η Ρουμανία πήρε μέρος στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ. Με την Πτώση του Βουκουρεστίου από τα αυστριακά στρατεύματα η βασιλική οικογένεια κατέφυγε στο Ιάσιο, πρωτεύουσα της Μολδαβίας. Εκεί, η Μαρία φορώντας στολή νοσοκόμας παραλάμβανε τραυματισμένους στρατιώτες και τους μετέφερε στο νοσοκομείο. Μετά το τέλος του πολέμου, ταξίδεψε στη Γαλλία και την Αγγλία, όπου συναντήθηκε με σημαντικές προσωπικότητες της εποχής, προκειμένου να πετύχει όσο το δυνατόν περισσότερα κέρδη για τη Ρουμανία. Τον Οκτώβριο του 1922 ο Πατριάρχης Μύρων της Ρουμανίας έστεψε τον Φερδινάνδο και την Μαρία ως Βασιλείς της Μεγάλης Ρουμανίας, εορτάζοντας έτσι την ένωση της Ρουμανίας με την Τρανσυλβανία. Το 1926 η Μαρία μεταστράφηκε στην Ορθοδοξία, προκειμένου να έρθει ακόμα πιο κοντά με το λαό. Με την άνοδο του γιου της, Καρόλου, στο θρόνο το 1930, αυτός προσπάθησε να αφαιρέσει τη Μαρία από την πολιτική σκηνή και να μειώσει τη δημοτικότητά της. Εκείνη, απογοητευμένη από τις πράξεις του γιου της εγκατέλειψε το Βουκουρέστι και πέρασε τα υπόλοιπα χρόνια της στην επαρχία και στο σπίτι της στη Μαύρη Θάλασσα. Πέθανε από κίρρωση του ήπατος στις 18 Ιουλίου 1938. (el)
- Maria Aleksandra Viktorino de Saksio-Koburgo kaj Gotao (naskiĝis la 29-an de oktobro 1875 en Eastwell Park, Kent, mortis la 18-an de julio 1938 en Sinaia) estis (pro edzineco) reĝino de Rumanio 1914 - 1927. Filino de la princo Alfredo de Saksio-Koburgo kaj Gotao, duko de Edinburgo kaj de Saksio-Koburgo kaj Gotao (dua filo de la reĝino Viktoria de Britio) kaj de la grandprincino , filino de la caro Aleksandro la 2-a de Rusio. Princino tre bela, dum sia infaneco kaj juneco loĝis inter Anglio, Malto kaj Koburgo. Ŝia pensmaniero estis moderna, inteligenta kaj malferma. Ŝia kuraĝeco kaj virtoj popularigis ŝin kio igis ŝin grandan simbolon por ŝia nova patrio, Rumanio. La 10-an de januaro 1893, je ŝia 17-jariĝo, geedziĝis en la kastelo de Sigmaringen kun la princo heredanto de Rumanio, Ferdinando de Hohenzollern-Sigmaringen, estonta reĝo Ferdinando la 1-a de Rumanio kaj heredanto de sia onklo Karlo la 1-a de Rumanio, kun kiu ŝi naskis ses gefilojn: 1.
* Karlo la 2-a de Rumanio (1893 - 1953). 2.
* (1894 - 1956). Geedziĝis en 1921 kun . 3.
* (1900 - 1961). Geedziĝis en 1922 kun Aleksandro la 1-a de Jugoslavio. 4.
* (1903 - 1979). 5.
* (1909 - 1991). Arkidukino de Aŭstrio pro geedziĝo. 6.
* (1913 -1916). Reĝino en 1914 post la forpaso de la reĝo Karlo la 1-a de Rumanio, Maria estis monarkino tre populara inter ŝiaj subuloj, apogis la Ententon dum la Unua mondmilito kaj verkante la libron Mia lando (1915-1919) kiu estas priskribo pri Rumanio. Dum la milito aktivis helpante la vunditojn. En 1922 estis kronita kune kun sia edzo dum solena ortodoksa ceremonio en la urbo Alba Julia, post pliiĝo de la rumana teritorio (aneksado de Transilvanio kaj Besarabio). En 1927 vidviniĝis kaj ŝia nepo Mikaelo la 1-a de Rumanio entroniĝis, ĉar lia patro, la princo Karlo, senrajtigis pro geedziĝo al pleba rumanino. Post venki Mikaelon, Karlo (nova reĝo Karlo la 2-a) persekutis sian patrinon, pro envio je ŝia populareco. La bonkora reĝino, malsana je kancero, ĉiam optimisma kaj religiema, forpasis je la 63 jaroj en la kastelo de Pelesch, Sinaia, tristigante ŝian familion kaj popolon. Dum ŝia regado verkis interesajn 'Memoroj'n kaj laboris por la bonstato kaj progreso de Rumanio. (eo)
- Maria Errumaniakoa, Maria Alexandra Victoria Edinburgheko printzesa jaioa Errumaniako erregina ezkontidea izan zen. Alfredo, Edinburgheko dukea (geroago Saxonia-Coburg-Gothako dukea) eta Maria Aleksandrovna Errusiakoaren alaba izan zen. 1893an Fernando I.a Errumaniakoarekin ezkondu zen, oraindik printze oinordeko zenean. Erregina ezkontidea izan zen 1914tik 1927ra. Lehen Mundu Gerran erizain gisa jardun zuen zauritutako soldaduekin. 1919an Parisko Bake Biltzarrera joan zen eta Errumania zabalduaren aldeko kanpaina egin zuen. 1922an bere senarrarekin batera koroatu zuten Alba Iulian. Oso ospetsua izan zen Errumanian eta atzerrian. Senarra 1927an hil zitzaion eta Mariak uko egin zion bere biloba Migel I.a Errumaniakoaren Erregeordetza Kontseiluan parte hartzeari. Bere seme Karlos II.a Errumaniakoak bizitza publikotik aldendu zuen tronura igotzean. Errumanieraz eta ingelesez idatzitako 34 liburu argitaratu zituen. Horietako bat The Story of My Time autobiografia izan zen. (eu)
- Marie d'Édimbourg, née le 29 octobre 1875 à Eastwell et morte le 18 juillet 1938 à Sinaia, est un membre de la famille royale britannique, devenue par mariage reine de Roumanie à partir de 1914. Elle pousse la Roumanie à rejoindre les Alliés de la Première Guerre mondiale en 1916 et s'investit durant le conflit pour soutenir les combattants. (fr)
- Marie (born Princess Marie Alexandra Victoria of Edinburgh; 29 October 1875 – 18 July 1938) was the last Queen of Romania as the wife of King Ferdinand I. Marie was born into the British royal family. Her parents were Prince Alfred, Duke of Edinburgh (later Duke of Saxe-Coburg and Gotha) and Grand Duchess Maria Alexandrovna of Russia. Marie's early years were spent in Kent, Malta and Coburg. After refusing a proposal from her cousin, the future King George V, she was chosen as the future wife of Crown Prince Ferdinand of Romania, the heir apparent of King Carol I, in 1892. Marie was Crown Princess between 1893 and 1914, and became immediately popular with the Romanian people. After the outbreak of World War I, Marie urged Ferdinand to ally himself with the Triple Entente and declare war on Germany, which he eventually did in 1916. During the early stages of fighting, Bucharest was occupied by the Central Powers and Marie, Ferdinand and their five children took refuge in Western Moldavia. There, she and her three daughters acted as nurses in military hospitals, caring for soldiers who were wounded or afflicted by cholera. After the war, on 1 December 1918, the historical region of Transylvania, following Bessarabia and Bukovina, united with the Old Kingdom. Marie, now queen of Greater Romania, attended the Paris Peace Conference of 1919, where she campaigned for international recognition of the enlarged Romania. In 1922, she and Ferdinand were crowned in a specially-built cathedral in the ancient city of Alba Iulia, in an elaborate ceremony which mirrored their status as queen and king of a united state. As queen, Marie was very popular, both in Romania and abroad. In 1926, she and two of her children undertook a diplomatic tour of the United States. They were received enthusiastically by the people and visited several cities before returning to Romania. There, Marie found that Ferdinand was gravely ill and he died a few months later. Now queen dowager, Marie refused to be part of the regency council which reigned over the country under the minority of her grandson, King Michael. In 1930, Marie's eldest son Carol, who had waived his rights to succession, deposed his son and usurped the throne, becoming King Carol II. He removed Marie from the political scene and strived to crush her popularity. As a result, Marie moved away from Bucharest and spent the rest of her life either in the countryside or at Balchik Palace, her summer residence in Southern Dobruja by the Black Sea. In 1937, she became ill with cirrhosis and died the following year. Following Romania's transition to a People's Republic, the monarchy was excoriated by communist officials. Several biographies of the royal family described Marie either as a drunkard or as a promiscuous woman, referring to her many alleged affairs and to orgies she had supposedly organised before and during the war. In the years preceding the Romanian Revolution of 1989, Marie's popularity recovered and she was offered as a model of patriotism to the population. Marie is primarily remembered for her work as a nurse, but is also known for her extensive writing, including her critically acclaimed autobiography. (en)
- María de Sajonia-Coburgo y Gotha (Marie Alexandra Victoria; Ashford, 29 de octubre de 1875 - Sinaia, 18 de julio de 1938) fue la segunda descendiente y la primera hija del príncipe Alfredo, duque de Edimburgo y de la gran duquesa María Aleksándrovna de Rusia, por lo tanto era nieta de la reina Victoria del Reino Unido y del emperador Alejandro II de Rusia. También fue reina consorte de Rumanía, como la esposa del rey Fernando I de Rumanía. Nacida en el seno de la familia real británica, María vivió sus primeros años entre Kent, Malta, y la ciudad de Coburgo. Después de rechazar una propuesta de matrimonio de su primo, el futuro Jorge V del Reino Unido, se casó con el príncipe Fernando de Rumanía, heredero del rey Carlos I de Rumanía en 1892. En el largo período en que ocupó la posición de consorte del príncipe heredero (entre 1893 y 1914), María se convirtió en un personaje muy popular entre el pueblo rumano. El rumor de que ella controlaba a su débil marido llevó a un periódico canadiense a afirmar que «pocos consortes reales ejercieron mayor influencia que la reina María, durante el reinado de su marido». Tal influencia habría sido decisiva para que Fernando I declarase la guerra a Alemania en 1916. Durante la Primera Guerra Mundial, Bucarest fue ocupada por las tropas enemigas y la familia real tuvo que refugiarse en Moldavia. Allí, María y sus hijas sirvieron como enfermeras, cuidando de los soldados heridos o afectados por el cólera. En 1919, después del conflicto, María asistió a la Conferencia de Paz de París, donde hizo campaña por el reconocimiento internacional de la Gran Rumanía. Como reina, era muy popular, tanto en Rumanía como en el extranjero, llegando a ser recibida con gran entusiasmo durante un viaje oficial a los Estados Unidos en 1926. Con la muerte de Fernando I en 1927, se negó a formar parte del consejo de regencia durante la minoría de su nieto, Miguel I. En 1930, su hijo mayor, que habían renunciado a sus derechos al trono en 1925, depuso al joven rey y asumió el trono como Carlos II. Desde entonces, trató de hacer caer la popularidad de su madre. Lejos de la escena política, María se fue a vivir a su casa, cerca del mar Negro. Diagnosticada con una cirrosis, murió en el Castillo de Pelișor en el año 1938. Con la transición a una república socialista, la monarquía fue injuriada por los funcionarios comunistas. Varias biografías de la familia real describen a María ya sea como una borracha o como una mujer promiscua, en referencia a presuntas orgías que había supuestamente organizado antes y durante la guerra. En los años anteriores a la Revolución rumana de 1989, la popularidad de María se recuperó y se puso como modelo de patriotismo a la población. María es recordada principalmente por su trabajo como enfermera, pero también es conocida por sus obras escritas, incluyendo su autobiografía aclamada por la crítica. (es)
- Putri Marie dari Edinburgh, yang lebih dikenal sebagai Marie dari Rumania (Marie Alexandra Victoria; 29 Oktober 1875 – 18 Juli 1938), adalah terakhir sebagai istri dari Ferdinand I dari Rumania. Marie lahir pada tanggal 29 Oktober 1875 di Inggris sebagai anak kedua dari Alfred, Adipati Saxe-Coburg dan Gotha dan Adipati Wanita Agung Maria Alexandrovna dari Rusia. Marie adalah cucu dari Ratu Victoria dari Britania Raya dan Tsar Alexander II dari Rusia. Marie dinamai untuk menghormati nenek dari pihak ibu, ibunya, Kakek dari pihak ibu, dan nenek dari pihak ayahnya. Marie sempat menjadi pengantin potensial sepupunya, calon Raja George V. Tetapi, hubungan itu ditolak oleh kedua ibu mereka. Setelah itu, Marie menikah dengan calon Raja Ferdinand I dari Rumania dan mereka memiliki enam anak. Pernikahan Marie dan Ferdinand tidak bahagia dan mereka menjalani perselingkuhan dengan orang lain. Marie sangat populer dikalangan rakyat Rumania dan kalangan luar negeri. Marie dan kedua anaknya membawa misi diplomatik ke Amerika Serikat. Marie sangat bahagia ketika putri pertamanya, Elisabeth, menikah dengan Putra Mahkota George dari Yunani. Marie juga sangat bahagia ketika putra pertamanya Carol menikah dengan Putri Helen dari Yunani dan Denmark setelah bercerai dari . Marie juga sangat bahagia ketika putri keduanya, Maria, menikah dengan calon Raja Alexander I dari Yugoslavia. Hubungan Marie dengan salah satu putranya, , sangat memburuk ketika dia menikahi Ioana Doletti, yang adalah seorang rakyat jelata dan wanita yang sudah cerai. Marie sangat tidak setuju dengan hubungan itu dan sangat tersakiti ketika Doletti membujuk Nicholas untuk tidak berhubungan lagi dengan ibunya. Marie menyalahkan dirinya sendiri karena sudah gagal untuk mendidik anak-anaknya. Marie sangat sedih ketika putri pertamanya, Elisabeth, yang menjadi Ratu Yunani pada tahun 1922 bercerai dari suaminya. Marie juga sangat sedih ketika putra pertamanya, Carol, menceraikan istrinya untuk menikah dengan . Marie dalah terakhir, walaupun Putri Helen hanya mendapatkan gelar Ibu suri Rumania pada tahun 1940 sampai tahun 1947. Marie adalah salah satu cucu Ratu Victoria yang dinobatkan menjadi pasangan pemimpin. Marie adalah salah satu dari tiga Permaisuri yang mempertahankan posisi mereka sebagai permaisuri setelah berakhirnya Perang Dunia I, bersama Ratu Norwegia dan Ratu Spanyol. Marie meniggal pada tanggal 18 Juli 1938, pukul 5:38 sore, delapan menit setelah koma. (in)
- マリア・ア・ロムニエイ（ルーマニア語: Maria a României, 1875年10月29日 - 1938年7月18日）は、ルーマニア王フェルディナンド1世の王妃。マリア・デ・エディンブルグ（Maria de Edinburgh）。英語名はマリー・アレクサンドラ・ヴィクトリア・オブ・エディンバラ（Marie Alexandra Victoria of Edinburgh）。 (ja)
- 에든버러의 마리아(루마니아어: Maria de Edinburg, 1875년 10월 29일~1938년 7월 18일)은 작센코부르크고타의 알프레트와 그의 아내 러시아의 마리야 알렉산드로브나 사이에서 태어난 장녀이다. 따라서 영국 빅토리아 여왕의 친손녀이며 러시아 황제 알렉산드르 2세의 외손녀이다. 1893년에 루마니아의 페르디난드 1세와 결혼하여 1차 대전 와중인 1914년에 루마니아 왕비가 되었다. 루마니아의 페르디난드 1세를 설득하여, 루마니아 왕국을 연합국으로 참전시켜 후에 많은 영토를 얻어냈기에, 루마니아에서 많은 사랑을 받았다. (ko)
- Maria di Sassonia-Coburgo-Gotha (nome completo Marie Alexandra Victoria Saxe-Coburg and Gotha, Princess of Edinburgh) nata principessa di Sassonia-Coburgo-Gotha, duchessa di Sassonia, principessa di Edimburgo e chiamata famigliarmente Missy, divenne regina di Romania come consorte del re Ferdinando I di Romania (1865-1927). (it)
- Marie Alexandra Victoria van Edinburgh (Eastwell Park, (Engeland), 29 oktober 1875 — Sinaia (District Prahova), 18 juli 1938), prinses van Saksen-Coburg en Gotha, was een Engelse prinses en door haar huwelijk koningin van Roemenië. Zij was de dochter van prins Alfred, hertog van Edinburgh en van Gotha (de tweede zoon van koningin Victoria) en grootvorstin Maria Aleksandrovna (de enige dochter van tsaar Alexander II). Vanwege het werk van haar vader in de marine bracht ze veel tijd van haar jeugd door in het buitenland, met name Malta. Als jonge prinses werd zij een geschikte huwelijkskandidate gevonden voor de koninklijke huizen van Europa. Zelfs haar neef, de latere Engelse koning George V, vroeg haar ten huwelijk. Haar Russische moeder was echter gekant tegen huwelijk van neef en nicht in de eerste lijn. In 1893 trouwde zij met de latere Roemeense koning Ferdinand, een telg uit het geslacht Hohenzollern-Sigmaringen. Uit het huwelijk kwamen zes kinderen voort: In 1914 overleed Ferdinands oom, koning Carol I. Ferdinand volgde hem op en Marie werd koningin. Tijdens de Eerste Wereldoorlog diende de koningin als verpleegster bij het Rode Kruis. Na de oorlog vertegenwoordigde zij Roemenië bij de vredesonderhandelingen in Versailles. Na het overlijden van haar man in 1927 bleef zij in Roemenië en schreef boeken en memoires. (nl)
- Мари́я Алекса́ндра Викто́рия Эдинбу́ргская (англ. Marie Alexandra Victoria of Edinburgh), в браке и вдовстве была известна как Мари́я Румы́нская (рум. Maria a României; 29 октября 1875, — 18 июля 1938, замок Пелишор) — британская принцесса; дочь Альфреда, герцога Эдинбургского и Саксен-Кобург-Готского, и великой княжны Марии Александровны. По отцу — внучка королевы Виктории, по матери — императора Александра II. В браке — последняя королева Румынии. Детские и юношеские годы Мария провела на Мальте, в Кенте и Кобурге. Отказавшись от предложения своего двоюродного брата, будущего короля Георга V, в 1892 году она была выбрана в качестве будущей жены кронпринца Румынии Фердинанда — племянника бездетного короля Кароля I. После свадьбы, состоявшейся в 1893 году, и до 1914 года, когда супруг Марии стал королём, она носила титул кронпринцессы Румынии. Будучи кронпринцессой, Мария была весьма популярна в народе, имела большое влияние на своего слабовольного супруга и контролировала почти все его действия. После начала Первой мировой войны Мария принуждала Фердинанда присоединиться к Антанте и объявить войну Германии, что он в итоге сделал в 1916 году, уже став королём. Вскоре после вступления Румынии в войну Бухарест был оккупирован Центральными державами, и Мария с мужем и детьми вынуждена была укрываться в Молдавии. Там она выполняла функцию медсестры в военных госпиталях, ухаживая за ранеными и болевшими холерой солдатами. 1 декабря 1918 года провинция Трансильвания, вслед за Бессарабией и Буковиной, объединилась со Старым королевством. Мария, теперь королева Великой Румынии, участвовала в Парижской мирной конференции 1919 года, на которой произошло международное признание расширенной Румынии. В 1922 году в специально построенном соборе в древнем городе Алба-Юлия вместе с мужем Мария была коронована в ходе сложной церемонии, которая отражала их статус королевы и короля объединённого государства. Будучи королевой, Мария была популярна как в самой Румынии, так и за рубежом. В 1926 году Мария с двумя детьми совершила дипломатическую поездку по Соединённым Штатам. Они были с энтузиазмом приняты людьми и посетили несколько городов перед возвращением в Румынию. По возвращении королева обнаружила, что её супруг Фердинанд тяжело болен; он умер несколько месяцев спустя. Став вдовствующей королевой, Мария отказалась от участия в регентском совете при малолетнем внуке Михае I, однако из политики не ушла. В 1930-е годы старший сын Марии, Кароль, ранее отказавшийся от своих прав на престол, низложил своего сына и узурпировал трон, став королём Каролем II. Кароль устранил мать с политической сцены и всеми силами стремился сокрушить её популярность, в результате чего Мария покинула Бухарест и провела остаток жизни в двух своих резиденциях. В 1937 году бывшая королева заболела циррозом и умерла в следующем году. После того, как Румыния превратилась в Социалистическую Республику, монархия стала подвергаться нещадной критике со стороны коммунистических чиновников. Несколько биографий королевской семьи стали описывать Марию либо как пьяницу, либо как неразборчивую женщину, ссылаясь на её предполагаемые многочисленные связи и оргии, которые она якобы организовывала до и во время войны. В годы, предшествовавшие румынской революции 1989 года, популярность Марии вновь возросла. В первую очередь её помнят за работу в качестве медсестры, но также она известна обширными литературными трудами — в том числе, подвергшейся критике автобиографией. (ru)
- Maria Aleksandra Wiktoria Sachsen-Coburg-Gotha (ur. 29 października 1875 w Eastwell Park, Kent, zm. 10 lipca 1938 w Sinai) – królowa Rumunii. Maria Koburg – jej pełne imię Marie Alexandra Victoria von Sachsen-Coburg und Gotha of Great Britain and Ireland zu Sachsen, była córką Alfreda, księcia Edynburga, oraz wielkiej księżnej Marii (jedynej córki cara Aleksandra II). Jej babką była królowa Wiktoria, która pieszczotliwie nazywała ją Missy. Jej siostrą była Wiktoria Melita Koburg – wielka księżna Hesji, a później wielka księżna Rosji, Aleksandra, księżna Hohenlohe-Langenburg oraz Beatrycze, księżna Hiszpanii. Maria była kobietą o niezwykłej urodzie. Zalecali się do niej Mikołaj II i Jerzy V. Przyszły król Wielkiej Brytanii zakochał się w Marii, swojej kuzynce, i oświadczył się jej. Ojcowie obojga wyrazili zgodę na ślub, jednak matka Marii, gardząca brytyjską rodziną królewską, wolała, aby jej córki wyszły za mąż za kogoś spoza brytyjskiej dynastii. 10 stycznia 1893 roku poślubiła w Sigmaringen następcę tronu Rumunii, księcia Ferdynanda. Wydała na świat sześcioro dzieci: 1.
* Karola II (ur. 3 października 1893), 2.
* Elżbietę, królową Grecji (ur. 29 września 1894), 3.
* Marię, królową Jugosławii (ur. 6 stycznia 1900), 4.
* Mikołaja (ur. 5 sierpnia 1903), 5.
* Ileanę (ur. 23 grudnia 1908), 6.
* Mirceę, który umarł w wieku czterech lat, w 1914. Małżeństwo nie było szczęśliwe. Księżna Maria, prowadząca długoletnią korespondencję z amerykańską tancerką, pisała w tajemnicy o odczuciach do swojego męża: niechęć, która wzrosła do wstrętu. Historycy zgadzają się, że ojcem księcia Mircei był jej długoletni kochanek Barbu Știrbey. Co do księżniczki Ileany nie ma już takiej pewności, podobnie jest z księżniczką Marią, przyszłą królową Jugosławii. Ojcostwo Ferdynanda w wypadku trzech najstarszych dzieci jest dość pewne. W 1897 roku Maria miała romans z porucznikiem Zizi Cantacuzene. Związek ten stał się powszechnie znany, ale został szybko zakończony przez króla Karola I. W tym samym roku Maria zaszła w ciążę. Księżna udała się do matki do Coburga i więcej o dziecku nie słyszano. Spekulowano, że urodziło się martwe, lub zostało oddane do sierocińca. Niezależnie od prawdy, „historię tajemniczego dziecka Marii rumuńskiej” królowa wzięła za sobą do grobu. Gdy Maria w 1899 roku była w ciąży z Marią, poprosiła króla Karola, aby mogła urodzić dziecko w rodzinnym Coburgu, gdzie panował jej ojciec. Po odmowie króla Maria oświadczyła, że ogłosi, że ojcem dziecka, którego się spodziewa, jest wielki książę Borys Władymirowicz (syn Włodzimierza Romanowa i wnuk cara Aleksandra II). Przerażony król zgodził się i przyszła królowa urodziła w Turyngii córkę, którą nazwano Maria, ale zawsze zwracano się do niej Mignon. Po tym, nie wiadomo, czy dla uniknięcia krytyki dynastii, czy rzeczywiście w to wierzył, następca tronu Ferdynand uznał dziecko za swoje. Czwarte dziecko Marii, a zarazem drugi syn – Mikołaj – urodził się w 1903 roku. Według Pauliny Astor, siostry bliskiego przyjaciela i powiernika księżnej, oraz lekarza rodzinnego Astorów, ojcem Mikołaja nie był książę Ferdynand, a właśnie . Jednakże tak jak w przypadku Mignon, następca tronu uznał Mikołaja i kiedy książę dorastał, był bardziej podobny do Hohenzollernów niż do Astorów. „Księżniczka Maria jest ładna, lubi taniec, teatr i wszelkiego rodzaju sporty. Niestety jest dość wyniosła i nie umiała, przynajmniej do tej pory, zyskać sympatii rumuńskiego ludu” – pisała, nie bez odrobiny satysfakcji, o swojej następczyni królowa Elżbieta. Osąd ten być może mógł być słuszny, niemniej jednak należy przypomnieć, że księżniczce Marii trudno było walczyć o serca Rumunów, które były już zajęte przez powszechnie lubianą Elżbietę. Ponadto Maria miała również aspiracje literackie, co podsyciło tylko rywalizację między obydwiema kobietami. Po swojej koronacji w 1914 roku Maria tak pisała w swym dzienniku: „Jestem królową! Należę do mojego narodu, muszę dla niego żyć i w mojej duszy nie może zagościć strach”. Maria została koronowana w przededniu rozpoczęcia działań I wojny światowej. W ciągu trudnych lat walk Maria zbliżyła się do swych poddanych, którzy cierpieli tak jak ona. Pełną poświęcenia pracą w szpitalach zyskała sobie miano „matki rannych”. W czasie epidemii tyfusu, która spowodowała śmierć trzystu tysięcy osób – a więc więcej, niż wyniosły straty militarne – odmówiła nawet wkładania rękawiczek, kiedy umierający całowali jej dłonie. A kiedy ktoś chwalił ją za odwagę, odpowiadała: "To nie moja zasługa. Nie mam wyjścia: muszę być odporna". Ambasador Francji w Rumunii opisywał ją jako „jedyne w swoim rodzaju połączenie anglosaskiej doskonałości i słowiańskiego wdzięku z pełną harmonii olśniewającą urodą”. Będąca utalentowaną pisarką i doskonałą amazonką, wiodła intelektualny prym na rumuńskim dworze; królowa interesowała się również malarstwem i innymi dziedzinami sztuki, nawet architekturą zieleni. Maria stała się rumuńską patriotką, a jej wpływ w tym kraju był bardzo duży. A.L. Easterman pisze, że król Ferdynand był spokojnym, prostym człowiekiem o nieznaczącym charakterze... to nie on, ale Maria rządziła w Rumunii. Uznał on także, że sympatie królowej do Sojuszu „miały znaczący wpływ na poparcie ich przez Rumunię” w czasie wojny. Rumunia wyszła zwycięsko z działań wojennych, powiększając dwukrotnie swe terytorium. Królowa Maria, wezwana przez premiera, aby udała się na pertraktacje do Francji, wypowiedziała swoje słynne zdanie: Rumunia potrzebuje twarzy i ja będę tą twarzą. Pojawienie się „Królowej-żołnierza” było sensacją, a ta gorliwie broniła interesów swojego kraju i to m.in. dzięki niej Rumunia osiągnęła tam tak dużo. Osiem lat po wstąpieniu na tron para królewska podjęła decyzję o uroczystej koronacji, która odbyła się 15 października 1922 roku w Transylwanii. Na koronację królowa Maria zamówiła koronę, którą wedle jej projektu wykonał dom Falize. Król Ferdynand nigdy nie był blisko ze swoim synem Karolem, ale Marię i najstarszego syna łączyła głęboka więź miłości i sympatii. Jednak ich relacje pogorszyły się, gdy Karol sprzeciwił się związkowi matki z księciem Ştirbey. Kolejny konflikt wybuchł, kiedy królowa chciała wybrać przyszłą żonę dla syna, nie pozwalając mu samodzielnie podjąć decyzji. Królowa Maria była gorącą zwolenniczką możliwie najściślejszego związku polityczno-wojskowego łączącego Rumunię z Polską. Stosowna konwencja została też podpisana w 1921 r. W dniach 23–29 czerwca 1923 roku razem z mężem przebywała z oficjalną wizytą w Polsce. Służbę honorową przy rumuńskich gościach pełnił generał broni Tadeusz Rozwadowski. 26 czerwca 1923 roku uczestniczyła w „wielkich ćwiczeniach wojskowych na poligonie rembertowskim”. W czasie ćwiczeń zginął jej „drogocenny płaszcz”, który 4 lipca 1923 roku odnalazła polska żandarmeria. Po śmierci męża Maria zajęła się pisaniem książek i wspomnień (Historia mojego życia). Królowa Maria zmarła w 1938 roku. Uroczystości pogrzebowe odbyły się sześć dni po jej śmierci w Bukareszcie, który ozdobiony był fiołkowo-różowymi kwiatami i kirem w tym samym kolorze, tak jak życzyła sobie tego zmarła. Królowa Maria była pierwszą królewską wyznawczynią bahaizmu, pisała: To jest jak szeroki uścisk zgromadzenia wszystkich tych, którzy długo szukali słowa nadziei... zasmuconych przez ciągłe niesnaski wśród wiernych wielu wyznań i zmęczonych ich wzajemną nietolerancją, odkryłam w bahaizmie prawdziwego ducha nauczania Chrystusa, tak często odrzucanego i niezrozumianego. (pl)
- Marie av Edinburg, född 29 oktober 1875 på , Kent, England, död 10 juli 1938, drottning av Rumänien 1914-1927. Dotter till den brittiske Alfred, hertig av Edinburgh och storhertiginnan Maria Alexandrovna av Ryssland. Hennes farmor var drottning Viktoria I av Storbritannien och hennes morfar tsar Alexander II av Ryssland. Gift 10 januari 1893 med Ferdinand, sedermera Ferdinand I av Rumänien. (sv)
- Maria Alexandra Vitória (em inglês: Marie Alexandra Victoria; Kent, 29 de outubro de 1875 – Sinaia, 18 de julho de 1938), foi a esposa do rei Fernando I e última Rainha Consorte da Romênia de 1914 até 1927. Nascida Princesa do Reino Unido e de Saxe-Coburgo-Gota, era a segunda criança e primeira menina de Alfredo, Duque de Saxe-Coburgo-Gota e de sua esposa, a grã-duquesa Maria Alexandrovna da Rússia, tendo sido neta da rainha Vitória do Reino Unido e do czar Alexandre II da Rússia. Nascida na família real britânica, Maria viveu seus primeiros anos entre Kent, Malta e a cidade de Coburgo, na Alemanha. Após recusar a proposta de casamento de seu primo, o futuro Jorge V do Reino Unido, ela casou-se com o príncipe Fernando, herdeiro do rei Carlos I da Romênia, em 1892. No longo período em que ocupou a posição de consorte do príncipe herdeiro (entre 1893 e 1914), Maria tornou-se bastante popular entre o povo romeno. A fama de que ela controlava o fraco gênio do marido levou um jornal canadense a afirmar que "poucas consortes reais exerceram maior influência do que a rainha Maria, durante o reinado de seu marido". Tal influência teria sido decisiva para que Fernando I declarasse guerra à Alemanha, em 1916. Durante a Primeira Guerra Mundial, Bucareste foi ocupada pelas tropas inimigas e a família real teve que refugiar-se na Moldávia. Lá, Maria e suas filhas atuaram como enfermeiras, cuidando dos soldados feridos ou atingidos pelo cólera. Em 1919, após o término do conflito, Maria participou da Conferência de Paz de Paris, onde fez campanha pelo reconhecimento internacional da Grande Romênia. Como rainha, ela era muito popular, tanto na Romênia quanto no exterior – chegou a ser recebida com grande entusiasmo durante uma viagem oficial aos Estados Unidos, em 1926. Com a morte de Fernando I, em 1927, ela recusou-se a compor o conselho de regência durante a menoridade de seu neto, Miguel I. Em 1930, seu filho mais velho – que havia renunciado aos seus direitos ao trono em 1925 – depôs o jovem rei e assumiu o trono, como Carlos II. A partir de então, esforçou-se por derrubar a popularidade materna. Afastada da cena política, Maria passou a viver em sua residência, próximo ao mar Negro. Diagnosticada com uma cirrose hepática, ela morreu no Castelo de Pelişor, em 1938. (pt)
- 愛丁堡的瑪麗郡主（Princess Marie of Edinburgh，1875年－1938年），又稱羅馬尼亞的玛丽王后，愛丁堡公爵阿尔弗雷德王子长女。她嫁给罗马尼亚国王斐迪南一世。生有三子三女（其中小儿子夭折，成長两子三女）。两人的长子卡罗尔二世是罗马尼亚国王米哈伊一世的父亲。 (zh)
- Марія Александра Вікторія Заксен-Кобурґ-Ґота (англ. Marie Alexandra Victoria of Saxe-Coburg and Gotha), більш відома як Марія Единбурзька (англ. Marie of Edinburgh) або Марія Румунська (рум. Maria a României) (нар. 29 жовтня 1875 в Іствелл-Парку — пом. 18 липня 1938 в Синаї) — принцеса Великої Британії із Саксен-Кобург-Готської династії, донька герцога Единбурзького Альфреда та російської великої княжни Марії Олександрівни, дружина короля Румунії Фердинанда I, матір короля Румунії Кароля II, королеви Греції Єлизавети та королеви Югославії Марії. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Maria del Regne Unit, reina de Romania (Eastwell Park a Kent, 29 d'octubre de 1875 - Bucarest 18 de juliol de 1938). La princesa Maria del Regne Unit era neta de la reina Victòria I del Regne Unit i del tsar Alexandre II de Rússia, esposa del rei Ferran I de Romania i àvia dels reis Miquel I de Romania i de Pere II de Iugoslàvia. (ca)
- Marie Rumunská (rozená princezna Marie Alexandra Viktorie Edinburská; 29. října 1875, , Spojené království – 10. července 1938, , Rumunsko) byla poslední rumunská královna jako manželka Ferdinanda I. Rumunského. (cs)
- Prinzessin Marie Alexandra Victoria von Edinburgh, genannt Missy, VA (* 29. Oktober 1875 in , Kent, England; † 18. Juli 1938 in Sinaia, Rumänien) war ein Mitglied des Hauses Sachsen-Coburg und Gotha und als Ehefrau von Ferdinand von Hohenzollern-Sigmaringen Königin von Rumänien. (de)
- Marie d'Édimbourg, née le 29 octobre 1875 à Eastwell et morte le 18 juillet 1938 à Sinaia, est un membre de la famille royale britannique, devenue par mariage reine de Roumanie à partir de 1914. Elle pousse la Roumanie à rejoindre les Alliés de la Première Guerre mondiale en 1916 et s'investit durant le conflit pour soutenir les combattants. (fr)
- マリア・ア・ロムニエイ（ルーマニア語: Maria a României, 1875年10月29日 - 1938年7月18日）は、ルーマニア王フェルディナンド1世の王妃。マリア・デ・エディンブルグ（Maria de Edinburgh）。英語名はマリー・アレクサンドラ・ヴィクトリア・オブ・エディンバラ（Marie Alexandra Victoria of Edinburgh）。 (ja)
- 에든버러의 마리아(루마니아어: Maria de Edinburg, 1875년 10월 29일~1938년 7월 18일)은 작센코부르크고타의 알프레트와 그의 아내 러시아의 마리야 알렉산드로브나 사이에서 태어난 장녀이다. 따라서 영국 빅토리아 여왕의 친손녀이며 러시아 황제 알렉산드르 2세의 외손녀이다. 1893년에 루마니아의 페르디난드 1세와 결혼하여 1차 대전 와중인 1914년에 루마니아 왕비가 되었다. 루마니아의 페르디난드 1세를 설득하여, 루마니아 왕국을 연합국으로 참전시켜 후에 많은 영토를 얻어냈기에, 루마니아에서 많은 사랑을 받았다. (ko)
- Maria di Sassonia-Coburgo-Gotha (nome completo Marie Alexandra Victoria Saxe-Coburg and Gotha, Princess of Edinburgh) nata principessa di Sassonia-Coburgo-Gotha, duchessa di Sassonia, principessa di Edimburgo e chiamata famigliarmente Missy, divenne regina di Romania come consorte del re Ferdinando I di Romania (1865-1927). (it)
- Marie av Edinburg, född 29 oktober 1875 på , Kent, England, död 10 juli 1938, drottning av Rumänien 1914-1927. Dotter till den brittiske Alfred, hertig av Edinburgh och storhertiginnan Maria Alexandrovna av Ryssland. Hennes farmor var drottning Viktoria I av Storbritannien och hennes morfar tsar Alexander II av Ryssland. Gift 10 januari 1893 med Ferdinand, sedermera Ferdinand I av Rumänien. (sv)
- 愛丁堡的瑪麗郡主（Princess Marie of Edinburgh，1875年－1938年），又稱羅馬尼亞的玛丽王后，愛丁堡公爵阿尔弗雷德王子长女。她嫁给罗马尼亚国王斐迪南一世。生有三子三女（其中小儿子夭折，成長两子三女）。两人的长子卡罗尔二世是罗马尼亚国王米哈伊一世的父亲。 (zh)
- Марія Александра Вікторія Заксен-Кобурґ-Ґота (англ. Marie Alexandra Victoria of Saxe-Coburg and Gotha), більш відома як Марія Единбурзька (англ. Marie of Edinburgh) або Марія Румунська (рум. Maria a României) (нар. 29 жовтня 1875 в Іствелл-Парку — пом. 18 липня 1938 в Синаї) — принцеса Великої Британії із Саксен-Кобург-Готської династії, донька герцога Единбурзького Альфреда та російської великої княжни Марії Олександрівни, дружина короля Румунії Фердинанда I, матір короля Румунії Кароля II, королеви Греції Єлизавети та королеви Югославії Марії. (uk)
- ماريا ملكة رومانيا (بالإنجليزية: Marie of Edinburgh) تعرف كذلك بماري من ايدينبورغ (29اكتوبر 1875-18 يوليوم 1938) وهي زوجة فرديناند الأول ملك رومانيا حيث كانت اخر ملكة قرينة في رومانيا. ولدت ماري في العائلة الملكية في بريطانيا وهي ابنة الأمير ألفريد دوق إيدنبورغ ابن الملكة فيكتوريا وامها . في 10 يناير 1893 تزوجت ماري من ولي عهد رومانيا فرديناند الذي أصبح فيما بعد فرديناند الأول ملك رومانيا وكانت تتمتع بشعبية بين الرومانيين، وكانت تسيطر على ضعف ارادة زوجها حتى صعوده إلى العرش عام 1914. وبعد اندلاع الحرب العالمية الأولى حثت ماري زوجها الملك على الدخول إلى جانب الحلفاء فاعلنت رومانيا الحرب على ألمانيا عام 1916. وفي مراحل القتال الأولى سقطت العاصمة بوخارست بيد قوات المحور فانتقلت ماري وفرديناند واولادهم الخمسة إلى مولدوفا، حيث عملت مع بناتها الثلاث كممرضات في المستشفيات العسكرية لرعاية الجنود (ar)
- Η Μαρία του Εδιμβούργου, Βασίλισσα της Ρουμανίας (Marie of Edinburgh, 29 Οκτωβρίου 1875 – 18 Ιουλίου 1938), ήταν σύζυγος του Φερδινάνδου Α΄ της Ρουμανίας. Η Μαρία Αλεξάνδρα Βικτωρία γεννήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 1875 ως Πριγκίπισσα Μαρία του Εδιμβούργου, ήταν η κόρη του Αλφρέδου, Δούκα του Εδιμβούργου, και της Μεγάλης Δούκισσας Μαρίας Αλεξάνδροβνας της Ρωσίας.Τα παιδικά της χρόνια τα πέρασε στο Κεντ, τη Μάλτα και το Κόμπουργκ. Μετά την άρνηση μιας πρότασης γάμου από τον ξάδελφό της, τον μελλοντικό Γεώργιο Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου, επέλεξε να παντρευτεί τον Φερδινάνδο, Διάδοχο της Ρουμανίας. Ο γάμος τους έγινε στις 10 Ιανουαρίου 1893 στο Κάστρο Ζίγκμαρινγκεν με τρεις τελετές, μία πολιτική, μία ρωμαιοκαθολική και μία αγγλικανική. Παρών στο γάμο τους ήταν ο Γουλιέλμος Β΄ της Γερμανίας. (el)
- Maria Aleksandra Viktorino de Saksio-Koburgo kaj Gotao (naskiĝis la 29-an de oktobro 1875 en Eastwell Park, Kent, mortis la 18-an de julio 1938 en Sinaia) estis (pro edzineco) reĝino de Rumanio 1914 - 1927. Filino de la princo Alfredo de Saksio-Koburgo kaj Gotao, duko de Edinburgo kaj de Saksio-Koburgo kaj Gotao (dua filo de la reĝino Viktoria de Britio) kaj de la grandprincino , filino de la caro Aleksandro la 2-a de Rusio. (eo)
- María de Sajonia-Coburgo y Gotha (Marie Alexandra Victoria; Ashford, 29 de octubre de 1875 - Sinaia, 18 de julio de 1938) fue la segunda descendiente y la primera hija del príncipe Alfredo, duque de Edimburgo y de la gran duquesa María Aleksándrovna de Rusia, por lo tanto era nieta de la reina Victoria del Reino Unido y del emperador Alejandro II de Rusia. También fue reina consorte de Rumanía, como la esposa del rey Fernando I de Rumanía. (es)
- Maria Errumaniakoa, Maria Alexandra Victoria Edinburgheko printzesa jaioa Errumaniako erregina ezkontidea izan zen. Alfredo, Edinburgheko dukea (geroago Saxonia-Coburg-Gothako dukea) eta Maria Aleksandrovna Errusiakoaren alaba izan zen. 1893an Fernando I.a Errumaniakoarekin ezkondu zen, oraindik printze oinordeko zenean. Erregina ezkontidea izan zen 1914tik 1927ra. Errumanieraz eta ingelesez idatzitako 34 liburu argitaratu zituen. Horietako bat The Story of My Time autobiografia izan zen. (eu)
- Marie (born Princess Marie Alexandra Victoria of Edinburgh; 29 October 1875 – 18 July 1938) was the last Queen of Romania as the wife of King Ferdinand I. Marie was born into the British royal family. Her parents were Prince Alfred, Duke of Edinburgh (later Duke of Saxe-Coburg and Gotha) and Grand Duchess Maria Alexandrovna of Russia. Marie's early years were spent in Kent, Malta and Coburg. After refusing a proposal from her cousin, the future King George V, she was chosen as the future wife of Crown Prince Ferdinand of Romania, the heir apparent of King Carol I, in 1892. Marie was Crown Princess between 1893 and 1914, and became immediately popular with the Romanian people. (en)
- Putri Marie dari Edinburgh, yang lebih dikenal sebagai Marie dari Rumania (Marie Alexandra Victoria; 29 Oktober 1875 – 18 Juli 1938), adalah terakhir sebagai istri dari Ferdinand I dari Rumania. Marie lahir pada tanggal 29 Oktober 1875 di Inggris sebagai anak kedua dari Alfred, Adipati Saxe-Coburg dan Gotha dan Adipati Wanita Agung Maria Alexandrovna dari Rusia. Marie adalah cucu dari Ratu Victoria dari Britania Raya dan Tsar Alexander II dari Rusia. Marie dinamai untuk menghormati nenek dari pihak ibu, ibunya, Kakek dari pihak ibu, dan nenek dari pihak ayahnya. (in)
- Marie Alexandra Victoria van Edinburgh (Eastwell Park, (Engeland), 29 oktober 1875 — Sinaia (District Prahova), 18 juli 1938), prinses van Saksen-Coburg en Gotha, was een Engelse prinses en door haar huwelijk koningin van Roemenië. Zij was de dochter van prins Alfred, hertog van Edinburgh en van Gotha (de tweede zoon van koningin Victoria) en grootvorstin Maria Aleksandrovna (de enige dochter van tsaar Alexander II). Vanwege het werk van haar vader in de marine bracht ze veel tijd van haar jeugd door in het buitenland, met name Malta. (nl)
- Maria Aleksandra Wiktoria Sachsen-Coburg-Gotha (ur. 29 października 1875 w Eastwell Park, Kent, zm. 10 lipca 1938 w Sinai) – królowa Rumunii. Maria Koburg – jej pełne imię Marie Alexandra Victoria von Sachsen-Coburg und Gotha of Great Britain and Ireland zu Sachsen, była córką Alfreda, księcia Edynburga, oraz wielkiej księżnej Marii (jedynej córki cara Aleksandra II). Jej babką była królowa Wiktoria, która pieszczotliwie nazywała ją Missy. Jej siostrą była Wiktoria Melita Koburg – wielka księżna Hesji, a później wielka księżna Rosji, Aleksandra, księżna Hohenlohe-Langenburg oraz Beatrycze, księżna Hiszpanii. (pl)
- Maria Alexandra Vitória (em inglês: Marie Alexandra Victoria; Kent, 29 de outubro de 1875 – Sinaia, 18 de julho de 1938), foi a esposa do rei Fernando I e última Rainha Consorte da Romênia de 1914 até 1927. Nascida Princesa do Reino Unido e de Saxe-Coburgo-Gota, era a segunda criança e primeira menina de Alfredo, Duque de Saxe-Coburgo-Gota e de sua esposa, a grã-duquesa Maria Alexandrovna da Rússia, tendo sido neta da rainha Vitória do Reino Unido e do czar Alexandre II da Rússia. (pt)
- Мари́я Алекса́ндра Викто́рия Эдинбу́ргская (англ. Marie Alexandra Victoria of Edinburgh), в браке и вдовстве была известна как Мари́я Румы́нская (рум. Maria a României; 29 октября 1875, — 18 июля 1938, замок Пелишор) — британская принцесса; дочь Альфреда, герцога Эдинбургского и Саксен-Кобург-Готского, и великой княжны Марии Александровны. По отцу — внучка королевы Виктории, по матери — императора Александра II. В браке — последняя королева Румынии. (ru)
|
.jpg){kind=link}
_of_Romania_-_statue;_Regina_Maria_-_statuie.jpg){kind=link}
