| dbo:abstract
|
- Hilari de Poitiers, en llatí Hilarius Pictaviensis, (Pictavium, actual Poitiers, ca. 300 - ca. 368) fou un eclesiàstic i escriptor del segle iv, nascut a Poitiers, ciutat de la que va ser bisbe. Els catòlics i ortodoxos el consideren sant. (ca)
- أيلاري أسقف بوتييه (باللاتينيَّة: Hilarius؛ م.310 - و.367) كان أسقف بواتييه وملفان الكنيسة. كان يُشار إليه أحيانًا باسم «مطرقة الآريوسيين» (باللاتينيَّة: Malleus Arianorum) و«أثناسيوس الغرب»، ويأتي اسمه من الكلمة اللاتينية سواء كان سعيدًا أو مبتهجًا. بالإضافة إلى عمله الهام كمطران، كان إيلاري متزوجًا ووالد آبرا من بواتييه، وهي راهبة وقديسة اشتهرت بجمعيتها الخيرية. يحتفل بذكراه في التقويم الروماني العام في 13 يناير. (ar)
- Svatý Hilarius z Poitiers, latinsky Hilarius Pictaviensis, francouzsky Saint-Hilaire, (asi 315 – 13. ledna 367) byl galořímský biskup, latinsky píšící teolog a církevní učitel 4. století, proslul bojem proti arianismu. (cs)
- Hilarius von Poitiers (französisch Saint-Hilaire; * um 315 in Poitiers; † 367 ebenda) war ein Bischof und Kirchenlehrer und während des Arianischen Streits ein herausragender Vertreter der Trinitarier in der Westlichen Kirche. (de)
- Ο Ιλάριος Πικταυίου ή (αρχ.) Ιλάριος των Πικταυών ή Ιλάριος του Πουατιέ (Hilaire de Poitiers, 310 – 367) ήταν επίσκοπος του Πουατιέ και διδάσκαλος της Εκκλησίας. Ήταν θεολόγος, συγγραφέας και υμνογράφος. Είναι άγιος της ορθόδοξης και καθολικής εκκλησίας (εορτή: 13 ή 14 Ιανουαρίου) και πνευματικός του άγιου Μαρτίνου επίσκοπου της Τουρ (αρχ.) ή Μαρτίνου των Τουρονών (Martin de Tours, + 397). (el)
- Sankta Hilaro aŭ Hilario (latine Hilarius, france Hilaire) el Potevo (france Poitiers) estas kristana sanktulo el la kvara jarcento. Li estas unu el la plej fruaj Doktoroj de la Eklezio. Li estis episkopo de Poitiers. Lia laboro por la fido helpis la kristanismon en ties ortodoksa formo venki la Arianismon. Inter liaj pensoj disvastigitaj inter kristanoj en epoko de kontraŭkristanaj persekutoj per allogo kaj flato efikis tiu ĉi: "Ne draŝas nian dorson sed karesas nian ventron nin honorante en la palaco; ne skurĝas nian korpon, sed celas kapti nian koron" kiuj nin allogas per flato. Li mortis en 367. Festotago: la 13-a de januaro. (eo)
- San Hilario de Poitiers (en latín, Hilarius Pictaviensis) fue un obispo, escritor, Padre y Doctor de la Iglesia nacido a principios de siglo IV, hacia 315, en Poitiers (Francia) y fallecido en esta misma ciudad en 367, que es venerado como santo. Es referido en ocasiones como el «martillo de los arrianos» (en latín, Malleus Arianorum) y como el «Atanasio de Occidente». (es)
- Hilary of Poitiers (Latin: Hilarius Pictaviensis; c. 310 – c. 367) was Bishop of Poitiers and a Doctor of the Church. He was sometimes referred to as the "Hammer of the Arians" (Malleus Arianorum) and the "Athanasius of the West". His name comes from the Latin word for happy or cheerful. In addition to his important work as bishop, Hilary was married and the father of Abra of Poitiers, a nun and saint who became known for her charity. (en)
- Naomh is ea Hilaire de Poitiers, a rugadh i 310 i bPictavium, an Ghaill é agus a fuair sé bás i 367, i bPoitiers. (ga)
- Hilarius dari Poitiers (bahasa Inggris: Hilary, c. 300 – c. 368) adalah seorang Uskup di Poitiers dan Pujangga Gereja. Kadang disebut sebagai "Palu Arian" ("Hammer of the Arians"; bahasa Latin: Malleus Arianorum) dan "Athanasius dari Barat." Namanya berasal dari bahasa Latin untuk "gembira" atau "ceria". Memorial opsionalnya dalam kalender Santo Gereja Katolik Roma adalah 13 Januari. Pada masa silam, jika tanggal ini dipakai untuk liturgi Oktaf Epifani, hari peringatannya dipindahkan ke tanggal 14 Januari. (in)
- Hilaire de Poitiers (en latin Hilarius Pictaviensis) est le premier évêque de Poitiers réellement attesté, né vers 315 et mort en 367. Il est de même l'un des premiers écrivains latins chrétiens. Théologien du IVe siècle, il fut un grand défenseur de l'orthodoxie nicéenne face à l'arianisme et au sabellianisme. Il a été désigné par le titre d'« Athanase de l’Occident » en raison de son action énergique et pastorale dans la promotion de l'orthodoxie chrétienne. Il a été élevé au rang de Docteur de l'Église par le pape Pie IX en 1851. Saint pour les catholiques et les orthodoxes, il est commémoré le 13 janvier selon le Martyrologe romain. Il est déjà marié et père d'une fille quand il devient évêque. Sa fille, Abra de Poitiers, est reconnue sainte par l'Église catholique et l'Église orthodoxe et commémorée le 1er décembre. (fr)
- 푸아티에의 힐라리오(300년 - 368년)는 푸아티에의 주교이자 교회학자이다. 생전에 아리우스파에 맹렬하게 싸운 전력으로 인하여 ‘아리우스파 망치(Malleus Arianorum)’ 또는 ‘서방의 아타나시오’라는 별명으로 불리었다. 그의 이름 힐라리오는 라틴어로 ‘행복’ 또는 ‘명랑함’이라는 뜻을 가지고 있다. 로마 가톨릭교회에 의해 성인으로 시성되었으며, 축일은 1월 13일이다. (ko)
- Ilario di Poitiers (Poitiers, 310 circa – Poitiers, 367) è stato un vescovo e teologo romano; fu Vescovo di Pictavium (l'attuale Poitiers), teologo, filosofo e scrittore. È venerato come santo dalla Chiesa cattolica, dalla Chiesa ortodossa e dalla Comunione anglicana ed è stato proclamato Dottore della Chiesa. È patrono della città di Parma e del paese di Nus. (it)
- ポワティエのヒラリウス（ラテン語: Hilarius Pictaviensis、315年頃 - 368年頃）は、帝政ローマ末期のポワティエの司教（主教）。 ラテン教父の一人であり、カトリック教会、聖公会、ルーテル教会、正教会、非カルケドン派のいずれにおいても聖人とされている。 父なる神と子なる神は本質を同じくするとしてアリウス派への論駁に果たした役割から、「西方のアタナシウス」と呼ばれた。「三位一体について（至聖三者について）」はアリウス派を論駁した傑作として挙げられる。 一度ポワティエ司教（主教）となったヒラリウスであったが、アリウス派を支持していたコンスタンティウス2世によって召集されたベジエ教会会議で追放が決められ、一時はフリギアに流された。しかし361年にポワティエ司教に復位した。以後、367年（368年とも）に死去するまで、多くの著述を行った。 (ja)
- Hilarius van Poitiers of Sint-Hilarius (Pictavium, nu Poitiers, ca. 315 – aldaar, 1 november 367), in de toenmalige westelijke kerktaal het Latijn Hilarius Pictaviensis, was een kerkvader en kerkleraar. Hij was de belangrijkste theoloog van het Westen in de 4e eeuw. Zijn geschriften vormen de oudste christelijke literatuur in Gallië. Hilarius was geboortig uit een aanzienlijk geslacht en genoot een goede opleiding, waarbij hij ook Grieks leerde. Na studie van het Oude en het Nieuwe Testament verruilde hij zijn neoplatonistische levensbeschouwing voor het christendom. Samen met zijn vrouw en dochter liet hij zich dopen, en Hilarius werd omstreeks 350, ofschoon gehuwd, door de geestelijkheid en het volk tot bisschop van Poitiers gekozen. Dat bracht met zich mee dat hij gescheiden ging leven van zijn vrouw. In die periode was het arianisme een belangrijke levensbeschouwelijke stroming. Ook de keizer van het West-Romeinse Rijk, Constantius II, was het arianisme vriendelijk gezind. Hilarius verzette zich tegen de door de keizer geëiste veroordeling van kerkvader Athanasius en daarmee van de geloofsbelijdenis van Nicea, waaraan andere Gallische bisschoppen meededen, en werd daarom naar Klein-Azië verbannen (356–359). In deze periode schreef hij zijn hoofdwerk, De Trinitate ('Over de Drievuldigheid'). In zijn De synodis seu de fide orientalium ('Over de synoden of de geloofstrouw van de Oosterse bisschoppen') gaf hij daar een historische toelichting bij. In het Griekse Oosten geraakte hij nog veel beter thuis in de christologische strijd en deze zette hij, in 360 teruggekeerd, in Gallië voort, in de eerste plaats tegen op een synode te Parijs (361) en enige jaren later – met weinig onmiddellijk succes – tegen . Hilarius’ commentaren op het evangelie van Matteüs en de Psalmen zijn specimina van allegorese, tekstverklaring met behulp van allegorie. Een samenvattende beschouwing over de christelijke voorafbeeldingen in het Oude Testament gaf hij in zijn traktaat De Mysteriis ('Over de Mysteriën'). Waarschijnlijk geïnspireerd door wat hij in de Oosterse Kerken aan gemeentezang had gehoord, schreef hij als eerste een aantal christelijke Latijnse hymnen. Een drietal hymnen wordt volgens de huidige stand van de wetenschap met grote waarschijnlijkheid aan Hilarius toegeschreven, bij andere is dat niet meer het geval. Daarvoor is de schrijversnaam 'Pseudo-Hilarius' in gebruik. In 1851 werd deze 'Athanasius van het Westen' door paus Pius IX tot doctor ecclesiae uitgeroepen. Zijn feestdag als heilige wordt gevierd op 13 januari, eertijds 14 januari. Hilarius van Poitiers is ook patroonheilige van het Vlaams-Brabantse dorp Bierbeek. (nl)
- Hilary z Poitiers (ur. ok. 315 w Poitiers, zm. 13 stycznia 367 tamże) – biskup Poitiers, wyznawca, ojciec oraz doktor Kościoła, święty Kościoła katolickiego, prawosławnego, anglikańskiego i ewangelickiego. (pl)
- Hilarius av Poitiers, född cirka 315 i Poitiers, död 13 januari 367 i Poitiers, var biskop i sin hemstad. Han var teolog och kom efter sin död att bli betraktad som ett betydande helgon; han räknas som kyrkofader i både Öst- och Västkyrkan. I Katolska kyrkan ses han sedan 1851 även som kyrkolärare. Hans helgondag firas den 13 januari. Hilarius föddes i Gallien av hedniska föräldrar, konverterade till kristendomen och blev omkring år 300 biskop i sin födelsestad. Kejsar Constantius II förvisade 356 Hilarius till Frygien där han stiftade bekantskap med den nicaenska trosbekännelsen och den arianska striden som föranlett att denna formulerades. När han 360 kom hem blev han känd som expert på de frågor som 325 avhandlats på Första konciliet i Nicaea, och försvarade ivrigt det begrepp som konciliet hade använt, homoousios, för att beskriva relationen mellan Fadern och Sonen i Treenigheten. Han kallades "kättarnas hammare och gissel" (latin hæreticorum malleus et flagellum). I modern tid fick han av Karl von Hase namnet "Västerlandets Athanasius". Hilarius, Athanasius och Gregorius av Nazianzos spelade mycket stor roll för hur teologin utvecklades mellan konciliet i Nicaea och Första konciliet i Konstantinopel 60 år senare. Hilarius skrev på latin, och författade omfattande verk om treenigheten samt kommentarer om Matteus, Paulus brev, Psaltaren med mera. Hans viktigaste verk är De Trinitate, "Om Treenigheten", i tolv band. Han drog sina slutsatser om relationen mellan fadern och sonen genom noggranna studier av både Gamla och Nya testamentet. Han har därför betraktats som den förste egentlige exegeten bland de latinska kyrkofäderna. Hilarius menade att det enda som de kristnas teologiska läror – exempelvis treenighetsläran – egentligen behövs för, är för att förebygga sådana missuppfattningar som heretikerna förde fram. Wikimedia Commons har media relaterad till Hilarius av Poitiers. (sv)
- Hilário de Poitiers (em latim: Hilarius Pictaviensis) foi um bispo na cidade romana de Pictávio, atual Poitiers, na Gália, e é um dos Doutores da Igreja. Muitas vezes chamado de "Martelo dos Arianos" (em latim: Malleus Arianorum) e o "Atanásio do ocidente", seu nome vem da palavra grega para "feliz" ou "alegre". Sua festa litúrgica no Calendário católico romano de santos é comemorada em 13 de janeiro. No passado, como esta data era ocupada pela oitava da Epifania, a festa foi movida para 14 de janeiro e ainda é celebrada nesta data por tradicionalistas católicos. (pt)
- Святитель Иларий Пиктавийский (лат. Hilarius Pictaviensis, ок. 315 — 367 гг.) — святой православной и католической церкви, епископ и учитель церкви, выдающийся западный теолог. За свою твёрдую позицию в борьбе с арианской ересью, отрицавшей божественность Христа, получил прозвище «Афанасий Запада». По свидетельству св. Иеронима, родился в Пиктавии во втором десятилетии IV в. Происходя из знатного рода, получил классическое образование и посвятил ранние годы жизни изучению философии. Стремление постичь смысл жизни побудило его обратиться к Новому Завету. По преданию, в тот момент, когда он читал пролог Евангелия от Иоанна, где излагалось учение о божественном Слове-Логосе, на него снизошёл небесный свет, что подвигло его к крещению. Около 350 года Иларий был избран епископом его родного города, хотя он был к тому моменту уже женат и имел дочь Абру. Иларий не принял участия в Арелатском (353 год) и Медиоланском (355 год) соборах, подтвердивших низложение св. Афанасия Александрийского, однако активно занялся организацией оппозиции галльских епископов по отношению к , арианствующему епископу Арля, за что был сослан императором Констанцием в Малую Азию как политический смутьян. В период ссылки (356—359 гг.) Иларий написал своё главное богословское сочинение, трактат «О Троице» ("De Trinitate"), посвящённый доказательству божественности Сына Божия Иисуса Христа. Интересно, что в другом важном сочинении, «О соборах» (De synodis), Иларий рассказывает о том, что лишь перед самой ссылкой он впервые познакомился с Никейским Символом веры. В трактате «О Троице» высказана мысль о том, что различие между правоверным и еретическим вероучением иногда может оказаться разным пониманием терминов, а не действительным разномыслием. О либеральности его взглядов свидетельствует тот успех, которого Иларий достиг в установлении контактов с различными религиозными партиями на Востоке. В то же время Иларий осудил как «святотатство» декларацию крайних ариан, принявших т. н. "Вторую Сирмийскую формулу" (357 г.), согласно которой Сын «не подобен» Отцу. На Селевкийском соборе (359 г.) он приветствовал победу умеренной партии во главе с епископом Василием Анкирским и одобрил принятие Антиохийского Символа веры, который мог стать гарантом правоверия Восточной церкви. В начале 360 г. Иларий обратился к императору с просьбой разрешить ему встретиться в публичном диспуте с Сатурнином Арльским и принять участие в новом Константинопольском соборе («К Констанцию Августу», книга вторая), однако на обе просьбы получил отказ, после чего выступил с открытым обличением Констанция («Против Констанция Августа»). Тем не менее в 361 году Иларию было дозволено возвратиться в Галлию, где он возобновил свою борьбу с Сатурнином, в результате чего последний был вновь осуждён на Парижском соборе (361 г.) С этого момента арианство утратило свои позиции в Галлии, и Иларий попытался убедить императора Юлиана отправить в ссылку арианина Авксентия, епископа Медиоланского, однако, терпимо относившийся к арианам языческий император отказался это сделать. Иларий скончался, вероятно, 13 января 367 г. Папа Пий IX провозгласил его учителем церкви 13 мая 1851 г. (ru)
- Іларій Піктавійський або «Іларій з Пуатьє» (близько 315 — 13 січня 367) — християнський святий, єпископ і Вчитель Церкви, видатний теолог Заходу. За свою тверду позицію в боротьбі з аріанською єрессю, що заперечувала божественність Христа, отримав прізвисько «Афанасій Заходу». (uk)
- 普瓦捷的依拉略（拉丁語：Hilarius）天主教普瓦捷主教和教会圣师，有时被称为“阿利乌教派之锤”和“西方的亚他那修”。他的名字来自拉丁语中表示快乐的词语。曾因为谴责亚他那修而遭罗马帝国皇帝君士坦提乌斯二世流放至弗里吉亚。在弗里吉亚期间，以拉丁语写作了关于三位一体的文章，是西方首个论及相关内容的拉丁语文献。返回高卢后继续反对阿利乌教派。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Hilari de Poitiers, en llatí Hilarius Pictaviensis, (Pictavium, actual Poitiers, ca. 300 - ca. 368) fou un eclesiàstic i escriptor del segle iv, nascut a Poitiers, ciutat de la que va ser bisbe. Els catòlics i ortodoxos el consideren sant. (ca)
- أيلاري أسقف بوتييه (باللاتينيَّة: Hilarius؛ م.310 - و.367) كان أسقف بواتييه وملفان الكنيسة. كان يُشار إليه أحيانًا باسم «مطرقة الآريوسيين» (باللاتينيَّة: Malleus Arianorum) و«أثناسيوس الغرب»، ويأتي اسمه من الكلمة اللاتينية سواء كان سعيدًا أو مبتهجًا. بالإضافة إلى عمله الهام كمطران، كان إيلاري متزوجًا ووالد آبرا من بواتييه، وهي راهبة وقديسة اشتهرت بجمعيتها الخيرية. يحتفل بذكراه في التقويم الروماني العام في 13 يناير. (ar)
- Svatý Hilarius z Poitiers, latinsky Hilarius Pictaviensis, francouzsky Saint-Hilaire, (asi 315 – 13. ledna 367) byl galořímský biskup, latinsky píšící teolog a církevní učitel 4. století, proslul bojem proti arianismu. (cs)
- Hilarius von Poitiers (französisch Saint-Hilaire; * um 315 in Poitiers; † 367 ebenda) war ein Bischof und Kirchenlehrer und während des Arianischen Streits ein herausragender Vertreter der Trinitarier in der Westlichen Kirche. (de)
- Ο Ιλάριος Πικταυίου ή (αρχ.) Ιλάριος των Πικταυών ή Ιλάριος του Πουατιέ (Hilaire de Poitiers, 310 – 367) ήταν επίσκοπος του Πουατιέ και διδάσκαλος της Εκκλησίας. Ήταν θεολόγος, συγγραφέας και υμνογράφος. Είναι άγιος της ορθόδοξης και καθολικής εκκλησίας (εορτή: 13 ή 14 Ιανουαρίου) και πνευματικός του άγιου Μαρτίνου επίσκοπου της Τουρ (αρχ.) ή Μαρτίνου των Τουρονών (Martin de Tours, + 397). (el)
- San Hilario de Poitiers (en latín, Hilarius Pictaviensis) fue un obispo, escritor, Padre y Doctor de la Iglesia nacido a principios de siglo IV, hacia 315, en Poitiers (Francia) y fallecido en esta misma ciudad en 367, que es venerado como santo. Es referido en ocasiones como el «martillo de los arrianos» (en latín, Malleus Arianorum) y como el «Atanasio de Occidente». (es)
- Hilary of Poitiers (Latin: Hilarius Pictaviensis; c. 310 – c. 367) was Bishop of Poitiers and a Doctor of the Church. He was sometimes referred to as the "Hammer of the Arians" (Malleus Arianorum) and the "Athanasius of the West". His name comes from the Latin word for happy or cheerful. In addition to his important work as bishop, Hilary was married and the father of Abra of Poitiers, a nun and saint who became known for her charity. (en)
- Naomh is ea Hilaire de Poitiers, a rugadh i 310 i bPictavium, an Ghaill é agus a fuair sé bás i 367, i bPoitiers. (ga)
- Hilarius dari Poitiers (bahasa Inggris: Hilary, c. 300 – c. 368) adalah seorang Uskup di Poitiers dan Pujangga Gereja. Kadang disebut sebagai "Palu Arian" ("Hammer of the Arians"; bahasa Latin: Malleus Arianorum) dan "Athanasius dari Barat." Namanya berasal dari bahasa Latin untuk "gembira" atau "ceria". Memorial opsionalnya dalam kalender Santo Gereja Katolik Roma adalah 13 Januari. Pada masa silam, jika tanggal ini dipakai untuk liturgi Oktaf Epifani, hari peringatannya dipindahkan ke tanggal 14 Januari. (in)
- 푸아티에의 힐라리오(300년 - 368년)는 푸아티에의 주교이자 교회학자이다. 생전에 아리우스파에 맹렬하게 싸운 전력으로 인하여 ‘아리우스파 망치(Malleus Arianorum)’ 또는 ‘서방의 아타나시오’라는 별명으로 불리었다. 그의 이름 힐라리오는 라틴어로 ‘행복’ 또는 ‘명랑함’이라는 뜻을 가지고 있다. 로마 가톨릭교회에 의해 성인으로 시성되었으며, 축일은 1월 13일이다. (ko)
- Ilario di Poitiers (Poitiers, 310 circa – Poitiers, 367) è stato un vescovo e teologo romano; fu Vescovo di Pictavium (l'attuale Poitiers), teologo, filosofo e scrittore. È venerato come santo dalla Chiesa cattolica, dalla Chiesa ortodossa e dalla Comunione anglicana ed è stato proclamato Dottore della Chiesa. È patrono della città di Parma e del paese di Nus. (it)
- ポワティエのヒラリウス（ラテン語: Hilarius Pictaviensis、315年頃 - 368年頃）は、帝政ローマ末期のポワティエの司教（主教）。 ラテン教父の一人であり、カトリック教会、聖公会、ルーテル教会、正教会、非カルケドン派のいずれにおいても聖人とされている。 父なる神と子なる神は本質を同じくするとしてアリウス派への論駁に果たした役割から、「西方のアタナシウス」と呼ばれた。「三位一体について（至聖三者について）」はアリウス派を論駁した傑作として挙げられる。 一度ポワティエ司教（主教）となったヒラリウスであったが、アリウス派を支持していたコンスタンティウス2世によって召集されたベジエ教会会議で追放が決められ、一時はフリギアに流された。しかし361年にポワティエ司教に復位した。以後、367年（368年とも）に死去するまで、多くの著述を行った。 (ja)
- Hilary z Poitiers (ur. ok. 315 w Poitiers, zm. 13 stycznia 367 tamże) – biskup Poitiers, wyznawca, ojciec oraz doktor Kościoła, święty Kościoła katolickiego, prawosławnego, anglikańskiego i ewangelickiego. (pl)
- Hilário de Poitiers (em latim: Hilarius Pictaviensis) foi um bispo na cidade romana de Pictávio, atual Poitiers, na Gália, e é um dos Doutores da Igreja. Muitas vezes chamado de "Martelo dos Arianos" (em latim: Malleus Arianorum) e o "Atanásio do ocidente", seu nome vem da palavra grega para "feliz" ou "alegre". Sua festa litúrgica no Calendário católico romano de santos é comemorada em 13 de janeiro. No passado, como esta data era ocupada pela oitava da Epifania, a festa foi movida para 14 de janeiro e ainda é celebrada nesta data por tradicionalistas católicos. (pt)
- Іларій Піктавійський або «Іларій з Пуатьє» (близько 315 — 13 січня 367) — християнський святий, єпископ і Вчитель Церкви, видатний теолог Заходу. За свою тверду позицію в боротьбі з аріанською єрессю, що заперечувала божественність Христа, отримав прізвисько «Афанасій Заходу». (uk)
- 普瓦捷的依拉略（拉丁語：Hilarius）天主教普瓦捷主教和教会圣师，有时被称为“阿利乌教派之锤”和“西方的亚他那修”。他的名字来自拉丁语中表示快乐的词语。曾因为谴责亚他那修而遭罗马帝国皇帝君士坦提乌斯二世流放至弗里吉亚。在弗里吉亚期间，以拉丁语写作了关于三位一体的文章，是西方首个论及相关内容的拉丁语文献。返回高卢后继续反对阿利乌教派。 (zh)
- Sankta Hilaro aŭ Hilario (latine Hilarius, france Hilaire) el Potevo (france Poitiers) estas kristana sanktulo el la kvara jarcento. Li estas unu el la plej fruaj Doktoroj de la Eklezio. Li estis episkopo de Poitiers. Lia laboro por la fido helpis la kristanismon en ties ortodoksa formo venki la Arianismon. Inter liaj pensoj disvastigitaj inter kristanoj en epoko de kontraŭkristanaj persekutoj per allogo kaj flato efikis tiu ĉi: "Ne draŝas nian dorson sed karesas nian ventron nin honorante en la palaco; ne skurĝas nian korpon, sed celas kapti nian koron" kiuj nin allogas per flato. (eo)
- Hilaire de Poitiers (en latin Hilarius Pictaviensis) est le premier évêque de Poitiers réellement attesté, né vers 315 et mort en 367. Il est de même l'un des premiers écrivains latins chrétiens. Théologien du IVe siècle, il fut un grand défenseur de l'orthodoxie nicéenne face à l'arianisme et au sabellianisme. Il a été désigné par le titre d'« Athanase de l’Occident » en raison de son action énergique et pastorale dans la promotion de l'orthodoxie chrétienne. (fr)
- Hilarius van Poitiers of Sint-Hilarius (Pictavium, nu Poitiers, ca. 315 – aldaar, 1 november 367), in de toenmalige westelijke kerktaal het Latijn Hilarius Pictaviensis, was een kerkvader en kerkleraar. Hij was de belangrijkste theoloog van het Westen in de 4e eeuw. Zijn geschriften vormen de oudste christelijke literatuur in Gallië. In het Griekse Oosten geraakte hij nog veel beter thuis in de christologische strijd en deze zette hij, in 360 teruggekeerd, in Gallië voort, in de eerste plaats tegen op een synode te Parijs (361) en enige jaren later – met weinig onmiddellijk succes – tegen . (nl)
- Hilarius av Poitiers, född cirka 315 i Poitiers, död 13 januari 367 i Poitiers, var biskop i sin hemstad. Han var teolog och kom efter sin död att bli betraktad som ett betydande helgon; han räknas som kyrkofader i både Öst- och Västkyrkan. I Katolska kyrkan ses han sedan 1851 även som kyrkolärare. Hans helgondag firas den 13 januari. Hilarius menade att det enda som de kristnas teologiska läror – exempelvis treenighetsläran – egentligen behövs för, är för att förebygga sådana missuppfattningar som heretikerna förde fram. Wikimedia Commons har media relaterad till Hilarius av Poitiers. (sv)
- Святитель Иларий Пиктавийский (лат. Hilarius Pictaviensis, ок. 315 — 367 гг.) — святой православной и католической церкви, епископ и учитель церкви, выдающийся западный теолог. За свою твёрдую позицию в борьбе с арианской ересью, отрицавшей божественность Христа, получил прозвище «Афанасий Запада». С этого момента арианство утратило свои позиции в Галлии, и Иларий попытался убедить императора Юлиана отправить в ссылку арианина Авксентия, епископа Медиоланского, однако, терпимо относившийся к арианам языческий император отказался это сделать. Иларий скончался, вероятно, 13 января 367 г. (ru)
|
