| dbo:abstract
|
- Alguns cristians sostenen que Simó Pere va ser el més destacat dels apòstols, l'anomenat "Príncep dels Apòstols i l'afavorit per Jesús de Natzaret. En aquest sentit, s'argumenta que Pere ocupava el primer lloc d'honor i autoritat A més, al catolicisme, també s'argumenta que aquesta primacia s'ha d'estendre a perpetuïtat al Papa sobre els altres bisbes a través de l'Església mitjançant la doctrina de la successió apostòlica. Aquesta doctrina es coneix també com "La primacia de Simó Pere Primacia Petrina '(del llatí Petrus per "Pere "), però és coneguda més formalment com a Primacia del Papa Una sèrie de tradicions, sobretot catòliques, sostenen que Simó Pere (també anomenat Sant Pere o Cefes) va ser el primer Bisbe d'Antioquia, així com el primer Bisbe de Roma. Els erudits crítics assenyalen, però, que els bisbes de l'església cristiana primitiva probablement no va dur a terme les seves funcions i rols en la forma que es va desenvolupar als segles posteriors Aquesta primacia de Pere està estretament relacionada amb, i de fet essencial, la Primacia Papal, és a dir, la idea que el papat, per la divina institució, gaudeix de l'autoritat delegada per Jesús sobre l'Església. No obstant això, aquesta doctrina de l'Església Catòlica fa una distinció entre el prestigi personal de Pere i la supremacia del càrrec de Papa que els catòlics creuen que Jesús va instituir en la persona de Pere. Altres denominacions sostenen que el Primat de Pere només va ser rellevant durant el curs de la vida de Pere. Hi ha diverses opinions sobre la naturalesa de la primacia i la manera com s'exerceix i és transmesa. Si bé les raons del seu desacord sobre la naturalesa de la primacia són complexes, l'articulació en matèria de doctrina, la història i la política, el debat es redueix sovint a una discussió sobre el significat i la traducció del passatge "sobre aquesta pedra".Mt 16:18-19 (ca)
- La Katolika Eklezio, la Ortodoksa Eklezio kaj granda parto de la Reformitaj Eklezioj konsentas ke apostolo Petro havis apartan rolon inter la Apostoloj; . La problemo estas tre debatata, fakte restas la fakto ke la aparta rolo havis ankaŭ Johano kiel estas atestate de evangelieroj (R. Alan Culpepper, Anatomy of the Fourth Gospel, p. 134), Andreo (la unua alvokito) kaj Jakobo kiu prezidis la unuan koncilion en Jerusalemo (en ĉeesto de la dekdu kaj de Paŭlo). Ĝuste pro tio la forto de la unuarangeco de Petro (primatum Petri) estas objekto, inter la kristanaj eklezioj, de doktrinaj disputoj. Malgraŭ ke multas la versegoj de la Nova Testamento en kiuj oni parolas pri Petro, la debato ofte reduktiĝas al diskuto pri la signifo kaj la traduko de la teksto de Mateo 16,18. Certe multas pasaĵoj en kiuj estas aludate al Petro, sed multas ankaŭ la interpretaj rafinaĵoj: fakte inter ekzegezistoj kaj teologoj la batalo, kvankam pli serene ol pasinte, daŭras… (eo)
- La primauté pétrinienne, ou primauté de Pierre, est la doctrine catholique selon laquelle Pierre a la préséance sur tous les autres apôtres et a été institué « premier pape » par Jésus lui-même. Cette doctrine ainsi que la succession apostolique qui en découle sont contestées par les autres confessions chrétiennes, en particulier l'orthodoxie et le protestantisme. Ce différend a notamment provoqué le Grand Schisme. (fr)
- La primacía de Simón Pedro, también conocido como primacía petrina (del latín Petrus para "Pedro"), es la suposición de que Jesús concedió al Pedro preeminencia sobre el resto de los apóstoles o que Pedro tuvo una posición de liderazgo sobre ellos. Se debe distinguir de la primacía papal, también conocida como primacía del obispo de Roma, cuyo vínculo con la primacía del apóstol Pedro se discute. (es)
- The primacy of Peter, also known as Petrine primacy (from the Latin: Petrus, "Peter"), is the position of preeminence that is attributed to Peter among the Twelve Apostles. (en)
- Keutamaan Petrus adalah sebuah posisi menonjol yang ditujukan kepada Santo Petrus di antara . Ini berbeda dari keutamaan Uskup Roma, yang juga dikenal sebagai keutamaan kepausan atau keutamaan Roma, yang hubungannya dengan keutamaan Petrus dipersengketakan. (in)
- 시몬 베드로의 수위권(primacy of Peter)이란 예수의 제자들 가운데 가장 으뜸이 되는 지위를 주장하는 것이다. 즉 성 베드로는 열두 사도들보다더 우월한 권한을 두는 것이다. 로마 가톨릭교회의 교황의 우월권으로 알려진 로마 감독의 우선권과는 구별되는 것이다. (ko)
- Met het Primaatschap van Petrus wordt binnen de Rooms-Katholieke Kerk het leerstuk bedoeld, volgens welk de bisschop van Rome (de paus) de opvolger en plaatsbekleder is van de apostel Petrus. Deze wordt in dat kader de Eerste (of ook wel) Prins der Apostelen genoemd. Het leerstuk vindt zijn Schriftuurlijke onderbouwing in het Evangelie volgens Matteüs en in het bijzonder in de verzen Math 16:18-19:
* 18 En ik zeg je: jij bent Petrus, de rots waarop ik mijn kerk zal bouwen, en de poorten van het dodenrijk zullen haar niet kunnen overweldigen.
* 19 Ik zal je de sleutels van het koninkrijk van de hemel geven, en al wat je op aarde bindend verklaart zal ook in de hemel bindend zijn, en al wat je op aarde ontbindt zal ook in de hemel ontbonden zijn. Een andere schragende passage voor het primaatschap van Petrus wordt gevonden in het Johannesevangelie (Johannes 21, 15-19): 15 Toen zij dan de maaltijd gehouden hadden, zeide Jezus tot Simon Petrus: Simon, zoon van Johannes, hebt gij Mij waarlijk lief, meer dan dezen? Hij zeide tot Hem: Ja Here, Gij weet, dat ik U liefheb. Hij zeide tot hem: Weid mijn lammeren. 16 Hij zeide ten tweeden male weder tot hem: Simon, zoon van Johannes, hebt gij Mij waarlijk lief? En hij zeide tot Hem: Ja Here, Gij weet het, dat ik U liefheb. Hij zeide tot hem: Hoed mijn schapen. 17 Hij zeide ten derden male tot hem: Simon, zoon van Johannes, hebt gij Mij lief? Petrus werd bedroefd, dat Hij voor de derde maal tot hem zeide: Hebt gij Mij lief? En hij zeide tot Hem: Here, Gij weet alles, Gij weet, dat ik U liefheb. Jezus zeide tot hem: Weid mijn schapen. 18 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Toen gij jonger waart, omgorddet gij uzelf en gij gingt, waar gij wildet, maar wanneer gij eenmaal oud wordt, zult gij uw handen uitstrekken en een ander zal u omgorden en u brengen, waar gij niet wilt. 19 En dit zeide Hij om te kennen te geven, met welke dood hij God verheerlijken zou. En dit gezegd hebbende, sprak Hij tot hem: Volg Mij. Op grond hiervan hebben de pausen zich steeds beroepen op het zijn van opvolger van Petrus, plaatsbekleder van Christus. De aanduiding van de Katholieke Kerk als apostolische kerk (zoals terug te vinden is in de Geloofsbelijdenis van Nicea-Constantinopel) is hierop terug te voeren. In het apostolische beginsel van het Primaatschap van Petrus, definieert de Katholieke Kerk zich - als het ware - als de werkelijk door Christus gestichte Kerk. Deze visie wordt ook nader uiteengezet in de Catechismus van de Katholieke Kerk: In het college van de twaalf neemt Petrus de eerste plaats in. Jezus heeft hem een unieke zending toevertrouwd. Dankzij een openbaring die van de Vader kwam, had Petrus beleden: 'Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God'. Onze Heer had hem toen gezegd: 'Gij zijt Petrus; en op deze steenrots zal Ik mijn Kerk bouwen en de poorten der hel zullen haar niet overweldigen' (Mt. 16,18). Christus, 'de levende steen' (1 Petr. 2,4) geeft zijn op Petrus gebouwde kerk de verzekering van de overwinning op de macht van de dood. Omwille van het geloof dat Petrus heeft beleden, zal hij de onwankelbare rots van de kerk blijven. Hij zal de zending hebben, dit geloof te behoeden voor iedere tekortkoming en zijn broeders erin te bevestigen. (nl)
- La Chiesa cattolica, la Chiesa ortodossa e gran parte delle Chiese riformate riconoscono che Pietro avesse un ruolo particolare tra gli apostoli. La questione è molto dibattuta, infatti resta il fatto che un ruolo particolare lo hanno avuto anche Giovanni evangelista, come testimoniato in diversi brani del Vangelo, Andrea (il Primo chiamato) e Giacomo che presiedette il primo concilio ecumenico, tenutosi a Gerusalemme (alla presenza dei Dodici e di Paolo). Proprio per questo l'entità del primato di Pietro (primatum Petri) è oggetto tra le confessioni cristiane di dispute dottrinali, che influenzano anche la dottrina sul primato papale, oggi riconosciuto solo dai cattolici. La questione dottrinale riguardante l'unità della Chiesa e la natura dell'autorità, era in origine radicata nella politica e nella cultura. Soprattutto dopo la fondazione di Costantinopoli da parte dell'imperatore Costantino, l'Oriente e l'Occidente si trovarono di fatto divisi. Costantinopoli divenne la città più importante dell'impero. La divisione politica in Pars Occidens e Pars Oriensaveva accresciuto le differenze, comportando un indebolimento politico, economico e militare dell'Occidente. A fronte della decadenza di Roma, già iniziata ancor prima dell'avvento di Costantino, Costantinopoli continuava a crescere e l'imperatore vi aveva la propria residenza. Questa separazione, in campo religioso, si traduceva nell'aumento della distanza tra Roma e Costantinopoli. La concezione che un "corpo" deve poter avere un capo per mantenere tale unità fu interpretata in maniera diversa in Oriente e in Occidente:
* l'Oriente restava ancorato alla tradizione ignaziana (Ignazio di Antiochia, successore di San Pietro nella sede sira), che affermava che la Chiesa era unita al proprio vescovo e «laddove c'era il vescovo lì c'era la Chiesa». Tale visione vedeva tutti i vescovi operare insieme in armonia e nessuno aveva autorità sugli altri. La chiesa d'Oriente aveva, come oggi, un carattere prevalentemente sinodale;
* in Occidente prevaleva una concezione verticistica, descrivibile con l'immagine della piramide. Alla base di essa vi è la totalità dei fedeli, più in alto i consacrati, ancora più in su i vescovi. Ciò comporta che nel cattolicesimo il vertice della piramide è costituito dal vescovo di Roma (che i cattolici considerano "vicario di Cristo", unico e vero capo della Chiesa): questo è il senso del primato per i cattolici. Diversamente, nella Chiesa ortodossa il patriarca di Costantinopoli assume solamente il ruolo di Primus inter pares, ciò per effetto della collegialità e dell'autonomia di ciascun vescovo (all'interno della propria comunità dei fedeli) e della natura teologica della funzione episcopale. Del resto, la concezione del Primus inter pares non era una novità, perché sta alla base della Pentarchia presente nella Chiesa dei primi secoli: una chiesa collegiale che vedeva la partecipazione di tutti i vescovi, coordinati dai Patriarchi delle sedi di Costantinopoli, Roma, Antiochia, Alessandria d'Egitto e Gerusalemme. Benché molti siano i passi del Nuovo Testamento in cui si parla di Pietro, il dibattito si riduce spesso alla discussione sul significato e la traduzione del verso 16,18 del vangelo di Matteo. Certamente molti sono i passi in cui si parla di Pietro, ma molti sono i versetti in cui si parla anche degli altri Apostoli, e la discussione tra esegeti e teologi (alla ricerca del vero significato) è oggi ancora aperta. (it)
- Prymat Świętego Piotra („Prymat Piotrowy”) – doktryna katolicka o pierwszeństwie biskupa Rzymu w przewodzeniu Kościołowi i w strzeżeniu depozytu nauki wiary i moralności jako następcy św. Piotra Apostoła. Doktryna ta jest elementem strukturalnym Kościoła w rozumieniu katolickim. (pl)
- A primazia de Pedro, também conhecida como primazia petrina (do latim: Petrus, "Pedro"), é a posição de preeminência atribuída a São Pedro entre os Doze Apóstolos. (pt)
- Верховенство Петра, також відоме як примат апостола Петра (від латинського: Петрус, "Петро"), це положення главенства, яке приписується св. Петру серед дванадцяти Апостолів. Його слід відрізняти від примату Римського єпископа, також відомого як папський примат або Римський примат, чий зв'язок з приматом Петра оспорюється. Апостолу Петру серед апостолів належала якась головна роль. У переліку апостольських імен ім'я Петро завжди стоїть на першому місці. У Діяннях апостольських розповідається про те, що саме Петро запропонував обрати дванадцятого апостола на місце відпалого Іуди. Петро виступає з промовою в день П'ятидесятниці, виголошує промову на Апостольському Соборі і тому подібне, однак всі питання загальноцерковного значення апостоли вирішують спільно, соборно. Петро не наказує апостолам. Навпаки, про апостолів сказано в книзі Діянь, що вони «послали» Петра в Самарію (Дії 8: 14). У Посланні до Галатів (Гал. 2: 11) говориться, що апостол Павло «виступив проти» Петра, коли той, лицемірив, і не тільки сам поступав «Не прямо за євангельською правдою», а й інших примушував поводитися не так, як треба (див .: Гал. 2: 14). Отже, не могло бути й мови про сліпу, беззастережну покору всіх Петру. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- La primauté pétrinienne, ou primauté de Pierre, est la doctrine catholique selon laquelle Pierre a la préséance sur tous les autres apôtres et a été institué « premier pape » par Jésus lui-même. Cette doctrine ainsi que la succession apostolique qui en découle sont contestées par les autres confessions chrétiennes, en particulier l'orthodoxie et le protestantisme. Ce différend a notamment provoqué le Grand Schisme. (fr)
- La primacía de Simón Pedro, también conocido como primacía petrina (del latín Petrus para "Pedro"), es la suposición de que Jesús concedió al Pedro preeminencia sobre el resto de los apóstoles o que Pedro tuvo una posición de liderazgo sobre ellos. Se debe distinguir de la primacía papal, también conocida como primacía del obispo de Roma, cuyo vínculo con la primacía del apóstol Pedro se discute. (es)
- The primacy of Peter, also known as Petrine primacy (from the Latin: Petrus, "Peter"), is the position of preeminence that is attributed to Peter among the Twelve Apostles. (en)
- Keutamaan Petrus adalah sebuah posisi menonjol yang ditujukan kepada Santo Petrus di antara . Ini berbeda dari keutamaan Uskup Roma, yang juga dikenal sebagai keutamaan kepausan atau keutamaan Roma, yang hubungannya dengan keutamaan Petrus dipersengketakan. (in)
- 시몬 베드로의 수위권(primacy of Peter)이란 예수의 제자들 가운데 가장 으뜸이 되는 지위를 주장하는 것이다. 즉 성 베드로는 열두 사도들보다더 우월한 권한을 두는 것이다. 로마 가톨릭교회의 교황의 우월권으로 알려진 로마 감독의 우선권과는 구별되는 것이다. (ko)
- Prymat Świętego Piotra („Prymat Piotrowy”) – doktryna katolicka o pierwszeństwie biskupa Rzymu w przewodzeniu Kościołowi i w strzeżeniu depozytu nauki wiary i moralności jako następcy św. Piotra Apostoła. Doktryna ta jest elementem strukturalnym Kościoła w rozumieniu katolickim. (pl)
- A primazia de Pedro, também conhecida como primazia petrina (do latim: Petrus, "Pedro"), é a posição de preeminência atribuída a São Pedro entre os Doze Apóstolos. (pt)
- Alguns cristians sostenen que Simó Pere va ser el més destacat dels apòstols, l'anomenat "Príncep dels Apòstols i l'afavorit per Jesús de Natzaret. En aquest sentit, s'argumenta que Pere ocupava el primer lloc d'honor i autoritat A més, al catolicisme, també s'argumenta que aquesta primacia s'ha d'estendre a perpetuïtat al Papa sobre els altres bisbes a través de l'Església mitjançant la doctrina de la successió apostòlica. Aquesta doctrina es coneix també com "La primacia de Simó Pere Primacia Petrina '(del llatí Petrus per "Pere "), però és coneguda més formalment com a Primacia del Papa Una sèrie de tradicions, sobretot catòliques, sostenen que Simó Pere (també anomenat Sant Pere o Cefes) va ser el primer Bisbe d'Antioquia, així com el primer Bisbe de Roma. Els erudits crítics assenyale (ca)
- La Katolika Eklezio, la Ortodoksa Eklezio kaj granda parto de la Reformitaj Eklezioj konsentas ke apostolo Petro havis apartan rolon inter la Apostoloj; . La problemo estas tre debatata, fakte restas la fakto ke la aparta rolo havis ankaŭ Johano kiel estas atestate de evangelieroj (R. Alan Culpepper, Anatomy of the Fourth Gospel, p. 134), Andreo (la unua alvokito) kaj Jakobo kiu prezidis la unuan koncilion en Jerusalemo (en ĉeesto de la dekdu kaj de Paŭlo). Ĝuste pro tio la forto de la unuarangeco de Petro (primatum Petri) estas objekto, inter la kristanaj eklezioj, de doktrinaj disputoj. (eo)
- La Chiesa cattolica, la Chiesa ortodossa e gran parte delle Chiese riformate riconoscono che Pietro avesse un ruolo particolare tra gli apostoli. La questione è molto dibattuta, infatti resta il fatto che un ruolo particolare lo hanno avuto anche Giovanni evangelista, come testimoniato in diversi brani del Vangelo, Andrea (il Primo chiamato) e Giacomo che presiedette il primo concilio ecumenico, tenutosi a Gerusalemme (alla presenza dei Dodici e di Paolo). Proprio per questo l'entità del primato di Pietro (primatum Petri) è oggetto tra le confessioni cristiane di dispute dottrinali, che influenzano anche la dottrina sul primato papale, oggi riconosciuto solo dai cattolici. (it)
- Met het Primaatschap van Petrus wordt binnen de Rooms-Katholieke Kerk het leerstuk bedoeld, volgens welk de bisschop van Rome (de paus) de opvolger en plaatsbekleder is van de apostel Petrus. Deze wordt in dat kader de Eerste (of ook wel) Prins der Apostelen genoemd. Het leerstuk vindt zijn Schriftuurlijke onderbouwing in het Evangelie volgens Matteüs en in het bijzonder in de verzen Math 16:18-19: Een andere schragende passage voor het primaatschap van Petrus wordt gevonden in het Johannesevangelie (Johannes 21, 15-19): (nl)
- Верховенство Петра, також відоме як примат апостола Петра (від латинського: Петрус, "Петро"), це положення главенства, яке приписується св. Петру серед дванадцяти Апостолів. Його слід відрізняти від примату Римського єпископа, також відомого як папський примат або Римський примат, чий зв'язок з приматом Петра оспорюється. (uk)
|
_-_stained_glass,_Upon_this_Rock,_detail_-_St._Peter's_Basilica.jpg){kind=link}
