| dbo:abstract
|
- L'Enuma Elix (Enûma Eliš) és un llarg poema d'un miler de versos escrit cap a l'any 1200 aC a Babilònia. La data de composició és molt discutida, encara que hi ha un cert acord en què devia ser cap a finals del segon mil·lenni, potser durant el regnat de Nabucodonosor I (1125 aC - 1103 aC), quan aquest rei va recuperar l'estàtua de Marduk que s'havien emportat els elamites. Alguns autors creuen que va ser escrit quan a Babilònia hi governava la dinastia cassita, cap a l'any 1500 aC. Se suposa que es va escriure entre aquests anys encara que de fet no hi ha cap document que ho acrediti. Actualment, es conserven una bona quantitat de fragments d'aquest text. Els més antics provenen d'Assur i es poden datar cap a l'any 900 aC. A la ciutat de Nínive, es van recuperar al voltant de 30.000 tauletes d'argila, que es poden reduir a uns 10.000 documents. D'aquests, uns 5.000 corresponen a l'anomenada Biblioteca d'Assurbanipal (668 aC-627 aC) i contenen l'Enuma Elix, l'Epopeia de Guilgameix i altres obres, Atrahasis, El descens d'Ixtar als inferns i diversos mites menors de la creació. Actualment la major part d'aquestes tauletes es troba al Museu Britànic. La temàtica de l'Enuma Elix és la creació de l'univers, i la seva ordenació per part de Marduk, el déu tutelar de la ciutat de Babilònia i cap del panteó. També s'anomena Poema babilònic de la creació, encara que el poema no és altra cosa que una gran tramoia mítica per a justificar l'entronització de Marduk com a déu principal de Mesopotàmia. (ca)
- قصة الخلق البابلية أو إنوما إليش هي قصة الخلق البابلية. يأتي اسمها إنوما إليش من أول كلمتين فيها. اكتشفها هنري لايارد في 1849 في آثار مكتبة آشوربانيبال في نينوى العراق وطبعها جورج سميث في 1867. (ar)
- Enúma eliš („Když nahoře“) je jeden z nejdůležitějších a nejsložitějších akkadských mýtů. Je to prakticky jediný ucelený výklad tehdejší kosmogonie. Původní jméno je neznámé, spis dostal název podle prvních slov. Mýtus obsahuje sedm zpěvů, které mají dohromady zhruba 1100 veršů. Vychází ze sumerských mýtů, ale používá i různé akkadské prameny, místy je patrné ovlivnění Semity. Cílem tohoto díla je vysvětlit povýšení Marduka na hlavního boha. Doba vzniku tohoto mýtu není zcela jasná, datace bývá uváděna mezi 18.–7. stol. př. n. l., nejpravděpodobnější se zdá, že vznikl v době vlády Nabukadnezara I. tj. 1125–1104 př. n. l., za jeho vlády byl i Marduk prohlášen nejvyšším bohem. (cs)
- Enūma eliš (akkadisch 𒂊𒉡𒈠𒂊𒇺, eingedeutscht: Enuma elisch) wird der babylonische Schöpfungs-Mythos genannt, dessen etwa 1000 Zeilen in Keilschrift auf sieben Tontafeln niedergeschrieben wurden. Das Gedicht ist in Abschriften vom 9. bis 2. Jahrhundert v. Chr. fast vollständig erhalten und in akkadischer Sprache verfasst. Der genaue Zeitpunkt der Entstehung ist unklar, und Einschätzungen gehen in dieser Frage weit auseinander. Übersetzt bedeutet Enūma eliš „Als oben [der Himmel noch nicht genannt war]“, benannt nach der ersten Zeile des Epos. In der Handlung sind wichtige Elemente des verarbeitet. (de)
- 'Enûma Eliš (“Kiam en alto” el la nomo de la unuaj uverturaj du vortoj de la poemo) estas mezopotamia poemo pritraktanta la miton de la kreo kaj la entreprenojn de la dio Marduk. La poemo estis recitita dum , novjara festo en Babilono. La verko eble datiĝas, en la babilona formo, je la 13-a aŭ 12-a jarcentoj a.K. epoke de la unua dinastio de Babilono. La poemo troviĝas diversversie; kelkaj versioj, dateblaj je la 7-a jarcento estis elfositaj en kaj en Ninivo, urboj de Asirio. La originojn de la verko fakuloj atribuas eble al la sumeroj; en la origina versio la dio kreanta (plibone, aranĝanta) plejprobable estis la sumera mitologia aŭ . La poemoj trovitaj estas skribitaj, kiel la Eposo pri Gilgameŝ, kojnoforme. (eo)
- Enûma Elish es un poema babilónico que narra el origen del universo (es)
- The Enūma Eliš (Akkadian Cuneiform: 𒂊𒉡𒈠𒂊𒇺, also spelled "Enuma Elish") is the Babylonian creation myth (named after its opening words). It was recovered by English archaeologist Austen Henry Layard in 1849 (in fragmentary form) in the ruined Library of Ashurbanipal at Nineveh (Mosul, Iraq). A form of the myth was first published by English Assyriologist George Smith in 1876; active research and further excavations led to near completion of the texts and improved translation. The Enūma Eliš has about a thousand lines and is recorded in Akkadian on seven clay tablets, each holding between 115 and 170 lines of Sumero-Akkadian cuneiform script. Most of Tablet V has never been recovered, but, aside from this lacuna, the text is almost complete. This epic is one of the most important sources revealing the Babylonian worldview. Over the seven tablets, it describes the creation of the world, a battle between gods focused on the supremacy of Marduk, the creation of man destined for the service of the Mesopotamian deities, and it ends with a long passage praising Marduk. Its primary original purpose is unknown, although a version is known to have been used for certain festivals. There may also have been a political element to the myth, centered on the legitimization or primacy of Mesopotamia over Assyria. Some later versions replace Marduk with the Assyrian primary god Ashur. The Enūma Eliš exists in various copies from Babylon and Assyria. The version from the archaeological Library of Ashurbanipal dates to the 7th century BCE. The composition of the text probably dates to the late 2nd millennium BCE, or even earlier, to the time of Hammurabi during the Old Babylonian Period (1900–1600 BCE). Some elements of the myth are attested by illustrations that date to, at least, as early as the Kassite era (roughly 16th–12th centuries BCE). (en)
- Enuma Elish munduaren jatorria azaltzen duen olerki babiloniar bat da. Enuma Elishek akadikoz "Goian -ean" esan nahi du, eta olerkiko lehen bi hitzak dira. Niniven dagoen Asurbanipalen (K.a. 669-K.a. 627) liburutegiko hondakinetan aurkitutako taulatxo batzuetan idatzia dago. (eu)
- Enūma eliš (aussi orthographié Enuma Elish) ou Épopée de la Création, est l'épopée babylonienne de la création du monde. Signifiant littéralement Lorsqu'en haut en akkadien, selon ses premiers mots (incipit), Enūma eliš célèbre à travers sept tablettes la gloire du dieu Mardouk et raconte son ascension vers la souveraineté du panthéon babylonien. Le texte fut découvert au XIXe siècle sous forme de fragments dans les ruines de la Bibliothèque d'Assurbanipal à Ninive, ville proche de l'actuelle Mossoul, en Irak. La plus grande partie de la cinquième tablette n'a jamais pu être retrouvée. Mis à part cette lacune, le texte est quasiment complet. Le poème a probablement été composé à la fin du XIIe siècle av. J.-C., au cours du règne de Nabuchodonosor Ier, en même temps que les textes de la topographie cultuelle de Babylone. Cependant, les versions qui nous sont parvenues sont plus récentes. Après la disparition de Babylone, le texte a été souvent recopié par les Perses, puis il a été transmis et gardé en mémoire jusqu'au Ve siècle de notre ère par le philosophe néo-platonicien Damascios. L'épopée décrit les origines du cosmos, le combat des premiers dieux contre les forces du chaos et l'élévation de Mardouk, dieu tutélaire de Babylone, au-dessus des autres divinités mésopotamiennes ainsi que la création du monde et de l'homme. (fr)
- Enūma Eliš adalah salah satu mitos penciptaan yang berasal dari Babilonia. Ini ditemukan oleh Austen Henry Layard pada tahun 1849 (dalam bentuk terpisah-pisah) di Perpustakaan Asyurbanipal di Niniwe (Mosul, Irak). Dalam bahasa Inggris Enuma Elis diterjemahkan oleh ke dalam sebuah buku yang diberi judul The Chaldean Account of Genesis pada tahun 1876. Enuma Elis memiliki sekitar seribu baris dan dicatat dalam Bahasa Akkadia pada tujuh tablet tanah liat, masing-masing memiliki antara 115 dan 170 baris teks. Sebagian besar dari Tablet V tidak pernah pulih, ada kekosongan dalam manuskrip namun secara keseluruhan teks selesai. Salinan duplikat dari Tablet V telah ditemukan di , kuno, dekat kota modern Şanlıurfa di Turki. Epik ini adalah salah satu sumber yang paling penting untuk memahami pandangan dunia Babel, berpusat pada supremasi Marduk dan penciptaan manusia untuk pelayanan para dewa. Tujuan utamanya asli, bagaimanapun, tidak sebuah eksposisi teologi atau Theogony tetapi elevasi Marduk, kepala dewa Babel, di atas dewa-dewa Mesopotamia lainnya. Enuma Elis ada dalam berbagai salinan dari Babel dan Asyur. Versi dari tanggal perpustakaan Ashurbanipal terhadap abad ke-7 SM. Komposisi teks mungkin ada pada tanggal di Zaman Perunggu, dengan waktu Hammurabi atau mungkin awal era Kassite (kira-kira 18 sampai 16 abad SM), meskipun beberapa peneliti kemudian mendukung pada tahun 1100 SM. (in)
- 『エヌマ・エリシュ』 (Enûma Eliš) は、バビロニア神話の創世記叙事詩である。この文献はマルドゥク神が中心に据えられ、人間は神々への奉仕のために存在しているといった、バビロニア人の世界観を理解するうえで重要なものである。 アッシュールバニパルのニネヴェ図書館（ニネヴェ）より発掘され、ヘンリー・レイヤードによって修復された。7つの粘土板にアッカド語で刻まれており、その文章量は7つを合計して約1,000行（1枚に115 - 170行）に及ぶ。第5板の大部分は欠落しているが、それを除けばテキストはほぼ原型をとどめている。第5板の複製は、トルコのハラン遺跡から発見された。他にもバビロニアやアッシリアにおいて、様々な翻訳・複製品が発見されている。 内容自体は、バビロニア王ハンムラビがメソポタミアを統一して都市神マルドゥクの地位が向上した、紀元前18世紀に成立したと考えられている。紀元前14世紀から12世紀に成立したという説もある。アッシュールバニパルの図書館のものは、紀元前7世紀に遡る。書かれた当初の目的は神話の記述にはなく、バビロンの都市神マルドゥクが他の都市の神に比べて優越していることを示すためであった。 (ja)
- L'Enūma eliš (in italiano "Quando in alto"; in cuneiforme accadico: 𒂊𒉡𒈠𒂊𒇺) è un poema teogonico e cosmogonico, in lingua accadica, appartenente alla tradizione religiosa babilonese, che tratta in particolar modo del mito della creazione, la teomachia che diede origine al mondo come lo conosciamo, e le imprese del dio Marduk, divinità poliade della città di Babilonia (Babylōnía, greco antico; in accadico Bābilāni, da Bāb-ili che rende l'antico nome sumerico KA2.DINGIR.RA, col significato di "Porta del Dio", la città amorrea fondata nel XIX secolo a.C.). L'Enūma eliš veniva recitato, o forse cantato, durante l'Akītu (in sumerico: A2.KI.TI, cuneiforme 𒀉𒆠𒋾, col significato di "forza che fa rivivere il mondo"; nome sumerico della festività, anche Zagmuk), la festa di inizio del nuovo anno di Babilonia, segnatamente il quarto giorno degli undici prescritti, nel mese di Nisān (Nissanu). (it)
- 에누마 엘리쉬(Enûma Eliš)는 메소포타미아 신화의 창조 서사시이다. (ko)
- De Enoema Elisj ('wanneer in het hoge'; in wetenschappelijke literatuur: Enûma Eliš; Engels: Enuma Elish) is een mythisch verhaal uit de Babylonische literatuur. Het staat bekend als scheppingsmythe, maar is desondanks vooral een verheerlijking van de stormgod Mardoek. Hij werd de oppergod van de Babyloniërs, en was (ook oorspronkelijk) de patroongod van de stad Babylon. De tekst vertoont op enkele punten overeenkomsten met het Bijbels scheppingsverhaal. De tekst werd in de 19e eeuw ontdekt op gefragmenteerde kleitabletten in de ruïnes van de bibliotheek van Assurbanipal in Ninive (nabij het huidige Mosoel in Irak). Die versie van het verhaal, vermoedelijk daterend uit de 13e eeuw v.Chr., bestaat uit zeven tabletten met spijkerschrift. Het grootste deel van het vijfde tablet is nooit gevonden. Afgezien van deze lacune is de tekst zo goed als compleet. Er zijn meerdere versies van de Enoema Elisj, en de oudst bekende stamt waarschijnlijk uit de 20e eeuw v.Chr. (nl)
- Enuma elisz (akad. enūma eliš), Poemat o stworzeniu świata – babiloński epos, napisany w języku akadyjskim, nazwany tak od rozpoczynających go słów, które znaczą Gdy w górze... Pierwotny tekst tego eposu pochodzi prawdopodobnie z końca II tysiąclecia p.n.e. Utwór był recytowany w Babilonie w czwartym dniu noworocznego święta akitu. Enuma elisz nazywany jest eposem o stworzeniu wszechświata. Kosmogonia babilońska miała jednoznaczny pogląd na sens istnienia człowieka: światem rządzi panteon bogów z Mardukiem na czele, ludzkość ma za zadanie służyć bogom. (pl)
- O Enûma Eliš é o mito de criação babilônico. Foi descoberto por em 1849 (em forma fragmentada) nas ruínas da Biblioteca de Assurbanípal em Nínive (Mossul, Iraque), e publicado por George Smith em 1876. (pt)
- Enuma elish är skapelseberättelsen i babylonisk mytologi, och ett centralt verk i den bevarade assyro-babyloniska litteraturen. Namnet är taget efter berättelsens första två ord på akkadiska: Enūma eliš vilket betyder "när ovan". Enuma elish beskriver hur världen skapas i en urtidsocean kallad Apsu. De olika gudarna uppstår där och slutligen besegrar en av de nya gudarna, Marduk, som tar på sig rollen av gudarnas utvalde kämpe, urtidsmonstret Tiamat. Jorden skapas från Tiamats kropp. Människan skapas därefter från blodet av ett annat monster skapat av . (sv)
- «Эну́ма э́лиш» (аккад. Enūma elis — «Когда наверху…») — вавилонский космогонический миф, описывающий возвышение Мардука из ранга младших богов, его борьбу с Тиамат (воплощение первобытного хаоса) и обустройство мира. Сохранился в новоассирийских и нововавилонских табличках из Ашшура, Ниневии, Киша и Урука. Сказание было сложено, вероятно, в эпоху II династии Исина (ок. XII век до н. э.) с целью обоснования верховенства Мардука в вавилонском пантеоне, для чего были переработаны шумерские предания, прежде всего об Энлиле и Нинурте. Значительную часть повествования занимает прославление Мардука и его города Вавилона, но главную роль играет именно космогоническая канва. (ru)
- 《埃努瑪·埃利什》（阿卡德语楔形文字：𒂊𒉡𒈠𒂊𒇺 EnûmaEliš）是巴比倫的創世史詩，名字取於史詩起首句。「埃努瑪·埃利什」是阿卡德語，可譯作「天之高兮」或「當在最高之處時」。此史詩由奧斯丁·亨利·萊亞德於1848年至1876年在尼尼微亞述巴尼拔圖書館的遺址（該處於伊拉克摩蘇爾）發現；另外在基什及巴比倫亦可找到有關泥板。部分泥板殘破不全。1876年，史詩由喬治·史密斯出版。 整篇史詩大約有一千行，以阿卡德語分別寫於七塊泥板上，每塊泥板大約刻有125至165行。第五號泥板的大部分從未修復，但大體上整篇史詩幾乎是完整的。第五號泥板的複製本已於（Sultantepe，古時的Huzirina）發現，該地接近土耳其城市尚勒烏爾法。 對於了解巴比倫尼亞人的世界觀，《埃努瑪·埃利什》是一部極為最重要的文獻，當中描寫了巴比倫主神馬爾杜克的偉大事跡，以及眾神創造人類以為他們服務的經過。然而，創作這篇史詩的主要目的並不是闡明神學觀點及神祇的族譜，而是提高馬爾杜克的地位，令他成為凌駕於其他美索不達米亞神祇的主神。 自巴比倫尼亞至亞述都出現了《埃努瑪·埃利什》的不同複製本。目前來自亞述巴尼拔圖書館的版本時間可追溯至公元前7世紀。 (zh)
- Енума Еліш (Enûma Eliš) — вавилонський міф про створення світу, знайдений у 1849 році Остіном Генрі Леярдом (англ. Austen Henry Layard) у вигляді фрагментів у зруйнованій бібліотеці Ашурбаніпала в Ніневії (Мосул, Ірак) і опублікований Георгом Смітом у 1876 році. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- قصة الخلق البابلية أو إنوما إليش هي قصة الخلق البابلية. يأتي اسمها إنوما إليش من أول كلمتين فيها. اكتشفها هنري لايارد في 1849 في آثار مكتبة آشوربانيبال في نينوى العراق وطبعها جورج سميث في 1867. (ar)
- Enūma eliš (akkadisch 𒂊𒉡𒈠𒂊𒇺, eingedeutscht: Enuma elisch) wird der babylonische Schöpfungs-Mythos genannt, dessen etwa 1000 Zeilen in Keilschrift auf sieben Tontafeln niedergeschrieben wurden. Das Gedicht ist in Abschriften vom 9. bis 2. Jahrhundert v. Chr. fast vollständig erhalten und in akkadischer Sprache verfasst. Der genaue Zeitpunkt der Entstehung ist unklar, und Einschätzungen gehen in dieser Frage weit auseinander. Übersetzt bedeutet Enūma eliš „Als oben [der Himmel noch nicht genannt war]“, benannt nach der ersten Zeile des Epos. In der Handlung sind wichtige Elemente des verarbeitet. (de)
- Enûma Elish es un poema babilónico que narra el origen del universo (es)
- Enuma Elish munduaren jatorria azaltzen duen olerki babiloniar bat da. Enuma Elishek akadikoz "Goian -ean" esan nahi du, eta olerkiko lehen bi hitzak dira. Niniven dagoen Asurbanipalen (K.a. 669-K.a. 627) liburutegiko hondakinetan aurkitutako taulatxo batzuetan idatzia dago. (eu)
- 『エヌマ・エリシュ』 (Enûma Eliš) は、バビロニア神話の創世記叙事詩である。この文献はマルドゥク神が中心に据えられ、人間は神々への奉仕のために存在しているといった、バビロニア人の世界観を理解するうえで重要なものである。 アッシュールバニパルのニネヴェ図書館（ニネヴェ）より発掘され、ヘンリー・レイヤードによって修復された。7つの粘土板にアッカド語で刻まれており、その文章量は7つを合計して約1,000行（1枚に115 - 170行）に及ぶ。第5板の大部分は欠落しているが、それを除けばテキストはほぼ原型をとどめている。第5板の複製は、トルコのハラン遺跡から発見された。他にもバビロニアやアッシリアにおいて、様々な翻訳・複製品が発見されている。 内容自体は、バビロニア王ハンムラビがメソポタミアを統一して都市神マルドゥクの地位が向上した、紀元前18世紀に成立したと考えられている。紀元前14世紀から12世紀に成立したという説もある。アッシュールバニパルの図書館のものは、紀元前7世紀に遡る。書かれた当初の目的は神話の記述にはなく、バビロンの都市神マルドゥクが他の都市の神に比べて優越していることを示すためであった。 (ja)
- 에누마 엘리쉬(Enûma Eliš)는 메소포타미아 신화의 창조 서사시이다. (ko)
- Enuma elisz (akad. enūma eliš), Poemat o stworzeniu świata – babiloński epos, napisany w języku akadyjskim, nazwany tak od rozpoczynających go słów, które znaczą Gdy w górze... Pierwotny tekst tego eposu pochodzi prawdopodobnie z końca II tysiąclecia p.n.e. Utwór był recytowany w Babilonie w czwartym dniu noworocznego święta akitu. Enuma elisz nazywany jest eposem o stworzeniu wszechświata. Kosmogonia babilońska miała jednoznaczny pogląd na sens istnienia człowieka: światem rządzi panteon bogów z Mardukiem na czele, ludzkość ma za zadanie służyć bogom. (pl)
- O Enûma Eliš é o mito de criação babilônico. Foi descoberto por em 1849 (em forma fragmentada) nas ruínas da Biblioteca de Assurbanípal em Nínive (Mossul, Iraque), e publicado por George Smith em 1876. (pt)
- Enuma elish är skapelseberättelsen i babylonisk mytologi, och ett centralt verk i den bevarade assyro-babyloniska litteraturen. Namnet är taget efter berättelsens första två ord på akkadiska: Enūma eliš vilket betyder "när ovan". Enuma elish beskriver hur världen skapas i en urtidsocean kallad Apsu. De olika gudarna uppstår där och slutligen besegrar en av de nya gudarna, Marduk, som tar på sig rollen av gudarnas utvalde kämpe, urtidsmonstret Tiamat. Jorden skapas från Tiamats kropp. Människan skapas därefter från blodet av ett annat monster skapat av . (sv)
- «Эну́ма э́лиш» (аккад. Enūma elis — «Когда наверху…») — вавилонский космогонический миф, описывающий возвышение Мардука из ранга младших богов, его борьбу с Тиамат (воплощение первобытного хаоса) и обустройство мира. Сохранился в новоассирийских и нововавилонских табличках из Ашшура, Ниневии, Киша и Урука. Сказание было сложено, вероятно, в эпоху II династии Исина (ок. XII век до н. э.) с целью обоснования верховенства Мардука в вавилонском пантеоне, для чего были переработаны шумерские предания, прежде всего об Энлиле и Нинурте. Значительную часть повествования занимает прославление Мардука и его города Вавилона, но главную роль играет именно космогоническая канва. (ru)
- 《埃努瑪·埃利什》（阿卡德语楔形文字：𒂊𒉡𒈠𒂊𒇺 EnûmaEliš）是巴比倫的創世史詩，名字取於史詩起首句。「埃努瑪·埃利什」是阿卡德語，可譯作「天之高兮」或「當在最高之處時」。此史詩由奧斯丁·亨利·萊亞德於1848年至1876年在尼尼微亞述巴尼拔圖書館的遺址（該處於伊拉克摩蘇爾）發現；另外在基什及巴比倫亦可找到有關泥板。部分泥板殘破不全。1876年，史詩由喬治·史密斯出版。 整篇史詩大約有一千行，以阿卡德語分別寫於七塊泥板上，每塊泥板大約刻有125至165行。第五號泥板的大部分從未修復，但大體上整篇史詩幾乎是完整的。第五號泥板的複製本已於（Sultantepe，古時的Huzirina）發現，該地接近土耳其城市尚勒烏爾法。 對於了解巴比倫尼亞人的世界觀，《埃努瑪·埃利什》是一部極為最重要的文獻，當中描寫了巴比倫主神馬爾杜克的偉大事跡，以及眾神創造人類以為他們服務的經過。然而，創作這篇史詩的主要目的並不是闡明神學觀點及神祇的族譜，而是提高馬爾杜克的地位，令他成為凌駕於其他美索不達米亞神祇的主神。 自巴比倫尼亞至亞述都出現了《埃努瑪·埃利什》的不同複製本。目前來自亞述巴尼拔圖書館的版本時間可追溯至公元前7世紀。 (zh)
- Енума Еліш (Enûma Eliš) — вавилонський міф про створення світу, знайдений у 1849 році Остіном Генрі Леярдом (англ. Austen Henry Layard) у вигляді фрагментів у зруйнованій бібліотеці Ашурбаніпала в Ніневії (Мосул, Ірак) і опублікований Георгом Смітом у 1876 році. (uk)
- L'Enuma Elix (Enûma Eliš) és un llarg poema d'un miler de versos escrit cap a l'any 1200 aC a Babilònia. La data de composició és molt discutida, encara que hi ha un cert acord en què devia ser cap a finals del segon mil·lenni, potser durant el regnat de Nabucodonosor I (1125 aC - 1103 aC), quan aquest rei va recuperar l'estàtua de Marduk que s'havien emportat els elamites. Alguns autors creuen que va ser escrit quan a Babilònia hi governava la dinastia cassita, cap a l'any 1500 aC. Se suposa que es va escriure entre aquests anys encara que de fet no hi ha cap document que ho acrediti. (ca)
- Enúma eliš („Když nahoře“) je jeden z nejdůležitějších a nejsložitějších akkadských mýtů. Je to prakticky jediný ucelený výklad tehdejší kosmogonie. Původní jméno je neznámé, spis dostal název podle prvních slov. (cs)
- 'Enûma Eliš (“Kiam en alto” el la nomo de la unuaj uverturaj du vortoj de la poemo) estas mezopotamia poemo pritraktanta la miton de la kreo kaj la entreprenojn de la dio Marduk. La poemo estis recitita dum , novjara festo en Babilono. La verko eble datiĝas, en la babilona formo, je la 13-a aŭ 12-a jarcentoj a.K. epoke de la unua dinastio de Babilono. La poemoj trovitaj estas skribitaj, kiel la Eposo pri Gilgameŝ, kojnoforme. (eo)
- The Enūma Eliš (Akkadian Cuneiform: 𒂊𒉡𒈠𒂊𒇺, also spelled "Enuma Elish") is the Babylonian creation myth (named after its opening words). It was recovered by English archaeologist Austen Henry Layard in 1849 (in fragmentary form) in the ruined Library of Ashurbanipal at Nineveh (Mosul, Iraq). A form of the myth was first published by English Assyriologist George Smith in 1876; active research and further excavations led to near completion of the texts and improved translation. (en)
- Enūma Eliš adalah salah satu mitos penciptaan yang berasal dari Babilonia. Ini ditemukan oleh Austen Henry Layard pada tahun 1849 (dalam bentuk terpisah-pisah) di Perpustakaan Asyurbanipal di Niniwe (Mosul, Irak). Dalam bahasa Inggris Enuma Elis diterjemahkan oleh ke dalam sebuah buku yang diberi judul The Chaldean Account of Genesis pada tahun 1876. (in)
- L'Enūma eliš (in italiano "Quando in alto"; in cuneiforme accadico: 𒂊𒉡𒈠𒂊𒇺) è un poema teogonico e cosmogonico, in lingua accadica, appartenente alla tradizione religiosa babilonese, che tratta in particolar modo del mito della creazione, la teomachia che diede origine al mondo come lo conosciamo, e le imprese del dio Marduk, divinità poliade della città di Babilonia (Babylōnía, greco antico; in accadico Bābilāni, da Bāb-ili che rende l'antico nome sumerico KA2.DINGIR.RA, col significato di "Porta del Dio", la città amorrea fondata nel XIX secolo a.C.). (it)
- Enūma eliš (aussi orthographié Enuma Elish) ou Épopée de la Création, est l'épopée babylonienne de la création du monde. Signifiant littéralement Lorsqu'en haut en akkadien, selon ses premiers mots (incipit), Enūma eliš célèbre à travers sept tablettes la gloire du dieu Mardouk et raconte son ascension vers la souveraineté du panthéon babylonien. Le texte fut découvert au XIXe siècle sous forme de fragments dans les ruines de la Bibliothèque d'Assurbanipal à Ninive, ville proche de l'actuelle Mossoul, en Irak. La plus grande partie de la cinquième tablette n'a jamais pu être retrouvée. Mis à part cette lacune, le texte est quasiment complet. (fr)
- De Enoema Elisj ('wanneer in het hoge'; in wetenschappelijke literatuur: Enûma Eliš; Engels: Enuma Elish) is een mythisch verhaal uit de Babylonische literatuur. Het staat bekend als scheppingsmythe, maar is desondanks vooral een verheerlijking van de stormgod Mardoek. Hij werd de oppergod van de Babyloniërs, en was (ook oorspronkelijk) de patroongod van de stad Babylon. De tekst vertoont op enkele punten overeenkomsten met het Bijbels scheppingsverhaal. Er zijn meerdere versies van de Enoema Elisj, en de oudst bekende stamt waarschijnlijk uit de 20e eeuw v.Chr. (nl)
|
