| dbo:abstract
|
- El signe d'exclamació és un signe de puntuació que es representa «!». També es coneix com a signe d'admiració. En algunes llengües, com el castellà, pot ser doble i així tenen un signe d'obertura «¡» i un de tancament «!». El seu origen sembla el de la paraula llatina interjectio; de les dues darreres lletres, io, es va formar el símbol, que va acabar esdevenint una ratlla sobre un punt. (ca)
- Vykřičník (!) je interpunkční znaménko, které se zpravidla používá pro ukončení věty rozkazovací nebo zvolací, po citoslovci nebo ke zdůraznění věty oznamovací. V češtině se od předcházejícího slova odděluje zúženou mezerou; ve francouzštině se od něj odděluje mezerou (resp. správně typograficky slabou spacií/osminou čtverčíku). Vykřičník se jako interpunkční znaménko začal používat v 16. století. Dnešní podoba se však ustálila až s rozvojem typografie, v 17. století. Historici typografie se většinou kloní k názoru, že vykřičník vznikl z latinského slova „io“, citoslovce nadšení. To se na konci otázek zkracovalo na „Io.“, přičemž sázením I a o z jednoho tiskařského typu se postupně vyvinul dnešní znak. Původní význam „nadšení“ se rozšířil ke dnešním významům příkazu, důrazu a výstrahy. Jako logotypy se vykřičník i otazník osamostatnily a používají se i mimo psaný text. V češtině je začátek používání vykřičníku a dalších interpunkčních znamének spojen zhruba s nástupem bratrského pravopisu. Obrozenci a jazykoví brusiči ještě v 1. polovině 19. století interpunkci nevěnovali pozornost. Martin Hattala v roce 1857 napsal pravděpodobně první komplexnější pojednání o dělidlech, v němž „znak podivení“ (!) spolu se „znakem otázkovým“ (?) zařadil mezi „znamení hlasoměnná“. Ostatní autoři tento výklad příliš nereflektovali, například druhé vydání matičního Brusu zmiňuje jen čárku a středník a třetí vydání navíc jen tečku. František Bartoš v 1. vydání své Skladby roku 1878 podobně rozlišuje dělidla, podobně jako Hattala, na ta, která označují části vět, a ta, která označují přízvuk vět (otazník a vykřičník). Teoretici používali pro označování dělicích znamének nejednotnou terminologii, pro vykřičník se krom zmíněného Hattalova „znaku podivení“ používaly například názvy „vzvolavník“ , „zvolavník“ (František Bačkovský) či „rozkazník“ (Pravopis ve škole obecné, K. Taubenek a T. Duchacká, zmiňuje též František Bačkovský v Brusu jazyka českého – např. ve 4. vydání z roku 1894). Dnešní názvy pocházejí víceméně od Františka Bartoše. Slovo „vykřičník“ bylo ostatně původně obsazeno jiným významem, Václav Hanka jím označoval citoslovce. (cs)
- Το θαυμαστικό ( ! ) είναι σημείο στίξης. Περιλαμβάνεται στα βασικά σημεία, αυτά που χρησιμοποιούνται περισσότερο στον γραπτό λόγο. Έχει «προσωδιακή» λειτουργία, δίνοντας στους αναγνώστες των κειμένων πληροφορίες για τον τρόπο εκφώνησης. Επειδή απευθύνεται στους αναγνώστες ή στους ακροατές, εκ μέρους του συντάκτη, το θαυμαστικό δεν έχει χαρακτήρα οργανωτικό - δομικό εντός του κειμένου (όπως π.χ. η τελεία), αλλά «διαπροσωπικό». Σχετικά με την κατανόηση της λειτουργίας του στην εκφορά του λόγου (επιτονισμός) από τα μικρά παιδιά, έχει παρατηρηθεί ότι έρχεται τρίτο, κατά σειρά ευκολίας, από τα σημεία στίξης, έπειτα από την τελεία και το ερωτηματικό και εμπρός από το κόμμα. (el)
- علامة التعجب أو علامة التأثر هي من علامات الترقيم: ! تستخدم لنقل مشاعر قوية مثل: (الفرح والبهجة أو الحزن أو الغضب (!! تدل على الغضب) أو التعجب والاندهاش أو الاستفهام (؟! تدل على الاستفهام))، تكتب العلامة في نهاية الجملة. (ar)
- La krisigno estas la marko de interpunkcio, kiun oni metas ĉe la fino de , ekzemple: "Silentu!". Ĝi ankaŭ povas indiki krion, eksklamacion aŭ surprizon. Ĝi estas trovebla en multaj lingvoj, ankaŭ en Esperanto. Oni kredas, ke eble la marko devenas la latina vorto io, krio de ĝojo. Ĉi-tiu estis skribita kiel 'i' supren de 'o'. Ĉi-tiu marko evoluis al nia moderna simbolo. (eo)
- Das Ausrufezeichen (Deutschland und Schweiz; Varianten: Ausrufzeichen insb. Schweiz, Ausrufungszeichen vereinzelt in Deutschland und Schweiz) oder das Rufzeichen (Österreich und Südtirol; Variante: Rufezeichen insb. Gesamttirol und Vorarlberg), eine Lehnübersetzung von lateinisch signum exclamationis, seltener auch Exklamationszeichen, (!), ist ein Satzzeichen, das nach Ausrufe-, Wunsch- und Aufforderungssätzen sowie nach Ausrufewörtern und nach bedingten indirekten Fragen (Irrealis) steht. In Österreich ist die Verwendung bei der Anrede in Briefen weit verbreitet, während diese Praxis in Deutschland nicht mehr üblich ist. Daneben symbolisiert dieses Satzzeichen wichtige und ähnliche Sachverhalte und repräsentiert einige völlig andere Bedeutungen. (de)
- The exclamation mark, !, or exclamation point (American English), is a punctuation mark usually used after an interjection or exclamation to indicate strong feelings or to show emphasis. The exclamation mark often marks the end of a sentence, for example: "Watch out!". Similarly, a bare exclamation mark (with nothing before or after) is often used in warning signs. The exclamation mark is often used in writing to make a character seem as though they are shouting and/or excited/surprised. Other uses include:
* In mathematics, it denotes the factorial operation.
* Several computer languages use ! at the beginning of an expression to denote logical negation. For example,!A means "the logical negation of A", also called "not A". This usage has spread to ordinary language (e.g., "!clue" means no-clue or clueless).
* Some languages use ! to denote a click consonant. (en)
- Harridura-marka interjekzioa edo adierazteko erabiltzen den ikurra da eta esaldi baten amaiera adierazten du. Kasu batzuetan, oihu egiten dela adierazteko ere erabiltzen da, edo esan nahi dena garrantzitsua dela adierazteko, adibidez "Kontuz!" esaldian. Ondorio gisa, esaldirik gabeko harridura-marka bat arrisku ez-zehatz bat adierazteko trafiko seinaleetan agertzen da. Baditu beste esanahi batzuk:
* Matematikan, operazio faktorial bat dela adierazteko erabiltzen da.
* Programazio-lengoaia batzuetan "!" erabiltzen da adierazpen baten aurretik ukazioa adierazteko. Adibidez, "!A" idaztenbadugu esaten ari garena da "A ez dena".
* Hizkuntza batzuetan "!" idazten da letra baten aurretik bat dela adierazteko. Hizkuntza batzuetan, gaztelania kasu, alderantzizko harridura-marka (¡) erabiltzen da esaldiaren hasieran. (eu)
- Los signos de admiración o signos de exclamación (¡ !) se usan para indicar sorpresa, asombro, alegría, súplica, mandato, deseo, etc. Se escribe signo de exclamación («¡!») para indicar el principio y final de una exclamación. Este signo tiene la función de representar en la escritura la entonación exclamativa de un enunciado. En la pronunciación, los enunciados que van entre signos de exclamación tienen un tono final descendente, pero con un momento previo de ascenso brusco, en palabras como qué, cuánto, quién, cuándo… En español, el uso del signo inicial «¡» es obligatorio, mientras que en gallego y en catalán su uso es opcional, incluidos también idiomas provenientes del latín como el francés. (es)
- Tanda seru adalah tanda baca yang biasanya digunakan setelah suatu interjeksi atau kalimat seruan untuk menunjukkan perasaan atau penegasan dan sering menandai akhir suatu kalimat. Tanda seru umum ditemukan di berbagai bahasa dan sistem tulisan, meskipun dengan variasi makna dan simbol. (in)
- Il punto esclamativo, noto in passato anche come punto ammirativo, è uno dei diversi segni di interpunzione adoperati nella scrittura e indica una pausa simile a quella del normale punto fermo. Viene posto dopo un'interiezione o esclamazione per segnalare un tono enfatizzante di sorpresa, forti sensazioni o grida. Molto spesso caratterizza la fine di una frase come, ad esempio, in: "Attenzione!". Può essere combinato con un punto interrogativo per indicare una domanda come, ad esempio, in: "Dove stai andando!?". In termini di Programmazione per computer, il punto esclamativo è anche chiamato "bang" e "shriek". (it)
- Un point d'exclamation, également autrefois appelé point d'admiration, est un signe de ponctuation qui se met à la fin d'une phrase exclamative, à la place du point. (fr)
- 感嘆符（かんたんふ、英: exclamation mark）とは、約物の一つで、「!」と書き表される。視覚的な表現として注意喚起などのため危険であることを表現するために用いられることもある。 (ja)
- ( !는 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 ! (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 느낌표(-標)란 문장 부호 중의 하나로 ‘!’로 쓴다. 강조를 나타내고자 하는 대상의 뒤에 놓인다. 영어에서는 ‘exclamation mark’라고 해 일반적으로 뱅(Bang)이나 스크리머(Screamer) 등으로 불린다. 느낌표는 15세기부터 사용되었으며, 이는 물음표와 비슷하다. 일반적으로는 감탄이나 명령 등 보통보다 큰 소리로 발음되는 문장의 마지막에 온점 대신 놓인다. 드물게는 문장의 도중에 강조를 나타내고 싶은 단어의 직후에 놓이기도 한다. 또한 더 큰 강조를 하고 싶을 때 ‘!!’, ‘!!!’와 같이 연속으로 사용하는 경우도 있다. 또 ‘?!’, ‘!?’와 같이 물음표와 함께 쓰이기도 한다. 덧붙여 자주 사용되지 않는 비표준어이지만 감탄 의문부에서 물음표와 느낌표가 하나로 되어 있는 인테러뱅도 있다. (ko)
- O ponto de exclamação ou ponto de admiração (!), é um sinal de pontuação normalmente utilizado após uma interjeição ou no fim de uma frase. É usado para indicar uma expressão, uma enfatização de alguma coisa, ou para a identificação de sentimentos fortes ou de volume alto (gritos), e tem a função de representar, por escrita, a entonação de exclamação de um enunciado. (pt)
- Wykrzyknik, znak wykrzyknienia – jeden ze znaków pisarskich, składający się z pionowej kreski zakończonej kropką, zwykle u dołu (!), rzadziej u góry (¡). Najczęściej używany jest jako znak interpunkcyjny wyrażający emocje, ale ma także inne zastosowania. Typograficznie jest znakiem wysokości stopnia pisma, a jego kropka jest dokładnie takiej samej wielkości, kształtu i położenia (o ile znajduje się pod pionową kreską), co znak kropki w tym samym kroju. (pl)
- Een uitroepteken of uitroepingsteken is een leesteken dat wordt gebruikt om nadruk te geven aan een woord of zin. ! is het symbool waarmee een uitroepteken wordt weergegeven.
* Hé, jij daar!
* Waar heb je het over? Daarover! Meerdere uitroeptekens achter elkaar geven meer nadruk:
* Hij weet echt niet waar hij mee bezig is!!!
* Vanavond feest!!! Soms volgt op een fout in een citaat een uitroepteken tussen haakjes. Het geeft aan dat je de fout niet voor eigen rekening neemt en betekent zoveel als (sic).
* "Mijn geliefkoosde Franse dichter", schrijft N., "is Beaudelaire". (!) Een ander gebruik van het uitroepteken tussen haakjes is het aangeven van sarcasme of ironie. Vooral bij doven-ondertiteling wordt dit vaak gebruikt:
* "Gerard? Die is toch wel zo aardig(!)" Daarvoor wordt een enkele keer weleens het ironieteken gebruikt. (nl)
- Utropstecken (!) är ett så kallat stort skiljetecken som inom åtskilliga skriftspråk används som avslutning på utrop, uppmaningar, önskningar, tilltal, hälsningar och liknande interjektioner. Inom matematiken används utropstecknet som fakultetstecken. När det används som ett uttryck för förvåning kallas det förundringstecken. (sv)
- Восклица́тельный знак (!) — знак препинания, выполняющий интонационно-экспрессивную и отделительную функции, который ставится в конце предложения для выражения изумления, сильного чувства, волнения и тому подобного. Также восклицательный знак может ставиться при обращении: «Товарищи! Все на защиту Родины!» или после междометия: «Ах! Не говорите мне о нём!». Может сочетаться с вопросительным знаком для обозначения вопроса — восклицания и с многоточием. По правилам русской пунктуации первым пишется вопросительный знак: «Куда это ты собрался?!». В русской типографике многоточие после восклицательного знака имеет не три, а две точки: «Мы тонем!..» Применительно к церковнославянской и старинной русской письменности восклицательный знак называется удиви́тельная. Так называемый сатирический восклицательный знак, заключённый в скобки и поставленный после слова или высказывания, указывает на нелепость или неверность сказанного. В профессиональной практике восклицательный знак в скобках, напротив, используется для подтверждения крайне необычного высказывания, как указание на намеренный, а не ошибочный его характер (например, в медицине при выписке рецепта на дозировку, превышающую предельно допустимую). Восклицательный знак в скобках ставится и после цифр, чтобы избежать путаницы с факториалом. В некоторых языках (прежде всего в испанском) также используется перевёрнутый восклицательный знак (¡ — U+00A1), который ставится в начале восклицательного предложения в дополнение к обычному восклицательному знаку в конце. В американской типографике в 1960-е — 1970-е годы употреблялся пунктуационный знак — лигатура из восклицательного и вопросительного знаков, именовавшийся interrobang (‽ — U+203D). (ru)
- Знак о́клику (!). — розділовий знак, який використовується в реченні для позначення сильного емоційного почуття: обурення, здивування, захоплення, гніву, тривоги тощо. Супроводжуються знаком оклику і спонукальні висловлювання.Може поєднуватися зі знаком запитання для питання-оклику та з трьома крапками (в українській типографії три крапки після знака оклику перетворюються на дві). Таким чином на письмі передається інтонація чуттєво-загострених ситуацій у розповідно-окличних, питально-окличних й спонукально-окличних реченнях.А також може подвоюватися, потроюватися або використовуватися безліч разів для висловлення більшої експресії та емоційності при граматичних зловживаннях (uk)
- 驚嘆號（！，也稱為感叹号或惊叹号）用於句子結尾，表示驚嘆、感歎或號嘆。中华民国教育部国语推行委员会《重订标点符号手册》指明“用在感嘆、命令、祈求、勤勉等語句之後。”中华人民共和国的《标点符号用法》中也指出“感嘆句末尾的停頓，用嘆號。”“語氣強烈的祈使句末尾，也用嘆號。”“語氣強烈的反問句末尾，也用嘆號。” (zh)
|
| rdfs:comment
|
- El signe d'exclamació és un signe de puntuació que es representa «!». També es coneix com a signe d'admiració. En algunes llengües, com el castellà, pot ser doble i així tenen un signe d'obertura «¡» i un de tancament «!». El seu origen sembla el de la paraula llatina interjectio; de les dues darreres lletres, io, es va formar el símbol, que va acabar esdevenint una ratlla sobre un punt. (ca)
- Το θαυμαστικό ( ! ) είναι σημείο στίξης. Περιλαμβάνεται στα βασικά σημεία, αυτά που χρησιμοποιούνται περισσότερο στον γραπτό λόγο. Έχει «προσωδιακή» λειτουργία, δίνοντας στους αναγνώστες των κειμένων πληροφορίες για τον τρόπο εκφώνησης. Επειδή απευθύνεται στους αναγνώστες ή στους ακροατές, εκ μέρους του συντάκτη, το θαυμαστικό δεν έχει χαρακτήρα οργανωτικό - δομικό εντός του κειμένου (όπως π.χ. η τελεία), αλλά «διαπροσωπικό». Σχετικά με την κατανόηση της λειτουργίας του στην εκφορά του λόγου (επιτονισμός) από τα μικρά παιδιά, έχει παρατηρηθεί ότι έρχεται τρίτο, κατά σειρά ευκολίας, από τα σημεία στίξης, έπειτα από την τελεία και το ερωτηματικό και εμπρός από το κόμμα. (el)
- علامة التعجب أو علامة التأثر هي من علامات الترقيم: ! تستخدم لنقل مشاعر قوية مثل: (الفرح والبهجة أو الحزن أو الغضب (!! تدل على الغضب) أو التعجب والاندهاش أو الاستفهام (؟! تدل على الاستفهام))، تكتب العلامة في نهاية الجملة. (ar)
- La krisigno estas la marko de interpunkcio, kiun oni metas ĉe la fino de , ekzemple: "Silentu!". Ĝi ankaŭ povas indiki krion, eksklamacion aŭ surprizon. Ĝi estas trovebla en multaj lingvoj, ankaŭ en Esperanto. Oni kredas, ke eble la marko devenas la latina vorto io, krio de ĝojo. Ĉi-tiu estis skribita kiel 'i' supren de 'o'. Ĉi-tiu marko evoluis al nia moderna simbolo. (eo)
- Das Ausrufezeichen (Deutschland und Schweiz; Varianten: Ausrufzeichen insb. Schweiz, Ausrufungszeichen vereinzelt in Deutschland und Schweiz) oder das Rufzeichen (Österreich und Südtirol; Variante: Rufezeichen insb. Gesamttirol und Vorarlberg), eine Lehnübersetzung von lateinisch signum exclamationis, seltener auch Exklamationszeichen, (!), ist ein Satzzeichen, das nach Ausrufe-, Wunsch- und Aufforderungssätzen sowie nach Ausrufewörtern und nach bedingten indirekten Fragen (Irrealis) steht. In Österreich ist die Verwendung bei der Anrede in Briefen weit verbreitet, während diese Praxis in Deutschland nicht mehr üblich ist. Daneben symbolisiert dieses Satzzeichen wichtige und ähnliche Sachverhalte und repräsentiert einige völlig andere Bedeutungen. (de)
- Tanda seru adalah tanda baca yang biasanya digunakan setelah suatu interjeksi atau kalimat seruan untuk menunjukkan perasaan atau penegasan dan sering menandai akhir suatu kalimat. Tanda seru umum ditemukan di berbagai bahasa dan sistem tulisan, meskipun dengan variasi makna dan simbol. (in)
- Il punto esclamativo, noto in passato anche come punto ammirativo, è uno dei diversi segni di interpunzione adoperati nella scrittura e indica una pausa simile a quella del normale punto fermo. Viene posto dopo un'interiezione o esclamazione per segnalare un tono enfatizzante di sorpresa, forti sensazioni o grida. Molto spesso caratterizza la fine di una frase come, ad esempio, in: "Attenzione!". Può essere combinato con un punto interrogativo per indicare una domanda come, ad esempio, in: "Dove stai andando!?". In termini di Programmazione per computer, il punto esclamativo è anche chiamato "bang" e "shriek". (it)
- Un point d'exclamation, également autrefois appelé point d'admiration, est un signe de ponctuation qui se met à la fin d'une phrase exclamative, à la place du point. (fr)
- 感嘆符（かんたんふ、英: exclamation mark）とは、約物の一つで、「!」と書き表される。視覚的な表現として注意喚起などのため危険であることを表現するために用いられることもある。 (ja)
- ( !는 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 ! (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 느낌표(-標)란 문장 부호 중의 하나로 ‘!’로 쓴다. 강조를 나타내고자 하는 대상의 뒤에 놓인다. 영어에서는 ‘exclamation mark’라고 해 일반적으로 뱅(Bang)이나 스크리머(Screamer) 등으로 불린다. 느낌표는 15세기부터 사용되었으며, 이는 물음표와 비슷하다. 일반적으로는 감탄이나 명령 등 보통보다 큰 소리로 발음되는 문장의 마지막에 온점 대신 놓인다. 드물게는 문장의 도중에 강조를 나타내고 싶은 단어의 직후에 놓이기도 한다. 또한 더 큰 강조를 하고 싶을 때 ‘!!’, ‘!!!’와 같이 연속으로 사용하는 경우도 있다. 또 ‘?!’, ‘!?’와 같이 물음표와 함께 쓰이기도 한다. 덧붙여 자주 사용되지 않는 비표준어이지만 감탄 의문부에서 물음표와 느낌표가 하나로 되어 있는 인테러뱅도 있다. (ko)
- O ponto de exclamação ou ponto de admiração (!), é um sinal de pontuação normalmente utilizado após uma interjeição ou no fim de uma frase. É usado para indicar uma expressão, uma enfatização de alguma coisa, ou para a identificação de sentimentos fortes ou de volume alto (gritos), e tem a função de representar, por escrita, a entonação de exclamação de um enunciado. (pt)
- Wykrzyknik, znak wykrzyknienia – jeden ze znaków pisarskich, składający się z pionowej kreski zakończonej kropką, zwykle u dołu (!), rzadziej u góry (¡). Najczęściej używany jest jako znak interpunkcyjny wyrażający emocje, ale ma także inne zastosowania. Typograficznie jest znakiem wysokości stopnia pisma, a jego kropka jest dokładnie takiej samej wielkości, kształtu i położenia (o ile znajduje się pod pionową kreską), co znak kropki w tym samym kroju. (pl)
- Utropstecken (!) är ett så kallat stort skiljetecken som inom åtskilliga skriftspråk används som avslutning på utrop, uppmaningar, önskningar, tilltal, hälsningar och liknande interjektioner. Inom matematiken används utropstecknet som fakultetstecken. När det används som ett uttryck för förvåning kallas det förundringstecken. (sv)
- Знак о́клику (!). — розділовий знак, який використовується в реченні для позначення сильного емоційного почуття: обурення, здивування, захоплення, гніву, тривоги тощо. Супроводжуються знаком оклику і спонукальні висловлювання.Може поєднуватися зі знаком запитання для питання-оклику та з трьома крапками (в українській типографії три крапки після знака оклику перетворюються на дві). Таким чином на письмі передається інтонація чуттєво-загострених ситуацій у розповідно-окличних, питально-окличних й спонукально-окличних реченнях.А також може подвоюватися, потроюватися або використовуватися безліч разів для висловлення більшої експресії та емоційності при граматичних зловживаннях (uk)
- 驚嘆號（！，也稱為感叹号或惊叹号）用於句子結尾，表示驚嘆、感歎或號嘆。中华民国教育部国语推行委员会《重订标点符号手册》指明“用在感嘆、命令、祈求、勤勉等語句之後。”中华人民共和国的《标点符号用法》中也指出“感嘆句末尾的停頓，用嘆號。”“語氣強烈的祈使句末尾，也用嘆號。”“語氣強烈的反問句末尾，也用嘆號。” (zh)
- Vykřičník (!) je interpunkční znaménko, které se zpravidla používá pro ukončení věty rozkazovací nebo zvolací, po citoslovci nebo ke zdůraznění věty oznamovací. V češtině se od předcházejícího slova odděluje zúženou mezerou; ve francouzštině se od něj odděluje mezerou (resp. správně typograficky slabou spacií/osminou čtverčíku). (cs)
- The exclamation mark, !, or exclamation point (American English), is a punctuation mark usually used after an interjection or exclamation to indicate strong feelings or to show emphasis. The exclamation mark often marks the end of a sentence, for example: "Watch out!". Similarly, a bare exclamation mark (with nothing before or after) is often used in warning signs. The exclamation mark is often used in writing to make a character seem as though they are shouting and/or excited/surprised. Other uses include: (en)
- Los signos de admiración o signos de exclamación (¡ !) se usan para indicar sorpresa, asombro, alegría, súplica, mandato, deseo, etc. Se escribe signo de exclamación («¡!») para indicar el principio y final de una exclamación. Este signo tiene la función de representar en la escritura la entonación exclamativa de un enunciado. En la pronunciación, los enunciados que van entre signos de exclamación tienen un tono final descendente, pero con un momento previo de ascenso brusco, en palabras como qué, cuánto, quién, cuándo… (es)
- Harridura-marka interjekzioa edo adierazteko erabiltzen den ikurra da eta esaldi baten amaiera adierazten du. Kasu batzuetan, oihu egiten dela adierazteko ere erabiltzen da, edo esan nahi dena garrantzitsua dela adierazteko, adibidez "Kontuz!" esaldian. Ondorio gisa, esaldirik gabeko harridura-marka bat arrisku ez-zehatz bat adierazteko trafiko seinaleetan agertzen da. Baditu beste esanahi batzuk: Hizkuntza batzuetan, gaztelania kasu, alderantzizko harridura-marka (¡) erabiltzen da esaldiaren hasieran. (eu)
- Een uitroepteken of uitroepingsteken is een leesteken dat wordt gebruikt om nadruk te geven aan een woord of zin. ! is het symbool waarmee een uitroepteken wordt weergegeven.
* Hé, jij daar!
* Waar heb je het over? Daarover! Meerdere uitroeptekens achter elkaar geven meer nadruk:
* Hij weet echt niet waar hij mee bezig is!!!
* Vanavond feest!!! Soms volgt op een fout in een citaat een uitroepteken tussen haakjes. Het geeft aan dat je de fout niet voor eigen rekening neemt en betekent zoveel als (sic).
* "Mijn geliefkoosde Franse dichter", schrijft N., "is Beaudelaire". (!) (nl)
- Восклица́тельный знак (!) — знак препинания, выполняющий интонационно-экспрессивную и отделительную функции, который ставится в конце предложения для выражения изумления, сильного чувства, волнения и тому подобного. Применительно к церковнославянской и старинной русской письменности восклицательный знак называется удиви́тельная. В некоторых языках (прежде всего в испанском) также используется перевёрнутый восклицательный знак (¡ — U+00A1), который ставится в начале восклицательного предложения в дополнение к обычному восклицательному знаку в конце. (ru)
|
.jpg?width=300)
.jpg?width=300){kind=link}
.png){kind=link}
.jpg){kind=link}
.png){kind=link}
.jpg){kind=link}
