| dbo:abstract
|
- Inconformistas («nonconformists», en inglés) es el apelativo que reciben los miembros puritanos integrados en la Iglesia anglicana. A pesar de su pertenencia a esta Iglesia, no aceptan todos sus preceptos. Su identidad como grupo se remonta al reinado de Isabel I de Inglaterra. En ese tiempo los cristianos protestantes británicos se agruparon en dos grandes grupos, llamados high church y low church. Los cristianos de la low church, influenciados por el calvinismo, era un grupo heterogéneo. Los puritanos que lo integraban se negaron a aceptar todas las prácticas estipuladas en el Acta de Uniformidad anglicano, germen del Libro de Oración Común publicado en 1559. Véanse también: Dissenters y Disidente inglés. (es)
- In English church history, the Nonconformists, also known as a Free Church person, are Protestant Christians who did not "conform" to the governance and usages of the established church, the Church of England (Anglican Church). Use of the term in England was precipitated after the Restoration of the Stuart monarchy in 1660, when the Act of Uniformity 1662 renewed opposition to reforms within the established church. By the late 19th century the term specifically included other Reformed Christians (Presbyterians and Congregationalists), plus the Baptists, Brethren, Methodists, and Quakers. The English Dissenters such as the Puritans who violated the Act of Uniformity 1559 – typically by practising radical, sometimes separatist, dissent – were retrospectively labelled as Nonconformists. By law and social custom, Nonconformists were restricted from many spheres of public life – not least, from access to public office, civil service careers, or degrees at university – and were referred to as suffering from civil disabilities. In England and Wales in the late 19th century the new terms "free church" and "Free churchman" started to replace "Nonconformist" or "dissenter". One influential Nonconformist minister was Matthew Henry, who beginning in 1710 published his multi-volume Commentary that is still used and available in the 21st century. Isaac Watts is an equally recognized Nonconformist minister whose hymns are still sung by Christians worldwide. The term Nonconformist is used in a broader sense to refer to Christians who are not communicants of a majority national church, such as the Lutheran Church of Sweden. (en)
- Nella storia della chiesa britannica, il nonconformismo fu una forma di protestantesimo "non conforme" alla governance e agli usi della Chiesa Anglicana. Il termine venne utilizzato in particolare dopo la Restaurazione della monarchia inglese nel 1660, quando l' ristabilì le forme della Chiesa Anglicana. Dalla fine del XIX secolo il termine specificamente incluse dei cristiani riformati (presbiteriani, congregazionalisti e calvinisti) oltre a battisti e metodisti. Alcuni dissidenti anglicani come i puritani che violarono l' con pratiche tipicamente radicali, talvolta separatiste, venivano etichettati come nonconformisti. Secondo la legge e i costumi sociali, i nonconformisti erano ristretti in molte sfere della vita pubblica, dai pubblici uffici, dal servizio civile, dalle università. In Inghilterra e Galles sul finire del XIX secolo i nuovi termini di "free churchman" e "Free Church" iniziarono a sostituire termini come "dissenter" o appunto "nonconformisti". Un famoso ministro nonconformista nella storia inglese fu Matthew Henry, il quale a partire dal 1710 pubblicò un suo Commentario ancora oggi utilizzato. Isaac Watts fu anch'egli un nonconformista i cui inni religiosi vennero poi cantati anche da altre confessioni religiose cristiane. Non va confuso con la pratica sociale dell'anticonformismo. (it)
- Les non-conformistes (dont certains étaient appelés autrefois aussi dissidents, en anglais : dissenters) étaient des protestants anglais en rupture avec l'Église anglicane, associée au pouvoir royal. Il s'agissait notamment de puritains (aussi appelés presbytériens ou calvinistes), des baptistes et plus tard des quakers. On oppose les non-conformistes aux fidèles de l'Église anglicane, appelés alors conformistes. (fr)
- 비국교회(영어: Nonconformist)는 잉글랜드의 역사중에 성공회(영국 국교회)의 법령에 따르지 않는 자들을 통칭한다. 이들은 주로 청교도로 불리었으며, 통일령을 위반한 이유로 핍박을 당하였다. 19세기 이후에는 국가의 통치를 받지 않는 자체적인 독립적 기구를 갖는 정치체제를 갖는 장로교(칼빈주의), 침례교도등을 일컫기도 한다. '자유 교회' 또는 '자유인들'로 혼용하여 쓰기도 한다. (ko)
- Non-conformisme (of non-conformistisch) was een term die in Engeland en Wales na de (de wet op de uniformiteit) in gebruik was om te verwijzen naar protestants-christenen die zich niet "conformeerden" aan het bestuur en de gebruiken van de gevestigde Anglicaanse Kerk. De Engelse dissenters (zoals de puriteinen) die de overtraden, kunnen achteraf ook als non-conformisten worden beschouwd. Deze dissenters kenmerkten zich meestal door het beoefenen of bepleiten van radicale, soms religieus separatistische meningsverschillen tussen hen en de gevestigde staatskerk. Tegen het einde van de 19e eeuw verstond men onder de term, non-conformisme ook calvinistische stromingen (zowel de presbyterianen als de congregationalisten), de baptisten en de methodisten. Historisch gezien werden non-conformisten van veel sectoren in het openbare leven uitgesloten. (nl)
- Нонконформи́зм — течение в английском протестантизме, направленное на усиление ряда оппозиционных к господствующей церкви тенденций, возникших в ходе западноевропейской Реформации. Нонконформисты (англ. non-conformists «несогласные») — члены английских религиозных организаций, отошедших по ряду теологических вопросов от позиции Церкви Англии (баптизм, методизм, конгрегационализм и др.). Исторически термин связан с отказом диссентеров подчиниться (англ. to conform) Акту о единообразии 1662 года. В ходе английской Реформации, начавшейся в XVI веке при короле Генрихе VIII, часть западноевропейской (римско-католической) церкви из-за конфликта короля с римским папой, была отделена королём от Рима, и король стал главой этой части, ставшей самостоятельной Церковью Англии (Church of England, the Anglican Church — Англиканской церковью). Она в значительной мере сохранила прежнюю роскошь убранства и сложность обрядов, против чего стали выступать появившиеся сторонники её дальнейшего реформирования, бывшие более радикальными протестантами. Часть из них образовала в составе официальной более аскетичную «Низкую церковь» (Low Church), противопоставленную «Высокой церкви» (High Church), тогда как другие не видели возможности сотрудничества с государственной Церковью Англии вообще, став её противниками, «диссидентами» (dissenters «сеющие рознь»). Они образовывали множество течений, таких как пуритане, пресвитериане, квакеры. (ru)
- Nonkonformizm – postawa krytyczna wobec zasad, zachowań i norm społecznych, grupowych, przeciwstawiająca im własny system wartości. Potocznie rozumiany nonkonformizm cechuje te jednostki, które nie poddają się społecznej presji i żyją w zgodzie z własnymi przekonaniami opartymi na refleksji. tak definiuje owe postawy: „Być antykonformistą w społeczeństwie to najpierw się nie zgadzać, a później się zastanawiać; odwrotnie ma się rzecz z konformizmem. Nonkonformista zaś powstrzymuje się od sądu, dopóki sprawy nie przemyśli”. Nonkonformizm można rozumieć również z perspektywy terminologii grupy odniesienia. Konformizm wobec obcej grupy jest tym, co jednostki grupy, w której dana jednostka uczestniczy, postrzegają jako nonkonformizm. W tym rozumieniu konformizm jest podstawową cechą każdej jednostki społecznej. (pl)
- Na história da igreja inglesa, um não conformista era um protestante que não "se conformava" com o governo e as práticas da Igreja Anglicana. No final do século XIX, o termo incluía especificamente os cristãos reformados (presbiterianos, congregacionalistas), além dos batistas e metodistas. Um influente ministro não conformista foi Matthew Henry, que, a partir de 1710, publicou seu Comentário em vários volumes que ainda é usado e está disponível no século XXI. Isaac Watts é um ministro não conformista igualmente reconhecido cujos hinos ainda são cantados pelos cristãos em todo o mundo. (pt)
|
| rdfs:comment
|
- Les non-conformistes (dont certains étaient appelés autrefois aussi dissidents, en anglais : dissenters) étaient des protestants anglais en rupture avec l'Église anglicane, associée au pouvoir royal. Il s'agissait notamment de puritains (aussi appelés presbytériens ou calvinistes), des baptistes et plus tard des quakers. On oppose les non-conformistes aux fidèles de l'Église anglicane, appelés alors conformistes. (fr)
- 비국교회(영어: Nonconformist)는 잉글랜드의 역사중에 성공회(영국 국교회)의 법령에 따르지 않는 자들을 통칭한다. 이들은 주로 청교도로 불리었으며, 통일령을 위반한 이유로 핍박을 당하였다. 19세기 이후에는 국가의 통치를 받지 않는 자체적인 독립적 기구를 갖는 정치체제를 갖는 장로교(칼빈주의), 침례교도등을 일컫기도 한다. '자유 교회' 또는 '자유인들'로 혼용하여 쓰기도 한다. (ko)
- Na história da igreja inglesa, um não conformista era um protestante que não "se conformava" com o governo e as práticas da Igreja Anglicana. No final do século XIX, o termo incluía especificamente os cristãos reformados (presbiterianos, congregacionalistas), além dos batistas e metodistas. Um influente ministro não conformista foi Matthew Henry, que, a partir de 1710, publicou seu Comentário em vários volumes que ainda é usado e está disponível no século XXI. Isaac Watts é um ministro não conformista igualmente reconhecido cujos hinos ainda são cantados pelos cristãos em todo o mundo. (pt)
- Inconformistas («nonconformists», en inglés) es el apelativo que reciben los miembros puritanos integrados en la Iglesia anglicana. A pesar de su pertenencia a esta Iglesia, no aceptan todos sus preceptos. Véanse también: Dissenters y Disidente inglés. (es)
- In English church history, the Nonconformists, also known as a Free Church person, are Protestant Christians who did not "conform" to the governance and usages of the established church, the Church of England (Anglican Church). Use of the term in England was precipitated after the Restoration of the Stuart monarchy in 1660, when the Act of Uniformity 1662 renewed opposition to reforms within the established church. By the late 19th century the term specifically included other Reformed Christians (Presbyterians and Congregationalists), plus the Baptists, Brethren, Methodists, and Quakers. The English Dissenters such as the Puritans who violated the Act of Uniformity 1559 – typically by practising radical, sometimes separatist, dissent – were retrospectively labelled as Nonconformists. (en)
- Nella storia della chiesa britannica, il nonconformismo fu una forma di protestantesimo "non conforme" alla governance e agli usi della Chiesa Anglicana. Il termine venne utilizzato in particolare dopo la Restaurazione della monarchia inglese nel 1660, quando l' ristabilì le forme della Chiesa Anglicana. Dalla fine del XIX secolo il termine specificamente incluse dei cristiani riformati (presbiteriani, congregazionalisti e calvinisti) oltre a battisti e metodisti. Alcuni dissidenti anglicani come i puritani che violarono l' con pratiche tipicamente radicali, talvolta separatiste, venivano etichettati come nonconformisti. (it)
- Nonkonformizm – postawa krytyczna wobec zasad, zachowań i norm społecznych, grupowych, przeciwstawiająca im własny system wartości. Potocznie rozumiany nonkonformizm cechuje te jednostki, które nie poddają się społecznej presji i żyją w zgodzie z własnymi przekonaniami opartymi na refleksji. tak definiuje owe postawy: „Być antykonformistą w społeczeństwie to najpierw się nie zgadzać, a później się zastanawiać; odwrotnie ma się rzecz z konformizmem. Nonkonformista zaś powstrzymuje się od sądu, dopóki sprawy nie przemyśli”. (pl)
- Non-conformisme (of non-conformistisch) was een term die in Engeland en Wales na de (de wet op de uniformiteit) in gebruik was om te verwijzen naar protestants-christenen die zich niet "conformeerden" aan het bestuur en de gebruiken van de gevestigde Anglicaanse Kerk. De Engelse dissenters (zoals de puriteinen) die de overtraden, kunnen achteraf ook als non-conformisten worden beschouwd. Deze dissenters kenmerkten zich meestal door het beoefenen of bepleiten van radicale, soms religieus separatistische meningsverschillen tussen hen en de gevestigde staatskerk. (nl)
- Нонконформи́зм — течение в английском протестантизме, направленное на усиление ряда оппозиционных к господствующей церкви тенденций, возникших в ходе западноевропейской Реформации. Нонконформисты (англ. non-conformists «несогласные») — члены английских религиозных организаций, отошедших по ряду теологических вопросов от позиции Церкви Англии (баптизм, методизм, конгрегационализм и др.). Исторически термин связан с отказом диссентеров подчиниться (англ. to conform) Акту о единообразии 1662 года. (ru)
|
