An Entity of Type: Thing, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Evangelical Anglicanism or evangelical Episcopalianism is a tradition or church party within Anglicanism that shares affinity with broader evangelicalism. Evangelical Anglicans share with other evangelicals the attributes of "conversionism, activism, biblicism and crucicentrism" identified by historian David Bebbington as central to evangelical identity. The emergence of evangelical churchmanship can be traced back to the First Great Awakening in America and the Evangelical Revival in Britain in the 18th century. In the 20th century, prominent figures have included John Stott and J. I. Packer.

Property Value
dbo:abstract
  • Evangelical Anglicanism or evangelical Episcopalianism is a tradition or church party within Anglicanism that shares affinity with broader evangelicalism. Evangelical Anglicans share with other evangelicals the attributes of "conversionism, activism, biblicism and crucicentrism" identified by historian David Bebbington as central to evangelical identity. The emergence of evangelical churchmanship can be traced back to the First Great Awakening in America and the Evangelical Revival in Britain in the 18th century. In the 20th century, prominent figures have included John Stott and J. I. Packer. In contrast to the high-church party, evangelicals emphasize experiential religion of the heart over the importance of liturgical forms. As a result, evangelicals are often described as being low church, but these terms are not always interchangeable because low church can also describe individuals or groups that are not evangelical. (en)
  • L'anglicanisme évangélique ou épiscopalianisme évangélique est un parti ecclésiastique au sein de l'anglicanisme remontant au Great Awakening américain et au réveil évangélique en Grande-Bretagne au XVIIIe siècle, qui partage certaines caractéristiques de l'évangélisme au sens large. On retrouve en particulier chez les anglicans évangéliques les notions de "conversionnisme, activisme, biblicisme et crucicentrisme" identifiés par l'historien (en) comme caractérisant l'identité évangélique. Au XXe siècle, les figures de proue ont été John Stott et (en). Contrairement au partisans de la high church, les évangéliques mettent l'accent sur l'expérience religieuse plutôt que sur les formes liturgiques. En conséquence, les évangéliques sont souvent décrits comme étant low church, mais ces termes ne sont pas toujours interchangeables car low church peut aussi décrire des individus ou des groupes qui ne sont pas évangéliques. (fr)
  • Het evangelisch anglicanisme (Engels: Evangelical Anglicanism) is een stroming binnen de Anglicaanse Gemeenschap. Evangelische anglicanen hechten in de regel minder waarde aan liturgie, zijn laagkerkelijk ingesteld en minder hiërarchisch dan het anglo-katholicisme. Zij benadrukken veel sterker het protestantse karakter van de anglicaanse kerkgenootschappen. Het evangelisch anglicanisme heeft haar wortels in de First Great Awakening in New England, Verenigde Staten van Amerika (18e eeuw). De term "evangelisch anglicanisme" is eigenlijk een parapluterm: ofschoon alle substromingen de nadruk leggen op het protestantse karakter van het historisch anglicanisme, verschillen zij onderling over verschillende zaken. Zo zijn er calvinistische en arminiaanse anglicanen. In de regel erkent men twee sacramenten, doop en avondmaal. De avondmaalsopvatting is die van het reformatorisch protestantisme (geestelijke aanwezigheid van Christus). Naast het hoogkerkelijke anglo-katholicisme, liberale protestanten en een grote mindergroep (Broad Church) vormen de evangelische anglicanen binnen de anglicaanse gemeenschap een van de constituerende groepen. De huidige aartsbisschop van Canterbury, Justin Welby (*1956) wordt gerekend tot de evangelische groep binnen de Kerk van Engeland. De bekende abolitionist William Wilberforce (1759-1833) was een evangelische anglicaan, net als de Amerikaanse advocaat Francis Scott Key (1779-1843), de schrijver van de tekst van het Amerikaanse volkslied, "The Star-Spangled Banner". Ook de bekende Engelse theoloog N.T. Wright behoort tot de evangelische stroming. Zowel in de Verenigde Staten als in Engeland kwam het in de jaren twintig van de vorige eeuw tot een scheuring binnen de evangelisch anglicaanse gelederen: de gematigden onder hen betitelden zichzelf als Liberal Evangelicals. Een vertegenwoordiger van de liberale stroming binnen het evangelische anglicanisme was Vernon Storr (1869-1940); tot de recente vertegenwoordigers kan men Martyn Percy (*1962) rekenen. Met meer dan 17.000.000 gelovigen is de Kerk van Nigeria niet alleen qua aantal het grootste anglicaanse kerkgenootschap, deze Kerk is ook vrijwel geheel evangelisch. (nl)
  • O anglicanismo evangélico, episcopalismo evangélico ou anglo-evangelicalismo é uma tradição ou ala dentro do Anglicanismo que partilha uma afinidade mais ampla com o Movimento evangélico. Os anglicanos evangélicos compartilham com outros evangélicos os atributos do "conversionismo, ativismo, biblicismo e crucicentrismo" identificados pelo historiador David Bebbington como centrais para a identidade evangélica. O surgimento da eclesiologia evangelicalista pode ser rastreada a partir do Primeiro Grande Despertamento, nos Estados Unidos, e no Reavivamento Evangélico na Grã-Bretanha, no século XVIII. No século XX, surgiram figuras proeminentes incluindo John Stott e J. I. Packer. Em contraste com a ala da Igreja Alta, os anglo-evangélicos enfatizam a religião experiencial do coração sobre a importância das formas litúrgicas. Como resultado, os anglicanos evangélicos são frequentemente descritos como sendo da Igreja Baixa, contudo esses termos nem sempre são intercambiáveis, pois a igreja baixa pode descrever indivíduos ou grupos que não são evangélicos. (pt)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 45335904 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 32941 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1096721098 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:1a
  • Bell (en)
  • Harp (en)
  • Guelzo (en)
dbp:1p
  • 114 (xsd:integer)
  • 182 (xsd:integer)
  • 576 (xsd:integer)
dbp:1y
  • 1977 (xsd:integer)
  • 1993 (xsd:integer)
  • 2005 (xsd:integer)
dbp:2a
  • Butler (en)
  • Harp (en)
  • Joint Implementation Commission of the Covenant between the Methodist Church of Great Britain and the Church of England (en)
dbp:2p
  • 180 (xsd:integer)
  • 194 (xsd:integer)
dbp:2pp
  • 119 (xsd:integer)
dbp:2y
  • 1994 (xsd:integer)
  • 2005 (xsd:integer)
  • 2008 (xsd:integer)
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
rdfs:comment
  • Evangelical Anglicanism or evangelical Episcopalianism is a tradition or church party within Anglicanism that shares affinity with broader evangelicalism. Evangelical Anglicans share with other evangelicals the attributes of "conversionism, activism, biblicism and crucicentrism" identified by historian David Bebbington as central to evangelical identity. The emergence of evangelical churchmanship can be traced back to the First Great Awakening in America and the Evangelical Revival in Britain in the 18th century. In the 20th century, prominent figures have included John Stott and J. I. Packer. (en)
  • L'anglicanisme évangélique ou épiscopalianisme évangélique est un parti ecclésiastique au sein de l'anglicanisme remontant au Great Awakening américain et au réveil évangélique en Grande-Bretagne au XVIIIe siècle, qui partage certaines caractéristiques de l'évangélisme au sens large. On retrouve en particulier chez les anglicans évangéliques les notions de "conversionnisme, activisme, biblicisme et crucicentrisme" identifiés par l'historien (en) comme caractérisant l'identité évangélique. Au XXe siècle, les figures de proue ont été John Stott et (en). (fr)
  • Het evangelisch anglicanisme (Engels: Evangelical Anglicanism) is een stroming binnen de Anglicaanse Gemeenschap. Evangelische anglicanen hechten in de regel minder waarde aan liturgie, zijn laagkerkelijk ingesteld en minder hiërarchisch dan het anglo-katholicisme. Zij benadrukken veel sterker het protestantse karakter van de anglicaanse kerkgenootschappen. Naast het hoogkerkelijke anglo-katholicisme, liberale protestanten en een grote mindergroep (Broad Church) vormen de evangelische anglicanen binnen de anglicaanse gemeenschap een van de constituerende groepen. (nl)
  • O anglicanismo evangélico, episcopalismo evangélico ou anglo-evangelicalismo é uma tradição ou ala dentro do Anglicanismo que partilha uma afinidade mais ampla com o Movimento evangélico. Os anglicanos evangélicos compartilham com outros evangélicos os atributos do "conversionismo, ativismo, biblicismo e crucicentrismo" identificados pelo historiador David Bebbington como centrais para a identidade evangélica. O surgimento da eclesiologia evangelicalista pode ser rastreada a partir do Primeiro Grande Despertamento, nos Estados Unidos, e no Reavivamento Evangélico na Grã-Bretanha, no século XVIII. No século XX, surgiram figuras proeminentes incluindo John Stott e J. I. Packer. (pt)
rdfs:label
  • Evangelical Anglicanism (en)
  • Anglicanisme évangélique (fr)
  • Evangelisch anglicanisme (nl)
  • Anglicanismo evangélico (pt)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:type of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:churchmanship of
is dbp:rite of
is dbp:tradition of
is dbp:type of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License