| dbo:abstract
|
- La literatura neogrega és la literatura escrita en alguna de les variants del grec modern. (ca)
- Με τον όρο Νεοελληνική λογοτεχνία αναφερόμαστε στη λογοτεχνία του νέου ελληνισμού. Οι περισσότεροι μελετητές ανάγουν τις αρχές της νεοελληνικής λογοτεχνίας ήδη στα βυζαντινά χρόνια, στα πρώτα γραπτά κείμενα σε δημώδη γλώσσα που εμφανίζονται κατά τον 11ο αι. περίπου. Κριτήριο της διάκρισης αυτής δεν είναι μόνο η γλώσσα των κειμένων, αλλά και το γεγονός ότι σε αρκετά από αυτά τα λογοτεχνικά έργα εμφανίζονται στοιχεία που επιβιώνουν και παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της λογοτεχνικής παραγωγής μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453. Γι' αυτόν τον λόγο, και παρά τις ποικίλες απόψεις σχετικά με το θέμα των αρχών της νεοελληνικής λογοτεχνίας, τα σχετικά εγχειρίδια ξεκινούν την εξέταση της νεοελληνικής λογοτεχνίας από τα δημώδη κείμενα των τελευταίων αιώνων της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Η νεοελληνική λογοτεχνία μπορεί να διακριθεί σχηματικά σε τρεις μεγάλες περιόδους:
* Την υστεροβυζαντινή περίοδο, από την οποία έχουν ενδιαφέρον για τον μελετητή της νεοελληνικής λογοτεχνίας τα κείμενα σε δημώδη γλώσσα που προέρχονται είτε από περιοχές της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας είτε από φραγκοκρατούμενες περιοχές.
* Την περίοδο 1453-1821, κατά την οποία παρουσιάζονται δύο διακριτοί πόλοι στη λογοτεχνική παραγωγή: οι φραγκοκρατούμενες (Κρήτη, Επτάνησα, Κύπρος) και οι τουρκοκρατούμενες περιοχές. Η μεγαλύτερη άνθηση παρουσιάζεται στις φραγκοκρατούμενες και ιδίως στην Κρήτη μέχρι το 1669. Τους δύο επόμενους αιώνες η λογοτεχνία επιζεί στα Επτάνησα και σταδιακά εμφανίζεται ένας νέος πόλος, το περιβάλλον των Φαναριωτών, που θα παίξει ρόλο στην περίοδο του Διαφωτισμού και στα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας.
* Τη νεότερη ελληνική λογοτεχνία, από το 1821 έως σήμερα: μετά την απελευθέρωση η λογοτεχνία στην Ελλάδα γνωρίζει μεγάλη άνθηση. Οι Έλληνες λογοτέχνες παρακολουθούν τις λογοτεχνικές εξελίξεις της Ευρώπης και συντονίζονται με αυτές, αξιοποιώντας παράλληλα τα στοιχεία της ελληνικής λογοτεχνικής και πνευματικής παράδοσης. (el)
- Moderna Greka literaturo referencas al la literaturo verkita en komuna Moderna Greka, aperante el la epokoj de la fino de la Bizanca Imperio en la 11a jarcento. Dum tiu periodo, la parola greka iĝis hegemonia en la verkita tradicio, ĉar demotiko iĝis uzata pli kaj pli super la Atika parolmaniero kaj super la reformita katarevuso. Giorgos Seferis kaj Odysseas Elytis ricevis la Nobel-premion pri literaturo. Aliaj gravaj verkistoj estas Nikos Kazantzakis, Konstantinos Kavafis, Dionisios Solomos... (eo)
- La literatura griega moderna es la literatura escrita en a partir del s. XI D.C., estando escrita en un lenguaje que es más parecido al hablado en Grecia actualmente que al empleado en los primeros años del Imperio bizantino o que el lenguaje utilizado por los compiladores del Nuevo Testamento o los autores clásicos de los siglos V y IV A.C. (es)
- Die neugriechische Literatur ist die auf der byzantinisch-griechischen Volkssprache bzw. auf dem modernen Neugriechisch basierende Literatur, die sich in den von Griechen besiedelten Regionen des Osmanischen Reichs nach dem Fall Konstantinopels herausgebildet hat. Seit der Unabhängigkeit 1829 ist sie die Nationalliteratur Griechenlands und Literatur der in der Diaspora lebenden Griechen. (de)
- Modern Greek literature is literature written in Modern Greek, starting in the late Byzantine era in the 11th century AD. It includes work not only from within the borders of the modern Greek state, but also from other areas where Greek was widely spoken, including Istanbul, Asia Minor, and Alexandria. The first period of modern Greek literature includes texts concerned with philosophy and the allegory of daily life, as well as epic songs celebrating the akritai (Acritic songs), the most famous of which is Digenes Akritas. In the late 16th and early 17th century, Crete flourished under Venetian rule and produced two of the most important Greek texts; Erofili (ca. 1595) by Georgios Chortatzis and Erotokritos (ca. 1600) by Vitsentzos Kornaros. European Enlightenment had a profound effect on Greek scholars, most notably Rigas Feraios and Adamantios Korais, who paved the way for the Greek War of Independence in 1821. After the establishment of the Kingdom of Greece, intellectual output was centered in the Ionian Islands, and in Athens. The Heptanese School was represented by poets such as Dionysios Solomos, who wrote the national anthem of Greece and Aristotelis Valaoritis, while the Athenian School included figures like Alexandros Rizos Rangavis and Panagiotis Soutsos. In the 19th, the Greek language question arose, as there was an intense dispute between the users of Demotic Greek, i.e. the language of everyday life, and those who favoured Katharevousa, a cultivated imitation of Ancient Greek. Kostis Palamas, Georgios Drossinis, and Kostas Krystallis, who belonged to the so-called 1880s Generation, revitalized Greek letters and helped cement Demotic Greek as the form most used in poetry. Prose also thrived, with writers like Emmanuel Rhoides, Georgios Vizyinos, Alexandros Papadiamantis, and Andreas Karkavitsas. The most celebrated poets of the verge of the 20th century are Constantine P. Cavafy, Angelos Sikelianos, Kostas Varnalis, and Kostas Karyotakis. As of prose, Nikos Kazantzakis, is the best-known Greek novelist outside Greece. Other important writers of that period are Grigorios Xenopoulos, and , while Penelope Delta is noted for her children's stories and novels. The Generation of the '30s first introduced modernist trends in Greek literature. It included writers Stratis Myrivilis, Elias Venezis, Yiorgos Theotokas, and M. Karagatsis, and poets Giorgos Seferis, Andreas Embirikos, Yiannis Ritsos, Nikos Engonopoulos, and Odysseas Elytis. Seferis and Elytis were awarded the Nobel Prize in 1963 and 1979 respectively. In post-war decades many significant poets were published, such as Tasos Leivaditis, Manolis Anagnostakis, , Kiki Dimoula and Dinos Christianopoulos. Dido Sotiriou, , Alki Zei, Menis Koumandareas, Costas Taktsis, and are routinely mentioned as some of the most important post-war prose writers, while Iakovos Kambanellis has been described as the "father of post–World War II Greek theater". The 1980s saw the novel take over from poetry as the most prestigious genre in Greek literature, thanks to writers such as and Rhea Galanaki. Among more recent figures who have achieved critical acclaim and/or commercial success are Dimitris Lyacos, Petros Markaris, Chrysa Dimoulidou, , Christos Chomenidis, and . (en)
- La littérature grecque contemporaine désigne l'ensemble des littératures orales et écrites en grec moderne, de Grèce, ou par des Grecs (minorités, diasporas, exils), depuis 1800. Le grec moderne (en grec : (νεο)ελληνική γλώσσα / (neo)ellinikí glóssa « langue grecque (moderne) », ou simplement (νέα) ελληνικά / (néa) elliniká) est la langue maternelle de 15 millions de locuteurs, dont 10,7 millions en Grèce où il est langue officielle, comme à Chypre. Il existe aussi des minorités de langue grecque en Albanie et en Turquie. (fr)
- 다음은 근대 그리스 문학에 대한 설명이다. 오스만 터키의 압제하에 있었던 그리스에서는 18세기 말에서 19세기에 걸쳐 독립운동의 조직화와 거의 때를 같이하여 근대문학이 대두했다. 그 중심이 된 것은 민중의 독립투쟁을 노래한 솔로모스(1798-1857)를 비롯한 그리스 서안의 이오니아 제도 출신의 시인들로서 이들은 민요 속에서 살아 있는 언어를 찾아내어 문학용어에의 승화를 시도했다. 일상언어에서 동떨어진 고풍의 순정어(純正語)를 배제하고 구어인 민중어를 전파시키려는 솔로모스 등의 노력은 그 후 고전과의 유대를 중시하는 보수파의 저항에 부딪쳐 한때 좌절되나 프시하리스(1854-1929)가 나타나 언어학적 견지에서 민중어의 정당성을 주장하기에 이르러 겨우 민중어의 지위가 확립됐다. 산문작가로는 단편에 뛰어난 파파디아만티스(1851-1911), 제1차 세계대전 후의 반전 작품<묘지에서의 생활>(1924)로 각광을 받은 미리빌리스(1892- ? ), 아테네의 시민사회 등을 묘사한 여러 희곡 및 소설로 후세에 큰 영향을 끼친 크세노폴로스(1867-1951) 등이 유명하다. 시인으로서는 서정시의 기교에 뛰어나고 문예비평의 영역에서도 활약하여 그리스 국민의 정신적 지도자로서 이름이 높았던 팔라마스(1859-1943), 알렉산드리아에 살았기 때문에 본국의 국어문제에 구애되지 않고 독자적 입장에서 헬레니즘, 비잔틴 문화의 성쇠를 노래한 카바피스(1863-1933), 신화적 종교관을 제시한 시켈리아노스(1884-1951), 서구 현대시의 영향을 받으면서 현대 그리스를 뒤덮는 지난 날의 영광의 중후성을 다루어 1963년 노벨상을 받은 세페리스(1900-1971) 등을 들 수 있다. 그러나 근대 그리스의 작가들은 일반적으로 지방색을 탈피하지 못하고 있으며, 외국에서도 널리 읽혀지고 있는 작가로는 시인이자 소설가인 카잔자키스뿐이다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 "근대 그리스 문학" 항목을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다. (ko)
- La letteratura greca moderna (anche letteratura neogreca o letteratura neoellenica) è la letteratura scritta nella lingua greca moderna (o nella versione arcaicizzante detta lingua katharevousa ovvero "puristica") in Grecia, a Cipro, nelle comunità greche dei Paesi confinanti e nella diaspora greca; dalla data convenzionale del 1453, anno della caduta di Costantinopoli ad opera dei turchi ottomani che pose fine all'Impero bizantino, ad oggi. Ioannis Psycharis, iniziatore della prosa in greco moderno popolare. (it)
- Новогреческая литература — период греческой литературы, нижней границей которого условно является XV век (от османского покорения Константинополя и собственно Греции) до нашего времени. Следовательно, формирование новогреческой литературы тесно связано с освободительным национальным движением в Греции, которое стремилось к уничтожению турецкого владычества. Слои торговцев, преподавателей на этом этапе выстраивали свою культуру на обломках культуры Византии и классической древности. Выразителем настроений мятежных низов явилась устная поэзия клефтов — «разбойников», как их называли иностранцы. Эта своеобразная реставрация византийской и древнегреческой литературы, с одной стороны, и народная устная поэзия — с другой, легла в основу новогреческой литературы. (ru)
- Новогрецька література — період грецької літератури, нижньою межею якого умовно визначено XV століття (від османського підкорення Константинополя та власне Греції) до нашого часу. Відтак формування новогрецької літератури тісно пов'язане з визвольним національним рухом в Греції, який прагнув знищення османського панування. Верстви торговців, викладачів на цьому етапі вибудовували свою культуру на уламках культури Візантії і класичної давнини. Виразником настроїв бунтівних низів з'явилася усна поезія клефтів — «розбійників», як їх називали іноземці. Ця своєрідна реставрація візантійської та давньогрецької літератури, з одного боку, і народна усна поезія — з іншого, лягла в основу новогрецької літератури. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- La literatura neogrega és la literatura escrita en alguna de les variants del grec modern. (ca)
- Moderna Greka literaturo referencas al la literaturo verkita en komuna Moderna Greka, aperante el la epokoj de la fino de la Bizanca Imperio en la 11a jarcento. Dum tiu periodo, la parola greka iĝis hegemonia en la verkita tradicio, ĉar demotiko iĝis uzata pli kaj pli super la Atika parolmaniero kaj super la reformita katarevuso. Giorgos Seferis kaj Odysseas Elytis ricevis la Nobel-premion pri literaturo. Aliaj gravaj verkistoj estas Nikos Kazantzakis, Konstantinos Kavafis, Dionisios Solomos... (eo)
- La literatura griega moderna es la literatura escrita en a partir del s. XI D.C., estando escrita en un lenguaje que es más parecido al hablado en Grecia actualmente que al empleado en los primeros años del Imperio bizantino o que el lenguaje utilizado por los compiladores del Nuevo Testamento o los autores clásicos de los siglos V y IV A.C. (es)
- Die neugriechische Literatur ist die auf der byzantinisch-griechischen Volkssprache bzw. auf dem modernen Neugriechisch basierende Literatur, die sich in den von Griechen besiedelten Regionen des Osmanischen Reichs nach dem Fall Konstantinopels herausgebildet hat. Seit der Unabhängigkeit 1829 ist sie die Nationalliteratur Griechenlands und Literatur der in der Diaspora lebenden Griechen. (de)
- La littérature grecque contemporaine désigne l'ensemble des littératures orales et écrites en grec moderne, de Grèce, ou par des Grecs (minorités, diasporas, exils), depuis 1800. Le grec moderne (en grec : (νεο)ελληνική γλώσσα / (neo)ellinikí glóssa « langue grecque (moderne) », ou simplement (νέα) ελληνικά / (néa) elliniká) est la langue maternelle de 15 millions de locuteurs, dont 10,7 millions en Grèce où il est langue officielle, comme à Chypre. Il existe aussi des minorités de langue grecque en Albanie et en Turquie. (fr)
- La letteratura greca moderna (anche letteratura neogreca o letteratura neoellenica) è la letteratura scritta nella lingua greca moderna (o nella versione arcaicizzante detta lingua katharevousa ovvero "puristica") in Grecia, a Cipro, nelle comunità greche dei Paesi confinanti e nella diaspora greca; dalla data convenzionale del 1453, anno della caduta di Costantinopoli ad opera dei turchi ottomani che pose fine all'Impero bizantino, ad oggi. Ioannis Psycharis, iniziatore della prosa in greco moderno popolare. (it)
- Новогреческая литература — период греческой литературы, нижней границей которого условно является XV век (от османского покорения Константинополя и собственно Греции) до нашего времени. Следовательно, формирование новогреческой литературы тесно связано с освободительным национальным движением в Греции, которое стремилось к уничтожению турецкого владычества. Слои торговцев, преподавателей на этом этапе выстраивали свою культуру на обломках культуры Византии и классической древности. Выразителем настроений мятежных низов явилась устная поэзия клефтов — «разбойников», как их называли иностранцы. Эта своеобразная реставрация византийской и древнегреческой литературы, с одной стороны, и народная устная поэзия — с другой, легла в основу новогреческой литературы. (ru)
- Новогрецька література — період грецької літератури, нижньою межею якого умовно визначено XV століття (від османського підкорення Константинополя та власне Греції) до нашого часу. Відтак формування новогрецької літератури тісно пов'язане з визвольним національним рухом в Греції, який прагнув знищення османського панування. Верстви торговців, викладачів на цьому етапі вибудовували свою культуру на уламках культури Візантії і класичної давнини. Виразником настроїв бунтівних низів з'явилася усна поезія клефтів — «розбійників», як їх називали іноземці. Ця своєрідна реставрація візантійської та давньогрецької літератури, з одного боку, і народна усна поезія — з іншого, лягла в основу новогрецької літератури. (uk)
- Με τον όρο Νεοελληνική λογοτεχνία αναφερόμαστε στη λογοτεχνία του νέου ελληνισμού. Οι περισσότεροι μελετητές ανάγουν τις αρχές της νεοελληνικής λογοτεχνίας ήδη στα βυζαντινά χρόνια, στα πρώτα γραπτά κείμενα σε δημώδη γλώσσα που εμφανίζονται κατά τον 11ο αι. περίπου. Κριτήριο της διάκρισης αυτής δεν είναι μόνο η γλώσσα των κειμένων, αλλά και το γεγονός ότι σε αρκετά από αυτά τα λογοτεχνικά έργα εμφανίζονται στοιχεία που επιβιώνουν και παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της λογοτεχνικής παραγωγής μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453. Γι' αυτόν τον λόγο, και παρά τις ποικίλες απόψεις σχετικά με το θέμα των αρχών της νεοελληνικής λογοτεχνίας, τα σχετικά εγχειρίδια ξεκινούν την εξέταση της νεοελληνικής λογοτεχνίας από τα δημώδη κείμενα των τελευταίων αιώνων της Βυζαντινής αυτοκρατορί (el)
- Modern Greek literature is literature written in Modern Greek, starting in the late Byzantine era in the 11th century AD. It includes work not only from within the borders of the modern Greek state, but also from other areas where Greek was widely spoken, including Istanbul, Asia Minor, and Alexandria. (en)
- 다음은 근대 그리스 문학에 대한 설명이다. 오스만 터키의 압제하에 있었던 그리스에서는 18세기 말에서 19세기에 걸쳐 독립운동의 조직화와 거의 때를 같이하여 근대문학이 대두했다. 그 중심이 된 것은 민중의 독립투쟁을 노래한 솔로모스(1798-1857)를 비롯한 그리스 서안의 이오니아 제도 출신의 시인들로서 이들은 민요 속에서 살아 있는 언어를 찾아내어 문학용어에의 승화를 시도했다. 일상언어에서 동떨어진 고풍의 순정어(純正語)를 배제하고 구어인 민중어를 전파시키려는 솔로모스 등의 노력은 그 후 고전과의 유대를 중시하는 보수파의 저항에 부딪쳐 한때 좌절되나 프시하리스(1854-1929)가 나타나 언어학적 견지에서 민중어의 정당성을 주장하기에 이르러 겨우 민중어의 지위가 확립됐다. 산문작가로는 단편에 뛰어난 파파디아만티스(1851-1911), 제1차 세계대전 후의 반전 작품<묘지에서의 생활>(1924)로 각광을 받은 미리빌리스(1892- ? ), 아테네의 시민사회 등을 묘사한 여러 희곡 및 소설로 후세에 큰 영향을 끼친 크세노폴로스(1867-1951) 등이 유명하다. (ko)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
