| dbo:abstract
|
- Ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου (Καρπενήσι, 2 Φεβρουαρίου 1877 – Αθήνα, 1 Φεβρουαρίου 1940) ήταν Έλληνας λογοτέχνης, ποιητής, πολιτικός, διηγηματογράφος, δημοσιογράφος, κριτικός τέχνης και ακαδημαϊκός, υποστηρικτής της δημοτικής γλώσσας στο γλωσσικό ζήτημα. Από το 1908 μέχρι το 1910 βρισκόταν στο Παρίσι, απ' όπου αρθρογραφούσε για την εφημερίδα Εμπρός. Μεταξύ 1912 και 1916 είχε αναλάβει νομάρχης Ζακύνθου, Κυκλάδων, Μεσσηνίας και Λακωνίας. Το 1918 ανέλαβε τη θέση του Διευθυντή της Εθνικής Πινακοθήκης και στη συνέχεια (και μέχρι τον θάνατό του) πρόεδρος του μονίμου καλλιτεχνικού συμβουλίου της. Την ίδια αυτή χρονιά εξέδωσε το διήγημα και πεζογραφημά του Τα ψηλά βουνά. Η πρώτη εμφάνιση του Παπαντωνίου στα γράμματα έγινε με σατιρικούς στίχους, τους οποίους είχε γράψει όταν ήταν ακόμη μαθητής και είχαν δημοσιευτεί στο βραχύβιο σατιρικό περιοδικό Αἱ Μηχανορραφίαι, με τον Νικόλαο Κουντουριώτη και Ιωάννη Δεληκατερίνη. Το 1938 εκλέχθηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (έδρα Λογοτεχνίας, τάξη Γραμμάτων και Τεχνών). Οι γονείς του ήθελαν να σπουδάσει γιατρός, εκείνος, όμως, προτίμησε τη ζωγραφική. Στο Παρίσι πήγε αργότερα ως ανταποκριτής της εφημερίδας Εμπρός, στην οποία και δημοσίευσε το πρώτο διήγημα και πεζογράφημα του, Τα παρισινά γράμματα, το οποίο και προκάλεσε μεγάλη και παγκόσμια αίσθηση και εντύπωση και τα οποία και κυκλοφόρησαν μετά τον θάνατό του σε έναν τόμο με τον τίτλο Φιλολογικά Χρονογραφήματα. Επιστρέφοντας από το Παρίσι, συνέχισε να εργάζεται ως ανταποκριτής, αρθογράφος και ως αρχισυντάκτης στην εφημερίδα Εμπρός για άλλα 3 χρόνια. (el)
- Zacharías Papantoníou (grec moderne : Ζαχαριάς Παπαντωνίου ; Karpenísi, février 1877 – Athènes, le 1er février 1940) était un écrivain grec, poète, romancier, journaliste, critique d'art et académicien. Il était partisan de la langue démotique dans la controverse de la question linguistique grecque. De 1908 à 1910, il réside à Paris et écrit des articles pour le journal Embrós. Entre 1912 et 1916, il a occupé le poste de préfet de Zante, des Cyclades, de Messénie et de Laconie. En 1918, il prend la charge de président de la Pinacothèque nationale d'Athènes. Il contribue à enrichir la collection d'œuvres de nombreux peintres et graveurs grecs (Nikólaos Gýzis, Konstantínos Maléas, Le Gréco). En 1938, il est élu membre de l'Académie d'Athènes (section Arts et Lettres). (fr)
- Zacharias Papantoniou (Greek: Ζαχαρίας Παπαντωνίου, Zacharias Papandoniou) was a Greek writer. He was born in Karpenissi of Evrytania in February 1877 and died in Athens in 1940. He spent the first years of his life in Granitsa, where his father was a teacher. Apart from a writer, he was also a journalist. Papantoniou's work was basically the first to promote Evrytania. A big part of his work has not been published. (en)
|
| rdfs:comment
|
- Zacharias Papantoniou (Greek: Ζαχαρίας Παπαντωνίου, Zacharias Papandoniou) was a Greek writer. He was born in Karpenissi of Evrytania in February 1877 and died in Athens in 1940. He spent the first years of his life in Granitsa, where his father was a teacher. Apart from a writer, he was also a journalist. Papantoniou's work was basically the first to promote Evrytania. A big part of his work has not been published. (en)
- Ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου (Καρπενήσι, 2 Φεβρουαρίου 1877 – Αθήνα, 1 Φεβρουαρίου 1940) ήταν Έλληνας λογοτέχνης, ποιητής, πολιτικός, διηγηματογράφος, δημοσιογράφος, κριτικός τέχνης και ακαδημαϊκός, υποστηρικτής της δημοτικής γλώσσας στο γλωσσικό ζήτημα. (el)
- Zacharías Papantoníou (grec moderne : Ζαχαριάς Παπαντωνίου ; Karpenísi, février 1877 – Athènes, le 1er février 1940) était un écrivain grec, poète, romancier, journaliste, critique d'art et académicien. Il était partisan de la langue démotique dans la controverse de la question linguistique grecque. De 1908 à 1910, il réside à Paris et écrit des articles pour le journal Embrós. Entre 1912 et 1916, il a occupé le poste de préfet de Zante, des Cyclades, de Messénie et de Laconie. En 1938, il est élu membre de l'Académie d'Athènes (section Arts et Lettres). (fr)
|
