| dbo:abstract
|
- ماكس فريش (15 مايو 1911- 4 أبريل 1991) من أعظم أدباء سويسرا، وهو كاتب مسرحي وروائي، عُرف اسمه بروايته عام 1954، كما أوجدت له كلا من روايتيه (اسمي جانتنباين) مكانة متميزة ككاتب نثري. تعرف على الأديب الألماني الكبير برتولت بريشت مما كان له أثر كبير في حياته. (ar)
- Max Frisch va néixer el 15 de maig de 1911 a Zuric i va morir el 4 d'abril de 1991. Fou un escriptor suís en llengua alemanya. (ca)
- Max Frisch (15. května 1911, Curych – 4. dubna 1991, tamtéž) byl švýcarský prozaik, dramatik a esejista, patří k spisovatelům německého jazyka ve 20. století. (cs)
- Ο Μαξ Φρις, (Max Rudolf Frisch, 15 Μαΐου 1911 – 4 Απριλίου 1991) ήταν Ελβετός θεατρικός συγγραφέας και πεζογράφος. Θεωρείται αντιπροσωπευτικό δείγμα της μεταπολεμικής γερμανόφωνης λογοτεχνίας και ένας από τους κορυφαίους Ευρωπαίους συγγραφείς του εικοστού αιώνα. Στο έργο του ο Φρις διεισδύει, σχολιάζει και αναλύει τα διλήμματα του σύγχρονου ανθρώπου: την ταυτότητα και ευθύνη του ατομικού Εγώ, την πολιτική και ηθική στάση απέναντι στις προκλήσεις της εποχής. (el)
- Max Rudolf Frisch (* 15. Mai 1911 in Zürich; † 4. April 1991 ebenda) war ein Schweizer Schriftsteller und Architekt. Mit Theaterstücken wie Biedermann und die Brandstifter oder Andorra sowie mit seinen drei großen Romanen Stiller, Homo faber und Mein Name sei Gantenbein erreichte Frisch ein breites Publikum und fand Eingang in den Schulkanon. Darüber hinaus veröffentlichte er Hörspiele, Erzählungen und kleinere Prosatexte sowie zwei literarische Tagebücher über die Zeiträume 1946 bis 1949 und 1966 bis 1971. Der junge Max Frisch empfand bürgerliche und künstlerische Existenz als unvereinbar und war lange Zeit unsicher, welchen Lebensentwurf er wählen sollte. Infolgedessen absolvierte er nach einem abgebrochenen Germanistik-Studium und ersten literarischen Arbeiten ein Studium der Architektur und arbeitete einige Jahre lang als Architekt. Nach dem Erfolg seines Romans Stiller entschied er sich für ein Dasein als Schriftsteller und verließ seine Familie, um sich ganz dem Schreiben widmen zu können. Frisch war zweimal verheiratet – mit Gertrud von Meyenburg (1942–1959) und Marianne Oellers (1968–1979) – und hatte unter anderem eine Beziehung mit Ingeborg Bachmann (1958–1963). Im Zentrum von Frischs Schaffen steht häufig die Auseinandersetzung mit sich selbst, wobei viele der dabei aufgeworfenen Probleme als typisch für den postmodernen Menschen gelten: Finden und Behaupten einer eigenen Identität, insbesondere in der Begegnung mit den festgefügten Bildern anderer, Konstruktion der eigenen Biografie, Geschlechterrollen und ihre Auflösung sowie die Frage, was mit Sprache überhaupt sagbar sei. Im literarisch ausgestalteten Tagebuch, das Autobiografisches mit fiktionalen Elementen verbindet, findet Frisch eine literarische Form, die ihm in besonderem Maße entspricht und in der er auch seine ausgedehnten Reisen reflektiert. Nachdem er jahrelang im Ausland gelebt hatte, beschäftigte Frisch sich nach seiner Rückkehr zudem zunehmend kritisch mit seinem Heimatland, der Schweiz. (de)
- Max Frisch [maks friŝ] (naskiĝis la 15-an de majo de 1911 en Zuriko, mortis la 4-an de aprilo de 1991 en Zuriko) estis svisa verkisto de germanlingva literaturo. Studinte germanistikon de 1931 ĝis 1933, li dum ioma tempo estis ĵurnalisto. De 1936 ĝis 1941 li studis arkitekturon, kiun li finis per diplomo. Ĝis 1954 li laboris ĉefe kiel arkitekto, sed ekde 1954 li dediĉis sin plene al la verkado. Lia verkaro temas antaŭ ĉio pri nuntempaj problemoj: kontraŭjudismo, antaŭjuĝoj kaj la trovado de la propra identeco. Max Frisch gajnis inter alie la renoman Georg-Büchner-Preis (1958). (eo)
- Max Rudolf Frisch (Zurich, 1911ko maiatzaren 15a – Zurich, 1991ko apirilaren 4a) arkitekto eta idazle suitzarra izan zen, antzerkia eta eleberria bereziki landu zituena. Bigarren Mundu Gerraren ondoren alemanezko literaturak duen egilerik nabarmenetarikoa da, bai eta XX. mendeko suitzar idazlerik ezagunenetarikoa ere. Lanbidez arkitektoa zen. Antzerkigintzan aritu zen batez ere. Haren lanak parabolen antzekoak dira; psikologiak, ohiturek ez dute garrantzirik; pertsonaiak alegorikoak dira, lirismoa eta umorea guztiz alde batera uzten ez baditu ere. Brecht-en eragina igartzen zaio. Biedermann und die Brandstifter (1958, Su-emailleak, itzulia), Zurich-eko burgesiaren aurreiritzi eta ahulezien satira da; Don Juan oder die Liebe zur Geometrie (1953, Don Joan edo geometriarekiko maitasuna), maitasunaren eta bikotearen ukapena; Andorra (1961), arrazismoaren salaketa. Eleberri garrantzizkoak idatzi zituen gizon modernoaren alienazioa gai hartuta: Ez naiz Stiller (1954), Homo faber (1957), eta Mein Name sei Gantenbein (1964, Demagun Gantenbein naizela) esaterako. (eu)
- Max Rudolf Frisch (Zúrich, 15 de mayo de 1911 - ibid., 4 de abril de 1991) fue un arquitecto y escritor suizo en lengua alemana dedicado especialmente al teatro y la novela. Está considerado uno de los máximos representantes de la literatura en alemán posterior a la Segunda Guerra Mundial. Fue miembro del . La obra de Frisch presta especial atención a los asuntos relacionados con problemas humanos, tales como la identidad, la individualidad, la responsabilidad y el compromiso político y moral. Para tratar tales temas, Frisch empleó frecuentemente la ironía. Sus diarios Tagebuch 1946-1949 (1950) y Tagebuch 1966-1971 (1972) son obras de gran valor literario, ya que en ellos se recogen tanto vivencias del autor como opiniones sobre acontecimientos históricos. Su figura sirve de influencia para generaciones de escritores más jóvenes. (es)
- Max Rudolf Frisch (German: [maks ˈfʁɪʃ]; 15 May 1911 – 4 April 1991) was a Swiss playwright and novelist. Frisch's works focused on problems of identity, individuality, responsibility, morality, and political commitment. The use of irony is a significant feature of his post-war output. Frisch was one of the founders of Gruppe Olten. He was awarded the 1965 Jerusalem Prize, the 1973 Grand Schiller Prize, and the 1986 Neustadt International Prize for Literature. (en)
- Max Frisch, né le 15 mai 1911 à Zurich et mort le 4 avril 1991 à Zurich, est un écrivain et architecte suisse alémanique. Membre du Groupe Olten, il est considéré comme faisant partie des écrivains les plus importants de la littérature de langue allemande de l'après-guerre. Dans son œuvre, Frisch a particulièrement prêté attention aux problématiques d'identité personnelle, de morale et d'engagement politique. L'ironie est une caractéristique significative de ses publications d'après guerre. (fr)
- Max Rudolf Frisch (bahasa Jerman: [maks ˈfʁɪʃ]; 15 Mei 1911 – 4 April 1991) adalah seorang pengarang sandiwara dan novelis Swiss. Karya-karya Frisch berfokus pada masalah-masalah , , , moralitas, dan komitmen politik. Pemakaian ironi adalah unsur signifikan dari karyanya pada masa pasca-perang. Frisch adalah salah satu pendiri . Ia dianugerahi Penghargaan Yerusalem 1965, Grand Schiller Prize 1973, dan 1986. (in)
- マックス・フリッシュ（Max Frisch、1911年5月15日 - 1991年4月4日）は、スイスの小説家、劇作家、建築家。フリードリヒ・デュレンマットとともに戦後スイスを代表する作家の一人である。 (ja)
- Max Frisch (Zürich, 15 mei 1911 – aldaar, 4 april 1991) was een Zwitsers architect en romanschrijver. (nl)
- Max Frisch (Zurigo, 15 maggio 1911 – Zurigo, 4 aprile 1991) è stato uno scrittore e architetto svizzero-tedesco. (it)
- 막스 프리슈(Max Rudolf Frisch, 1911년 5월 15일 ~ 1991년 4월 4일)는 스위스의 극작가 및 건축가다. 2차대전 후 브레히트의 영향을 받아 스위스 사람으로서 전쟁문제를 추구한 <전쟁이 끝났을 때> <또다시 노래하네> 등을 썼다. 또한 건축가로서의 그가 기술시대인 현대와의 대결을 통해서 자기의 위치를 철저하게 찾아보려는 자세와 평행된, <중국의 장성(長成)> <돈 환> <에델란트 백작> 등의 작품을 볼 수 있다. <비더만과 방화범> <안도라>에서는 개인의 전쟁과 유태인 박해의 책임을 추궁했다. 최근에는 극장의 직접적인 정치적 유효성에 관한 회의를 보이고, 근작 <연희(演戱)>에서는 소설 분야에서 그가 시도하고 있는 일기체 혹은 자전(自傳)에 가탁(假託)한 강한 자기 추구의 방향을 보이고 있다. (ko)
- Max Frisch (ur. 15 maja 1911 w Zurychu, zm. 4 kwietnia 1991 tamże) – szwajcarski architekt, pisarz i dramaturg, członek założyciel „Gruppe Olten” (1970), laureat Neustadt International Prize for Literature (1986). (pl)
- Макс Фриш (нем. Max Frisch; 15 мая 1911, Цюрих — 4 апреля 1991, там же) — швейцарский писатель и драматург. (ru)
- Max Frisch (Zurique, 15 de maio de 1911 - 4 de abril de 1991) foi um arquiteto e escritor suíço do pós-guerra influenciado pelo existencialismo e por Brecht. Em suas obras teve como tema os efeitos da sociedade moderna sobre o indivíduo ao tratar das crises intelectual, moral e social da contemporaneidade. Frisch alcançou um vasto público com peças teatrais como Biedermann und die Brandstifter (trad: Biedermann e os incendiários) e Andorra, assim como com seus três grandes romances Stiller (Eu não sou Stiller), Homo faber e Mein Name sei Gantenbein (Gantenbein), conseguindo, dessa forma, adentrar o cânone escolar. Além disso, publicou dramas para o rádio, contos e pequenos textos em prosa. Também fazem parte da sua obra, dois diários que compreendem os períodos de 1946-1949 e 1966-1971. O jovem Max Frisch percebia a existência civil e artística como inconciliáveis e, durante muito tempo, esteve incerto sobre qual projeto de vida deveria escolher. Em decorrência dessa indecisão, apenas depois de ter interrompido seus estudos de germanística e seus primeiros trabalhos literários é que Frisch concluiu seus estudos de arquitetura e, então, trabalhou durante um ano como arquiteto. Apenas depois do sucesso de seu romance Stiller, Frisch optou definitivamente pela vida de escritor e deixou sua família a fim de dedicar-se inteiramente à escrita. No centro do trabalho de Frisch está, constantemente, a disputa consigo mesmo, a qual decorre de vários problemas colocados como típicos da sociedade pós-moderna: encontrar e afirmar uma identidade própria – principalmente em contraste com as figuras sólidas dos outros -, construir a própria biografia e resolver seu próprio papel de gênero, além de encontrar a resposta para o questionamento: o que, afinal, pode ser dito? No diário literário, que combina elementos autobiográficos e elementos ficcionais, Frisch encontrou a melhor maneira de se expressar e também compartilhar suas longas viagens. Depois de anos vivendo no exterior, ocupou-se com seu retorno à pátria, a Suíça, e com o crescente estado crítico do país. (pt)
- Max Frisch, född 15 maj 1911 i Zürich, död 4 april 1991 i Zürich, var en schweizisk författare och arkitekt. Åren 1930–1932 studerade Frisch germanistik vid Zürichs universitet, men han tvingades avbryta studierna i förtid vid sin faders död. År 1936 återupptog han sina studier, den här gången inom arkitektur, och avlade 1940 sin arkitektexamen vid Eidgenössische Technische Hochschule i hemstaden. År 1942 öppnade han sin egen arkitektbyrå. Mellan 1946 och 1951 författade Frisch dramer, vilka anknyter till den då aktuella efterkrigstiden. Han stängde sin arkitektbyrå 1955 och började författa på heltid. År 1958 mottog han Georg Büchner-priset. Frisch hade ett förhållande med Ingeborg Bachmann från 1958 till 1963. I sitt författarskap gav Frisch uttryck för tvivel på den bestående ordningen och var internationalist och en motståndare till inskränkt borgerlighet. Han avled till följd av cancer. (sv)
- Макс Рудольф Фріш (нім. Max Frisch; 15 травня 1911[http://www.imdb.com/name/nm0295835/_Person_Profile]_//_Internet_Movie_Database_—_1990.[[d:Track:Q37312]] (uk)
- 馬克斯·弗里施（德文：Max Frisch，1911年5月15日－1991年4月4日，生卒均于苏黎世），瑞士建筑师、剧作家和小说家，二战后德语文学代表人物。其作品着重关注个人认同、道德、责任与政见等话题，富于反讽。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- ماكس فريش (15 مايو 1911- 4 أبريل 1991) من أعظم أدباء سويسرا، وهو كاتب مسرحي وروائي، عُرف اسمه بروايته عام 1954، كما أوجدت له كلا من روايتيه (اسمي جانتنباين) مكانة متميزة ككاتب نثري. تعرف على الأديب الألماني الكبير برتولت بريشت مما كان له أثر كبير في حياته. (ar)
- Max Frisch va néixer el 15 de maig de 1911 a Zuric i va morir el 4 d'abril de 1991. Fou un escriptor suís en llengua alemanya. (ca)
- Max Frisch (15. května 1911, Curych – 4. dubna 1991, tamtéž) byl švýcarský prozaik, dramatik a esejista, patří k spisovatelům německého jazyka ve 20. století. (cs)
- Ο Μαξ Φρις, (Max Rudolf Frisch, 15 Μαΐου 1911 – 4 Απριλίου 1991) ήταν Ελβετός θεατρικός συγγραφέας και πεζογράφος. Θεωρείται αντιπροσωπευτικό δείγμα της μεταπολεμικής γερμανόφωνης λογοτεχνίας και ένας από τους κορυφαίους Ευρωπαίους συγγραφείς του εικοστού αιώνα. Στο έργο του ο Φρις διεισδύει, σχολιάζει και αναλύει τα διλήμματα του σύγχρονου ανθρώπου: την ταυτότητα και ευθύνη του ατομικού Εγώ, την πολιτική και ηθική στάση απέναντι στις προκλήσεις της εποχής. (el)
- Max Frisch [maks friŝ] (naskiĝis la 15-an de majo de 1911 en Zuriko, mortis la 4-an de aprilo de 1991 en Zuriko) estis svisa verkisto de germanlingva literaturo. Studinte germanistikon de 1931 ĝis 1933, li dum ioma tempo estis ĵurnalisto. De 1936 ĝis 1941 li studis arkitekturon, kiun li finis per diplomo. Ĝis 1954 li laboris ĉefe kiel arkitekto, sed ekde 1954 li dediĉis sin plene al la verkado. Lia verkaro temas antaŭ ĉio pri nuntempaj problemoj: kontraŭjudismo, antaŭjuĝoj kaj la trovado de la propra identeco. Max Frisch gajnis inter alie la renoman Georg-Büchner-Preis (1958). (eo)
- Max Rudolf Frisch (German: [maks ˈfʁɪʃ]; 15 May 1911 – 4 April 1991) was a Swiss playwright and novelist. Frisch's works focused on problems of identity, individuality, responsibility, morality, and political commitment. The use of irony is a significant feature of his post-war output. Frisch was one of the founders of Gruppe Olten. He was awarded the 1965 Jerusalem Prize, the 1973 Grand Schiller Prize, and the 1986 Neustadt International Prize for Literature. (en)
- Max Frisch, né le 15 mai 1911 à Zurich et mort le 4 avril 1991 à Zurich, est un écrivain et architecte suisse alémanique. Membre du Groupe Olten, il est considéré comme faisant partie des écrivains les plus importants de la littérature de langue allemande de l'après-guerre. Dans son œuvre, Frisch a particulièrement prêté attention aux problématiques d'identité personnelle, de morale et d'engagement politique. L'ironie est une caractéristique significative de ses publications d'après guerre. (fr)
- Max Rudolf Frisch (bahasa Jerman: [maks ˈfʁɪʃ]; 15 Mei 1911 – 4 April 1991) adalah seorang pengarang sandiwara dan novelis Swiss. Karya-karya Frisch berfokus pada masalah-masalah , , , moralitas, dan komitmen politik. Pemakaian ironi adalah unsur signifikan dari karyanya pada masa pasca-perang. Frisch adalah salah satu pendiri . Ia dianugerahi Penghargaan Yerusalem 1965, Grand Schiller Prize 1973, dan 1986. (in)
- マックス・フリッシュ（Max Frisch、1911年5月15日 - 1991年4月4日）は、スイスの小説家、劇作家、建築家。フリードリヒ・デュレンマットとともに戦後スイスを代表する作家の一人である。 (ja)
- Max Frisch (Zürich, 15 mei 1911 – aldaar, 4 april 1991) was een Zwitsers architect en romanschrijver. (nl)
- Max Frisch (Zurigo, 15 maggio 1911 – Zurigo, 4 aprile 1991) è stato uno scrittore e architetto svizzero-tedesco. (it)
- 막스 프리슈(Max Rudolf Frisch, 1911년 5월 15일 ~ 1991년 4월 4일)는 스위스의 극작가 및 건축가다. 2차대전 후 브레히트의 영향을 받아 스위스 사람으로서 전쟁문제를 추구한 <전쟁이 끝났을 때> <또다시 노래하네> 등을 썼다. 또한 건축가로서의 그가 기술시대인 현대와의 대결을 통해서 자기의 위치를 철저하게 찾아보려는 자세와 평행된, <중국의 장성(長成)> <돈 환> <에델란트 백작> 등의 작품을 볼 수 있다. <비더만과 방화범> <안도라>에서는 개인의 전쟁과 유태인 박해의 책임을 추궁했다. 최근에는 극장의 직접적인 정치적 유효성에 관한 회의를 보이고, 근작 <연희(演戱)>에서는 소설 분야에서 그가 시도하고 있는 일기체 혹은 자전(自傳)에 가탁(假託)한 강한 자기 추구의 방향을 보이고 있다. (ko)
- Max Frisch (ur. 15 maja 1911 w Zurychu, zm. 4 kwietnia 1991 tamże) – szwajcarski architekt, pisarz i dramaturg, członek założyciel „Gruppe Olten” (1970), laureat Neustadt International Prize for Literature (1986). (pl)
- Макс Фриш (нем. Max Frisch; 15 мая 1911, Цюрих — 4 апреля 1991, там же) — швейцарский писатель и драматург. (ru)
- Макс Рудольф Фріш (нім. Max Frisch; 15 травня 1911[http://www.imdb.com/name/nm0295835/_Person_Profile]_//_Internet_Movie_Database_—_1990.[[d:Track:Q37312]] (uk)
- 馬克斯·弗里施（德文：Max Frisch，1911年5月15日－1991年4月4日，生卒均于苏黎世），瑞士建筑师、剧作家和小说家，二战后德语文学代表人物。其作品着重关注个人认同、道德、责任与政见等话题，富于反讽。 (zh)
- Max Rudolf Frisch (* 15. Mai 1911 in Zürich; † 4. April 1991 ebenda) war ein Schweizer Schriftsteller und Architekt. Mit Theaterstücken wie Biedermann und die Brandstifter oder Andorra sowie mit seinen drei großen Romanen Stiller, Homo faber und Mein Name sei Gantenbein erreichte Frisch ein breites Publikum und fand Eingang in den Schulkanon. Darüber hinaus veröffentlichte er Hörspiele, Erzählungen und kleinere Prosatexte sowie zwei literarische Tagebücher über die Zeiträume 1946 bis 1949 und 1966 bis 1971. (de)
- Max Rudolf Frisch (Zúrich, 15 de mayo de 1911 - ibid., 4 de abril de 1991) fue un arquitecto y escritor suizo en lengua alemana dedicado especialmente al teatro y la novela. Está considerado uno de los máximos representantes de la literatura en alemán posterior a la Segunda Guerra Mundial. Fue miembro del . (es)
- Max Rudolf Frisch (Zurich, 1911ko maiatzaren 15a – Zurich, 1991ko apirilaren 4a) arkitekto eta idazle suitzarra izan zen, antzerkia eta eleberria bereziki landu zituena. Bigarren Mundu Gerraren ondoren alemanezko literaturak duen egilerik nabarmenetarikoa da, bai eta XX. mendeko suitzar idazlerik ezagunenetarikoa ere. (eu)
- Max Frisch (Zurique, 15 de maio de 1911 - 4 de abril de 1991) foi um arquiteto e escritor suíço do pós-guerra influenciado pelo existencialismo e por Brecht. Em suas obras teve como tema os efeitos da sociedade moderna sobre o indivíduo ao tratar das crises intelectual, moral e social da contemporaneidade. Apenas depois do sucesso de seu romance Stiller, Frisch optou definitivamente pela vida de escritor e deixou sua família a fim de dedicar-se inteiramente à escrita. Depois de anos vivendo no exterior, ocupou-se com seu retorno à pátria, a Suíça, e com o crescente estado crítico do país. (pt)
- Max Frisch, född 15 maj 1911 i Zürich, död 4 april 1991 i Zürich, var en schweizisk författare och arkitekt. Åren 1930–1932 studerade Frisch germanistik vid Zürichs universitet, men han tvingades avbryta studierna i förtid vid sin faders död. År 1936 återupptog han sina studier, den här gången inom arkitektur, och avlade 1940 sin arkitektexamen vid Eidgenössische Technische Hochschule i hemstaden. År 1942 öppnade han sin egen arkitektbyrå. Mellan 1946 och 1951 författade Frisch dramer, vilka anknyter till den då aktuella efterkrigstiden. Han stängde sin arkitektbyrå 1955 och började författa på heltid. År 1958 mottog han Georg Büchner-priset. (sv)
|
