An Entity of Type: place, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

The Jin dynasty (/dʒɪn/,[tɕín]; Chinese: 金朝; pinyin: Jīn Cháo) or Jin State (Chinese: 金國; pinyin: Jīn Guó; Jurchen: Anchun Gurun), officially known as the Great Jin (Chinese: 大金; pinyin: Dà Jīn), was an imperial dynasty of China that existed between 1115 and 1234. Its name is sometimes written as Kin, Jurchen Jin, Jinn, or Chinin English to differentiate it from an earlier Jìn dynasty whose name is rendered identically in Hanyu Pinyin without the tone marking. It is also sometimes called the "Jurchen dynasty" or the "Jurchen Jin", because members of the ruling Wanyan clan were of Jurchen descent.

Property Value
dbo:abstract
  • La dinastia Jin (金, Jīn en pinyin, Anchu en jurtxet), també coneguda com a dinastia Jurtxen, fou fundada pels (完顏 Wányán), clan dels jurtxets, els avantpassats dels manxús que establiren la dinastia Qing 500 anys més tard. El nom és a vegades escrit com a Jinn per diferenciar-lo de la dinastia Jin prèvia, el nom de la qual és igual en l'alfabet romànic. Es fundà el 1115, sota el lideratge de (完顏阿骨打), líder del clan Wanyan, al nord de Manxúria, que es proclamà emperador de la Xina amb el nom de Tàizǔ (太祖). Mort Wányán Āgǔdǎ (1123), el seu fill i successor (完顏吳乞買) -que havia pres el nom imperial de Tàizōng (太宗)- anihilà amb èxit la dinastia Liao l'any 1125, que havia existit entre Manxúria i la frontera nord de la Xina durant segles. El 9 de gener del 1127, les forces Jin de Wányán Wúqǐmǎi saquejaren Kaifeng, capital de la Song del nord i capturaren el nou emperador Qinzong, que havia ascendit al tron després de l'abdicació del seu pare, l'emperador , en veure la necessitat d'enfrontar-se a l'exèrcit Jin. Seguint la caiguda de Kaifeng, els Song, sota el lideratge de l'hereua dinastia Song del sud, continuaren la lluita durant més d'una dècada contra la puixança dels Jin, signant finalment un tractat de pau el 1141 i cedint tot el nord de la Xina als Jin el 1142 per obtenir la pau. Després de dominar el nord de la Xina, la dinastia Jin a poc a poc s'anà adaptant a la cultura xinesa, traslladant la seva capital des de , al nord de Manxúria, (al sud de l'actual Harbin) a (l'actual Pequín). A principis del segle XIII començà a sentir la pressió dels mongols des del nord. El 1214, la dinastia Jin mogué la seva capital a Kaifeng per fugir dels mongols, però sota les forces de l'imperi mongol liderat per Ugedei Khan, tercer fill de Genguis Khan i dels seus aliats de la dinastia Song del sud, s'ensorrà el 1234. El 1616, els manxús que es trobaven sota el lideratge de Nurhaci formaren la dinastia Jin posterior, prenent el seu nom d'aquesta dinastia. La Jin posterior fou reanomenada dinastia Qing el 1636 i continuà la conquesta de la Xina, convertint-se en l'última dinastia de la Xina imperial. (ca)
  • تأسست اسرة جين في ما سيصبح شمال منشوريا من قبائل الجورشن chieftan Wányán Āgǔdǎ (完颜 阿骨打) عام 1115. في 1125، وتمكنت من سحق الذي سيطروا على شمال الصين، بما في ذلك منشوريا وجزء من المنطقة المغولي لعدة قرون. في نفس الوقت، تقدمت مملكة جين بعدة اقتراحات الكورية، والتي رفضها الإمبراطور ييجونج. بحلول 9 يناير 1127، نهبت قوات الجين مدينة كايفنغ، عاصمة اسرة سونغ الشمالية، واستولت على كل من الإمبراطور شينزنغ، ووالده، الإمبراطور هويزونج، الذي كان قد تنازل عن العرش في حالة ذعر في مواجهة قوى جين في ما عرف بحروب جين سونغ. بعد سقوط كايفنغ، واصلت قوات سونغ، تحت قيادة لخليفة لأسرة سونغ الجنوبية، استكملوا الكفاح لأكثر من عقد مع قوات الجين، في نهاية المطاف تم التوقيع على معاهدة شاوشينغ في 1141، التي دعت إلى تسليم جميع الأراضي، شمال نهر هواي لمملكة جين وتنفيذ الإعدام العام للقائد يوي فاي في مقابل السلام. استمرت سلالة جين، المعروفة رسميًا باسم جين العظيم، من 1115 إلى 1234 باعتبارها إحدى آخر السلالات في تاريخ الصين التي سبقت الغزو المغولي للصين. يُكتب اسمها أحيانًا كين أو جورشن جين أو Jinn باللغة الإنجليزية لتمييزها عن سلالة Jìn السابقة في الصين التي يتطابق اسمها عند نسخه بدون علامات التشكيل في نظام هانيو بينين للغة الصينية القياسية. يطلق عليها أحيانًا سلالة جورشين أو جورشن جين، لأن زعيمها المؤسس أغودا (حكم 1115-1123) كان من أصل جورشن وانيان. انبثقت سلالة جين من تمرد تايزو ضد سلالة لياو (916-1125)، التي كانت تسيطر على شمال الصين حتى قادت سلالة جين الوليدة سلالة لياو إلى المناطق الغربية، إذ أصبحوا يعرفون باسم لياو الغربية. بعد هزيمة سلالة لياو، شن جين الجورشن حملة استمرت قرنًا ضد سلالة سونغ الصينية (960–1279)، التي كان مقرها في جنوب الصين. على مدار فترة حكمهم، تكيف جين الجورشنز بسرعة مع العادات الصينية، و حصنوا سور الصين العظيم ضد المغول الصاعدين. محليًا، أشرفت سلالة جين على عدد من التطورات الثقافية، مثل إحياء الكونفوشيوسية. بعد أن أمضوا قرونًا تابعين لسلالة جين، غزا المغول تحت قيادة جنكيز خان عام 1211 وأوقعوا هزائم كارثية على جيوش سلالة جين. بعد العديد من الهزائم والثورات والانشقاقات والانقلابات، استسلمت سلالة جين للغزو المغولي بعد 23 عامًا في عام 1234. (ar)
  • Říše Ťin (čínsky pchin-jinem Jīn Guó, znaky zjednodušené 金国, tradiční 金國mongolsky Altan Ulus; 1115–1234) byl džürčenský, později džürčensko-čínský stát v dnešním Mandžusku a severní Číně existující ve 12. a 13. století. (cs)
  • La dinastio Jin (en ĉina: 金, Wade-Giles: Chin, en pinjino: Jīn, en ĥurĉen: Anĉu), konata ankaŭ kiel dinastio Ĥurĉen, estis fondita de la ŭajnan (完顏 Wányán), klano de la ĥurĉenoj, la prauloj de la Manĉuroj kiuj establis la dinastion Qing post kvincent jaroj. La nomo estas foje skribita Jinn por diferenci ĝin disde la antaŭa dinastio Jin kies nomo estas sama al Jin en la latina alfabeto. Ĝi estis fondita en 1115 (aŭ 1125 depende de la kriterio), sub la estreco de Wányán Āgǔdǎ (完顏阿骨打), estro de la klano Waynan aŭ ŭajnan, en la nordo de Manĉurio, kiu proklamigis imperiestro de Ĉinio laŭ la nomo de Tàizǔ (太祖). Post la morto de Wányán Āgǔdǎ (1123), lia filo kaj sukcedanto Wányán Wúqǐmǎi (完顏吳乞買) -kiu estis preninta la imperian nomon Tàizōng (太宗)- nenigis sukcese la dinastion Liao en la jaro 1125, kiu estis ekzistinta inter Manĉurio kaj la norda limo de Ĉinio dum kelkaj jarcenotj. En la 9a de januaro 1127, la fortoj Jin de Wányán Wúqǐmǎi rabadis Kajfengon, ĉefurbo de la Dinastio Song de la nordo, kaj kaptis la novan imperiestron Qinzong, kiu estis ascendinta al la trono post la abdiko de sia patro la imperiestro Huizong kiam li vidis la neceson kontraŭi la armeon Jin. Post la falo de Kajfengo, la Song, sub la estreco de la heredanta Dinastio Song de la sudo, pluigis la lukton dum pli ol unu jardeko kontraŭ la povo Jin, sed subskribis finfie pactraktaton en 1141, kaj lasis la nordon de Ĉinio al Jin en 1142 por atingi pacon. En 1616 la manĉuroj kiuj troviĝis sub la estreco de Nurhaci formis la postan dinastion Jin, prenante ĝian nomon el tiu dinastio. La posta dinastio Jin estis renomita dinastio Qing en 1636, kaj pluigis la konkeron de Ĉinio, iĝante la lasta dinastio de la imperia Ĉinio. (eo)
  • La dinastía Jin (chino: 金, Wade-Giles: Chin1, pinyin: Jīn, jurchen: Anchu), también conocida como la dinastía Yurchen, fue fundada por los (完顏 Wányán), clan de los Yurchen, los antepasados de los manchúes que establecieron la dinastía Qing quinientos años más tarde. El nombre es algunas veces escrito como Jinn para diferenciarlo de la dinastía Jin previa cuyo nombre es igual al de la Jin en el alfabeto romano. Se fundó en 1115, bajo el liderazgo de (完顏阿骨打), líder del clan Waynan, en el norte de Manchuria, el cual se proclamó emperador de China con el nombre de Tàizǔ (太祖). Muerto Wányán Āgǔdǎ (1123), su hijo y sucesor (完顏吳乞買) -que había tomado el nombre imperial de Tàizōng (太宗)- aniquiló con éxito a la dinastía Liao en el año 1125, que había existido entre Manchuria y la frontera norte de China durante varios siglos. El 9 de enero de 1127, las fuerzas Jin de Wányán Wúqǐmǎi saquearon Kaifeng, capital de la dinastía Song del norte, capturando al nuevo emperador , que había ascendido al trono tras la abdicación de su padre el emperador Huizong al ver la necesidad de enfrentarse al ejército Jin. Siguiendo a la caída de Kaifeng, los Song, bajo el liderazgo de la heredera dinastía Song del sur, continuaron la lucha durante más de una década contra el poderío Jin, firmando finalmente un tratado de paz en 1141, y cediendo todo el norte de China a los Jin en 1142 para obtener la paz. Después de dominar el norte de China, la dinastía Jin poco a poco se fue adaptando a la cultura china, trasladando su capital desde Huining Fu en el norte de Manchuria (al sur de la actual Harbin) a (la actual Pekín). A inicios del siglo XIII comenzó a sentir la presión de los mongoles desde el norte. En 1214 la dinastía Jin movió su capital a Kaifeng para huir de los mongoles; pero bajo las fuerzas del imperio mongol liderado por Ugedei Khan, tercer hijo de Gengis Kan y de sus aliados de la dinastía Song del sur, se derrumbó en 1234. En 1616 los manchúes que se encontraban bajo el liderazgo de Nurhaci formaron la dinastía Jin posterior, tomando su nombre de esta dinastía. La Jin posterior fue renombrada y llamada dinastía Qing en 1636, y continuó la conquista de China, convirtiéndose en la última dinastía de la China imperial. (es)
  • Die Jin-Dynastie (chinesisch 金朝, Pinyin Jīn Cháo) des 12. und 13. Jahrhunderts war eine tungusische Dynastie im Nordosten Chinas, die 1125 auf den Ruinen des Liao-Reiches der Kitan einen eigenen Staat gründete. Das Herrscherhaus der Jin gehörte zum Volk der Jurchen, von dem ein Teil später zu Vorfahren der Mandschu wurde. Die Mandschu bezeichneten ihre Dynastiegründung im frühen 17. Jahrhundert zunächst als Spätere Jin-Dynastie. (de)
  • Jin dinastia (txinera tradizionalez: 金朝; pinyinez: Jīn cháo, : Anchun Gurun), ofizialki Jin Handia deitua, Waynan klaneko jurchen mongolek Txina konkistatu ostean sortu zuten dinastia da. 1115ean sortu zen Mantxuria iparraldean, noiz Waynan klanaren buru zen Wuyuanen gidaritzapean, Txinako enperadore izendatu zuen bere burua, Taizu izenarekin. Wanyan hil zenean (1123), bere seme eta oinordekoa zen Wenliek, Taizong izen inperiala hartu zuenak, 1125ean arrakastaz suntsitu zuen Mantxuria eta Txinako iparraldeko muga hainbat mendez gobernatu zituen Liao dinastia. 1127ko urtarrilaren 9an, Wenlieren Jin indarrek, iparraldeko Song dinastiako hiriburua zen Kaifeng arpilatu zuten, Qinzong enperadore berria harrapatuz. Kaifeng erori zenean, songtarrek, hegoaldeko Song dinastia oinordekoaren gidaritzapean, hamarkada bat baino gehiagoz jarraitu zuten borrokan Jin boterearen aurka, azkenean 1141ean bake hitzarmen bat sinatuz, eta 1142an Txinako iparralde osoa Jinen esku utziz. Txinako iparraldea menderatu ondoren, Jin dinastia pixkanaka Txinako kulturara egokitzen joan zen, hiriburua Mantxuria iparraldeko (egungo Harbindik hegoaldera) Zhongdura (egungo Pekin) aldatuz. XIII. mendearen hasieran mongoliarren presioa iparraldetik sentitzen hasi zen. 1214an Jin dinastiak bere hiriburua Kaifengera mugitu zuen mongoliarrengandik ihes egiteko, baina Ogedei Khanana buru zuen mongol inperioaren eta hegoaldeko Song dinastiako bere aliatuen indarrpean, 1234an dinastia erori zen. 1616an, gidaritzapean zeuden mantxuek ondorengo Jin dinastia eratu zuten, dinastia honetatik izena hartuz. 1636an ondorengo Jina Qing dinastia deitu zuten, eta Txinaren konkista jarraitu zuen, Txina inperialaren azken dinastia bihurtuz. (eu)
  • The Jin dynasty (/dʒɪn/,[tɕín]; Chinese: 金朝; pinyin: Jīn Cháo) or Jin State (Chinese: 金國; pinyin: Jīn Guó; Jurchen: Anchun Gurun), officially known as the Great Jin (Chinese: 大金; pinyin: Dà Jīn), was an imperial dynasty of China that existed between 1115 and 1234. Its name is sometimes written as Kin, Jurchen Jin, Jinn, or Chinin English to differentiate it from an earlier Jìn dynasty whose name is rendered identically in Hanyu Pinyin without the tone marking. It is also sometimes called the "Jurchen dynasty" or the "Jurchen Jin", because members of the ruling Wanyan clan were of Jurchen descent. The Jin emerged from Wanyan Aguda's rebellion against the Liao dynasty (916–1125), which held sway over northern China until the nascent Jin drove the Liao to the Western Regions, where they became known in historiography as the Western Liao. After vanquishing the Liao, the Jin launched a century-long campaign against the Han-led Song dynasty (960–1279), which was based in southern China. Over the course of their rule, the ethnic Jurchen emperors of the Jin dynasty adapted to Han customs, and even fortified the Great Wall against the rising Mongols. Domestically, the Jin oversaw a number of cultural advancements, such as the revival of Confucianism. After spending centuries as vassals of the Jin, the Mongols invaded under Genghis Khan in 1211 and inflicted catastrophic defeats on the Jin armies. After numerous defeats, revolts, defections, and coups, they succumbed to Mongol conquest 23 years later in 1234. (en)
  • La dynastie Jin (chinois traditionnel : 金朝 ; pinyin : jīn cháo ; litt. « dynastie d'or »), ou Grand Jin, a dirigé la Chine du Nord-Est. Elle a été fondée en 1115 par Jin Taizu, le dirigeant du peuple Jürchen, ancêtres des Mandchous, et a pris fin en 1234 par l'invasion des Mongols de Gengis Khan. Son nom est parfois écrit Kin, Jurchen Jin ou Jinn en anglais pour la différencier d'une autre dynastie Jin qui a régné sur la Chine et dont le nom est identique lorsqu'il est transcrit sans signes diacritiques de marqueur de tonalité dans le système Hanyu pinyin depuis le chinois standard. La dynastie Jin naît de la rébellion d'un chef de tribu jürchen nommé Wanyan Aguda qui, après avoir unifié les tribus jürchen dans le Nord de la Mandchourie, dans l'actuel Heilongjiang, se révolte contre la dynastie Liao (907-1125). Cette dynastie, dominée par le peuple des Khitans, a régné sur le nord de la Chine jusqu'à ce que les jürchens la détruisent. Les Khitans survivants partent vers l'ouest, où ils fondent le Khanat des Kara-Khitans. Après la défaite des Liao, Aguda devient empereur sous le nom de Jin Taizu. Sous le règne de son successeur, les Jin déclarent la guerre à la dynastie Song. Au début, ce conflit devait juste servir de moyen de pression sur la dynastie chinoise, pour l'obliger à verser un tribut plus important. Mais, très vite, il tourne à la déroute pour les Song et permet aux Jin de conquérir une grande partie du Nord de la Chine, jusqu'aux rives du Yangzi Jiang. Finalement, la lutte entre les deux dynasties, les Song s'étant repliés dans le sud de la Chine, va durer plus de cent ans. Pendant leur règne, les Jurchens de la dynastie Jin se sont rapidement adaptés aux coutumes chinoises et ont même construit de nouvelles sections de la Grande Muraille pour se protéger contre la puissance montante des Mongols. La période de la dynastie Jin est une époque de progrès sur les plans culturel et technologique, tels que le développement de la poudre à canon et le renouveau du confucianisme. Les Mongols, dirigés par Gengis Khan, commencent à envahir les terres des Jin en 1211 et infligent des défaites catastrophiques aux armées des Jürchen. Bien que les Jin aient semblé subir une vague sans fin de défaites, de révoltes, de défections et de coups d'État, ils se sont montrés tenaces. La dynastie Jin ne succombe à la conquête mongole que 23 ans plus tard, en 1234. (fr)
  • Dinasti Jīn (Hanzi: 金朝, hanyu pinyin: Jīn Cháo, Jurchen: Amba-an Ancu-un) (1115 - 1234), disebut sebagai Jin Raya (/dʒɪn/), Namanya kadang-kadang ditulis sebagai Kin, Jurchen Jin atau Jinn dalam bahasa Inggris untuk membedakannya dari yang sebelumnya Dinasti Jìn, atau disebut "Dinasti Jurchen" atau "Jurchen Jin", karena pendirinya Aguda (pemerintahan 1115-1123) adalah keturunan Jurchen. Dinasti ini berawal dari pemberontakan Taizu melawan dinasti Liao (907-1125) yang menguasai Tiongkok utara, sampai Jin yang baru muncul ini menggiring Liao ke Wilayah Barat, tempat mereka kemudian dikenal sebagai . Setelah berhasil menaklukkan Liao, Jurchen Jin meluncurkan perjuangan lebih dari seratus tahun melawan Dinasti Song (960-1279), yang berbasis di Tiongkok selatan. Selama masa pemerintahan mereka, Jurchen Jin dengan cepat beradaptasi dengan adat istiadat Tiongkok, dan bahkan turut membentengi Tembok Besar melawan orang-orang Mongol yang saat itu sedang bangkit. Di dalam negeri, Jin mengawasi kemajuan budaya, seperti kebangkitan Konfusianisme. Orang Mongol yang selama berabad-abad menjadi pengikut Jin, pada tahun 1211 mulai melakukan penyerbuan di bawah pimpinan Jenghis Khan, akibatnya Jin mengalami kekalahan besar. Setelah mengalami banyak kekalahan, pemberontakan, pembelotan, dan kudeta selama 23 tahun, akhirnya Jin menyerah kepada . (in)
  • 대금(大金 1115년 1월 28일 ~ 1234년), 약칭 금(金)은 여진족 완안부의 아골타가 1115년 황제에 즉위하여 국호를 대금(大金) 연호를 수국(收國)으로 정하면서 건국됐다. 금나라의 시조 아골타는 요나라를 멸망시켰다. 여진족들의 화북을 정복하여 금나라를 세웠다. 금 태종은 남쪽에 있던 송나라를 정벌하기 위하여 대규모 군사 원정을 일으켰고, 이 전쟁은 향후 몇 백년 동안 지속되었다. 이후 금 태종은 여진족 군사들을 이끌고 송나라(북송)의 수도 카이펑을 함락시키고 마침내 북송을 정복한다. 칭기스 칸은 유연, 고차, 케레이트, 나이만 같은 부족들을 병합하고 마침내 1211년에 금나라를 공격하였다. 1234년에 금나라는 멸망하였다. (ko)
  • 金(きん、拼音:Jīn、女真語: [amba-an antʃu-un]、1115年 - 1234年)は、金朝(きんちょう)ともいい、12世紀前半から13世紀前半まで満洲(中国東北部)から中国北半にかけての地域を支配した女真(ジュシェン)族の征服王朝。 国姓は完顔氏(ワンヤン し、女真語:)。12世紀に勃興し、契丹(キタン)人王朝の遼、漢族王朝の北宋を滅ぼし、タングートの西夏を服属させ、中国南半の南宋と対峙したが、13世紀にモンゴル帝国に滅ぼされた。都は初め上京会寧府(現在の中華人民共和国黒竜江省ハルビン市)に置かれ、のち、1153年に燕京(中都大興府。現在の北京市)に遷り、13世紀に入ってモンゴル帝国の攻勢を受けると、最終的には南京開封府(現在の河南省開封市)を首都とした。 (ja)
  • La dinastia Jīn (jurchen: Anchu; manciu: Aisin Gurun; cinese: 金朝; pinyin: Jīn Cháo; mongolico: Altan Ulus; 1115–1234), conosciuta anche come dinastia Jurchen, fu fondata dal clan Wanyan (完顏 Wányán) degli Jurchen, antenati dei Manciù, che fondarono la dinastia Qing circa 500 anni dopo. (it)
  • De Jin-dynastie (1115-1234), ook bekend onder de naam Jurchen dynastie, werd opgericht door de (完顏 Wányán) clan van de Jurchen, de voorouders van de Mantsjoe die ongeveer 500 jaar later de Qing-dynastie oprichtten. De naam wordt soms gespeld als Jinn om onderscheid te maken tussen deze dynastie en een vroegere Chinese Jin-dynastie (265-420), waarvan de naam in het Latijnse schrift op dezelfde manier wordt gespeld. De dynastie ontstond in 1115 in het noorden van Mantsjoerije. In 1125 werd de Liao-dynastie van de Kitan verslagen, die tot dan toe enkele eeuwen de macht over Mantsjoerije in handen had. Hierna breidde de Jin de macht uit naar het noorden van China. Op 9 januari 1127 plunderde het Jin-leger Kaifeng, hoofdstad van de Noordelijke Song-dynastie, waarbij keizer Qinzong en diens vader, Huizong, in paniek troonsafstand deden bij het zien van de Jin-strijdmacht. Na de val van Kaifeng vochten Song-troepen onder leiding van de Zuidelijke Song-dynastie nog tien jaar lang tegen de Jin-legers. Uiteindelijk werd in 1141 een vredesverdrag gesloten, waarbij geheel Noord-China in 1142 werd afgestaan aan de Jin, in ruil voor vrede. Nadat Noord-China was overgenomen, verplaatste de Jin de hoofdstad in het noorden van Mantsjoerije (het tegenwoordige Harbin) naar Zhongdu (het tegenwoordige Peking). Vanaf het begin van de 13e eeuw werd de druk vanwege de Mongolen in het noorden voelbaar. In 1214 verhuisde de Jin-dynastie de hoofdstad naar Kaifeng (de oude hoofdstad van de Song) om de Mongolen te ontlopen, maar de troepen van het Mongoolse rijk onder leiding van Ögedei Khan, derde zoon van Dzjengis Khan, versloegen samen met hun bondgenoten in de Zuidelijke Song-dynastie de Jin in 1234. (nl)
  • Dynastia Jin (1115-1234; dżurdżeński: Anchu) – państwo ustanowione na północy Chin w XII-XIII wieku przez Dżurdżenów. (pl)
  • A segunda dinastia Jin (chinês: 金; pinyin: Jīn; jurchen: Anchu), também conhecida como a dinastia Jurchen, foi fundada pelos Waynan (完顏, Wányán), clã dos Jurchen, antepassados dos manchus que estabeleceram a dinastia Qing 500 anos mais tarde. O nome é algumas vezes escrito como Jinn para ser diferenciado da primeira dinastia Jin, cujo nome é igual ao desta dinastia no alfabeto latino. Fundada em 1115, no norte da Manchúria, aniquila com êxito a dinastia Liao no ano 1125. Esta última tinha existido entre a Manchúria e a fronteira norte da China durante vários séculos. Em 9 de Janeiro de 1127, as forças Jin saquearam Kaifeng, capital da dinastia Song do norte, capturando o novo imperador Qinzong, que havia subido ao trono após a abdicação de seu pai, o imperador Huizong, ao ver a necessidade de enfrentar o exército Jin. Depois da queda de Kaifeng, os Song, sob a liderança da herdeira dinastia Song do sul, continuaram a luta durante mais de uma década contra os Jin, assinando por fim um tratado de paz em 1141, e cedendo todo o norte da China aos Jin em 1142, a fim de obter a paz. Depois de dominar o norte da China, a dinastia Jin pouco a pouco foi-se adaptando à cultura chinesa, trasladando a sua capital de Huining Fu, no norte da Manchúria (a sul da actual Harbin) para Pequim. No início do século XIII começou a sentir a pressão que os mongóis faziam a partir do norte. Em 1214 a dinastia Jin moveu a sua capital para Kaifeng para fugir dos mongóis; mas sob as forças do império mongol liderado por Oguedai Cã, terceiro filho de Genghis Khan, e dos aliados da dinastia Song do sul, foi derrubada em 1234. Em 1616 os manchus que se encontravam sob liderança de Nurhaci formaram uma dinastia Jin posterior, tomando o nome desta dinastia. A dinastia Jin posterior foi renomeada como dinastia Qing em 1636, e continuou a conquista da China, convertendo-se na última dinastia da China imperial. (pt)
  • Jindynastin (大金) var ett rike grundat och lett av det tungusiska jurchen-folket i Manchuriet i det som idag är nordöstra Kina, 1115-1234. 1127 erövrade Jindynastin hela norra Kina från Songdynastin, vilken då tvingades att fly till södra Kina och upprätta en ny huvudstad i Hangzhou. Jindynastin var en föregångare till Qingdynastin, som grundades 1616 och inledde sin erövring av hela Kina 1644. (sv)
  • 金朝,国号大金(女真文: /amba-an antʃu-un/;满语:ᠠᡳ᠌᠋ᠰᡳᠨᡤᡠᡵᡠᠨ,转写:aisin gurun;1115年-1234年),是中國歷史上由女真人建立的一個朝代。女真人源自靺鞨,分支自高麗,原為遼朝的藩屬,女真人首領金太祖完颜阿骨打在統一女真諸部後,1115年於会宁府(今黑龙江省哈爾濱市阿城區)定鼎立國。大金立國後,與北宋定「海上之盟」向遼朝宣戰,於1125年灭辽,然北宋两次战辽皆败,金隨即撕毀與北宋之約,兩次南下中原,於1127年灭北宋。迁都中都時,領有華北地區以及秦嶺、淮河以北的華東地區,使南宋、西夏與漠北塔塔兒、克烈等政权和部落臣服而稱霸東亞。金朝佔據華北中原地區,以中國正統王朝自居,並逐漸以此為政權中心。因其滅北宋,金朝從意識形態上認為宋朝正朔已亡,不承認南宋為正統,並根據五德終始,五行相生的原則選取生自宋朝「火」德的「土」德為王朝德運。 金世宗與金章宗時期,金朝政治文化達到最高峰,然而在金章宗中後期逐漸走下坡。金兵的戰鬥力持續下降,即使統治者施以豐厚軍餉也無法遏止。女真人與漢族的關係也一直沒有能夠找到合適的道路。金帝完顏永濟與金宣宗時期,金朝受到北方新興大蒙古國的大舉南侵,內部也昏庸內鬥,河北、山東一帶民變不斷,最終被迫南迁汴京(今河南开封)。而後為了恢復勢力又與西夏、南宋交戰,彼此消耗實力。1234年,金朝在蒙古和南宋南北夾擊之下滅亡。 1115年完顏阿骨打稱帝時對群臣說:「遼以賓鐵為號,取其堅也。賓鐵雖堅,終亦變壞,唯金不變不壞。」於是,以“大金”為國號,望其永遠不變不壞也。一说女真兴起于金水,「上京路,即海古之地,金之旧土也。国言金曰按出虎,以按出虎水源于此,故名金源,建国之号,盖取诸此。」按出虎亦曰阿之古,阿之古亦称阿古,为谓之乌古。按出虎亦曰按春,“按春曰金”,故国号名金,在部份文献中,“金源”因此成為金朝的代稱,亦有現代學者研究認為,「金」實為女真的漢譯,大金國意同「女真國」。 金朝作為女真族所建的新興征服王朝,其部落制度的性質濃厚。初期採取貴族合議的勃極烈制度。而後吸收遼朝與宋朝制度後,逐漸由二元政治走向單一漢法制度,使金朝的政治機制得以精簡而強大。軍事方面採行軍民合一的猛安謀克制度,其與火器精銳,先後打敗許多強國。經濟方面大多繼承自宋朝,陶瓷業與煉鐵業興盛,對外貿易的榷場掌控西夏的經濟命脈。女真貴族大肆占領華北田地,奴役漢族,使得雙方的衝突加劇。當金朝國勢衰退時,漢族紛紛揭竿而起。 金朝在思想文化方面也逐漸趨向漢化,中期以後女真年輕人改漢姓、著漢服的現象普遍,金廷屢禁不止。金世宗積極倡導學習女真字、女真語,但仍無法挽回女真漢化的趨勢。雜劇與戲曲在金朝得到相當的發展,已盛行以雜劇的形式作戲。金代院本的發展,為後來元曲的雜劇打下了基礎。醫學與數學都有長足的發展,金元四大家的學說為中醫發展產生重要的影響,天元術的精進與《重修大明曆》的修編為後來元朝數學帶來重要的影響。 (zh)
  • Государство Цзинь (кит. упр. 金朝, пиньинь Jīn Cháo, букв. Золотая) — чжурчжэньское государство (по версии Гумилёва — Кинь), существовавшее на территории северного Китая и нынешнего Дальнего Востока России в XII—XIII веках. Основателем государства Цзинь был Агуда (阿骨打) из клана Ваньянь (完颜), территория влияния которого изначально ограничивалась бассейном реки Амур. (ru)
  • Династія Цзінь (офіційно Велика Цзінь; 1115–1234) — династія чжурчженів, що правила в державі Цзінь, одній з трьох великих держав поряд з китайською Сун та киданською Ляо, що виникли після розпаду Танської імперії. Держава Цзінь з'явився в результаті повстання, що вибухнуло у 1115 під проводом вождя чжурчженів Ваньяня Агуди (також відомого як Тайцзу) проти династії Ляо. Повстанцям вдалося встановити контроль над північним Китаєм, після чого Агуда прийняв титул імператора і уклав союз із Сун проти Ляо. Союз тривав у 1117-1122 до повного розгрому Ляо, після чого почалися довгорічні війни з Сун. Протягом свого правління чжурченці Цзінь швидко адаптувалися до китайських звичаїв і навіть зміцнили Велику стіну для захисту від монголів. На внутрішній політиці Цзінь сприяв розвитку низки культурних досягнень, таких як відродження конфуціанства. Чжурчжені зуміли взяти під контроль значні території сучасних Маньчжурії та Монголії. 1204 року вони перемогли Північну Сун, змусивши її платити данину. У 1210 році почалися тривалі війни з монголами на чолі із Чингісханом. Вони завершилися у 1234 році захопленням монголами столиці Кайфена і загибеллю 9 лютого останнього імператора Ваньяня Ченліня, що стало остаточним падінням династії Цзінь. Династія Цзінь, офіційно відома як Великий Джин, проіснувала з 1115 по 1234 р. як одна з останніх династій в китайській історії до монгольського завоювання Китаю. Її ім'я іноді пишуть як Kin, Jurchen Jin або Jinn англійською мовою, щоб відрізнити його від попередньої династії Китаю, чиє ім'я ідентичне, коли транскрибується без діакритичних позначок тону в системі Ханью Піньїнь для стандартної китайської мови. Її також іноді називають «династією Юрхен» або «Юрхен Джин», оскільки її лідер-засновник Агуда (правив у 1115—1123) був походженням Ваньяна Юрхена. (uk)
dbo:capital
dbo:currency
dbo:dissolutionDate
  • 1234-02-09 (xsd:date)
dbo:dissolutionYear
  • 1234-01-01 (xsd:gYear)
dbo:foundingDate
  • 1115-01-28 (xsd:date)
dbo:foundingYear
  • 1115-01-01 (xsd:gYear)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 55023 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 59632 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1123688077 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:align
  • center (en)
dbp:c
  • 大金 (en)
  • 金朝 (en)
dbp:capital
  • Kaifeng (en)
  • (en)
  • Caizhou (en)
  • Huining Prefecture (en)
  • Zhongdu (en)
dbp:commonLanguages
  • Middle Chinese , Jurchen, Khitan (en)
dbp:commonName
  • Jin dynasty, 1115–1234 (en)
dbp:conventionalLongName
  • Great Jin (en)
dbp:currency
  • Chinese coin, Chinese cash, and paper money (en)
  • See: Jin dynasty coinage (1115–1234) (en)
dbp:date
  • December 2016 (en)
dbp:dateEnd
  • 0001-02-09 (xsd:gMonthDay)
dbp:dateEvent
  • 1125 (xsd:integer)
  • 1211 (xsd:integer)
  • 1127-01-09 (xsd:date)
dbp:dateStart
  • 0001-01-28 (xsd:gMonthDay)
dbp:era
  • Medieval Asia (en)
dbp:event
  • Destruction of the Liao dynasty (en)
  • Mongol invasion (en)
  • Capture of Bianliang from the Northern Song dynasty (en)
dbp:eventEnd
  • Fall of Caizhou to the Mongol Empire (en)
dbp:eventStart
  • Founded by Aguda (en)
dbp:governmentType
  • Monarchy (en)
dbp:imageMap
  • Jin_Dynasty_1141_.png (en)
  • Jurchen Jin Circuits.png (en)
dbp:imageMap2Caption
  • Circuits of Jin (en)
dbp:imageMapCaption
  • Location of Jin dynasty , c. 1141 (en)
dbp:l
  • Great Jin (en)
dbp:labels
  • no (en)
dbp:lang
  • Khitan (en)
dbp:lang1Content
  • Nik, Niku (en)
dbp:leader
dbp:mi
  • tɕín tʂʰɑ̌ʊ̯ (en)
dbp:mncV
  • Aisin Gurun (en)
dbp:monr
  • Altan Ulus (en)
dbp:nativeName
  • 65 (xsd:integer)
dbp:p
  • Liao dynasty (en)
  • Dà Jīn (en)
  • Jīn Cháo (en)
  • Jīn Guó (en)
  • Northern Song (en)
dbp:reason
  • these are websites of dubious quality – scholarly reference books should be used here to back up the statements (en)
dbp:religion
  • Buddhism (en)
  • Chinese folk religion (en)
  • Confucianism (en)
  • Taoism (en)
  • (en)
dbp:s
  • Mongol Empire (en)
  • Eastern Liao (en)
  • Eastern Xia (en)
  • Qara KhitaiWestern Liao (en)
  • Southern Song (en)
dbp:statArea
  • 3610000 (xsd:integer)
  • 4750000 (xsd:integer)
dbp:statPop
  • 53000000 (xsd:integer)
dbp:statYear
  • 1142 (xsd:integer)
  • 1186 (xsd:integer)
dbp:status
  • Empire (en)
dbp:style
  • font-size: 112%; (en)
dbp:summary
  • Boxes and lines diagram with 28 boxes (en)
dbp:t
  • 大定 (en)
  • 大安 (en)
  • 合剌 (en)
  • 吳乞買 (en)
  • 吾睹補 (en)
  • 呼敦 (en)
  • 寧甲速 (en)
  • (en)
  • 烏祿 (en)
  • 阿骨打 (en)
  • 麻達葛 (en)
  • 貞元 (en)
  • 天德 (en)
  • 世宗 (en)
  • (en)
  • (en)
  • 仁孝 (en)
  • 光孝 (en)
  • 哀宗 (en)
  • 天會 (en)
  • 天眷 (en)
  • 天興 (en)
  • 天輔 (en)
  • 太宗 (en)
  • 太祖 (en)
  • 孝成 (en)
  • 守緒 (en)
  • 崇慶 (en)
  • 承麟 (en)
  • 收國 (en)
  • 文烈 (en)
  • (en)
  • 正大 (en)
  • 正隆 (en)
  • 武元 (en)
  • 永濟 (en)
  • 熙宗 (en)
  • (en)
  • (en)
  • 皇統 (en)
  • 盛昌 (en)
  • 義宗 (en)
  • 聖孝 (en)
  • 至寧 (en)
  • 莊宗 (en)
  • 迪古乃 (en)
  • 金國 (en)
  • 開興 (en)
  • 閔宗 (en)
  • (en)
dbp:title
dbp:titleLeader
dbp:today
  • China (en)
  • North Korea (en)
  • Russia (en)
  • (en)
dbp:w
  • Chin1 Ch'ao2 (en)
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:y
  • Daai6 Gam1 (en)
  • Gam1 Chiu4 (en)
dbp:yearEnd
  • 1234 (xsd:integer)
dbp:yearLeader
  • 1115 (xsd:integer)
  • 1161 (xsd:integer)
  • 1234 (xsd:integer)
dbp:yearStart
  • 1115 (xsd:integer)
dbp:years
  • 1115 (xsd:integer)
dcterms:subject
rdf:type
rdfs:comment
  • Říše Ťin (čínsky pchin-jinem Jīn Guó, znaky zjednodušené 金国, tradiční 金國mongolsky Altan Ulus; 1115–1234) byl džürčenský, později džürčensko-čínský stát v dnešním Mandžusku a severní Číně existující ve 12. a 13. století. (cs)
  • Die Jin-Dynastie (chinesisch 金朝, Pinyin Jīn Cháo) des 12. und 13. Jahrhunderts war eine tungusische Dynastie im Nordosten Chinas, die 1125 auf den Ruinen des Liao-Reiches der Kitan einen eigenen Staat gründete. Das Herrscherhaus der Jin gehörte zum Volk der Jurchen, von dem ein Teil später zu Vorfahren der Mandschu wurde. Die Mandschu bezeichneten ihre Dynastiegründung im frühen 17. Jahrhundert zunächst als Spätere Jin-Dynastie. (de)
  • 대금(大金 1115년 1월 28일 ~ 1234년), 약칭 금(金)은 여진족 완안부의 아골타가 1115년 황제에 즉위하여 국호를 대금(大金) 연호를 수국(收國)으로 정하면서 건국됐다. 금나라의 시조 아골타는 요나라를 멸망시켰다. 여진족들의 화북을 정복하여 금나라를 세웠다. 금 태종은 남쪽에 있던 송나라를 정벌하기 위하여 대규모 군사 원정을 일으켰고, 이 전쟁은 향후 몇 백년 동안 지속되었다. 이후 금 태종은 여진족 군사들을 이끌고 송나라(북송)의 수도 카이펑을 함락시키고 마침내 북송을 정복한다. 칭기스 칸은 유연, 고차, 케레이트, 나이만 같은 부족들을 병합하고 마침내 1211년에 금나라를 공격하였다. 1234년에 금나라는 멸망하였다. (ko)
  • 金(きん、拼音:Jīn、女真語: [amba-an antʃu-un]、1115年 - 1234年)は、金朝(きんちょう)ともいい、12世紀前半から13世紀前半まで満洲(中国東北部)から中国北半にかけての地域を支配した女真(ジュシェン)族の征服王朝。 国姓は完顔氏(ワンヤン し、女真語:)。12世紀に勃興し、契丹(キタン)人王朝の遼、漢族王朝の北宋を滅ぼし、タングートの西夏を服属させ、中国南半の南宋と対峙したが、13世紀にモンゴル帝国に滅ぼされた。都は初め上京会寧府(現在の中華人民共和国黒竜江省ハルビン市)に置かれ、のち、1153年に燕京(中都大興府。現在の北京市)に遷り、13世紀に入ってモンゴル帝国の攻勢を受けると、最終的には南京開封府(現在の河南省開封市)を首都とした。 (ja)
  • La dinastia Jīn (jurchen: Anchu; manciu: Aisin Gurun; cinese: 金朝; pinyin: Jīn Cháo; mongolico: Altan Ulus; 1115–1234), conosciuta anche come dinastia Jurchen, fu fondata dal clan Wanyan (完顏 Wányán) degli Jurchen, antenati dei Manciù, che fondarono la dinastia Qing circa 500 anni dopo. (it)
  • Dynastia Jin (1115-1234; dżurdżeński: Anchu) – państwo ustanowione na północy Chin w XII-XIII wieku przez Dżurdżenów. (pl)
  • Jindynastin (大金) var ett rike grundat och lett av det tungusiska jurchen-folket i Manchuriet i det som idag är nordöstra Kina, 1115-1234. 1127 erövrade Jindynastin hela norra Kina från Songdynastin, vilken då tvingades att fly till södra Kina och upprätta en ny huvudstad i Hangzhou. Jindynastin var en föregångare till Qingdynastin, som grundades 1616 och inledde sin erövring av hela Kina 1644. (sv)
  • Государство Цзинь (кит. упр. 金朝, пиньинь Jīn Cháo, букв. Золотая) — чжурчжэньское государство (по версии Гумилёва — Кинь), существовавшее на территории северного Китая и нынешнего Дальнего Востока России в XII—XIII веках. Основателем государства Цзинь был Агуда (阿骨打) из клана Ваньянь (完颜), территория влияния которого изначально ограничивалась бассейном реки Амур. (ru)
  • تأسست اسرة جين في ما سيصبح شمال منشوريا من قبائل الجورشن chieftan Wányán Āgǔdǎ (完颜 阿骨打) عام 1115. في 1125، وتمكنت من سحق الذي سيطروا على شمال الصين، بما في ذلك منشوريا وجزء من المنطقة المغولي لعدة قرون. في نفس الوقت، تقدمت مملكة جين بعدة اقتراحات الكورية، والتي رفضها الإمبراطور ييجونج. بحلول 9 يناير 1127، نهبت قوات الجين مدينة كايفنغ، عاصمة اسرة سونغ الشمالية، واستولت على كل من الإمبراطور شينزنغ، ووالده، الإمبراطور هويزونج، الذي كان قد تنازل عن العرش في حالة ذعر في مواجهة قوى جين في ما عرف بحروب جين سونغ. بعد سقوط كايفنغ، واصلت قوات سونغ، تحت قيادة لخليفة لأسرة سونغ الجنوبية، استكملوا الكفاح لأكثر من عقد مع قوات الجين، في نهاية المطاف تم التوقيع على معاهدة شاوشينغ في 1141، التي دعت إلى تسليم جميع الأراضي، شمال نهر هواي لمملكة جين وتنفيذ الإعدام العام للقائد يوي فاي في مقابل السلام. (ar)
  • La dinastia Jin (金, Jīn en pinyin, Anchu en jurtxet), també coneguda com a dinastia Jurtxen, fou fundada pels (完顏 Wányán), clan dels jurtxets, els avantpassats dels manxús que establiren la dinastia Qing 500 anys més tard. El nom és a vegades escrit com a Jinn per diferenciar-lo de la dinastia Jin prèvia, el nom de la qual és igual en l'alfabet romànic. (ca)
  • La dinastio Jin (en ĉina: 金, Wade-Giles: Chin, en pinjino: Jīn, en ĥurĉen: Anĉu), konata ankaŭ kiel dinastio Ĥurĉen, estis fondita de la ŭajnan (完顏 Wányán), klano de la ĥurĉenoj, la prauloj de la Manĉuroj kiuj establis la dinastion Qing post kvincent jaroj. La nomo estas foje skribita Jinn por diferenci ĝin disde la antaŭa dinastio Jin kies nomo estas sama al Jin en la latina alfabeto. (eo)
  • La dinastía Jin (chino: 金, Wade-Giles: Chin1, pinyin: Jīn, jurchen: Anchu), también conocida como la dinastía Yurchen, fue fundada por los (完顏 Wányán), clan de los Yurchen, los antepasados de los manchúes que establecieron la dinastía Qing quinientos años más tarde. El nombre es algunas veces escrito como Jinn para diferenciarlo de la dinastía Jin previa cuyo nombre es igual al de la Jin en el alfabeto romano. (es)
  • The Jin dynasty (/dʒɪn/,[tɕín]; Chinese: 金朝; pinyin: Jīn Cháo) or Jin State (Chinese: 金國; pinyin: Jīn Guó; Jurchen: Anchun Gurun), officially known as the Great Jin (Chinese: 大金; pinyin: Dà Jīn), was an imperial dynasty of China that existed between 1115 and 1234. Its name is sometimes written as Kin, Jurchen Jin, Jinn, or Chinin English to differentiate it from an earlier Jìn dynasty whose name is rendered identically in Hanyu Pinyin without the tone marking. It is also sometimes called the "Jurchen dynasty" or the "Jurchen Jin", because members of the ruling Wanyan clan were of Jurchen descent. (en)
  • Jin dinastia (txinera tradizionalez: 金朝; pinyinez: Jīn cháo, : Anchun Gurun), ofizialki Jin Handia deitua, Waynan klaneko jurchen mongolek Txina konkistatu ostean sortu zuten dinastia da. 1115ean sortu zen Mantxuria iparraldean, noiz Waynan klanaren buru zen Wuyuanen gidaritzapean, Txinako enperadore izendatu zuen bere burua, Taizu izenarekin. Wanyan hil zenean (1123), bere seme eta oinordekoa zen Wenliek, Taizong izen inperiala hartu zuenak, 1125ean arrakastaz suntsitu zuen Mantxuria eta Txinako iparraldeko muga hainbat mendez gobernatu zituen Liao dinastia. 1127ko urtarrilaren 9an, Wenlieren Jin indarrek, iparraldeko Song dinastiako hiriburua zen Kaifeng arpilatu zuten, Qinzong enperadore berria harrapatuz. Kaifeng erori zenean, songtarrek, hegoaldeko Song dinastia oinordekoaren gidaritz (eu)
  • Dinasti Jīn (Hanzi: 金朝, hanyu pinyin: Jīn Cháo, Jurchen: Amba-an Ancu-un) (1115 - 1234), disebut sebagai Jin Raya (/dʒɪn/), Namanya kadang-kadang ditulis sebagai Kin, Jurchen Jin atau Jinn dalam bahasa Inggris untuk membedakannya dari yang sebelumnya Dinasti Jìn, atau disebut "Dinasti Jurchen" atau "Jurchen Jin", karena pendirinya Aguda (pemerintahan 1115-1123) adalah keturunan Jurchen. (in)
  • La dynastie Jin (chinois traditionnel : 金朝 ; pinyin : jīn cháo ; litt. « dynastie d'or »), ou Grand Jin, a dirigé la Chine du Nord-Est. Elle a été fondée en 1115 par Jin Taizu, le dirigeant du peuple Jürchen, ancêtres des Mandchous, et a pris fin en 1234 par l'invasion des Mongols de Gengis Khan. Son nom est parfois écrit Kin, Jurchen Jin ou Jinn en anglais pour la différencier d'une autre dynastie Jin qui a régné sur la Chine et dont le nom est identique lorsqu'il est transcrit sans signes diacritiques de marqueur de tonalité dans le système Hanyu pinyin depuis le chinois standard. (fr)
  • De Jin-dynastie (1115-1234), ook bekend onder de naam Jurchen dynastie, werd opgericht door de (完顏 Wányán) clan van de Jurchen, de voorouders van de Mantsjoe die ongeveer 500 jaar later de Qing-dynastie oprichtten. De naam wordt soms gespeld als Jinn om onderscheid te maken tussen deze dynastie en een vroegere Chinese Jin-dynastie (265-420), waarvan de naam in het Latijnse schrift op dezelfde manier wordt gespeld. (nl)
  • A segunda dinastia Jin (chinês: 金; pinyin: Jīn; jurchen: Anchu), também conhecida como a dinastia Jurchen, foi fundada pelos Waynan (完顏, Wányán), clã dos Jurchen, antepassados dos manchus que estabeleceram a dinastia Qing 500 anos mais tarde. O nome é algumas vezes escrito como Jinn para ser diferenciado da primeira dinastia Jin, cujo nome é igual ao desta dinastia no alfabeto latino. (pt)
  • Династія Цзінь (офіційно Велика Цзінь; 1115–1234) — династія чжурчженів, що правила в державі Цзінь, одній з трьох великих держав поряд з китайською Сун та киданською Ляо, що виникли після розпаду Танської імперії. (uk)
  • 金朝,国号大金(女真文: /amba-an antʃu-un/;满语:ᠠᡳ᠌᠋ᠰᡳᠨᡤᡠᡵᡠᠨ,转写:aisin gurun;1115年-1234年),是中國歷史上由女真人建立的一個朝代。女真人源自靺鞨,分支自高麗,原為遼朝的藩屬,女真人首領金太祖完颜阿骨打在統一女真諸部後,1115年於会宁府(今黑龙江省哈爾濱市阿城區)定鼎立國。大金立國後,與北宋定「海上之盟」向遼朝宣戰,於1125年灭辽,然北宋两次战辽皆败,金隨即撕毀與北宋之約,兩次南下中原,於1127年灭北宋。迁都中都時,領有華北地區以及秦嶺、淮河以北的華東地區,使南宋、西夏與漠北塔塔兒、克烈等政权和部落臣服而稱霸東亞。金朝佔據華北中原地區,以中國正統王朝自居,並逐漸以此為政權中心。因其滅北宋,金朝從意識形態上認為宋朝正朔已亡,不承認南宋為正統,並根據五德終始,五行相生的原則選取生自宋朝「火」德的「土」德為王朝德運。 金世宗與金章宗時期,金朝政治文化達到最高峰,然而在金章宗中後期逐漸走下坡。金兵的戰鬥力持續下降,即使統治者施以豐厚軍餉也無法遏止。女真人與漢族的關係也一直沒有能夠找到合適的道路。金帝完顏永濟與金宣宗時期,金朝受到北方新興大蒙古國的大舉南侵,內部也昏庸內鬥,河北、山東一帶民變不斷,最終被迫南迁汴京(今河南开封)。而後為了恢復勢力又與西夏、南宋交戰,彼此消耗實力。1234年,金朝在蒙古和南宋南北夾擊之下滅亡。 (zh)
rdfs:label
  • Jin dynasty (1115–1234) (en)
  • سلالة جين الحاكمة (ar)
  • Dinastia Jin (1115-1234) (ca)
  • Říše Ťin (1115–1234) (cs)
  • Jin-Dynastie (1125–1234) (de)
  • Dinastio Jin (1115–1234) (eo)
  • Dinastía Jin (1115-1234) (es)
  • Jin dinastia (1115-1234) (eu)
  • Dinasti Jin (1115-1234) (in)
  • Dynastie Jin (1115-1234) (fr)
  • Dinastia Jīn (it)
  • 금나라 (ko)
  • 金 (王朝) (ja)
  • Jin-dynastie (1115-1234) (nl)
  • Dynastia Jin (1115–1234) (pl)
  • Dinastia Jin (1115-1234) (pt)
  • Цзинь (1115—1234) (ru)
  • Jindynastin (1115–1234) (sv)
  • Династія Цзінь (uk)
  • 金朝 (zh)
rdfs:seeAlso
owl:differentFrom
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • Great Jin (en)
  • Jin dynasty, 1115–1234 (en)
  • 65px (en)
is dbo:birthPlace of
is dbo:country of
is dbo:place of
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:after of
is dbp:allegiance of
is dbp:before of
is dbp:birthPlace of
is dbp:combatant of
is dbp:country of
is dbp:deathPlace of
is dbp:dynasty of
is dbp:introduced of
is dbp:monarch of
is dbp:succession of
is dbp:title of
is dbp:titles of
is dbp:yearCompleted of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License