| dbo:abstract
|
- Domus (latinské znění pro dům) byla stavba antického Říma navržená pro rodinné bydlení ve městě. Domus byl důležitou součástí denního života, sociálního i ekonomického života v říši. Obývali je členové vyšších společenských tříd či propuštěnci. Mnoho bohatých Římanů také vlastnilo villy, nižší vrstvy žily v prostředí patrových „bytových" domů insula. Neexistuje konkrétní vzor římského domu, přesto existují charakteristiky, které mají stavby typu domus společné. Hlavní místností je otevřené atrium, na které se přicházelo koridorem z ulice. (cs)
- La casa romana, domus en llatí, fou l'habitacle típic de l'antiga Roma, ben conegut gràcies a l'anomenada Casa del Menandre (pel nom d'un fresc del poeta Menandre trobada a les seves ruïnes), que es considerava el tipus de casa urbana habitual durant la República i l'Imperi, a diferència de les vil·les, habitatges situats fora de les muralles de la ciutat (vil·la suburbana), o al mig del camp, on disposaven d'espais annexos per a les feines agrícoles (vil·la rústica). De tota manera, la seva mida i els luxes varien molt segons les possibilitats de cada família, com es pot observar a Pompeia, on gairebé totes les cases pertanyen a aquesta tipologia, ja que es tractava d'una ciutat residencial dels patricis, la gent benestant de Roma. Les classes pobres (la plebs) vivien en cases de pisos anomenades insulae. (ca)
- In Ancient Rome, the domus (plural domūs, genitive domūs or domī) was the type of town house occupied by the upper classes and some wealthy freedmen during the Republican and Imperial eras. It was found in almost all the major cities throughout the Roman territories. The modern English word domestic comes from Latin domesticus, which is derived from the word domus. The word dom in modern Slavic languages means "home" and is a cognate of the Latin word, going back to Proto-Indo-European. Along with a domus in the city, many of the richest families of ancient Rome also owned a separate country house known as a villa. Many chose to live primarily, or even exclusively, in their villas; these homes were generally much grander in scale and on larger acres of land due to more space outside the walled and fortified city. The elite classes of Roman society constructed their residences with elaborate marble decorations, inlaid marble paneling, door jambs and columns as well as expensive paintings and frescoes. Many poor and lower-middle-class Romans lived in crowded, dirty and mostly rundown rental apartments, known as insulae. These multi-level apartment blocks were built as high and tightly together as possible and held far less status and convenience than the private homes of the prosperous. (en)
- Domus es la palabra latina con la que se conoce a un tipo de casa romana. Las domus eran las viviendas de las familias de un cierto nivel económico, cuyo cabeza de familia (paterfamilias) llevaba el título de dominus. La erupción del Vesubio en el 79 d. C. que sepultó Pompeya y Herculano, ha conservado muchas de ellas en un magnífico estado y ha permitido a los arqueólogos realizar estudios sobre su arquitectura. Por lo general, se tiende a confundir a la Domus con el modelo estándar de casa romana, pero esto está bastante alejado de la realidad, ya que un altísimo porcentaje de la población vivía en otro de tipo de viviendas, elaboradas con materiales perecederos. (es)
- Domus latinezko hitza da, antzinako erromatarren etxebizitza mota bat izendatzen zuena. Domusetan nahiko maila oneko familiak bizi ziren eta familiaren buruak "" titulua zuen. Erromatar Inperio osoko lurraldetan aurkitu dira horrelako etxebizitzak baina bereziki garrantzitsuak Ponpeian eta Herkulano herrietan aurkitutako erorkinak izan dira: horietako asko, Vesubioko erupzio ondoren, 79urtean, oso ondo kontserbatuta daude eta horiei esker arkeologoek arkitektura mota honi buruzko informazio asko lortu dute. (eu)
- Une domus (du latin domus, -us féminin signifiant « maison », « demeure ») est une habitation urbaine unifamiliale de l'antiquité romaine. Lors des derniers siècles de la République romaine et sous l'Empire romain (Ier siècle av. J.-C. au IVe siècle), ce terme désigne avec la villa romaine, la demeure luxueuse des classes aisées, par opposition à l'insula (immeuble de location pour les populations plus modestes). (fr)
- La domus era un tipo di abitazione utilizzata nell'antica Roma. Era un domicilio privato urbano e si distingueva dalla villa suburbana, che invece era un'abitazione privata situata al di fuori delle mura della città, e dalla villa rustica, situata in campagna e dotata di ambienti appositi per i lavori agricoli.La domus era l'abitazione delle ricche famiglie patrizie, mentre le classi povere abitavano in palazzine chiamate insulae. (it)
- ドムス（domus）は、ラテン語で家屋または家庭を意味する。古代ローマでは、共和政ローマとローマ帝国の時代に上流階級および中流階級の自由民が住んだ住宅を指した。ローマの版図の主要な都市に広く分布していた。近代英語の "domestic"（家庭の） はこの「ドムス」が語源である。裕福なローマ人は都市にあるドムスのほかに、郊外や領地にヴィッラと呼ばれるカントリー・ハウスを所有していた。特に時代が下るとヴィッラに定住するローマ人が増え、ヴィッラは大きくなっていき、周囲に壁を築いて城塞都市化していった。こうして4世紀以降都市部のドムスから地方の自給自足の荘園を備えたヴィッラに地主市民である富裕層の人口が吸収されることで都市の商工業は衰退し、司教座や大司教座の置かれた限られた都市以外は拠点防御のための城砦になり果てた。 古代ローマのエリート階級の人々は、住居に凝った大理石の装飾を施し、大理石のパネルやドア枠や円柱を使い、高価な絵画やフレスコ画を飾った。下層階級のローマ人はごみごみし汚れた狭い賃貸集合住宅インスラに住んでいた。この多層集合住宅は可能な限り階を重ねて建てられ、ドムスに比べれば遥かに質素だった。 (ja)
- 도무스(Domus)는 집을 뜻하는 라틴어 낱말이다. 들이 살던집으로 벽은 대리석으로 돼 있으며, 바닥은 색깔이있는 돌로 되어 있고, 창문은 으로 되어 있었다. 화덕이 있어 집을 따뜻하게 해주고, 물은 파이프가 끌어 올리는 물을 사용한다. 가난한 노동자들이 살던 인슐라와는 다르게, 부유한 귀족들이 도무스에 살았다. (ko)
- Een domus (Latijn: huis) is een stadswoning voor de rijkere klasse in de Romeinse oudheid. De minderbedeelde klassen woonden in appartementencomplexen, de zogenaamde insulae. De domus heeft een heel eigen karakter. Wellicht het meest kenmerkende is het naar binnen gekeerde afwateringssysteem. Aanvankelijk, in de vroegste tijd, toen men nog losstaande hutten bewoonde, werd het regenwater langs het tentvormige rieten dak afgevoerd en verdween vervolgens in de grond. Toen men wegens ruimtegebrek de woningen aan elkaar begon te bouwen, bracht dat een algehele verandering met zich mee in het karakter van het huis. Het regenwater werd nu langs naar binnen hellende dakdelen door een opening in het dak (compluvium, zie afbeelding) het huis in gebracht, en werd opgevangen in een bassin (het impluvium). Verder werd de domus gekenmerkt door een grote centrale ruimte, waar de andere vertrekken omheen lagen, het atrium. Hier speelde het gezinsleven zich af. Rijk gemeubileerd lijkt het atrium overigens niet te zijn geweest. Het lararium (kapelletje voor de huisgoden, zie afb.) was ook in het atrium gevestigd. Wanneer men de monumentale voordeur ( of ostium, een dubbele bronzen deur) passeerde, werd men via een smalle gang (fauces, ook wel genoemd) naar het atrium geleid. De fauces was kennelijk de plaats waar de waakhond lag. Dit maakte men op uit een uitbeelding van een hond in de mozaïekvloer van de fauces van een domus in Pompeii, deze was aangevuld met de tekst cave canem ("pas op voor de hond"). Aan de weerskanten van de fauces lagen twee kleine vertrekken, de zogenaamde tabernae. Deze vertrekken waren vaak als winkels ingericht en verhuurd. Aan weerskanten van het atrium lagen slaapkamers (cubicula). Deze waren vaak klein en donker, uitsluitend bestemd voor de nachtrust. Tegenover de ianua en de tabernae lag het , een ruimte die aanvankelijk als eetruimte diende maar die (omdat magistraten daar ook vaak hun archief hadden) later als studeerruimte gebruikt werd. Het tablinum had een zowel een grote toegang aan het atrium als aan de tuin. Naast het tablinum lag vaak het triclinium, de eetzaal. Hier stonden drie grote ligbedden in U-formatie, waarop de maaltijd liggend werd gebruikt. De naam is afkomstig van het Grieks: τρι κλίναι (tri klinai - "drie bedden"). Aan de achterzijde van het huis (dus grenzend aan het tablinum en het triclinium) lag een kleine ommuurde tuin (hortus). In de 2de eeuw v.Chr., als Rome welvarender wordt, breidt men de domus uit: de tuin wordt groter en de ommuring verandert (naar Grieks voorbeeld) in een zuilenrondgang of peristilium (zie afb.). Om dit peristylium legt men ook vertrekken aan, vergelijkbaar met het atrium. In tegenstelling tot het atrium, hebben de ruimtes aan het peristylium geen vaste functie en situering. Vaak is er een kleine keuken aanwezig en soms een badkamertje met een toilet. Die grensde dan vaak aan de keuken, zodat het afvalwater van de keuken gebruikt kon worden om het toilet te spoelen. De belangrijkste ruimte aan het peristylium was de exedra of oecus. Dit was een grote, rijk gedecoreerde ontvangstruimte, met een grote toegang naar de tuin. Andere ruimtes waren ingericht als triclinium (peristyliumhuizen hadden vaak een zomer- en een wintertriclinium), vrouwen-/slavenvertrekken, opslagruimtes, stallen, etc. De bestbewaarde exemplaren van Romeinse domussen zijn te vinden in Pompeii en Herculaneum. (nl)
- Dom rzymski (łac. dǒmŭs) – podstawowy typ domu budowanego w starożytnym Rzymie. Określenie to odnosiło się do prostego domostwa jednorodzinnego w odróżnieniu od okazałej prywatnej willi i czynszowej insuli. Pierwotny dom rzymski znany z osad na wzgórzach Rzymu z VIII w. p.n.e. (głównie z Palatynu) i z zachowanych urn popielnicowych z tego okresu, miał kształt lekko owalny. Budowano go na szkielecie drewnianym wypełnionym gałęziami, trzciną i trawą oraz oblepianym gliną. W okresie od VII do II wieku p.n.e. były to już domy budowane z drewna, kryte dachówką, z centralnie usytuowanym atrium. Według jednej z hipotez kształt taki powstał z połączenia części mieszkalnych z zabudowaniami gospodarczymi otaczającymi centralnie położone podwórko. Światło do wnętrza przenikało przez stropowe compluvium. Wokół atrium znajdowały się pomieszczenia, z których boczne przeznaczano na magazyny i sypialnie dla służby. Za atrium znajdowała się sypialnia właściciela – tablinum; obok niego umieszczano inne ważne pomieszczenie – jadalnię (triclinium). W II w. p.n.e. pod wpływem architektury greckiej powstał tzw. domus grecko-rzymski. Dodano kolumnowy perystyl (często z basenem), do którego przeniosło się życie rodzinne. Powiększono ogród, często budowano dwa piętra oraz dodatkowe atrium. Atrium stało się pomieszczeniem reprezentacyjnym, a tablinum przekształciło się w pokój pracy właściciela. Układ prostokątnych pomieszczeń rozlokowanych wokół atrium był zazwyczaj symetryczny. Ściany zdobiono stiukami, malowidłami, a posadzki układano z barwnych kamyków tworząc dekoracyjne mozaiki. Przykład reprezentatywny dla tego typu stanowi m.in. Dom Fauna. W okresie Republiki pozamiejskie domy zamożnych właścicieli zaczęły przekształcać się w rozleglejsze i luksusowe wille. (pl)
- A domus era a residência urbana das famílias abastadas na Roma Antiga, e , portanto, na sua maioria, das patrícias, nome pelo qual é denominada a nobreza romana. Há também a domus da plebe, onde habitavam comerciantes e artesãos romanos, ainda que as suas residências não fossem grandes, suntuosas e sofisticadas como as dos patrícios. Os cidadãos com menos posses, membros da plebe, viviam em casas alugadas, as insulas, apartamentos exíguos e sobrepovoados situados em prédios de vários andares. No campo, as casas das famílias patrícias tinham o nome de villae (singular: villa). A domus dos patrícios era uma propriedade grande, sofisticada e luxuosa em regiões residenciais em meio à cidade. A palavra deriva de dominus, como era designado o chefes das famílias patrícias. A erupção do Vesúvio, no ano de 79, sepultou sob as suas cinzas as cidades de Pompeia e de Herculano. O estado de conservação de muitas habitações é excelente, pelo que foi possível aos arqueólogos ficar conhecendo profundamente sua arquitetura. (pt)
- В Древнем Риме существовало два типа италийского дома:
* домус (лат. domus) — дом-особняк одного рода.
* инсула — многоэтажный городской жилой дом, где живёт множество семей. Разница между ними в общих чертах такова: «Домус — особняк, в котором живёт одна семья, инсула — многоквартирный дом, заселённый множеством не связанных между собой семей; домус в основе своей одноэтажное строение, инсула — многоэтажное; домус как резиденция одной семьи представляет собой автономное архитектурное целое, имеющее самостоятельные выходы на улицу, в инсуле резиденция каждой семьи несамостоятельна, включена в сложный архитектурный комплекс и не имеет отдельных выходов на улицу; домус типичен для старого республиканского Рима, инсула распространяется преимущественно в эпоху ранней империи». (ru)
- 多姆斯（domus）在拉丁語中是「家宅」或「家庭」之意。在古羅馬時期，多姆斯是上流階級和中流階級公民的住宅，廣泛分佈在羅馬帝國的各城市。現代英語中的「domestic」一詞即起源自多姆斯。富裕的羅馬人除了在市區擁有多姆斯之外，還在郊外擁有羅馬別墅。特別是在羅馬帝國後期，在別墅居住的羅馬人增加，別墅的規模也越來越大，有的別墅還搭建圍牆，就像一座小城。經營階層的多姆斯大多裝飾華麗。與之相對的是平民階級的羅馬人只能住在因蘇拉。 (zh)
- До́мус (лат. domus, спор. з прасл. *domъ) — тип міського будинку в Стародавньому Римі, який займали вищі класи та деякі заможні вільновідпущені особи в епоху Республіки та Імперії. Він був знайдений майже у всіх великих містах римських територій.. Поряд з домусом у місті багато найбагатших родин Стародавнього Риму також володіли окремим заміським будинком, відомим як вілла. Багато хто вирішував жити переважно або навіть виключно у своїх віллах; ці будинки, як правило, були набагато більшими за масштабами та на більших гектарах землі завдяки більшій площі за межами огородженого та укріпленого міста. Елітні класи римського суспільства будували свої резиденції зі складними мармуровими прикрасами, інкрустованими мармуровими панелями та колонами, а також дорогими картинами та фресками. Багато бідних та представники нижчого середнього класу жили в переповнених, брудних та здебільшого занепалих квартирах, відомих як інсули. Ці багаторівневі житлові будинки були побудовані якомога високими і щільно і були набагато менш статусні та зручні, у порівнянні з приватними будинками. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Domus (latinské znění pro dům) byla stavba antického Říma navržená pro rodinné bydlení ve městě. Domus byl důležitou součástí denního života, sociálního i ekonomického života v říši. Obývali je členové vyšších společenských tříd či propuštěnci. Mnoho bohatých Římanů také vlastnilo villy, nižší vrstvy žily v prostředí patrových „bytových" domů insula. Neexistuje konkrétní vzor římského domu, přesto existují charakteristiky, které mají stavby typu domus společné. Hlavní místností je otevřené atrium, na které se přicházelo koridorem z ulice. (cs)
- Domus es la palabra latina con la que se conoce a un tipo de casa romana. Las domus eran las viviendas de las familias de un cierto nivel económico, cuyo cabeza de familia (paterfamilias) llevaba el título de dominus. La erupción del Vesubio en el 79 d. C. que sepultó Pompeya y Herculano, ha conservado muchas de ellas en un magnífico estado y ha permitido a los arqueólogos realizar estudios sobre su arquitectura. Por lo general, se tiende a confundir a la Domus con el modelo estándar de casa romana, pero esto está bastante alejado de la realidad, ya que un altísimo porcentaje de la población vivía en otro de tipo de viviendas, elaboradas con materiales perecederos. (es)
- Domus latinezko hitza da, antzinako erromatarren etxebizitza mota bat izendatzen zuena. Domusetan nahiko maila oneko familiak bizi ziren eta familiaren buruak "" titulua zuen. Erromatar Inperio osoko lurraldetan aurkitu dira horrelako etxebizitzak baina bereziki garrantzitsuak Ponpeian eta Herkulano herrietan aurkitutako erorkinak izan dira: horietako asko, Vesubioko erupzio ondoren, 79urtean, oso ondo kontserbatuta daude eta horiei esker arkeologoek arkitektura mota honi buruzko informazio asko lortu dute. (eu)
- Une domus (du latin domus, -us féminin signifiant « maison », « demeure ») est une habitation urbaine unifamiliale de l'antiquité romaine. Lors des derniers siècles de la République romaine et sous l'Empire romain (Ier siècle av. J.-C. au IVe siècle), ce terme désigne avec la villa romaine, la demeure luxueuse des classes aisées, par opposition à l'insula (immeuble de location pour les populations plus modestes). (fr)
- La domus era un tipo di abitazione utilizzata nell'antica Roma. Era un domicilio privato urbano e si distingueva dalla villa suburbana, che invece era un'abitazione privata situata al di fuori delle mura della città, e dalla villa rustica, situata in campagna e dotata di ambienti appositi per i lavori agricoli.La domus era l'abitazione delle ricche famiglie patrizie, mentre le classi povere abitavano in palazzine chiamate insulae. (it)
- ドムス（domus）は、ラテン語で家屋または家庭を意味する。古代ローマでは、共和政ローマとローマ帝国の時代に上流階級および中流階級の自由民が住んだ住宅を指した。ローマの版図の主要な都市に広く分布していた。近代英語の "domestic"（家庭の） はこの「ドムス」が語源である。裕福なローマ人は都市にあるドムスのほかに、郊外や領地にヴィッラと呼ばれるカントリー・ハウスを所有していた。特に時代が下るとヴィッラに定住するローマ人が増え、ヴィッラは大きくなっていき、周囲に壁を築いて城塞都市化していった。こうして4世紀以降都市部のドムスから地方の自給自足の荘園を備えたヴィッラに地主市民である富裕層の人口が吸収されることで都市の商工業は衰退し、司教座や大司教座の置かれた限られた都市以外は拠点防御のための城砦になり果てた。 古代ローマのエリート階級の人々は、住居に凝った大理石の装飾を施し、大理石のパネルやドア枠や円柱を使い、高価な絵画やフレスコ画を飾った。下層階級のローマ人はごみごみし汚れた狭い賃貸集合住宅インスラに住んでいた。この多層集合住宅は可能な限り階を重ねて建てられ、ドムスに比べれば遥かに質素だった。 (ja)
- 도무스(Domus)는 집을 뜻하는 라틴어 낱말이다. 들이 살던집으로 벽은 대리석으로 돼 있으며, 바닥은 색깔이있는 돌로 되어 있고, 창문은 으로 되어 있었다. 화덕이 있어 집을 따뜻하게 해주고, 물은 파이프가 끌어 올리는 물을 사용한다. 가난한 노동자들이 살던 인슐라와는 다르게, 부유한 귀족들이 도무스에 살았다. (ko)
- В Древнем Риме существовало два типа италийского дома:
* домус (лат. domus) — дом-особняк одного рода.
* инсула — многоэтажный городской жилой дом, где живёт множество семей. Разница между ними в общих чертах такова: «Домус — особняк, в котором живёт одна семья, инсула — многоквартирный дом, заселённый множеством не связанных между собой семей; домус в основе своей одноэтажное строение, инсула — многоэтажное; домус как резиденция одной семьи представляет собой автономное архитектурное целое, имеющее самостоятельные выходы на улицу, в инсуле резиденция каждой семьи несамостоятельна, включена в сложный архитектурный комплекс и не имеет отдельных выходов на улицу; домус типичен для старого республиканского Рима, инсула распространяется преимущественно в эпоху ранней империи». (ru)
- 多姆斯（domus）在拉丁語中是「家宅」或「家庭」之意。在古羅馬時期，多姆斯是上流階級和中流階級公民的住宅，廣泛分佈在羅馬帝國的各城市。現代英語中的「domestic」一詞即起源自多姆斯。富裕的羅馬人除了在市區擁有多姆斯之外，還在郊外擁有羅馬別墅。特別是在羅馬帝國後期，在別墅居住的羅馬人增加，別墅的規模也越來越大，有的別墅還搭建圍牆，就像一座小城。經營階層的多姆斯大多裝飾華麗。與之相對的是平民階級的羅馬人只能住在因蘇拉。 (zh)
- La casa romana, domus en llatí, fou l'habitacle típic de l'antiga Roma, ben conegut gràcies a l'anomenada Casa del Menandre (pel nom d'un fresc del poeta Menandre trobada a les seves ruïnes), que es considerava el tipus de casa urbana habitual durant la República i l'Imperi, a diferència de les vil·les, habitatges situats fora de les muralles de la ciutat (vil·la suburbana), o al mig del camp, on disposaven d'espais annexos per a les feines agrícoles (vil·la rústica). (ca)
- In Ancient Rome, the domus (plural domūs, genitive domūs or domī) was the type of town house occupied by the upper classes and some wealthy freedmen during the Republican and Imperial eras. It was found in almost all the major cities throughout the Roman territories. The modern English word domestic comes from Latin domesticus, which is derived from the word domus. The word dom in modern Slavic languages means "home" and is a cognate of the Latin word, going back to Proto-Indo-European. Along with a domus in the city, many of the richest families of ancient Rome also owned a separate country house known as a villa. Many chose to live primarily, or even exclusively, in their villas; these homes were generally much grander in scale and on larger acres of land due to more space outside the wa (en)
- Een domus (Latijn: huis) is een stadswoning voor de rijkere klasse in de Romeinse oudheid. De minderbedeelde klassen woonden in appartementencomplexen, de zogenaamde insulae. De domus heeft een heel eigen karakter. Wellicht het meest kenmerkende is het naar binnen gekeerde afwateringssysteem. Aanvankelijk, in de vroegste tijd, toen men nog losstaande hutten bewoonde, werd het regenwater langs het tentvormige rieten dak afgevoerd en verdween vervolgens in de grond. Toen men wegens ruimtegebrek de woningen aan elkaar begon te bouwen, bracht dat een algehele verandering met zich mee in het karakter van het huis. Het regenwater werd nu langs naar binnen hellende dakdelen door een opening in het dak (compluvium, zie afbeelding) het huis in gebracht, en werd opgevangen in een bassin (het impluvi (nl)
- Dom rzymski (łac. dǒmŭs) – podstawowy typ domu budowanego w starożytnym Rzymie. Określenie to odnosiło się do prostego domostwa jednorodzinnego w odróżnieniu od okazałej prywatnej willi i czynszowej insuli. Pierwotny dom rzymski znany z osad na wzgórzach Rzymu z VIII w. p.n.e. (głównie z Palatynu) i z zachowanych urn popielnicowych z tego okresu, miał kształt lekko owalny. Budowano go na szkielecie drewnianym wypełnionym gałęziami, trzciną i trawą oraz oblepianym gliną. W okresie Republiki pozamiejskie domy zamożnych właścicieli zaczęły przekształcać się w rozleglejsze i luksusowe wille. (pl)
- A domus era a residência urbana das famílias abastadas na Roma Antiga, e , portanto, na sua maioria, das patrícias, nome pelo qual é denominada a nobreza romana. Há também a domus da plebe, onde habitavam comerciantes e artesãos romanos, ainda que as suas residências não fossem grandes, suntuosas e sofisticadas como as dos patrícios. Os cidadãos com menos posses, membros da plebe, viviam em casas alugadas, as insulas, apartamentos exíguos e sobrepovoados situados em prédios de vários andares. No campo, as casas das famílias patrícias tinham o nome de villae (singular: villa). A domus dos patrícios era uma propriedade grande, sofisticada e luxuosa em regiões residenciais em meio à cidade. (pt)
- До́мус (лат. domus, спор. з прасл. *domъ) — тип міського будинку в Стародавньому Римі, який займали вищі класи та деякі заможні вільновідпущені особи в епоху Республіки та Імперії. Він був знайдений майже у всіх великих містах римських територій.. Поряд з домусом у місті багато найбагатших родин Стародавнього Риму також володіли окремим заміським будинком, відомим як вілла. Багато хто вирішував жити переважно або навіть виключно у своїх віллах; ці будинки, як правило, були набагато більшими за масштабами та на більших гектарах землі завдяки більшій площі за межами огородженого та укріпленого міста. (uk)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
