| dbo:abstract
|
- La Domus Aurea (literalment, en llatí, 'casa d'Or') és un palau grandiós bastit per l'emperador Neró a Roma després del gran incendi de l'any 64, que ocupava, segons s'ha calculat, al voltant de 50 hectàrees entre els turons del Palatí i l'Esquilí. Edifici construït bàsicament amb maó, la seva luxosa decoració incloïa incrustacions d'or, pedres precioses i ivori. Inacabat a la mort de Neró, fou la residència de Vespasià i Tit, i abandonada per Vespasià, que va aixecar la , i finalment danyat per l'incendi del 104, l'emperador Trajà en va fer cobrir les ruïnes, cosa que ha permès que les restes trobades durant les excavacions mostrin un bon estat de conservació. Les seves pintures murals són particularment belles. Suetoni conta que Neró, quan va entrar per primera vegada a la seva Domus Aurea, va exclamar: Els arquitectes foren un tal Sever i un tal Cèler. Oblidada durant segles, la Domus Aurea va ser descoberta durant el Renaixement pels grans artistes del moment, incloent-hi Rafael, que va tenir en els frescos un punt d'inspiració. Tancada al públic durant molts anys per problemes de conservació, es va tornar a obrir el 26 de juny del 1999 i, des d'aleshores, s'ha anat tancant i obrint segons ho han anat permetent les tasques de restauració i les condicions del terreny, que regularment pateix inundacions quan plou fort, i n'han fet témer l'ensorrament. Torna a tenir l'accés prohibit al públic des del 30 de setembre del 2008. El 2019 s'hi va descobrir una nova sala, durant unes obres de restauració, decorada amb frescos d'animals i figures mitològiques, com centaures o sàtirs, i també instruments musicals. (ca)
- دوموس أورا (باللاتينية:Domus Aurea)، وتعني "البيت الذهبي"، هي فيلا ذات مناظر طبيعية بناها الإمبراطور الروماني نيرون في قلب روما القديمة بين عامي 64-68 ميلادي، وهي الآن تعد ضمن التراث الإيطالي. (ar)
- Domus Aurea (latinsky „Zlatý dům“) byl komplex obrovského římského paláce, který se prý rozprostíral na ploše přes 120 ha. Byl vybudován na popud megalomanského císaře Nerona po velkém požáru Říma roku 64 n. l. Nero zabral pozemky mnoha římských patricijů, aby mohl kolosální projekt uskutečnit, čímž poněkud uspíšil svůj pozdější konec (9. června roku 68 n. l. byl nucen spáchat sebevraždu). Podle soudobých historiků byla Neronova vila sídlem nevídaného luxusu (včetně otočné jídelny), ale také nevkusu a neřesti. Po císařově smrti byla jeho kolosální socha měřící přes 30 metrů (součást komplexu) odstraněna a umělé jezero zasypáno (na jeho místě později vyrostlo Koloseum). Dnes jsou ruiny paláce opět přístupné veřejnosti nedaleko Kolosea na římském pahorku Esquilin. (cs)
- Die Domus Aurea (lateinisch für das Goldene Haus) war ein riesiger Palast in Rom, den der römische Kaiser Nero nach dem Brand der Stadt (64 n. Chr.) auf dem Gelände eines früheren Palastes, der Domus Transitoria, errichten ließ. Er glich eher einem Landgut als einem Palast; denn die gesamte Anlage umfasste ca. 80 ha. Die Wände wurden von dem römischen Maler Fabullus bemalt. Die Deckenmalerei war wichtiger als die Wandmalerei. Kleine Zimmer und Korridore sind vollständig ausgemalt, ansonsten sind die Wände mit Marmorplatten verkleidet oder vergoldet. Figurenbilder sind eher schlecht erhalten. Die Malereien fallen in den Phantasiestil der römischen Wandmalerei. Der Speisesaal ist der erste Kuppelbau, dessen Grundriss ein Oktogon beschreibt, und der früheste in der Palastarchitektur überhaupt. (de)
- Ο Χρυσός Οίκος, (λατινικά: Domus Aurea), ήταν ένα τεράστιο ανάκτορο, που κτίστηκε από τον Αυτοκράτορα Νέρωνα στο κέντρο της αρχαίας Ρώμης. Έγινε έπειτα από τη μεγάλη πυρκαγιά του 64 μ.Χ., η οποία κατέστρεψε ένα μεγάλο τμήμα της πόλης και τις αριστοκρατικές επαύλεις επί του Παλατίνου λόφου, καθώς και τη Μεταβατική Οικία (Domus Transitoria) του Νέρωνα. (el)
- La Domus Aurea, la "ora domo", estis grandega palaco en Romo, kiun romia imperiestro Nero konstruigis post la bruliĝo de la urbo (64 p.k.). La ora domo ampleksis grandan parton de la monteto Palatino (Romo), la valon en kiu nun staras la Koloseo, kaj plej verŝajne iam ankaŭ la Koloso de Nerono, kaj ĉirkaŭantajn montetojn. La romianoj ne ŝparis pri mokoj pri la megalomanio de Nero. La imperiestroj Vespasiano kaj Trajano redonis partojn de la domus aurea al la popolo, speciale per la Amphitheatrum Flavium, amfiteatro flavia (Koloseo) kaj la banejoj de Trajano. Nun nur malgranda resto de la antaŭe grandega komplekso restas, kiu tamen havas grandan historian kaj artan valoron pro ĝia arkitekturo kaj muraj pentraĵoj. Oni dum jardekoj renovigis ĝin kaj malfermis ĝin fine de la 1990aj jaroj, sed en 2005 akvo eniĝis.Fine de januaro 2007 ĝi estis denove malfermita por la publiko. (eo)
- The Domus Aurea (Latin, "Golden House") was a vast landscaped complex built by the Emperor Nero largely on the Oppian Hill in the heart of ancient Rome after the great fire in 64 AD had destroyed a large part of the city. It replaced and extended his Domus Transitoria that he had built as his first palace complex on the site. (en)
- Domus Aurea (latinezko "Urrezko Etxea") Neron enperadoreak Erroman 64ko sutearen ondoren eraikitako jauregi handi bat izan zen. Honen aztarnek zutik diraute oraindik Erroma erdialdeko Monti rionean. (eu)
- La Domus Aurea (literalmente, en latín, «Casa de Oro») era un grandioso palacio construido por el emperador Nerón sobre la Colina del Oppio en el corazón de la antigua Roma tras el gran incendio del año 64. Reemplazó y amplió la Domus Transitoria que Nerón construyó como su primer complejo palaciego en la misma zona. Ocupaba, según se ha calculado, alrededor de 50 hectáreas entre las colinas del Palatino y el Esquilino, incluyendo en este la Colina del Oppio. Sus lujos incluían incrustaciones de oro, piedras preciosas y marfil, y se cuenta que los techos de algunos salones tenían compuertas por donde se arrojaban flores y perfumes durante las fiestas ofrecidas por Nerón. (es)
- La Domus aurea ou Maison dorée est un immense palais impérial de la Rome antique, construit pour Néron, qui couvrait une partie importante de Rome intra muros sur plusieurs dizaines d'hectares. Elle doit son nom aux feuilles d'or destinées à rehausser certains motifs du décor des fresques. Elle comportait plusieurs bâtiments distincts, de vastes jardins, un lac artificiel, mais aussi une salle de banquet qui tournait sur elle-même. Après la mort de Néron, l'espace occupé fut rendu aux Romains et le Colisée fut édifié sur l'emplacement du lac asséché. Ensevelie pendant des siècles, la Domus aurea fut en partie redécouverte à la Renaissance. Diverses fouilles modernes et de longs travaux de restauration ont permis en 1999 de rouvrir son accès aux visites publiques, après une vingtaine d'années de fermeture. De nouvelles dégradations ont entraîné une nouvelle fermeture en décembre 2005. À l'automne 2009, un communiqué de presse du CNRS affirme que l'équipe de a retrouvé, lors de fouilles réalisées sur le site de la Vigna Barberini sur le Palatin, un élément central des sources littéraires, la cenatio rotunda, la salle à manger ronde, avec son plafond en forme de voûte céleste, qui tournait perpétuellement sur elle-même pour s'adapter au mouvement de la terre. La base de l'édifice mesure 16 mètres de diamètre. Elle est constituée d'un mur d'enceinte de plus de deux mètres d'épaisseur avec, en son centre, un pilier de quatre mètres surmonté de huit arcs en plein cintre qui le rattachent au pourtour. Cette structure est répétée pour former un second niveau à l'étage supérieur. Une partie de l'édifice découverte par les fouilles laisse entrevoir le mécanisme permettant à la plate-forme de tourner grâce à une force hydraulique. Le 30 mars 2010, le plafond d'une des galeries souterraines (chambre 15) s'est effondré sur une dizaine de mètres. (fr)
- ドムス・アウレア（Domus Aurea、黄金宮殿）は、ローマ帝国第5代皇帝ネロが建設した大宮殿。64年に起こったローマ大火の後に、ローマ市中心部に建設された広大な宮殿で、このためネロは市民の大顰蹙を買うことになった。16世紀には地下の洞窟「グロッタ」として知られており、その室内装飾はルネサンス美術にも大きな影響を与えた。 (ja)
- La Domus Aurea ("Casa d'oro" in latino, proprio perché in essa si utilizzò molto di questo prezioso metallo) era la villa urbana costruita dall'imperatore romano Nerone dopo il grande incendio che devastò Roma nel 64 d.C. La distruzione di buona parte del centro urbano permise al princeps di espropriare un'area complessiva di circa 80 ettari e costruirvi un palazzo che si estendeva tra il Palatino, l'Esquilino e il Celio. La villa, probabilmente mai portata a termine, fu distrutta dopo la morte di Nerone a seguito della restituzione al popolo romano del terreno su cui sorgeva. La parte superstite della Domus Aurea, occultata dalle successive terme di Traiano, come tutto il centro storico di Roma, le zone extraterritoriali della Santa Sede in Italia e la basilica di San Paolo fuori le mura, è stata inserita nella lista dei Patrimoni dell'umanità dall'UNESCO nel 1980. Il Carandini aggiunge che si trattava non di una sola grande residenza, ma di un insieme di edifici e spazi verdi, che in seguito ispirarono la grande villa Adriana alla periferia di Tivoli. (it)
- De Domus Aurea (Latijn voor "Gouden Huis") was een paleis dat de Romeinse keizer Nero tussen 64 en 68 liet bouwen in het centrum van Rome. (nl)
- A Casa Dourada (em latim: Domus Aurea) foi um palácio romano, desenhado para tirar partido das paisagens artificialmente criadas no coração da Roma Antiga pelo Imperador Romano Nero, depois do Grande Incêndio que devastou Roma em 64 ter varrido as habitações aristocráticas das encostas do monte Esquilino. Bem! Finalmente posso começar a viver como um ser humano.— Nero, quando entrou pela primeira vez na Casa Dourada. De acordo com a actual divisão administrativa do centro de Roma, a Casa Dourada está situada no rione Monti. (pt)
- Złoty Dom Nerona (łac. Domus Aurea) – rzymski pałac cesarza Nerona zlokalizowany pomiędzy wzgórzami Palatynu i Eskwilinu. Prace budowlane zostały rozpoczęte w 64 r. i były prowadzone do roku 68. Przerwano je po śmierci cesarza. Z uwagi na dużą niepopularność tej inwestycji wśród mieszkańców Rzymu – wysokie jej koszty związane między innymi z szokującym współczesnych przepychem wystrojem, przedsięwzięcie nigdy nie zostało ukończone. Do naszych czasów przetrwały starożytne opisy i pozostałości odkryte podczas prac wykopaliskowych prowadzonych w okresie renesansu. Odkrywcy z XVI wieku sądzili, że natrafili na naturalne groty i nazwali je Grotte di Roma. Pozostałości budowli zostały odnalezione pod innymi budowlami ze starożytności i średniowiecza. Dom Nerona został zaprojektowany przez architektów Sewerusa i Celera. Kompleks wzorowany był na zabudowie miejskiej willi i zajmował obszar około 100 ha. Wzdłuż elewacji o łącznej długości około 1,50 km zbudowano portyki. Prowadziły one do trapezoidalnego westybulu, w którym umieszczono ogromnych rozmiarów posąg Nerona (Colossus Neronis), który za panowania Wespazjana, po dodaniu promienistej korony radiacyjnej, został przerobiony na posąg Sola (Colossus Solis). Za nim znajdowała się sala o złoconym sklepieniu. W części wschodniej odkryto oktagonalną, przykrytą kopułą salę. Wśród licznych pomieszczeń umieszczono nimfajony z wodą słoną i słodką, sale o skomplikowanej konstrukcji i zróżnicowanym kształcie. Wraz z budową Złotego Domu przebudowano także Via Sacra, dodając do niej dwustronną kolumnadę. Droga ta dochodziła do pałacu, a jej część została w niego włączona. W odkrytych salach odnaleziono liczne stiukowe dekoracje, malowidła w stylu podobnym do dekoracji odkrytych w Pompejach. Były ich dwa rodzaje:
* niewielkie obrazy pejzażowe, namalowane na gładkich ścianach ozdobione delikatnym ornamentem; część obrazów, nawiązujących do modnego wcześniej stylu egiptyzującego, przedstawiała kompozycje pełne fantastycznych stworów; malowidła te zostały nazwane „groteskami” od rzymskich grot (w czasach późniejszych określenie groteska nabrało nieco innego znaczenia);
* malarstwo iluzjonistyczne w formie głębokich prześwitów, powiększających optycznie wnętrza. Przedstawiano na nich perspektywicznie elementy architektury. Dekoracje Złotego Domu zostały wzbogacone złoceniami i inkrustacją z pasty szklanej oraz sztukaterią. Ściany i posadzki zdobiły także liczne mozaiki. Jedną z osobliwości Złotego Domu jest mozaika wykonana na suficie. Całość położona była wśród ogrodów i winnic. Na terenie odnaleziono także sztuczne jezioro, które było centralną częścią kompleksu. Po śmierci Nerona, w ukończonej części pałacu mieszkali cesarze Wespazjan i Tytus. Za czasów panowania Domicjana, budowla została włączona do przebudowanego przez niego Domus Augustana. Na terenie zajmowanym przez sztuczne jezioro wybudowano w czasach Flawiuszów Koloseum. Po zniszczeniach spowodowanych pożarem w 104 r. na miejscu zajmowanym przez skrzydło pałacu powstały termy Trajana. W 135 Hadrian zamienił westybul Złotego Domu na świątynię Wenus i Romy. W latach 70. XVIII wieku na terenach dawnego Domu Nerona Ludovico Mirri prowadził wykopaliska a ich rezultaty dokumentowane były pracami Franciszka Smuglewicza i . Okazałe, swobodne rekonstrukcje malowideł i dekoracji wypełniających niegdyś sale rezydencji zostały wydane w 1776 r. w formie teki Vestigia delle Terme di Tito rytowanej przez rzymskiego grafika Marco Carloniego wedle rysunków Smuglewicza i Brenny. Plansze te przyczyniły się do dalszej popularyzacji form klasycznych w sztuce XVIII i początków XIX wieku. W 2019 w czasie prac archeologicznych odkryto nieznane dotąd fragmenty Domus Aurea, które z uwagi na zachowane freski nazwano komnatą sfinksa. (pl)
- «Золотой дом» Нерона (лат. Domus Aurea) — дворцово-парковый комплекс в Риме, начатый постройкой после разрушительного пожара 64 года н. э. Это крупнейшая по площади городская резиденция монарха, когда-либо существовавшая в Европе, однако уступающая в площади Запретному городу в Пекине. После гибели Нерона в 68 году недостроенный дворец был заброшен, при Тите сгорел; его территория была вновь открыта публике и застроена общественными зданиями (Колизей, форум и термы Траяна, Триумфальная арка Тита, Базилика Максенция и др.). (ru)
- Domus aurea (”Gyllene huset”) var ett storslaget palatskomplex uppfört av den romerske kejsaren Nero på kullen Velia i Rom kort efter Roms brand år 64 e.Kr. Liksom Neros tidigare palats Domus Transitoria, vilket totalförstördes i branden, inbegrep detta byggnadskomplex de kejserliga besittningarna på Palatinen (tidigare det viktigaste kejserliga residenset) och Esquilinen. Stora delar av Domus aurea revs redan av kejsar Vespasianus (69–79 e.Kr.). Det är komplicerat att få en klar föreställning om Domus aurea, eftersom det användes som underlag till den badanläggning, som Trajanus knappt femtio år senare anlade ovanpå (se Trajanus termer). Serier av stödmurar styckar upp många av rummen och stänger ute dagsljuset. Neros palats hade en lång fasad mot sluttningen ner mot nuvarande Colosseum. Centrum utgjordes av en stor oktogonal sal täckt av en kupol med en rund öppning i hjässpunkten. En rik dekor i form av måleri och stuckaturer har påträffats i flera av rummen. Dessa rum återupptäcktes i slutet av 1400-talet, och eftersom de då framstod som grottliknande utrymmen under jord, fick den fantasifulla och färgsprakande dekoren beteckningen ”grot(t)esk”. Groteskerna blev förebild för det dekorativa måleri, som utvecklades under renässansen. Under utgrävningarna påträffades Laokoongruppen år 1506. Neros palatskomplex omfattade även en konstgjord sjö. På platsen för denna uppfördes senare Colosseum. Denna amfiteater har fått sitt namn efter den kolossalstaty som Nero lät resa över sig själv – ”Neros koloss”. Enligt legenden skall Nero vid inflyttningen ha deklarerat: ”Äntligen kan jag börja bo som en människa!”. (sv)
- Золоти́й буди́нок імпера́тора Неро́на (лат. Domus Aurea; італ. Casa Dorata (назва Золоти́й буди́нок походить від позолоченого купола цієї будівлі)) — антична споруда в Римі. Одна з найвідоміших пам'яток античної архітектури, що збереглися до наших днів. (uk)
- 金宫（拉丁語：Domus Aurea，直譯「金屋」；65年－68年），大型景观柱廊别墅，在64年毁灭罗马的罗马大火之后，皇帝尼禄清除埃斯奎利诺山山坡上的贵族住宅，征用罗马城市中心81公顷土地，把帕拉蒂诺山原有的建筑物和埃斯奎利诺山及相邻山丘上的和其他皇家土地连接起来。后又增加了与的大部分，包括以上两个山丘与帕拉蒂诺山之间的溪谷。将整个地区建成一座苑囿，充分利用人造景观，在其中布置亭台楼阁和浴室、喷泉，并且在中央建造一个人工湖（維斯帕先继位后将湖水排乾作为罗马斗兽场的故址）。在古罗马广场东端的山坡上修建了一条带柱廊的宏伟甬道，通向一个内中耸立着巨大的青铜镀金尼禄雕像的门厅。宫殿的寝宫部分在俄彼安丘的山坡上，南面向湖。宫殿建筑现存遗址。尼禄金宫的历史价值在于它表现了宏伟建筑的美学思想，成为图密善、图拉真、哈德良等帝王统治时期罗马建筑中帝国风格的典范。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- دوموس أورا (باللاتينية:Domus Aurea)، وتعني "البيت الذهبي"، هي فيلا ذات مناظر طبيعية بناها الإمبراطور الروماني نيرون في قلب روما القديمة بين عامي 64-68 ميلادي، وهي الآن تعد ضمن التراث الإيطالي. (ar)
- Domus Aurea (latinsky „Zlatý dům“) byl komplex obrovského římského paláce, který se prý rozprostíral na ploše přes 120 ha. Byl vybudován na popud megalomanského císaře Nerona po velkém požáru Říma roku 64 n. l. Nero zabral pozemky mnoha římských patricijů, aby mohl kolosální projekt uskutečnit, čímž poněkud uspíšil svůj pozdější konec (9. června roku 68 n. l. byl nucen spáchat sebevraždu). Podle soudobých historiků byla Neronova vila sídlem nevídaného luxusu (včetně otočné jídelny), ale také nevkusu a neřesti. Po císařově smrti byla jeho kolosální socha měřící přes 30 metrů (součást komplexu) odstraněna a umělé jezero zasypáno (na jeho místě později vyrostlo Koloseum). Dnes jsou ruiny paláce opět přístupné veřejnosti nedaleko Kolosea na římském pahorku Esquilin. (cs)
- Ο Χρυσός Οίκος, (λατινικά: Domus Aurea), ήταν ένα τεράστιο ανάκτορο, που κτίστηκε από τον Αυτοκράτορα Νέρωνα στο κέντρο της αρχαίας Ρώμης. Έγινε έπειτα από τη μεγάλη πυρκαγιά του 64 μ.Χ., η οποία κατέστρεψε ένα μεγάλο τμήμα της πόλης και τις αριστοκρατικές επαύλεις επί του Παλατίνου λόφου, καθώς και τη Μεταβατική Οικία (Domus Transitoria) του Νέρωνα. (el)
- The Domus Aurea (Latin, "Golden House") was a vast landscaped complex built by the Emperor Nero largely on the Oppian Hill in the heart of ancient Rome after the great fire in 64 AD had destroyed a large part of the city. It replaced and extended his Domus Transitoria that he had built as his first palace complex on the site. (en)
- Domus Aurea (latinezko "Urrezko Etxea") Neron enperadoreak Erroman 64ko sutearen ondoren eraikitako jauregi handi bat izan zen. Honen aztarnek zutik diraute oraindik Erroma erdialdeko Monti rionean. (eu)
- ドムス・アウレア（Domus Aurea、黄金宮殿）は、ローマ帝国第5代皇帝ネロが建設した大宮殿。64年に起こったローマ大火の後に、ローマ市中心部に建設された広大な宮殿で、このためネロは市民の大顰蹙を買うことになった。16世紀には地下の洞窟「グロッタ」として知られており、その室内装飾はルネサンス美術にも大きな影響を与えた。 (ja)
- De Domus Aurea (Latijn voor "Gouden Huis") was een paleis dat de Romeinse keizer Nero tussen 64 en 68 liet bouwen in het centrum van Rome. (nl)
- A Casa Dourada (em latim: Domus Aurea) foi um palácio romano, desenhado para tirar partido das paisagens artificialmente criadas no coração da Roma Antiga pelo Imperador Romano Nero, depois do Grande Incêndio que devastou Roma em 64 ter varrido as habitações aristocráticas das encostas do monte Esquilino. Bem! Finalmente posso começar a viver como um ser humano.— Nero, quando entrou pela primeira vez na Casa Dourada. De acordo com a actual divisão administrativa do centro de Roma, a Casa Dourada está situada no rione Monti. (pt)
- «Золотой дом» Нерона (лат. Domus Aurea) — дворцово-парковый комплекс в Риме, начатый постройкой после разрушительного пожара 64 года н. э. Это крупнейшая по площади городская резиденция монарха, когда-либо существовавшая в Европе, однако уступающая в площади Запретному городу в Пекине. После гибели Нерона в 68 году недостроенный дворец был заброшен, при Тите сгорел; его территория была вновь открыта публике и застроена общественными зданиями (Колизей, форум и термы Траяна, Триумфальная арка Тита, Базилика Максенция и др.). (ru)
- Золоти́й буди́нок імпера́тора Неро́на (лат. Domus Aurea; італ. Casa Dorata (назва Золоти́й буди́нок походить від позолоченого купола цієї будівлі)) — антична споруда в Римі. Одна з найвідоміших пам'яток античної архітектури, що збереглися до наших днів. (uk)
- 金宫（拉丁語：Domus Aurea，直譯「金屋」；65年－68年），大型景观柱廊别墅，在64年毁灭罗马的罗马大火之后，皇帝尼禄清除埃斯奎利诺山山坡上的贵族住宅，征用罗马城市中心81公顷土地，把帕拉蒂诺山原有的建筑物和埃斯奎利诺山及相邻山丘上的和其他皇家土地连接起来。后又增加了与的大部分，包括以上两个山丘与帕拉蒂诺山之间的溪谷。将整个地区建成一座苑囿，充分利用人造景观，在其中布置亭台楼阁和浴室、喷泉，并且在中央建造一个人工湖（維斯帕先继位后将湖水排乾作为罗马斗兽场的故址）。在古罗马广场东端的山坡上修建了一条带柱廊的宏伟甬道，通向一个内中耸立着巨大的青铜镀金尼禄雕像的门厅。宫殿的寝宫部分在俄彼安丘的山坡上，南面向湖。宫殿建筑现存遗址。尼禄金宫的历史价值在于它表现了宏伟建筑的美学思想，成为图密善、图拉真、哈德良等帝王统治时期罗马建筑中帝国风格的典范。 (zh)
- La Domus Aurea (literalment, en llatí, 'casa d'Or') és un palau grandiós bastit per l'emperador Neró a Roma després del gran incendi de l'any 64, que ocupava, segons s'ha calculat, al voltant de 50 hectàrees entre els turons del Palatí i l'Esquilí. Edifici construït bàsicament amb maó, la seva luxosa decoració incloïa incrustacions d'or, pedres precioses i ivori. Inacabat a la mort de Neró, fou la residència de Vespasià i Tit, i abandonada per Vespasià, que va aixecar la , i finalment danyat per l'incendi del 104, l'emperador Trajà en va fer cobrir les ruïnes, cosa que ha permès que les restes trobades durant les excavacions mostrin un bon estat de conservació. Les seves pintures murals són particularment belles. (ca)
- Die Domus Aurea (lateinisch für das Goldene Haus) war ein riesiger Palast in Rom, den der römische Kaiser Nero nach dem Brand der Stadt (64 n. Chr.) auf dem Gelände eines früheren Palastes, der Domus Transitoria, errichten ließ. Er glich eher einem Landgut als einem Palast; denn die gesamte Anlage umfasste ca. 80 ha. (de)
- La Domus Aurea, la "ora domo", estis grandega palaco en Romo, kiun romia imperiestro Nero konstruigis post la bruliĝo de la urbo (64 p.k.). La ora domo ampleksis grandan parton de la monteto Palatino (Romo), la valon en kiu nun staras la Koloseo, kaj plej verŝajne iam ankaŭ la Koloso de Nerono, kaj ĉirkaŭantajn montetojn. La romianoj ne ŝparis pri mokoj pri la megalomanio de Nero. La imperiestroj Vespasiano kaj Trajano redonis partojn de la domus aurea al la popolo, speciale per la Amphitheatrum Flavium, amfiteatro flavia (Koloseo) kaj la banejoj de Trajano. (eo)
- La Domus Aurea (literalmente, en latín, «Casa de Oro») era un grandioso palacio construido por el emperador Nerón sobre la Colina del Oppio en el corazón de la antigua Roma tras el gran incendio del año 64. Reemplazó y amplió la Domus Transitoria que Nerón construyó como su primer complejo palaciego en la misma zona. (es)
- La Domus aurea ou Maison dorée est un immense palais impérial de la Rome antique, construit pour Néron, qui couvrait une partie importante de Rome intra muros sur plusieurs dizaines d'hectares. Elle doit son nom aux feuilles d'or destinées à rehausser certains motifs du décor des fresques. Elle comportait plusieurs bâtiments distincts, de vastes jardins, un lac artificiel, mais aussi une salle de banquet qui tournait sur elle-même. Après la mort de Néron, l'espace occupé fut rendu aux Romains et le Colisée fut édifié sur l'emplacement du lac asséché. Ensevelie pendant des siècles, la Domus aurea fut en partie redécouverte à la Renaissance. (fr)
- La Domus Aurea ("Casa d'oro" in latino, proprio perché in essa si utilizzò molto di questo prezioso metallo) era la villa urbana costruita dall'imperatore romano Nerone dopo il grande incendio che devastò Roma nel 64 d.C. La distruzione di buona parte del centro urbano permise al princeps di espropriare un'area complessiva di circa 80 ettari e costruirvi un palazzo che si estendeva tra il Palatino, l'Esquilino e il Celio. (it)
- Złoty Dom Nerona (łac. Domus Aurea) – rzymski pałac cesarza Nerona zlokalizowany pomiędzy wzgórzami Palatynu i Eskwilinu. Prace budowlane zostały rozpoczęte w 64 r. i były prowadzone do roku 68. Przerwano je po śmierci cesarza. Z uwagi na dużą niepopularność tej inwestycji wśród mieszkańców Rzymu – wysokie jej koszty związane między innymi z szokującym współczesnych przepychem wystrojem, przedsięwzięcie nigdy nie zostało ukończone. Do naszych czasów przetrwały starożytne opisy i pozostałości odkryte podczas prac wykopaliskowych prowadzonych w okresie renesansu. Odkrywcy z XVI wieku sądzili, że natrafili na naturalne groty i nazwali je Grotte di Roma. Pozostałości budowli zostały odnalezione pod innymi budowlami ze starożytności i średniowiecza. (pl)
- Domus aurea (”Gyllene huset”) var ett storslaget palatskomplex uppfört av den romerske kejsaren Nero på kullen Velia i Rom kort efter Roms brand år 64 e.Kr. Liksom Neros tidigare palats Domus Transitoria, vilket totalförstördes i branden, inbegrep detta byggnadskomplex de kejserliga besittningarna på Palatinen (tidigare det viktigaste kejserliga residenset) och Esquilinen. Stora delar av Domus aurea revs redan av kejsar Vespasianus (69–79 e.Kr.). Enligt legenden skall Nero vid inflyttningen ha deklarerat: ”Äntligen kan jag börja bo som en människa!”. (sv)
|
