| dbo:abstract
|
- Bibracte (en llatí Bibracte) va ser la capital dels hedus segons Juli Cèsar. que després va tenir el nom d'Augustodunum i és l'actual ciutat d'Autun. Cèsar descriu Bibracte com la ciutat més gran i mésrica dels hedus. Quan perseguia els Helvecis l'any 58 aC, que havien travessat el Saona, va arribar a 18 mil passes de Bibracte, i allà es va lliurar una gran batalla on Cèsar va derrotar els helvis. Estrabó, que còpia Cèsar en la seva descripció de Gàl·lia, on no segueix el que diu Posidoni, li dóna el nom de Ribracte. Pomponi Mela va ser el primer autor, que la va anomenar Augustodunum i explica que era la capital dels hedus. Amb aquest nom l'anomenen també Tàcit i Claudi Ptolemeu. Un passatge de l'orador Eumeni, que era natural d'Augustodunum, diu que la ciutat va prendre el nom, o volia prendre el nom, de Flavia, per mostrar el seu agraïment als Flavis, perquè tant Constantí com el seu pare Constanci Clor havien estat benefactors de la ciutat. En el mateix passatge l'orador afirma que Bibracte abans es deia Julia, Polla, i Florentia. Però el nom Júlia, que era el nom que va adoptar August, equival a Augusta, i de fet algunes ciutats s'anomenaven Júlia i Augusta. També s'han trobat a Autun dues inscripcions que parlen de la deessa Bibracte. Augustodunum és el nom que en dóna Tàcit quan diu que Sacrovir, un cap dels hedus, desesperat, i ajuntat amb altres insurgents, no va veure cap manera de sortir de les seves dificultats sinó amb una revolució, que va dur a terme l'any 21. La ciutat, en aquella època, tal com ho va ser a l'època de Cèsar, era la ciutat principal dels hedus, i el lloc on anaven a educar-se tots els joves més nobles de les Gàl·lies. Tètric I la va assetjar i la va ocupar quan va assumir el títol d'emperador a l'Imperi de les Gàl·lies i Britània en temps de l'emperador Gal·liè. Els danys queva ocasionar van ser reparats per Constanci Clor i el seu fill Constantí. Finalment, el lloc va ser destruït per Àtila i el seu exèrcit d'huns. Segons les excavacions arqueològiques, la ciutat estaria en la confluència dels actuals municipis de Saint-Léger-sous-Beuvray (Saona i Loira), Glux-en-Glenne i Larochemillay (ambdós al Nièvre, en el massís muntanyós del Morvan al cim del . El Beuvray té tres cims o puntes: el amb la seva pedra, el i el , el pic culminant. Va ser catalogada com a monument històric de França el 25 de setembre del 1984. (ca)
- Bibracte bylo opevněné galské oppidum. Vznik oppida je datován na konec 3. století př. n. l. Jeho plocha činila 200 ha. V průběhu 1. století př. n. l. bylo hlavním sídlem kmene Aeduů. Oppidum se nacházelo na vrcholu výšiny , na hranicích dnešních francouzských departementů Nièvre a Saône-et-Loire, třicet kilometrů západně od města Autun. V současné době se zde nachází archeologické muzeum. V průběhu archeologických prací bylo objeveno opevnění, jehož délka dosahuje 5,5 kilometru. Nejstarší objevené artefakty dokládají přítomnost obyvatel na tomto oppidu již v mladší době kamenné. Podle popisu Julia Caesara v Zápiscích o válce galské se v roce 58 př. n. l., asi 25 kilometrů jižně od oppida utkal s galskými kmeny v bitvě u Bibracte. Šest římských legií složených především z auxilianů zde porazilo 90000 válečníků kmene Helvéců, Bójů a dalších galských kmenů. Záminkou k bitvě bylo 300000 migrujících Helvéců, kteří ustupovali z Germánie do Galie před tlakem germánských kmenů vedených Ariovistem. Odhady Julia Caesara jsou pravděpodobně nadhodnoceny. O šest roků později, v roce 52 př. n. l., byl v Bibracte jmenován velitelem koalice galských kmenů Vercingetorix. Krátce na to se galská koalice utkala s Caesarovými vojsky v bitvě o Alesii, kde byl Vercingetorix zajat a Galové poraženi. Galie se následně stala římskou provincií. Během několika následujících desetiletí bylo Bibracte postupně opuštěno a obyvatelé se začali usazovat v nově založeném městě Augustodunum. (cs)
- Bibracte, a Gallic oppidum or fortified settlement, was the capital of the Aedui and one of the most important hillforts in Gaul. It was situated near modern Autun in Burgundy, France. The material culture of the Aedui corresponded to the Late Iron Age La Tène culture. In 58 BC, at the Battle of Bibracte, Julius Caesar's armies defeated the Helvetii 16 miles south of the fort. In 52 BC, Vercingetorix was proclaimed head of the Gaulish coalition at Bibracte. A few decades after the Roman conquest of Gaul, Bibracte was abandoned in favour of Autun, 25 kilometres away. Once abandoned, Bibracte remained undisturbed and unexamined until discovered by modern archaeology. Jacques-Gabriel Bulliot initiated the first excavations at the site between 1867 and 1895. His nephew Joseph Déchelette, author of a famous Manuel d'Archéologie, continued the excavations between 1897 and 1907. The modern site, known as Mont Beuvray, is generally identified as ancient Bibracte. The site straddles the borders of the French départements of Nièvre and Saône-et-Loire in Burgundy. The site is an archaeological park at the centre of a protected forest. It is the focus of cooperative European archaeological efforts, a training ground for young archaeologists, and a centre for interpreting Gaulish culture for a popular audience. Important international excavations have been undertaken at Mont Beuvray by teams from the universities of Sheffield, Kiel, Budapest, Vienna and Leipzig. On December 12, 2007, the site of Bibracte received the "Great Site of France" designation. Before the Roman conquest in 52 BC the great Celtic city of Bibracte had more than thirty thousand inhabitants, protected by a huge stone wall of the Murus Gallicus type which enclosed an area of 135 hectares. (en)
- Bibracte estas gaŭla opidumo – fortikigita urbo -, ĉefurbo de aeduoj, plej grava fortikaĵo de tuta Gaŭlio. Ĝi situis proksime al Autun, en Burgundio, Francio. Proksime al la fortikaĵo okazis la batalo de Bibracte (58 a.K.), en kiu Julio Cezaro venkis la helvetojn. La gaŭloj nomumis Vercingetorix en 52 a.K. en Bibracte al gvidanto de la gaŭla alianco. Julio Cesaro finis en Bibracte la diktadon de sia verko De Bello Gallico. Kelkajn jarmilojn post la konkero de Gaŭlio fare de Romia Imperio, Bibracte senhomiĝis kaj loĝintoj translokiĝis en Autun, je distanco de 25 km. Ĉar la fortikaĵo ne estis superkonstruita, Bibracte estas grava arĥeologiejo por arĥeologoj. La unuaj elfosaĵoj okazis - fare de la vinkomercisto Gabriel Bulliot - inter 1867 kaj 1895. Lia nevo, Joseph Déchelette – verkisto de la fama Manuel d'Archéologie – daŭrigis la laboron inter 1897 kaj 1907. La loko estas nun arĥeologia parko en mezo de protektita arbaro, kie okazas elfosadoj per eŭropa kunlaboro. Tiu rimarkinda loko, situanta sur komunumoj (Saône-et-Loire), kaj en departemento Nièvre kaj en Morvan supre de monto Beuvray (komune nomita Beuvray en la regiono), estas ĉe kunfluejo de akvokolektaj areoj de rivero Yonne, de Sejno kaj de Luaro. Beuvray konsistas el tri pintoj : Theurot de la Wivre kun ties ŝtono, Theurot de la Roche kaj Porrey, kiu estas la kulmino. La loko gastigas la muzeon pri kelta civilizacio, kiu montras la vivon de tiu loko je proksimume 5 ĝis 10 miloj da loĝantoj en fortikigita opidumo, kiujn arkeologiaj fosadoj de monto Beuvray iom post iom rivelas. Konservadon kaj regadon de la loko zorgas "société anonyme d'économie mixte nationale" (SAEMN) laŭ la nomo de la loko, kiu fariĝis publika organizaĵo en 2007. Tiu loko estas klasita Monumento historia ekde la 25-a de septembro 1984. La 12-an de decembro 2007, la loko Bibracte ricevis la markon Grand site de France. (eo)
- Bibracte fue la capital del pueblo celta de los heduos desde finales del siglo II a. C. hasta finales del siglo I a. C. Centro neurálgico del poder de la aristocracia hedua, fue también una importante ciudad comercial y artesanal donde se concentraban mineros, herreros y expertos en acuñar monedas, en una superficie de cerca de 135 hectáreas. Este importante lugar estaba situado en la actual comuna de Saint-Léger-sous-Beuvray (Saona y Loira), en el Morvan, en la cumbre del Monte Beuvray (comúnmente conocido como el Beuvray en la región). La vieja ciudad estaba ubicada en la confluencia de las cuencas del Saona, Yonne, Sena y Loira. El Beuvray está constituido por tres cumbres: el Theurot de la Wivre, el Theurot de la Roche y el Porrey que es el punto culminante. El lugar alberga el museo de la civilización celta, que resucita la vida de este oppidum fortificado habitado por 5000-10 000 personas, que las excavaciones arqueológicas realizadas en el Monte Beuvray han revelado gradualmente. La conservación y gestión del lugar son efectuadas por la Sociedad Anónima de Economía Mixta Nacional (SAEMN) epónima del lugar, y que se convirtió en una institución pública en 2007. Está catalogado como un Grand site national de Francia. (es)
- Bibracte war die Hauptstadt des gallischen Stammes der Haeduer (Aedui) vom Ende des zweiten Jahrhunderts v. Chr. bis zum Ende des ersten Jahrhunderts v. Chr. 58 v. Chr. war Bibracte Schauplatz der Schlacht bei Bibracte. Das Oppidum war das Machtzentrum der haeduischen Aristokratie und außerdem ein bedeutender Platz für Handwerk und Handel: Minen, Schmieden und Münzprägestätten drängten sich auf einer Fläche von 135 Hektar. Der Ort liegt in der Gemeinde Saint-Léger-sous-Beuvray (Département Saône-et-Loire) im Morvan auf dem Gipfel des Mont Beuvray, im Einzugsgebiet der Flüsse Saône, Yonne, Seine und Loire. Der Mont Beuvray (822 Meter) besteht aus drei Gipfeln: Theurot de la Wivre, Theurot de la Roche und dem höchsten Punkt Porrey. Inmitten eines befestigten Oppidums informiert ein Museum über die keltische Zivilisation und über das Leben in dieser Stadt mit fünf- bis zehntausend Einwohnern. (de)
- Bibracte était la capitale du peuple celte des Éduens, développée surtout au Ier siècle av. J.-C. Centre névralgique du pouvoir de l'aristocratie éduenne, c'était aussi un important lieu d'artisanat et de commerces où se côtoyaient mineurs, forgerons et frappeurs de monnaies, sur une superficie de près de 135 hectares. Ce site remarquable est situé sur les communes de Saint-Léger-sous-Beuvray (Saône-et-Loire), de Glux-en-Glenne et de Larochemillay (Nièvre), et dans le Morvan au sommet du mont Beuvray (communément appelé le Beuvray dans la région). Il est au confluent des bassins de l'Yonne, de la Seine et de la Loire. Le Beuvray est constitué de trois sommets : le Theurot de la Wivre avec sa pierre, le Theurot de la Roche et le Porrey qui en est le point culminant. Le site héberge le musée de la civilisation celtique, qui retrace la vie de cette cité de quelque 5 à 10 milliers d'âmes au sein d'un oppidum fortifié, que les fouilles archéologiques du mont Beuvray révèlent peu à peu. La conservation et la gestion du site sont assurées depuis 2007 par l'établissement public de coopération culturelle (EPCC) de Bibracte. Dès les premières fouilles archéologiques, Bibracte a été considérée comme un modèle de la civilisation des oppida et de l'agglomération gauloise. La comparaison avec Augustodunum (cité antique d'Autun, où la capitale du peuple éduen fut transférée) a longtemps été perçue comme manifestant la concurrence entre le modèle urbain indigène et le modèle urbain romain, alors que sur un niveau d'occupation indigène, Bibracte a bénéficié d'une parure architecturale adaptée aux conditions locales, mais de facture typiquement romaine. Bibracte fait plutôt figure d'exception du fait de sa fondation tardive, de sa situation de ville fortifiée de hauteur (alors que les agglomérations gauloises sont avant tout en plaine et non fortifiées) et de son abandon, quand la plupart des villes gauloises ont évolué en villes d'époque romaine. Ce site fait l’objet d’un classement au titre des monuments historiques depuis le 25 septembre 1984. Le 12 décembre 2007, le site de Bibracte reçoit le label « Grand site de France ». (fr)
- Bibracte adalah ibu kota dan oppidum (benteng) orang Aedui di Galia. Situs ini terletak di komune Saint-Léger-sous-Beuvray (Saône-et-Loire), Glux-en-Glenne dan Larochemillay di Departemen Nièvre dan di puncak . Situs ini juga terletak di pertemuan , Sine dan Loire. sendiri terdiri dari tiga puncak: Theurot de la Wivre dengan batunya, Theurot de la Roche dan Porrey yang merupakan puncak tertinggi. Di situs ini terdapat museum peradaban Keltik yang menunjukkan kehidupan di tempat ini. Semenjak tahun 2007, situs ini diurus dan dijaga oleh l'établissement public de coopération culturelle (EPCC) de Bibracte. Situs ini sebelumnya merupakan pusat kekuatan aristokrasi Aedui dan juga kota kerajinan dan dagang yang menjadi tempat percampuran penambang, pandai besi, dan pencetak uang di wilayah seluas 135 hektare. Benda-benda arkeologis yang ditemukan di tempat ini mirip dengan budaya La Tène dari Zaman Besi akhir. Pada tahun 58 SM, dalam , pasukan Julius Caesar berhasil mengalahkan kaum Helvetii 16 mil di sebelah selatan benteng ini. Pada tahun 52 SM, Vercingetorix dinyatakan sebagai kepala koalisi Galia di Bibracte. Di tempat itu pula Julius Caesar (yang telah mengalahkan Vercingetorix dalam Pertempuran Alesia) menyelesaikan karyanya Perang Galia. Beberapa dasawarsa setelah penaklukan Galia oleh Romawi, Bibracte ditinggalkan dan penduduknya lebih memilih tinggal di Autun yang terletka sejauh 25 km. Setelah ditinggalkan, Bibracte hilang dari lembaran sejarah sebelum akhirnya ditemukan lagi oleh arkeolog modern. Sebelum penaklukan Romawi, kota Bibracte memiliki lebih dari tiga puluh ribu penduduk. (in)
- Bibracte era un oppidum gallico o città fortificata, capitale degli Edui dalla fine del II alla fine del I secolo a.C., e una delle più importanti fortificazioni sommitali della Gallia. La cultura materiale espressa dal suo popolamento corrisponde a una facies protostorica della Tarda Età del Ferro, nota tra gli studiosi come Cultura di La Tène. Centro nevralgico del potere dell'aristocrazia edua, era anche un importante centro artigianale e commerciale dove, su una superficie di quasi 135 ettari, coabitavano minatori, fabbri e coniatori di moneta. Questo notevole sito è situato nei pressi di Autun, in Borgogna, nel comune di Saint-Léger-sous-Beuvray (Saona e Loira) sulla sommità del Mont Beuvray, nel massiccio del Morvan. La sua posizione la vede strategicamente collocata alla confluenza dei bacini idrografici della Saona, dell'Yonne, della Senna e della Loira. Il Beuvray è composto da tre cime: il Theurot de la Wivre con la sua roccia, il Theurot de la Roche e il Porrey che è la vetta culminante. Il sito ospita il museo della civiltà celtica, dove si ripercorre la vita di questa città dai 5 ai 10.000 abitanti all'interno di un oppidum fortificato che gli scavi archeologici del Mont Beuvray stanno gradualmente rivelando. La conservazione e la gestione del sito sono portate avanti da una società anonima a capitale misto, con maggioranza di capitale pubblico nazionale, eponima del luogo, e trasformata nel 2007, in un établissement public, persona giuridica di diritto pubblico. Il 12 dicembre 2007, il sito di Bibracte ha ricevuto il riconoscimento «Grand site de France». (it)
- ビブラクテ（Bibracte）は、ハエドゥイ族の主たる居住地だったオッピドゥム（城塞都市）であり、ガリアでも最重要のヒルフォートだった。現代のフランスで言えば、ブルゴーニュのオータンの近くにあった。ハエドゥイ族の文化は鉄器時代後期のラ・テーヌ文化に属する。 紀元前58年ので、ガイウス・ユリウス・カエサルの軍がビブラクテの南16マイルの地点でヘルウェティイ族を打ち破った。紀元前52年、ウェルキンゲトリクスはビブラクテでガリア人連合のリーダーとなった。アレシアの戦いに勝利したカエサルが『ガリア戦記』を口述筆記させて完成させたのもビブラクテでのことだった。ローマがガリアを征服して数十年後、25キロメートルほど離れた場所にオータンが建設され、ビブラクテは放棄された。その後居住する者がいなかったため、ビブラクテはそのまま地中に保存され、現代になって発掘されることになった。 最初の発掘は、1867年から1895年にかけてワイン商人 Gabriel Bulliot が行った。その甥である Joseph Déchelette は1897年から1907年にかけて発掘を継続し、Manuel d'Archéologie という著作で知られるようになった。 今日ではブーヴレ山 (Mont Beuvray) が一般に古代のビブラクテのあった場所とされている。この遺跡はブルゴーニュのニエーヴル県とソーヌ＝エ＝ロワール県の県境を跨いでいる。この遺跡は保護森林に囲まれた考古学的公園になっており、一般向けにガリア文化を解説するセンターと共に若い考古学者の訓練の場にもなっている。ブーヴレ山では、シェフィールド、キール、ブダペスト、ウィーン、ライプツィヒの大学の共同チームによる重要な発掘調査が行われている。 (ja)
- Bibracte was de naam van een Gallische vestingstad (oppidum), geïdentificeerd met het huidige Mont Beuvray in de Franse bergstreek Morvan. De naam Bibracte betekent mogelijk dubbel versterkt. (nl)
- Bibracte – ufortyfikowane miasto (oppidum) celtyckie i stolica krainy Eduów (Aedui) z okresu do I w. p.n.e. Położone w Burgundii, na wzgórzu Mont Beuvray, leżącym na pograniczu współczesnych francuskich departamentów Nièvre i Saône-et-Loire i około stu kilometrów na południowy zachód od miasta Dijon. Obecnie mieści się tu muzeum archeologiczne (najbliższa miejscowość – Glux-en-Glenne – znajduje się około 4 km na północ od muzeum). Odsłonięte w wyniku prac archeologicznych mury mają 5,5 km obwodu. Najstarsze artefakty dokumentujące obecność ludzi na wzgórzu Mont Beuvray pochodzą z młodszej epoki kamienia. Powstanie oppidum jest datowane na koniec III w. p.n.e., jego powierzchnia wynosiła 200 ha. Wg relacji Juliusza Cezara – O wojnie galijskiej (łac. Commentarii de bello Gallico), ok. 25 kilometrów na południe od fortu w roku 58 p.n.e. odbyła się bitwa pod Bibracte, w której sześć rzymskich legionów (ok. 30 tys. wojska) pokonały 70 tysięcy zbrojnych osłaniających około 300 tysięcy migrujących na zachód Helwetów; po bitwie Rzymianie wycięli w pień znaczną ilość nieuzbrojonych wędrujących osadników i ich rodziny. Być może szacunki Juliusza Cezara zostały zawyżone. Sześć lat później, w roku 52 p.n.e., galijski wódz Wercyngetoryks został w Bibracte ogłoszony dowódcą koalicji plemion galijskich przeciw Imperium Rzymskiemu; wkrótce w pobliżu odległego o około stu kilometrów na północ od Bibracte innego fortu Alezja, odbyła się kończąca wojny galijskie bitwa pod Alezją, w której Galowie ponieśli klęskę, a ich wódz został pojmany przez Rzymian. W ciągu kilku dziesiątek lat po tej klęsce Galów Bibracte wyludniło się, a ludność zaczęła chętniej osiedlać się w odległym o 25 km na wschód Autun, które dziś jest liczącym 16 tysięcy mieszkańców miastem. (pl)
- Bibracte var en keltisk befäst bosättning i det forntida Gallien. Bibracte grundlades på kullar som var bebodda till år 12 f. Kr. då byn härjades och övergavs. Befolkningen flyttade till slättlandet där de grundade Augustodunum, idag Autun. Franska arkeologer återfann i slutet av 1800-talet staden och utförde omfattande utgrävningar ledda av och Joseph Déchelette, där man konstaterat att bosättningen främst varit befolkat under sista århundradet före Kristus. Även efter grundade behöll Bibracte en viss betydelse som marknadsplats ända in i modern tid. Marknaden, som i synnerhet under medeltiden var känd i hela Frankrike härleder sig troligen från en religiös fest, hålle vid ett tempel som var helgat åt en gudinna Bibracte. (sv)
- Bibracte era uma cidade-fortaleza celta, capital de éduos e umas das mais importantes na altura. Situava-se perto da atual cidade de Autun, Borgonha, França. (pt)
- Бибракта (Бибракте) (Bibracte, греч. Βίβρακτα, Βίβραξ) — город и культовый центр галлов (кон. 1-го тыс. до н. э. — IV в. н. э.), ныне городище у города Отен (Франция). Бибракта сыграла важную роль во время римского завоевания: именно в Бибракте в 58 г. до н. э. собрался совет галлов, чтобы просить Цезаря вмешаться в действия Ариовиста, и, когда в 52 г. до н. э. эдуи примкнули к Верцингеторигу, в Бибракте также собрался совет всей Галлии, избрав предводителя арвернов главнокомандующим. После взятия Алезии Гай Юлий Цезарь обосновался в Бибракте, избрав его в качестве удобной базы, он обеспечивал полководцу удобный подход к речным путям Роны и Соны и к долине Луары. Это — один из известнейших оппидумов Галлии, был главным политическим и значительным торгово-ремесленным центром кельтского племени эдуев. Имел площадь около 135 гектаров и находился на плато холма (Бёвре), который был связан с долиной реки Луары и бассейном Сены. Холм Бовре (822 м над уровнем моря), получивший свое название от несохранившейся цитадели, — один из самых высоких в гряде Морван, он образует мощный бастион, полностью изолированный от других возвышенностей. Холм находится в стороне от проезжих дорог, является довольно труднодоступным, высота и открытость всем ветрам делают его крайне малопригодным для повседневной жизни. В силу этого выдвигались возражения против того, чтобы определять местонахождение Бибракте на холме Бовре. Оппидум, очень большой, занимал не только верхнюю террасу, постройки располагались и на склонах; непрерывная стена, повторяющая все изгибы холма, вилась прямо по склону, протянувшись, в соответствии с уровнем рельефа, более чем на пять километров. Внутри выделялись несколько разделённых улицами кварталов, несмотря на отсутствие чёткой геометрической планировки. Подъездная дорога к нему подходила с северо-востока. При раскопках были найдены многочисленные основания домов как галльских, так и римского периода. Вода к мастерским подавалась из южной части города по каналам, имевшим глубину в 5 метров. Дома строились из дерева и камня, покрывались соломой или, реже, черепицей. Один из кварталов занимал рынок, игравший важную роль в жизни города. Рядом с ярмаркой находилось святилище кельтов. В конце I века до нашей эры население было выселено римлянами в Августодунум (Отен), но город оставался центром культа местной богини до IV века, и городская ярмарка, по-видимому, тоже продолжала функционировать — она была хорошо известна в Средние века, а торговые сделки на этом месте продолжали заключать вплоть до XX в. В оппидуме хранили собранный урожай — такой вывод делается на основании того, что Цезарь, пожелавший пополнить свои запасы продовольствия, направился в Бибракте. Раскопки открыли место, где совершались торговые сделки, — своего рода форум, где было найдено большое количество монет, выпущенных разными народами Галлии. Во время раскопок рыночной площади были обнаружены 1579 монет, из которых 430 были стёршимися и незаконченными, 1006 — галльскими, 27 — греческими, 114 — римскими, 1 — кельтиберская и 1 мавританская. Археологические раскопки на территории оппидума продолжаются по настоящее время, а недалеко от места раскопок находится музей кельтской цивилизации. В 58 году до н. э. около Бибракты состоялось сражение между племенем гельветов и шестью римскими легионами под командованием Гая Юлия Цезаря, получившее в историографии название Битва при Бибракте. (ru)
- Бібракте (Бібракта, Бібракт, фр. Bibracte, дав.-гр. Βίβρακτα, Βίβραξ) — столиця кельтського народу Едуїв кінця II-го століття до н. е. й початку I-го століття до н. е., центр влади едуйської знаті, а також важливий ремісничий та торговий осередок, в якому на площі приблизно в 135 гектарів працювали гірники, ковалі та монетники. Бібракте розташована на території сучасної комуни Сен-Леже-су-Бевре у Морвані на схилах гори Бевре, що розділяє басейни Сони і Йонни, а також Луари і Сени. Гора Бевре має три вершини: Теро де ля Вівре, Теро де ля Рош та Порре, яка є найвищою з них. На території древнього міста розташований музей кельтської цивілізації, який намагається розповісти про життя міста, у фортифікованому опідумі якого проживало від 5 до 10 тисяч душ. Подробиці цього життя поступово проясняються завдяки археологічним розкопкам на горі Бевре, якими з 2007-го року опікується «Державне підприємство з культурної співпраці щодо Бібракте». (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Bibracte was de naam van een Gallische vestingstad (oppidum), geïdentificeerd met het huidige Mont Beuvray in de Franse bergstreek Morvan. De naam Bibracte betekent mogelijk dubbel versterkt. (nl)
- Bibracte era uma cidade-fortaleza celta, capital de éduos e umas das mais importantes na altura. Situava-se perto da atual cidade de Autun, Borgonha, França. (pt)
- Bibracte (en llatí Bibracte) va ser la capital dels hedus segons Juli Cèsar. que després va tenir el nom d'Augustodunum i és l'actual ciutat d'Autun. Cèsar descriu Bibracte com la ciutat més gran i mésrica dels hedus. Quan perseguia els Helvecis l'any 58 aC, que havien travessat el Saona, va arribar a 18 mil passes de Bibracte, i allà es va lliurar una gran batalla on Cèsar va derrotar els helvis. Estrabó, que còpia Cèsar en la seva descripció de Gàl·lia, on no segueix el que diu Posidoni, li dóna el nom de Ribracte. Pomponi Mela va ser el primer autor, que la va anomenar Augustodunum i explica que era la capital dels hedus. Amb aquest nom l'anomenen també Tàcit i Claudi Ptolemeu. Un passatge de l'orador Eumeni, que era natural d'Augustodunum, diu que la ciutat va prendre el nom, o volia p (ca)
- Bibracte bylo opevněné galské oppidum. Vznik oppida je datován na konec 3. století př. n. l. Jeho plocha činila 200 ha. V průběhu 1. století př. n. l. bylo hlavním sídlem kmene Aeduů. Oppidum se nacházelo na vrcholu výšiny , na hranicích dnešních francouzských departementů Nièvre a Saône-et-Loire, třicet kilometrů západně od města Autun. V současné době se zde nachází archeologické muzeum. V průběhu archeologických prací bylo objeveno opevnění, jehož délka dosahuje 5,5 kilometru. Nejstarší objevené artefakty dokládají přítomnost obyvatel na tomto oppidu již v mladší době kamenné. (cs)
- Bibracte, a Gallic oppidum or fortified settlement, was the capital of the Aedui and one of the most important hillforts in Gaul. It was situated near modern Autun in Burgundy, France. The material culture of the Aedui corresponded to the Late Iron Age La Tène culture. Jacques-Gabriel Bulliot initiated the first excavations at the site between 1867 and 1895. His nephew Joseph Déchelette, author of a famous Manuel d'Archéologie, continued the excavations between 1897 and 1907. On December 12, 2007, the site of Bibracte received the "Great Site of France" designation. (en)
- Bibracte war die Hauptstadt des gallischen Stammes der Haeduer (Aedui) vom Ende des zweiten Jahrhunderts v. Chr. bis zum Ende des ersten Jahrhunderts v. Chr. 58 v. Chr. war Bibracte Schauplatz der Schlacht bei Bibracte. Das Oppidum war das Machtzentrum der haeduischen Aristokratie und außerdem ein bedeutender Platz für Handwerk und Handel: Minen, Schmieden und Münzprägestätten drängten sich auf einer Fläche von 135 Hektar. (de)
- Bibracte estas gaŭla opidumo – fortikigita urbo -, ĉefurbo de aeduoj, plej grava fortikaĵo de tuta Gaŭlio. Ĝi situis proksime al Autun, en Burgundio, Francio. Proksime al la fortikaĵo okazis la batalo de Bibracte (58 a.K.), en kiu Julio Cezaro venkis la helvetojn. La gaŭloj nomumis Vercingetorix en 52 a.K. en Bibracte al gvidanto de la gaŭla alianco. Julio Cesaro finis en Bibracte la diktadon de sia verko De Bello Gallico. Kelkajn jarmilojn post la konkero de Gaŭlio fare de Romia Imperio, Bibracte senhomiĝis kaj loĝintoj translokiĝis en Autun, je distanco de 25 km. Ĉar la fortikaĵo ne estis superkonstruita, Bibracte estas grava arĥeologiejo por arĥeologoj. (eo)
- Bibracte fue la capital del pueblo celta de los heduos desde finales del siglo II a. C. hasta finales del siglo I a. C. Centro neurálgico del poder de la aristocracia hedua, fue también una importante ciudad comercial y artesanal donde se concentraban mineros, herreros y expertos en acuñar monedas, en una superficie de cerca de 135 hectáreas. Está catalogado como un Grand site national de Francia. (es)
- Bibracte était la capitale du peuple celte des Éduens, développée surtout au Ier siècle av. J.-C. Centre névralgique du pouvoir de l'aristocratie éduenne, c'était aussi un important lieu d'artisanat et de commerces où se côtoyaient mineurs, forgerons et frappeurs de monnaies, sur une superficie de près de 135 hectares. Ce site fait l’objet d’un classement au titre des monuments historiques depuis le 25 septembre 1984. Le 12 décembre 2007, le site de Bibracte reçoit le label « Grand site de France ». (fr)
- Bibracte adalah ibu kota dan oppidum (benteng) orang Aedui di Galia. Situs ini terletak di komune Saint-Léger-sous-Beuvray (Saône-et-Loire), Glux-en-Glenne dan Larochemillay di Departemen Nièvre dan di puncak . Situs ini juga terletak di pertemuan , Sine dan Loire. sendiri terdiri dari tiga puncak: Theurot de la Wivre dengan batunya, Theurot de la Roche dan Porrey yang merupakan puncak tertinggi. Di situs ini terdapat museum peradaban Keltik yang menunjukkan kehidupan di tempat ini. Semenjak tahun 2007, situs ini diurus dan dijaga oleh l'établissement public de coopération culturelle (EPCC) de Bibracte. (in)
- ビブラクテ（Bibracte）は、ハエドゥイ族の主たる居住地だったオッピドゥム（城塞都市）であり、ガリアでも最重要のヒルフォートだった。現代のフランスで言えば、ブルゴーニュのオータンの近くにあった。ハエドゥイ族の文化は鉄器時代後期のラ・テーヌ文化に属する。 紀元前58年ので、ガイウス・ユリウス・カエサルの軍がビブラクテの南16マイルの地点でヘルウェティイ族を打ち破った。紀元前52年、ウェルキンゲトリクスはビブラクテでガリア人連合のリーダーとなった。アレシアの戦いに勝利したカエサルが『ガリア戦記』を口述筆記させて完成させたのもビブラクテでのことだった。ローマがガリアを征服して数十年後、25キロメートルほど離れた場所にオータンが建設され、ビブラクテは放棄された。その後居住する者がいなかったため、ビブラクテはそのまま地中に保存され、現代になって発掘されることになった。 最初の発掘は、1867年から1895年にかけてワイン商人 Gabriel Bulliot が行った。その甥である Joseph Déchelette は1897年から1907年にかけて発掘を継続し、Manuel d'Archéologie という著作で知られるようになった。 (ja)
- Bibracte era un oppidum gallico o città fortificata, capitale degli Edui dalla fine del II alla fine del I secolo a.C., e una delle più importanti fortificazioni sommitali della Gallia. La cultura materiale espressa dal suo popolamento corrisponde a una facies protostorica della Tarda Età del Ferro, nota tra gli studiosi come Cultura di La Tène. Centro nevralgico del potere dell'aristocrazia edua, era anche un importante centro artigianale e commerciale dove, su una superficie di quasi 135 ettari, coabitavano minatori, fabbri e coniatori di moneta. (it)
- Bibracte – ufortyfikowane miasto (oppidum) celtyckie i stolica krainy Eduów (Aedui) z okresu do I w. p.n.e. Położone w Burgundii, na wzgórzu Mont Beuvray, leżącym na pograniczu współczesnych francuskich departamentów Nièvre i Saône-et-Loire i około stu kilometrów na południowy zachód od miasta Dijon. Obecnie mieści się tu muzeum archeologiczne (najbliższa miejscowość – Glux-en-Glenne – znajduje się około 4 km na północ od muzeum). Odsłonięte w wyniku prac archeologicznych mury mają 5,5 km obwodu. Powstanie oppidum jest datowane na koniec III w. p.n.e., jego powierzchnia wynosiła 200 ha. (pl)
- Bibracte var en keltisk befäst bosättning i det forntida Gallien. Bibracte grundlades på kullar som var bebodda till år 12 f. Kr. då byn härjades och övergavs. Befolkningen flyttade till slättlandet där de grundade Augustodunum, idag Autun. (sv)
- Бибракта (Бибракте) (Bibracte, греч. Βίβρακτα, Βίβραξ) — город и культовый центр галлов (кон. 1-го тыс. до н. э. — IV в. н. э.), ныне городище у города Отен (Франция). Бибракта сыграла важную роль во время римского завоевания: именно в Бибракте в 58 г. до н. э. собрался совет галлов, чтобы просить Цезаря вмешаться в действия Ариовиста, и, когда в 52 г. до н. э. эдуи примкнули к Верцингеторигу, в Бибракте также собрался совет всей Галлии, избрав предводителя арвернов главнокомандующим. (ru)
- Бібракте (Бібракта, Бібракт, фр. Bibracte, дав.-гр. Βίβρακτα, Βίβραξ) — столиця кельтського народу Едуїв кінця II-го століття до н. е. й початку I-го століття до н. е., центр влади едуйської знаті, а також важливий ремісничий та торговий осередок, в якому на площі приблизно в 135 гектарів працювали гірники, ковалі та монетники. Бібракте розташована на території сучасної комуни Сен-Леже-су-Бевре у Морвані на схилах гори Бевре, що розділяє басейни Сони і Йонни, а також Луари і Сени. Гора Бевре має три вершини: Теро де ля Вівре, Теро де ля Рош та Порре, яка є найвищою з них. (uk)
|
