| dbo:abstract
|
- Els Decrets del President de la República (en txec: Dekrety presidenta republiky, en eslovac: Dekréty prezidenta republiky) i els Decrets Constitucionals del President de la República (en txec: Ústavní dekrety presidenta republiky, en eslovac: Ústavné dekréty prezidenta republiky), comunament coneguts com a Decrets de Beneš, van ser una sèrie de lleis promulgades pel govern a l'exili de Txecoslovàquia durant la Segona Guerra Mundial, en absència del Parlament de Txecoslovàquia per l'ocupació per l'Alemanya nazi. Van ser promulgats pel president Edvard Beneš entre el 21 de juliol de 1940 i el 27 d'octubre de 1945 i ratificats retroactivament per l'Assemblea Nacional de Txecoslovàquia interina el 6 de març de 1946. Avui dia, el terme s'utilitza sobretot per a una part dels decrets que tracten l'estatus dels alemanys i hongaresos en la Txecoslovàquia de la postguerra; aquestes disposicions s'han convertit en un símbol dels debats històrics sobre l'expulsió dels alemanys de Txecoslovàquia durant i després de la Segona Guerra Mundial i les seves ramificacions en la política actual. (ca)
- Benešovy dekrety, či též dekrety prezidenta republiky, je označení dekretů vydaných v exilu prezidentem Československé republiky Edvardem Benešem během druhé světové války a krátce po jejím skončení na osvobozeném území Československa po dobu, kdy nebylo možné vykonávat zákonodárnou moc skrze Národní shromáždění. (cs)
- Dekretoj de Edvard Beneš, prezidento de la respubliko, rilatas al nacia administrado de la posedaĵo de ĉeĥaj civitanoj de germana, hungara etna aparteno, perfiduloj kaj kunlaborantoj kaj al nevalideco de kelkaj posedaĵjuraj traktadoj el la tempo de la okupacio de Ĉeĥoslovakio. La dekretoj do celis ne nur puni kunlaborintojn de la germana okupacio, sed forpeli ĉiujn anojn de la nomitaj etnoj (nur esceptante antifaŝismajn aktivulojn). Temas pri aro de 143 dekretoj, dekretitaj parte dum ekzilo kaj parte post reveno, sed antaŭ la kreado de ĉeĥa parlamento, kiu post sia starigo aprobis la dekretojn. (eo)
- The Beneš decrees were a series of laws drafted by the Czechoslovak government-in-exile in the absence of the Czechoslovak parliament during the German occupation of Czechoslovakia in World War II. They were issued by President Edvard Beneš from 21 July 1940 to 27 October 1945 and retroactively ratified by the Interim National Assembly of Czechoslovakia on 6 March 1946. The decrees dealt with various aspects of the restoration of Czechoslovakia and its legal system, denazification, and reconstruction of the country. In journalism and political history, the term "Beneš decrees" refer to the decrees of the president and the ordinances of the Slovak National Council (SNR) concerning the status of ethnic Germans, Hungarians and others in postwar Czechoslovakia and represented Czechoslovakia's legal framework for the expulsion of Germans from Czechoslovakia. It was based on the international Potsdam agreement. As a result, almost all ethnic Germans and Hungarians whose ancestors had lived in Czechoslovakia for centuries prior to World War II or those who had settled there during the German occupation of Czechoslovakia lost their Czechoslovakian citizenship and property and were expelled from their homes. Some of them died during the expulsion process which took place during the late 1940s. The Beneš decrees were enforced differently in different parts of the country with some decrees being valid only in Bohemia and Moravia, while the ordinances of SNR were enforced in Slovakia. The decrees remain politically controversial in both the Czech Republic and Slovakia. They were never repealed and are still used to confiscate property from Hungarians in Slovakia on the grounds that their ancestors should have lost their property. (en)
- Los Decretos del Presidente de la República (en checo: Dekrety presidenta republiky, en eslovaco: Dekréty prezidenta republiky) y los Decretos Constitucionales del Presidente de la República (en checo: Ústavní dekrety presidenta republiky, en eslovaco: Ústavné dekréty prezidenta republiky), comúnmente conocidos como Decretos de Beneš, fueron una serie de leyes promulgadas por el gobierno en el exilio de Checoslovaquia durante la Segunda Guerra Mundial, en ausencia del Parlamento de Checoslovaquia por la ocupación de Checoslovaquia por la Alemania nazi. Fueron promulgados por el presidente Edvard Beneš entre el 21 de julio de 1940 y el 27 de octubre de 1945 y ratificados retroactivamente por la interina el 6 de marzo de 1946. Hoy en día, el término se utiliza con mayor frecuencia para una parte de los decretos que tratan el estatus de los alemanes étnicos (alemanes de los Sudetes) y húngaros en la Checoslovaquia de la posguerra; estas disposiciones se han convertido en un símbolo de los debates históricos sobre la expulsión de alemanes de Checoslovaquia durante y después de la Segunda Guerra Mundial y sus ramificaciones en la política actual. (es)
- Als Beneš-Dekrete werden 143 Dekrete des Präsidenten der Republik bezeichnet, die während der deutschen Besetzung der Tschechoslowakei im Zweiten Weltkrieg von der Exilregierung in London und später von der Nachkriegsregierung erlassen wurden. Sie wurden am 28. März 1946 von der provisorischen tschechoslowakischen Nationalversammlung gebilligt. Die oftmals verwendete Bezeichnung dieser Verordnungen als „Beneš-Dekrete“ ist vereinfachend, wenn nicht irreführend – die Dekrete des Staatspräsidenten wurden von den Exilregierungen beziehungsweise der ersten Nachkriegsregierung Zdeněk Fierlingers insgesamt vorbereitet und nicht nur von Edvard Beneš selbst erlassen. (de)
- Les décrets du président de la République (dekrety presidenta republiky), plus connus sous le terme de décrets Beneš, sont des décrets promulgués par Edvard Beneš, alors président du Gouvernement en exil tchécoslovaque, en l'absence de ratification par le parlement tchécoslovaque dissous. Les décrets Beneš, lorsqu’ils sont évoqués, le sont en premier lieu en ce qui concerne l’expropriation et l’expulsion des Allemands des Sudètes et d'une partie des Hongrois de Slovaquie à la fin de la Seconde Guerre mondiale. (fr)
- Dekret-dekret Presiden Republik (bahasa Ceska: Dekrety presidenta republiky), yang lebih umum dikenal dengan sebutan dekret-dekret Beneš, adalah sejumlah undang-undang yang dirumuskan oleh pemerintahan Cekoslowakia dalam pengasingan tanpa keterlibatan parlemen Cekoslowakia selama periode pendudukan Jerman di Cekoslowakia. Dekret-dekret ini dikeluarkan oleh Presiden Edvard Beneš antara 21 Juli 1940 hingga 27 Oktober 1945, dan secara retroaktif diratifikasi oleh Dewan Nasional Sementara Cekoslowakia pada 6 Maret 1946. Peran dekret-dekret ini dalam sejarah saat ini masih diperdebatkan; namun, dekret-dekret ini dikenal karena beberapa bagian mengatur status orang beretnis Jerman, Hongaria, dan pengkhianat di Cekoslowakia setelah Perang Dunia II berakhir. Dekret-dekret tersebut memfasilitasi Pasal 12 Persetujuan Potsdam dengan memberikan kerangka hukum nasional bagi penghapusan status kewarganegaraan dan penyitaan properti tiga juta orang Jerman dan Hongaria. (in)
- ベネシュ布告（ベネシュふこく、チェコ語: Benešovy dekrety、スロバキア語: Benešove dekréty）とは、第二次世界大戦期にチェコスロバキア亡命政府が議会の採決なしに発令施行した一連の共和国大統領令 (Dekrety presidenta republiky) の総称である。現在では戦後のチェコスロバキアにおけるドイツ人やハンガリー人の地位に関する大統領令を指すことが多い。 (ja)
- I decreti Beneš, ufficialmente, in lingua ceca dekrety prezidenta republiky, in italiano "decreti del presidente della repubblica", sono una serie di leggi emanate da Edvard Beneš che era, durante la seconda guerra mondiale, presidente in esilio della Cecoslovacchia occupata. In assenza della ratifica da parte del Parlamento cecoslovacco, le leggi venivano emendate dal governo in esilio della Cecoslovacchia. I decreti Beneš sono le prime leggi che ratificano l'esproprio dei beni e l'espulsione dei tedeschi dei Sudeti e degli dai territori della Cecoslovacchia. I decreti possono essere divisi in tre gruppi:
* 1940-1944: decreti ratificati durante il governo in esilio a Londra, riguardanti soprattutto la formazione del governo in esilio, l'esercito e la sua formazione
* 1943-1945: organizzazione del controllo dei territori della Cecoslovacchia liberata
* fine 1945: decreti finalizzati all'espulsione delle minoranze tedesche e magiare. (it)
- Onder de naam Beneš-decreten zijn 143 Decreten van de president van de republiek (Tsjechisch: Dekrety presidenta republiky) bekend die zijn uitgevaardigd door de Tsjechoslowaakse regering onder Edvard Beneš tot de benoeming van de voorlopige Nationale Vergadering op 21 oktober 1945. Deze decreten werden door de provisorische Nationale Vergadering van 28 maart 1946 geratificeerd. Acht van de 143 decreten vormden de basis voor de etnische zuivering die Tsjechoslowakije na de Tweede Wereldoorlog doorvoerde. Bij deze etnische zuivering werden 3 miljoen Duitsers en Hongaren onteigend en uit Tsjechoslowakije verdreven. Onder de bepalingen van de decreten vielen de volgende groepen:
* degenen die bij de laatste Tsjechoslowaakse volkstelling van 1930 hadden aangegeven Duitser of Hongaar te zijn;
* degenen die door het Verdrag van München in 1938 op grond van de annexatie van hun woonplaatsen, in het Duitse Rijk waren komen te wonen en daar het Duitse staatsburgerschap was opgelegd;
* degenen die tussen 1938 en 1945 wonend op het grondgebied van het toen opgeheven Tsjechoslowakije, in het Protectoraat Bohemen en Moravië en de Republiek Slowakije, het Duitse staatsburgerschap hadden aangenomen. De decreten gingen uit van een collectieve schuld op etnische en meer specifiek op taalbasis en troffen dus ook Duitstalige antifascisten en Joden. Zij konden een aanvraag indienen om te mogen blijven en moesten daarvoor hun onschuld en loyaliteit aan Tsjechoslowakije bewijzen in gepleegd actief verzet tegen de Duitse autoriteiten. De Joden die bij de volkstelling van 1930 hadden aangegeven Duitser te zijn vielen weliswaar ook onder de bepalingen van de Beneš-decreten, maar op 13 september 1946 werd na internationaal protest een uitzondering ingelast voor degenen die onder de Neurenberger rassenwetten als Jood golden. Ook etnische Tsjechen die in de door Duitsland, in 1938, geannexeerde gebieden (het Sudetenland) woonden en zich er op beriepen dat zij gedwongen waren geweest om de Duitse nationaliteit aan te nemen, konden herstel van hun Tsjechische nationaliteit aanvragen, en na te leveren bewijs dat zij niet hadden samengewerkt met Duitse autoriteiten, gevrijwaard worden van de bepalingen van de decreten.Naast de onteigening van vermogen verplichtten de decreten Duitsers en Hongaren tot het moment van hun uitwijzing ook tot dwangarbeid. Alle Duitse culturele en onderwijsorganisaties werden opgeheven en hun bezittingen geconfisqueerd, waaronder de Duitstalige hogescholen in Praag en Brno (Brünn). De Beneš-decreten zijn ook na de Fluwelen Revolutie niet herroepen, omdat een herroeping dan zou betekenen dat de verdrevenen en hun nakomelingen dan aanspraken konden gaan doen op achtergelaten bezit. Het Slowaakse parlement bekrachtigde op 20 september 2007 daarom de decreten, hetgeen door Sudeten-Duitsers in Duitsland en de Hongaarse minderheid in Slowakije tevergeefs werd aangeklaagd. De Tsjechische regering heeft voor haar ondertekening van het Verdrag van Lissabon van 2007 een extra bepaling afgedwongen waarin het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie voor Tsjechië buiten werking wordt verklaard ten aanzien van de onteigeningen in het kader van de Beneš-decreten. (nl)
- Dekrety Beneša, dekrety Benesza – seria aktów prawnych wydanych przez rząd Republiki Czechosłowackiej na uchodźstwie w latach 1940–1945, w okresie nieistnienia parlamentu podczas okupacji niemieckiej w okresie II wojny światowej. Wszystkie dekrety otrzymywały kontrasygnatę prezydenta republiki Edvarda Beneša i stąd też powszechnie nazywane są dekretami Beneša. Najbardziej znane z nich zostały wydane w 1945 i dotyczyły całkowitej konfiskaty mienia Niemców sudeckich oraz części Węgrów, pozbawienia ich obywatelstwa czechosłowackiego oraz przymusowego wysiedlenia ponad 3 milionów Niemców do amerykańskiej strefy okupacyjnej i Austrii oraz przeszło 100 tysięcy Węgrów na Węgry. Znaczenie dekretów jest przedmiotem ożywionej debaty historyków oraz znawców prawa międzynarodowego. Powraca także w debacie politycznej, szczególnie w Bawarii (wśród środowisk wypędzonych) oraz na Węgrzech. Przez wiele lat dekrety Benesza – zwłaszcza ich część określająca nowy status prawny zdecydowanej większości niemieckich i części węgierskich obywateli Czechosłowacji – stanowiły główną przeszkodę w normalizacji stosunków między Czechosłowacją (potem Czechami i Słowacją) z jednej strony, a Niemcami i Węgrami z drugiej. Dekrety stanowiły podwaliny prawne pod przymusowe wysiedlenie Niemców sudeckich oraz Węgrów z ziem, na których mieszkali od wieków, na zasadzie odpowiedzialności zbiorowej. Z wyjątkiem dwóch aktów prawnych, 89 dekretów (razem z przepisami wykonawczymi) pozostaje w mocy zarówno w prawodawstwie Czech (nieprzerwanie od 1 stycznia 1993), jak i Słowacji (odpowiednio). Oba państwa powstałe po rozpadzie Czechosłowacji utrzymują niezmienne stanowisko, że odwołanie dekretów stanowiłoby przekreślenie wyników II wojny światowej. (pl)
- Decretos de Beneš é um termo popular (oficialmente eles são chamados de Decretos do Presidente da República - dekrety presidenta republiky) para uma série de leis criadas pelo governo em exílio da Tchecoslováquia durante a Segunda Guerra Mundial na ausência do parlamento tchecoslovaco. Hoje, o termo é mais freqüentemente utilizado para a parte dos decretos que lidam com o estatuto de alemães e húngaros na Tchecoslováquia do pós-guerra; estas provisões se tornaram símbolo de debates históricos sobre a expulsão dos alemães da Tchecoslováquia durante e após a Segunda Guerra Mundial e suas ramificações na política atual. (pt)
- Декре́ты Бе́неша (чеш. Benešovy dekrety) — 143 декрета, призванные обеспечить послевоенное конституционное устройство Чехословакии, принятые чехословацким правительством (включая период его существования в изгнании) во главе с президентом Эдвардом Бенешем в 1940—1945 гг. и ратифицированные парламентом Чехословакии в 1946 году. В настоящее время термин чаще всего применяется к ряду декретов о лишении гражданства и имущества немецкого и венгерского населения Чехословакии, что привело, в частности, к изгнанию немцев из Чехословакии. (ru)
- Benešdekreten, eller formellt Dekret från republikens president (tjeckiska: dekrety presidenta republiky), benämns 143 dekret som utfärdades av den tjeckoslovakiska presidenten Edvard Beneš i sin exil i London under andra världskriget. Enligt dekreten kunde bland annat all egendom tas ifrån etniska tyskar och ungrare, eftersom de kollektivt räknades som kollaboratörer till Nazityskland. I dekreten stadgas även förlust av medborgarskap, tvångsarbete för arbetsföra tyskar, internering av vissa tyskar med mera. Benešdekreten är fortsatt gällande, trots växande protester från Tyskland, Österrike och Ungern. I februari 2002 röstade dock ett enhälligt tjeckiskt parlament för att behålla Benešdekreten samt bekräfta dem som en del av den tjeckiska lagstiftningen. Inför Tjeckiens EU-anslutning menade kritiker att dekretens bevarande rättfärdigade kollektiv bestraffning och etnisk rensning och att den inte är förenlig med en EU-stats lagstiftning. Enligt Köpenhamnskriterierna för medlemskap i EU krävs mänskliga rättigheter och skydd för minoriteter i kandidatländerna. Att ge tillbaka mark och egendom till sudettyskar, skulle innebära att tjecker berövades ägor som de nu haft i generationer. Dock har sudettyskarna en 700-årig anknytning till områdena. Inför Lissabonfördragets undertecknande 2009 krävde Tjeckiens president Václav Klaus ett tillägg om Benešdekretens fortsatta giltighet och fortbestånd till rättighetsstadgarna i fördraget. (sv)
- 贝尼斯法令或贝奈斯法令（Benešovy dekrety）是第二次世界大战期间，捷克斯洛伐克流亡政府在捷克斯洛伐克国会缺席期间通过的一系列法律的通行称谓（正式名称为共和国总统法令，dekrety presidenta republiky）。今天，该法令中涉及德意志人和匈牙利人在战后捷克斯洛伐克地位的部分仍被经常使用，这些条款已经成为二战期间和战后德意志人从捷克斯洛伐克逃亡和被逐这一争议性历史事件及其今日政治后果的标志。 这些法令由愛德華·贝尼斯於 1940 年 7 月 21 日至 1945 年 10 月 27 日頒布，並於 1946 年 3 月 6 日由追溯批准。 這些法令涉及恢復捷克斯洛伐克及其法律制度、去納粹化和國家重建的各個方面。在新聞和政治史中，“貝尼斯法令”一詞是指總統法令和斯洛伐克國民議會關於戰後捷克斯洛伐克的德裔、和其他族裔的地位的法令，代表了捷克斯洛伐克的法律框架。它基於國際波茨坦協議，规定將德國人全部驅逐出捷克斯洛伐克。 法令的结果就是，幾乎所有的捷克斯洛伐克土地上的德國人和匈牙利人，即使其祖先在二戰前已經在此生活了幾個世紀，或者在德國占領捷克斯洛伐克期間定居在那裡的人都失去了捷克斯洛伐克的公民身份和財產，並被尽数逐出家園。他們中的一些人在1940年代後期的驅逐過程中死亡。 贝尼斯法令在該國不同地區的執行方式不同，其中一些法令僅在波希米亞和摩拉維亞有效，而Slovak National Council (Slovak: Slovenská národná rada (SNR)) 法令則在斯洛伐克執行。 這些法令在捷克共和國和斯洛伐克仍然存在政治爭議，但是它們從未被廢除，仍然被用來沒收的財產。 (zh)
- Декрети президента республіки (чеськ. Dekrety presidenta republiky, словац. Dekréty prezidenta republiky) та Конституційні декрети президента республіки (чеськ. Ústavní dekrety presidenta republiky, словац. Ústavné dekréty prezidenta republiky); більш відомі як Декрети Бенеша — це низка законів, підготовлених чехословацьким урядом у вигнанні за відсутності парламенту Чехословаччини під час німецької окупації країни у Другій світовій війні. У цілому видано 143 декрети. Декрети стосувалися різних аспектів відновлення Чехословаччини та її правової системи, денацифікації та реконструкції країни. У журналістиці та політичній історії термін «декрети Бенеша» відноситься до декретів президента та декретів Словацької національної ради (SNR) щодо статусу етнічіх німців та угорців та інших у післявоєнній Чехословаччині. Вони представляли правову основу Чехословаччини для вигнання німців з Чехословаччини. Як результат, майже всі етнічні німці та угорці, предки яких століттями до Другої світової війни жили в Чехословаччині або ті, хто оселився там під час німецької окупації Чехословаччини, втратили чехословацьке громадянство і майно та були вислані з домівок. Деякі з них загинули під час вигнання, що відбулося наприкінці 1940-х років. Декрети Бенеша застосовувалися по-різному в різних частинах країни, деякі декрети діють лише в Богемії та Моравії, тоді як постанови SNR застосовуються у Словаччині. Декрети залишаються політично суперечливими як у Чехії, так і в Словаччині. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Benešovy dekrety, či též dekrety prezidenta republiky, je označení dekretů vydaných v exilu prezidentem Československé republiky Edvardem Benešem během druhé světové války a krátce po jejím skončení na osvobozeném území Československa po dobu, kdy nebylo možné vykonávat zákonodárnou moc skrze Národní shromáždění. (cs)
- Les décrets du président de la République (dekrety presidenta republiky), plus connus sous le terme de décrets Beneš, sont des décrets promulgués par Edvard Beneš, alors président du Gouvernement en exil tchécoslovaque, en l'absence de ratification par le parlement tchécoslovaque dissous. Les décrets Beneš, lorsqu’ils sont évoqués, le sont en premier lieu en ce qui concerne l’expropriation et l’expulsion des Allemands des Sudètes et d'une partie des Hongrois de Slovaquie à la fin de la Seconde Guerre mondiale. (fr)
- ベネシュ布告（ベネシュふこく、チェコ語: Benešovy dekrety、スロバキア語: Benešove dekréty）とは、第二次世界大戦期にチェコスロバキア亡命政府が議会の採決なしに発令施行した一連の共和国大統領令 (Dekrety presidenta republiky) の総称である。現在では戦後のチェコスロバキアにおけるドイツ人やハンガリー人の地位に関する大統領令を指すことが多い。 (ja)
- Decretos de Beneš é um termo popular (oficialmente eles são chamados de Decretos do Presidente da República - dekrety presidenta republiky) para uma série de leis criadas pelo governo em exílio da Tchecoslováquia durante a Segunda Guerra Mundial na ausência do parlamento tchecoslovaco. Hoje, o termo é mais freqüentemente utilizado para a parte dos decretos que lidam com o estatuto de alemães e húngaros na Tchecoslováquia do pós-guerra; estas provisões se tornaram símbolo de debates históricos sobre a expulsão dos alemães da Tchecoslováquia durante e após a Segunda Guerra Mundial e suas ramificações na política atual. (pt)
- Декре́ты Бе́неша (чеш. Benešovy dekrety) — 143 декрета, призванные обеспечить послевоенное конституционное устройство Чехословакии, принятые чехословацким правительством (включая период его существования в изгнании) во главе с президентом Эдвардом Бенешем в 1940—1945 гг. и ратифицированные парламентом Чехословакии в 1946 году. В настоящее время термин чаще всего применяется к ряду декретов о лишении гражданства и имущества немецкого и венгерского населения Чехословакии, что привело, в частности, к изгнанию немцев из Чехословакии. (ru)
- Els Decrets del President de la República (en txec: Dekrety presidenta republiky, en eslovac: Dekréty prezidenta republiky) i els Decrets Constitucionals del President de la República (en txec: Ústavní dekrety presidenta republiky, en eslovac: Ústavné dekréty prezidenta republiky), comunament coneguts com a Decrets de Beneš, van ser una sèrie de lleis promulgades pel govern a l'exili de Txecoslovàquia durant la Segona Guerra Mundial, en absència del Parlament de Txecoslovàquia per l'ocupació per l'Alemanya nazi. Van ser promulgats pel president Edvard Beneš entre el 21 de juliol de 1940 i el 27 d'octubre de 1945 i ratificats retroactivament per l'Assemblea Nacional de Txecoslovàquia interina el 6 de març de 1946. (ca)
- The Beneš decrees were a series of laws drafted by the Czechoslovak government-in-exile in the absence of the Czechoslovak parliament during the German occupation of Czechoslovakia in World War II. They were issued by President Edvard Beneš from 21 July 1940 to 27 October 1945 and retroactively ratified by the Interim National Assembly of Czechoslovakia on 6 March 1946. (en)
- Dekretoj de Edvard Beneš, prezidento de la respubliko, rilatas al nacia administrado de la posedaĵo de ĉeĥaj civitanoj de germana, hungara etna aparteno, perfiduloj kaj kunlaborantoj kaj al nevalideco de kelkaj posedaĵjuraj traktadoj el la tempo de la okupacio de Ĉeĥoslovakio. La dekretoj do celis ne nur puni kunlaborintojn de la germana okupacio, sed forpeli ĉiujn anojn de la nomitaj etnoj (nur esceptante antifaŝismajn aktivulojn). (eo)
- Als Beneš-Dekrete werden 143 Dekrete des Präsidenten der Republik bezeichnet, die während der deutschen Besetzung der Tschechoslowakei im Zweiten Weltkrieg von der Exilregierung in London und später von der Nachkriegsregierung erlassen wurden. Sie wurden am 28. März 1946 von der provisorischen tschechoslowakischen Nationalversammlung gebilligt. (de)
- Los Decretos del Presidente de la República (en checo: Dekrety presidenta republiky, en eslovaco: Dekréty prezidenta republiky) y los Decretos Constitucionales del Presidente de la República (en checo: Ústavní dekrety presidenta republiky, en eslovaco: Ústavné dekréty prezidenta republiky), comúnmente conocidos como Decretos de Beneš, fueron una serie de leyes promulgadas por el gobierno en el exilio de Checoslovaquia durante la Segunda Guerra Mundial, en ausencia del Parlamento de Checoslovaquia por la ocupación de Checoslovaquia por la Alemania nazi. Fueron promulgados por el presidente Edvard Beneš entre el 21 de julio de 1940 y el 27 de octubre de 1945 y ratificados retroactivamente por la interina el 6 de marzo de 1946. (es)
- Dekret-dekret Presiden Republik (bahasa Ceska: Dekrety presidenta republiky), yang lebih umum dikenal dengan sebutan dekret-dekret Beneš, adalah sejumlah undang-undang yang dirumuskan oleh pemerintahan Cekoslowakia dalam pengasingan tanpa keterlibatan parlemen Cekoslowakia selama periode pendudukan Jerman di Cekoslowakia. Dekret-dekret ini dikeluarkan oleh Presiden Edvard Beneš antara 21 Juli 1940 hingga 27 Oktober 1945, dan secara retroaktif diratifikasi oleh Dewan Nasional Sementara Cekoslowakia pada 6 Maret 1946. (in)
- I decreti Beneš, ufficialmente, in lingua ceca dekrety prezidenta republiky, in italiano "decreti del presidente della repubblica", sono una serie di leggi emanate da Edvard Beneš che era, durante la seconda guerra mondiale, presidente in esilio della Cecoslovacchia occupata. In assenza della ratifica da parte del Parlamento cecoslovacco, le leggi venivano emendate dal governo in esilio della Cecoslovacchia. I decreti Beneš sono le prime leggi che ratificano l'esproprio dei beni e l'espulsione dei tedeschi dei Sudeti e degli dai territori della Cecoslovacchia. (it)
- Dekrety Beneša, dekrety Benesza – seria aktów prawnych wydanych przez rząd Republiki Czechosłowackiej na uchodźstwie w latach 1940–1945, w okresie nieistnienia parlamentu podczas okupacji niemieckiej w okresie II wojny światowej. Wszystkie dekrety otrzymywały kontrasygnatę prezydenta republiki Edvarda Beneša i stąd też powszechnie nazywane są dekretami Beneša. (pl)
- Onder de naam Beneš-decreten zijn 143 Decreten van de president van de republiek (Tsjechisch: Dekrety presidenta republiky) bekend die zijn uitgevaardigd door de Tsjechoslowaakse regering onder Edvard Beneš tot de benoeming van de voorlopige Nationale Vergadering op 21 oktober 1945. Deze decreten werden door de provisorische Nationale Vergadering van 28 maart 1946 geratificeerd. Onder de bepalingen van de decreten vielen de volgende groepen: (nl)
- Benešdekreten, eller formellt Dekret från republikens president (tjeckiska: dekrety presidenta republiky), benämns 143 dekret som utfärdades av den tjeckoslovakiska presidenten Edvard Beneš i sin exil i London under andra världskriget. Enligt dekreten kunde bland annat all egendom tas ifrån etniska tyskar och ungrare, eftersom de kollektivt räknades som kollaboratörer till Nazityskland. I dekreten stadgas även förlust av medborgarskap, tvångsarbete för arbetsföra tyskar, internering av vissa tyskar med mera. (sv)
- Декрети президента республіки (чеськ. Dekrety presidenta republiky, словац. Dekréty prezidenta republiky) та Конституційні декрети президента республіки (чеськ. Ústavní dekrety presidenta republiky, словац. Ústavné dekréty prezidenta republiky); більш відомі як Декрети Бенеша — це низка законів, підготовлених чехословацьким урядом у вигнанні за відсутності парламенту Чехословаччини під час німецької окупації країни у Другій світовій війні. У цілому видано 143 декрети. Декрети залишаються політично суперечливими як у Чехії, так і в Словаччині. (uk)
- 贝尼斯法令或贝奈斯法令（Benešovy dekrety）是第二次世界大战期间，捷克斯洛伐克流亡政府在捷克斯洛伐克国会缺席期间通过的一系列法律的通行称谓（正式名称为共和国总统法令，dekrety presidenta republiky）。今天，该法令中涉及德意志人和匈牙利人在战后捷克斯洛伐克地位的部分仍被经常使用，这些条款已经成为二战期间和战后德意志人从捷克斯洛伐克逃亡和被逐这一争议性历史事件及其今日政治后果的标志。 这些法令由愛德華·贝尼斯於 1940 年 7 月 21 日至 1945 年 10 月 27 日頒布，並於 1946 年 3 月 6 日由追溯批准。 這些法令涉及恢復捷克斯洛伐克及其法律制度、去納粹化和國家重建的各個方面。在新聞和政治史中，“貝尼斯法令”一詞是指總統法令和斯洛伐克國民議會關於戰後捷克斯洛伐克的德裔、和其他族裔的地位的法令，代表了捷克斯洛伐克的法律框架。它基於國際波茨坦協議，规定將德國人全部驅逐出捷克斯洛伐克。 這些法令在捷克共和國和斯洛伐克仍然存在政治爭議，但是它們從未被廢除，仍然被用來沒收的財產。 (zh)
|
