About: Hermeticism

An Entity of Type: Food, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Hermeticism, or Hermetism, is a philosophical system that is primarily based on the purported teachings of Hermes Trismegistus (a legendary Hellenistic combination of the Greek god Hermes and the Egyptian god Thoth). These teachings are contained in the various writings attributed to Hermes (the Hermetica), which were produced over a period spanning many centuries (c. 300 BCE – 1200 CE), and may be very different in content and scope.

Property Value
dbo:abstract
  • L'hermetisme és l'estudi i la pràctica de la filosofia oculta i màgica, relacionada amb els escrits atribuïts a Hermes Trismegist (Hermes Tres vegades Gran), una divinitat sincrètica que combina aspectes de la mitologia del déu grec Hermes i el déu egipci Thoth. Aquestes creences van influir en la saviesa oculta a Europa en el Renaixement, quan van ser reviscudes per figures com Giordano Bruno i Marsilio Ficino. Per la dificultat d'interpretació i incomprensibilitat de molts texts d'aquest corrent filosòfic, hermetisme i hermètic va esdevenir sinónim d'incomprensible. L'hermetisme filosòfic s'erigeix sobre la base d'un conjunt d'escrits suposadament apareguts a Egipte sota el període de dominació romana (entre els segles I i IV dC), i posats sota l'advocació d'Hermes Trismegist. Probablement, l'hermetisme sigui l'«ntent hel·lènic» de sistematitzar filosòficament part de les doctrines religioses i místiques de la cultura egípcia (encara que no s'ha de descartar altres influències orientals, com la israeliana, per exemple). Així mateix, és molt probable que aquesta sistematització filosòfica es dugués a terme sobre la base d'altres escrits anteriors de ciències ocultes (l'anomenat hermetisme tècnic o popular). (ca)
  • Hermetismus, hermetika či hermetická nauka je starověká, až do současné doby živá a ne zcela jednotná duchovně-nauková tradice. Jde o druh esoterismu a současně o filozofický směr. Název pochází od základního řecko-egyptského díla Corpus Hermeticum, za jehož autora je považován mytický egyptský mudrc Hermes Trismegistos, snad pozdější antická podoba staroegyptského boha Thovta ztotožněná s řeckým Hermem. Z hermetické nauky odvozuje svůj původ také alchymie. (cs)
  • Ο ερμητισμός είναι ένα μεταφυσικό σύστημα και ένα σώμα συστηματοποιημένων μαγικών, , αστρολογικών και αλχημικών πρακτικών, το οποίο ανάγεται στις απόκρυφες διδασκαλίες του μυθολογικού Ερμή του Τρισμέγιστου, μίας θεότητας που αποτελούσε συγχώνευση του ελληνικού Ερμή με τη σεληνιακή αιγυπτιακή θεότητα Θωθ. Συνολικά μπορεί να ειπωθεί ότι ο ερμητισμός, του οποίου η διαμόρφωση ξεκίνησε κατά το 2ο αιώνα π. Χ. και ολοκληρώθηκε περί το 2ο αιώνα μ. Χ., αποτέλεσε μία εκλεκτική απάντηση στην ξένη κατοχή της Αιγύπτου, η οποία προσάρμοσε και μετασχημάτισε πολλαπλά ρεύματα ιδεών (αιγυπτιακή θρησκεία, μυστηριακές λατρείες, ελληνιστική μαγεία, πλατωνισμός, ιουδαϊσμός) σε ένα συνεκτικό φιλοσοφικό σύστημα αποδεκτό από τον εγχώριο πληθυσμό και αντιπροσωπευτικό της εποχής του· μίας εποχής όπου άρχισαν να επικρατούν στο ευρύ κοινό η αναζήτηση του , η και ένας μαγικός τρόπος σκέψης.Ο Αρχαίος και Αρχέγονος Ανατολικός Τύπος Μισραϊμ-Μέμφις είναι ένα Τεκτονικό Τάγμα που βασίζεται στις διδασκαλίες του Ερμή του Τρισμέγιστου. (el)
  • الهرمسية (بالإنجليزية: Hermeticism) هي تقليد ديني وفلسفي مستقاة من كتاب منحول ينسب إلى هرمس (المثلث العظمة) والتي أثرت على التعاليم الباطنية الغربية بشكل كبير والتي تعتبر من أهم العوامل خلال عصري النهضة والإصلاح. يزعم هذا التقليد أنه مستقًى من ، وهو المبدأ الذي يؤمن بوجود لاهوت واحد حقيقي أعطى للإنسان في الزمن الغابر ومنه تطورت بقية الأديان. معظم أهمية الهرمسية هي في تأثيرها الكبير في ظهور ونمو الفكر العلمي بين سنة 1300 و 1600 ب.م. فالأهمية التي أعطتها لفهم والتحكم بالطبيعة جعلت العلماء يهتمون بعالم السحر ومؤثراته مثل الخيمياء والتنجيم، والتي اعتقد بالقدرة على امتحان الطبيعة عن طريق التجارب. وبالتالي، فإن الكتابات حول هرمس جذبت اهتمام العلماء. (ar)
  • La hermetikismo (kojnea greka lingvo ἑρμητική τέχνη, "la hermetika arto") stas kolektiva esprimo por religiaj kaj esoteraj ideoj kaj praktikoj kiuj proksime interrilatas kiel konataj tra tekstoj de la unuaj jarcentoj a.D. (la antikva epoko) precipe en la orienta mediteranea mondo. Hermetikismo estas nomata laŭ la helena dio Hermeso, kiu en la malfrua antikva epoko ricevis la kromonomon Trismegisto ("trifoje plej granda Hermeso"). La helenoj identigis tiun dion kun la egipta dio Toto. La hermetikismo ekestis dum la helena-romia epoko de antikva Egiptio, inter la jaroj 100 kaj 300 post Kristo. Dum tiu tempo kaj parte ĝis la nuntempo, la vorto konsideriĝis sinonimo por Alkemio. La idearo estas influita de persa, babilona kaj judaj elementoj, kaj de platonismaj, novplatonismaj kaj stoikismaj konceptoj. Ĉar oni dum la mezepoko opiniis, ke Hermeso Trismegisto estis egiptia klerulo dum la tempo de Moseo, kaj opiniis lin fondinto de la helena filozofio, la hermetikismaj tekstoj konsideriĝis fonto de la prisca sapientia (plej pura saĝeco). Inter la bazaj verkoj de hermetikismo konsideriĝas la "Corpus Hermeticum", la "Asklepio-dialogo" kaj la "smaragdaj tabuloj". Pli postaj gravaj tekstoj, kiuj referencis al tiuj tri bazaj verkoj, nomiĝas "Picatrix" kaj "Kybalion". La hermetikismo regis la natursciencan mondkoncepton ĝis la 17-a jarcento kaj influis la okultismon de okcidentaj misteremuloj. (eo)
  • Hermetik (auch Hermetismus und Hermetizismus) ist die neuzeitliche Bezeichnung für eine antike, vor allem in der Renaissance stark nachwirkende religiös-philosophische Offenbarungslehre. Der Name bezieht sich auf die mythische Gestalt des Hermes Trismegistos (altgriechisch Ἑρμῆς Τρισμέγιστος Hermḗs Trismégistos), des „dreifach größten Hermes“, der als der Wissensspender galt. Dabei handelt es sich um eine im ägyptischen Hellenismus entstandene synkretistische Verschmelzung des griechischen Gottes Hermes mit Thot, der in der ägyptischen Mythologie und Religion der Gott der Weisheit und der Wissenschaft ist. Allerdings erscheint Hermes in manchen Texten nicht als Urheber der Offenbarung, sondern als deren menschlicher Empfänger und Verkünder. In der Römischen Kaiserzeit gewann die Lehre beträchtlichen Einfluss. Auf Mitteilungen des Hermes Trismegistos wurde der Inhalt vieler verschiedenartiger Schriften zurückgeführt. Sie werden in der Forschung unter der Bezeichnung „Hermetica“ zusammengefasst. Diese heterogene Literatur zerfällt in zwei Gruppen: Neben theoretisch ausgerichteten Werken, die religiöses und philosophisches Lehrgut vermitteln, stehen praxisorientierte Schriften mit dem Anspruch, dem Leser nutzbare Kenntnisse über die Natur zu verschaffen. Die religiös-philosophische Hermetik gibt Erklärungen für die Entstehung und Beschaffenheit der Welt und erteilt Anweisungen für die Erlangung von Weisheit und die Läuterung und Erlösung der Seele. Die „technische“ Hermetik bezweckt Lebensmeisterung und Naturbeherrschung durch okkultes Wissen und Zauberei. Ihr Schrifttum beschreibt eine Vielzahl von magischen, astrologischen und alchemistischen Vorstellungen. In der Frührenaissance wurde das zuvor verschollene Corpus Hermeticum, eine Sammlung antiker hermetischer Offenbarungsschriften, entdeckt. Marsilio Ficino übersetzte es aus dem Griechischen ins Lateinische. Die Wirkung war stark und nachhaltig, denn viele Renaissance-Humanisten hielten Hermes Trismegistos für einen Verkünder altehrwürdiger Weisheitslehren aus der Zeit der alttestamentlichen Propheten. Man glaubte, dass seine Lehren mit dem christlichen Glauben vereinbar seien und diesem sogar eine Stütze bieten könnten. Der humanistischen Hermesverehrung wurde jedoch die Grundlage entzogen, als Isaac Casaubon 1614 die kaiserzeitliche Entstehung des angeblich uralten Corpus nachwies. Dennoch faszinierten die hermetischen Offenbarungen weiterhin in okkultistischen und esoterischen Kreisen. Die moderne Forschung fragt nach der Herkunft des Gedankenguts und befasst sich mit der Einbettung der Hermetik in den Gesamtzusammenhang der kaiserzeitlichen Kulturgeschichte. Hervorgehoben werden die altägyptischen Wurzeln und die Bezüge zum Platonismus. Ein oft erörtertes Thema ist das Verhältnis zwischen der Weltdeutung der religiös-philosophischen Offenbarungen und den okkulten Techniken des „populären“ Hermetismus. Dabei geht es um den Zusammenhang zwischen den beiden Hauptelementen der Hermetik: der Weisheitssuche einer gebildeten Elite und dem Interesse breiterer Schichten an handfesten magischen Machtmitteln. Es hat sich gezeigt, dass eine saubere Trennung zwischen philosophischer und technischer Hermetik nicht möglich und unhistorisch ist; vielmehr gibt es gewichtige Überschneidungen. (de)
  • Hermeticism, or Hermetism, is a philosophical system that is primarily based on the purported teachings of Hermes Trismegistus (a legendary Hellenistic combination of the Greek god Hermes and the Egyptian god Thoth). These teachings are contained in the various writings attributed to Hermes (the Hermetica), which were produced over a period spanning many centuries (c. 300 BCE – 1200 CE), and may be very different in content and scope. One of the most common uses of the label is to refer to the religio-philosophical system propounded by a specific subgroup of Hermetic writings known as the 'philosophical' Hermetica, the most famous of which is the Corpus Hermeticum (a collection of seventeen Greek Hermetic treatises written between c. 100 and c. 300 CE). This specific, historical form of Hermetic philosophy is sometimes more restrictively called Hermetism, to distinguish it from the philosophies inspired by the many Hermetic writings of a completely different period and nature. A more open-ended term is Hermeticism, which may refer to a wide variety of philosophical systems drawing on Hermetic writings, or even merely on subject matter generally associated with Hermes (most notably, alchemy often went by the name of "the Hermetic art" or "the Hermetic philosophy"). The most famous use of the term in this broader sense is in the concept of Renaissance Hermeticism, which refers to the wide array of early modern philosophies inspired by, on the one hand, Marsilio Ficino's (1433–1499) and Lodovico Lazzarelli's (1447–1500) translation of the Corpus Hermeticum, and on the other, by Paracelsus' (1494–1541) introduction of a new medical philosophy drawing upon the 'technical' Hermetica (i.e., astrological, alchemical, and magical Hermetica, such as the Emerald Tablet). In 1964, Frances A. Yates advanced the thesis that Renaissance Hermeticism, or what she called "the Hermetic tradition", had been a crucial factor in the development of modern science. While Yates's thesis has since been largely rejected, the important role played by the 'Hermetic' science of alchemy in the thought of such figures as Jan Baptist van Helmont (1580–1644), Robert Boyle (1627–1691) or Isaac Newton (1642–1727) has been amply demonstrated. Throughout its history, Hermeticism was closely associated with the idea of a primeval, divine wisdom, revealed only to the most ancient of sages, such as Hermes Trismegistus. In the Renaissance, this developed into the notion of a prisca theologia or "ancient theology", which asserted that there is a single, true theology which was given by God to some of the first humans, and traces of which may still be found in various ancient systems of thought. Thinkers like Giovanni Pico della Mirandola (1463–1494) supposed that this 'ancient theology' could be reconstructed by studying (what were then considered to be) the most ancient writings still in existence, such as those attributed to Hermes, but also those attributed to, e.g., Zoroaster, Orpheus, Pythagoras, Plato, the 'Chaldeans', or the Kaballah. This soon evolved into the idea, first proposed by Agostino Steuco (1497–1548), that one and the same divine truth may be found in the religious and philosophical traditions of different periods and places, all considered as different manifestations of the same universal perennial philosophy. In this perennialist context, the term 'Hermetic' tended to lose even more of its specificity, eventually becoming a mere byword for the purported divine knowledge of the ancient Egyptians, especially as related to alchemy and magic. Despite their occasional use of authentic Hermetic texts and concepts, this generic and pseudo-historical use of the term was greatly popularized by nineteenth- and twentieth-century occultists. (en)
  • Hermetismoa sinesmen filosofiko eta erlijiosoen multzoa da, Hermes Trismegistoren idatzietan oinarritzen dena (Liburu hermetikoak). Haren idazkien zenbait zati III. mendean aurkitu ziren, eta 1471. urtean Marsilio Ficinok latinera itzuli zituen. Erdi Aroko hermetismoa espirituzko alkimia gisako sarrera bat zen; alkimia horren oinarria ikus daitekeenaren eta ikus ezin daitekeenaren arteko, eta gizonaren eta izadiaren arteko ezkutuko loturak ziren. Hermetismoak, gizona jatorrizko urrea bezain berri egin eta Jainkoarenganaino jasotzen duen argiraino eramaten du gizona. (eu)
  • Hermétisme désigne deux courants de pensée : * une doctrine ésotérique fondée sur des écrits (les Hermetica) de l'Antiquité classique attribués à l'inspiration de Hermès Trismégiste. * son développement dans la doctrine des alchimistes au Moyen Âge puis essentiellement à partir de la Renaissance. Antoine Faivre a suggéré d'employer deux termes distincts pour ces deux traditions de pensée. À côté du mot « hermétisme », servant à désigner le corps de doctrines des Hermetica ainsi que leurs gloses et exégèses, on peut employer le mot « hermétisme » pour désigner « un ensemble plus vaste de doctrines, de croyances et de pratiques, dont la nature s'est précisée à la Renaissance. Elles ne dépendent pas nécessairement de la tradition hermétique alexandrine, mais incluent aussi bien la kabbale chrétienne, le rosicrucisme, le paracelsisme, et d'une façon générale la plupart des formes que revêt l'ésotérisme occidental moderne ». Pour garder un minimum de cohérence, on ne saurait parler d'hermétisme en son sens second sans certaines conditions : affirmation de l'autorité d'Hermès ou d'Hermès Trismégiste ou de Thoth, ésotérisme (secret), inscription dans un courant historique précis (celui du Corpus Hermeticum, pour l'essentiel), tendance philosophique précise (centrée sur l'Un-Tout, la divinisation de l'esprit, les correspondances, l'alchimie mystique). L'hermétisme est une philosophie, une religion, un ésotérisme, ou une spiritualité en quête du salut, par l'esprit (comme le gnosticisme) mais supposant la connaissance analogique du cosmos. Le salut passe par la connaissance : se connaître, se reconnaître comme « étant fait de vie et de lumière », comme Dieu, en tant qu'intellect. Et cela constitue une contemplation, la vue du Bien, en sa « beauté impérissable, incompréhensible ». (fr)
  • El hermetismo o hermeticismo es una tradición filosófica y religiosa basada principalmente en textos pseudoepigráficos, los Hermética, atribuidos a Hermes Trismegisto (el tres veces grande),​una legendaria combinación helenística del dios griego Hermes y el dios egipcio Thot.​ Los Hermética se escribieron a lo largo de muchos siglos (c. 300 a. C.-1200 d. C.), y pueden ser muy diferentes en contenido y alcance.​ Uno de los usos más comunes del rótulo de hermetismo es para referirse al sistema religioso-filosófico propuesto por un subgrupo específico de escritos herméticos conocido como los Hermética «filosóficos», el más famoso de los cuales es el Corpus Hermeticum (una colección de diecisiete tratados herméticos en griego escritos entre c. 100 y c. 300 d. C.).​ Esta forma específica e histórica de filosofía hermética se denomina a veces, de forma más restrictiva, Hermetismo,​ para distinguirla de las filosofías inspiradas en los numerosos escritos herméticos de época y naturaleza completamente diferentes. Un término más abierto es Hermeticismo, que puede referirse a una amplia variedad de sistemas filosóficos que se basan en los escritos herméticos, o incluso simplemente en temas generalmente asociados con Hermes (más notablemente, la alquimia a menudo recibió el nombre de «el arte hermético» o «la filosofía hermética»).​ El uso más famoso del término en este sentido más amplio es el concepto de hermetismo o hermeticismo renacentista, que se refiere a la amplia gama de filosofías modernas tempranas inspiradas, por un lado, por la traducción del Corpus Hermeticum por parte de Marsilio Ficino (1433-1499) y Ludovico Lazzarelli (1447-1500), y por otro, por la introducción por parte de Paracelso (1494-1541) de una nueva filosofía médica basada en los Hermética «técnicos» (es decir, Hermética astrológicos, alquímicos y mágicos, como la Tabla de Esmeralda).​ A lo largo de su historia, el hermetismo estuvo estrechamente asociado a la idea de una sabiduría divina primigenia, revelada solo a los sabios más antiguos, como Hermes Trismegisto.​ En el Renacimiento, esto se convirtió en la noción de una prisca theologia o «teología antigua», que afirmaba que existe una teología única y verdadera que fue dada por Dios a algunos de los primeros seres humanos, y de la que aún se pueden encontrar rastros en varios sistemas de pensamiento antiguos. Pensadores como Giovanni Pico della Mirandola (1463-1494) asumieron que esta «teología antigua» podía reconstruirse estudiando (lo que entonces se consideraba) los escritos más antiguos que aún existían, tales como los atribuidos a Hermes, pero también los atribuidos, por ejemplo, a Zoroastro, Orfeo, Pitágoras, Platón, los «caldeos» o la Cábala.​Esto pronto evolucionó hacia la idea, propuesta por primera vez por Agostino Steuco (1497-1548), de que una misma y única verdad divina puede encontrarse en las tradiciones religiosas y filosóficas de diferentes épocas y lugares, todas ellas consideradas como diferentes manifestaciones de una misma filosofía perenne universal. ​En este contexto perennialista, el término «hermético» tendió a perder aún más su especificidad, convirtiéndose finalmente en un mero sinónimo del supuesto conocimiento divino de los antiguos egipcios, especialmente en lo que se refiere a la alquimia y la magia. A pesar de su uso ocasional de textos y conceptos herméticos auténticos, este uso genérico y pseudohistórico del término fue muy popularizado por los ocultistas de los siglos XIX y XX.​ Algunos de los principios del cuerpo doctrinal hermético son:​ a) el pensamiento simbólico, b) el hombre como símbolo emblemático del mundo (relación microcosmos-macrocosmos), c) el anima mundi, d) la teoría de las correspondencias entre niveles, e) la complementariedad de los contrarios, f) la meditación como técnica de ascensión de la mente individual a la región de la Gran Mente, y g) la vida como transmutación personal. Según los hermetistas, la alquimia no sería una mera protociencia, sino un lenguaje codificado mediante símbolos que le permitirían al iniciado "acceder a una percepción de orden suprahistórico, en la cual la naturaleza y el propio hombre [...] se hallan en un estado de creación".​ La teoría hermética ha sido una influencia decisiva en diversas corrientes filosóficas, religiosas y esotéricas, así como en el arte, principalmente en la literatura, la música y la pintura, teniendo gran importancia durante el Renacimiento​ y La Reforma.​ La tradición reclama ser descendiente de una prisca theologia, idea de que existe una simple y verdadera teología, la cual está presente en todas las religiones y fue dada por Dios al hombre en la Antigüedad.​​ Muchos escritores cristianos, incluyendo a Lactancio, Tomás de Aquino, Giordano Bruno, Marsilio Ficino, Campanela y Giovanni Pico della Mirandola, consideraron a Hermes Trismegisto un sabio profeta pagano que previó la llegada del cristianismo.​​ Sin embargo, algunos teólogos católicos​ lo condenaron o consideraron su doctrina como una herejía, en gran medida por su secretismo iniciático y su sincretismo. Uno de los primeros en hacerlo fue Agustín de Hipona en su obra La Ciudad de Dios.​ El libro , del cual Marsilio Ficino formó su opinión, establece que a Hermes "le llamaban Trismegisto porque era el filósofo más grande, el sacerdote más grande y el rey más grande".​ La enciclopedia bizantina Suda (siglo X) establece que: "Era llamado Trismegisto a cuenta de su alabanza hacia la trinidad, diciendo que hay una naturaleza divina en la trinidad".​ (es)
  • Hermetisisme adalah sebuah keyakinan agama dan filsafat yang pada pokoknya didasari oleh tulisan-tulisan Hermes Trismegistus. Keyakinan ini memengaruhi tradisi magis atau sihir, serta menjadi sebuah ajaran agama. Bagaimanapun bentuk pengaruhnya, ajaran ini berasal dari tulisan Hermes. Trismegistus, yang dianggap sebagai seorang guru dan pendeta zaman Mesir Kuno, sering kali dilihat sebagai sinonim dari dewa mesir kuno, Toth. Dalam agama Islam, penganut Hermetisisme disebut sebagai Shabi'in dalam Al Qur'an. * l * b * s (in)
  • ヘルメス主義(ヘルメスしゅぎ、英: Hermeticism)とは、神秘主義的な哲学・思想・宗教的思想の総称である。主として、ヘルメス・トリスメギストスという著者に仮託された神秘主義的文献ヘルメス文書に基づいている。ヘルメス主義は、ヘルメス文書で扱う占星術、錬金術、神智学、自然哲学を含む。 (ja)
  • Con ermetismo o filosofia ermetica ci si riferisce a vari autori probabilmente greci, la più parte sconosciuti, che in lingua greca elaborarono durante il periodo della cultura ellenistica greca e romana, a cominciare dal II secolo d.C., un complesso di dottrine mistico-religiose e filosofiche alle quali si affiancarono teorie astrologiche di origine semita, elementi della filosofia di ispirazione platonica e pitagorica, credenze gnostiche e antiche procedure magiche egizie. La denominazione della corrente trae origine dal suo leggendario fondatore, Ermete Trismegisto (dal greco antico Ἑρμῆς ὁ Τρισμέγιστος, cioè «Ermete il tre volte grandissimo»). Nell'atmosfera sincretica dell'Impero romano, al dio Ermes era stato aggiunto infatti come epiteto il nome greco (trismeghistos) del dio egizio Thot. Entrambi erano gli dei della scrittura e della magia nelle loro rispettive culture. (it)
  • 헤르메스주의(Hermeticism),헤르메스학 또는 서양의 헤르메스 전통(Western Hermetic Tradition)은 이집트 신인 토트와 그리스 신인 헤르메스가 결합된 신 또는 반신적 존재인 헤르메스 트리스메기스투스의 저작인 것으로 전통적으로 가정하는, 혼합주의가 널리 행해졌던 헬레니즘 이집트(305~30 BC) 시대와 기원후 1~3세기에 주로 성립된 외경적인 저작들("코르푸스 헤르메티쿰")에 기초하는 일군의 철학적 · 종교적 믿음들 또는 지식들("그노시스")이다. 헤르메스주의의 믿음들 또는 지식들은 서양의 밀교 전통에 심대한 영향을 미쳤으며, 르네상스(14~16세기) 시대 동안 크게 중요시되었다. (ko)
  • Hermetisme is een verzamelnaam voor nauw verwante religieuze en esoterische ideeën en praktijken zoals die bekend zijn via teksten uit de eerste eeuwen n.Chr. in vooral de oostelijke Mediterrane wereld. Dergelijke teksten, hermetica, worden veelal toegeschreven aan de legendarische wijsgeer en profeet Hermes Trismegistus of zijn volgelingen, die ingewijde kennis openbaren over mystiek, kosmologie, magie, astrologie en alchemie. Vroege hermetica zijn doorgaans van meer technische en praktische aard, terwijl latere hermetica esoterischer en filosofischer zijn. In de hermetische levensbeschouwing staat het verwerven van gnosis centraal, goddelijke kennis van de God, de kosmos en de mens, die moet resulteren in verlichting en verlossing. (nl)
  • Hermetyzm – greko-egipski mistyczny zespół wierzeń pogańskich zawartych w zbiorze zwanym Corpus Hermeticum – zbiorze osiemnastu traktatów powstałych w hellenistycznej Aleksandrii w I wieku n.e. Za inicjatora tej filozofii uznaje się wpółmitycznego Hermesa Trismegistosa, utożsamianego z egipskim Thotem. Corpus Hermeticum udostępniono w zachodniej Europie w 1460, gdy z dokumentami ocalonymi z Konstantynopola zapoznano się we Florencji. W 1471 przetłumaczył je Marsilio Ficino, co przyczyniło się to do gwałtownego rozwoju hermetyzmu renesansowego, reprezentowanego m.in. przez Johna Dee, Giordano Bruno, Campanellę, , Agrippę, Roberta Fludda oraz Theophrastusa Bombastusa von Hohenheim (Paracelsusa). (pl)
  • O Hermetismo ou hermeticism é uma tradição filosófica e religiosa baseada principalmente em textos pseudoepigráficos atribuídos a Hermes Trismegistus. Alguns dos princípios do corpo doutrinário hermético são: 1. * pensamento simbólico; 2. * homem como símbolo emblemático do mundo (relação microcosmo-macrocosmo); 3. * a anima mundi; 4. * a teoria das correspondências entre os níveis; 5. * a complementaridade dos opostos; 6. * a meditação como uma técnica para ascender a mente individual à região da Grande Mente; e 7. * a vida como transmutação pessoal. Segundo os hermetistas, a alquimia não seria uma mera protociência, mas uma linguagem codificada por meio de símbolos que permitiriam ao iniciado "acessar uma percepção de ordem supra-histórica, na qual a natureza e o próprio homem [... ] estão em um status de criação". A teoria hermética teve influência decisiva em várias correntes filosóficas, religiosas e esotéricas, bem como na arte, principalmente na literatura, na música e na pintura, tendo grande importância durante o Renascimento e a Reforma. A tradição afirma ser descendente de uma prisca theologia, a ideia de que existe uma teologia simples e verdadeira, que está presente em todas as religiões e foi dada por Deus ao homem na antiguidade. Escritos herméticos, também chamados de Hermetica, obras de revelação sobre assuntos ocultos, teológicos e filosóficos atribuídos ao deus egípcio Thoth (grego Hermes Trismegistos [Hermes o três vezes maior]), que se acreditava ser o inventor da escrita e patrono da todas as artes dependem da escrita. A coleção, escrita em grego e latim, provavelmente data de meados do primeiro ao final do século III d.C. Foi escrito na forma de diálogos platônicos e divide-se em duas classes principais: Hermetismo “popular”, que lida com astrologia e outras ciências ocultas; e o hermetismo “aprendido”, que se preocupa com a teologia e a filosofia. Ambos parecem ter surgido na complexa cultura greco-egípcia dos períodos ptolomaico e romano. Do Renascimento até o final do século XIX, a literatura hermética popular recebeu pouca atenção acadêmica. Estudos mais recentes, entretanto, mostraram que seu desenvolvimento precedeu o do hermetismo erudito e que reflete idéias e crenças amplamente defendidas no início do Império Romano e, portanto, significativas para a história religiosa e intelectual da época. Na era helenística, houve uma desconfiança crescente do racionalismo grego tradicional e uma quebra da distinção entre ciência e religião. Hermes-Thoth era apenas um dos deuses e profetas (principalmente orientais) a quem as pessoas se voltavam para obter uma sabedoria divinamente revelada. (pt)
  • Герметизм, або герметика, герметичне вчення (грец. hermetismos, від Hermes — «Гермес») — релігійно-філософська течія епохи еллінізму і пізньої античності, що поєднувало елементи популярного платонізму, стоїцизму та інших філософських вчень з халдейською астрологією і перською магією, і носило підкреслено езотеричний характер. До герметичної традиції належать твори грецькою, латинською, коптською і давньовірменською мовами, автором яких вважається бог Гермес Трисмегіст, і в яких відкриваються всі таємниці світу. Герметизм позиціонує себе як вчення про вищі закони Природи, що підкоряються як принципам причинності, так і принципу аналогії. Прихильники герметизму вважають, що в силу принципу аналогії розуміння того чи іншого причинного зв'язку може доповнюватися магічним впливом на реальність власних бажань адепта таємного вчення. (uk)
  • Hermetism är en religiös-filosofisk lära som hävdar att dess rötter går tillbaka till senantikens helleniserade Egypten. Den går i grunden ut på att hela världsalltet stammar från en gudomlig singularitet från vilken verkligheten utgrenar sig i ett antal nivåer av successivt ökande diversifiering. Genom olika meditativa övningar kan människan uppväcka den gudomliga kärnan i sig själv och därmed ställa sig utanför reinkarnationskedjan. Hermetismens viktigaste texter är samlade i Corpus Hermeticum och handlar till största delen om rent filosofiska spörsmål. Förutom denna samling finns ett antal utdrag ur andra texter samlade av Johannes Stobaeus, en traktat med titeln Asclepius, ett par texter från den gnostiska samlingen som påträffades i Nag Hammadi, samt flera andra texter som kan karakteriseras som magiska, astrologiska, iatromatematiska och alkemiska. Under medeltiden var det bara den till latin översatta Asclepiustraktaten samt vissa alkemiska texter som överlevde och lästes i Västeuropa. De andra texterna bevarades i det bysantinska riket där de kommenterades av bland andra Michael Psellos den yngre. Den moderna hermetismen, som för att skilja den från den antika hermetismen brukar kallas hermeticism, grundades av renässanshumanisten Marsilio Ficino på 1400-talet e.Kr. Han hade upptäckt en samling manuskript skrivna av kristna platoniker något århundrade efter Kristus. Handskriften behandlade Hermes Trismegistos och Ficino kom att tro att han i Hermes hade upptäckt den första kunskapen (latin prisca sapientia), som sedan hade förmedlats genom Mose, Platon och en rad andra, inrättade i ett slags kunskapens stamtavla. Ficino tänkte sig att kunskapen degenererade och att han i och med återupptäckten av Hermes kunde lära sig den verkliga sanningen om världen. (sv)
  • Гермети́зм (греч. Ερμητισμός; от греч. Ἑρμῆς, фр. Hermétisme, англ. Hermetism, Hermeticism), также герметика (от нем. Hermetik), или гермети́ческая филосо́фия — синкретическое религиозно-философское, магико-оккультное, теософское учение. Течение эпохи эллинизма и поздней античности, близкое по духу к гностическим, изучавшее тексты с сакральными знаниями, приписываемые полулегендарной личности — мудрецу Гермесу Трисмегисту, от имени которого и произошло название течения. Благодаря переводам текстов в XII и XV веках, в Средние века и период Возрождения герметизм становится доктриной (Ars Hermetica) европейских алхимиков и влияет на развитие европейской философии. Учение носило эзотерический (скрытый, открытый только избранным) характер и в практическом своём изложении сочетало элементы популярной древнегреческой философии, халдейской астрологии, персидской магии и древнеегипетской, позже греческой и арабской, алхимии. Герметизм оказал влияние на такие направления эзотеризма как сабеизм, мандеизм, суфизм, розенкрейцерство, масонство, мартинизм, оккультизм, теософия, традиционализм, некоторые направления нью-эйдж, а также на кеметизм и др. В широком смысле герметизм, или герметицизм (англ. Hermeticism), а также герметическая философия (герметические науки, герметическое искусство) — конгломерат эзотерических традиций Запада, включающих в себя мистико-философские, алхимические, астрологические, магические и мантические учения и тексты. Согласно введённой терминологии Антуаном Февром, адепт учения Гермеса Трисмегиста именуется герметицист — этот термин относится к обоим понятиям, частному и общему; только контекст указывает, какое из них верное. В узком смысле иногда используется герметист или герметик. Согласно собственной традиции, герметизм — это учение о высших законах природы, подчиняющейся как принципу причинности, так и принципу аналогии. Сторонники герметизма считают, что в силу принципа аналогии понимание той или иной причинной связи может дополняться магическим воздействием на действительность собственных желаний адепта тайного учения. Отсюда герметический — сокровенный и в обыденном смысле герметичный — закрытый плотно, наглухо. Другое слово, связанное с понятием герметизм и вошедшее в общественное употребление, — герменевтика — имеет противоположное значение, как «искусство толкования» текстов. (ru)
  • 赫密斯主義(英語:Hermeticism或Hermetism)是個宗教性與哲學性的傳統,主要是基於被歸為赫密斯·特里斯密吉斯托斯(三重而偉大的赫耳墨斯)所著的偽典。這些著作深深地影響了西方秘教,並被認為在文藝復興和宗教革命時期有著極大的重要性。 许多作家,包括拉克坦提乌斯、居普良、希波的奥古斯丁、马尔西利奥·费奇诺、乔瓦尼·皮科·德拉·米兰多拉、焦尔达诺·布鲁诺、托马索·康帕内拉、托马斯·布朗爵士和拉尔夫·沃尔多·爱默生,认为赫尔墨斯是一个智慧的信使,预见了基督教的到来。 關於赫耳墨斯·特里斯密吉斯托斯為什麼會得到「三重而偉大」之名的理由出自《赫密斯·特里斯密吉斯托斯的翡翠石板》,那裡記載著祂知道整個宇宙智慧的三個部份。這三個部份分別是煉金術、占星術與神通術。 因為赫密斯主義和西元1300到1600年科學發展的關聯,它的重要性大大地提昇了。令人注意的是,赫密斯主義帶來了影響或控制自然的想法,使得許多科學家去注意魔法與相關的技術(例如煉金術和占星術),這些技術在思考上,可以將自然用於實驗意義上的測驗。必然地,赫密斯主義著作的實用價值吸引了科學家的目光。 (zh)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 180786 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 50512 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1119238176 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • Hermetismus, hermetika či hermetická nauka je starověká, až do současné doby živá a ne zcela jednotná duchovně-nauková tradice. Jde o druh esoterismu a současně o filozofický směr. Název pochází od základního řecko-egyptského díla Corpus Hermeticum, za jehož autora je považován mytický egyptský mudrc Hermes Trismegistos, snad pozdější antická podoba staroegyptského boha Thovta ztotožněná s řeckým Hermem. Z hermetické nauky odvozuje svůj původ také alchymie. (cs)
  • الهرمسية (بالإنجليزية: Hermeticism) هي تقليد ديني وفلسفي مستقاة من كتاب منحول ينسب إلى هرمس (المثلث العظمة) والتي أثرت على التعاليم الباطنية الغربية بشكل كبير والتي تعتبر من أهم العوامل خلال عصري النهضة والإصلاح. يزعم هذا التقليد أنه مستقًى من ، وهو المبدأ الذي يؤمن بوجود لاهوت واحد حقيقي أعطى للإنسان في الزمن الغابر ومنه تطورت بقية الأديان. معظم أهمية الهرمسية هي في تأثيرها الكبير في ظهور ونمو الفكر العلمي بين سنة 1300 و 1600 ب.م. فالأهمية التي أعطتها لفهم والتحكم بالطبيعة جعلت العلماء يهتمون بعالم السحر ومؤثراته مثل الخيمياء والتنجيم، والتي اعتقد بالقدرة على امتحان الطبيعة عن طريق التجارب. وبالتالي، فإن الكتابات حول هرمس جذبت اهتمام العلماء. (ar)
  • Hermetismoa sinesmen filosofiko eta erlijiosoen multzoa da, Hermes Trismegistoren idatzietan oinarritzen dena (Liburu hermetikoak). Haren idazkien zenbait zati III. mendean aurkitu ziren, eta 1471. urtean Marsilio Ficinok latinera itzuli zituen. Erdi Aroko hermetismoa espirituzko alkimia gisako sarrera bat zen; alkimia horren oinarria ikus daitekeenaren eta ikus ezin daitekeenaren arteko, eta gizonaren eta izadiaren arteko ezkutuko loturak ziren. Hermetismoak, gizona jatorrizko urrea bezain berri egin eta Jainkoarenganaino jasotzen duen argiraino eramaten du gizona. (eu)
  • Hermetisisme adalah sebuah keyakinan agama dan filsafat yang pada pokoknya didasari oleh tulisan-tulisan Hermes Trismegistus. Keyakinan ini memengaruhi tradisi magis atau sihir, serta menjadi sebuah ajaran agama. Bagaimanapun bentuk pengaruhnya, ajaran ini berasal dari tulisan Hermes. Trismegistus, yang dianggap sebagai seorang guru dan pendeta zaman Mesir Kuno, sering kali dilihat sebagai sinonim dari dewa mesir kuno, Toth. Dalam agama Islam, penganut Hermetisisme disebut sebagai Shabi'in dalam Al Qur'an. * l * b * s (in)
  • ヘルメス主義(ヘルメスしゅぎ、英: Hermeticism)とは、神秘主義的な哲学・思想・宗教的思想の総称である。主として、ヘルメス・トリスメギストスという著者に仮託された神秘主義的文献ヘルメス文書に基づいている。ヘルメス主義は、ヘルメス文書で扱う占星術、錬金術、神智学、自然哲学を含む。 (ja)
  • 헤르메스주의(Hermeticism),헤르메스학 또는 서양의 헤르메스 전통(Western Hermetic Tradition)은 이집트 신인 토트와 그리스 신인 헤르메스가 결합된 신 또는 반신적 존재인 헤르메스 트리스메기스투스의 저작인 것으로 전통적으로 가정하는, 혼합주의가 널리 행해졌던 헬레니즘 이집트(305~30 BC) 시대와 기원후 1~3세기에 주로 성립된 외경적인 저작들("코르푸스 헤르메티쿰")에 기초하는 일군의 철학적 · 종교적 믿음들 또는 지식들("그노시스")이다. 헤르메스주의의 믿음들 또는 지식들은 서양의 밀교 전통에 심대한 영향을 미쳤으며, 르네상스(14~16세기) 시대 동안 크게 중요시되었다. (ko)
  • Hermetisme is een verzamelnaam voor nauw verwante religieuze en esoterische ideeën en praktijken zoals die bekend zijn via teksten uit de eerste eeuwen n.Chr. in vooral de oostelijke Mediterrane wereld. Dergelijke teksten, hermetica, worden veelal toegeschreven aan de legendarische wijsgeer en profeet Hermes Trismegistus of zijn volgelingen, die ingewijde kennis openbaren over mystiek, kosmologie, magie, astrologie en alchemie. Vroege hermetica zijn doorgaans van meer technische en praktische aard, terwijl latere hermetica esoterischer en filosofischer zijn. In de hermetische levensbeschouwing staat het verwerven van gnosis centraal, goddelijke kennis van de God, de kosmos en de mens, die moet resulteren in verlichting en verlossing. (nl)
  • 赫密斯主義(英語:Hermeticism或Hermetism)是個宗教性與哲學性的傳統,主要是基於被歸為赫密斯·特里斯密吉斯托斯(三重而偉大的赫耳墨斯)所著的偽典。這些著作深深地影響了西方秘教,並被認為在文藝復興和宗教革命時期有著極大的重要性。 许多作家,包括拉克坦提乌斯、居普良、希波的奥古斯丁、马尔西利奥·费奇诺、乔瓦尼·皮科·德拉·米兰多拉、焦尔达诺·布鲁诺、托马索·康帕内拉、托马斯·布朗爵士和拉尔夫·沃尔多·爱默生,认为赫尔墨斯是一个智慧的信使,预见了基督教的到来。 關於赫耳墨斯·特里斯密吉斯托斯為什麼會得到「三重而偉大」之名的理由出自《赫密斯·特里斯密吉斯托斯的翡翠石板》,那裡記載著祂知道整個宇宙智慧的三個部份。這三個部份分別是煉金術、占星術與神通術。 因為赫密斯主義和西元1300到1600年科學發展的關聯,它的重要性大大地提昇了。令人注意的是,赫密斯主義帶來了影響或控制自然的想法,使得許多科學家去注意魔法與相關的技術(例如煉金術和占星術),這些技術在思考上,可以將自然用於實驗意義上的測驗。必然地,赫密斯主義著作的實用價值吸引了科學家的目光。 (zh)
  • L'hermetisme és l'estudi i la pràctica de la filosofia oculta i màgica, relacionada amb els escrits atribuïts a Hermes Trismegist (Hermes Tres vegades Gran), una divinitat sincrètica que combina aspectes de la mitologia del déu grec Hermes i el déu egipci Thoth. Aquestes creences van influir en la saviesa oculta a Europa en el Renaixement, quan van ser reviscudes per figures com Giordano Bruno i Marsilio Ficino. Per la dificultat d'interpretació i incomprensibilitat de molts texts d'aquest corrent filosòfic, hermetisme i hermètic va esdevenir sinónim d'incomprensible. (ca)
  • Ο ερμητισμός είναι ένα μεταφυσικό σύστημα και ένα σώμα συστηματοποιημένων μαγικών, , αστρολογικών και αλχημικών πρακτικών, το οποίο ανάγεται στις απόκρυφες διδασκαλίες του μυθολογικού Ερμή του Τρισμέγιστου, μίας θεότητας που αποτελούσε συγχώνευση του ελληνικού Ερμή με τη σεληνιακή αιγυπτιακή θεότητα Θωθ. (el)
  • La hermetikismo (kojnea greka lingvo ἑρμητική τέχνη, "la hermetika arto") stas kolektiva esprimo por religiaj kaj esoteraj ideoj kaj praktikoj kiuj proksime interrilatas kiel konataj tra tekstoj de la unuaj jarcentoj a.D. (la antikva epoko) precipe en la orienta mediteranea mondo. (eo)
  • Hermetik (auch Hermetismus und Hermetizismus) ist die neuzeitliche Bezeichnung für eine antike, vor allem in der Renaissance stark nachwirkende religiös-philosophische Offenbarungslehre. Der Name bezieht sich auf die mythische Gestalt des Hermes Trismegistos (altgriechisch Ἑρμῆς Τρισμέγιστος Hermḗs Trismégistos), des „dreifach größten Hermes“, der als der Wissensspender galt. Dabei handelt es sich um eine im ägyptischen Hellenismus entstandene synkretistische Verschmelzung des griechischen Gottes Hermes mit Thot, der in der ägyptischen Mythologie und Religion der Gott der Weisheit und der Wissenschaft ist. Allerdings erscheint Hermes in manchen Texten nicht als Urheber der Offenbarung, sondern als deren menschlicher Empfänger und Verkünder. (de)
  • Hermeticism, or Hermetism, is a philosophical system that is primarily based on the purported teachings of Hermes Trismegistus (a legendary Hellenistic combination of the Greek god Hermes and the Egyptian god Thoth). These teachings are contained in the various writings attributed to Hermes (the Hermetica), which were produced over a period spanning many centuries (c. 300 BCE – 1200 CE), and may be very different in content and scope. (en)
  • Hermétisme désigne deux courants de pensée : * une doctrine ésotérique fondée sur des écrits (les Hermetica) de l'Antiquité classique attribués à l'inspiration de Hermès Trismégiste. * son développement dans la doctrine des alchimistes au Moyen Âge puis essentiellement à partir de la Renaissance. (fr)
  • El hermetismo o hermeticismo es una tradición filosófica y religiosa basada principalmente en textos pseudoepigráficos, los Hermética, atribuidos a Hermes Trismegisto (el tres veces grande),​una legendaria combinación helenística del dios griego Hermes y el dios egipcio Thot.​ Los Hermética se escribieron a lo largo de muchos siglos (c. 300 a. C.-1200 d. C.), y pueden ser muy diferentes en contenido y alcance.​ (es)
  • Con ermetismo o filosofia ermetica ci si riferisce a vari autori probabilmente greci, la più parte sconosciuti, che in lingua greca elaborarono durante il periodo della cultura ellenistica greca e romana, a cominciare dal II secolo d.C., un complesso di dottrine mistico-religiose e filosofiche alle quali si affiancarono teorie astrologiche di origine semita, elementi della filosofia di ispirazione platonica e pitagorica, credenze gnostiche e antiche procedure magiche egizie. (it)
  • Hermetyzm – greko-egipski mistyczny zespół wierzeń pogańskich zawartych w zbiorze zwanym Corpus Hermeticum – zbiorze osiemnastu traktatów powstałych w hellenistycznej Aleksandrii w I wieku n.e. Za inicjatora tej filozofii uznaje się wpółmitycznego Hermesa Trismegistosa, utożsamianego z egipskim Thotem. (pl)
  • O Hermetismo ou hermeticism é uma tradição filosófica e religiosa baseada principalmente em textos pseudoepigráficos atribuídos a Hermes Trismegistus. Alguns dos princípios do corpo doutrinário hermético são: 1. * pensamento simbólico; 2. * homem como símbolo emblemático do mundo (relação microcosmo-macrocosmo); 3. * a anima mundi; 4. * a teoria das correspondências entre os níveis; 5. * a complementaridade dos opostos; 6. * a meditação como uma técnica para ascender a mente individual à região da Grande Mente; e 7. * a vida como transmutação pessoal. (pt)
  • Hermetism är en religiös-filosofisk lära som hävdar att dess rötter går tillbaka till senantikens helleniserade Egypten. Den går i grunden ut på att hela världsalltet stammar från en gudomlig singularitet från vilken verkligheten utgrenar sig i ett antal nivåer av successivt ökande diversifiering. Genom olika meditativa övningar kan människan uppväcka den gudomliga kärnan i sig själv och därmed ställa sig utanför reinkarnationskedjan. (sv)
  • Герметизм, або герметика, герметичне вчення (грец. hermetismos, від Hermes — «Гермес») — релігійно-філософська течія епохи еллінізму і пізньої античності, що поєднувало елементи популярного платонізму, стоїцизму та інших філософських вчень з халдейською астрологією і перською магією, і носило підкреслено езотеричний характер. До герметичної традиції належать твори грецькою, латинською, коптською і давньовірменською мовами, автором яких вважається бог Гермес Трисмегіст, і в яких відкриваються всі таємниці світу. (uk)
  • Гермети́зм (греч. Ερμητισμός; от греч. Ἑρμῆς, фр. Hermétisme, англ. Hermetism, Hermeticism), также герметика (от нем. Hermetik), или гермети́ческая филосо́фия — синкретическое религиозно-философское, магико-оккультное, теософское учение. Течение эпохи эллинизма и поздней античности, близкое по духу к гностическим, изучавшее тексты с сакральными знаниями, приписываемые полулегендарной личности — мудрецу Гермесу Трисмегисту, от имени которого и произошло название течения. Отсюда герметический — сокровенный и в обыденном смысле герметичный — закрытый плотно, наглухо. (ru)
rdfs:label
  • Hermeticism (en)
  • هرمسية (ar)
  • Hermetisme (ca)
  • Hermetismus (cs)
  • Hermetik (de)
  • Ερμητισμός (el)
  • Hermetikismo (eo)
  • Hermetismo (es)
  • Hermetismo (eu)
  • Hermetisisme (in)
  • Hermétisme (fr)
  • Ermetismo (filosofia) (it)
  • ヘルメス主義 (ja)
  • 헤르메스주의 (ko)
  • Hermetisme (nl)
  • Hermetyzm (pl)
  • Hermetismo (pt)
  • Герметизм (ru)
  • Hermetism (sv)
  • Герметизм (вчення) (uk)
  • 赫耳墨斯主义 (zh)
rdfs:seeAlso
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:academicDiscipline of
is dbo:influencedBy of
is dbo:knownFor of
is dbo:literaryGenre of
is dbo:mainInterest of
is dbo:nonFictionSubject of
is dbo:philosophicalSchool of
is dbo:religion of
is dbo:type of
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:discipline of
is dbp:field of
is dbp:genre of
is dbp:influences of
is dbp:religion of
is dbp:schoolTradition of
is dbp:subject of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License