| dbo:abstract
|
- La Guerra greco-turca de 1919-1922, també coneguda com a Guerra de l'Àsia Menor, va consistir en una sèrie de conflictes armats entre Grècia i els revolucionaris del Moviment Nacional Turc, nascut com aspiració nacionalista després de la Primera Guerra Mundial dins del decadent Imperi Otomà, que varen tenir lloc entre el maig del 1919 i l'octubre del 1922. Forma part de la guerra d'Independència Turca que inclou la guerra Turcoarmènia entre 1919-1920 i que va acabar amb el Tractat de Lausana i el posterior intercanvi de poblacions entre Grècia i Turquia. El motiu principal d'aquesta guerra es deriva de la Primera Guerra Mundial, en la qual Grècia, des del canvi de règim del 1917, va combatre al costat de la Triple Entesa contra l'Imperi Otomà. Amb l'enfonsament de l'Imperi Otomà, al final de la Gran Guerra, Grècia va veure factibles les seves aspiracions quant a la implantació de la Megali Idea, és a dir, la reconquesta de tots els territoris històrics pertanyents als grecs com a successors directes de l'Imperi Romà d'Orient; el punt central d'aquesta idea era la recuperació de Constantinoble de mans dels otomans, que l'havien ocupat des del 1453 i llurs enemics en aquell moment. Grècia va poder ocupar a poc a poc i amb suport parcial dels seus aliats gran part dels territoris en mans otomanes, però no Constantinoble ni els estrets dels Dardanels i del Bòsfor, els quals li haurien atorgat el control total de la via marítima entre Atenes i Constantinoble. Tot i que l'Imperi Otomà estava debilitat i el seu exèrcit delmat, el comandant Mustafa Kemal Atatürk va saber injectar dosis de moral a les seves tropes per lluitar contra els enemics que intentaven conquerir i repartir-se el seu país. El 1922 va aconseguir vèncer les tropes gregues assentades a l'Àsia Menor, que no els quedà més remei que capitular. Durant el conflicte va morir més del 20% de la població masculina d'Anatòlia. A Grècia la derrota va ser percebuda com la Gran Catàstrofe; del cantó turc, en canvi, la guerra va ser vista com una victòria dins de l'anomenada Guerra d'Independència Turca, en la qual lluitaven per contrarestar els atacs de diferents potències europees (França, el Regne Unit i la mateixa Grècia) al seu territori. (ca)
- Řecko-turecká válka byla série vojenských událostí mezi květnem 1919 a říjnem 1922, které nastaly v průběhu dělení Osmanské říše po první světové válce. Válka byla střetem mezi Řeckem a tureckým národním hnutím, které později založilo Tureckou republiku, o území v Malé Asii a skončila porážkou řecké armády. Následná Lausannská smlouva přiřkla sporná území Turecku. Dalším bodem smlouvy byla masivní výměna obyvatelstva (týkala se téměř dvou miliónů lidí), která byla založena na náboženském klíči. (cs)
- الحرب التركية اليونانية من سنة 1919 حتى سنة 1922، والمعروفة أيضًا باسم الحرب في آسيا الصغرى أو حملة آسيا الصغرى أو الحملة اليونانية في حرب الاستقلال التركية أو نكبة آسيا الصغرى، هي سلسلة من الأحداث العسكرية التي جرت خلال تقسيم الدولة العثمانية بعد الحرب العالمية الأولى بين أيار 1919 وتشرين الأول 1922. دارت الحرب بين اليونان والثوريين الأتراك من الحركة الوطنية التركية، التي قادت في وقت لاحق إنشاء جمهورية تركيا. بدأت الحملة اليونانية بتشجيع من حلفائها الغربيين، وخاصة رئيس الوزراء البريطاني ديفيد لويد جورج الذين وعدوا اليونان بمكاسب إقليمية على حساب الدولة العثمانية. انتهت الحملة بتخلي اليونان عن كل الأراضي التي اكتسبتها خلال الحرب، والعودة إلى حدود ما قبل الحرب، والانخراط في عملية تبادل السكان مع الدولة التركية في إطار الأحكام الواردة في معاهدة لوزان. أجبر فشل كافة الحملات العسكرية المنفصلة من قبل اليونان، وأرمينيا، وفرنسا ضد الثوار الأتراك الحلفاء على التخلي عن معاهدة سيفر، وبدأ التفاوض على معاهدة جديدة في لوزان بدلاً من ذلك، اعترف فيها الحلفاء باستقلال الجمهورية التركية وسيادتها على تراقيا الشرقية والأناضول والأقاليم السورية الشمالية. (ar)
- Η Μικρασιατική Εκστρατεία, γνωστή διεθνώς ως Ελληνοτουρκικός Πόλεμος του 1919–1922 και στην Τουρκία ως Kurtuluş Savaşı Batı Cephesi (Δυτικό Μέτωπο του τουρκικού πολέμου της Ανεξαρτησίας) ήταν μια σειρά στρατιωτικών γεγονότων, που συνέβησαν κατά το διαμελισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μεταξύ Μαΐου 1919 και Οκτωβρίου 1922. Ο πόλεμος διεξήχθη μεταξύ της Ελλάδας και του Τουρκικού Εθνικού Κινήματος, που θα ίδρυε αργότερα τη Δημοκρατία της Τουρκίας. (el)
- Griechisch-Türkischer Krieg Teil von: Türkischer Befreiungskrieg Evakuierung verwundeter griechischer Soldaten während der Schlacht am Sakarya. Smyrna I – – – – – Sakarya – Große Offensive (Dumlupınar – Smyrna II) Der Griechisch-Türkische Krieg bezeichnet kriegerische Auseinandersetzungen zwischen dem Königreich Griechenland und dem anatolischen Teil des im Ersten Weltkrieg zerschlagenen Osmanischen Reiches in den Jahren 1919–1922. Dieser Krieg schloss sich unmittelbar an den Ersten Weltkrieg an, in dem sich Griechenland seit dem Regierungswechsel 1917 der Entente angeschlossen hatte, während das Osmanische Reich kurz nach Beginn des Weltkriegs als Verbündeter der Mittelmächte in den Krieg eingetreten war. Zu einer nennenswerten militärischen Konfrontation zwischen beiden Staaten während des Weltkriegs kam es aber nicht. Als sich im Winter 1918/19 der endgültige Zerfall des Osmanischen Reiches abzeichnete, schien für die griechische Regierung der Zeitpunkt gekommen, die „Megali Idea“ (griechisch Μεγάλη Ιδέα ‚Große Idee‘) in die Tat umzusetzen: Es sollten Teile Kleinasiens, in denen auch Griechen lebten, und auch die teilweise griechisch bewohnten europäischen Restgebiete der Türkei für Griechenland gewonnen werden. Auch der Gewinn der Hauptstadt Istanbul erschien möglich, nachdem das infolge der Oktoberrevolution kommunistisch gewordene Russland, dem aufgrund der ursprünglichen interalliierten Abkommen die Stadt zugestanden hätte, aus dem Kreis der Alliierten ausgeschieden war und als Gegner militärisch bekämpft wurde. Im Gegenzug versprach die griechische Regierung, den aufkommenden türkischen Widerstand gegen die alliierten Pläne für eine Nachkriegsordnung, die einen quasi-kolonialen Status für den osmanischen Reststaat vorsahen, militärisch zu brechen. In Griechenland wurde die Niederlage gegen die Türken als „Kleinasiatische Katastrophe“ wahrgenommen, aus türkischer Sicht handelt es sich dagegen um einen Sieg im Türkischen Befreiungskrieg. (de)
- La greka-turka milito de 1919-1922, ankaŭ nomata Anatolia Katastrofo aŭ katastrofo de Malgranda Azio, estis la milito inter Grekio kaj Turkio post la Unua mondmilito. La milito komenciĝis, ĉar la okcidentaj aliancanoj — ĉefe la brita ĉefministro David Lloyd George — promesis teritoriojn al Grekio el la Otomana Imperio, se Grekio partoprenas la militon flanke de la aliancanoj. La promeso estis orienta Trakio, la insuloj de Imbros kaj Tenedos; partoj de okcidenta Anatolio ĉirkaŭ la urbo Smirna (nuntempe İzmir), ĉion kie vivis grava greka loĝantaro. La en 1920 subskribita traktato de Sèvres, kiu finis la unuan mondmiliton en Malgranda Azio kaj dividis la Otomanan Imperion, donis ĉiun menciitan teritorion al Grekio. La grekaj trupoj okupis Smirna-on kun apogo de francaj, britaj kaj usonaj ŝipoj. Dumtempe la otomana generalo Mustafa Kemal (pli poste Kemal Atatürk) fondis novan turkan nacian registaron en Ankaro la on 23-an de aprilo en 1920, kiu rifuzis la kontrakton de Sèvres kaj preparis sin kontraŭ Grekio. Oktobre en 1920, je kuraĝigo de Lloyd George – kiu intencis praktiki premon sur la turka kaj la otomana registaro por subskribi la kontrakton de Sevrès-, la greka armeo antaŭenmarŝis orienten en Anatolion kun intenco subpremi la Kemalistajn fortojn, antaŭ ol ili atakas la grekajn armeajn areojn ĉe Smirna. Tio okazis dum la liberala registaro de Eleftherios Venizelos, sed baldaŭ – post komenco de la atako - li estis anstataŭigita per . La greka reĝo persone komandis la armeon ĉe Smirna. Post la greka malvenko la 11-an de januaro en 1921, la aliancaj landoj proponis korekti la kontrakton de Sevrès dum konferenco en Londono, kie reprezentiĝis ankaŭ la turka ankaŭ la otomana registaro. La ŝanĝojn, decidojn ne akceptas Grekio, sed atakis denove la 27-an de marto (Batalo de Inonu II), sed la kemalistaj trupoj venkis la 30-an de marto. La neimagita turka venko kaŭzis la ĉesigon de apogo por Grekio. Tiutempe la milita sekretario estis Winston Churchill en Britio. Junie en 1921, la fortigita greka armeo antaŭmarŝis ĝis rivero Sakarja, malpli ol 100 km (62 mejlojn) okcidente de Ankara. Dumtempe la turka registaro en Ankaro ĉef-komandantigis Mustafa Kemal. Kemal kontraŭatakis kaj tranĉis la apoglinion de la grekoj en la (23-a de aŭgusto - 13-a de septembro, 1921). La grekoj retiriĝis al bazo de Smirna, esperante defendi tion. Ili petis helpon de la aliancanoj, sed frue en 1922, Britio, Francio kaj Italio decidis ne akcepti la kontrakton de Sèvres kaj volis tion revizii. Italio kaj Francio retiris siajn turpojn forlasante iliajn poziciojn. Marte en 1922, aliancanoj proponis batalpaŭzon, sed Kemal timis, ke la grekoj restas en Anatolio. Aŭguste, post ambaŭflankaj preparoj, la turkoj komencis novan atakon la 26-an de aŭgusto, subpremante la grekojn en la proksime al Afjon (30-a de aŭgusto, 1922, celebrota kiel Sieĝa tago kaj nacia festotago en Turkio). Iomete poste, la turkoj okupis Smirna-on (9-a de septembro). La urbo forbrulis ĝis la fundo kaj ĉiuj grekoj, kiuj ne povis eskapi, estis masakritaj. Tio signis komencon de la ĝenerala deportado de grekoj el Anatolio. Turkio havis tiam limojn sude kaj oriente, fortigitajn per kontraktoj, tiel Kemla kuraĝe povis agadi kontraŭ la grekoj. La grekoj evakuis homojn el Trakio, el la insuloj, el Anatolio kaj retiriĝis al la Marica rivero. La restanta greka popolo estis forpelita el Malgranda Azio, tial la grekoj parolas pri "Katastrofo en Malgranda Azio". Francio, Italio kaj Britio alvokis Mustafa Kemal por kontrakti pri batalpaŭzo en Venecio, sed Mustafa Kemal redemandis pri ebleco kontrakti en Moudania kun kondiĉo, ke orienta Trakio venas al Turkio. La traktadoj komenciĝis en Mudanja la 3-an de oktobro, unuflanke la turka delegitoj sub gvido de İsmet İnönü, kaj la grekoj aliflanke reprezantitaj far aliancanoj. Kiam la britoj rezistis ĉe problemo de Ĉanak sur la Dardaneloj, Kemal kuraĝigis la britojn efektivigi la kondiĉojn de Kontrakto de Sèvres, sed Lloyd George repaŝis. La batalhalto de Mudanja estis subskribita la 11-an de oktobro en 1922, - enhavante, ke orienta Trakio kaj Bosporo restas sub aliancana okupo, sed grekoj evakuas la regionon. La batalhalto startis la 15-an de oktobro, unu tagon post la greka subskribo. Dum la traktato de Lausanne (julio 1923) – kiu finis la Greka-Turkan militon - la retiriĝo de Grekio for de Anatolio kaj orinta Trakio estis fiksita. Por kompensi la damaĝojn de la greka okupado en okcidenta Anatolio, Karaagac (ĉe Edirne) estis transdonita al Trukio (artikolo 59). Por certigi la postan pacon, Grekio reduktis sian armean ĉeeston sur la Egeaj insuloj, simile kiel Turkio en la markoloj. Plie, Italio ricevis la Dodekanezajn insulojn, akiritajn en 1912. La plej grava sociala konsekvenco de la kontarkto estis la popolŝanĝo inter Grekio kaj Turkio. Oni forpelis pli ol unu milionon da grekoj el Anatolio (ekz. Konstantinopolo) kaj ĉ. 500,000 turkojn (el okcidenta Trakio) en la malan direkton. Tiu popolŝanĝo tuŝis ankaŭ la lokojn, kie jam ekde la antikva epoko vivis grekoj kiel en Ionia kaj Pontus. La grekoj rigardas tiujn eventojn kiel holokaŭston aŭ genocidon, ĉar mortis multaj miloj dum la eskapo. Alia rezulto de la kontrakto estis la politika reakcio en Grekio. Oficiroj abdikigis la reĝon; kvin komandantoj fariĝis "propekaj kaproj" kaj estis ekzekutitaj. Rezulte de la milito ambaŭ landoj iĝis etne homogenaj: tio malebligis estontajn konfliktojn. Tio finis la grekajn sonĝojn pri granda Grekio kun ĉefurbo en Konstantinopolo kaj ebligis okupiĝon pri la hejmaj problemoj. (eo)
- The Greco-Turkish War of 1919–1922 was fought between Greece and the Turkish National Movement during the partitioning of the Ottoman Empire in the aftermath of World War I, between May 1919 and October 1922. The Greek campaign was launched primarily because the western Allies, particularly British Prime Minister David Lloyd George, had promised Greece territorial gains at the expense of the Ottoman Empire, recently defeated in World War I. Greek claims stemmed from the fact that Anatolia had been part of Ancient Greece and the Byzantine Empire before the Turks conquered the area in the 12th-15th centuries. The armed conflict started when the Greek forces landed in Smyrna (now İzmir), on 15 May 1919. They advanced inland and took control of the western and northwestern part of Anatolia, including the cities of Manisa, Balıkesir, Aydın, Kütahya, Bursa, and Eskişehir. Their advance was checked by Turkish forces at the Battle of the Sakarya in 1921. The Greek front collapsed with the Turkish counter-attack in August 1922, and the war effectively ended with the recapture of Smyrna by Turkish forces and the great fire of Smyrna. As a result, the Greek government accepted the demands of the Turkish National Movement and returned to its pre-war borders, thus leaving Eastern Thrace and Western Anatolia to Turkey. The Allies abandoned the Treaty of Sèvres to negotiate a new treaty at Lausanne with the Turkish National Movement. The Treaty of Lausanne recognized the independence of the Republic of Turkey and its sovereignty over Anatolia, Istanbul, and Eastern Thrace. The Greek and Turkish governments agreed to engage in a population exchange. (en)
- Greko-turkiar gerra (1919-1922) (turkieraz: Türk-Yunan cephesi, lit. Greko-turkiar frontea; grezieraz: Ελληνοτουρκικός πόλεμος, Ellinotourkikós pólemos) Greziaren eta Turkiako Nazio Mugimenduaren arteko borroka izan zen, Lehen Mundu Gerraren ondotik Otomandar Inperioa zatitu bitartean agitua, 1919ko maiatzetik 1922ko urrira. Greziako kanpaina abian jarri zen, nagusiki, mendebaldeko aliatuek, bereziki David Lloyd George britaniar lehen ministroak, Greziari agindu ziotelako lurraldeak irabaziko zituela Otomandar Inperioaren kaltetan, inperio hori galtzaile atera baitzen Lehen Mundu Gerran. Anatolia, otomandarrek bereganatu aurretik, Antzinako Grezian eta Bizantziar Inperioan kokatzen zelako agindu zitzaion hori Greziari. Gatazka armatua 1919ko maiatzaren 15ean hasi zen, Greziako indarrak Esmirnan (gaur egun Izmir) lehorreratu zirenean. Lurraldean barneratu eta Anatolia mendebaldea eta ipar-mendebaldea hartu zituzten, besteak beste, Manisa, Balıkesir, Aydın, Kütahya, Bursa eta Eskişehir hiriak. Turkiar indarrek gerarazi egin zituzten Sakarya guduan, 1921ean. Fronte greziarrak behea jo zuen 1922ko abuztuan, turkiarrek kontraerasoa jo zutenean, eta gerraren amaiera etorri zen; gero, turkiar indarrek Esmirna berreskuratu zuten, eta Esmirnako sute handia gertatu zen. Ondorioz, Greziako gobernuak Turkiako Nazio Mugimenduaren eskakizunak onartu zituen eta gerra aurreko mugetara itzuli zen, Ekialdeko Trazia eta Mendebaldeko Anatolia Turkiari utziz. Aliatuek bertan behera utzi zuten Sèvresko Ituna, eta itun berri bat negoziatu zuten Turkiako Nazio Mugimenduarekin, Lausanan. Lausanako Itunak Turkiako Errepublikaren independentzia aitortu zuen, eta Turkiako Errepublikak Asia Txikiaren, Istanbulen eta Ekialdeko Traziaren gainean zuen subiranotasuna ere bai. Greziako eta Turkiako gobernuek, bestalde, adostu zuten populazio truke bat egitea. (eu)
- La guerre gréco-turque de 1919-1922, également connue sous le nom de campagne grecque de la guerre d'indépendance turque, est un conflit qui oppose la Grèce aux révolutionnaires turcs kémalistes, entre les mois de mai 1919 et d'octobre 1922. En 1920, par le Traité de Sèvres, sous la pression des gouvernements de l'Entente, et en particulier le Royaume-Uni du Premier ministre David Lloyd George, l'Empire ottoman, vaincu après la Première Guerre mondiale et en pleine décomposition, avait cédé au royaume hellène des territoires en Asie Mineure et en Thrace orientale. Mais les nationalistes turcs, dirigés par le républicain Mustafa Kemal, n'acceptent pas ce traité et prennent l'offensive : le conflit se termine par une victoire des armées turques, ce qui rend caduc le traité de Sèvres. Par le traité de Lausanne, la Grèce abandonne l'ensemble de ses gains territoriaux de 1920, sauf les îles de la mer Égée qui restent en sa possession, tandis que s'effectue un dramatique « échange » de populations entre les deux pays (1 300 000 Grecs de Turquie contre 385 000 Turcs de Grèce). (fr)
- La guerra greco-turca de 1919-1922 o guerra del Asia Menor consistió en una serie de conflictos armados entre el Reino de Grecia y revolucionarios turcos del Movimiento Nacional turco durante la partición del Imperio otomano entre mayo de 1919 y octubre de 1922. Fue uno de los principales conflictos derivados de la Primera Guerra Mundial. El origen principal de esta guerra provino de la Primera Guerra Mundial, en la que Grecia, desde el cambio de régimen de 1917, combatió al lado de la Entente contra el Imperio otomano. El primer ministro, Eleftherios Venizelos, contaba con la promesa británica de grandes concesiones en la costa de Asia Menor a cambio de la entrada en la guerra. Con el desmoronamiento del Imperio otomano al final de la guerra, Grecia vio factibles sus aspiraciones de la Megali Idea, la reconquista de todos los territorios históricos pertenecientes a los griegos como directos sucesores del Imperio bizantino, cuyo punto central era la recuperación de Constantinopla de manos de los otomanos, sus conquistadores desde 1453 y actuales enemigos. Grecia pudo ocupar poco a poco y con apoyo parcial de sus aliados gran parte de los territorios en manos otomanas, no así Constantinopla ni los estrechos de los Dardanelos y del Bósforo, lo que le hubiera otorgado el control total de la vía marítima entre Atenas y Constantinopla. Aunque el Imperio otomano estaba debilitado y su ejército diezmado, el comandante Mustafa Kemal Atatürk supo inyectar dosis de moral a sus tropas para luchar. En 1922 venció a las tropas griegas asentadas en Asia Menor, que no tuvieron otra medida que capitular. Durante el conflicto, murió más del 20 % de la población masculina de Anatolia. En Grecia la derrota fue percibida como la Gran Catástrofe; del lado turco la guerra fue vista como una victoria de la denominada guerra de Independencia turca, en la que luchaban para contrarrestar los ataques de diferentes potencias europeas (Francia, el Reino Unido y la misma Grecia) en su territorio. (es)
- Perang Yunani-Turki 1919-1922, juga disebut Perang Asia Kecil, adalah konflik militer yang terjadi selama terbaginya Kesultanan Utsmaniyah setelah Perang Dunia I antara Mei 1919 dan Oktober 1922. Perang ini terjadi antara Yunani dan Gerakan Nasional Turki yang nantinya akan mendirikan Republik Turki. Kampanye Yunani dilancarkan karena sekutu, terutama Perdana Menteri Britania Raya David Lloyd George, telah menjanjikan teritori untuk Yunani. Setelah perang ini, Yunani memberikan semua teritori yang didapat selama perang, kembali ke perbatasan sebelum perang, dan terjadi pertukaran populasi antara Turki dan Yunani di bawah Perjanjian Lausanne. Kampanye militer ini adalah kegagalan bagi Yunani, dan perang Turki-Armenia serta perang Prancis-Turki telah memaksa Sekutu meninggalkan perjanjian Sèvres dan bernegosiasi di Lausanne, mengakui kemerdekaan Turki dan kekuasaannya terhadap Trakia Timur dan Anatolia. (in)
- 그리스-터키 전쟁(튀르키예어: Kurtuluş Savaşı Batı Cephesi 쿠르툴루쉬 사와쉬으 바트 제페시[*], 그리스어: Μικρασιατική εκστρατεία 미크라시아티키 엑스트라티아[*])은 1919년 ~ 1922년에 그리스 왕국과 오스만 제국 사이에 일어난 전쟁이다. 그리스가 전쟁을 일으켰으나 결국 오스만 제국이 승리하였다. (ko)
- De Grieks-Turkse Oorlog is de benaming voor een serie veldslagen tussen Griekenland en het bezette Turkije om West-Anatolië tijdens de Turkse Onafhankelijkheidsoorlog. Hoewel deze voornamelijk in 1921 en 1922 woedde, begon de voorgeschiedenis al in 1918. (nl)
- 希土戦争（きとせんそう、1919年 - 1922年）は、第一次世界大戦後にギリシャ王国とトルコの間に生じた戦争である。大ギリシャ主義を標榜して小アジア（アナトリア半島）に侵攻したギリシャ軍は、ムスタファ・ケマル・パシャ率いるトルコ軍に敗北し、セーヴル条約で得た領土を失い、現在のギリシャ領がほぼ確定した。 トルコではアンカラ政府の影響力が決定的となり、1922年のスルタン制廃止、1923年のトルコ共和国建国につながった。 (ja)
- Wojna grecko-turecka (tur. Türk-Yunan Savaşı, Front zachodni wojny o niepodległość Turcji tur. Türk Kurtuluş Savaşı Batı Cephesi) – działania wojenne w latach 1919–1922 w zachodniej Azji Mniejszej, wywołane przez zbrojną agresję Grecji na terytorium Turcji, zakończone ostatecznie traktatem w Lozannie (Szwajcaria). Impulsem do podjęcia agresji przez Grecję była klęska Imperium Osmańskiego w wyniku I wojny światowej. Rząd w Atenach widział możliwość zaanektowania obszarów Turcji zamieszkiwanych częściowo przez ludność grecką i konsekwentną realizację Megali Idea – planu budowy Wielkiej Grecji. Plany ekspansji do Azji Mniejszej w początkowej fazie były popierane przez zwycięskie mocarstwa. Szczególną rolę w skłonieniu Grecji do interwencji, a zwłaszcza w jej kontynuacji w zakresie wykraczającym poza międzynarodowy mandat, odegrała Wielka Brytania. Rozpoczęta w maju 1919 roku inwazja grecka na wybrzeża Jonii oraz zajęcie Smyrny (Izmiru) zapoczątkowały wojnę. W wyniku wojny przegranej militarnie przez Grecję nastąpił kryzys polityczny, gospodarczy i ludnościowy w Grecji zakończony upadkiem monarchii i wprowadzeniem republiki. Traktat z Lozanny z 1923 roku, rewidujący na korzyść Turcji postanowienia traktatu z Sèvres z 1920 roku, zawierał postanowienia o wymianie ludności pomiędzy Grecją a Turcją. W konsekwencji tereny zachodniej Anatolii (starożytna Jonia) oraz Pontu musiało opuścić ok. 1,5 mln Greków, którzy zamieszkiwali te ziemie nieprzerwanie od 2500 lat. Z Grecji wysiedlono równolegle ok. 250–300 tys. muzułmanów różnych narodowości. Wymiana, do której przyłączyła się także Bułgaria, oparta została ściśle o kryterium wyznania. Nie objęła okręgu Konstantynopola i całej Tracji, gdzie obowiązywać miała dobrowolność. (pl)
- La guerra greco-turca - altrimenti chiamata campagna greca della guerra d'indipendenza turca - fu un conflitto combattutosi tra maggio 1919 e ottobre 1922 tra la Grecia e la neonata repubblica di Turchia di Mustafa Kemal Atatürk, nel disgregato quadro della dissoluzione dell'impero ottomano, per riprendere il possesso dei territori dell'Anatolia e della Tracia assegnati alla Grecia con il trattato di Sèvres del 10 agosto 1920, che sanciva la pace nella prima guerra mondiale. Con la vittoria la Turchia ottenne i confini attuali, mentre per la Grecia la fine del conflitto, noto nella storiografia ellenica come catastrofe dell'Asia Minore, provocò lo sconvolgimento dell'assetto demografico e culturale dell'intero Paese. (it)
- Grek-turkiska kriget, också kallat Kriget i Mindre Asien, eller det grekiska fälttåget under turkiska frihetskriget eller Mindre Asien-katastrofen, var en serie militära händelser som ägde rum under delningen av Osmanska riket efter första världskriget, mellan maj 1919 och oktober 1922. Kriget utkämpades mellan Grekland och turkiska revolutionärer; de senare skulle senare bilda Republiken Turkiet. (sv)
- Термин Вторая греко-турецкая война 1919—1922 не используется в историографии её участников. В греческой историографии событие именуется Малоазийский поход (греч. Μικρασιατική εκστρατεία или Πόλεμος της Μικράς Ασίας — Малоазиатская кампания); в турецкой историографии это событие называется Западный фронт в Войне за независимость (тур. Kurtuluş Savaşı Batı Cephesi) или Турецко-греческий фронт (тур. Türk-Yunan Cephesi) и считается неотъемлемой частью войны за независимость Турции.Несмотря на то, что эта военная кампания соответствовала греческим ирредентистским планам и именовалась освободительной войной, высадка греческих войск в Малой Азии не была инициативой греческого правительства, а была санкционирована союзниками.Несмотря на первоначальные успехи греческих войск, которым к лету 1921 года удалось оккупировать почти весь запад Малой Азии, война закончилась для Греции сокрушительным разгромом и греко-турецким обменом населением. По мнению ряда исследователей, решающую роль в успехах кемалистов против греческих войск, равно как ранее и против армян (1920), сыграла финансовая и военно-техническая помощь кемалистам со стороны большевистской России, начиная с осени 1920 года и в последующие 2 года. (ru)
- A Guerra Greco-Turca de 1919–1922, também chamada de Guerra da Ásia Menor ou campanha grega da guerra de independência turca foi uma série de confrontos militares ocorridos entre maio de 1919 e outubro de 1922, durante a partilha do Império Otomano, ocorrida ao término da Primeira Guerra Mundial. A guerra foi travada entre a Grécia e os do Movimento Nacional Turco, que posteriormente fundaria a República da Turquia. A campanha grega foi iniciada depois que os Aliados, especialmente o primeiro-ministro britânico David Lloyd George, haviam prometido à Grécia território que pertencia ao Império Otomano. Ao fim da guerra a Grécia foi forçada a devolver todos os territórios conquistados durante o confronto, e iniciou um processo de troca de populações com a recém-fundada República da Turquia, de acordo com o Tratado de Lausanne - processo que deixou marcas nas sociedades dos países, e acirrou ainda mais as rivalidades já existentes. (pt)
- 1919年至1922年的希土战争 （或称第二次希土战争），指的是在1919年到1922年期间爆发在希腊王国和土耳其國民運動间的战争。 希臘戰役的發起主要是因為西方協約國，特別是英國首相大衛·勞合喬治，曾承諾以犧牲最近在第一次世界大戰中戰敗的鄂圖曼帝國為代價給予希臘領土，因為在鄂圖曼帝國占領該地區之前，安納托利亞一直是古希臘和拜占庭帝國的一部分。1919年5月15日，希臘軍隊在士麥那（現伊茲密爾）登陸時，武裝衝突就開始了。随后，他们向内陆推进并控制了安纳托利亚的西部及西北部，这些地区包括马尼萨、巴勒克埃西爾、艾登、屈塔希亚、布尔萨及埃斯基谢希尔等城市。1921年的中，土耳其軍隊阻止了他們的前進。1922年8月，隨著土耳其的反擊，希臘戰線土崩瓦解，而隨著土耳其軍隊和後，戰爭逐告終了。 战争结束后，希腊政府接受了土耳其国民运动的要求，撤回到了战前边界以内，从而将东色雷斯和留给了土耳其。一战时的协约国放弃了《色佛尔条约》，在瑞士的洛桑与土耳其民族运动谈判签订了一纸新条约，此便是《洛桑条约》。洛桑条约承认土耳其共和国的独立主权及其对安纳托利亚、伊斯坦布尔和东色雷斯的主权。另外，希腊和土耳其政府同意两国进行人口交换。 (zh)
- Греко-турецька війна 1919–1922 (тур. Türk Kurtuluş Savaşı Batı Cephesi, осман. گرب جابهاسی Garb Cebhesi — Західний фронт, грец. Μικρασιατική Εκστρατεία — Малоазійський похід) велася між Грецією та Турецьким національним рухом під час розділу Османської імперії після Першої світової війни, з травня 1919 до жовтня 1922 року. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Řecko-turecká válka byla série vojenských událostí mezi květnem 1919 a říjnem 1922, které nastaly v průběhu dělení Osmanské říše po první světové válce. Válka byla střetem mezi Řeckem a tureckým národním hnutím, které později založilo Tureckou republiku, o území v Malé Asii a skončila porážkou řecké armády. Následná Lausannská smlouva přiřkla sporná území Turecku. Dalším bodem smlouvy byla masivní výměna obyvatelstva (týkala se téměř dvou miliónů lidí), která byla založena na náboženském klíči. (cs)
- Η Μικρασιατική Εκστρατεία, γνωστή διεθνώς ως Ελληνοτουρκικός Πόλεμος του 1919–1922 και στην Τουρκία ως Kurtuluş Savaşı Batı Cephesi (Δυτικό Μέτωπο του τουρκικού πολέμου της Ανεξαρτησίας) ήταν μια σειρά στρατιωτικών γεγονότων, που συνέβησαν κατά το διαμελισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μεταξύ Μαΐου 1919 και Οκτωβρίου 1922. Ο πόλεμος διεξήχθη μεταξύ της Ελλάδας και του Τουρκικού Εθνικού Κινήματος, που θα ίδρυε αργότερα τη Δημοκρατία της Τουρκίας. (el)
- 그리스-터키 전쟁(튀르키예어: Kurtuluş Savaşı Batı Cephesi 쿠르툴루쉬 사와쉬으 바트 제페시[*], 그리스어: Μικρασιατική εκστρατεία 미크라시아티키 엑스트라티아[*])은 1919년 ~ 1922년에 그리스 왕국과 오스만 제국 사이에 일어난 전쟁이다. 그리스가 전쟁을 일으켰으나 결국 오스만 제국이 승리하였다. (ko)
- De Grieks-Turkse Oorlog is de benaming voor een serie veldslagen tussen Griekenland en het bezette Turkije om West-Anatolië tijdens de Turkse Onafhankelijkheidsoorlog. Hoewel deze voornamelijk in 1921 en 1922 woedde, begon de voorgeschiedenis al in 1918. (nl)
- 希土戦争（きとせんそう、1919年 - 1922年）は、第一次世界大戦後にギリシャ王国とトルコの間に生じた戦争である。大ギリシャ主義を標榜して小アジア（アナトリア半島）に侵攻したギリシャ軍は、ムスタファ・ケマル・パシャ率いるトルコ軍に敗北し、セーヴル条約で得た領土を失い、現在のギリシャ領がほぼ確定した。 トルコではアンカラ政府の影響力が決定的となり、1922年のスルタン制廃止、1923年のトルコ共和国建国につながった。 (ja)
- Grek-turkiska kriget, också kallat Kriget i Mindre Asien, eller det grekiska fälttåget under turkiska frihetskriget eller Mindre Asien-katastrofen, var en serie militära händelser som ägde rum under delningen av Osmanska riket efter första världskriget, mellan maj 1919 och oktober 1922. Kriget utkämpades mellan Grekland och turkiska revolutionärer; de senare skulle senare bilda Republiken Turkiet. (sv)
- 1919年至1922年的希土战争 （或称第二次希土战争），指的是在1919年到1922年期间爆发在希腊王国和土耳其國民運動间的战争。 希臘戰役的發起主要是因為西方協約國，特別是英國首相大衛·勞合喬治，曾承諾以犧牲最近在第一次世界大戰中戰敗的鄂圖曼帝國為代價給予希臘領土，因為在鄂圖曼帝國占領該地區之前，安納托利亞一直是古希臘和拜占庭帝國的一部分。1919年5月15日，希臘軍隊在士麥那（現伊茲密爾）登陸時，武裝衝突就開始了。随后，他们向内陆推进并控制了安纳托利亚的西部及西北部，这些地区包括马尼萨、巴勒克埃西爾、艾登、屈塔希亚、布尔萨及埃斯基谢希尔等城市。1921年的中，土耳其軍隊阻止了他們的前進。1922年8月，隨著土耳其的反擊，希臘戰線土崩瓦解，而隨著土耳其軍隊和後，戰爭逐告終了。 战争结束后，希腊政府接受了土耳其国民运动的要求，撤回到了战前边界以内，从而将东色雷斯和留给了土耳其。一战时的协约国放弃了《色佛尔条约》，在瑞士的洛桑与土耳其民族运动谈判签订了一纸新条约，此便是《洛桑条约》。洛桑条约承认土耳其共和国的独立主权及其对安纳托利亚、伊斯坦布尔和东色雷斯的主权。另外，希腊和土耳其政府同意两国进行人口交换。 (zh)
- Греко-турецька війна 1919–1922 (тур. Türk Kurtuluş Savaşı Batı Cephesi, осман. گرب جابهاسی Garb Cebhesi — Західний фронт, грец. Μικρασιατική Εκστρατεία — Малоазійський похід) велася між Грецією та Турецьким національним рухом під час розділу Османської імперії після Першої світової війни, з травня 1919 до жовтня 1922 року. (uk)
- الحرب التركية اليونانية من سنة 1919 حتى سنة 1922، والمعروفة أيضًا باسم الحرب في آسيا الصغرى أو حملة آسيا الصغرى أو الحملة اليونانية في حرب الاستقلال التركية أو نكبة آسيا الصغرى، هي سلسلة من الأحداث العسكرية التي جرت خلال تقسيم الدولة العثمانية بعد الحرب العالمية الأولى بين أيار 1919 وتشرين الأول 1922. دارت الحرب بين اليونان والثوريين الأتراك من الحركة الوطنية التركية، التي قادت في وقت لاحق إنشاء جمهورية تركيا. (ar)
- La Guerra greco-turca de 1919-1922, també coneguda com a Guerra de l'Àsia Menor, va consistir en una sèrie de conflictes armats entre Grècia i els revolucionaris del Moviment Nacional Turc, nascut com aspiració nacionalista després de la Primera Guerra Mundial dins del decadent Imperi Otomà, que varen tenir lloc entre el maig del 1919 i l'octubre del 1922. Forma part de la guerra d'Independència Turca que inclou la guerra Turcoarmènia entre 1919-1920 i que va acabar amb el Tractat de Lausana i el posterior intercanvi de poblacions entre Grècia i Turquia. (ca)
- La greka-turka milito de 1919-1922, ankaŭ nomata Anatolia Katastrofo aŭ katastrofo de Malgranda Azio, estis la milito inter Grekio kaj Turkio post la Unua mondmilito. La milito komenciĝis, ĉar la okcidentaj aliancanoj — ĉefe la brita ĉefministro David Lloyd George — promesis teritoriojn al Grekio el la Otomana Imperio, se Grekio partoprenas la militon flanke de la aliancanoj. La promeso estis orienta Trakio, la insuloj de Imbros kaj Tenedos; partoj de okcidenta Anatolio ĉirkaŭ la urbo Smirna (nuntempe İzmir), ĉion kie vivis grava greka loĝantaro. (eo)
- Griechisch-Türkischer Krieg Teil von: Türkischer Befreiungskrieg Evakuierung verwundeter griechischer Soldaten während der Schlacht am Sakarya. Smyrna I – – – – – Sakarya – Große Offensive (Dumlupınar – Smyrna II) Der Griechisch-Türkische Krieg bezeichnet kriegerische Auseinandersetzungen zwischen dem Königreich Griechenland und dem anatolischen Teil des im Ersten Weltkrieg zerschlagenen Osmanischen Reiches in den Jahren 1919–1922. (de)
- The Greco-Turkish War of 1919–1922 was fought between Greece and the Turkish National Movement during the partitioning of the Ottoman Empire in the aftermath of World War I, between May 1919 and October 1922. (en)
- Greko-turkiar gerra (1919-1922) (turkieraz: Türk-Yunan cephesi, lit. Greko-turkiar frontea; grezieraz: Ελληνοτουρκικός πόλεμος, Ellinotourkikós pólemos) Greziaren eta Turkiako Nazio Mugimenduaren arteko borroka izan zen, Lehen Mundu Gerraren ondotik Otomandar Inperioa zatitu bitartean agitua, 1919ko maiatzetik 1922ko urrira. (eu)
- La guerra greco-turca de 1919-1922 o guerra del Asia Menor consistió en una serie de conflictos armados entre el Reino de Grecia y revolucionarios turcos del Movimiento Nacional turco durante la partición del Imperio otomano entre mayo de 1919 y octubre de 1922. Fue uno de los principales conflictos derivados de la Primera Guerra Mundial. (es)
- Perang Yunani-Turki 1919-1922, juga disebut Perang Asia Kecil, adalah konflik militer yang terjadi selama terbaginya Kesultanan Utsmaniyah setelah Perang Dunia I antara Mei 1919 dan Oktober 1922. Perang ini terjadi antara Yunani dan Gerakan Nasional Turki yang nantinya akan mendirikan Republik Turki. Kampanye militer ini adalah kegagalan bagi Yunani, dan perang Turki-Armenia serta perang Prancis-Turki telah memaksa Sekutu meninggalkan perjanjian Sèvres dan bernegosiasi di Lausanne, mengakui kemerdekaan Turki dan kekuasaannya terhadap Trakia Timur dan Anatolia. (in)
- La guerre gréco-turque de 1919-1922, également connue sous le nom de campagne grecque de la guerre d'indépendance turque, est un conflit qui oppose la Grèce aux révolutionnaires turcs kémalistes, entre les mois de mai 1919 et d'octobre 1922. En 1920, par le Traité de Sèvres, sous la pression des gouvernements de l'Entente, et en particulier le Royaume-Uni du Premier ministre David Lloyd George, l'Empire ottoman, vaincu après la Première Guerre mondiale et en pleine décomposition, avait cédé au royaume hellène des territoires en Asie Mineure et en Thrace orientale. Mais les nationalistes turcs, dirigés par le républicain Mustafa Kemal, n'acceptent pas ce traité et prennent l'offensive : le conflit se termine par une victoire des armées turques, ce qui rend caduc le traité de Sèvres. Par le (fr)
- La guerra greco-turca - altrimenti chiamata campagna greca della guerra d'indipendenza turca - fu un conflitto combattutosi tra maggio 1919 e ottobre 1922 tra la Grecia e la neonata repubblica di Turchia di Mustafa Kemal Atatürk, nel disgregato quadro della dissoluzione dell'impero ottomano, per riprendere il possesso dei territori dell'Anatolia e della Tracia assegnati alla Grecia con il trattato di Sèvres del 10 agosto 1920, che sanciva la pace nella prima guerra mondiale. (it)
- Wojna grecko-turecka (tur. Türk-Yunan Savaşı, Front zachodni wojny o niepodległość Turcji tur. Türk Kurtuluş Savaşı Batı Cephesi) – działania wojenne w latach 1919–1922 w zachodniej Azji Mniejszej, wywołane przez zbrojną agresję Grecji na terytorium Turcji, zakończone ostatecznie traktatem w Lozannie (Szwajcaria). Rozpoczęta w maju 1919 roku inwazja grecka na wybrzeża Jonii oraz zajęcie Smyrny (Izmiru) zapoczątkowały wojnę. (pl)
- A Guerra Greco-Turca de 1919–1922, também chamada de Guerra da Ásia Menor ou campanha grega da guerra de independência turca foi uma série de confrontos militares ocorridos entre maio de 1919 e outubro de 1922, durante a partilha do Império Otomano, ocorrida ao término da Primeira Guerra Mundial. A guerra foi travada entre a Grécia e os do Movimento Nacional Turco, que posteriormente fundaria a República da Turquia. (pt)
- Термин Вторая греко-турецкая война 1919—1922 не используется в историографии её участников. В греческой историографии событие именуется Малоазийский поход (греч. Μικρασιατική εκστρατεία или Πόλεμος της Μικράς Ασίας — Малоазиатская кампания); в турецкой историографии это событие называется Западный фронт в Войне за независимость (тур. Kurtuluş Savaşı Batı Cephesi) или Турецко-греческий фронт (тур. Türk-Yunan Cephesi) и считается неотъемлемой частью войны за независимость Турции.Несмотря на то, что эта военная кампания соответствовала греческим ирредентистским планам и именовалась освободительной войной, высадка греческих войск в Малой Азии не была инициативой греческого правительства, а была санкционирована союзниками.Несмотря на первоначальные успехи греческих войск, которым к лету 1921 го (ru)
|
.svg){kind=link}
