| dbo:abstract
|
- يو نو (1907 - 1995)، كان سياسي قومي بورمي. كان أول رئيس وزراء بورما . تزعم الحكومة في 3 فترات من 4 يناير 1948 إلى 12 يونيو 1956، ومرة أخرى من 28 فبراير 1957 إلى 28 أكتوبر 1958 ، وأخيرًا من 4 أبريل 1960 إلى 2 مارس 1962. ولد يوم 25 مايو 1907 بمدينة وتوفي يوم 14 فبراير 1995 في بلدة بهان عن عمر ناهز 87 سنة. (ar)
- U Nu (birmanisch နု၊ ဦး, früher Thakin Nu, * 25. Mai 1907 in , Irawadi-Division, Britisch-Indien; † 14. Februar 1995 in Rangun) war ein myanmarischer Politiker. U Nu besuchte die Universität von Rangun, wo er 1929 seinen ersten Abschluss machte. Erneut studierte er ab 1934 Rechtswissenschaften. In dieser Zeit war er auch Führer des nationalen Studentenbunds und schloss sich der Thakin-Bewegung an, die sich seit den 1920er Jahren durch Zivilen Ungehorsam gegen die Kolonialmacht aufzulehnen begann. Thakin („Meister“, „Herr“) war die Anrede, die Birmanen gegenüber den Engländern zu verwenden hatten. Er wurde Mitglied der und gehörte mit Aung San, Ne Win, und zu den Thirty Comrades, die zur militärischen Ausbildung nach Japan gingen. Wegen seiner Beteiligung am Unabhängigkeitskampf der damaligen britischen Kolonie Birma wurde er 1940 von den Briten inhaftiert und kam erst 1942 im Zuge der japanischen Okkupation Birmas wieder frei. Nach der Ermordung Aung Sans übernahm er von 1947 bis 1948 die Leitung der nationalistischen Anti-Fascist People’s Freedom League (AFPFL). Nachdem die Unabhängigkeit des Landes erreicht war, war er von 1948 bis 1956 und von 1957 bis 1958 Premierminister. Während dieser Zeit kämpfte das Land mit diversen Problemen, wie den bedeutenden Zerstörungen durch den Zweiten Weltkrieg, der grassierenden Korruption, der Invasion der Kuomintang im Norden des Landes und dem Aufbegehren von Warlords und Opiumbanden in den abgelegenen Landesteilen. U Nus Entscheidung, den Buddhismus zur Staatsreligion zu erheben, schürte weitere Konflikte mit den christlichen Minderheiten. 1958 wurde U Nu auf Grund dieser Missstände von General Ne Win gedrängt, zu Gunsten einer Militärregierung zurückzutreten. Nachdem er das Amt des Regierungschefs bei der Parlamentswahl 1960 zurückgewinnen konnte, wurde er 1962 durch den Staatsstreich Ne Wins entmachtet und für fünf Jahre inhaftiert. Nach seiner Haftentlassung 1967 hatte er, von seinem früheren Kameraden Ne Win weiter respektiert, kurz einen Posten in einem Beratungsgremium der Regierung inne und forderte die Wiedereinsetzung seiner gewählten Regierung und bot Ne Win im Gegenzug an, seine Reputation durch die Wahl zum repräsentativen Präsidenten des Landes wiederherzustellen. Ne Win zeigte jedoch keine Kompromissbereitschaft, da er die Regierung zu Gunsten des Landes zu Recht übernommen habe, worauf U Nu ins Exil nach Thailand ging, später in die USA und nach Indien. Seine Bemühungen um die Organisation einer Widerstandsbewegung waren nicht von Erfolg gekrönt, seine National United Liberation Front (NULF) bestand bis 1973 in Birma und in Teilen im Grenzgebiet von Thailand bis 1978. 1980 kehrte U Nu auf Einladung Ne Wins, ausgestattet mit einer Amnestie, nach Birma zurück, wo er sich aber in der Folgezeit nicht politisch aktiv zeigte, sondern sich einige Zeit einer buddhistischen Bruderschaft anschloss. Erst während der Volkserhebung im August 1988 erschien er wieder als Anführer oppositioneller Kräfte. Als letzter legitimer Regierungschef beabsichtige er, nach 26 Jahren wieder Premierminister zu werden, und suchte die Unterstützung Aung San Suu Kyis, der Tochter Aung Sans, die jedoch ablehnte und stattdessen Wahlen forderte; ihre Haltung wird heute als großer taktischer Fehler angesehen, da die neue Militärführung unter Saw Maung nur einen Monat später die Wirren nutzte, um die Macht erneut jahrzehntelang zu übernehmen. Da U Nu mehreren Aufforderungen, seine Regierung aufzulösen, nicht nachkam, wurde er unter Hausarrest gestellt. Aufgrund seiner Verdienste für den Freiheitskampf Myanmars verzichtete der Staatsrat für Wiederherstellung von Recht und Ordnung auf eine Anklage wegen Hochverrats. Als am 23. April 1992 Than Shwe Saw Maung zum Rücktritt zwang und die Militärregierung übernahm, wurde U Nu freigelassen. Bis zu seinem Tod 1995 war er kaum noch öffentlich aktiv. (de)
- U Nu (Myanmar, 1907ko maiatzaren 25a - Yangon, 1995eko otsailaren 14a) birmaniar politikaria izan zen. Birmaniaren burujabetasunaren alde borrokatzeagatik atxilotu egin zuten ingelesek (1941). Japoniarrak Birmanian sartu zirenean (1942) askatu zuten. Kanpo Arazoetako ministroa (1943-1945) eta Propagandako ministroa (1944-1945) izan zen. Bigarren Mundu Gerra bukatu zenean, Faxismoaren Aurkako Liga sortu zuen Aung San jeneralarekin, eta Birmaniaren burujabetasun osoa eskatu zuten. Aung San jeneralak 1947ko urtarrilaren 7an Londresen sinatu zuen burujabetasun-ituna 1948ko urtarrilean jarri zen indarrean, baina, bitartean, Aung San hil zuten eta U Nu bilakatu zen Batzar Legegile eratu berriko lehendakari. Gobernuko buru izan zen 1948-1958 bitartean, Ne Winek estatu kolpea jo arte. Gero ere beste bi bider izan zen gobernuko buru, 1960an eta 1988an, eta beste hainbat bider egon zen atzerrian eta kartzelan. Parlamentuzko aginpidearen eta sozialismo bigunaren aldekoa izan zen. (eu)
- U Nu (nacido como Thakin Nu, , Birmania, 25 de mayo de 1907-Rangún, Birmania, 14 de febrero de 1995) fue un líder independentista birmano y primer ministro de su país (1948–1958, 1960–1962). Un prominente activista patriota desde sus días de estudiante, fue expulsado de la universidad de Rangún y encarcelado en 1940 por los británicos acusado de sedición. Durante la Segunda Guerra Mundial, desempeñó el cargo de ministro de Asuntos Exteriores (1943), dentro del gobierno pro japonés. Tras negociar la independencia con el primer ministro británico Clement Attlee, se convirtió en el primer primer ministro de la Birmania independiente en 1948. Aunque fue un estadista capaz, estuvo rodeado de insurrecciones de minorías étnicas y dificultades económicas. Renunció en 1958, siendo restablecido en 1960 para después ser derrocado y encarcelado por Ne Win en 1962. Después de su liberación, organizó una resistencia en contra de Ne Win. U Nu hizo una oferta infructuosa para obtener el poder después de que el gobierno de Ne Win se desmoronara en 1988. Para su campaña electoral en las elecciones de febrero de 1960, U Nu había prometido a las minorías arakan y mon el derecho de formar comunidades autónomas, al igual que las ya existentes kayah y shan, entre otras. También prometió establecer el budismo como religión del estado. De las dos promesas electorales, solo cumplió la segunda. (es)
- U Nu (en birman ဦးနု ; API : /ú nṵ/), aussi appelé Thakin Nu, né le 25 mai 1907 à et mort le 14 février 1995 à Rangoon, est un homme politique birman, membre de la Ligue anti-fasciste pour la liberté du peuple. Il est Premier ministre à trois reprises entre 1948 et 1962. (fr)
- U Nu (25 Mei 1907 – 14 Februari 1995) adalah perdana menteri pertama Myanmar. Ia ikut mempelopori Konferensi Tingkat Tinggi Asia-Afrika (KAA) di Bandung pada tahun 1955 dengan beberapa tokoh lain dari beberapa negara. U Nu menjabat sebagai perdana menteri hingga tahun 1962 dengan diselingi oleh tokoh lain dalam posisi itu. Sebagai tokoh politik ia bersahabat dengan mantan (PBB) U Thant yang juga temannya di Universitas Rangoon. Selain sebagai politisi, U Nu adalah seorang novelis yang cukup banyak karyanya. (in)
- ウー・ヌ（ウ・ヌー、ミャンマー語: ဦးနု, ラテン文字転写: U Nu, 1907年5月25日 – 1995年2月14日）は、ビルマ（ミャンマー）の政治家。20世紀のビルマにおける主要なナショナリストのひとりであり、独立後のビルマ連邦の初代首相となり、第3代・第5代首相を歴任した。 なお、「ウー」は男性に対する敬称であり、彼の正しい名前は「ヌ」である。 (ja)
- Nu (Burmese: ဦးနု; pronounced [ʔú nṵ]; 25 May 1907 – 14 February 1995), commonly known as U Nu also known by the honorific name Thakin Nu, was a leading Burmese statesman and nationalist politician. He was the first Prime Minister of Burma under the provisions of the 1947 Constitution of the Union of Burma, from 4 January 1948 to 12 June 1956, again from 28 February 1957 to 28 October 1958, and finally from 4 April 1960 to 2 March 1962. (en)
- 우 누(버마어: ဦးနု ʔú nṵ, 1907년 5월 25일~1995년 2월 14일)는 미얀마의 독립운동가이자 정치인이다. 종교는 불교다. 의 초대 수상을 역임하였다. 1907년에 이라와디 구의 와케마에서 태어나 1929년에 랑군 대학을 졸업했다. 다음 해에 타킨당에 가입했고, 일본군의 버마 점령 후, 1943년에 바 모 정권하에서 외상·선전상으로 취임했다. 전후에는 반파시스트 인민자유동맹, 통칭(AFPFL)의 부총재이자 제헌의회 의장이 되었다. 1946년의 버마 독립에 관한 영국·버마 협정에 수석 대표로서 조인했다. 1947년 7월 19일에 아웅 산 AFPFL 총재의 암살 사건이 발생하자 후임을 계승하는 형태로 AFPFL 총재로 취임했다. 다음 해인 1948년 1월의 버마 독립과 함께, 초대 수상으로서 취임했다. 1947년 제정의 헌법의 규정에 근거해, 1948년 1월 4일~1956년 6월 12일, 1957년 2월 28일~1958년 10월 28일, 1960년 4월 4일~1962년 3월 2일에 걸쳐 버마의 수상직을 역임했다. (ko)
- U Nu ( (Ayeyarwady, Brits-Indië), 25 mei 1907 – Rangoon, 14 februari 1995) was de eerste premier van het onafhankelijke Birma (ook wel Myanmar). Deze post bekleedde hij met een korte tussenperiode van 1948-1958, en van 1960-1962. (nl)
- U Nu, altrimenti noto come Thakin Nu (ဦးနု; , 25 maggio 1907 – Yangon, 14 febbraio 1995), è stato un politico birmano.Fu per tre volte primo ministro birmano, dal 4 gennaio 1948 al 12 giugno 1956 la prima volta; dal 28 febbraio 1957 al 28 ottobre 1958 la seconda e la terza dal 4 aprile 1960 al 2 marzo 1962. (it)
- U Nu (właściwie Thakin Nu) (ur. 25 maja 1907 w , Mjanma, zm. 14 lutego 1995 w Rangunie, Mjanma) – birmański polityk i pisarz. Studiował na Uniwersytecie Ranguńskim. W 1936 roku za działalność niepodległościową został wyrzucony z uczelni przez co spowodowało wybuch strajku studenckiego. W efekcie protestów U Nu powrócił na uczelnię i ukończył studia. Następnie uczestniczył w antykolonialnym ruchu Thakinów. Od 1943 do 1945 był ministrem spraw zagranicznych. Od 1947 do 1958 stał na czele Antyfaszystowskiej Lidze Wolności Ludu. 9 kwietnia 1947 przeprowadzono wybory, które przyniosły sukces Lidze która zdobyła 60% głosów, co przełożyło się na 248 z 255. W wyniku wyborczego zwycięstwa U Nu objął rolę premiera rządu autonomicznego, a od 1948 roku premiera niepodległej Birmy. Okres rządów U Nu określany jest mianem „dekady demokratycznej”. Rządy U Nu spotkały się z silną opozycją ze strony komunistów, którzy w 1948 roku rozpoczęli walkę partyzancką z rządem birmańskim. U Nu w trakcie swoich rządów silnie odwoływał się do buddyzmu a jednym z jego najważniejszych posunięć było zwołanie VI Soboru Buddyjskiego w 1954, który to pojawił się w Birmie po raz pierwszy od czasów króla Mindon Mina. W polityce zagranicznej należał do zwolenników ruchu państw niezaangażowanych, którego został jednym z liderów. W przeciwieństwie do innych byłych kolonii brytyjskich Mjanma nie przystąpiła do Wspólnoty Narodów. Okres jego rządów związany był z ożywieniem gospodarczym wywołanym dzięki intensywnemu eksportowi ryżu i reparacjom wojennym. W styczniu 1950 roku na skutek wycofania się wojsk chińskiego Kuomintangu na tereny Birmy doszło do poważnego kryzysu państwowego. Kryzys przyczynił się do intensyfikacji wydatków na wojsko w rezultacie czego armia na czele z generałem Ne Winem stała się swoistym „państwem w państwie”. Gdy w 1958 roku sytuacja zaczęła się stabilizować, premier U Nu podjął rozmowy z rebeliantami, co spotkało się z dezaprobatą armii w rezultacie czego doszło do wojskowego zamachu stanu w wyniku którego do władzy doszedł Ne Win. Ne Win w 1960 roku zorganizował demokratyczne wybory w których do władzy powrócił U Nu. Ostatni etap rządów U Nu charakteryzował się jednak złym zarządzaniem sprawami państwa i rozkładem Ligi Wolności Ludu co spowodowało w 1962 roku kolejny zamach stanu Ne Wina i ustanowienie w kraju junty wojskowej. W okresie 1962-1969 był więziony i przetrzymywany w areszcie domowym. W 1969 udał się na emigrację, z której powrócił na skutek amnestii w 1980. Jako działacz ruchu na rzecz demokratycznego ustroju w latach od 1988 do 1992 po raz kolejny został osadzony w areszcie domowym. (pl)
- У Ну (бирм. ဦးနု, англ. U Nu; 25 мая 1907, Вакема, округ Мьяунмья, Британская Бирма — 14 февраля 1995, Янгон, Союз Мьянма) — бирманский политический и государственный деятель. (ru)
- 努，尊稱吳努（緬甸語：ဦးနု；宽式IPA：/ú nṵ/，1907年5月25日－1995年2月14日），緬甸伊洛瓦底省苗妙縣人，为缅甸独立英国后的首任缅甸总理，以及緬甸反法西斯人民自由同盟主席。 (zh)
- У Ну (25 травня 1907, , округ Мьяунм'я — 14 лютого 1995 в Рангуні) — бірманський політичний і державний діяч. У 1929 році закінчив . У 1930-і роки — президент Союзу студентів Рангунського університету і скарбник «Добама асіайон».
* 1942—1945 — міністр закордонних справ і інформації в уряді Ба Мо, створеному японськими окупантами.
* 1945—1947 — спікер Засновницьких зборів.
* 1947—1958 — президент Антифашистської ліги народної свободи. Кілька разів — прем'єр-міністр Бірми (нині М'янма), останній раз в 1960—1962. Після військового перевороту і приходу до влади Революційної ради (1962) У Ну знаходився у в'язниці (1962—1966). У 1969 році виїхав до Таїланду, де створив Об'єднаний національно-визвольний фронт, що поставили за мету насильницьке скидання уряду Революційної ради диктатора У Не Віна. У 1973 році пішов від політичної діяльності і поселився в Індії, прийнявши сан буддійського ченця. У 1980 році У Ну повторно повернувся до Бірми, скориставшись амністією. Був заарештований в 1988 році після військового путчу, йому було пред'явлено звинувачення в спробі створення свого уряду, і він був відправлений під домашній арешт; звільнений в 1992 році. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- يو نو (1907 - 1995)، كان سياسي قومي بورمي. كان أول رئيس وزراء بورما . تزعم الحكومة في 3 فترات من 4 يناير 1948 إلى 12 يونيو 1956، ومرة أخرى من 28 فبراير 1957 إلى 28 أكتوبر 1958 ، وأخيرًا من 4 أبريل 1960 إلى 2 مارس 1962. ولد يوم 25 مايو 1907 بمدينة وتوفي يوم 14 فبراير 1995 في بلدة بهان عن عمر ناهز 87 سنة. (ar)
- U Nu (en birman ဦးနု ; API : /ú nṵ/), aussi appelé Thakin Nu, né le 25 mai 1907 à et mort le 14 février 1995 à Rangoon, est un homme politique birman, membre de la Ligue anti-fasciste pour la liberté du peuple. Il est Premier ministre à trois reprises entre 1948 et 1962. (fr)
- U Nu (25 Mei 1907 – 14 Februari 1995) adalah perdana menteri pertama Myanmar. Ia ikut mempelopori Konferensi Tingkat Tinggi Asia-Afrika (KAA) di Bandung pada tahun 1955 dengan beberapa tokoh lain dari beberapa negara. U Nu menjabat sebagai perdana menteri hingga tahun 1962 dengan diselingi oleh tokoh lain dalam posisi itu. Sebagai tokoh politik ia bersahabat dengan mantan (PBB) U Thant yang juga temannya di Universitas Rangoon. Selain sebagai politisi, U Nu adalah seorang novelis yang cukup banyak karyanya. (in)
- ウー・ヌ（ウ・ヌー、ミャンマー語: ဦးနု, ラテン文字転写: U Nu, 1907年5月25日 – 1995年2月14日）は、ビルマ（ミャンマー）の政治家。20世紀のビルマにおける主要なナショナリストのひとりであり、独立後のビルマ連邦の初代首相となり、第3代・第5代首相を歴任した。 なお、「ウー」は男性に対する敬称であり、彼の正しい名前は「ヌ」である。 (ja)
- Nu (Burmese: ဦးနု; pronounced [ʔú nṵ]; 25 May 1907 – 14 February 1995), commonly known as U Nu also known by the honorific name Thakin Nu, was a leading Burmese statesman and nationalist politician. He was the first Prime Minister of Burma under the provisions of the 1947 Constitution of the Union of Burma, from 4 January 1948 to 12 June 1956, again from 28 February 1957 to 28 October 1958, and finally from 4 April 1960 to 2 March 1962. (en)
- 우 누(버마어: ဦးနု ʔú nṵ, 1907년 5월 25일~1995년 2월 14일)는 미얀마의 독립운동가이자 정치인이다. 종교는 불교다. 의 초대 수상을 역임하였다. 1907년에 이라와디 구의 와케마에서 태어나 1929년에 랑군 대학을 졸업했다. 다음 해에 타킨당에 가입했고, 일본군의 버마 점령 후, 1943년에 바 모 정권하에서 외상·선전상으로 취임했다. 전후에는 반파시스트 인민자유동맹, 통칭(AFPFL)의 부총재이자 제헌의회 의장이 되었다. 1946년의 버마 독립에 관한 영국·버마 협정에 수석 대표로서 조인했다. 1947년 7월 19일에 아웅 산 AFPFL 총재의 암살 사건이 발생하자 후임을 계승하는 형태로 AFPFL 총재로 취임했다. 다음 해인 1948년 1월의 버마 독립과 함께, 초대 수상으로서 취임했다. 1947년 제정의 헌법의 규정에 근거해, 1948년 1월 4일~1956년 6월 12일, 1957년 2월 28일~1958년 10월 28일, 1960년 4월 4일~1962년 3월 2일에 걸쳐 버마의 수상직을 역임했다. (ko)
- U Nu ( (Ayeyarwady, Brits-Indië), 25 mei 1907 – Rangoon, 14 februari 1995) was de eerste premier van het onafhankelijke Birma (ook wel Myanmar). Deze post bekleedde hij met een korte tussenperiode van 1948-1958, en van 1960-1962. (nl)
- U Nu, altrimenti noto come Thakin Nu (ဦးနု; , 25 maggio 1907 – Yangon, 14 febbraio 1995), è stato un politico birmano.Fu per tre volte primo ministro birmano, dal 4 gennaio 1948 al 12 giugno 1956 la prima volta; dal 28 febbraio 1957 al 28 ottobre 1958 la seconda e la terza dal 4 aprile 1960 al 2 marzo 1962. (it)
- У Ну (бирм. ဦးနု, англ. U Nu; 25 мая 1907, Вакема, округ Мьяунмья, Британская Бирма — 14 февраля 1995, Янгон, Союз Мьянма) — бирманский политический и государственный деятель. (ru)
- 努，尊稱吳努（緬甸語：ဦးနု；宽式IPA：/ú nṵ/，1907年5月25日－1995年2月14日），緬甸伊洛瓦底省苗妙縣人，为缅甸独立英国后的首任缅甸总理，以及緬甸反法西斯人民自由同盟主席。 (zh)
- U Nu (birmanisch နု၊ ဦး, früher Thakin Nu, * 25. Mai 1907 in , Irawadi-Division, Britisch-Indien; † 14. Februar 1995 in Rangun) war ein myanmarischer Politiker. U Nu besuchte die Universität von Rangun, wo er 1929 seinen ersten Abschluss machte. Erneut studierte er ab 1934 Rechtswissenschaften. In dieser Zeit war er auch Führer des nationalen Studentenbunds und schloss sich der Thakin-Bewegung an, die sich seit den 1920er Jahren durch Zivilen Ungehorsam gegen die Kolonialmacht aufzulehnen begann. Thakin („Meister“, „Herr“) war die Anrede, die Birmanen gegenüber den Engländern zu verwenden hatten. (de)
- U Nu (Myanmar, 1907ko maiatzaren 25a - Yangon, 1995eko otsailaren 14a) birmaniar politikaria izan zen. Birmaniaren burujabetasunaren alde borrokatzeagatik atxilotu egin zuten ingelesek (1941). Japoniarrak Birmanian sartu zirenean (1942) askatu zuten. Kanpo Arazoetako ministroa (1943-1945) eta Propagandako ministroa (1944-1945) izan zen. Bigarren Mundu Gerra bukatu zenean, Faxismoaren Aurkako Liga sortu zuen Aung San jeneralarekin, eta Birmaniaren burujabetasun osoa eskatu zuten. Aung San jeneralak 1947ko urtarrilaren 7an Londresen sinatu zuen burujabetasun-ituna 1948ko urtarrilean jarri zen indarrean, baina, bitartean, Aung San hil zuten eta U Nu bilakatu zen Batzar Legegile eratu berriko lehendakari. Gobernuko buru izan zen 1948-1958 bitartean, Ne Winek estatu kolpea jo arte. Gero ere bes (eu)
- U Nu (nacido como Thakin Nu, , Birmania, 25 de mayo de 1907-Rangún, Birmania, 14 de febrero de 1995) fue un líder independentista birmano y primer ministro de su país (1948–1958, 1960–1962). Un prominente activista patriota desde sus días de estudiante, fue expulsado de la universidad de Rangún y encarcelado en 1940 por los británicos acusado de sedición. Durante la Segunda Guerra Mundial, desempeñó el cargo de ministro de Asuntos Exteriores (1943), dentro del gobierno pro japonés. Tras negociar la independencia con el primer ministro británico Clement Attlee, se convirtió en el primer primer ministro de la Birmania independiente en 1948. Aunque fue un estadista capaz, estuvo rodeado de insurrecciones de minorías étnicas y dificultades económicas. (es)
- U Nu (właściwie Thakin Nu) (ur. 25 maja 1907 w , Mjanma, zm. 14 lutego 1995 w Rangunie, Mjanma) – birmański polityk i pisarz. Studiował na Uniwersytecie Ranguńskim. W 1936 roku za działalność niepodległościową został wyrzucony z uczelni przez co spowodowało wybuch strajku studenckiego. W efekcie protestów U Nu powrócił na uczelnię i ukończył studia. Następnie uczestniczył w antykolonialnym ruchu Thakinów. Od 1943 do 1945 był ministrem spraw zagranicznych. Od 1947 do 1958 stał na czele Antyfaszystowskiej Lidze Wolności Ludu. 9 kwietnia 1947 przeprowadzono wybory, które przyniosły sukces Lidze która zdobyła 60% głosów, co przełożyło się na 248 z 255. W wyniku wyborczego zwycięstwa U Nu objął rolę premiera rządu autonomicznego, a od 1948 roku premiera niepodległej Birmy. Okres rządów U Nu okr (pl)
- У Ну (25 травня 1907, , округ Мьяунм'я — 14 лютого 1995 в Рангуні) — бірманський політичний і державний діяч. У 1929 році закінчив . У 1930-і роки — президент Союзу студентів Рангунського університету і скарбник «Добама асіайон».
* 1942—1945 — міністр закордонних справ і інформації в уряді Ба Мо, створеному японськими окупантами.
* 1945—1947 — спікер Засновницьких зборів.
* 1947—1958 — президент Антифашистської ліги народної свободи. У 1973 році пішов від політичної діяльності і поселився в Індії, прийнявши сан буддійського ченця. (uk)
|
