| dbo:abstract
|
- L'estrofa és un conjunt de versos que segueixen un patró de mètrica determinat. Al poema, equivalen als paràgrafs de la prosa perquè tenen unitat de sentit. Algunes estrofes són:
* Rodolí: dos versos que rimen entre si
* Apariat: dos versos rimats
* Codolada: tirada que alterna apariats de vuit i de quatre síl·labes (set i quatre a Mallorca)
* Tercet: tres versos amb diferents esquemes de rima, un tipus de tercet molt popular és el haikú japonès
* Quarteta: Estrofa de quatre versos d'art menor. una sola quarteta pot fer un poema: un madrigal, un epigrama, un epitafi, una sàtira.
* Quartet: quatre versos que segueixen els esquemes de rima ABBA o ABAB (cada lletra designa una terminació concreta).
* Lai: conjunt de versos apariats
* Lira: composició de cinc versos de diferent nombre de síl·labes que alternen dues rimes
* Sextina: sis versos decasíl·labs
* Cobla: composició de vuit versos d'art major
* Sonet: Composició d'origen italià de catorze versos, una de les estrofes més clàssiques
* Octava reial: vuit versos d'onze síl·labes
* Romanç: aplec de versos en què rimen solament els imparells
* Gazal: forma de grups de cinc versos pròpia de la poesia àrab
* Tanka: combinació de versos japonesos de 5 i 7 síl·labes
* : quatre versos de 7 síl·labes, propi de la mètrica portuguesa (ca)
- En poezio, strofo estas ĉiu el la egalmezuraj, sam-aranĝaj kaj same rimitaj dividoj de poemo (lirika aŭ ne). Ekzemple terceto. Soneto ne estas precize strofo sed kombino de strofoj. Romanco estas serio nedifinita de versoj, do ankaŭ ne propre strofo. (eo)
- Eine Strophe (von altgriechisch στροφή strophē, deutsch ‚Wendung‘; insbesondere: ‚Tanzwendung des Chors, während des Tanzes gesungener Gesang‘) ist ein Abschnitt eines lyrischen Textes. (de)
- Ahapaldi edo estrofa olerki bat osatzen duten bertso-multzoetako bakoitza da, maiz metrika berdinarekin osaturikoak. Estrofa bat definitzen duten ezaugarriak bertso kopurua eta bertso horietako erritmoa da. Terminoa Arnaut Oihenartek erabili zuen lehen aldiz idatziz “Couplet de chanson” adiera horrezaz eta Silvain Pouvreauren eta Jose Frantzisko Aizkibelen hiztegiek ere jasotzen dute. Hegoaldeko idazleetan Resurreccion Maria Azkueren hiztegiaren bidez hedatu zen XX. mendearen hasieran literatura arloko terminologia teknikoan. (eu)
- Une strophe est un ensemble de vers pouvant comporter une disposition particulière de rimes, formant avec d'autres un poème, des lignes blanches les individualisant. Dans des éditions anciennes, les strophes pouvait n'être repérables que par sa cohérence interne (par exemple par la ponctuation ou la disposition rimique). Une strophe peut être assimilée au paragraphe d'un poème isolé typographiquement. (fr)
- En métrica, se llama estrofa a un grupo de versos seguidos de un punto y aparte, de un punto y seguido o de un punto y coma o también como versos las palabras o renglones, unidos por una serie de criterios fijos de extensión, rima y ritmo. (es)
- A strophe (/ˈstroʊfiː/) is a poetic term originally referring to the first part of the ode in Ancient Greek tragedy, followed by the antistrophe and epode. The term has been extended to also mean a structural division of a poem containing stanzas of varying line length. Strophic poetry is to be contrasted with poems composed line-by-line non-stanzaically, such as Greek epic poems or English blank verse, to which the term stichic applies. In its original Greek setting, "strophe, antistrophe and epode were a kind of stanza framed only for the music", as John Milton wrote in the preface to Samson Agonistes, with the strophe chanted by a Greek chorus as it moved from right to left across the scene. (en)
- Nella letteratura e nella metrica, la strofa (o strofe) è un gruppo di versi, di numero e di tipo fisso o variabile che vengono organizzati secondo uno schema, in genere ritmico, seguito da una pausa. È nota anche con il nome di stanza, termine preferito per le canzoni. Per poter definire i vari tipi di strofe occorre prendere in considerazione sia la successione delle rime sia il numero dei versi. La strofa può quindi essere considerata un sistema ritmico che viene stabilito dalla combinazione delle rime e dalla struttura metrica dei versi che la compongono. Le forme più frequenti sono il distico, la terzina, la quartina, la sestina, l'ottava. Più rare le strofe pentastiche ed eptastiche, rispettivamente di cinque e sette versi. (it)
- ストローフィ（Strophe）には、2つの意味がある。 1.
* ストローフィ - 詩作で、韻脚の別の韻脚への転換、あるいは、コーラスのある側から別の側への転換を意味する言葉。 2.
* ストロペー（ストロペ、ストロフェー、正旋舞歌、ギリシャ語：στροφή。「回る、曲がる、ねじれる」の意味。句も参照） - 古代ギリシアの頌歌を構成する3つの部分の1つ。 本項では、その両方について詳述する。 (ja)
- Een strofe is een onderdeel van een gedicht en bevat doorgaans een zekere gedachte-eenheid. Het uiterlijke kenmerk van de strofe is dat er zich voor en na de strofe een witregel bevindt. Een strofe in een gedicht kan worden vergeleken met een alinea in een tekst. De strofe wordt ook wel een vers genoemd, al is dit zeer verwarrend, omdat met een dichtvers normaal gezien 1 regel wordt aangeduid. In een liedtekst heet de strofe ook wel couplet, ter onderscheid van het refrein. Het woord strofe komt van het Griekse στροφη en betekent letterlijk draaiing, wending. Bijzondere vormen hebben een aparte naam. Zo heet
* een tweeregelige strofe een distichon
* een drieregelige een terzine of terzet (in een sonnet)
* een vierregelige een kwatrijn
* een vijfregelige een kwintijn of kwintet
* een zesregelige een sextet
* een zevenregelige een septet
* een achtregelige een octaaf
* een negenregelige een novet In algemene zin wordt voor strofen van vijf of meer regels ook de benaming stanza gebruikt. (nl)
- Strofa (z łac. stropha), zwrotka – jednostka wierszowa, tworząca zestaw pewnej liczby wersów, wyodrębnionych w całość i oddzielonych przerwą graficzną od innej całości. Stanowi całość znaczeniową, rytmiczną, przeważnie też składniową i intonacyjną. Strofa występuje tylko w utworze lirycznym, pełni istotną funkcję w rytmice i intonacji. Strofy mogą występować w wierszach każdego rodzaju: białym, wolnym, sylabicznym, tonicznym, sylabotonicznym, ale w wierszu wolnym mogą nie mieć charakteru regularnego. Ze względu na liczbę wersów, które wchodzą w skład strofy, można wyróżnić:
* dystych – strofa składająca się z 2 wersów
* tercet – strofa składająca się z 3 wersów
* tetrastych – strofa składająca się z 4 wersów
* pentastych – strofa składająca się z 5 wersów
* sestet – strofa składająca się z 6 wersów
* septet – strofa składająca się z 7 wersów
* oktostych – strofa składająca się z 8 wersów
* nona – strofa składająca się z 9 wersów
* decyma – strofa składająca się z 10 wersów
* jedenastowersowa
* dwunastowersowa
* trzynastowersowa
* czternastowersowa
* piętnastowersowa
* szesnastowersowa
* siedemnastowersowa
* osiemnastowersowa
* dziewiętnastowersowa
* dwudziestowersowa Podział strof pod względem kompozycyjnym:
* otwarte
* zamknięte
* izometryczne – wersy mają ten sam kształt metryczny, tzn. tę samą liczbę sylab, ten sam rytm
* heterometryczne – poszczególne wersy są układem o różnym rozmiarze (różna liczba sylab) Wiele strof nosi nazwę od imienia lub nazwiska poety, który ją wynalazł lub szczególnie często stosował: strofa alcejska, strofa saficka, strofa mickiewiczowska, strofa Burnsa. Nazwa strofy stanisławowskiej pochodzi od epoki, w której ją stosowano – panowania króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Strofa zamknięta – powstała już w średniowieczu. Stanowi pod jakimś względem wyraźnie zamkniętą całość składniowo-intonacyjną. Wywołuje wrażenie silnego wyodrębnienia w stosunku do strofy, która po niej następuje. Strofa otwarta – najpopularniejsza od XIX wieku. W XIX wieku strofy liczyły z reguły dwa lub trzy wersy. Strofa otwarta to taka, która nie stanowi całości intonacyjno-składniowej. Łączy się bezpośrednio pod jakimś względem ze strofą, która po niej następuje. Do kryteriów otwartości bądź zamknięcia strof należą: obraz, temat i myśl. W wierszu wolnym często zamiast regularnych strof występują strofoidy. (pl)
- Strof (av klassisk grekiska στροφή, strophē, 'vända') är i poesin en grupp versrader som rytmiskt bundits ihop av ett versmått. Ofta utgör en strof "ett avslutat helt" – motsvarande ett stycke i prosa. I populärt språkbruk används strof synonymt med vers, men i språkbruket för litterär analys är denna betydelse felaktig då en vers (lat versus = linje) endast är en av raderna i en strof. (sv)
- Estrofe é definida, na poesia moderna, como cada uma das seções que constituem um poema, ou seja cada agrupamento de versos, rimados ou não, com unidade de conteúdo e de ritmo. Apresentada geralmente como sinónimo de estância, difere desta quanto ao grau da referida unidade. Na mancha do poema, aparecem separadas por espaços em branco. Tal configuração retrata a pausa rítmica e lógica, mais evidente na estância do que na estrofe. Quanto ao número de versos a estrofe pode ser um:
* 1 verso - Monóstico
* 2 versos - DísticoComrades, leave me here a little, while as yet 't is early morn:Leave me here, and when you want me, sound upon the bugle-horn.'T is the place, and all around it, as of old, the curlews call,Dreary gleams about the moorland flying over Locksley Hall;(Alfred Tennyson, Locksley Hall)
* 3 versos - Tercetoesquema AAA:Tuba mirum spargens sonumPer sepulcra regionum,Coget omens ante thronum.(Tomás de Celano, Dies irae)esquema ABA BCB...Nel mezzo del cammin di nostra vitami ritrovai per una selva oscura,ché la diritta via era smarrita.Ahi quanto a dir qual era è cosa duraesta selva selvaggia e aspra e forteche nel pensier rinova la paura!(Dante Alighieri, Divina commedia)
* 4 versos - Quarteto ou quadraesquema 11/11/9/10Vides ut alta stet nive candidumSoracte nec iam sustineant onussilvae laborantes geluqueflumina constiterint acuto?(Quintus Horatius Flaccus, Carmina I, 9)
* 5 versos - Quintilhaesquema ABABB:En una noche oscura,con ansias, en amores inflamada¡oh dichosa ventura!,salí sin ser notadaestando ya mi casa sosegada.(Juan de la Cruz, Noche oscura)
* 6 versos - esquema ABABCC:Wer wagt es, Rittersmann oder Knapp,Zu tauchen in diesen Schlund?Einen goldnen Becher werf ich hinab,Verschlungen schon hat ihn der schwarze Mund.Wer mir den Becher kann wieder zeigen,Er mag ihn behalten, er ist sein eigen.(Friedrich Schiller, Der Taucher)esquema AABCCB:Les sanglots longsDes violonsDe l'automneBlessent mon coeurD'une langueurMonotone.Paul Verlaine, Chanson d'automne)esquema ABCCBA:The grey sea and the long black land;And the yellow half-moon large and low;And the startled little waves that leapIn fiery ringlets from their sleep,As I gain the cove with pushing prow,And quench its speed i' the slushy sand.Robert Browning, Meeting at night)
* 7 versos - esquema ABABBCC:One who through conquered trouble had grown wise,To read the grief unspoken, unexpressed,The misery of the blank and heavy eyes,—Or through youth’s infinite compassion guessedThe heavy burden,—such a one brought rest,And bade her lay aside her doubts and fears,While the hard pain dissolved in blessed tears.(Emma Lazarus, Epochs. Sympathy)
* 8 versos - Oitavaesquema ABABABCC (oitava real):As armas e os barões assinalados,Que da ocidental praia Lusitana,Por mares nunca de antes navegados,Passaram ainda além da Taprobana,Em perigos e guerras esforçados,Mais do que prometia a força humana,E entre gente remota edificaramNovo Reino, que tanto sublimaram;(Luís Vaz de Camões, Os Lusíadas. Canto Primeiro)
* 9 versos - Nonaesquema ABABBCBCC:I weep for Adonais—he is dead!Oh, weep for Adonais! though our tearsThaw not the frost which binds so dear a head!And thou, sad Hour, selected from all yearsTo mourn our loss, rouse thy obscure compeers,And teach them thine own sorrow, say: "With meDied Adonais; till the Future daresForget the Past, his fate and fame shall beAn echo and a light unto eternity!"(Percy Bysshe Shelley, Adonais)
* 10 versos - DécimaMy heart aches, and a drowsy numbness painsMy sense, as though of hemlock I had drunk,Or emptied some dull opiate to the drainsOne minute past, and Lethe-wards had sunk:'Tis not through envy of thy happy lot,But being too happy in thine happiness,—That thou, light-winged Dryad of the treesIn some melodious plotOf beechen green, and shadows numberless,Singest of summer in full-throated ease.(John Keats, Ode to a nightingale)
* Mais de dez versos: estrofe irregular. Quando um verso se repete no início de todas as estrofes de um poema, é designado de . Se essa repetição ocorrer no final, é designado por bordão. Ao conjunto de versos repetidos no decorrer do poema chama-se estribilho ou refrão. Formas fixas:
* Soneto: poema formado por dois quartetos e dois tercetos, geralmente composto por versos decassílabos e de conteúdo lírico;O sol é grande, caem co’a calma as aves,do tempo em tal sazão, que sói ser fria;esta água que d’alto cai acordar-m’-iado sono não, mas de cuidados graves.Ó cousas, todas vãs, todas mudaves,qual é tal coração qu’em vós confia?Passam os tempos vai dia trás dia,incertos muito mais que ao vento as naves.Eu vira já aqui sombras, vira flores,vi tantas águas, vi tanta verdura,as aves todas cantavam d’amores.Tudo é seco e mudo; e, de mestura,também mudando-m’eu fiz doutras cores:e tudo o mais renova, isto é sem cura!(Francisco de Sá de Miranda)
* Balada: poema formado por três oitavas e uma quadra;
* : poema formado por duas quadras e uma quintilha;
* Rondó: poema com estrofação uniforme de quadras;
* Sextina: poema formado por seis sextilhas e um terceto;
* : poema formado por dois tercetos e dois monósticos;
* Trova: poema monostrófico de quatro versos heptassilábicos;
* Haicai: poema monostrófico com três versos: dois pentassilábicos e um heptassilábico (o segundo); (pt)
- Строфа́ (дав.-гр. στροφή «поворот», зміна, коло) — поєднання рядків у вірші, що мають певний віршовий розмір, ритм, і мають інтонаційно-синтаксичну будову. У римованій поезії також має певну схему римування. У творі, що складається з кількох строф, метрична, римічна та ін. структура кожної наступної строфи повторює структуру першої строфи. (uk)
- 正旋舞歌（英文：Strophe，来自古希腊文：στροφή）是一首奥德诗中的第一部分。该格律形式由品达等一些诗人确立。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- En poezio, strofo estas ĉiu el la egalmezuraj, sam-aranĝaj kaj same rimitaj dividoj de poemo (lirika aŭ ne). Ekzemple terceto. Soneto ne estas precize strofo sed kombino de strofoj. Romanco estas serio nedifinita de versoj, do ankaŭ ne propre strofo. (eo)
- Eine Strophe (von altgriechisch στροφή strophē, deutsch ‚Wendung‘; insbesondere: ‚Tanzwendung des Chors, während des Tanzes gesungener Gesang‘) ist ein Abschnitt eines lyrischen Textes. (de)
- Ahapaldi edo estrofa olerki bat osatzen duten bertso-multzoetako bakoitza da, maiz metrika berdinarekin osaturikoak. Estrofa bat definitzen duten ezaugarriak bertso kopurua eta bertso horietako erritmoa da. Terminoa Arnaut Oihenartek erabili zuen lehen aldiz idatziz “Couplet de chanson” adiera horrezaz eta Silvain Pouvreauren eta Jose Frantzisko Aizkibelen hiztegiek ere jasotzen dute. Hegoaldeko idazleetan Resurreccion Maria Azkueren hiztegiaren bidez hedatu zen XX. mendearen hasieran literatura arloko terminologia teknikoan. (eu)
- Une strophe est un ensemble de vers pouvant comporter une disposition particulière de rimes, formant avec d'autres un poème, des lignes blanches les individualisant. Dans des éditions anciennes, les strophes pouvait n'être repérables que par sa cohérence interne (par exemple par la ponctuation ou la disposition rimique). Une strophe peut être assimilée au paragraphe d'un poème isolé typographiquement. (fr)
- En métrica, se llama estrofa a un grupo de versos seguidos de un punto y aparte, de un punto y seguido o de un punto y coma o también como versos las palabras o renglones, unidos por una serie de criterios fijos de extensión, rima y ritmo. (es)
- ストローフィ（Strophe）には、2つの意味がある。 1.
* ストローフィ - 詩作で、韻脚の別の韻脚への転換、あるいは、コーラスのある側から別の側への転換を意味する言葉。 2.
* ストロペー（ストロペ、ストロフェー、正旋舞歌、ギリシャ語：στροφή。「回る、曲がる、ねじれる」の意味。句も参照） - 古代ギリシアの頌歌を構成する3つの部分の1つ。 本項では、その両方について詳述する。 (ja)
- Strof (av klassisk grekiska στροφή, strophē, 'vända') är i poesin en grupp versrader som rytmiskt bundits ihop av ett versmått. Ofta utgör en strof "ett avslutat helt" – motsvarande ett stycke i prosa. I populärt språkbruk används strof synonymt med vers, men i språkbruket för litterär analys är denna betydelse felaktig då en vers (lat versus = linje) endast är en av raderna i en strof. (sv)
- Строфа́ (дав.-гр. στροφή «поворот», зміна, коло) — поєднання рядків у вірші, що мають певний віршовий розмір, ритм, і мають інтонаційно-синтаксичну будову. У римованій поезії також має певну схему римування. У творі, що складається з кількох строф, метрична, римічна та ін. структура кожної наступної строфи повторює структуру першої строфи. (uk)
- 正旋舞歌（英文：Strophe，来自古希腊文：στροφή）是一首奥德诗中的第一部分。该格律形式由品达等一些诗人确立。 (zh)
- L'estrofa és un conjunt de versos que segueixen un patró de mètrica determinat. Al poema, equivalen als paràgrafs de la prosa perquè tenen unitat de sentit. Algunes estrofes són:
* Rodolí: dos versos que rimen entre si
* Apariat: dos versos rimats
* Codolada: tirada que alterna apariats de vuit i de quatre síl·labes (set i quatre a Mallorca)
* Tercet: tres versos amb diferents esquemes de rima, un tipus de tercet molt popular és el haikú japonès
* Quarteta: Estrofa de quatre versos d'art menor. una sola quarteta pot fer un poema: un madrigal, un epigrama, un epitafi, una sàtira.
* Quartet: quatre versos que segueixen els esquemes de rima ABBA o ABAB (cada lletra designa una terminació concreta).
* Lai: conjunt de versos apariats
* Lira: composició de cinc versos de diferent nombre (ca)
- A strophe (/ˈstroʊfiː/) is a poetic term originally referring to the first part of the ode in Ancient Greek tragedy, followed by the antistrophe and epode. The term has been extended to also mean a structural division of a poem containing stanzas of varying line length. Strophic poetry is to be contrasted with poems composed line-by-line non-stanzaically, such as Greek epic poems or English blank verse, to which the term stichic applies. (en)
- Nella letteratura e nella metrica, la strofa (o strofe) è un gruppo di versi, di numero e di tipo fisso o variabile che vengono organizzati secondo uno schema, in genere ritmico, seguito da una pausa. È nota anche con il nome di stanza, termine preferito per le canzoni. Per poter definire i vari tipi di strofe occorre prendere in considerazione sia la successione delle rime sia il numero dei versi. La strofa può quindi essere considerata un sistema ritmico che viene stabilito dalla combinazione delle rime e dalla struttura metrica dei versi che la compongono. (it)
- Een strofe is een onderdeel van een gedicht en bevat doorgaans een zekere gedachte-eenheid. Het uiterlijke kenmerk van de strofe is dat er zich voor en na de strofe een witregel bevindt. Een strofe in een gedicht kan worden vergeleken met een alinea in een tekst. De strofe wordt ook wel een vers genoemd, al is dit zeer verwarrend, omdat met een dichtvers normaal gezien 1 regel wordt aangeduid. In een liedtekst heet de strofe ook wel couplet, ter onderscheid van het refrein. Het woord strofe komt van het Griekse στροφη en betekent letterlijk draaiing, wending. (nl)
- Strofa (z łac. stropha), zwrotka – jednostka wierszowa, tworząca zestaw pewnej liczby wersów, wyodrębnionych w całość i oddzielonych przerwą graficzną od innej całości. Stanowi całość znaczeniową, rytmiczną, przeważnie też składniową i intonacyjną. Strofa występuje tylko w utworze lirycznym, pełni istotną funkcję w rytmice i intonacji. Strofy mogą występować w wierszach każdego rodzaju: białym, wolnym, sylabicznym, tonicznym, sylabotonicznym, ale w wierszu wolnym mogą nie mieć charakteru regularnego. Ze względu na liczbę wersów, które wchodzą w skład strofy, można wyróżnić: (pl)
- Estrofe é definida, na poesia moderna, como cada uma das seções que constituem um poema, ou seja cada agrupamento de versos, rimados ou não, com unidade de conteúdo e de ritmo. Apresentada geralmente como sinónimo de estância, difere desta quanto ao grau da referida unidade. Na mancha do poema, aparecem separadas por espaços em branco. Tal configuração retrata a pausa rítmica e lógica, mais evidente na estância do que na estrofe. Quanto ao número de versos a estrofe pode ser um: Formas fixas: (pt)
|
