| dbo:abstract
|
- تعرف التُربَةُ الصَّقِيعِيّة Permafrost بأنها المنطقة التي متوسط درجة حرارة أرضها السنوي mean annual ground temperature MAGT أقل من ضغط نقطة الانصهار على الأقل خلال سنتان على التوالي. وهي تقابل المناطق التي يكون متوسط درجة حرارة الهواء mean annual air temperature MAAT ناقص درجتان مئوية أو أقل (ar)
- En geologia, permagel o pergelisol (en anglès, permafrost, de perma-, permanent i frost, gelat) són aquelles capes de sòl, roca o terra que romanen per sota del punt de congelació de l'aigua (0 °C) durant com a mínim dos anys seguits. El permagel està situat entre el , la capa superficial activa que respon a les oscil·lacions del clima, i la roca profunda no gelada, més afectada pel flux geotèrmic que pel clima. Els sòls es classifiquen com a permagel continu (90 a 100% de cobertura de la superfície amb permagel), discontinu (50 a 90%), esporàdic (10 a 50%), isolat (>10%) i sense permagel. (ca)
- Permafrost (též věčně nebo dlouhodobě zmrzlá půda, pergelisol) je hornina, nebo půda, jejíž teplota je po dobu dvou či více let nižší než 0 °C. Voda v takové půdě je zmrzlá a tvoří spolu s částečkami písku, hlíny a kamení tvrdou krustu. Permafrost je součástí zemské kryosféry a zabírá přibližně 11 % zemského povrchu a 25 % povrchu severní polokoule. Termín permafrost vznikl sloučením anglických slov „permanent” a „frost(y)” (trvalý a zmrzlý). Mocnost permafrostu dosahuje až několika stovek metrů, promrzá tedy nejenom půda, ale i skalní podloží. Nejhlubší známý permafrost je na Sibiři a sahá do hloubky cca 1500 m. V některých případech se permafrost nachází pod nezamrzlou půdou a v to v různé hloubce. Permafrost obsahuje velké množství rozložené biomasy. S postupným odtáváním permafrostu se do atmosféry Země uvolňují plyny jako metan a oxid uhličitý, což významně umocňuje skleníkový efekt v atmosféře naší planety a tedy i globální oteplování. V oblastech tundry a tajgy svrchní část permafrostu přes léto pravidelně taje. Tato část permafrostu se nazývá aktivní vrstva a mohou na ní růst rostliny. V situaci, kdy je podloží stále zmrzlé, ale aktivní vrstva taje, mohou vznikat zvláštní povrchové geomorfologické jevy jako např. opilý les, , , pingo, , apod. Permafrost se také může vyskytovat pod mořskou hladinou. Po poslední době ledové byl takový permafrost zatopen zvyšující se hladinou oceánu, ale zároveň teplota takového oceánu dodnes není natolik vysoká, aby způsobila roztátí daného permafrostu. Jedná se o část Severního ledového oceánu. S postupným ohřevem oceánů však i tento permafrost začal tát a vypouštět zásoby skleníkových plynů. Permafrost se také nachází na jiných planetách a vesmírných objektech. Lze ho identifikovat třeba na Marsu či na Měsíci. (cs)
- Ως μόνιμο παγωμένο έδαφος, γνωστό και ως πέρμαφροστ, ορίζεται το παγωμένο έδαφος, ίζημα ή πέτρωμα. Η κατάταξη του εδάφους ως μόνιμα παγωμένο σχετίζεται αποκλειστικά με τη θερμοκρασία, όχι με την υγρασία ή οποιασδήποτε μορφής . Για να θεωρηθεί μόνιμα παγωμένο, το έδαφος θα πρέπει να βρίσκεται σε θερμοκρασία μικρότερη ή ίση των -2°C επί δύο τουλάχιστον χρόνια. Όπως είναι φυσικό, τέτοιου είδους έδαφος μπορεί να είναι χιλιάδων ετών σε ορισμένες περιοχές του πλανήτη. Το μόνιμα παγωμένο έδαφος που έχει απωλέσει την υγρασία του και συνεπώς δεν περιέχει πάγο, ορίζεται ως ξηρό μόνιμα παγωμένο έδαφος. Το μόνιμα παγωμένο έδαφος απαντάται σε σημεία με ψυχρούς χειμώνες με λίγο χιόνι και σχετικά ξηρά, ψυχρά και σύντομα καλοκαίρια. Τέτοιος τύπος εδάφους απαντάται στον αρκτικό και υποαρκτικό κύκλο και στην Ανταρκτική. (el)
- Ĉiamfrosta grundo - ankaŭ laŭ anglalingva paŭsaĵo permafrosto aŭ permafrosta grundo - estas tero, en kiu temperaturo de tavoloj de la tero de certa profundo dum multaj jaroj (kaj vintre kaj somere) estas malpli ol 0 °C. Ĉar tero plejofte enhavas akvon multjare frostiĝinta tero kutime enhavas glacion, kaj do estas ekde certa profundo frostiĝinta. Grandaj ĉiamfrostareoj troviĝas sur la tero en regionoj kun arkta kaj antarkta influo. La senarbaj tundroj de nia tero ofte estas ĉiamfrostregionoj. Laŭ geografia vidpunkto temas pri grandaj partoj de norda Kanado, Alasko, Gronlando kaj orienta Siberio. Suden kelkaj ĉiamfrostregionoj atingas Mongolion. Ĉiamfrosto diversprofunde enpenetras la grundon: En norda Ruslando la ĉiamfrosto atingas grundprofundon de 1.450 metroj, en Skandinavio nur de 20 metroj. Ĉiamfrostareoj - do insuloj kun daŭre frostiĝinta grundo - ekzistas ankaŭ en la altmontaraj regionoj, kiel ekzemple en la Alpoj. Ili ekestis dum la Glaciepoko, kiam la grundo frostiĝis kelkloke ĝis 1000 metroj da profundeco. Ĉiamfrostaj grundoj en somero povas supraĵe degeli; la ofte atingas profundon de pluraj metroj, dum la grundo sub ĝi restas frostiĝinta. (eo)
- Permafrost bezeichnet in den Geowissenschaften einen Untergrund, dessen Temperatur für mindestens zwei Jahre ununterbrochen (perennierend) unter 0 °C liegt. Bei dem Untergrund kann es sich um Boden, Lockergestein oder Festgestein handeln. Permafrost tritt abhängig von den klimatischen Bedingungen mit unterschiedlicher Mächtigkeit und Tiefe auf; er kann mehrere hundert Meter tief reichen und besitzt dann meist ein Alter von vielen tausend Jahren. Die größte Ausdehnung haben Permafrostböden unter den Eisschilden und in den Kältewüsten der beiden Polargebiete sowie in den angrenzenden hochkontinentalen Klimaten der (nördlichen) borealen Zone. Dort kann der Boden über dem Permafrost im Sommer auftauen (siehe Auftauboden). Weitere großflächige Bereiche befinden sich in der Massenerhebung Hochasiens. Der Permafrostboden (auch Dauerfrostboden) ist eine der wichtigsten Kohlenstoffsenken der Erde. Das großräumige Auftauen von Permafrost im Rahmen der globalen Erwärmung gilt als eines der bedeutendsten Kippelemente im Klimawandel. (de)
- Permafrost (ingelesezko perma-, permanent, "betiere" + frost, "antzigar"/"izotzaldi") udan izoztuta mantentzen den lurzoruari deritzo, gutxienez bi urtez iraun duena. Lurzoru mota hau ohikoa da Siberia, Alaska eta Kanada iparraldean. Hedaduraz, Artikoko lurraldeetako lur beti izoztuari ere deritzo. Hiru motatakoa izan daiteke: jarraitua, lurpeko 0,5 m-tik 500 m-ra bitarteko parteak izozturik irauten duena; zatikakoa, permafrostaren barnean izoztu gabeko parte batzuk dituena; eta permafrostaren barnean parte gehienak izoztu gabe irauten duena. Klimak, tenperaturak, ezaugarri eta landarediak eragiten dute permafrosten sorrera eta bilakaera. Lurrazalaren % 25 inguru hartzen du permafrostak, hormategiak barne. Azken hamarkada eta urteetan, permafrosta gero eta lasterrago ari da urtzen klima aldaketa dela eta. Permafrostak metano eta karbono kopuru handiak biltegiratzen dituenez, urtzearen ondorioz emisioak ugari askatzen ari dira atmosferara eta, beraz, berotegi efektuko gasak. 2019an, 1.600.000 megatona karbono zeuden permafrostean; atmosferan barreiatuta, berriz, 870.000 megatona. (eu)
- El permafrost (ocasionalmente traducido como permahielo, gelisuelo, permagel o permacongelamiento) es la capa de suelo permanentemente congelado —pero no permanentemente cubierto de hielo o nieve— de las regiones muy frías o periglaciares, como la tundra. Puede encontrarse en áreas circumpolares de Canadá, Alaska, Groenlandia, Siberia, Tíbet, Noruega y en varias islas del océano Atlántico sur como las islas Georgias del Sur y las islas Sandwich del Sur.[cita requerida] El permafrost se puede dividir en pergelisol, que es la capa helada más profunda, y mollisol, el estrato más superficial que suele descongelarse. Durante cientos de miles de años, el permafrost del Ártico ha acumulado grandes reservas de carbono orgánico (se estima que de 1,4 a 1,85 billones de toneladas métricas). Los pronósticos predicen una disminución en las áreas de permafrost debido al aumento del calentamiento global. Cuando el permafrost se descongela, se libera dióxido de carbono y metano. También permite el resurgimiento de virus y bacterias desconocidos que pasaron decenas de miles de años congelados así como subproductos de combustibles fósiles y productos químicos como el DDT, que actualmente se encuentra prohibidos por los daños a la salud y al ambiente. (es)
- Talamh atá oighrithe go buan i réigiúin an-fhuara an Domhain. Go domhain faoina bhun tá talamh neamhoighrithe, agus os a chionn ciseal gníomhach a reonn sa samhradh is a athoighríonn sa bhfómhar. Gineann an t-oighriú síos ón dromchla gach geimhreadh brú ar na cisil neamhoighrithe uisceluchtaithe den chrios gníomhach seo, agus uaireanta is féidir go bhfuasclaítear an brú seo trí scoilteanna sa chiseal dromchlach oighrithe. Is mór an fhadhb é seo do thógáil bóithre, foirgneamh is píoblínte. Nuair a thógtar an fásra inslithe chun siúil i réigiúin shíorsioctha, déanann sé sin an crios gníomhach níos doimhne trí leá na talún síorshioctha, agus tugann sé faoi ag an dromchla. (ga)
- Permafrost is ground that continuously remains below 0 °C (32 °F) for two or more years, located on land or under the ocean. Most common in the Northern Hemisphere, around 15% of the Northern Hemisphere or 11% of the global surface is underlain by permafrost, with the total area of around 18 million km2. This includes substantial areas of Alaska, Greenland, Canada and Siberia. It can also be located on mountaintops in the Southern Hemisphere and beneath ice-free areas in the Antarctic. Permafrost does not have to be the first layer that is on the ground. It can be from an inch to several miles deep under the Earth's surface. It frequently occurs in ground ice, but it can also be present in non-porous bedrock. Permafrost is formed from ice holding various types of soil, sand, and rock in combination. Permafrost contains large amounts of biomass and decomposed biomass that has been stored as methane and carbon dioxide, making tundra soil a carbon sink. As global warming heats the ecosystem and causes soil thawing, the permafrost carbon cycle accelerates and releases much of these soil-contained greenhouse gases into the atmosphere, creating a feedback cycle that increases climate change. Thawing of permafrost is one of the effects of climate change. While emissions from thawing permafrost will be significant enough to lead to additional warming, they will likely not be enough to trigger a self-reinforcing feedback leading to "runaway warming". (en)
- Le pergélisol, parfois désigné par le terme anglais permafrost, est la partie d'un cryosol gelée en permanence, au moins pendant deux ans, et de ce fait imperméable. Le pergélisol existe dans les hautes latitudes (pergélisol polaire) mais aussi dans les hautes altitudes (pergélisol alpin). Il couvre un cinquième de la surface émergée, dont 90 % du Groenland, 80 % de l'Alaska, 50 % du Canada et de la Russie (plus particulièrement dans sa partie sibérienne). Le pergélisol polaire en Sibérie est plutôt un pergélisol continu au-delà du 60e degré de latitude. Le pergélisol alpin est plus sporadique à cause du terrain coupé avec des expositions très diverses. Il est constitué thermiquement de trois couches : la première dite « active » dégèle en été et peut atteindre jusque deux à trois mètres ; la seconde, soumise à des fluctuations saisonnières mais constamment sous le point de congélation, constitue la partie du pergélisol stricto sensu et s'étend à une profondeur de 10 à 15 mètres ; la troisième peut atteindre plusieurs centaines de mètres, voire dépasser le millier de mètres (en Yakoutie), ne connaît pas de variation saisonnière de température et est constamment congelée. La température s'y élève vers le bas sous l'influence des flux géothermique et atteint 0 °C à la limite basse du pergélisol. Dans le pergélisol, la glace peut obturer les pores du sol ou constituer des corps de glace de différentes genèses. Les régions subarctiques sont en outre, du fait du caractère imperméable de la glace, des zones humides anoxiques de marais et de tourbière où ont pu se développer des micro-organismes méthanogènes. Du méthane se trouve par ailleurs dans les lacs de thermokarst ou alass. Les formations, persistance ou disparition du pergélisol, et son épaisseur sont très étroitement liées aux changements climatiques. C'est pourquoi le pergélisol est étudié en tant qu'indicateur du réchauffement climatique par un réseau mondial de chercheurs s'appuyant sur des sondages, des mesures de température et un suivi satellitaire, à l'initiative du réseau mondial de surveillance terrestre du pergélisol. Le dégel rapide pourrait augmenter considérablement les quantités de gaz à effet de serre émises par les plantes et animaux anciens gelés. (fr)
- Dalam geologi, ibun abadi (bahasa Inggris: permafrost) atau tanah beku abadi adalah lapisan tanah beku yang berada di bawah suhu 0 °C selama beberapa tahun. Ibun abadi terbentuk dari es-es yang menggenggam berbagai macam tanah, pasir, dan bebatuan. Ibun abadi umumnya terletak di lintang tinggi, yaitu dekat kutub utara dan selatan. Ibun abadi biasa terbentuk dalam iklim dengan suhu udara rata-rata tahunan kurang dari titik beku air. (in)
- 永久凍土（えいきゅうとうど、英語: permafrost）とは、2年間以上にわたり継続して温度0℃以下をとる地盤のことである。この用語の定義の上では、氷の存在ではなく温度条件で考える。 英語では、永久凍土のことを permafrost と表記するが、permanently frozen ground（永久に凍った土壌）の省略語で1945年に S. W. MULLERによって使われた。 永久凍土は北半球の大陸の約20%に広がっている。永久凍土の厚さは数百m（アラスカの Prudhoe Bay では650m）にも及ぶこともある。永久凍土の上部には夏の間融けている活動層があり、ポドゾルという酸性の土壌となり、タイガや草原となっている。活動層の厚さは年や場所によって変化するが、典型的なものでは0.6-4mの厚さである。 日本では、富士山頂上付近および大雪山頂上付近、北アルプスの立山などに永久凍土が確認され、槍ヶ岳・穂高連峰の大キレットカール内に存在している可能性が高いと報告されている。 (ja)
- 영구동토(永久凍土, permafrost)는 2년 이상의 기간 동안 토양 온도가 0°C(물의 어는점, 32°F) 이하로 유지된 토양을 일컫는다. 대부분의 영구동토는 북극이나 남극에 가까운 고위도 지역에 자리잡고 있으나, 높은 고도에 형성되는 고산 영구동토층은 낮은 위도에도 존재할 수 있다. 빙결은 자주 발생하는 현상이지만, 무공성 기반의 경우에는 빙결이 항상 발생하는 것은 아니다. 영구동토는 지구 상의 수분 중 0.022%를 차지하며, 북반구에 노출된 토양의 24%에 존재한다. (ko)
- Il termine inglese permafrost (pron. /ˈpəːməfrɒst/; composto di perma(nent), "permanente", e frost, "gelato"), in italiano permagelo, designa un terreno tipico delle regioni fredde ad esempio dell'estremo Nord Europa, della Siberia e dell'America settentrionale dove il suolo è perennemente ghiacciato (non necessariamente con presenza di masse di acqua congelata). (it)
- Permafrost, vanuit het Russisch soms ook merzlota ("bevroren grond") genoemd, is het verschijnsel dat in bepaalde gebieden nabij de polen en in het hooggebergte de ondergrond nooit helemaal ontdooit. (nl)
- O permafrost ou pergelissolo (em português) é uma camada do subsolo da crosta terrestre que está permanentemente congelada. A maior parte está localizada no hemisfério norte, concentrando-se, principalmente, na região do Ártico, sobretudo em partes da Rússia (Sibéria), Estados Unidos (Alasca), Canadá e Dinamarca (Groenlândia). (pt)
- Wieczna lub wieloletnia zmarzlina, zwana też czasem wieczną marzłocią lub marzłocią trwałą lub zlodowaceniem podziemnym – zjawisko trwałego (minimum dwa kolejne lata) utrzymywania się części skorupy ziemskiej w temperaturze poniżej punktu zamarzania wody niezależnie od pory roku. Powstaje w warunkach suchego, zimnego klimatu (o średniej temperaturze powietrza poniżej −11 °C). Obejmuje około 80% Alaski, większość północnej Kanady i 65% Syberii (ciągła zmarzlina występuje prawie wyłącznie we wschodniej Syberii, w zachodniej jest obecna tylko na północnym wybrzeżu oceanu). Ciągła zmarzlina sięga aż do północnej Mongolii, punktowo występuje też w Górach Skandynawskich i na Grenlandii. Natomiast nieciągłe zmarzliny zajmują także większość Tybetu, są też znane z Alp. Wieczną zmarzlinę odkryto również w północno-wschodniej Polsce, w okolicy Suwałk na głębokości 357 metrów poniżej poziomu gruntu. Jest to pozostałość po zmarzlinie z okresu ostatniego zlodowacenia, która przetrwała dzięki specyficznym warunkom geologicznym, tak zwanej . Ocenia się, że najstarsza zmarzlina powstała na Ziemi ok. 2,6 mln lat temu. Jej głębokość na tych obszarach, na których przetrwała od plejstocenu waha się w granicach od 150–300 metrów w północnej Kanadzie (maksymalnie dochodzi tam do 700 m), we wschodniej Syberii dochodzi do 1500 m. Przeważnie ma kilkadziesiąt metrów. W miesiącach letnich wierzchnia warstwa gruntu – do około dwóch metrów – ulega rozmarznięciu, wskutek czego staje się on często grząskim bagnem, w głąb którego nie może (z powodu zamarzniętych głębszych warstw) wsiąknąć nadmiar wody. Sytuacja ta utrudnia rozwój roślinności, uniemożliwiając m.in. zasiedlanie pokrytych wieczną zmarzliną obszarów drzewom o głębszym systemie korzeniowym, także z powodu niedostatecznej spoistości gleby w miesiącach letnich. Dawniej, zmarzlina znacząco utrudniała wznoszenie budynków. Oparcie fundamentów na zmarzlinie powoduje stopniowe wtapianie się budynku i osiadanie, nieraz o kilka metrów. Typowym przykładem są starsze budynki w Irkucku, których pierwsze piętro znajduje się obecnie na poziomie gruntu. Wieloletnia zmarzlina ma charakter reliktowy. Jest pozostałością zlodowacenia, które w plejstocenie obejmowało znaczną część obszarów lądowych półkuli północnej. Marzłoć to warstwa gruntu, leżąca na różnych głębokościach, która co najmniej przez dwa kolejne lata zachowuje temperaturę niższą niż 0 °C (poniżej punktu zamarzania).Rodzaje marzłoci:
* – nie zawiera lodu jako materiału spajającego (np. skała)
* wilgotna – najczęściej spotykana, lód wypełnia wolne przestrzenie gruntu lub pory skał Typy marzłoci (ze względu na zasięg warstwy odmarzającej):
* – grunt pozostaje zamarznięty na całym obszarze, przy średniej temperaturze roku poniżej −8 °C
* – z niezamarzniętymi „wyspami”, przy średniej temperaturze roku od −4 do −8 °C
* – płaty marzłoci w niejednolicie zamarzającym gruncie, przy średniej temperaturze roku od −1 do −4 °C (pl)
- Багаторі́чна мерзлота́ або ві́чна мерзлота — частина кріолітозони, де породи мають температуру, нижчу за 0 °C і містять підземний лід. Час існування — від декількох років до сотень тисяч років. Поширення — від острівного до суцільного. Потужність від декількох метрів до 1500 м і більше (в горах). Явище багаторічної мерзлоти змінюється разом зі зміною фізико-географічного середовища. (uk)
- Permafrost definieras som ett tillstånd där temperaturen i marken inte når upp över noll grader under minst två år i rad. Ovanpå permafrosten finns ett aktivt lager som tinar om våren och sommaren och fryser igen under vintern. Det aktiva lagrets tjocklek beror på klimatet och markens värmeledande egenskaper men är på de flesta platser mellan en halvmeter och ett par meter. Permafrostens tjocklek beror bland annat på det nuvarande och det historiska klimatet. I områden långt norrut som har haft ett kallt klimat väldigt länge, exempelvis norra Sibirien, kan permafrosten vara flera hundra meter tjock. Permafrostområden finns i cirka en fjärdedel av landmassan på norra halvklotet, framför allt i Ryssland, Kanada och Alaska men även i Skandinavien, Grönland, Mongoliet, Himalaya och Alperna. Det finns permafrost på alla kontinenter utom i Australien. I Sverige förekommer permafrost i vissa delar av fjällkedjan, exempelvis runt Kebnekaise, och i så kallade palsmyrar i nordligaste Sverige. I myrar bildas och skyddas permafrosten av att torven har speciella värmeledande egenskaper. När markytan är varm på sommaren är torven oftast mycket torr och leder därför värme dåligt, men på hösten ökar fukten i torven och när torven fryser ökar värmeledningsförmågan. På så sätt kyls marken av effektivt på vintern, men den värms inte lika effektivt på sommaren. Permafrost innebär en utmaning när man ska bygga hus. Uppvärmningen av huset kan få permafrosten att tina under huset så att huset sjunker. Man kan lösa det genom att bygga huset på pelare (antingen så att luften når under huset, eller på pelare som når ner till stabil permafrost, runt 15 meter ned), eller genom att lägga ett tjockt stabilt stenlager som isolerar huset nedåt. När man ska ha vattenledningar brukar de läggas ovan marken, för att de kan tina upp permafrosten annars och för att det är svårt att gräva i frosten. Vägar blir lätt dåliga i permafrost. På Svalbard är marken, utom en liten del av det översta lagret sommartid, fruset ned till mellan 100 meters och 300 meters djup. Minst tjocklek är det i låglänta lägen och invid bergens fötter. Således har till exempel i Josefine- och Sofiegruvorna i Ny-Ålesund mätts permafrost ned till 130–140 respektive 150 meter och i Sveagruva 320 meter. Den sibiriska staden Jakutsk är den största staden som är byggd på permafrost. (sv)
- Многолетняя мерзлота (многолетняя криолитозона, «вечная мерзлота», многолетне-мёрзлые породы) — часть криолитозоны, характеризующаяся отсутствием периодического протаивания. Общая площадь вечной мерзлоты на Земле — 35 млн км². Распространение — север Америки, Европы, Азии, острова Северного Ледовитого океана, Антарктида. Районы многолетней мерзлоты — верхняя часть земной коры, температура которой долгое время (от 2—3 лет до тысячелетий) не поднимается выше 0 °C. В зоне многолетней мерзлоты грунтовые воды находятся в виде льда, её глубина иногда превышает 1000 метров. Общепринятое название — «вечная мерзлота», термин «многолетняя мерзлота» используется в основном петербургской географической научной школой. (ru)
- 多年凍土（英語：Permafrost）是一個地質學名詞，指溫度在0°C或低於0°C，且至少連續凍結兩年的岩土層。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- تعرف التُربَةُ الصَّقِيعِيّة Permafrost بأنها المنطقة التي متوسط درجة حرارة أرضها السنوي mean annual ground temperature MAGT أقل من ضغط نقطة الانصهار على الأقل خلال سنتان على التوالي. وهي تقابل المناطق التي يكون متوسط درجة حرارة الهواء mean annual air temperature MAAT ناقص درجتان مئوية أو أقل (ar)
- En geologia, permagel o pergelisol (en anglès, permafrost, de perma-, permanent i frost, gelat) són aquelles capes de sòl, roca o terra que romanen per sota del punt de congelació de l'aigua (0 °C) durant com a mínim dos anys seguits. El permagel està situat entre el , la capa superficial activa que respon a les oscil·lacions del clima, i la roca profunda no gelada, més afectada pel flux geotèrmic que pel clima. Els sòls es classifiquen com a permagel continu (90 a 100% de cobertura de la superfície amb permagel), discontinu (50 a 90%), esporàdic (10 a 50%), isolat (>10%) i sense permagel. (ca)
- Talamh atá oighrithe go buan i réigiúin an-fhuara an Domhain. Go domhain faoina bhun tá talamh neamhoighrithe, agus os a chionn ciseal gníomhach a reonn sa samhradh is a athoighríonn sa bhfómhar. Gineann an t-oighriú síos ón dromchla gach geimhreadh brú ar na cisil neamhoighrithe uisceluchtaithe den chrios gníomhach seo, agus uaireanta is féidir go bhfuasclaítear an brú seo trí scoilteanna sa chiseal dromchlach oighrithe. Is mór an fhadhb é seo do thógáil bóithre, foirgneamh is píoblínte. Nuair a thógtar an fásra inslithe chun siúil i réigiúin shíorsioctha, déanann sé sin an crios gníomhach níos doimhne trí leá na talún síorshioctha, agus tugann sé faoi ag an dromchla. (ga)
- Dalam geologi, ibun abadi (bahasa Inggris: permafrost) atau tanah beku abadi adalah lapisan tanah beku yang berada di bawah suhu 0 °C selama beberapa tahun. Ibun abadi terbentuk dari es-es yang menggenggam berbagai macam tanah, pasir, dan bebatuan. Ibun abadi umumnya terletak di lintang tinggi, yaitu dekat kutub utara dan selatan. Ibun abadi biasa terbentuk dalam iklim dengan suhu udara rata-rata tahunan kurang dari titik beku air. (in)
- 永久凍土（えいきゅうとうど、英語: permafrost）とは、2年間以上にわたり継続して温度0℃以下をとる地盤のことである。この用語の定義の上では、氷の存在ではなく温度条件で考える。 英語では、永久凍土のことを permafrost と表記するが、permanently frozen ground（永久に凍った土壌）の省略語で1945年に S. W. MULLERによって使われた。 永久凍土は北半球の大陸の約20%に広がっている。永久凍土の厚さは数百m（アラスカの Prudhoe Bay では650m）にも及ぶこともある。永久凍土の上部には夏の間融けている活動層があり、ポドゾルという酸性の土壌となり、タイガや草原となっている。活動層の厚さは年や場所によって変化するが、典型的なものでは0.6-4mの厚さである。 日本では、富士山頂上付近および大雪山頂上付近、北アルプスの立山などに永久凍土が確認され、槍ヶ岳・穂高連峰の大キレットカール内に存在している可能性が高いと報告されている。 (ja)
- 영구동토(永久凍土, permafrost)는 2년 이상의 기간 동안 토양 온도가 0°C(물의 어는점, 32°F) 이하로 유지된 토양을 일컫는다. 대부분의 영구동토는 북극이나 남극에 가까운 고위도 지역에 자리잡고 있으나, 높은 고도에 형성되는 고산 영구동토층은 낮은 위도에도 존재할 수 있다. 빙결은 자주 발생하는 현상이지만, 무공성 기반의 경우에는 빙결이 항상 발생하는 것은 아니다. 영구동토는 지구 상의 수분 중 0.022%를 차지하며, 북반구에 노출된 토양의 24%에 존재한다. (ko)
- Il termine inglese permafrost (pron. /ˈpəːməfrɒst/; composto di perma(nent), "permanente", e frost, "gelato"), in italiano permagelo, designa un terreno tipico delle regioni fredde ad esempio dell'estremo Nord Europa, della Siberia e dell'America settentrionale dove il suolo è perennemente ghiacciato (non necessariamente con presenza di masse di acqua congelata). (it)
- Permafrost, vanuit het Russisch soms ook merzlota ("bevroren grond") genoemd, is het verschijnsel dat in bepaalde gebieden nabij de polen en in het hooggebergte de ondergrond nooit helemaal ontdooit. (nl)
- O permafrost ou pergelissolo (em português) é uma camada do subsolo da crosta terrestre que está permanentemente congelada. A maior parte está localizada no hemisfério norte, concentrando-se, principalmente, na região do Ártico, sobretudo em partes da Rússia (Sibéria), Estados Unidos (Alasca), Canadá e Dinamarca (Groenlândia). (pt)
- Багаторі́чна мерзлота́ або ві́чна мерзлота — частина кріолітозони, де породи мають температуру, нижчу за 0 °C і містять підземний лід. Час існування — від декількох років до сотень тисяч років. Поширення — від острівного до суцільного. Потужність від декількох метрів до 1500 м і більше (в горах). Явище багаторічної мерзлоти змінюється разом зі зміною фізико-географічного середовища. (uk)
- 多年凍土（英語：Permafrost）是一個地質學名詞，指溫度在0°C或低於0°C，且至少連續凍結兩年的岩土層。 (zh)
- Permafrost (též věčně nebo dlouhodobě zmrzlá půda, pergelisol) je hornina, nebo půda, jejíž teplota je po dobu dvou či více let nižší než 0 °C. Voda v takové půdě je zmrzlá a tvoří spolu s částečkami písku, hlíny a kamení tvrdou krustu. Permafrost je součástí zemské kryosféry a zabírá přibližně 11 % zemského povrchu a 25 % povrchu severní polokoule. Termín permafrost vznikl sloučením anglických slov „permanent” a „frost(y)” (trvalý a zmrzlý). Permafrost se také nachází na jiných planetách a vesmírných objektech. Lze ho identifikovat třeba na Marsu či na Měsíci. (cs)
- Ως μόνιμο παγωμένο έδαφος, γνωστό και ως πέρμαφροστ, ορίζεται το παγωμένο έδαφος, ίζημα ή πέτρωμα. Η κατάταξη του εδάφους ως μόνιμα παγωμένο σχετίζεται αποκλειστικά με τη θερμοκρασία, όχι με την υγρασία ή οποιασδήποτε μορφής . Για να θεωρηθεί μόνιμα παγωμένο, το έδαφος θα πρέπει να βρίσκεται σε θερμοκρασία μικρότερη ή ίση των -2°C επί δύο τουλάχιστον χρόνια. Όπως είναι φυσικό, τέτοιου είδους έδαφος μπορεί να είναι χιλιάδων ετών σε ορισμένες περιοχές του πλανήτη. (el)
- Ĉiamfrosta grundo - ankaŭ laŭ anglalingva paŭsaĵo permafrosto aŭ permafrosta grundo - estas tero, en kiu temperaturo de tavoloj de la tero de certa profundo dum multaj jaroj (kaj vintre kaj somere) estas malpli ol 0 °C. Ĉar tero plejofte enhavas akvon multjare frostiĝinta tero kutime enhavas glacion, kaj do estas ekde certa profundo frostiĝinta. Ĉiamfrostareoj - do insuloj kun daŭre frostiĝinta grundo - ekzistas ankaŭ en la altmontaraj regionoj, kiel ekzemple en la Alpoj. Ili ekestis dum la Glaciepoko, kiam la grundo frostiĝis kelkloke ĝis 1000 metroj da profundeco. (eo)
- Permafrost bezeichnet in den Geowissenschaften einen Untergrund, dessen Temperatur für mindestens zwei Jahre ununterbrochen (perennierend) unter 0 °C liegt. Bei dem Untergrund kann es sich um Boden, Lockergestein oder Festgestein handeln. Permafrost tritt abhängig von den klimatischen Bedingungen mit unterschiedlicher Mächtigkeit und Tiefe auf; er kann mehrere hundert Meter tief reichen und besitzt dann meist ein Alter von vielen tausend Jahren. Die größte Ausdehnung haben Permafrostböden unter den Eisschilden und in den Kältewüsten der beiden Polargebiete sowie in den angrenzenden hochkontinentalen Klimaten der (nördlichen) borealen Zone. Dort kann der Boden über dem Permafrost im Sommer auftauen (siehe Auftauboden). Weitere großflächige Bereiche befinden sich in der Massenerhebung Hochas (de)
- Permafrost (ingelesezko perma-, permanent, "betiere" + frost, "antzigar"/"izotzaldi") udan izoztuta mantentzen den lurzoruari deritzo, gutxienez bi urtez iraun duena. Lurzoru mota hau ohikoa da Siberia, Alaska eta Kanada iparraldean. Hedaduraz, Artikoko lurraldeetako lur beti izoztuari ere deritzo. (eu)
- El permafrost (ocasionalmente traducido como permahielo, gelisuelo, permagel o permacongelamiento) es la capa de suelo permanentemente congelado —pero no permanentemente cubierto de hielo o nieve— de las regiones muy frías o periglaciares, como la tundra. Puede encontrarse en áreas circumpolares de Canadá, Alaska, Groenlandia, Siberia, Tíbet, Noruega y en varias islas del océano Atlántico sur como las islas Georgias del Sur y las islas Sandwich del Sur.[cita requerida] (es)
- Permafrost is ground that continuously remains below 0 °C (32 °F) for two or more years, located on land or under the ocean. Most common in the Northern Hemisphere, around 15% of the Northern Hemisphere or 11% of the global surface is underlain by permafrost, with the total area of around 18 million km2. This includes substantial areas of Alaska, Greenland, Canada and Siberia. It can also be located on mountaintops in the Southern Hemisphere and beneath ice-free areas in the Antarctic. (en)
- Le pergélisol, parfois désigné par le terme anglais permafrost, est la partie d'un cryosol gelée en permanence, au moins pendant deux ans, et de ce fait imperméable. Le pergélisol existe dans les hautes latitudes (pergélisol polaire) mais aussi dans les hautes altitudes (pergélisol alpin). Il couvre un cinquième de la surface émergée, dont 90 % du Groenland, 80 % de l'Alaska, 50 % du Canada et de la Russie (plus particulièrement dans sa partie sibérienne). Le pergélisol polaire en Sibérie est plutôt un pergélisol continu au-delà du 60e degré de latitude. Le pergélisol alpin est plus sporadique à cause du terrain coupé avec des expositions très diverses. (fr)
- Wieczna lub wieloletnia zmarzlina, zwana też czasem wieczną marzłocią lub marzłocią trwałą lub zlodowaceniem podziemnym – zjawisko trwałego (minimum dwa kolejne lata) utrzymywania się części skorupy ziemskiej w temperaturze poniżej punktu zamarzania wody niezależnie od pory roku. Powstaje w warunkach suchego, zimnego klimatu (o średniej temperaturze powietrza poniżej −11 °C). Obejmuje około 80% Alaski, większość północnej Kanady i 65% Syberii (ciągła zmarzlina występuje prawie wyłącznie we wschodniej Syberii, w zachodniej jest obecna tylko na północnym wybrzeżu oceanu). Ciągła zmarzlina sięga aż do północnej Mongolii, punktowo występuje też w Górach Skandynawskich i na Grenlandii. Natomiast nieciągłe zmarzliny zajmują także większość Tybetu, są też znane z Alp. Wieczną zmarzlinę odkryto ró (pl)
- Многолетняя мерзлота (многолетняя криолитозона, «вечная мерзлота», многолетне-мёрзлые породы) — часть криолитозоны, характеризующаяся отсутствием периодического протаивания. Общая площадь вечной мерзлоты на Земле — 35 млн км². Распространение — север Америки, Европы, Азии, острова Северного Ледовитого океана, Антарктида. Районы многолетней мерзлоты — верхняя часть земной коры, температура которой долгое время (от 2—3 лет до тысячелетий) не поднимается выше 0 °C. В зоне многолетней мерзлоты грунтовые воды находятся в виде льда, её глубина иногда превышает 1000 метров. (ru)
- Permafrost definieras som ett tillstånd där temperaturen i marken inte når upp över noll grader under minst två år i rad. Ovanpå permafrosten finns ett aktivt lager som tinar om våren och sommaren och fryser igen under vintern. Det aktiva lagrets tjocklek beror på klimatet och markens värmeledande egenskaper men är på de flesta platser mellan en halvmeter och ett par meter. Permafrostens tjocklek beror bland annat på det nuvarande och det historiska klimatet. I områden långt norrut som har haft ett kallt klimat väldigt länge, exempelvis norra Sibirien, kan permafrosten vara flera hundra meter tjock. (sv)
|
.jpg){kind=link}
.png){kind=link}
.png){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
