| dbo:abstract
|
- Kniha písní nebo také Š’-ťing (čínsky pchin-jinem Shī Jīng, znaky zjednodušené 诗经, tradiční 詩經) je nejstarší známá sbírka čínské poezie. Obsahuje 305 básní (a šest titulů, ke kterým se text nedochoval), pocházejících z období od jedenáctého do šestého století př. n. l.. Název sbírky se také někdy překládá jako Kniha poezie, ale vzhledem k tomu, že básně byly zpívány při obřadech a slavnostech, ustálil se pro ni název Kniha písní. Dnes je sbírka považována za jedno z nejvýznamnějších literárních děl starověku. (cs)
- Das Buch der Lieder (chinesisch 詩經 / 诗经, Pinyin Shījīng) ist einer der Fünf Klassiker. Es ist die älteste Sammlung von chinesischen Gedichten und die größte aus vorchristlicher Zeit.Konfuzius soll, der Tradition nach, die Lieder aus einem Fundus von 3000 Gedichten ausgewählt und in ihren jetzigen Zustand gebracht haben, dies ist jedoch eher eine Legende als eine Tatsache. Entstanden ist das Shijing zwischen dem 10. und dem 7. Jahrhundert v. Chr. (de)
- The Classic of Poetry, also Shijing or Shih-ching, translated variously as the Book of Songs, Book of Odes, or simply known as the Odes or Poetry (詩; Shī), is the oldest existing collection of Chinese poetry, comprising 305 works dating from the 11th to 7th centuries BCE. It is one of the "Five Classics" traditionally said to have been compiled by Confucius, and has been studied and memorized by scholars in China and neighboring countries over two millennia. It is also a rich source of chengyu (four-character classical idioms) that are still a part of learned discourse and even everyday language in modern Chinese. Since the Qing dynasty, its rhyme patterns have also been analysed in the study of Old Chinese phonology. (en)
- El Clásico de poesía (詩經, Shī Jīng) es un libro perteneciente a los Cinco Clásicos que Confucio enseñaba. También se lo conoce por el nombre de Libro de las odas. Está formado por 305 poemas divididos en 160 canciones populares, 74 canciones para festividades cortesanas, 31 canciones para ceremonias cortesanas más solemnes y 40 himnos y eulogías, cantadas en las ceremonias de sacrificio a los dioses y espíritus ancestrales de la casa real. Esta obra se considera tradicionalmente una recopilación realizada por el propio Confucio. Su primera traducción al español la hizo el sinólogo jesuita Carmelo Elorduy (Romancero chino. Editora Nacional, Madrid, 1984). (es)
- Le Classique des vers (chinois simplifié : 诗经 ; chinois traditionnel : 詩經 ; pinyin : Shījīng ; Wade : Shih¹-ching¹ ; EFEO : Che king) s'est d'abord appelé les Poèmes, ou les Trois Cents Poèmes (chinois : 詩三百) puisqu'il compte trois cent cinq poèmes. Ce recueil est une anthologie rassemblant des textes qui vont du xie au ve siècle av. J.-C., provenant de la Plaine centrale (les royaumes occupant le nord et le sud de la vallée du fleuve Jaune), et est l'un des rares textes de l'Antiquité chinoise à avoir survécu à la destruction des livres opérée par l'empereur Qin Shi Huangdi après son accession au pouvoir en 221 av. J.-C. On y trouve les plus anciens exemples de la poésie chinoise. (fr)
- Shijing (詩經; pinyin: Shījīng; Shih-ching; Wade-Giles: Shih Ching), diterjemahkan beragam antara lain: Kitab Lagu, Kitab Ode atau hanya Ode atau Puisi (詩; Shī) saja, adalah koleksi puisi Tiongkok tertua yang masih ada, terdiri dari 305 karya yang berasal dari abad ke-11 hingga abad ke-7 SM. Awalnya disebut "Enam Puisi Sheng" yang terdiri dari: Puisi Nangai (南陔), Baihua (白華), Huashu (華黍), Yougeng (由庚), Chongqiu (崇丘) dan Youyi (由儀). Kemudian setelah puisinya bertambah, dinamakan "Tiga Ratus Puisi". Sejak zaman Dinasti Han, Shijing sudah mulai disebut "Kitab Lagu", namun penggunaan resmi "Kitab Lagu" baru dimulai pada tahun-tahun awal Dinasti Song Selatan. Kitab ini merupakan salah satu dari "Lima Klasik" yang secara tradisional dianggap disusun oleh Konfusius dan telah dipelajari serta dihafal oleh para sarjana di Tiongkok dan negara-negara tetangga selama lebih dari dua milenium. Shijing juga menjadi sumber yang kaya untuk chengyu (idiom klasik empat karakter), yang masih menjadi bagian dari wacana yang dipelajari dan bahkan menjadi bahasa sehari-hari dalam bahasa Tionghoa modern. Sejak Dinasti Qing, pola rimanya juga telah dianalisa dalam studi fonologi bahasa Tionghoa kuno. (in)
- 《시경(詩經)》은 중국 최초의 시가집이다. 서주의 말기로부터 동주에 걸쳐(기원전 9세기 ~ 기원전 7세기) 완성된 시집으로 305편이 수록되어 있다. 공자가 문하의 제자를 교육할 때, 주나라 왕조의 정치적 형태와 민중의 수용 태도를 가르치고 문학·교육에 힘쓰기 위하여 편집한 것으로 알려져 있다. 《시경》은 전한시대에 〈제시(齊詩)〉·〈노시(魯詩)〉·〈한시(韓詩)〉·〈모시(毛詩)〉 라는 네 가지 종류의 책이 나왔지만, 오늘날 남은 것은 그중의 모시뿐이어서 별도로 모시라 하기도 한다. 처음에는 시(詩)라고만 불리었으며, "시"라는 말의 어원은 여기서 나왔다. 주나라때 편찬되었다 하여 주시(周詩)라고도 하다가 당나라 때 와서 오경의 하나에 포함되면서 시경이라고 불리게 되었다. 여기에 실린 노래들은 철기(鐵器)의 보급으로 농경문화가 비약적으로 발전하고 봉건제가 정착되어 사상과 예술이 처음으로 피던 주왕조 초에서 전국(戰國) 중기에 불렸다. 분포 지역은 황하(黃河)를 중심으로 한 주나라 직할 경역이었으리라 추정된다. (ko)
- Lo Shījīng (詩經T, 诗经S, Shih1-ching1W), è la più antica raccolta di testi poetici cinesi di cui si sia a conoscenza. La raccolta comprende 305 canzoni e componimenti in rima risalenti a un periodo compreso tra il X e il VII secolo a.C., in corrispondenza della prima e media dinastia Zhou, con ogni probabilità redatti e sistematizzati in un'unica raccolta dopo il III secolo a.C., durante l'epoca della dinastia Han. Il nome di questa raccolta è variamente tradotto in italiano: Libro delle odi, Classico dei versi o Classico dei canti, Classico della poesia, ecc. Fin dall'epoca della dinastia Qing, gli schemi ritmici contenuti nello Shījīng sono stati analizzati e studiati per determinare la fonologia del cinese antico. (it)
- 『詩経』（しきょう、旧字体: 詩經、拼音: Shījīng）は、全305篇からなる中国最古の詩篇。儒教の経典である経書の一つに数えられる。 先秦時代には単に「詩」と呼称されたが、後漢以降、毛氏の伝えた『詩経』のテキスト・解釈が盛行したため、「毛詩」という名で呼ばれるようになった。宋代以降に経典としての尊称から『詩経』の名前が生まれた。 中国においては、古代から『詩経』と『書経』は「詩書」として並び称され、儒家の経典として大きな権威を持った。中国の支配層を形成する士大夫層の基本的な教養として、漢代から近世に至るまでさまざまに学ばれ、さまざまな解釈が生まれた。一方、経典として扱われる以前の『詩経』が、そのような環境で生み出され、いかなる人々の間で伝承され、元来いかなる性格の詩集であったのか、といった事柄には多くの学説があり、はっきりとした定論はない。 (ja)
- Het Boek der Liederen (Shijing,), ook wel Boek der Oden of Liederen volgens de traditie van Mao (Maoshi) genoemd, is een verzameling van 305 zeer oude Chinese gedichten. De liederen stammen uit de tijd tussen de elfde en de zesde eeuw v.Chr. Het boek behoort tot de Vijf Klassieken en daarmee ook tot de Confucianistische Klassieken. Het werk heeft een bijzonder grote invloed uitgeoefend op de Chinese cultuur. Sinds de Han-tijd is de Shijing het werk dat het meest is geciteerd. Die citaten werden vaak gebruikt om ingenomen standpunten te verduidelijken of om op verdekte wijze een standpunt te kunnen innemen. (nl)
- O Shi Jing (chinês tradicional: 詩經 ; chinês simplificado: 诗经 ; pinyin: Shi Jing, Wade-Giles: Shih Ching), traduzido como Clássico da Poesia, Livro dos Cânticos, Livro das Odes e As Odes, é a mais antiga coleção existente de músicas e poemas chineses. É composto por 305 poemas e canções, alguns escritos provavelmente em 1000 a.C. É um dos textos chineses que integram o conjunto conhecido como Cinco Clássicos. (pt)
- Księga Pieśni (chiń.: 詩經, pinyin: Shijing, transkrypcja PAU: Szy-king) jest kompilacją chińskiej poezji pochodzącej z okresu między XI a VII wiekiem p.n.e. Zaliczana jest do Pięcioksięgu konfucjańskiego. Za redaktora księgi tradycja uznaje Konfucjusza, jednak zachowana do naszych czasów redakcja księgi wyszła spod ręki (stąd bywa także nazywana 毛詩 Mao shi). Składa się z 305 wierszy. Pierwotna wersja księgi obejmowała 311 wierszy, jednak 6 z nich nie zachowało się i są znane jedynie z tytułu. Ze względu na liczbę wierszy księga bywa czasem nazywana Shi sanbai (诗三百) - Trzysta pieśni. Wiersze przeważnie składają się z czteroznakowych (czterosylabicznych) wersów. Obecne są w nich trzy środki poetyckie: opisy bezpośrednie, porównania i aluzje. Podzielona jest na cztery części:
* Guofeng (國風) – Obyczaje państw (160 wierszy) zawiera pieśni ludowe
* Xiaoya (小雅) – Małe ody (74 wierszy) – pieśni i wiersze biesiadne
* Daya (大雅) – Wielkie ody (31 wierszy) – pieśni rytualne
* Song (頌) – Hymny (40 wierszy) – pieśni o charakterze religijnym, związane z kultem przodków, głównie domu rządzącego rodu (pl)
- Shi Jing (traditionell kinesiska: 詩經?, förenklad kinesiska: 诗经?, pinyin: Shījīng), Sångernas bok eller Poesins bok, är den äldsta samlingen av kinesisk poesi. Den består av 305 dikter som skrevs omkring 1000 – 700 f.Kr. Den hör till De fem klassikerna inom konfucianismen och tros traditionellt ha sammanställts av Konfucius själv. Verket är huvudsakligen uppdelat i två delar, Guó fēng (國風/国风) med 160 folkliga dikter samt en samling av oden, hymner och ceremoniella sånger som hyllar Zhoudynastin. Dikterna har vid en första anblick ett tydligt, alldagligt budskap; kärlek, sorg eller vördnad för kungen. Redan tidigt blev dikterna dock föremål för fantasifulla allegoriska tolkningar, där exempelvis ett älskande pars förehavanden omtolkas till att gälla relationerna mellan två stater.
* James Legges engelska översättning av Shijing från 1898 på Chinese Text Project. (sv)
- «Ши-цзин» («Книга песен», кит. трад. 詩經, упр. 诗经, пиньинь Shī Jīng) — один из древнейших памятников китайской литературы, уникальный источник информации о языке, идеологии, этике и традициях различных регионов древнего Китая, сопоставимый по значимости и стилистике с древнеиранской Авестой. Включен в канонический сборник конфуцианских текстов У-цзин. (ru)
- 《诗经》是中国最早的诗歌总集，收录自西周初年至春秋中叶（约前11世纪-前6世纪）的诗歌305篇（除此之外还有6篇有题目无内容，即有目无辞，称为笙诗六篇，题目分别是南陔、白华、华黍、由庚、崇丘和由仪）。原本叫《诗》，又称《诗三百》。从汉朝起儒家将其奉为经典，遂也称之谓《诗经》，而正式使用《诗经》一名，应该起于南宋初年。由于春秋战国的分裂割据，诗经版本众多，秦始皇焚书后已经很难找到诗经，汉武帝开始大力在全国范围内寻找幸存的诗经，“《诗》始萌牙。”其中最为著名也是流传至今的，是汉景帝第三子河间王刘德、毛苌版本《诗经》，因此该版本又称为《毛诗》。目前安徽大学藏战国早期楚国版本的诗经是最早的诗经原始版本。《诗经》内容丰富，反映了劳动与爱情、战争与徭役、压迫与反抗、风俗与婚姻、祭祖与宴会，甚至天象、地貌、动物、植物等，是周代社会生活的一面镜子。 (zh)
- Ши цзін (кит. 詩經 піньїнь: Shī Jīng; за транскрипційною системою Уейда — Джайлза: Shih Ching «Книга пісень» або «Книга поезії») — пам'ятка китайської літератури XII—VI століть до н. е., яка містить 305 поетичних творів (ши), створених у різних царствах Стародавнього Китаю. Конфуцій зазначав, що ши можуть порушувати дух, можуть розкривати людину, можуть сприяти спілкуванню, можуть викликати (або висловлювати) обурення (詩，可以興，可以觀，可以群，可以怨 — «Аналекти» 17:9). Будова творів та їх зміст відображають різноманітні явища духовного і соціального життя Китаю, являючи собою своєрідну енциклопедію китайської давнини. Поетичні образи з цієї збірки використовувалися в літературах Далекого Сходу протягом тисячоліть. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Kniha písní nebo také Š’-ťing (čínsky pchin-jinem Shī Jīng, znaky zjednodušené 诗经, tradiční 詩經) je nejstarší známá sbírka čínské poezie. Obsahuje 305 básní (a šest titulů, ke kterým se text nedochoval), pocházejících z období od jedenáctého do šestého století př. n. l.. Název sbírky se také někdy překládá jako Kniha poezie, ale vzhledem k tomu, že básně byly zpívány při obřadech a slavnostech, ustálil se pro ni název Kniha písní. Dnes je sbírka považována za jedno z nejvýznamnějších literárních děl starověku. (cs)
- Das Buch der Lieder (chinesisch 詩經 / 诗经, Pinyin Shījīng) ist einer der Fünf Klassiker. Es ist die älteste Sammlung von chinesischen Gedichten und die größte aus vorchristlicher Zeit.Konfuzius soll, der Tradition nach, die Lieder aus einem Fundus von 3000 Gedichten ausgewählt und in ihren jetzigen Zustand gebracht haben, dies ist jedoch eher eine Legende als eine Tatsache. Entstanden ist das Shijing zwischen dem 10. und dem 7. Jahrhundert v. Chr. (de)
- The Classic of Poetry, also Shijing or Shih-ching, translated variously as the Book of Songs, Book of Odes, or simply known as the Odes or Poetry (詩; Shī), is the oldest existing collection of Chinese poetry, comprising 305 works dating from the 11th to 7th centuries BCE. It is one of the "Five Classics" traditionally said to have been compiled by Confucius, and has been studied and memorized by scholars in China and neighboring countries over two millennia. It is also a rich source of chengyu (four-character classical idioms) that are still a part of learned discourse and even everyday language in modern Chinese. Since the Qing dynasty, its rhyme patterns have also been analysed in the study of Old Chinese phonology. (en)
- Le Classique des vers (chinois simplifié : 诗经 ; chinois traditionnel : 詩經 ; pinyin : Shījīng ; Wade : Shih¹-ching¹ ; EFEO : Che king) s'est d'abord appelé les Poèmes, ou les Trois Cents Poèmes (chinois : 詩三百) puisqu'il compte trois cent cinq poèmes. Ce recueil est une anthologie rassemblant des textes qui vont du xie au ve siècle av. J.-C., provenant de la Plaine centrale (les royaumes occupant le nord et le sud de la vallée du fleuve Jaune), et est l'un des rares textes de l'Antiquité chinoise à avoir survécu à la destruction des livres opérée par l'empereur Qin Shi Huangdi après son accession au pouvoir en 221 av. J.-C. On y trouve les plus anciens exemples de la poésie chinoise. (fr)
- 《시경(詩經)》은 중국 최초의 시가집이다. 서주의 말기로부터 동주에 걸쳐(기원전 9세기 ~ 기원전 7세기) 완성된 시집으로 305편이 수록되어 있다. 공자가 문하의 제자를 교육할 때, 주나라 왕조의 정치적 형태와 민중의 수용 태도를 가르치고 문학·교육에 힘쓰기 위하여 편집한 것으로 알려져 있다. 《시경》은 전한시대에 〈제시(齊詩)〉·〈노시(魯詩)〉·〈한시(韓詩)〉·〈모시(毛詩)〉 라는 네 가지 종류의 책이 나왔지만, 오늘날 남은 것은 그중의 모시뿐이어서 별도로 모시라 하기도 한다. 처음에는 시(詩)라고만 불리었으며, "시"라는 말의 어원은 여기서 나왔다. 주나라때 편찬되었다 하여 주시(周詩)라고도 하다가 당나라 때 와서 오경의 하나에 포함되면서 시경이라고 불리게 되었다. 여기에 실린 노래들은 철기(鐵器)의 보급으로 농경문화가 비약적으로 발전하고 봉건제가 정착되어 사상과 예술이 처음으로 피던 주왕조 초에서 전국(戰國) 중기에 불렸다. 분포 지역은 황하(黃河)를 중심으로 한 주나라 직할 경역이었으리라 추정된다. (ko)
- 『詩経』（しきょう、旧字体: 詩經、拼音: Shījīng）は、全305篇からなる中国最古の詩篇。儒教の経典である経書の一つに数えられる。 先秦時代には単に「詩」と呼称されたが、後漢以降、毛氏の伝えた『詩経』のテキスト・解釈が盛行したため、「毛詩」という名で呼ばれるようになった。宋代以降に経典としての尊称から『詩経』の名前が生まれた。 中国においては、古代から『詩経』と『書経』は「詩書」として並び称され、儒家の経典として大きな権威を持った。中国の支配層を形成する士大夫層の基本的な教養として、漢代から近世に至るまでさまざまに学ばれ、さまざまな解釈が生まれた。一方、経典として扱われる以前の『詩経』が、そのような環境で生み出され、いかなる人々の間で伝承され、元来いかなる性格の詩集であったのか、といった事柄には多くの学説があり、はっきりとした定論はない。 (ja)
- Het Boek der Liederen (Shijing,), ook wel Boek der Oden of Liederen volgens de traditie van Mao (Maoshi) genoemd, is een verzameling van 305 zeer oude Chinese gedichten. De liederen stammen uit de tijd tussen de elfde en de zesde eeuw v.Chr. Het boek behoort tot de Vijf Klassieken en daarmee ook tot de Confucianistische Klassieken. Het werk heeft een bijzonder grote invloed uitgeoefend op de Chinese cultuur. Sinds de Han-tijd is de Shijing het werk dat het meest is geciteerd. Die citaten werden vaak gebruikt om ingenomen standpunten te verduidelijken of om op verdekte wijze een standpunt te kunnen innemen. (nl)
- O Shi Jing (chinês tradicional: 詩經 ; chinês simplificado: 诗经 ; pinyin: Shi Jing, Wade-Giles: Shih Ching), traduzido como Clássico da Poesia, Livro dos Cânticos, Livro das Odes e As Odes, é a mais antiga coleção existente de músicas e poemas chineses. É composto por 305 poemas e canções, alguns escritos provavelmente em 1000 a.C. É um dos textos chineses que integram o conjunto conhecido como Cinco Clássicos. (pt)
- «Ши-цзин» («Книга песен», кит. трад. 詩經, упр. 诗经, пиньинь Shī Jīng) — один из древнейших памятников китайской литературы, уникальный источник информации о языке, идеологии, этике и традициях различных регионов древнего Китая, сопоставимый по значимости и стилистике с древнеиранской Авестой. Включен в канонический сборник конфуцианских текстов У-цзин. (ru)
- 《诗经》是中国最早的诗歌总集，收录自西周初年至春秋中叶（约前11世纪-前6世纪）的诗歌305篇（除此之外还有6篇有题目无内容，即有目无辞，称为笙诗六篇，题目分别是南陔、白华、华黍、由庚、崇丘和由仪）。原本叫《诗》，又称《诗三百》。从汉朝起儒家将其奉为经典，遂也称之谓《诗经》，而正式使用《诗经》一名，应该起于南宋初年。由于春秋战国的分裂割据，诗经版本众多，秦始皇焚书后已经很难找到诗经，汉武帝开始大力在全国范围内寻找幸存的诗经，“《诗》始萌牙。”其中最为著名也是流传至今的，是汉景帝第三子河间王刘德、毛苌版本《诗经》，因此该版本又称为《毛诗》。目前安徽大学藏战国早期楚国版本的诗经是最早的诗经原始版本。《诗经》内容丰富，反映了劳动与爱情、战争与徭役、压迫与反抗、风俗与婚姻、祭祖与宴会，甚至天象、地貌、动物、植物等，是周代社会生活的一面镜子。 (zh)
- El Clásico de poesía (詩經, Shī Jīng) es un libro perteneciente a los Cinco Clásicos que Confucio enseñaba. También se lo conoce por el nombre de Libro de las odas. Está formado por 305 poemas divididos en 160 canciones populares, 74 canciones para festividades cortesanas, 31 canciones para ceremonias cortesanas más solemnes y 40 himnos y eulogías, cantadas en las ceremonias de sacrificio a los dioses y espíritus ancestrales de la casa real. Esta obra se considera tradicionalmente una recopilación realizada por el propio Confucio. (es)
- Shijing (詩經; pinyin: Shījīng; Shih-ching; Wade-Giles: Shih Ching), diterjemahkan beragam antara lain: Kitab Lagu, Kitab Ode atau hanya Ode atau Puisi (詩; Shī) saja, adalah koleksi puisi Tiongkok tertua yang masih ada, terdiri dari 305 karya yang berasal dari abad ke-11 hingga abad ke-7 SM. Awalnya disebut "Enam Puisi Sheng" yang terdiri dari: Puisi Nangai (南陔), Baihua (白華), Huashu (華黍), Yougeng (由庚), Chongqiu (崇丘) dan Youyi (由儀). Kemudian setelah puisinya bertambah, dinamakan "Tiga Ratus Puisi". Sejak zaman Dinasti Han, Shijing sudah mulai disebut "Kitab Lagu", namun penggunaan resmi "Kitab Lagu" baru dimulai pada tahun-tahun awal Dinasti Song Selatan. (in)
- Lo Shījīng (詩經T, 诗经S, Shih1-ching1W), è la più antica raccolta di testi poetici cinesi di cui si sia a conoscenza. La raccolta comprende 305 canzoni e componimenti in rima risalenti a un periodo compreso tra il X e il VII secolo a.C., in corrispondenza della prima e media dinastia Zhou, con ogni probabilità redatti e sistematizzati in un'unica raccolta dopo il III secolo a.C., durante l'epoca della dinastia Han. Il nome di questa raccolta è variamente tradotto in italiano: Libro delle odi, Classico dei versi o Classico dei canti, Classico della poesia, ecc. (it)
- Księga Pieśni (chiń.: 詩經, pinyin: Shijing, transkrypcja PAU: Szy-king) jest kompilacją chińskiej poezji pochodzącej z okresu między XI a VII wiekiem p.n.e. Zaliczana jest do Pięcioksięgu konfucjańskiego. Za redaktora księgi tradycja uznaje Konfucjusza, jednak zachowana do naszych czasów redakcja księgi wyszła spod ręki (stąd bywa także nazywana 毛詩 Mao shi). Składa się z 305 wierszy. Pierwotna wersja księgi obejmowała 311 wierszy, jednak 6 z nich nie zachowało się i są znane jedynie z tytułu. Ze względu na liczbę wierszy księga bywa czasem nazywana Shi sanbai (诗三百) - Trzysta pieśni. (pl)
- Shi Jing (traditionell kinesiska: 詩經?, förenklad kinesiska: 诗经?, pinyin: Shījīng), Sångernas bok eller Poesins bok, är den äldsta samlingen av kinesisk poesi. Den består av 305 dikter som skrevs omkring 1000 – 700 f.Kr. Den hör till De fem klassikerna inom konfucianismen och tros traditionellt ha sammanställts av Konfucius själv. Verket är huvudsakligen uppdelat i två delar, Guó fēng (國風/国风) med 160 folkliga dikter samt en samling av oden, hymner och ceremoniella sånger som hyllar Zhoudynastin.
* James Legges engelska översättning av Shijing från 1898 på Chinese Text Project. (sv)
- Ши цзін (кит. 詩經 піньїнь: Shī Jīng; за транскрипційною системою Уейда — Джайлза: Shih Ching «Книга пісень» або «Книга поезії») — пам'ятка китайської літератури XII—VI століть до н. е., яка містить 305 поетичних творів (ши), створених у різних царствах Стародавнього Китаю. Конфуцій зазначав, що ши можуть порушувати дух, можуть розкривати людину, можуть сприяти спілкуванню, можуть викликати (або висловлювати) обурення (詩，可以興，可以觀，可以群，可以怨 — «Аналекти» 17:9). (uk)
|
.svg){kind=link}
